장음표시 사용
161쪽
A D V E R N O s T E M P. H AE R E. In stinus in quibus vides eam, quam dedimus, argumenti solutionem . Ad secundum ares umentum dicen- S c si
dum hominis iustitiam dici impuraim, non quod ipsa
aliqua peccati setae coinquinetur & contaminetur, verum quia cum ipsa in homine multae eiusmodi semdes miscentur, quae nec hinninem tallini iniustum, nec reliqua eius bona opera iniichnar, aut eius boni- , ratem,tum:tiam,sive rectitudini detrahunt: ut enim e .
iusmodi leuia& quotidiana peccata non opponun-, tur charitati,ita nec iustitiae: dc sicut illam a subiecto non expellunt,ita nec ii nc.Adhaec seta hq venialiureccatorii, ut propter nimiam hominis infirmitatem facile cotrahuntur: ita facilὸ remittutur per bonum aliquod opus de sementi charitate factu:quibiis quidem
deletis iam totus purus δc mutas est homo, it si id teporis articulo decedat, recta ad caelos euolet, hihil in eo inueniente rigore diuinae iustitia, quod puniat. Tertii solutio ex ijs quς diximus in secuta articulo satis est inanisellamstendinius siquide concupiscentiaquet in baptizatis manet, non habere veram peccati rationem, sed duntaxat dici peccatum ab apostolinquod ut dicit Augu. peccato sit insecta, quod ue ad peccatum incline alioquin enim si in baptizdio ma neat peccatum, quomodo abi iit baptisma, infidat octaeti at3Si homo in toto vitae sitae decursu Haneat peccator, rdidus, Deo abominabilis, palmites quis int in se vite esse mundosὶ quomodo cur Hundu petit David a domi ξ sl niali largiatri mih i ii seu
tiore scriptore, alioquiis dbet si e erret ' quam dici iuraedi potest: sudiosui fide coactus
162쪽
DECLAR. ART. LOVAN. est lateri nos primo dici iustos extrinseca denomina tione ab ipsa Christi iustitia, quae Bla exacte res det diuinae regulς iuinis legibus. Idem traditantidita-gma Colonien. verum salua reuerentia ipsis debita a vero constat deuiare hanc imaginationem: quod tet,si aduertas doctrinam Augustini, quam tradit lib. iij. contra ij Epistolas Pelagianom,ca. Rubi dicit. N stram fidem. i. catholica iust os ab iniustis non operum sed ipsa lege fidei discernere: quia iustus ex fide vivit inquam) per dilectionem operante: obiectio autem procedit de operum iustitia, quae sine dubio in toto
operum corpore,totas, hominis vita exacti no seret,
nisi fides a Deo sumeret & indulgetiam peccatorum,& dilectionem recte factorum: illis se accusans, in his Deum laudans, illi laudem tribuens, homini autem ignominiam Quadiu ergo manet elusinodi fides per dilectionem operans, quae est ipsa Christiana iustitia, tam diu potest homo iniud icio cosistere, & si no per omnia sit eius vita Deo subiecta quoniam, sicut dictu est,eiusmodi leuia peccata non tollunt charitatem, Mi roride nec iustitiam,verum peream frequenter toluntur, sublata aute non amplius adducuntur ad ex men diuini iudicij.Quia si ea secum serat homo de cedens ex hoc foeculo, certe non impedietur per illa, quo minus queat serre iudicium Dei, saltem ut nocimereatur in aeternum condemnari propter ulla ope ra sua: verum sine fine cum Christo rebona opera sua. Hinc D.Ioan j. Episto hoc inquit est persecta charita nobiscum, ut fiducia habeamus in me iudicij. Deinde mox huius causam
reddens subiungit,non quia Christi iustitia nobis imputatur,aut Clitisti iustitia te ur,aut induimur sed
163쪽
ADV ER. Nos T. TEM P. HAERE isi qui qui sicut ille nos sumus in hoc mundo,
