장음표시 사용
101쪽
. . OB CI AR. ART. LOVAN 'quantuinaei ecclesiasticς assiciebatur,palam liques est
Russino in supplemento ecclesiasticae hystoriae. Deinde quam parum aptus ad regimen ecclesiae, docent frequentes lametationes Chrysestomi,qui ipsi immediate in episcopatu successit:quam crebro deplorat ubefactatam ecclesiam,& eius disciplinam,vide lL DCoxxxv.histo.tripar. - nulla rationabili causa hor tatu quorundam a lauerit hanc secrete confitendi consuetudinem. Quae autem obi jciuntur ab eis ex Chrysost hom. xxxj iiij tomi in episto.ad Haebr Item
hom ij. in psal ueo Torte dici posset Chrysest aliquantuetiam conuenire,propter consuetudinem oppositam,
quam per illuna Nectarium praedecestarem tuum in troductam inuenerat,in sua dioecesi. Verum si diligenter inspiciantur verba eius facile colligetur ex eis nihil penitus patrocinari errori horum hominum, tum ψloquitur de quotidiana confessi me , quam quisque Deo facititum quia no aliud negat, quam consessionem non faciendam construo, qui improperare pos Ri,non autem negat eam faciendam sacerdoti. Vide aliam no improbabilem solutionem ad has obiecti nes in antidismate Colonie. ubi dicitur haec ad poenitentiam publicam esse ferenda,quae olim ante tempora Chrysost.etia ipsis in ponebatur ex sacerdotis arbitrio, qui secretius peccallent.Quod ex in ene apparet in psal. xxxvi; dc in Cyp.in serna de lapsis,& conci. Carinad. iv. Hanc consuetudine intelligunt abolita
per praediistum Nectarium,qui Chrysest. immediate pricessit in episcopatu Costantinopplitano. Similiter
in epist.Ro. Leo magnus eandem consuetudinem, ut
quae nimium dura & rigida videretur iustulit, ut ipsi
epistola quinquage aseptima , ad uniuerses rex
102쪽
. Satisfactio est persolutio poenae plerun-h ' i vhr
que aGhuc Genitae remissa Iam culpa: nam tesum. Item
Omnem poenam peccato debita semper condonari culpa remissa, erroneum est, dc scri , egenie ex pluris sacris aduersatur.
IR C A declarationem huius articuli principio est: aduertendum inagν hoc enim consequentia sermonis Wrequirit) de fatisfactione, quae est tertia pars sacramenti poenirentiae, quae- te, fusmin lectitur omnia, de quibus sacerdos iu-Iex ipsius poenitentis potest arbitrari, poenitentique iniungere , siue sint afflictiones ante abselationem ad placandum Deum,sive post abselutionem ad satisfaciendum de peccato,& peccati poena retanti, siue etia sint remedia contra recidivum,suς res nisi diligenter aduertatur, non poterunt intelligi scripta veterum creberrima de hac re Aduertendum nanq; antiquitus dum adhuc vigeret rigor ecclesiasticae disci plinae in alia obseruata circa Poenitentes, quam nunc
collapsos heu nimium' praedicto rigore observentur: id qliod ex scriptis patrum palam liquet. Vide Augu. hi li ueo. homiliarum homi. ueo. ubi postqvis egisset de assis , b poenitentia ab adultis baptizanctis , baptismo prae mitina ac deinde de poenitentia illa perpetua,& quo itidiana venialiu delictorii. tertiola 'agit de actione
103쪽
ion DECLAR. ART. LovΛN. M l. 1. poenitentiae,quae pro illis peccatis si quae legis catalo: , . continet, & de quibus Apostolus ait'. Soniam
agunt,regnum Dei non possidebunt. Descri- plurus igitur huius poenitentiae modum, quam prius cum reliquis duabus speciebus dixerat esta usitatam& diligenter attendentibus notam.In hac inquit poenitentia nitiorem quisque seueritatem debet exere re,ut a seipse iudicatus non iudicetur a domino,sicut idem apol tis ait.Si enim nos iudiciaremus,non iudicaremur. Akendat itaque homo aduersum se tribunal
mentis suae, si timet illud quod oportet nos exhiberi ante tribunal Christ ut illud recipiat unusquisq; quod
in corpore gessit,sive bonum,sive malum: constituat . se ante faciem suam,nec hoc ci posca fiat,quod mina . tur Deus dicens. Arguam te, & statuam ante seciem
tuam te,atque ita constituto in corde iudicio adsit a culatrix cogitatio,testis conscientia,carnifex timor,sic
quidem sanguis animae costentis per lachrymas troquet:demum ab ipsa mente talis sententia proseretur, ut se indignum homo iudicet participem corporis& singuinis seuere in se vindicantis transgressionem omnium peccatorum storum. Et insta idem August. cap. xj.eiusdem hom.Ad haec postquam peccator inquit huetissimae medicinae sententiam in se protukrit, veniat ad antistites, per quos illi in ecclesia claues ministrantur, & tanquam bonus filius incipiens iam
