장음표시 사용
391쪽
DE INTERDICTIM ET, R E f A G scus Plebis manibus & opera faceret, essetque labor incertum an longior an periculosior,pas sim conscita nece Quiritibus hoc tardium fugientibus:idem remedium inuenit Tarquinius, ut omnium ita defunctorum corpora crucibus
figeret spectanda unicuique, simul & seris volucribusque laceranda. Itaque pudor iste proprius Romani nominis,quo tape res in bello perditae seruatae sunt, vivos etiam ne sibi mortuis haec ignominia contingeret, a scelere & iniuria propria cohibuit.
GATIS, ET DEPORTATIS. Tt. XL. Legibus Atheniensium, exulem, interdictum,op consilio iuuare capitale fuit: neque νxori liberisve pa
I. Ex Plutarcho,in Themistocle. THEMIsroc LE ab Atheniesibus in exilium misso usque ad quinquennium lege
Ostracismi, interimque absens cum proditionis accusatus esset: ad Admetum Molossorum Regem,postea vero ad Xerxem Regem Persarum aufugerat. Itaque Epicrates Acharniensis ob veterem amicitiam veritus ne quid in urbe uxor Iiberique Themistoclis mali paterentur, curauerat ut clam subducti conferrent sese ad Τhemistoclem. Hoc nomine coram Populo a Cimone maiestatis accusatus est nam quae ciuiae 6 ta a
392쪽
3so Dac R ET ORYM LIBER ILitas habuit siue proditionis indicia, siue amicitiae pignora,ne quid exul aduersus Rempublica suscipere audeat: ea no nisi cum participatione sceleris Epicratem Patriae ademisse. Denique si Themistocles pro hoste iam habeatur, hoc quid aliud esse,quam hostem ope, cosilio, viribus astuti re3si pro exule ac interdicto duntaxat,prohiberi iesibus, de eo quem Respublica damnauerit, esse sollicitum. Ergo in eum capite animaduersum est. Qui relegatus adhue in Prouincia morari d*rebe ditur, duplicaιo puniendus est. Si reis , denuo intra certum tempus agere permittatur , tempore clam
II. Ex Plinio Nepote, lib. x. epistolarum. QI IDAM a Iulio Basso Proconssile releg tus in perpetuum, nihilominus absque restitu'tione in Pi ouincia morari clim depraehcsus eciet, ad Caium Plinium Proconilem adductus ςst, ut ex eius c6tumacia ,quae cumulat poenam, duplicato in eum animaduerteretur. Atqui pro eo constabat, acta Bassi omnia rescisa este, da , tumque a Senatu ius omnibus de quibus ille constituisset, ex integro agendi. Sed quia biennium praescriptum erat, intra quod damnatis a Iulio Basso denuo duntaxat agere permitteretur,cui coditioni antea relegatus non parvisi. set: atq; interrogatus in iudicio, negasset adiisse se Proconsulem,nec eum de innocentia sua d cuisse:consulto Imperatore pronuntiauit,i eum
393쪽
videri de se ipso iudicasse, haud iniquam sui
relegationem, de qua tanto interuallo ac leoitimo tempore querelam non detulisset . quζecum morari in prouincia perseuerauerit,plac re hunc poenae tuae non restitui, quam elusit contumacia: sed vinctu mitti ad Praesectos Praeto-- rio, qui dispiciant virum damnari in metallum,
an summo supplicio, secundum gradus qui in
poenis obseruantur,assici debeat. Nulli tempore quis resitutus esse intelligisην. nisi id
non tesibus, sedscripto demonstret . cum iis tamen qui longo tempore,hoc es, per decenniri in Proui
eis quasi resiluti morati sunt nitius agitur.
C ' M plerique essent in Nicea & Nicomedia
sui antea damnati in opus aut in ludum, similiaque haec poenarum genera, sine certo & ido neo auctore restituti, publicorum seruorum munere & ossicio fungerentur. ad Plinium Proconsulem delati sunt. Decreta proferebantur, quidus damnati essent: quibus vero liberati, nulla instrumenta, nulla scripto documenta asserebantur. damnatos igitur nec restitutos, in publicis omciis retinere, inhonestum atque inciuile esse. Contra, erant qui testabantur reos iussu Proconsulum Legatorumve dimissos. alioqui enim minime verisimile esse, ausos id eos sine restitutione. quare & factos publicos seruos, &publicorum seruoru annua iam diuturno tem-Pore accepisse.nunc eos senes poenae suae redd
394쪽
3st D Ec RETOR vM Lia ER ILre, nimis durum,nimis seuerum esse. Plinius tamun cum testibus de hac re non crederet, quae si vera esset, publicis actis & monumentis contineri debuit: ex Diui Traiani rescripto pr nunciauit: qui intra proximos dece annos damnati , nullo idoneo auctore liberati essent , hos
ministeria distribui, quae non loge a poena sunt, veluti ad balneum, ad purgationes cloacarum, munitiones vicorum & viarum.
