장음표시 사용
531쪽
mundi peceata ita tulit, & factus est anathema, & oblatus pro peccato,&dere Iictus a Patre, ut non desierit perpetuo esse dilectus filius, in quo Pater sibi bene complaccbat; ita sanctus Paulus desiderauit quidem esse anathema, & separari a suo magistro, seu Domino, ut derelictus ab eo traderetur & opprobrijs N poenis debitis populo Judaeorum; sed non ideo desiderauit unquam priuari charitate & gratia sui Domini: a qua charitate nihil unquam eum potuit separare: id est, desiderauit se tractari ut hominem a D E o separatum, sed re ipsa & essectu non desiderauit ab eo separari, neque eius gratia priuari, quia hoc nequit sancte desiderari. Ita cauestis sponsa confitetur amorem esse fortem instar mortis, quae separat animam a corpore ἰ zelum autem qui est amor ardens',
longe adhuc esse fortiorem; nam simile in esse inserno, qui separat animam a visione Dai nostri: At nunquam dictum est, neque dici potest, quod amor vel Zelus sit similis peccato , quod unicum & solum separat a gratia D Er. Et quomodo fieri posset, ut ardor amoris faceret desiderare separari a gratia: siquidem amor est ipsa gratia, vel minimum non potest esse sine gratia λ et elus autem magni Apostoli Pauli exercitur fuit modo aliquo, ut mihi videtur,per paruum sanctum Paulum; volo dicere per fan ctum Paluinum,qui,ut liberaret mancipium ex seruitute, seipsum fecit mancipium & iernum, sacrificans & tradens suam liberi tem, ut libertatem redderςt suo proximo. O quam beatus est is, inquit S Ambrosius, qui scit disi ipIinam Zelit admodum facile , inquit S. Bernardus, diabolus ludibrio habebit tuum zelum, si tu negligas sitientiam; sit igitur Zelus tuus inflammatur charitate, excultus scientia, stabili tusconstantia; verus Zelus est fili ur charitatis; nam ardor eius est: ideoq; sicut illa patiens est, benignus est,
non turbulentus, non contentiosus,sine odio, sine inuidia, gaudens veritate. Ardor veri teli est similis venatori, qui est diligens, solicitus acti uus, laboriosus, & comprimis studiosus in investigandis & eapiendis se ris, sed sine cholera, sine ira, sine turbatione. Nam si labor venatorum iesset cholericus, irae obnoxius, anxius, non ita amaretur, neque expete rem p eodem modo verus Zelus extremos habet ardorer', sed
constantes, firmos, dulces, laboriosos, aequaliter amabiles, di infatigabules ; contra, falsus Zelus est turbulentus,inquietus, insolens, serus, cholericus, instabilis,impetuosus pariter & iii constans. uualiter
532쪽
ostquam de sacris actibus diuini amoris longum feci
sermonem, ut facilius & sanctius eius conseruarer memoriam, eius tibi offero compendium & cpitomen. Garua, Christι Qiger nos, dicit Apostolus: ita certe , Theotime, urget nos illa, quasi vim nobis inseri per infinitam suam dulcedinem, quam exercet in toto nostrae redemptionis opere & oeconomia. In qua apparuit benignitas de amor Daraduersus homines; quid enim diuinus hic amator non fecit circa omnia ea,quae spectant amorem erga nos I. Enim amauit nos amore beneuolentiae; nam eius deliciar suis erunt esse cum filijs hominum, eolque ad se hominem factum attra
I I. Amauit nos amore beneuolentiae, iacietas, ut sic dicam , propriam suam diuinitatem in hominem, ut homo fieret Daus. I I I. Venit ad nos per coniunctionem omnino incomprehensibilem, qua adhaesit,insevitque se nostrae naturae, adeo sortiter, adeo inia dissolubiliter & infinite, ut nihil unquam ita arctu iunctum fuerit humanitati, ut nunc est sacrosancta Diuinitas inpersona filii Dat. I V. Totum se in nos effudita , & velut profudit suam magnitudinem, ut eana reduceret in formam & figuram nostrae paruitatis:
