Ad edicta veterum principum de licentia sectarum in Christiana religione. Item Methodus contra sectas, quam sequuti sunt primi Catholici imperatores ... per F. Claudium de Sainctes ..

71쪽

Ad edicta Principum

potitus est,qui ad nostra tempora videns ac prudens ecclesiam catholica sectis aperuerit, aut tradiderit edicto, imo qui non omni conatu restiterit, ne locum inue- nirent aut longius serperent.Tatum quoties fidem nostram oppressit acerbius tyrannorum aut haereticorum Principum crudelitas, aliqua aptis Imperatoribus qui illis successerunt, de libera religione edicta proposita sunt, quibus catholici quasi

intermortui reuiuisceret ac respirarent, parem libertatem saltem cum aliis adepti,tantisiper dum constitueretur Imperium. Ita se gesserui post tyrannos Constantinus, post apostatam Iulianum Iovinianus, post Valentem

72쪽

De licentia Sectarum. I lentem iniquit Gratianus, & ad Im- . pexij sortem ab eo a citus Theodo

sius .Hos ad eam libertatem irrogandana etiam fefellit naturae bonitas, qua inter omnes excelluerunt fefellit imprudentia ut crederent l, reses suasipote,aut piorum, maxime Principis exemplo desituras,& ad ecclesiam redituras: Fefellit decessorum suorum immanitas plane scythica in catholicos, a qua vi longissime abessent in dissolutam clementiam

progressi sunt, cuius tamen statim eos poenituit Ut postea declarabi- δε rutatur. Istud est edictum Constantini. ' Parem cum fidelibus hi qui errant, pacis ac quietis fruitione accipiant. Ipsa si quidem communicationis ac

societatis restitutio ad rectam etiam veritatis viam ducere potest. Nemo cuiquam molestus ii De Ioviniano

73쪽

Ad edicta Principum ita ferunt historice.Hoc habuit Iouinianus consilium ut persuasione potius quam vi inter dissidentes, contetionis dirimeret studium,nec cuipiam qualetiacunque tandem consectaretur fidem, molestia faceret,ne' que quicquam ad charitatem sum-- mam faceret reliqui Eis vero qui ad

concordiam & unanimitatem ecclesiam reducere studerent,maximum exhiberet honorem. De Gratianoli.7 ip narrat Soetomenus legem tulisse, ut

. teneret quisque quam vellet religionem, demptis Manicheis,Photinianis & Eunomianis, quoniam Valentis patrui ei animus disciplicebat quo indignis modis nostros diser clauit. Theodosius nullam haeresim persecutus est, neque quempiam ad communionem coegit, sed potius

permisit vili resis quetque loco suo

Nicepho.

74쪽

De licentia Sectarum. 3 pro eo atque visum esset, conuetus . agere atque etia de fide in Christum pro cuiusque captu sentire,atque opinari Posset. Alios egit trasiuersos Aulicorum pessimum costium, quibus omnia

temere crederent: sicut Constanti-

num Soror, ac presbyter comenda- ioa is tus a Sorore testamento, & actor fabulae Arrianicae Eusebius Nicomediensis deceperunt,ut Arrius & eiecti a Niceno cocilio sectatores restituerentur in integrum. In statius Salvianus&Priscillianus quam a Damaso & Ambrosio episcopis non potuerunt , largiendo & ambiendo

a Gratiano sectς Priscillianorum ii ut

Cetiam extorquere conati sunti Corrupto Macedonio officiorum magistro, rescriptum impetraru quo calcatis quae prius in ipsos erant decre-

75쪽

Adedicta Principum tis reduci in ecclesias iubebantur.

Nam per libidinem & potentia paucorum ibi cuncta erant venalia, addit Seuer' sulpitius. Eo pacto Arriani eiecti a Theodosio persuadet his quos habebant in palatio ut Impera

Nisepho si. torem tentant. Etenim ea spectan- λ AE 'tes sub Constantio accidebant, voti sec6potes futuros arbitrabantur. Ea res catholicae ecclesiae adhaerentes sollicitos ac meticuloses reddebat, sed profuit uxor, quae quominus Eunomius aut alij ad Imperatoris colloquium admitteretur, cauit,3c si audiendi ac videndi illos mira cupiditate teneretur Theodosius ab aulicis incitatus. De aliis habebitur sqrmo qui in alioru gratiam imprudentes peccarunt, cum in haereticio mo a nobis agetur de his quibus peruertuntur Principes. Quod dixit Fl.

