Tractatus amoris diuini, constans libris duodecim, per reuerendiss. & illustriss. dominum Franciscum de Sales idiomate Gallico conscriptus inde anno 1629. Rothomagi eodem idiomate excusus. Nunc autem per P. Henricum Lamormaini, Societatis Jesu sacerd

발행: 1643년

분량: 652페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

Rm cm totus: salua me, si lubet; & quod euenerit mihi, ciccipiat rquia quidquid id erit, ta bonaqua .oluntate eri .'ΤΟ anetis & saera a ehimia, o diuino palmis, per quem omnia metalla nostrarum passionum affectionum, actionum ue conmertuntur in purissimum caelestis dile

ut in citcur luce zelo quantum autem ad despgratio nem attinet, nisi reducatur adtuliam distidentiam nostra qHorum, vel certe ad senium & Opiminaciv. uana hyberx eipus de vanitate, de infirmitate,& inconstantia sauorum, auxiliorum,& promissionuni fallacis mundi; non video quid ex ea obsequij diuinus amor habere possit. Cfin 'ii ,-'j. Quod attinet ad tristitiam, quomodo posset esse utilis sa mare ebaamat , uidem inter stuctu&Saucti Spiritus. Intitia ch 'meratuτὸ nihilominus Apostolus sic loquitur: Da --F---- DEUM

Est igitur tristisa aliqua secundum DEuM,quie.vel per peccatoret in P nitentia, vel per nos in coinpasuone , propter miseri siemporale proximi; vel per cos qui ad perfectianem mago una prure milia fe&runt, in deploratione, compassione, ρ csindolentia,yropter catiuntietes spirituales animarunt, exercetur. Nam Samsti, David, petrus, Mah dalena, plorarunt propter sua peccata; Agar etiam tauit videns filiuiti suum prae nimia. siti animam agqntem: Ieremitas super res nam Hieros omitati ciuitatis, Christus Dominus super Iudaeos, & magnus eluc

602쪽

ihi, Gims v δὴ aliqua trifitia huius tirundi , Murouenit pariter aliqui per

. viciaricli alicaa, ct uini ullas sy - tenectuna, Ianguorem i. Vnit it volunt ati, & curbat vinuersutii anim, stat im: quin I velut d cnsis nubulis replere eis ut,&pe His rheumate ἰ & hoc modo reddit re spirationem difficilem. 5: viatorem reiicit perplexum: ita malignus ibi ritus repleus ingenium humanum milibus cogitationibus, ei tollit tu in Gestitati nia, tirin felicitatem aspiratuli, prout veli Et, ad D suis. Ingerit autem illi molastiam & pusillanimitate in maximam, ut, eum inducat in desperationem, ac , fi potest . in interitum Dicitur esse piscis quidam nominatus piscatorculus, qui & cognominatur diabolus maris. Is mouendo Simpellendo huc S illuc foecesia limum mari-issis. Caeditam Area se imi mi ve in ea sic turbata latitet, quas in insidiis . 'E quibus limulatque conspicit miseros pisciculos adnatantes, iu ς's mitti apprehendit, rapit, mactat, &deuorat.'Inde fortassis natum est byouerbium quo dicitur aliquis piscari in aqua rurbida. Ceterum iesin dicendum de Diabolo infernali, quod de Diabo marinoe poti- qinni' leni mis su as In tristitia struxit insidia , & animam per innumera umia tinclinem molestarum cogitationum, quas omni ex parte iacit&.liari uintellectum, turbauit flevetur ob eo cauit, irruitq; postea inas femori:K, eas obriaen aernulatione, auersione . inuidia, a prehensione *perflua de peccatis praeteritis,& suppeditatis insuper m grere humer farias, acerbas,&melancholicas subestimesco natur indu cin fit animam M allaciam, ut omnis generis rationes,d consolatisnec