v. Fuit in ec stas, non tantum in eo , qued, ut dicit sanctus Dionysius, ratione amabilis excessus suae bonitatis factus sit quodammodo extra seipsum, extendens suam prouidentiam super res uniuersas, in ijsdem exiliens ac operans; sed etiam in eo, quod, sicut dicit sanctu Paulus, seipsum modo quodam admirabili dereliquit, se exinanivit, magnitudine suae gloriae expoliauita, E throno incomprehensibilis suae Maiestatis demisit.&, si sic loquendum est, abiecit semetipsum, ut ad Rre a nostram Diuitiam by COOste
533쪽
nostram destenderet humanitatem, replens nos sua diuinitat , eu-mulans sua bonitate, eleuans ad su am dignitate uia, & tribuens, filii Dat nominemur, di simus. Et is, de quo toties Scriptura dicita i
homine lucrum. Vita mea abscondita est cum homine in D a o. Is, qui habitabat in se ipso, nunc habitat in nobis. Et is , qui erat vivens per aeterna saecula, in sinu Patris aeterni, fuit deinde mortalis in gremio matris temporalis. Is, qui vivebat aeternaliter vita sua diuina, vixit temporaliter vita sita humana: &is, qui ab aeterno non suerat nisi DEus, erit aeternaIiter etiam homo; ita amor hominis D Eu M traxit di in ecstasi posuital 1VI. Saepe per Intimam dilectionem hominem admiratus est, uta
centurionem,& mulierem Cananaeam .
VII. Contemplatus est Iuvenem illum, qui ad id usque tempus seruarat mandata, & desiderabat peruenire ad perfectionen . VIII. Coepit in nobis amorosiam quietem, & etiam aliqua cum sensuum suspensione in medio ventris materni, di in sua infantia. IX. Ducebatur admiranda teneritudine in parvos quos accupiebat inter brachia, ijsque blandiebatur in Martham, in Magdalenam, an Lazarum, super quem mortuum fleuit, sicut & super ciuitatem Hi ero
X. Fuit animatus et eloqncomparabili, qui, ut dicit S. Dionysiur . se conuertit in aemulationem & zelotypiam; auertens, quantum in eo fuit, omne malum a dilecta humana natur , etiam cum periculo. imo & pretio propriae salutis expellens Diabolum principem huius mundi, qui videri poterat eius rivalis & socius. N I Innumeros habuit languores, eosque amoris plenissimo in
nam unde alias procedere poteriint diuina haec verba. habes baia ρριrbari r quemodo coarctor Uue dum per Garur ρ Videbat ille horaiia, qua baptizandus erat: amore, quem aduersum nos gerebat, eum premente, ut nos per suam mortem liberaret a morte aeterna. Ita fuit tristis, ut prae angustiis in horto Oliveti sanguinem sudarit; Rhoc non tantum propter extremu dolorem, que eius antima in parte inferiore rationis sentietabat ; sed etiaPpter susia am amore, quo nos complectebatur in superiori portionc
534쪽
portione eiusdem, dolore inserente mortis horrorem, amore autem illi exhibente ingens desiderium illius; sic, ut accerima pugna & crudelissima agonia inter desiderium mortis, S horrorem eiusdem exsurrexerit usque ad magnam effusionem sanguinis, qui fluxit velut ex viva scaturigine riuulorum instar,usque ad ipsam terram. XII. Tandem, Theotime, diuinus hic amator mortuus est inter flammas &ardores dilectionis, propter infinitam charitatem, quam habuit crga nos, & per vim & virtutem amoris, id est mortuus est i amore, per amorem, propter amorem, & ex amore. Nam quamui crudelia illa supplicia fuerint sufficientissi ina ad mortem cuilibet alii inferendam tamen mors nequibat unquam impetere vitam eius, qui habebat claues vitae & mortis , nisi diuinus amor, qui claues gerita , portam illi aperuisset, ut diuinum eius corpus occideret, & vitam rapcreta. Non satis erat amori mortalem fecisse proptet nos . nisi etiam nobis mortuum traderetis. Mortuus est per Uectionem , non autem per vim tormentorum dicit enim . : Ioann.