nempe membra eius eode spiritu viventia d est,eadeopera per illum exercentia, non quide aequalitate,sed imitatione. Ipsi enim datus est spiritus non ad mensuram,nobis autem iuxta mensura fidei,&ipse modo donationis Christi. Huncq; spiritu habemus nobis datum in arra aeternae haereditatis insuper diuinae naturae consertes,siue cum illo in eande imagine transsominati,& coformes secti formae illius.Quomodo, quae-se,posset pater talis reijcere,quomodo spiritu sibi tam gratiam,scilicet filij, in nobis posset aspernariὶ Item deoperibus loquens Ioan Euang. siti cap. iij. Qui inquit)ficit veritat venit ad lucem, ut manifestentur opera
eius, quia in Deo facta sitnt. Vides ut audeat homo prodire cu omnibus operibus suis,quae ipsum sequuntur in lucem diuini iudicij neq; enim de humano iudicio tantsen sermo,aut de humana luce aut die) hoc enim iudiciu p minimo ducit vir bonus, &hoc quia in Deo faeta lunt. Et Paulus,operu unuquodq;, quoruignis ibabit diuini iudicis,quale ipsum sit, dicit quae-Γm arsura,alia vero maniura. Quaedam ergo intacta erunt & illaesa in illo iudicio. Erunt ergo huiusmodi opera iudiciu dei Rursus Petrus Ocialiter malis & impijs importabile facit Dei iudiciu. Et cum in eo iudicio tunc futura sit laus a domino unicuiq; iustorum,quis improbabit,aut resiciet, reiectioneq; dignum iudicet, que Deus dignatur laude, gloria & honore coronareZMagna fiducia Paulus dicebat. nucertame certaui, currum consummaui,fide seruaui, de reliquo superest mihi corona iustitiae qua reddet mihi iustus iudex. Et licet in
164쪽
ici DECLAM ART. LOVAN Sicere. Ddde quod accepist potest tamen itique dicere
Redde quod promisi i tritae denarium ver quo nobi unos conducens, mi laboraremus in e Dinea tua conuenisti.
Disputamus aute hic de potentia Dei ordinata, quam nobis explicat Euagelium,secundum quod sutum est teste Paulo iudicium: non aute de potentia abistula: nam abselutassea potentia ipse posset aut no saluare,
aut danare iust um,sed de potentia condecenti Et tandem,ut finem imponamus, pala conspicis, ut nullum dictorum argumentoru evacue aut invalidet cath licam veritate,de vera intrinseca hominis iustitia, sive 'ea,quae est in ipsa mente,siue de ea, quae essi in opere, quare haec a nobis exercetunilla tantum a nobis luscipitur Deo eam in nobis operante,siue nobis & per ea
resormante imagine suam in homine, ut iam sibi placeat & grata sit, nem' per restituta natiuae sitae originis dignitati,quod hic repetimus, ut videas dignit
tem huius iustiti seu charitatis,aduersus quortindam stultam admiratione,qubd Deus unum accidens, Vna
in homine qualitatem tanti faciat.Nam quid, qua rierat aliud Christi iustitia,S: quid nunc est aliud,quam
Vna qualitas,nempe charitas,ordinas omnes vires humanas in Deo,& ipsi subiecta reddens3 Concludimus igitur esse aliquam hominis intrinseca iustitiam, quae ipsum coram Deo vere iustum reddit,& vere dignum vita aeterna quod quide no derogat gratiae Christi,sed eam multo illustriorem reddi dum agnoscimus eam tanta,ut in nos ab ipso diluani,haec maxima &p ciosa charismata,quae nos ita Deo patri commendand& gratos reddunt, ut videamus nos ex pristina inopia diuites factos,idq; plenitudine Christi, ex qua omnes accipimus exuberante copiam spiritus,quem ipse tam abun
165쪽
A D V E R. N O S T. T E M P. H AE R E. : is; abude in nos diffudit. Qui quide spiritus cum sit tam