'I l. Trivitia proeedit etiam aliquanδo re naturali conditione, dux tumor melancholicus in nobis dominatur. Et haec quidem in se ipse uniosa tristitia; sed iuratus noster hosti ea plurimum

texitque 3niis meras tentationes in animis nostra Nam que uinam Oduin araneae nunquam fere stas texunt telas, nisi nubitalos' caelus illa thyignus si piritus nunquam tantam habet facilitatem teydendi laqueos siuarum iuggestionum suauibus ingeni js, benignis, aetati, Minta a Miastiis turbigis, tristibus, & melancholi eis. Nam factu movet angores ,'c uras ,&sbilestud thes, suspiciones, odiaia , mur

. a antitationes,

603쪽

III. &vltimo una est tristitia, quam varietas humanorum' aen 'dentium.nobis aedfert. EMMI MO*m mmi erit, νηορο ν Tob/- , in renebru sed . , . tamen euF non si,deo. Sic Iacob fuit tristis accepto nuncio de morte

iij sui Ioseph. Et David propter mortem sui Absolonis. Caeterum tri- stitia haec communis est tam bonis, quam malis.; at in bonis est Eode ratas quia in I voluntati aquiescimi , eique se resignimi Iut' vidimus inta. Tobia: qui pro omnibus aduersitatibus , quibus exercitus fuit, grYnis. egit diuinae maiestati;& in Iob, qui afflict' benedicit nomen Domipi;quin ἔ& in Daniele, qui suos dolores conuertit in cantica, contrarissimi aute imest in mundanis, quibus tristitia haec on ia..ca ita δεῖ Ἀ- AVicentias, in desperationes, Rincogitantias; seu, quod ide est, in absurdissima quάque. miles cercopithecis, seu catis marinis , qui semper sunt tutriti, stilles Amolesti, luna cie flaiente; sicut e contrario ,.novilunio inc iente, saltant, choreas ducunt , &llidicra quaeque, si imarum instar eis ceptati Mundanus homo est herniosus, querulosius bisbaris nibi se Eaeditus, acerbus, 3c melata cholicus, deficientibus nosperitatis terrerit spiam uentibus autem iuxta votum,. ferὸ semper est superbus, stupidus

Ceritaristitia xerat paenitentiat, non tam debet nominari tristitia ιqquim displicentia, vel sensus,&detestatio mali: tristitia, quae .nunquam, est molesta, nunquam acerba: tristitia ,.quae hominem non reddit stupliadum, sed activum, sed operosum, promptum &accuratum; tristitia is, quae non de ij cit.cor, sed attollit per orationem di spe mi &.facit ut homo, se per feruorem, S deuotionem excitet ἱ tristitia, quae ingruentibus maritudinibus semper producit dulcedinem incomparabilium consola- tionum, sequens praeceptum Diui Augustini t quod pamitens tristis semiail per fiat, sed semper etiam laetetur ob sitam tristitiain ; tristitia, inquio, Cassianus, quae paenitentiam solidam operatur, & gratam paenitudinem , cuius neminem unquam paenitet, est obediens, affabilis, humilis, mitis', suauis, patiens, quippe, quae ortum habeat ex charitate v unde exten ai

dens

604쪽

. Musise ad omnem Grporis dolorem, & anina ae cUntritionem , certo Γ quodam modo laeta dur, animatur, vigetque spe futuri prosectus. Illata in fretinet omnem suauitatem, affabilitatem &longanimitatem, habens in se ipsa fructus spiritus sancti, quos recenset sanctuS Paulus. Ij autem

tristitia: quae prosecto proprie loqluendo non est tristis , neque melancholica, sed solum attenta, & vigilans ad detestandum, re ij ciendum, Nimpediendum alum peccati, tum praeteriti, tum futuri. Videmus etiam persa pe paenitentias valde compressas, turbatas, impatientes, fiebiles, amaras suspirantes, inquintas, . comprimis asperas& melancholicas, quae tandem deprehenduntur misuctuois, &ab sque vIta v e r.e emendationis sequela i di hoc , quia nomprocedum cx motiuis viri itispaenitentiae, sed examore proprio S naturali. . cum . trisutiasaeculi mortem operetur,iuxta Apostolum, OpOriet, Theotime, accuratς eatrueiatare, .&reiicere. Si est naturalis, debemus Ρmrspel- .lehu op 'neando pos eius noti us eam diuerUpdispers ercio Ul30Q. Propri utendoque remedus & modis vivendi, quae medici ad hoc re fi