esse custodiat si istictionis suae modum a praepositis
sacrossi,ut in offeredo sacrificio cordis contrinulatide
uotus & sapplex nedum sibi, &ccteris in Genapi maneat, &c. Vides ut poenitens se debet totii submititere iudicio sicerdotis, paratus lacere quicquid ille sibi iniunxerit. Olim quidem ante qbsolutionern solebant
104쪽
ADv3 Nos T. TEM .P. HAERE.bant poenitentes ex sacerdotis praescripto grauissim se affligere, ieiunijs, vigilijs, larga eleemosiliarunt
largitione,orationibus,& alijs operibus, quibus se e ercebant ad placandam iram Dei,& concilianda eius misericordiam. Hinc adhuc extant antiqui canones poenitentiales,de Poenis & amictionibus varijs,quet in ' 'iungebantur contestis, priusquam abseluerentur, aut
manus eis imponerentur,siue pax cum Deo &ecclesia cum eis constitueretur. Si tamen quis morbo correptus non potuisset suscipere, aut complere eiusmodi nihilominus absisluebatur.Uide Cypri epist. viij iij. libr. ubi scribens ad fidum presbyterum carpit Gra- pium , qudd victor Fresbytero antequam poenitentiam plenam peregisset,& domino Deo,in quem deliquerat. Missecisse temere immaturoq; tepore, &prς- postera sestinatione pace dedisset:quo facto recessumasterit ab ecclesia Decreti authoritate,quonia ante legitimum de plenum tempus satisfactionis ei sine petuta ex lege conscientia plebis, nulla infirmitate urgete, aut necessitate cogente pax et concessa seret: quam tamen pacem quomodocunque a sacerdote Dei semel concessis decernit idem Cypri. no esse auferendam. In quibus verbis tria continentur. Primum, morem fuisse,imb statutum ecclesiae,prius poenitentiam &satissectionem complere,quam ablasutionem recipere. Secundum 'uod rata erat ab lutio nihilominus,qus praepostera festinatione daretur, nodum persoluta poenitentis,quanquam ea non sine peccato sacerdotis impendereturo Tertium,quod necessitate cogente, vel infirmitate vigente licebat eu absoluere, in quo non
pricinisset elusinodi poenitentia.Quod ipsem & August. v jad Pollentium c ultimo testatur, asserens no
105쪽
scit esse impcenitens,negandum aut baptisint,aut reconciliationis sacramentum quando ad eam nece talem deueneri ut praestare non possit,quae ab ipso sano requirerentur. Hac eadem de re pulchre tractat idem p. ser vale lapsis.Primum grauitereos reprehendens,qui ante expiata delici ante exom gesta criminis, ante purgatam conscientiam sacrificio& manu sacerdotis,ante offensam placatam indignantis domini pacem putarent esse, quam quidam sacer dotes verbis fallacibus venditarent, atque hoc modo securi audebant his omnibus contemptis, dominicaemenis se ingerere . Demum quibusdam interpositis stibdit. Magna est persecutio & tetati per quam sit tilis inimicus impugnans in adhuc lases occulta populatione grassatur,ut lamentatio conquiestat,ut domitor sileat, ut delicti memoria evanescat, comprim tur peccatorum gemitus, statuatur fetus oculorum
ne dominii grati iter inensium longa &plena poenitentia deprecetur,sicut scriptum est. Age poenitetia & memeto unde excideris.Et paulo : Rogadus est Deus& satisfactione nostra placadus,delicta nostra reputa.da,inus nostri & animi secreta volueta coscietic merira ponderanda: redeat in cor nostru no ambulati nosui viis domini,& abiecisse lege domini,praecepta4, c- eius nune bene seruasse Poepitentiae iter quod stadio antistis,amplectamur remedia vitalia,quet de scripturis coelestibus ille depromi as limamus,& ex vulneri bus etia occultis,quom exornologesin fecimus,exponeres apud e eon etiae nostrς fidus,siliitare mediaci exquiram nec cessemus in agenda poenitentia
atque in domini misericordia deprecanda , ne quod
nimis esse inqu*tate delicti adetur,in neglecti --
106쪽
A D V E R. N O S Tot T EM P. II AE R E. itastibne ciamuletur. fiteantur qudis inquit uid vobis satres delictumstu, du adhuc qui deliquit in hilo ess,du admitti eius consessiopotes didatissectio &remisito faeti per sacerdotes apud dominii grata est.
