Ad edicta veterum principum de licentia sectarum in Christiana religione. Item Methodus contra sectas, quam sequuti sunt primi Catholici imperatores ... per F. Claudium de Sainctes ..

61쪽

Ad edictu Principum sponte concideret Christianorum

religio, sed eam plures sic stabilire ac prouehere studuerunt. Alij quid

quisque coleret parum admodum solliciti, modo imperij promiscua pecus degluberent.Idcirco viderindChristiani Tnagistratus, quam de se prebeant existimationem orbi Christiano, a quibus infideliti edictit proponuntur,quibus noxae ac poeus eripiant sectarios. Testati sunt idoloruImperatores, magno Christianoruprobro nequaqua ad haereticos aut factiones ex tedi oportere, que Christianis priuilegia irrogasset. Ab Aureliano Clitastiani facti liberi, Pau.

sib li. Samosatenum concili j suffragio haec reseos damnarunt. Cum nollet ille

ccclesia ab stinere, quasi Christiana, libertate sibi liceret perfrui, Imperatorem interpellarunt Catholici,qui

62쪽

De licentia Sectarum. 28 conuenientissime decreuit illis e .clesiam adiudicari debere,quibus e- piscopi Italiae & Romae in dogmate concordes scriberent. Infidelis pronunciauit quem notaret de haeresi, ac proinde immeritum qui. eodem cum Christi his potirci ut iure aci

Ne quidem raetiones quibus in delet Christianos liferos siecerunt ocum habent in

atque edictum. Religio nostrai duabus partibus coalescit nte gra fidei purixate, ac morum sanctitate. Frustra de moribus, si male habeat fidei fundamentum cui superstruas . Si Angelis de cocto homo

D iiij

63쪽

Adedicta Principum morum bonitate pr staret, aliud vero annunciaret populo Christiano nouum & inauditu,frustra de Christianis moribus gloriabitur. Loquere, respodebit Princeps catholicus, ut te videa: Da fidei tuae documentum, Ut examinetur ad regulam nobis traditam. Discrimen verae a falsa religione Christiana non inquisierunt nec curarunt Christu non professi Principes: Nihil ea de re decreuerunt,tantum qua fide nostri viverent, inter homines obseruarunt. Si sensissent aut deprehendissent nostros cotra suam maiestatem vel tantilum moliri, ubi conuentum Christianis aperuissent, aut cocessissent3

Quos non ad unum Φ vestigio dissipassent ac sustulissentὸ prope singuli indicant suis in legibus nondum se

comperisse res vllas nouas a nostris

64쪽

De licentia Secturum. 2 9 in Rempublicam exortas. Id unum

excipiunt quo minus Christiani potirentur libertate, si quicquam insidiarum contra imperij statum strui

animaduerteretur ab illis. Circa maiestatemImperatoris infamamur ait Tertullianus, tamen nunquam Albiniani, Nigriani,vel Cassiani inueniri potuerut Christiani. Christianus nullius est hostis nedum Imperato Airis. Si hostes extraneos agere velle Ἀρ- 'mus, non deesset nobis vis numerorum & copiarum. Externi sitimus, &vestra omnia implevimus, urbes, insulas, castella, mancipia, cociliabula, castra ipsa, tribus, decurias, palatiu, senatum, rum.Sola vobis relinqui mus templa.Sed apud nostram disciplinam magis licet occidi quam occidere.Tertullianus explicat deinde qui coetus merito distrahi & prohi-

65쪽

Ad edictu Principum beri debeant,nempe per quos a priuatis parietibus in publicos conuentus turbae & factiones erumpunt. AChristianis vero nihil huiusmodi timendum, ut qui omnitio abstineret publico ac publicis negotiis & cormitiis. Α suis coetibus Ciuristiani redibat sine telo, solitarij,ac modestio simi, sicut idem author scribit. E nostris conuiu iis sest) disced itu r n on ici

. cateruas caesionum, nequo in classes discursitionum, nec in eruptiones

lasciuiarum,&c.Nos insuper scribit Tertullianus,quos facrilegos existimatis,nunquam in furto deprehen distis, nedum in sacrilegio. Vectigalia Imperatoris gratias agent Christianis ex fide dependentibus debrutum qua alieno fraudando abstinemus.Nihil elargiebantur sicariis,veria GV 4 , nenariis, ariolis aut mathematicis.