ωί-- en, inquit Isaias, να- coestiare. Nota, non esse dictum, quod eius Spi-
, ritus egressus sit ab eo, eum dereliquerit, di se separarit ab illo: sed contrarium, quod emiserit spiritum, quod exspirarit, quod tu manus Patris, commendarit. Unde S. Athanasius notat quod inclinato capite emiserit spiritum, ut ostenderet consensem & propensionem suana in mortem aduenientem : quae alioquin minime ausa fuisset ad eum approximare.
quemadmodum satis superque virium S: virtutis habebat ad resistendum morti; ita haberet etia tantum amoris & charitatis, ut amplius viuere nollet, nisi per sitam mortem resuscitatis ad vitam iis, qui nisi more letur ipse nunquam possent mortem euitare , neque veram vitam sp erare . Quare morS Saluatoris verum fuit sacrificium, de non qualecunque, sed sacrificium holocausti, quod ipsemet obtulit Patri, uta nostra esset redemptio. Nam licet poe ae dc dolores eius passionis tam magnae & tam vehementes fuerinta, ut sufficere possent ad tollendum quemlibet alium e medim tamen quod ad illum attinebat. nunquam tuisset mortuus, nisi voluisset, & ignis infinitae ipsius charitatis Vi- Rrr 3 tam
536쪽
virtutes, actiones & perfectiones
uam gratastat omnes virtutes DE
IR Tvs natura sua Ita est amabilis ut ubicunque& in quocunque D sus eam reperiat,non intermittat fauore aliquo honestare . . Ethnici quamuis diuinae Maiestatis inimici. nonnunquam tamen humanas de ciuiles exercebant virtutecequarum tamen conditio non excedcbat vires ingenii rationalis. Tu, Theotime, cogita quam id exiguum quid fuerit: quamuis enim huiusmodi virtutes apud eos magnam exterius splendoris cclcm ostentarent, re ipsa tamen parui e SIS rant
537쪽
rant momenti, ob sumilitatem intentionis eorum , qui eas exercebant rquia nimirum non nisi fure propter honorem, ut dicit S Augultinus, vel propter praetentionem aliquam admodum leuem ij, studebant, v. g. ad conseruationem societatis ciuilis, aut propicr modicam propensionem, quam habebant ad bonum: quae cum magnam non haberet contrarietatem, eos inducebat ad minutas aliquas virtutis actiones, exempli causa, ut se inuicem salutarent, amicis succurrerent, sobrie viverent; res alienas clam non tollerent i Dominis fideliter seruirent; mercedem
seruis & operariis redderent. Et licet id ita esset exiguum,& pluribue impersectionibus omni ex parte permixtum, D Eus tamen grato eas animo ab illis miseris paganis acceptabata, easque abunde compensabata a obstetrices illae, quibus Pharao omnes infantes masculos Israelitarum, cum prodirent in lucem, occidere mandarat, erant procul dubio Egyptiacae& paganae; nam excusantes se, quod Regis voluntatem non essent executae, dicebant faminas Hebraeas non esse sicut Egyptiacas, quia callerent artem obstetricandi, & antequam ad eas venirent, parerent. Quae excusatio non fuisset ad propositum, si obstetricesinae fuissent Hebraeae. Adde non videri credibile Pharaonem rem tam impiam & crudelem mulieribus Hebraeis eontra Hebraeas. eiusdem quo
nationis & Religionis commisisse. Adde Iosephu id ipsum testari. Quan
tumuis autem AEgyptiacae & paganae fuCrint, timuerunt talia en D suis tali & tanta crudelitate, quali S erat Occidere tantam multitudinem infantium masculorum offendere. Et quia earum factum placuit D so . iis di fieauit domos, id est Recundas copiosas in prole effecit, bonisque temporalibus beauita. Nabuchodonoetor Rex Babylonis pngnarat Iusto bello contrata civitatem, Tyrum dictam, quam diuina iustitia volebat castigatam: ideo dicit Dius apud Ezechielem, in compensam illius facti, Egyptii is illi, de exercitui eius in praedam traditurum: quia, inquit idem D s us, pro
