장음표시 사용
371쪽
ma inde excitata est erga Dionem populi Syracusani indignatio. Accusationi fidem faciebat hesterna Solidis aduersus eu habita libertatis fiduciatq; plena oratio. a quo enim haec potius iniuria, quam ab inimico Istud iam vere tyrannidem usurpantis,non opprimetis,uideri posse,& eius qui minus tyrannidem, quam Dionysium odio persequatur. Quare citatur Dion.Is cum protinus Soside fratrem unius esse e Dionisii militibus indicasset, ideoque verisimiliter ab eo summissum,qui nihil amplius vi & virtute possit, ut has turbas atque seditiones cieret: postulauit, plagas & vulnera per medicos inspici. At hi affirmarunt, videri sibi affectata esse vulnera: non uno ictu & impetu allata. neque alta sed superficiaria, veluti si unguibus non gladiosacta sint, Sabeo qui sepius tentando atque recusando sanguinem sibi elicuisset, non qui noIens & ingratus unum aut alterum ab alio vulnus accepisset. Sed nondum haec fatis innocenaiam Dionis arguere videbantur, quia non tam
certa sint ista indicia, Sosidem a Dione laesum non fuisse, quam vix credibile quenquam concitandi odii in aduersarium, in se prius Leuire velle. Verum dum ista quaerebantur, postquam ex ipsius Sosidis amicis atque familiaribus ali
qui manu nouaculam serentes aduenere:&id narrauerunt, dum per Urbem ambularent, oc
372쪽
3 o DEc RETORYM LIEER II. aliquos viderent Dionis satellites, neque ullos offendisse se:imo vero unde primum Sosidem ad se sustentem aduentare conspexerant, nouac lamnanc humi duntaxat eiectam reperisse:&posteaquam Sosidis serui interrogati responderunt, eum summo mane cum nouacula solum domo exiisse: tum vero calumniam manifestam esse iudicarunt.Eum itaque Populus suis omnibus suffragiis necari voluit, iussit. Nulla vehementior calumniamam quae regnandi cupiditate suscipitur. III. Ex Tito Liuio, decade r o I. lib. X. PHILI ppvs Rex Macedonum duos filios habuit, Perseum & Demetrium. Perseus cum in dies magis ac magis Demetrii fauorem atq; diagnitatem apud Macedonum multitudinem, gratiam atque potentiam erga Romanos amplificari animaduerteret: sibi spem nullam praeterquam in scelere superesse opinione ductus, D metrium , quem alioqui Philippus non ignorabat,unde antea Romae pro obside suisset,cognita Romanorum virtute, a bello cotra Romanos suscipiendo abhorrere, in primis apud patrem de proditione latenter insimulat, accusat. Eum multa verba cum Romae moraretur, de Regno cum Tito Quintio habuisse. 'Sed post ludicrum certamen, in quo pars ea quae a Demetrio steterat, longe superior fuit, ideoque ad coenam vocatus Perseus non venit, Demetrius a coena in qua de certamine multa iocose dicta erant in
373쪽
aduersarios, ad fratrem eundum esse pronunciasset, illius irae si quam ex praelio suscepisset,
hilaritate & comitate lenienuae causa: ignarus Demetrius aliquos de suis serrum abscodidisse, ut sese defenderet, si qua vis eis afferretur ob id quod missum a fratre conuiuii sermonumq; speculatorem male multauisset: noctu ad Perseum venisset: tum palam falso Demetrium accusare incipit. Noctu eum venisse armatum eo consilio& animo,ut se fratrem interficeret, neque aliud
quam clausis foribus se parietum praesidium habuisse. Philippus Demetri u vocari iubet. Duobus filiis duntaxat in cosilio adhibitis, sedet miserrimus pater iudex inter liberos, accusatorem parricidii,& reum: seu conficti seu consecti criminis labem apud suos inuenturus.Re cognita,ita pronuncia uit,ut facile appareret, vis nocturnae crimen reiectum ac remotum: suspectam vero
esse Demetrii nimiam gratiam cum Senatu Populoq; Romano: nempe, Non verbiS, nec unius horae disceptatione causam corum se diiudicaturum,sed in utriusq; vitam inquirendo: mores,
dicta factaque in magnis paruisque rebus obseruando. Itaque sub specie legationis Romam mittit Philoclem & Apellem spectatum inquisitumq; de iis sermonibus, quos Perseus fratrem cum Tito Quintio habuisse insimulauerat. Sed, quod Philippum latebat, erant hi legati Pe seae fraudis ministri atque participes. Itaque Demetrius cum interim nullam spem habeWt,
patrem sibi placari posse, cuius obsideri aures a y 3 statre
374쪽
3 et ' DECRETOR vM L1BER II. fratre cognosceret,sugam ad Romanos mediliari coepit.quod cum Philippo nuntiatum esset, II rodotum Demetrii perquam familiarem apprehendi, Demetrium vero obseruari iussit,dum Legati rediissent. Hi cum praemeditata in Macedonia e Roma attulissent: sed & falsas literas rQuintii Philippo reddidissent,in quibus deprocabatur si quid adolesces, resni cupiditate prolapsus, secum negotii habuisset: hae literae fidem
perfidae accusationi attulerui. Quamobrem Herodotus diu excruciatus,moritur. Aduersus Demetrium nihil palam pronunciari, sed dolo interfici placuit, ne publica poena c6silia Philippi
aduersus Romanos aperiret. Itaq; a Dida quem ei comitem Perseus a patre dari antea cutauerat , immissis percussoribus stragulatus es .Tandem cum legatorum fides coepisset esse suspecta, ct vulgo in curia fremeretur falsas ab iis literas allatas esse: Xychus Legatorii minister rem omnem indicat. Apelles fuga sibi consulit. Philocles interficitur.Persicum, quia tum nimiam potentiam adeptus erat,Philippus exhaeredat,Antigonum instituit. Non parum disserι calumniator Heditisse. IIII. Ex Appiano, lib. I r. bellorum ciuilium. A D Placetiam duce Iulio Caesare, cum seditio mota esset in exercitu, iussit ad se duodecim ex
auctoribus adduci, ut more militari in eos an, niaduerteret. inter eos cum aliquis per calumniam nominatus, de innocentia sua docuisset:
375쪽
rum imponi iussit: quod is vere seditiosus est,qui iniquo iure aduersus alium uti velit. V. Ex Eutropio, lib. X. Nicephoro, Iib. v II.