positum idonea iudicabunt; si autem prouenit ex tentatione, cGr ca dide detegendum,.aperiendum, atque denudandum est Patri Spirituali . qui media ad eam vincendam nobis praescribet, sicuti diximus in quarta parte Inmaductionis, ad vitam tiaramp si vero est:ecissentalis, recurrendum est ad id quod notavimus libro 8. ut ideatur quantopes tribuli ibries; sint gratae Nacceptae filiis DEL: & quod magnitudo spei nostrae in vita aeterna debeadeo perfectionis nos deducere;vt omnia huia ius vitae transitoriae&temporalis nihili faciamus. interum inter . omnes melantholias, & tristitias, quae nobis euenire possunt adhibenda estauctoritas superioris voluntatis ad efficiendum quidquid erit poΩsibile in fauorem diu trii amoris. Sunt equidem aliquae actiones, quae omino de pendent a dispositione, & complexione corporali, quae pro inde non suntin nostra potestate , ut eas ad nostrum nutum&voluntatviri dirigamus ἡ ἴ componamur. . Nam melancholicus quispiam

605쪽

s36 De Amore D

murationes , censurac,. inuidiam, . pigritiam, & torporem spir

1IL & vltimo una est tristitia, quam varietas humanorum' accI-.dentium nobis adfert. φ-ἀθ--m mihi erie, nquit Tob - , ιροι in νenebru μον , 'tamen eat non se deo. Sic Iacob fuit tristis accepto nuncio de morte fi 'lij sui Ioseph. Et David propter mortem sui Absolonis. Caere tam tri- 'stitia haec communis est tam bonis, quam malis; at in bonis est nio eirata, quia Dia voluntati aquiescunt, eique se resignant, ut vidimiis ilia . Tobia: qui pro omnibus aduersitatibus , quibus exercitus fuit, gratiis egit diuinae maiestati;& in Iob, qui amici' benedicit nomen Domini;quiniti in Daniele, qui suos dolores conuertit in cantica, contrarium autem est in mundanis, quibus tristitia haec est ordinaria, di mutatur centias, in desperationes, & in animorum perturbatione, , Rec non thῖ incogitantias, seu, quod ide est, in absurdissma quaeque, sunt enim isti s- miles cercopithecis, seu catis marinis, qui semper sunt turbati . ttistes Λ:molesti, Iuna de talente; sicut E contrario , . novilunio 1isc iente: saytant, choreas ducunt, & ludicra quaeque, simiaruin instar exescepta. Mundanus homo est herniosus, querulosiis., Bamaris modictus, acerbus, &' melancholicus, deficientibus prosperitatibus terretiis: Τaffluentibus autem iuxta votum,. ferὸ semper. est superbus, stupidus

Certerristitia verae paenitentiae, non tam debet .nominari tristitia soquam displicentia, vel sensus,&detestatio mali: tristitia, quae nunquam est molesta, nunquam acerba: tristitia , quae hominem non reddit stupi dum, sed activum, sed operossim, promptum & accuratum ; tristitia ψ δε quae non deijcit.cor, sed attollit pes orationem di spemi&facit ut homo , se per feruorem , & deuotione in excitet; tristitia, quae ingruentibus a cimaritudinibus semper producit dulcedinem incomparabilium consolais tationum, sequens praeceptum Diui Augustinit quod paenitens tristis semia: per fiat, sed semper etiam laetetur ob suam tristitiam ; tristitia, inquit, Cassianus, quae paenitentiam solidam operatur, & gratam paenitudinem , cuius neminem unquam paenitet, est obediens, affabilis, humilis, mitis . a suauis, patiens, quippe, quae ortum habeat ex charitate : unde exten-ndens

606쪽

ssiens se ad omnem eorporis dolorem, di aniniae cinifritionem, certo quodammodo laetadur, animatur, vigetque spe futuri prosectus: Illictu retinet omnem suauitatem, affabilitatem & longatamitatem, habens in se ipsa fructus Spititus sanctῖ- quos receia set sanctus Paulus. Ij autem

tristitia: quae prosecto proprie loqμendo non est tristis, neque melan- csolica, sed solum attenta, & vigilans ad detestandum, re ijdiendum, Nimpediendum alum peccati, tum praeteriti, tum futuri. .

