Declaratio articulorum a veneranda facultate theologiae Louaniensis aduersus nostri temporis haereses, simul & earundem reprobatio, per ... S. Paginae professorem d. Ruardum Tappaert, ..

발행: 1554년

분량: 366페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

ADVER. Nos T. T EM P. H AE R E. eo; dem resententia,m Epistoladuersus Luciferianos,ubi seribit consuetudinem suo tempore suisse,ut Episcopi

ad minores urbes excurrerent, baptizatis imposituti manusint acciperent spiritum sanctum. . Habes igitur concordem patrum traditionem,

Dyonin.Clem.utriusque Eusebi j,Cyprian.Augustini, Hieronymi,innocentij primi in Epith ad Decentium:

quia omnes unanimi consensu reddunt testimonium veritati acceptae in ecclesia, & apostolica traditione, promanante de hoc sacramento confirmationis, de eius ritu & utilitate & multiplici effectu,ut merito muretur quis impudentiam aduersariorum, qui non V rentur docere sacratissimum hoc sacramentum hominum inuentum esse, blasphemo ore irridentes hanc meram Dei gratiam maxime cum praeter scripturas,& concordem patrum traditionem, no desint etiam nobis generalium conciliorum definitiones, & max

me istius concili j Florentini:inquo sic legimus. Secu- Miseria cundum sacramentum est confirmatio,cuius materia est, chrisna consectum ex oleo, quod nitorem conseicntiae significat,& billaino,quod odorem significat bonae famae, per Episcopum benedicto. Forma aute est, risinae signo te signo &c Ordinarius minister est Episcopus,

S cum caeteras unctiones simplex sacerdos valeat exhibere: hanc non nisi Episcopus conserre potest, quia de solis Apostolis legitur, quorum vicen, tenent Episcopi,qubd per manuum impositionem spiritum sam ctum dabant, quemadmodum in actibus patet. Cum enim audissent,inquiunt Apostoli, qui Hierosolymiserant,quia recepisset Samaria verbum Dei, miserunt ad eos Petrum & Ioannem,qui oradesunt pro illis, & cceperunt spiritum sanctum.nondu enim in quequa

212쪽

illorii venera sed baptizati laturn erat &c. Loco auteillius manuum impositionis datur in ecclesia cosirin

tio,licet quando ex rationabili causa dispelatum qu doq; legatur a sede apostolica. Effectiis huius sacrameti est,quia in eo datur spiritus sanctus ad robur: sicuti datus est Apostolis in die Pentheci ut Christianus

audacter Christi confiteatur nomen deoque in sto te , ubi verecundiae est sedes, confirmandus inungi tur,ne Christi nomen confiteri erubescat. Habes incelaram concilij illius definitionem,de materia, forma, ministro,&effectu huius sacramenti, ut non opus sit vlteriori discussione aut determinatione. Priusquam tamen fine imponamus, aduertendii cst non esse huius sacramenti effectum fidei confessionem ,aut gratiam eam confitendi .Haec enim sicut & ipsa fides datur in baptismo:verum proprius eius effectus est constanter & intrepide cam confiteri,ceu gratia, per qua hoc possumus,non obstantibus tyrannorum ceu haereticorum persecutionibus,id quod per baptisinu non assequimur Baptismali nanque gratia regeneramur &renascimur in Christo, & fimus inquam modo geniti infantes adhuc,proinde debiles & infirmi. Confima

'tio vero perducit nos ad virilem ςtatem,ausmentum virium pr stando,ac robur animi,ac ma utina quandam sortitudinem tribuendo,ut animae sit confirmatio,quod corpori augmentatio.Hinc patres dioint in confirmatione perfici baptisinum, & persectum seri Christianum: item consseminari aduetum spiritussancti: sicut liquet ex praeinductis authoritatibus. Congruum autem sui ut Deus,cuius perfecta sunt opera, quique in nullo quod nobis necessarium' est,aut vim te deficit rut quemadmodum quo renasceremur in

Cluist

213쪽

Christo instituerat regenerationis sacramentum. ita &aliud institueret,quo in ipse crescereinus & roboraremur per virtutem superuenientem spiritustincti.

De sacramento extremae Vnctionis.

