Declaratio articulorum a veneranda facultate theologiae Louaniensis aduersus nostri temporis haereses, simul & earundem reprobatio, per ... S. Paginae professorem d. Ruardum Tappaert, ..

발행: 1554년

분량: 366페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

e ut per peccatorem ipsi manifestentur,&-non

potest remitti nec retineri unum peccatum linealio, impium nanque est a Deo dimidiam Drare veniam: ideo necesse est, ut de omnibus simul fiat consessio. nam de praetermisso cum iudicare non potest face dos, sic etiam non potest de illo absoluere. Haec est Euangelicae lucis certa, & aperta veritas, quam clarissimis verbis nos Christiis docuit. Quorum stimquiens remiseritis peccata,remissa sunt, de quom rei, nueritis , retenta sunt. Vbi cum quorundam peccata retinere,quorundam remittere concedat potestatem, necessarium est, ut non arbitrio suo sacerdos aut v mittat, aut retineat ine discriminis iudicio iuxta pe catoris habitum &poenitentiae modum, agat cum peccatore,vel retinendo, vel remittendo: id quod ει re non potest, nisi peccator poenitens se ei detega &vniuersum cordis sui habitum ei aperiat, quo ii telligere possit remittere in ea, an velit verae contritionis calore non sitis decocta retinere, ut quicquid in alterutram putem secerit, cum iudicio faciat, cui poenitentes simpliciter se submittere debeant, ample xarique & sequi quomque medii ac remedia salutaria aduersus sibi detecta peccata proponit. Hanc sententiam comprobat certa illa orthodoxae veritatis amussis, Catholicae per orbem ecclesiae ab ipse sui ini- tio consensiis patriimque omnium ecclesiasticorum. - . . concors traditio.Dion. Areopagita in Epistot ad Demophytum, quem grauiter obiurgat, quod indigne serret poenicentem procumbero ad pedes secerdotis sed imis coram eo conscientiae sitae momologesin. capra ηαι Dominus Cypianus in lande lapso loquens, de iis

. tant

82쪽

A D M E R. Nos T. T E M R H AE R E mum qui c*rde lapsi sinit. Hi iniquit) quamuis staifich aut libelli facinore constrita stat quoni

men de hoc vel cogitati rurit, hoc ipsum apud sardotes Dei dolenter confiteantur , ex Moysin γnscientiae suae faciant, animi sui pondus ea ponant, edicinam salutarem paruis licet & modicis vulne

bus exquirant. & Pauro pbst. C0nfiteantur singuli sua δε vos fratres , delictum suum, dum adsuc qui liquit in saeculo est,dum admitti cius confestio post, dum satisfactio & remissio p sacerdotem apud eum grata et Ante huc & Origenes ille, audi qu, testimonium prohibeat consessioni illi ecclesiasti-e,qualis usque hodie apud nos perdurat, qui in Psal xxvij. haec verba hahet. Vide sinquit , quid edoceti tura diuina, quia oportet peccatum non celareitrinsecus: sertavis enim sicut hi qui habent intusiclusam escam indigestam, aut metegmatis humo-:m stamach0 grauiter de moleste innitentem, si vo-auerit , releuatur: ita etiam qui peccauerunt, siquiem retinent & occultant intra se peccata, intrins us urgentur, & propemodum se cantur a phlemate peccati , aut humore. Si autem peccator ipseat accusator fiat, dum accusat seipsum, peccatum onfitens simul evomit delictum, & omnem momii causam dis rit. Tantummodo circunspice dili- entius cui debeas confiteri peccatum tuum, prinia prius medicum , cui debeas causam languoris:xponere, qui sciat infirmari cum infirmante, qui Gndolendi compatiendique disciplinam nouerit, ut xi 'mul' di erit, nutumque dederit,

83쪽

so DECLAR ART. LOVA cias:& s uaris. Et scilicet, Paulinus insignis doctor' - contemporaneus Augustini scripsit, ut S. Ambrosus consueuerit sedere ad audiendum consessiones su rum subditorum. Omittimus autem Augustini, Ambrosij,Hieronymi lirylastomi, Leonis, & reliquorum apertissimas super hac re reserre sententias, quorum omnes concorditer idipsim tradunt. Non posssiimus tamen praeterire Domini Hieronymi verba, ut quae deductioni prius , quam tam varijs modis conantur infringere aduersarij, ad amussim quadrant.ls igitur in cap xvj. Matth circa illud,& tibi esse suis clauς regni coelorum, sic habet. Liset vel Eluit Episcopus, vel presbyter, non eos qui insentes Lint, sed qui noxii Rint, sciunt pro ossicio cum peccatorum audierint varietates, qui ligandi sunt, qui seluendi. Hinc idem Hieronymus in cap.xviij. Ecclesiastes. Si quem ci tuit serpens diabolus occulte minmorderit,& nullo eum conscio inpeccati veneno im