Conuertamur ad dominii manetota, & poenitentiam criminis veris doloribus exprimaes, Dei misericordia deprecemuralli se anima prusi emat,illi moestitia satis ficiat, illi spes omnis incubat. Vnde ipsemet dicit per Propheta, uertimini ad me in toto corde vestro, in ieiunios tu,& planctu:& scindite corda vestra,& novestimeta.Itaq; ad dominii toto corde redeamus,iram ει ossensim eius ieiuni js,fletibus,& plactibus,sicut admonet ipse,placemus.Et infra. Si quem de tuis charis mortalitatis exi u pdidisses,ingemisteres doleter & fieres,secie inculta,veste mutata,capillo neglecto. vultu nubilo indicia moeroris ostenderes: anima tua misera
perdidisti spiritualiter mortua superuiuere non potem sic enim quocunq; ambulas, tecti tuum funus portas,& non acriter plangis,no iugiter ingemiscis, no te vel pudore criminis, vel cotinuatione lametationis abscodisZecce maiora delicta peccasse nec satisfacere, deliquisse,nec delicta deflere.Et post pauca.Vos vero fi tres,quorii timor in Deu est pronus, poeniteres & doletes peccata vestra perspicite:grauissimii conscietiς crume delicti vestri cordis oculos aperite,nec des, rantes
misericordiam Dei,nequc lanacia iam veniam vendicantes.Deus enim quantum patris pietate indulges est tantum iudicis maiestate metuendus est: alto vulneri diligens & longa medicina non desit, poenitentia crimine minor non sit, orare oportet impensius, diem luctu transigere , vigilijs noctes, ac fletibus inse- . es ducere tempus, lachrymosis occupare lanaetv
107쪽
tationibus, stiatos adhaerere cinerim cilicio volutari:
dis,dibus: st diaboli cibum inii e Eunium, iustis
operibus incumbere auibus peccata purgantur,el mosinis stequentes inuster operibus quibus a morte animae liberantur incunctanter & humiliter insudo tur enses omnis in medelam vulneris impendatur, opibus & facultatibus nostris, qui de nobis iudicaturus est,domino foeneretur.Sic sub apostolis viguit, sic primus credentium populus mantaa scruauit,promptus & largus erat, distribuendu per apostoIos totum dabat,ut non tam magna delicta retineret. Sic pius dominus, qui &misericordiam suam protulit. dicens:
Cum couerius ingemueris, tunc saluaberis, & iterum: Nolo mortem peccatoris,sed magis ut conuertatur &vivat. Et label pietatem domini domino ipis monente declarat.Reuertimini inquit) ad dominum Deum
ciam irrogata. Revertimini in toto corde vestro in ieiunio,fletu,& flactu,& seindite corda,& non vestimeta vestrae test ille indulgentiam dare sententia suam: potest ille deflectere poenitenti, operanti,roganti clementer potest ignoscere,potest acceptum ferre, quic quid pro talibus & petierint martyres, & fecerint s. cerdotes:vel si quis eum suis satisfactionibus mouerit , si indignantis eius iram iusta deprecatione placauerit. Hac Cypr.cuius verba diffusius adduximus, ut ex eis disceremus,quam seuera olim, quam districta poeni tentia exigebatur,& praestabatur a peccatoribus priti quam pacem de reconciliationem ceu sacerdotis absolutionem mererentura ipere,quae quide poenitentia
ordinabatur, primum & principaliter ad placandum
108쪽
AD VER . NOS T. TEM P. HAERE. Deum. Seclido ad extirpiandum causas pecccatortim, interdum etiam ad aliorum exemplum & satisfactionem, aut scondalum ab eis remouendum.Quoniam nanque sacerdos iudex est, in hac cause agere dcbet in primis, ut honor domini, cui per culpam derogatum est,per poenitentiam reparetur & poenam.Deinde quia etiam medicus es: peccatoris aegri ad eius os ficium hetat medicinam eius vulneribus adhibere, non selum curativam, sed etiam confortativam &praeseruatiuam. Denique quia insuper pastor est Apus est ut gregis habeat curam & rationem: ut si peccatum sit admissiim,quod in sibi commissi gregis cedat