76쪽

De licentia Sectarum. Is Vopistus ad Reip. utilitatem, dico ad religionis catholicae conseruationem & quietem, satius esse corrupto Imperatore cosiliarios & laterones eiustapere, luam illosano ac bono, hos delirare aut insanire. Iastinam letiniani mater exemplum praebuit.

Arrianam haeresim vivo marito celaverat, nacta filij imperium contuntio Ambrosium tetauit, ut mitiusi negotium transigeret, ille obstitit constantia quς deceret Episcopum. Conquesta quasi de iniuria apud filium, Beniuolum qui tum praeerat legum scriptoribus iussit, ut quam velocissime legem coseriberet, qua fides Arriana in Ariminensi synodo astute &subdole conseripta confirmaretur. Cum rem hac detrectaret, adhaerebat enim catholicae ecclesiae, hortatur eum dc maioris honoris

77쪽

Ad bdim Principum promissionibus allicit. Benivolus vero detractum sibi cingulum ante pedes Imperatricis proiicit clamitans, se neque praesentem sibi neque

ampliorem honorem pro mercede impietatis vindicaturum. Alios a coercendis factionibus retinuit maio- Nirepti.li. ris mali timor ac periculum, nonun M' quam etiam pudor. Arcadius Imperator inconstantiam Gainae ducis

ac barbari, tyrannidemque quae ab eo expectabatur, suspectam habes, dubitauit an sacram aedem Arrianis. i uti postulabat,c5cederet.Nisi Chrysostomi oratio barbari audacia fre-jgisset, metu Imperator annuisset.

Non oportet, dixit Chrysostomus, principem quicquam contra deum audere, siquidem illi vera pietas curae est, sed potius bene constitutas leges seruare,& eam potissimum quae

78쪽

De licentia Sectarum. . 3 G contra hqreses alias promulgata est. Conducibilius imperatori imperio potius cedere, quam per impietate sedem dei prodere. Iustinus Imperator cum adhuc in Orientis partibus suo tempore per singula loca haeresis Arriana vigeret, satagere coepit

ut nomen ii reticorum extingueret.

Quod cum audisset Theodoricus Gothic' Arriana lue pollutus, Iohanem papam,Theodorum,Hypatiu, Agapitum,cosulares viros, constantinopolim misit, ac Iustino mandauit, nisi quantocius Arrianis suas ecclesias restitueret,&in pace degere sineret, se populos omnes Italiae deleturum . Legatorum precibus permotus Iustinus, ne periret Italia, Arrianos sui iuris reliquit ait Pau. Dia conus.Negat Blondus, ideo Rauennet legatos necatos fame & carcerea

79쪽

Ad jdicta Principum Theodorico . Heraclius Imperatora quibusdam episcopis in Mono thelitas imprudenter abductus, ea haeresi postea Concilio Hieroso limit

no damnata,cum erubesceret resipiscere, he noticam id es formam conciliandi partes dissidentes a Zenone latam, secutus est, ut suo edicto nec unam opinione, nec duas assereret, sed neutram. Ratio concesse libertatis ab haereticis: Principibus. Cap. IX.

Motum haereticorum qui sce

ptra tenuerunt,dimittedi alias. sectas liberas, triplex fere fuit ratio. Vna, ut si non pondere, saltem multitudine catholicos obruerent. Ex altera morbum initio celarunt, quasi humanitatem animi sui in om

80쪽

De licentia Sectarum. 3 7 nes ostenderent, per quam, cum de fidei constantia non deiicerentur catholici, oblata occasione eos ut perfractos & clementiae Principum rebelles nefarie afflixerunt. Tertia laqueum parauit bonis ac piis viris, quos quasi seditionis reos perege- runt, a quibus contra Iesu Christi religionem sacrilegia libera ferri non

poterant. Constantius ut crudelitatem in catholicos aliqua mansuetudine emolliret & condiret, alias haereses ut sorores suas quaevis audere&in nouare amice sinebat, ut antea

ex Athanasio referebamuS.

Iulianus apud Augustinum est, in εχ i . basilicas haereticis & templa demo niis reddidit,eo pacto credens Christianum nomen posse perire de tem ris,si unitati ecclesiae inuideret, & sacrilegas dissensiones liberas esse per