66쪽

De licentia Sectarum. 3 o

Ista sunt ex illis quibus pacem publicam colebant Christiani, & quibus adducti Principes indignum censebant a Republica praeter alios eiici. Congruant necne nostris haereticis, publica probatio est,no priuata, cui Lio more impudentissime fidem detrahunt etiam in crimine deprehens. Frustra a nostris hqreticis id igia postulauero, quibus in admiratione versi principes se tyrannos agnoscat& infideles . Frustra res bene gestas

quibus regnis comodarint. Vitam eorum publicam cum vita communi Christianorum veterum conferamus.Casitanos,Nigrianos, Albinianos vidit Ambasia.Setit Lutetia caestdem aggressos a clarisiimo senatus praeside Minardo, cum a tribunali

ac iure dicedo nihil mali suspicatus

67쪽

Adedicta Principum scholasticorum ensit Pratensis aca demia. Albinianos ac Nigrianos patitur Scotia, patitur pridem Gene ua,iam pateretur Galliti, nisi deus adolescentulos Principes e coniuratorum manibus sua solius potentia liberasset. Eadem iterum extimestit non mediocriter, ne in eos recidat quos intra sinum serpetes alit ac fouet in suam perniciem misera. Insiu-

per quo magis se conferant Christianis haeretici,quoties populum possident & non Principem, in eum scilicet,arma non corripiunt, tributa ad assem persoluunt, a rebellione abhorrent. Germania ex desertoribus fidei & ecclesiae nostrae contra principes pertulit myriadas anabaptistarum,Zuinglianorum, antea Boli moru, Taboritaru, atque aliorum, quorum rebellione & conflictu at-

68쪽

De licentia Sectarum. 3Itrita in sectas innii erabiles disce pitur. Lutherani tandem contra suu Caesarem coniurati, ex imperatore Carolum Gandauu pronunciarunt, sed deus catholici principis ultor, fecit ut iterum Carolus frustra salutaretur dc adoraretur a prostratis coluratis inuictissimus imperator. Quid aliis principibus sit expectandu nouissime clamat Scotta, Quid corrupto per Iustitiae denegatione populo Galliarum sperare debeamus, augurari minime es arduum. Francorum Christianissimus Rex,& populus,adhuc perstat in ecclesia catholica: Clerus magis integer sipliquitastores in lupos non degenerarent. Nobilitas no ubique vitiata Nihilominus quasi soli Regnum possideant, volitant armati Hugonaldi, ac non nisi omnium caedes loquuntur,

69쪽

Ad edictu Principum

&exiliti, a qui sic aliquid dictu,

aut factum contra impiissimos corum conatus. Agunt conuenticula, atque inde prodeunt cateruatim caesiones, ac gladiatores accincti, sine telo & quidem vario, si suppetit, pedem domo non efferunt, ne pagum quidem apud nos maiori ex parte in Francia occupat, nihilominus etiam in florentissimis urbibus loca publica, publicos coetus, praeter eos qui fiunt in ecclesiis, primi adeunt & frequetiores, vix soli, rarius inermes. Ambitiose in magistratus& negotia Reipublicae, quoties osteditur via,irru ut: pre se,aliis neglectis de omnibus ad arbitrium decernui, ac publica constitu sit,ut sunt homines imperitissimi, quib' nihil est in iustius, nihil recte dictu aut factum

putant, nisi quod ipsi dixerint aut

70쪽

De licentia Secturum. 3 a. fecerint.S cerdotis& ccclesias inuadere,depopulari, fraudare, atque Omni sacrilegio se contaminare, summa ac suprema est illis pietas. Direpta ex ecclesiis,sicariis elargiuntur liberalissime,& hominum generi qui impudentissime nouerint ecclesiasticos atque alios Christianos contumeliis omnibus proscindere, ac ledere, atque ad seditionem p salmos canere, Christique nomen sacrilego ore polluere. Hae sunt publicae virtutes haeretici populi, quibus veteres Christianos referant & exhibeanr, Vtinam falsa sint quae multi experititur domi ab illis flagitia ac crimina committi & designari. Quibus rationibus aliqui catholici Principes Sectis libertatem per

miserunt.