fecerit:sique tacuerit qui laesus est, & non egerit poenitentiam,nec vulnus suum fiatri suo & magistro vo luerit confiteri, magister ei prodesse non poterit. Si enim erubestit aegrotus vulnus medico confiteri, quod ignorat,medicina non curat.D. Augustini atemta est sententia,tum plurimis loci tum maxime lio ij. de visitatione infirmorum cap. iiij. Sunt inquit qui

dam,qui susscere sibi existimant,si seli Deo, cui nihil

occultum est sita omnia confiteantur: nolunt enim, aut erubescunt, ceu dedignantur ostendere se face

dotibus, quos tamen inter lepram disternere perlegislatorem constituit Dominus. Sed volo ut decipiatis opinione, quatenus confitearis Christi vic

84쪽

1dvER Nos T. TEM P. HAERE. si heri do: nam ipsius est humiliter subeundum iudicium,

to a quin dominus iasi dedignatur suum habere vicariti. ho fgo ad te roges venire sacerdotem,& fac ipsum con se scientiatum tuarum penitus participem. Erroneam

ese autem esse opinionem contrariam etiam argumentis

o perstas subdit. Hoc debet testari sanam doctrinam,s quot eseamus sacerdotis qui inter Deum & nos inci; divorsit salubri iudicio. Alioquin inquit &sub lege,

&sub gratia ite,&osti te vos sacerdotibus. Rursus diuinum quomodo castimaretur praeceptumὶ Confitemini alterutrum paccataὶ&alio loco ergo sine causa dictum est. Quae Blueritis in terrasoluta erunt in coelo: ergo datae sunt sine causa claues ccclesiae Deir Frustramus Euangelium Dei, stustramus verba Dei. Christi, promittimus nobis,quod ille negat,n5ne nosipsos decipimus Z Similem quoque sententiam habet

se .iij. ad sta. in heremo. Rursus de vera poenitentia cap. xj. Chrysbi cocors sentctia est Home. iij. in Mati. mis , Cyril.quoque lib.iij seper Leuit.eidem sistragatur.Ite D. Ambros.lib.q.de poenitentia. Rursus Basil. mayin

regulata iust monachoru.c.xcviij. Q orum omnia dicta si in unum conserantur, non dubitabis eundem qui inuicem ritum consessionis Deccatorum auricul nae ab ipsis ad nos usque apostolorum temporibus v-sitatum fuisse,in ecclesia,&ex Christi institutioue traxisse originem,qua in obtinenda peccatorum nostrorum remissione sacerdotum suorum nos subiecit iudicio oc ministerio,quo illi erga nos non possint fungi nisi confessione poenitentia. Horum nanq; omniuPatriam consensiuς communikecclesi Catholicς cuius QCrtarit velut columnae quaedam & mebra praecipua)raobis sententiam cerib indicatu is insuper accedit de

85쪽

finitio plurium conciliorum Lateranen. Toletani, in quo canon ille conditus est Omnis utriusque sexus,&nouissimi concili j Florentini:& in cadabolendum, concilio Later. anathematizat eu, qui aliter de consessione sentit,quam sancta Romaeecclesia.Quid autem ill a senserit,antiqua & continua eius obseruatio test tur. Secunda principalis pars articuli habet de ministro confessionis,quia sit silus sacerdos secundum ecclesic ritum consecratus, quam posteriorem particula additia aduerte propter I uilitanos, ut omnes Chiistianos sacerdotes esse docent, hancque tum ligandi, tum soluendi potestatem omnes habere christianos, quamuis tametsi huius potestatis exercitium talaxat penes eos sit,qui populi electione, vel ex magistratus

commissione id oneris susceperui. Ritum autem quo utitur ecclesia in ordinandis sacerdotib. irrident, ceu figmentum & commentum hominum esse impudenti voce obganniunt. Habet autem hic ecclesiae ritus,

primum quod non ordinetur quisqua nisi ab episcopo: unde D.Hier. in epist. ad Luciferianos argument, tur ipsos non habere verum sacerdotem nisi laicum,

quale consequitur baptisina inseparabiliter,ed quia

putabant habere sacerdotes ab Hylario ordinatos, cuiri ipse Hylarius non esiet episcopus sed duntaxat Diaconus. Hoc ipsum & nunc maiori iure possiimus obiicere Lutheranis, cum ne Diaconi quidem sint, sed mere laici,& communis plebs,siue magistratus explebis commisitone ordinans sacerdotes. At iuxta doctrinam ecclesiae silus episcopus ordinis sacrametum administrat, utens in ipsa administratione pro forma sancti ijsdem ipsis verbis,quibus dominus hanc remio- tendi & retinendi potestatem contulit Apostolis. A