Pomponio Laeto. CONs TANTIN vs Magnus Faustam uxorem
habuit. Haec Crispi priuigni amore capta, cum ad libidii eth tapius eum prouocasset,renuetem detulit ad maritum, illum sibi vim inferre voluisse. Constantinus fidem adhibuit, ideoque
Crispum necari iussit. Verum post aliquot annos comperta caussa,&in uxorem capite ani
Ignis, calumnia poena. VI .Ex Ammiano Marcellino. lib. xv.&xx ILPAVLus quidam nomine, in complicadis c
lumniarum nexibus insignis adeo atque si ita loqui licet in dissolubilis fuit,ut ei sub Constantio Augusto, & Iuliano Caesare, Catenae co*no mentum sit impositum. At is postremo Iuliano Augusto, sententia Secundi Salutii Praefecti Praetorio &asses rum Marmentini, Arbitionis, Agillonis & Nevittae, vivus exustus est. Incidit in boo Senatusconsultum G qui ab accusatione desistit causa non probata. VII. Ex Plinio Nepote, lib.v I. epistolarum. I v LII Tyronis codicillos ex parte veros esse constabat, ex parte falsi dicebantur. Substitu bantur crimini Sempronius Senecio Eques Ro-Υ Α manus
376쪽
3 DEc RETORVM LIBER II. manus, & Eurythmus Traiani libertus atque
procurator. Haeredes communiter ad Caesarem
scripta epistola, petierat, ut cognitionem susciperet. itaque diem dixerat. Sed cum aliquis ex . haeredibus, quasi Eurythmi reuerentia motus accusationem remitteret: Caesar imprimis hoe pulcherrime dixit, neque se, Neronem: neque Eurythmum, Polycletum este. ergc cusatoribus petentibus,dilationem, nec aliud amplius indulgere voluit. Sed tempore etiam exacto , ex pluribus haeredibus cum duo omnino a fuissent: ideoque postularciat, ut vel omnes haeredes quemadmodum simul detulissent,ita age re cogerentur, vel sibi quoque permitteretur ab accusatione desistere: Imperator ex consilii sententia iussit omnibus haeredibus ut agerent denuntiari,aut non agendi caussas singuli prius approbarent: alioqui se de calumnia pronun
De Abolitionibus. Abolitione generali publice facta,aliqua nihilominus crimina repeti posse. VIII. Ex Suetonio, in Caesare, cap. x I. &Dione, lib. XXX VI I.
M v L T A crimina saepius concedi solent mai
ris tumultus seditionisq; vitandae caussa quod fere post bella ciuilia usu uenit) quae pacatis rebus interdum pro grauitate & inhumanitate r petita,aut puniuntur aut remittutur. Sylla, quaquam lege a se lata de Sicariis & veneficiis, eos excepisset, qui Marianos interfecerant, vel ob relata
377쪽
lata ciuium Romanorum capita ex lege proscriptionis pecuniam ex aerario acceperant :&. quamuis acta omnia Syllae Senatus approbas set: Figulo tame & L.CHare Consulibus, Iulius Caesar in exerceda de sicariis quaestione,aliquos etiam, ut qui Lucretium occiderat, sicariorum numero habilit:alii contra,vt tum Catilina,absoluti sunt. Quod si obiicitur, fidem publicam, ideoque impunitatem his quibus semel sit promissa,custodi edam esse:responde dum est, Ipsum
quoque Ius, Leges ac Rempublicam suas nab re formulas, quibus quasi a Praetore, in V o DFI METV sv E CAYss A restitui possit. Per absentiam accusatoris, rei crimcn aboletur. IX. Ex Cicerone, Verrina IIII. STHENI vs Thermitanus,per calumniam coram Caio Verre Praetore accusatus, quod lit ras publicas corrupisset, Thermis Roma prosu- gerat ratq; interim absens rei capitalis ab alio postulatus,Verres nomen eius receperat, edicto proposito ut Syracusis ad dic certu adesset. Sua die citatus, non respondit. Ipse etiam accusator M. Pacilius non affuit. & tamen qui absens reus
factus erat, absente accusatore condemnatur.