scandalum , poenitentiam talem praescribat, ex qua ruina gregis restauretur,quemadmodum si persenam aliquam particularem laeserit peccato aut verbo, aut secto,siue in bono animae,aut corporis,aut sem eius iniuriam admissam reparare restituendo quod fieri potest in quod iniuste ablatum est. Istud cum concors patrum sententia tradat, etiam scripturae apertissime docent: ipsa quoque natura nos sufficienter instruit. is enim filius quaerens patri per se offense reconciliari, non tendet ad reconciliationem perelasinodi medi primum offensam agnoscens, vehementerque de ea dolens,& signa doloris ostendens,humiliter provenia supplicans, emendationem vitae certo proponens & promittens , solicitus patri deinceps praestare grata obsequia Z inita autem haec omnia,antequam reconciliabatur,olim praestabat poenitens ex sacerdotis iudicio & decretondeo ratius in veteribus doctor,bus fit mentio latisfactionis iniunctae post culpam re, missam, quoniam regulariter propter vehementiam praecedentis doloris,& grauitatem assiictionum, dum
109쪽
post haec sdeliter pristita. Eluebantur,tam poena qculpa ipsis remittebaturivi nihil remaneret post culpa dimissam persetuendia, queadmodu nec iis bapsisno. At nunc,prolidolor, restigestente nimium charitate, rarus est qui sic conteritur, qui adeo vehemeter dolet de Dei offensa,qui adeo seueram de se B ante abselutionis sibi impensiim beneficium, ut nulla amplius
post remissam culpa in eo maneat luenda poenaeneq; ferret hominum carnalitas istam poenitentiae auster tatem,quae ante 4 pax poenitati redderetur,lalet iniugi,saltem post absolutionem:si,non quantum requirit peccatorum grauitas,saltem quantu fert humana fir gilitas imponere satisfactione. Atq; de hac satisfactio ne per sacerdotis sentetiam iniuncti proprie loquitur articulus: nam haec una est tertia pars sacramenti po nitentiae. Cum autem quis ultro assumit exercitia assii istiua,pro peccatorii expiatione satisficit quidem, verrum tisfactio illa non est pars sacramenti poenitetiae, sed est legis naturς pertines ad virtute iustitiae: quemadmodum est ipse dolor praemittendus confessioni,&absolutioni: hic enim in se consideratus, ut est amas virtutis: non est pars sacramenti poenitentiae, nisi ii quantum includit in se propositum constendi &ωtisfaciendi, unde quolibet tempore ad remissionem peccati quondam tuerunt necessaria contritio & satisfactio. His igitur praemissis, accedamus declar tionem posterioris partis articuli,quoniam ex ea re det prioris partis veritas,Pro cuius intelligentia adue tedu, tuos modos in scripturis nobis explicari, quibus Deus peccata remittit.Prior est,secundum quem ple-
110쪽
A D V E R. N O s T. T E M P. II AE R E. prorsus iniugitur satistita sic & latroni in cruce dominus plene condonauit peccatum: ut in Euangclio - patet. Alter modus est,quo culpa 'vide remittitur,verum non omnis poena peccato debita Quod quidem de poenis praesentis staculi adeo clare docent scripturae,ut nullus omnino sit tergiversandi locus. Testatur imprimis id humanis generis miseria,in quam parentes nostriper peccatum suum inciderunt,quam aeque remisib peccato tot annos perferre debuerunt.Testatur Moses & Aaron,qui ad contradietionis aquas onsendentes dominum, eidem non tam fidenter quam debebat gloriam dantes,tametsi eius offensis mox remissionem obtinucrunt. poenam tame offense, etiam
post veniam perserre debebant,quam nullis etia precibus deprecari potuerunt. statur horum etiam Bror Maria, quae detractionis in Mosen etiam post re missum peccatu lepra frete dieru perferre debuit. pro qua Mosi deprecanti respondit. Si pater eius ei in ficies,uisset, none deberet saltem septe diebus rubore se fundiiseparetur septe diebus extra castra,&c. Testatur Deus in uniuerso illo veteri populo,primum post peccatum conflati vituli & adorati, cui & si poenitenti &fletu luctuque poenitentiam demonstranti Moses sua
oratione impetrasset commissi remissionem & venia, atrame adiunxit dominus. Ego autem in die ultionis visitabo & hoc peccatum eorum: cum tamen Moses
prius seuerissimam exercuisset vindictam, de in pluribus locis libro numerorum,S Exodi de cod. p. statur & Dauid misericorde quidem esse dominu, &quacunq; hora agnostenti confitentiq; peccatu seu, N: ad eius misericordia cofugienti, ea ipsam parata afferre , notame quavis post venia impunitum peccata