86쪽

' advER NOS T. TEM P. II AERE. 23 cipiet intum iactum: quorum remiseritis icc. Aliantu visplurima velut capitis rasura, unctio digitorum, &cismodi quae ad Blennitatem pertinent,non sunt

de necessitata sacrameti: quemadmodum exorcismus a &cat echisinus, quae baptisino praemittunttir noni, sunt de substanti a baptisnu.D Augustin. libr. ij. contra Augustinus. i. vili Parine. c.xiij.de ordine loquens dicit, sacramena tum e qui & baptismus,& quada consecratione dati ii sicut & baptisinus: atque ob id no posse iterari,atq; 'reundem tradi ius baptizadi,per quem traditur ius remittendi & retinendi peccata. Quod si, ut docent aduersari j omnis Christianus habeat hac potestatem, quomodo non habuerunt eam apostoli, priusquam Christus haec verba ad eos diceret, cum tamen Christiani essent baptizatiὶ d si eam habuerint, quO- ρ'' ; . modo Christus eam tradit illisiquomodo ipsi eam ac- distrΡ.c iusivi quid cum tanta selenitate,praemitti insum- . tione,itemseritussancti donation eos specialiter hoc

donans munere,quod erat omnib.fidelibus commune & quod ipsi iamdudum acceperant Z At dices sortati,non tam ipsis,quam toti ecclesiae in ipsis don, tam hanc potestatem, quemadmodum de clauibus

regni coelorum,Petro pluribus locis videtur Aug. sen--ἰtire. Respondetur hoc commetum aduersari omnium tinctorum patrum interpretationi: & ad August.dicta dicendum claues datas esse ecclesiae in Petro,tum G,Fi tradi. quia non soli persenae ipsius Petri datae fiunt, alioquin

Petro defuncto esse desijssent in ecclesia,sed omnibus eius saccestaribus in ecclesiae utilitatem concessς stinitam Petro quamomnibus eius legitimis successoribus non iri propriam ipserum utilitatem duntaxat,que a odiani sacerdotium datum erat dc regnum popu

87쪽

s DECLAR. ART. LOVAM lo Israel,ita ut appellaretur regale sacerdotium & r gnum sacerdotale./Inde tamen non consequitur quemlibet e populo Bisse Regem aut sacerdotem, sed duntaxat ex unica tribu Levi & familia Aaron sacerdotes crant: quod & dominus grauissima illa ochorribili plaga qua puniuit Coredathan de Abii

ron, ac complices eius volentes sibi vendicare sa- . cerdotale munus, euidenter ostenditur. Atque de hae re sunt diuersa concilia patrum.Primum est con uire., remad Auinin per Ioannem xxij . aduersus errorem pret/. Vvaldensium,quem suscitauerat Hieronymus de Praga,quo sustinent omnem hominem christianum potestatem habere ligandi & soluendi peccata: qui idem, error condemnatus est in conci.Constanti en per Madico . Flis secundum Demun in concilio Florentino defi niuit eisdem sere verbis quae articulus c5plectitur, sci, licet ministrum sacramenti poenitentiae esse Blum sacerdotem habentem potestatem ordinariam, vel sibi a superiore commissam. Quae ultima clausula illi definitioni adiuncta sopivit controuersiam,quq ante illud tempus erat inter Scholastico Doctores, de iurisdi Gone,an illa necessaria esset ad potestatem clauium,& eius usum, ita quod attentans uti clauibus super poenitente non tibi subiecto nihil faceret, quibusdam hanc aliis aliam defensantibus. Durandus nanque ocritude partem negativam astruebant: aliorum plaertique oppositam partem tuebantur,quae videtur verbis

prctata concilij definita,tanquam quς sola veritatem haberet.Inter ipsos tamen ne quisquam h cperperam intelligat non vertebatur in dubiti, an liceret cuiqua sacerdoti confiteri,qui iasi haberet stiper se iurisdicti