Videmus etiam persepe paenitentias valde compressas, turbatas, imp t ntes, sebiles, amaras in suspirantes, inquidias, .compyimis asperas & melancholicas, quae tandem deprehenduntur infructuosae, &absque una verat emen sationis sequela; &. hoc, quia norupro danti, ex motivis viri itissae nitentiae, sed examore proprio & naturali. cum tristati asae culi mortem operetur, iuxta A postolum, oportet, Theotime, accurato eametuitare , & reiicere. Si est naturalis, debemus repel- .

positum idonea iudicabunt, si autem prouenit ex tentatiqne, cor ca dide detegendum, aperiendum, atque denudandum est Patri Spirituali et . qui media ad eam vincendam nobis praescribet, sicuti diximus in quartapa Introductionis, ad vitamideuctram sit ero est eccientalis, recurrendum inadid stlixod notauimuklibro 8 'ut dearur quantope C. tribulniti si sint gratae& acceprae filiis DEL: & quod magnitudo spei nostrae inrita aeterna debeadeo perfectionis nos deducere,ut omnia huia i us vitae transitoriae &temporalix nihili faciamus. Caeterum inre Omnes melantholias, d tristitias, quae nobis euenire possunt adhibenda est auctori eas superioris voluntatis ad efficiendum quidquid erit possibile in fauorem diu trii amoris. Sunt equidem aliquae actiones, quae ' . omnino dependent a dispositione, & complexione corporali, quae proinde non sunt n nostra potestate , ut eas ad nostrum nutum & volunta tein dirigamus, βι componamur. Nam melancholicus quispiania neque oculos, neque uerba, neque vultum, ea cum gratia, Ae n o

607쪽

murationes , censuras ,. inuidiam, i pigritiam, & torporem spirῖ-

III. & vlturio una est tristitia, quam varietas humanorubi acc1-.dentium .nobis adfert. .aei uvium mihi erit, νηνωρ Πόι- , νω in θenebruse . tamen ea IF non ψ,deo. Sic Iacob fuit tristis accepto nuncio de morte fita fili sui Ioseph. Et David propter mortem sui Absolonis. Caeterum tristitia haec communis est tam bonis, quam malis; at in bonis estrata. quia DEI voluntati aquiescunt, eique se resignant, ut vidimus in . Tobia: qui pro omnibus aduersitatibus, quibus exercitus tale gratias egit diuinae maiestati; & in Iob, qui amici' benedicit nomen Domipi;quiniti in Daniele, qui suos dolores conuertit in cantica , contrarium autem fest in mundanis, quibus tristitia haec est ordinaria, ¢ias, in desperationes, Se in animorum perturbatiose,., nec non Ε . incogitantias, seu, qtiod ide est, in absurdissma quaequessunt enim iiii si- 'miles cercopithecis, seu catis marinis, qui semper sunt turbati, tristes &molesti, Iuna deflatente; sicut econtrario, novilunio incipiente, saltant, choreas ducunt , & ludicra quaeque, sitniarum instar exercen μ

Mundanus homo est herniosus, querulosius, barbaris moribi raeditus, acerbus, A melancholicus, deficientibus prosperitatibus terrenis ita iuuentibus autem iuxta votum ferὸ semper est superbus, stupidus