.atus patri in capite, qui posset no esse gratus in me-brisfRursus cum ta essicax sit in capite, &ta insigniu& pr claroru operia principiti, quomodo credi potest ociosus este in inebris)ut nihil operetur qIDeo gratusit & acceptuὶ Vides ut his oppolitu dicere no solii absiliati sit,ueruetia multu diminuat gloria gratiae Christi,ut quς in nos nulla reuera sit esecacia, sed Blu per imputatione, ceu participatione. Fatemur quide iustitia Dei Christi nobis imputari l.meritu vitae & mortis
eius, nobis enim ut natus erat & incarnatus, ita vixit nobis,& pro nobis mortuus est, ut. s morte sita nobis impetraret remissione peccatorii, recociliatione cum
Deo patre iustificatione & vires bene operadi, denis ipsam vita aeterna:nec solii impetrauit,verum etia liqc omnia meruit: hinc illi gloria titur a turba illa magna
qua dinumerare nemo poterat. Costat aute meritum
reputari eius, pro quo fit: no tame ab hac reputatione iusti denominamur,& sumus: quanil ex iustitia Christi n5 formalis causa est,qua iustificamur,sed essicies oc' meritoria: queadmodu Deus sortis Zelotes, licet reddat iniquitates patrii in tertia, & quarta generatione, multaq; m. ala & bona propter merita parentii,sive bona,sive mala, non tame aut a malis patris filius malus dicitur, aut eius virtutibus iustus, sed iustitia iusti super ipsum erit,& iniquitas impij super impiu. Ea nan
que est natura absislutorum concretorum , Ut no ad- Marsem com
mittant extrinsecam denominationem,sed duraxat illud selum denominent, cui inest forma, quam signis fioni: neque enim dicimus sapientem eum, qui non habet inhaerentem sibi sapientiam, ira nec iustum est cere possumus eum,cui non inest iustitia.
166쪽
i- DECLAR. ART. LovAN. Cum ergo simpliciter , assolute opturae pronucient no
iustos, iecessario fatendum sese aliquam nobis inhaerentem iustitia a qua μ' denominemur tν simus in con- pectu De incedentes in mandatis eius sine querela: nam maledictus pronunciatur,qui no permanet in fysi es milibus, quae scripta sunt in libro legis. istud interim aduertentes,qubd quidam aduersatiorii confinxerui, quendam alium modum explicandi suam doctrini. verum no minus absurdu. Iustificari inquiui est Christi,&pronunciari iustum.At si pronucietur homo iustus a Deo,quomodo tu Lutherane audes eum dicere iniustumZSi Deus iustificet,quis qui codenet Z aut nu- quid non iudiciu Dei est secundu veritatemZquomo do ergo potest reuera iniustus esse, quem ille iustu iudicatiScriptum est.Ve qui dicitis malum bonu,& bonum malum,& rursiis:Ve qui iustificatis impiu. Vere iustum igitur facit Deus impium,dum iustificat eum,
immutado affectus,c5uertendo cor eius,inab cor no uum creando in eo, nouanq; prorsiis creaturam condendo in operibus bonis. Sed lepus expostulat, ut ad
Iani iniri declarationem articuli veniamus. Vbi aduertendit iustificatione accipi pro motu,ab iniustitia ad iustitiam istam, te qua in luperioribus,accipiendo iustificatione
Passue,quanqua etiam a stiue posset accitu nam haec se inuice necessarid comitantur,Deu iustificare,&hor Ibi .il a m iustificari. Ad hanc igitur ante omnia fides estiis; bari iis necessaria:inquantu haec est primu iustiscationis filia
damentum: ipsa enim est doctrix in agedis ad obtine
mutum λουιὸ dam iustitiam,quae eiusmodi est, ut i qua sine fide in i ta reiiu cuiusquam hominis, inad nec in cuiesqua creatae naturae:nec angelicae quidem metem venisset: Necessaria proinde est,non nominibus selum,in statu naturae
167쪽