nem,liue ordinario iuresue ex commissione. Hoc e nim

88쪽

A. D VER. NO ST. TE M P. HAE R E. vi palam aduersatur concilio decreti Toletani, inmnis utriusque sexus. Neque hoc vertebatur iii du cineim, an ablatueretur qui scienter alienum accede Licerdotem: nam hic ponit obicem absolutioni per statem super euaricationem praecepti ecclesiastici. Sed haecerat aestio. An qui bona fide accederet facerdotem nonim,ignorans id esse illicitum, ignorantia excusante eccato maxime mortali absolutionis perciperet fruim. Ad quam quaestione videtur ex verbis illis Flo-it conci.manifesta resposto negatiua,quoniam mutium huius sacramenti selum esse asterit sacerdote bentem potestatem ordinariam sibi commis am:&ae videtur consermis scripturae. Dominus nanque rus quain daret hanc potest at misit apostolos sitos detur igitur missio per quam datur iurisdictio prae dere,vi ratus sit usus potestatis ordinis D. Ambros Ambra . r. j.de poenitentia cap.ij.Vt superius adduximus, ius: andi atque Bluendi asteriiselis sacerdotibus concesm esse.Cum Ambro ideconcorditer docent omnes clesiastici scriptores. Dicit quoque glossa ordinaria sati. xvj. Datae sunt claues ecclesiae episcopis & prae lyteris: nam S vet.leg. sacerdotes seli iudicabant ina: r lepram & non lepram, in cuius signum dominus proses mundandos ad istos sacerdotes mittit,& L arum Liscitatum dominus soluiiussit per apostolos. olis enim sacerdotibus hanc potestatem dedit. Dixit

isisset,insufflauit & dixit. Accipite spiritum sanistum

uorum remiseritis peccata,remittuntur eis, & quo um retinueritis,intenta sunt.Hoc ipsum habet Amb. recitatur de poenitentia dominic.j. Verbum Dei. Iunc paucis consueta methodo aduersariorum se

89쪽

rum.

tentiam recolemus Ctai Aselutio linquiunt peten da est,ministri adeundi sint, ad ostendendum nos cognoscere iram Dei, aduersiis peccata nostia,& petere ut vocem euangelij nobis annuncient, & deinceps nos facturos fruinis poenitentiaeDoctrinam hanc di

, . cunt contineri Matiiij.& Luzxvi, Forma autem ab

selutionis iuxta ipses est . Conlide fili, remittuntur tin bi peccata tua: haec est tota ipBrum de sacramento plenitentiae sententia,quam ex dictis refellere cuique facile fuerit . . Restat ut proponamus aliquot argumenta ipse

tkονκm. rum aduersus catholicam ecclesiae doctrinam, quam

superius explicuimus. Primum obijciunt sacerdo tes ab oblitis peccatis abseluere: quare non videtur requiri necessarib ad ab lutionem poenitentium peccatorum confessionem. Ad hoc respondemus conce- detes qubdassumitur sacerdotem absoluere a pecca

tis oblitis, sicut &ab ijs qii ob defectum loquelae

non potest poenitens manifestare peccatori, dummodo signa poenitentiae&doloris demonsti et, id quod tam usus ecclesiae quam scripturarum authoritas p lami docent, imb si actu nullum demonstret contrutionis iudicium, puta in morbum aliquem lapsiis, per quem ablatus est usus rationis, si tamen ante propos, situm habuerit suscipiendi sacramenti,aut talis cognoscitur,qui ipsum suscepisset, si eiusmodi secuturum infortunium praesciuisse non negandum est abstautio beneficium , quemadmodum. in simili candebaptismo administrandodocet Augustinus capi. xxvij. j. libr. de adulterinis coniugi)s, Cathecuminis, inquit,in huius vitae ultimo constitutis M .& capiatuli

90쪽

VE R. . NOS T. TEMP.4 HAERE.' εν γ vltimo eiusdem b. dicit. Quae baptisinatis eadem econciliationis est cauti &c. Haec igitur non connti,inab etiam non poenitenti actu , dum tamenc casus necessitatis, sed non contemptus excludit gionis,impendenda est ab lutio, dummodo erius nitentem , aut certe non impoenitentem fuisse astiterit: quod etiam praesumendum est,quando aque non constat de opposito, veluti cum quis ritur in plena ebrietate: item dum subito moria ex vulnere accepto ab eo, quem iniuste inuasit,

: quod sibijpsi per desperationem inflixit. Quod

in res habeat, constat etiam & ab oblitis absoluen- messe poenitentem: quoniam quae memoriae post

gentem examinationem conscientiae non occumit, impossibile est confiteri. Verum dubitatur ex catholicos, doctores, nempe, num haec abutio peccatorum oblitorum &non expresibrum confessione sit sacramentalis an non. Dubiumnsen permotus hoc argumento , quod faciuntueri iij, censet poenitentem non absolui ab obli- sacramentaliter, quoniam sacramentalis cum n nisi ex praevio iudicio fieri debeat, cognitionem usae necessiti id praerequiri verum per concomitarum: quia non potest quisquam ab aliquibus pecc absilui , quin simul abseluatur ab omnibus: n te enim fieri potest. vi hostiliter Deus maneat of isus ei cum quo redit in gratiam, quem sibi ambm constituit, quemque adoptatin filium. Alpe iis consessis super quae cadit directe sacramentalis,solutio ex sacramenti, cum nullum prae-rt sacramento impedimentum, absiluitur: ergo &

SEARCH

MENU NAVIGATION