Ma LABORAvIT. Hinc S. Hieronymus in commentario ait i addi stimus
ipsos paganos aliquid boni facientes, D E I iudicio recipere mercedem. Ita Daniel eundem Nabuchodonotorem, Regem alioquin infidelem thortatus est,ut peccata sua eleemo*nis redimeret, id est, redimeret poenas temporales peccatis ecbitas, quas DEus minatus fuerat. VL
538쪽
de Igitur. Theotime, quam verum sit Deu M aestimare virtutes, etiam exercitas per eos, qui caeteroquin mali sunt. Cςrte nisi gratam habuisset misericordiam obstetricum, & iustitiani administratam bello Babylonico , eine curae suisset tum obstetrices, tum Regem mercede aliqua re-
munerari Et si ignotum fuisset Danieli infidelitatem Nabuc nodo no-etoris impedituram, quo minus D EuS grato animo acceptaret eleemosynas, quare consilium elargiendi dedisset λ Apostolus certe docet paganos , qui fidem non habenta, facere naturaliter, quod lex iubet. Et quando faciunt,quis dubitabit illos bene facere,&quod faciunt a Dio aestimari Pagani cognouerunt matrimonium esse bonum,& ne cessarium , ac comprimis conueniens prolem in litteris, 3e artibus liberalibus in amore Patriae, in vita ciuili educar , N id , quod cognouerunt bonum, fecerunt. Relinquo autem tibi considerandum, an non id in oculis D si fuerit bonum, siquidem co fine, eaq; intentione
lamen rationis &instinctum naturalem communicarat. Cum ratio naturalis sit arbor Nona, quam DEus in nobis plantauit, certe fructus ex ea prouenientes non possunt non esse boni; fructus equidem sunt, sed comparati ijs, qui procedunt ex gratia, sunt perquam exigui pret ij, & valoris; sed non ideo tamen nullius; siquidem eos Daus laudauit, & bonis temporalibus; quin & secundum S. Augustinum morales Romanorum virtutes magnitudine, ac magnifica imperii fama, existimatione & commendatione apud exteras gentes compenis
Peccatum dubio procul spiritum reddit infirmum & debilem, ideoque non potest facete magnas di excellentes operationes, potest tamen paruas S mediocres. Nam omnes infirmorum actiones non sunt infirmae loquuntur enim adhuc infirmi,uident, audiunt,bibunt, Sc. Anima in peccatis constituta potest facere bona, quae quia sunt naturalia, naturalibus praemiis compensantur, si sunt ciuilia eorum remuneratio est ciuilis & humana, quia fit per commoditates temporales. Peccator non est eiusdem conditionis, cuius sunt Daemones; ipsorum enim voluntas ita inseparabiliter inhaeret malo, ut non possit velle aliquod honum. Non. Theotime, peccator in hoc mundo non sic est, sed est in medio itinere inter Hierusalem & Hiericho, vulneratus quidem ad mortem, necdum tamen mortuus: dicit enim Euangelium, S s s a eum
539쪽
--δε--α- retinam, proinde si est semiuiuus, potest etiam actiones s eere semiuiuas; non potest equidem ambulare , neque surgere, neque voce formata implorare auxilium, nec eonsequenter articulate loqui, nisi admodum languide, propter deliquium cordis; sed potest aperire oculos, inouere digitos, suspirare, efferre aliquod verbum per inodum amentationis. Hae actiones ita erant dcbiles, ut omnino ei moriendnmmiserabiliter in suo sanguine fuisset, nisi misericordia mot' Samaritanus