Hac de causa paulo post Romae ex edicto Tribunorum ple . quo non licebat quenquam in urbe esse, qui rei capitalis damnatus esset, ad Tribi
nos ductus & accusatus est,quod Roma non abiisset. Cicero causam Sthenii defendit: Quod iudicium de Sthenio absete factum erat, ratum
378쪽
3 6 Dac RETOR vM LIBER II. non videri: quia nomen absentis deserri ae recl-pi non soleat.rem enim alioqui iniquissimam&acerbissimam esse. Denique u prssetis Sthenius reus factus esset, si manifesto in maleficio teneretur,tamen cum accusator non adfuisset, Sthenium damnari non oportuisse, sed e reis eximi. non ergo ducendam hanc damnationem esse, quae contra leges & instituta maiorum interv nerit. Ex aduerso dicebatur, sufficere si quis rei capitalis c5demnatus erit: aeque an inique non interesse, propter rerum iudicatarum auctoritatem. Praeterea nomen Sthenii absentis ideo receptum , quod pro praesente haberetur, qui ne de corruptis tabulis causam diceret, Thermis Romam aufugisset.non esse hanc legitimam absentia. Sed quia constabat damnatu esse reum cuius crimen deficiente accusatore aboleri debuit:Tribuniplebis omnium sententia pronunciarunt, non videri Sthenium edicto impediri, quo minus ei liceret Romae esse.
I. Ex Plinio Nepote, lib. v I r. epistolarum. MA r ε x amisso filio, libertos eius eosdeq; cohaeredes suos falsi& veneficii accus uerat apud Traianum Imperatorem, iudicemq; impe-
379쪽
DE Q AsTIONIBVs. 347 impetrauerat Iulium Semianum. Cum finem cognitioni quaestio imposuisset, quae secundum reos iudicium dederat: adiit nihilominus mater iterum Principem, assirmans se nouas probati nes inuenisse. Imperator motus quaestionum fragilitate & fallacia, praecepit Serviano, ut vacaret snitam causam retractanti, si quid noui attulisset.
Non esse a tormentis generaliter incipiendum: imo tum ad ea duntaxat νeniri oportere,ubi sola consisto seruorum de se videtur: quod non accidit praecedeute,nius duntaxat tesimonis.
II. Ex Paulo, lib. III. decrctorum. MARI Tvs quidam haeres uxoris suae, petebata Suro pecuniam, quam apud eum deposuisse defunctam se tum marito absente affirmabat:&in eam rem unum testem liberti sui filium produxerat. Apud Procuratorem desiderauerat &quaestionem haberi de ancilla deiunctae. Surus negabat se accepisse, & testimonium non oportere unius hominis admittimec solere a quaestionibus incipi,etsi aliena esset ancilla. Procur tor quaestionem de ancilla habuerat. Cum ex appellatione cognouisset Imperator: pronunclauit, quaestione illicite habita,unius testimonio non esse credendum: ideoque recte proli
380쪽
nunquam reo, Mita condonatur: sic inter muliere propter eximiam pulchritudinem.
I. Ex Plutarcho in Hyperide. iDEPRECATIONE apud eos solos iudices utimur, qui nulla certa pronunciandi mula tenentur, in Senatu, apud Populum , coram Principe, & ubicumque iuris clementia est. In eo genere multa plurimum valent, que facile ab Oratoribus peti possiit. Sed mirum est in a cusatione Phrynes amicae Hyperidis,cum Ath nis de impietate caussam diceret, hac ipsam d sendente Hyperide,id ad liberationem profuisse: quod cum Hyperidi proxima damnationi via deretur , ea in medium producta, discissa veste mulieris pectora Iudicibus ostenderit.Admirati enim Iudices eximiam eiuspulchritudine,quam Plato naturae priuilegium appellat, Socrates
tyrannidem: dimittendam esse censuerunt. In poenis, quemadmodum iu ciuilibus causis, non quid in unum sed quid in comunesit utile considerandis.
VNoot AMNE Asdrubal &Carthalon Duces Carthasinensium, merito atque ex iusta caussa damnati a suis videbuntur,non quod i euera temere, nec parum lacessiti bellum suasissent, inchoassent aduersus regem Masinissam socium Romanorum: sed ne hinc belli Punici renouandi occasionem ullam sumerent Romani, vel ut sumptam deponeret, cum istud non publico sed priuato conlisio coeptum este, Romani Imper