REs ΤΙΤ VTIS, TIT. XLI. QDamnatum extremo supplici'nec tabo, nec potu iuuare licet legati tamen pareitur. t I. Ex Caio Plinio, lib. vir. naturalis hist
4 i ita ad mortem condemnati sunt, ut
cum sua poena,hoc amplius, inedia mori- antur:potu,cibo,vllave alia re,ut quibus tecto, igni & qua interdictum est, iuuari prohibentur. Neque enim humanitas aut misericordia censenda est, quae iuri,exemplo, iustitiae & legibus obstat.Itaque C. Quintio, M. Mcilio Consulibus, Romae cum mulier quaedam supplicii causa carcere includeretur, tilia eius puerpera humilis & ignobilis aditum impetr uexat, modo ne quid cibi attulisset. itaque a ianitore diligεter ςxcussa, nihilominus quod damnata diutius viveret, Magistratus admirari cc
395쪽
pit: & arguebatur Commentariensis culpa atq, negligentia: donec filia tandem ipsa depraehesaest matrem suis uberibus alere. Hanc custos ad Qinestore adducit,factum accusati Verum tanto miraculo fuit haec diuina pietas, qua puerpera facinus suum excusabat,ut Pietati matris fatus condonata, ambae perpetuis alimentis donatae sint:locus ipse Deae Pietati consecratus. Resilutus esse intelligitur is, ad quem saepe rescriptum es a Principibus: quia famoso non flent literas dare.
II. Ex C. Plinio Nepote,lib. cepistolarum. CAI vs Plinius Nepos Proconsul in Bithynia,cum citaret Iudices, conuentum inchoaturus: Flauius Archippus vacationem petere coepit ut Philosophus. Sed suerunt qui dicerent, non modo liberandum eum iudicandi necessutate, verum omnino etiam tollendum deludia cum numero, poenaeque suae reddendu, quam se ctis vinculis euasisset. Nam recitata es sententia Velii Pauli Proconsulis, qua probaretur Archippum damnatum esse in metallum ob falsi ermen. Ille contra, nihil proserebat,quo nominatim restitutum se doceret: sed pro restitutioe allegabat, libellu a se Domitiano datum, cuius rei caeax no fuisset, nisi sui status integer esset: ac vicissim epistolas Domitiani ad honorem suum pertinentes proferebat: item& decretum Drusensium quo statuae honor ei conces. . sus esset, Addebat his etiam Diui Neruae edictum & epistolam, quibus confirmas et benefi- eia
396쪽
364 Dac RETOR vM LIEER II. cia a Domitiano data. denique & Traiani I peratoris literas ad se perscriptas honorifice. Hare omnia certe statui suo subuenisse: neque se tantis honoribus assici unquam potuisse,qui ne maximis quidem ciuibus tape conceduntur, nisi pro restituto haberetur.Sed & rursus ex a uerso dicebatur,Domitianum ignorasse, Archippus quo in statu esset: ideoque, quod alias non fecillet, tam multa ad honorem eius scripsisse, ergo obreptilia & subreptilia esse haec omnia, quibus earere neque frui debeat. denique si d minus ad eum quem seruum suum esse dicit, ut
ad Decurionem vel principalem scripserit, non ideo seruum liberum esse. quare igitur si Domitianus ad Archippum rescripserit,ideo restitutueum intelligi oportet Proconsul cum Traj
num antea consuluisset, pronunciauit Archi pum restitutum videri, ideoque immunem iudicandi.
Aliquid de summo iure remittere, ad eum pertinet qui ex appellatione cognoscit. I. Ex Dinarcho,contra Demosthenem.
IN τε R eos qui adhibita, & eos qui semota
appellatione cognoscunt, quibus inserior aut
superior est in iudicando potestas, hoc interest: , quod Iegem illi uti scripta est,sequuntur: hi, aequitatis & humanitatis ratione, a stricto ac summo iure saepe denectunt: minorumque magistra-
397쪽
Da AppELLATIONI ET Reuum sententias reformant, non quod non alia
quando recte & ordine iudicarint, sed quia vel aequitas vel utilitas ipsa aliud postulat:vt intercilia de Polieucto Cythantide a Dinarcho refertur contra Demosthenem. Lex erat , ut qui ciuiumAtheniensium Megara se ad exules contulissent, quibus nullum cum ciuibus comme cium esse placuerat, iis capitale esset. Eo Polla euctus fatebatur se prosectum,ut Nicoclem,cui mater sua nupta esset,Visere consolareti quare
a Senatu Areopagitico iudicatus erat. Sed P pulus aequi & boni, humaniorisque iuris rati nem habuit, eumque absoluit, quem iudicabaemiseratione ductum ac pietate potius Megara venisse, quam dolo malo, consiliique alicuius cum exulibus aduersus Rempublicam capiendi
caussa. Interdum etiam a Priscipe appellatur. Porro Iudicia qua sola auditione sunt,minus auctoritatu habent. II. Ex Valerio Maximo, lib. v I. cap. II.