duxisset in stabulum , & curam eius egisset, prouidendo de medicinis, &c. Naturalis ratio magnopere laesa & semie necta per peccatum, tam male est constituta, ut nequeat seruare omnia mandata. Quod tamen facere, videt admodum rationi esse consonum. Quid sui sit officii bene nouit, sed praestat e non potest. Eius oculi plus claritatis habene ad monstrandum itet , quain crura virium ad illud suscipiendum &conficiendum. Peccator potest quidem aliqua ex mandatis separatim accepi obseruare, sed exiguo tempore ἱ tunc scilicet, quando non exurgunt &vrgent obiecta ardua, in quibus exercendae sunt virtutes praeceptae mandato , vel quando non instat tentatio urgens ad committendum peccatum aliquod lege prohibitum. Vt autem peccator uiuat longo tempore in peccato, & illi noua non adiiciat, id vere fieri non potest sine speciali Dai protectione. Inimici enim hominis ardent odio contra
hominem, tumultuantur, & id unum perpetuo agunt, ut eum praecipitenti quando autem non vident euenire occasionem exercei divirtutes lege praescriptas, sexc tas exsuscitant tentationes, ut nos cadere faciant in res prohibitas: Stunc natura spoliata dono gratiae non potest se satis tueri a praecipitio; nam si vincimus, Dius est qui nobis data
victoriam per Issu M Christum sicut dicit S. Paulus: Ula e re orino, ne μενα νεαι κώ--. Si DFus solum diceret, si rure, putaremus nos posse peroos ipsos satis facere, sed quando adiungit, ρ - , ostendit, nisi ipse c stodiat animas nostras tempore tentationis , frustra vigilare eos, qui illas custo-
540쪽
Ab amore sacro reddi virtutes sive gratiores DEO, suam Ans
Erum rusticarum periti reeentem innocentiam 8e poritatem fragorum admirantur: eo quod, quamvis r pant super terram, & continue a serpentibus, Iacertis,& bestiis aliis venenosis conculcentur, nullam tame ab ijs veneni imprestionem recipiunt, nec malignitatem ullam contrahunta Quod signum est,ea nullam habere annitatem cu)n veneno. Tales, Theotime, sunt virtutes humanae, quae linet sint in humili corde terrestri, & magnopere obnoxio peccato, nullo tamen modo malitia illius inficiuntur,cum sint natura & innocen. tia ita liberae, ut nequeant corrumpi societate iniquitatis,etiam iuxta dicium ipsiusinet Λristotelis: qui ait: virιutem esse habitum, quo mo abuti sit Quod si virtutes in seipsis bonae existentes, Non compensentur aeis terna mercede, dum per infideles, & eos, qui in peccatis sunt, exerce tur, nemo mirari debet: siquidem cor, ex quo procedunt, mortali peccato inquinatum non est capax vitae aeternae, postquam se auertit a Dgo. Sconuertit ad creaturas. Adde quod haereditatem caelestem, quae estsiij Dat, nemo adeat nisi sit in Christo.eiusque frater adoptiuus I taceo quod promisito uitae aeternae facta a D a o inlum respiciat eos, qui ira eius sunt gratia, Squod virtutes peccatorum non habent dignitatem, neq; valorem alium , quam qui prouenit ex natura earum virtutum, quire conseque itcr non potest eas eleuare ad meritum praemiorum supernaturalium; quae Rea ipsa de causa vocantur supernaruralia, quia neque natura . neque quid ab ea dependens, potest ea conserre, auia
Verum virimes, quae commorantur in amicis DEI, quamuis no sint nisi morales & naturales ex propria sua conditione, sunt tamen no-hilitatae & exaltatae ad sancta opera,ratione excedentiς cordis,quod eo
producit. Vna est E proprietatibus amicitiae, quod gratum efficiata nucuua, sicut & omne id, quod in eo bonum &honestum est: amicitia