. i Certearistitia verae paenitentiae non tam debet nominari trisatia pq quam displicentia, vel sensus,&detestatio mali: tristitia, quae nunquam ess molesta, nunquam acerba: tristitia, quae hominem non reddititiiseiadum, sed activum, sed operosum, pr mptum & accuratum ς. tristitia . i. quae non deijcit cor, sed attollit per orationem di spem. &. facit ut homo, se per feruorem , di deuotionem exciter ὐ tristitia, quae ingruentibus arimaritudinibus semper producit dulcedinem incomparabilium consola. utionum, sequens praeceptum Diui Augustini: quod paenitens tristis semia per fiat, sed semper etiam laetetur ob suam tristitiam ; tristitia, inquita Cassianus, quae paenitentiam solidam operatur, & gratam paenitudinem, cuius neminem unquam paenitet, est obediens, affabilis, humilis, mitim, suauis, patiens, quippe, quae ortum habeat ex charitate : unde exten-i i

608쪽

dhnsi se ad omnem corporis dolovem, di animae confrisionem , certo quodam modo laetatur, animatur, vigetque spe futuri prosectus. retinet omnem sua litatem,aisibilitatem &longanimitatem, habens in se ipsa fruetus Spiritusnucti, quos.recenset sanctus Paulus. Ij autem

tristitia: quae prosectb proprie loquendo non est tristis, neque melancholica, sed uolum attenta , & vigilans ad detestandum, rei)ciundum, Nimpediendum inalum peccati, tum praeteriti, tuin suturi. Videmus etiam persaepe paenitentias valde compressas, turba- ου eas, Pratilantes, ilebiles, amaras, suspirantes, inquintas, . comprimi aspeFasti melancholicas, quae tandem deprehenduntur infructuosae, Nabsque vita verae emetitationis sequela ἐ:α. hoc quia nolup dxin ex motiuis virtutissaenitentiae, sed examore proprio donaturali. . cum tristitiasaeculi mortem operetur,iuxta Apostolum, Oportet, Theotime,saccuratς eam vitare, S reiicere. Si ethnaturalis, debemus 'repGn.

pqsitum idqnea iudicabiliat ; si autem prouenit ex tentatione, sor cam. dide detegendum, .aperiendum, atque denudandum est Patri Spiritualiqui media ad eam vincendam nobis praescribet, sicuti diximus in quarta Parne timerductaeis, ad vitae is uoto si ero estuet mendialis, recurrendam es avid; uod norauimu libro 8: ut 'deatur quambi,es stribulatio si sint gratae&acceptat filiis DEI: & quod magnitudo spei

nostrae in vita aeterna debeadeo perfectionis nos deducere; ut omnia huia ius vitae mansitoria &etemporalis nihili faciamus. Caeterum interia omnes melantholias, ct tristitias, quae nobis euenire possunt adhibenda est auctori eas superioris voluntatis ad efficiendum quidquid erit ponsibile in fauorem diuini amoris. Sunt equidem aliquae actiones, filiae omnino dependent a dispositione, & complexione corporali, quae pro inde non suntin nostra potestate , ut eas ad nostrum nutum & volunta tem dirigamus componamur. . Nam melancholicus quispiam neque oculos, neque verba, neque sultum, ea cum gratia, mo C cc c 3 rum

609쪽

338 Dc Amore DEI,

rum is au itate potest eo in statu S situ tenere , quo teneret, 'si luber esset a malo humore & qualitate in eo praedominant m Potith tamen . eito minori cum gratia, inur S pronunciare verba gratio La, hora &iucuncta, & repugnante propria & naturali inclination .

res coiinenientes facere. Qui tal. tur est coulli tutus si non sempersit hilacis, meretur veniam: nam in potestate nolira non est habcru hilaritatem quando volumus, sed excusabiles non lumus si non sempersimus boni, si non tractabiles , si & pro virili eos inter mortalest non conemur induere mores , quos dec . Nam id semper est in nostrae uoluntatis potestate. S solum opus est. ad humorem istum malignum superandum firmiter statuere,& contrariam iacIinationem assiduo studio & conatu moruncare.

LIBER XII.

610쪽

. .. -

SEARCH

MENU NAVIGATION