AD VEM NOST TEM P. HAERE. corniptae,verum etiam ipsi Adae pro statu innocetiae, imo & angelis ipsis,utsine ea nequeant obtinere iustitiam istam diuinam,quae superat omnes vires creatu .rae,n5 potest diffundi in ullam creatura nisi per spiritu sanctum, ut inquit Augu. lib.de ciuitate Dei quinto.)Hinc ad Ephe.inquit Apostolus. Saluati estis per fide,& hoc non ex vobis,Dei enim donu est:ut ne quis glo b irrietur,ne ulla,scilicet, prorsus creatura, in se glorietur: Drased quisquis gloriatur,in domino glorietur,eiq; omne os obstruatur,& subdit ili fiat omnis mundus. Verum quaena suerit fides illis, scilicet, Angelis & primis
parentibus necessaria,non est huius loci disputare: vi- erat fund
detur probabilior sententia, ψ fuerit fides in dominu Iesum Christum,quod hic futurus esset caputC tu, M primm/m etiam ipsorum Anhelorum : quod tam saepe inculcat Apostolus,maxime in Epist.ad Ephe.Quam rem non - ferens Lucifer,tantam inquam, humanae naturς sublimitatem,quam sibi potius deberi existimauit, per hac sitam superbiam recidit,trahens secum magnam partem Angelorum,sibi in hac re consentietium. Nobis autem post Adae lapsiim ad iustitiam non obtinendaselum,sed recuperandam necessaria est fides propitiatoris & propitiationis ita ut quicquid secerimus, sine hac fide nihil sit profuturum ad iustitiam & salute,etia si tantam subierimus delictorum nostrorum poenite-tiam,quantam ullus unq- mortalium,imd quantam omnes simul,in ieiunioselu,plactu, &c Quonia nec ulla oratio citra hanc fidem est Deo accepta, unde nolassicit fides,qua credimus,nos ex nobis non posse cysequi iustitiam,sid ex Ela gratia nerum requiritur necessario ides, quia certo, credimus Chri tam sese mmediatorem propitiatorem nobis apatre propositu esse
168쪽
DECLAR ART LOVAM pro peccatis nostris in saeti ine Quae quidem fides
mirum in modum nata est in nobis excitare asseetias, quos requirit poeniretia, quς post fidem necessaria est ad iustificationem ut dicetur in sequenti parte articuli. Quis enim conjderans tantu malum esse peccatu, ipsemq; aded Deum offendere,ut nullis precibus,nullis omnino ob vijs naturalis & unigeniti filij sui pomtuerit placari, nisi simul & ipse proprium sanguinem
funderet, & non extabitur ia eius odium & detestationem3 is rursus co Mans latam charitate Dei patris erga nos,ut unicu filium situm dederi: in mortem pro salute nostra,& non vehementer accenditur ad redamandum tantum & tali modo amatemZRu
siis qui c5s erat,quanta filius Dei passus est pro peccatis nostris,ut nos patri reconciliaret, & subterfugiet molestiam ullam & asperitate poenitentiae pro peccam torum reconciliatione, & remissione cum patre est quedisξHaec ergo fides in primis & ante omnia neceLsaria est ab obtine lana iustificationem,qua credamus
nos nullo modo posse obtinere, nisi a patre per stupropitiationem, cui proinde tota nostrae poenitentiae virtus est tribuenda,ut citra quem nihil faceret ea pater, nisi filius hoc apud eu obtinuisset merito suae mortis,ut ipse ad nos corde cotritos respiceret,& cor cotritum & humilitatu non despiceret. Locuimur aute deside actuali, hanc dicimus debere ades actu mel vim tute, & propterea refringimus necessitatem hancadadultos. Constat enim paruulos n quibus nulta est rarionis poterias in Q su non posse actuale fidem habendi Additur notater ad iustificaticinem: nam ad alios affectris salutares non est fides propitiationis necessaria, nec ad omnem iustificationem,sed ad eam duntaxat,quae est
169쪽
. 'AD VER Nos T. TEM P. HAERE.