ET s I a Principe, iisve qui summam potest tem obtinent, appellari non possit, fuit tamen quae cum a Philippo Rege temulento iniquὰ condemnata esset, ausa est a Philippo ad Phia lippum ipsum magis sobrium appellare. Atque sane crapulam excussiisse dicitur oscitati, causaque diligentius inspecta, Philippum aequiorem tulisse sententia. Quam si id nobis absq; fraude tapissime liceret, alia aliter iudicari vider mus , si vel iidem iudices altera actione cognoscerent,
398쪽
3μ D.E C R E To 3 v M LIBER II .scerent, de quo isto primo, quo utimur, tumultuario,incogitato, praecipiti & quasi inconsulto iudicio pronunciarunt i Nam ut satis per se i matura , neque adeo bene digesta & concocta sunt haec iudicia, qua videlicet palam ex sola Advocatorum auditione , non ex instrumentis 5 actis proseruntur : interdum Advocatus vel minus instructus accessit ad dicendum,vel alter altero eloquetior & argutior est:hic narrationi, ille contentioni consutationive aptior : ipsi in- praeest,difficilior aut morosior est, audiendique impatiens. Atqui praestat vel ad taediu ysq; dice-tem Advocatum audire patienter, quam non bene cognitam &perspectam rem siue litem inique transigere. Patiente enim,facilem, quietum& omnia cum grauitate &seueritate religioso inquirentem se is praebeat oportet, qui scit se postremo iudicaturum, neque suam ab alio se
. tentiam resormatum iri. IV. Idem ab eodem non appellatur.
CAPITO, cum reus ab eo ius dicente prouocasset,statim in sellam excelsiorem transilierat, atque ita edixerat, Age dic causam apud Caesarem. Cumque causa denuo cognita damnati rat. Hui' superbiae,insoletiae atq; iniquitatis accusatus apud Galba Imperatorem, poenas luit.
terdum Iudices, aut eorum magna pars aliud agunt,vel obdormiunt:nonnu quam etiam quod
periculosius est Praetor ipse qui cognition
399쪽
DE APPELLAT IGNI 2vs RECI P. 367 postremo a minore magistratu personam Cars ris, summaeque potestatis nomen & praerogati- uam usurpari,non leue est crimen.
CIPIENDIS VEL NON, Titi X LIII.
vbi quid mature facto opus es pro utilitate ae necesi
tate Reipublicae,aniarationes uon recipiuntur. I. Ex Valerio Maximo,lib. v I. cap. II LMC v R I y s Consul, cum delectum subia' tum educere coactus esset,&iuniorum
nemo respondissset:coniectis in seriem omnibus Τribubus, iliae quae proxima exierat,primunt nomen urna extxactu citari iussit.eo non respondente bona hastae subiecit. Id illi ut nunciatum est,accurrit ad Consulum Tribunal,collegiumque Tribunoru appellauit. At M. Curius Con-Gl, praefatus non opus esse eo cive, qui Reipublicae parere nollet, appellationem non recepit. bona eius Nipsum vendidit: non poenae festinatione, sed praeueniendi periculi caussa: quando res tumultusque belli, moram ac dilationem non reciperet, dum interim de excusatione aut immunitate cognosteretur.Et certe illo tum iure utebantur, ut qui ad delectum non respondis. sent, tanquam proditores libertatis in seruitutem redigerentur. Sed ut ab Arrio scriptum est mutato statu militiae, a capitis poena recesi sum est . quia plerumque voluntario milite numeri
400쪽
368 Dae Raro RuM LIBER II. meri supplerentur. nuc nos etiam Galli, non a Ilo milite utimur, imo mercenario plerumque.
LININIO, ET DE R. E D E Μ-ptis ab hostibus Tit. x L ir I s. Obsedes si aufugerint, certe restituendi sunt, quia aduersiιν ius gentium deliquerunt. ΙΙ. Ex Liuio, lib. II. deca. I. & Pliniinde viari, illustribus. PO aENA Rex Hetruscoru, Coeliam virginem nobilem inter obsides acceperati ea que deceptis custodibus noctu Porsenae castris egressa, equum quem sors dederat, arripuerat, ct Tyberim ad suos traiecerat. Haec a Rege per Legatos repetita, quia pignore pacis adempto foedus violatum esse videretur,remissa est. si Mes frangatur ab iis qui obsides dederunt, obsides
III. Ex Dionysio Halicarnasseo, lib. v I. OasIDEs pro captiuis habentur. quare neq; testari possunt, nisi eis permittatur: & bona eorum fere publicantur. ac si fides frangatur ab iis qui dedere, punititur: ut merito quasi poenae destinati ac dediti sub conditione,dici possint.Exepto suere trecenti obsides a Volscis P. Seruilio dati,ut eos Romam quasi pignora foederis adduceret.Hos enim trecentos,postqtiam Volsci bellum integrarunt rupto foedere, sine iusta caussa