a peccatis. de & huius expresie fere meminerusidupropitiationis,aut reconciliationis, sue diuinae propitiationis nae nerui. Verum fidem oportet correspodere assectui obtinendo pro directione,auxilio,sAut
remuneratione obtinethopus est fide directoris, adiutoris Huatoris,inmuneratoris,id est, credendum est,qiud e cir todirigent auxiliante, et Huante remunerante non poyiamus aliquid eorum obtinere, de quod
ab ipse nobis sinat illa & virtutes obtinendi,ut in omnibus, quae salutis sunt,toti & semper ab illo pende
mus:de nobis omnino dissidentes.Hosq; affectus animi non possumus habere, nisi fide illus rate intellectsi nostrum,& nos dirigente. Quapropter sine illa no estvlla bs obtinendi iustificationes,aut aliquid omnino bonisAutaris.Non enim possiimus ne cogitare quide aliquid boni a nobis, quasi ex nobis: sed omnis sussicientia nostra ex Deo est per Iesum Christum dominum nostrum: sine fide omnino impossibile est placere Deo,vel nos,vel opus nostrum: ut deducit Apost. ad Heb xj.Vbi aduerte,q, pro hac causa Moses magis elegerit assiigi cum populo Dei,quam temporalis vitqseu peccare iucunditatem habere,maiores aestimas di uitias improperium Christi, Thesauro AEgyptiorum.
Additur.Aspiciebat enim in remunerationem,& non in propitiationem ceu redemptionem:& intelli es verum esse,quod dicimus,pro varietate,scilicet,eflectust obtentorum,aut obtinendorum variati fidei obieetu. Altera pars articuli cottinet sidem esse necessariam ad veram poenitentiam, ita ut sine ea non possit vera Poenitentia peragi, qualem scripturae requirunt ad impetrandam remissionem peccatorum, & gratiam iustificationis. Pro cuius intellectit aduertendum
170쪽
DEC LAR ART. LOVAN. est in poenitentia iij. includi. Primum quod impor ipsum nonae, Poenitentia est dolor de peccato a sso. Secundum,est diligentia placassi Deum offensum. Tertium est propositu emendandae vitet:atq; hic duo a primo illo quod diximus in ipsius vocis significetai
ne,includi reperititur.Si enim essicax sit dolosiqui sit- scipitur propter Dei offensam. cosequens est,ut quςrat qui offendit medium,quo retaciliatur offense,& ru sus ut concipiat propositum cauendi deinceps osse sam.Dicimus igitur de primo & tertio dubitari posse, an fidem necessarib requirant. Quidam no improbabiliter defendut elusinodi assectus posse assumi ex solo iudicio naturalis rationis circa fidem: certum tamevidetur, ad ea non requiri fidem in propitiatorem, licet haec ipsa multum conducat,sicut & fides in gen re.Si tamen quod minus probabile nobis videtur, insisit omnino necessaria fides,eaq; quae sit de ipse propitiatore , hinc est quod scripturae sacrae percrebo eam
poenitentiae coniungant. Veluti cum dominus Salua tor cam primo annuncians ait Marc.j Poenitemini, Mcredite Euangelio. Et D.Paulus aet xx.in cocione qua
habuit ad maiores natu inEpheso congregatos est,ficatum se dicit Iudaeis atq; Gentibus poenitentiam in Deum,& fidem in dominum nostrum Iesem Christu. Quibus scripturis probari videtur,etia ad omnes prς- tactas poenitentiae partes requiri fidem aliquam in Deum. verum citra periculum haeresis,ut Haemisimus de eius necessitate quoad primu & vltimum,quod in poenitetia includithir,dubitari potest. De medio vero, quin necessarid eam requirat,omnino non licet dubitare,quoniam ita ordinauit pater,ut quemadmodum