V N C paucis de secrameto extremae Unctionis agamus,quod simili ratio-i ne quam obseruauimus in astruendo confirmationis sacrameto demostral remus: nisi temporis praemeremur angustia. Omisiis igitur patrum testimonijs, & concili rum generaliu definitionibus,dutaxat videamus,quibus cauillis utantur aduersatij contra illud argume tu quod pro hoc sacramento Catholici omnes semant,ex scriptura Ia .ca. vlt.Infirmatur quis,inducat presbyteros ccclesiae,& orent super eo,ungentes cum oleo in nomine domini &c. Quae quide Verba Vt ve- uom. ra sunt in aperta visassent Luthero, & paterer c5uincentia extremam unctionem esse sacramentu:dc cum

non videretur aliud subterfugiu,ausus est negare hanc Epist apostolico spiritu scriptam, & eam no esse Iac bi,vel certe Iacobum excessisse limites suae legationis, sumpsisseque instituere sacramentum,cuius institue di nullum habuit a domino suo mandatum, aut ordi nationem. Vides quanta sit pertinacia haereticorum, ut potius quiduis quantumuis improbe, admittant, quam a suis dogmatibus recedant: veluti hic vides Lutherum Iacobum facere pseudoapostolum, quam deserta sua sententia ecclesiae authoritati adhaerere . Uerumalij videntes hoc nedii sine ratione dici,verunt otiam cotta omnium patru, & toeius ecclesiet sentetia

214쪽

ia D E C L A R. A R T. L O V A N. reli epist olae Cia authoritate conantur demonstrare perperam nos adducere hunc locum ad confirmadam extremam unctione: quae passim apud nos obseruatur esse sacramentum. Volunt ergo locum intelligendum de ea unctione infirmorum, de qua apud Maroc.vj per qua Apostoli potestineaccepta a domino sanabat infirmos a vatijs, quibus detinebatur lamguoribus,ad confirmationem suae docti inae,no inte ligi autem de unctione,quam nunc in extremis laborantibus adbibemus: quanquam sit sacrametum diuinitus institutum,gratiam conferens. Hinc liquet sinquiunt quὁd nusquis dominus huiusmodi sacrame- tum legitur instituisse,aut mandasse postolis,ut eiu . modi uterentur spiritualiter circa extreme laborantes. Solum enim legimus,in Euagelijs eam unctionem,de qua cap. praeallegato apud MarciApostoli autem non

est instituere factamentum citra mandatum aut com- missionem domini.At haec te .lac.in genere meminit infirmitatis,at nostra unctio non nisi extreme labor

tibus adhibetur, &ijs,in quibus non amplius apparet longioris vitae.Praeterea unctitri infirmum,solum inducimus unum presbyterum, ungentem & oram tem. Iaco.autem vult plures induci, qui orent & vngant Denique addunt.Cuiuslibet Gamenti effectus est remisso Deccatorum, huncque infallibiliter operaturiat hoc loco duntaxat ponitur effectus huius sacrameli,quod est unctio, de remisso peccatorum sub conditione. Ad haec paucis res esuri, primum his omnibus cauillis obhcimus concordem patrum sentc-tiam hunc locum de sacramento extremae unctionis Dilutist assi obiectionem primam re-ὶ ri , spondemus,qudd si diligenter text. expendatur: euia dens

215쪽

ADVER. Nos T. TEM P. HAERE. dens fiet,fieri hic metionem alterius unctionis, quaeseius de qua apud Marc Ea enim unctio fiebat pereos, quibus data erat gratia a domino sanationum. Haec autem per presbyteros ecclesian non enim dicit Iaco. Infirmatur quis in nobis, adducat habentes gratiam sanationum, sed adducant presbyteros, nec quoslibet sunt enim &in ciuili communitate presbyteri

sed presbyteros, inquit ecclesiis At hqc unctio,de qua

apud Marcigeneraliter ω primo ordinatur ad salutem corporis: haec autem ad salutem animae, videlicet ad . remissionem peccatorunas aliquibus fuerit detentus qui inungitur, &ad alienationem ab omni onere, 'quo premitur &grauatur per peccata, siue sint reliquiς mortalium,aut poenς pro ijs restiaes,sive venia-lia,ut omnino nihil in eo remaneat,quod queat ipsiim impedire ab ingressu caeli. Valde enim congruum fuit, ut dominus Iesus nostri amator flagrantissimus, ut nec in vita, ita nec in ipsa morte nos desereret, sed tu maxime,quando scilicet,ex hoc foeculo migraturis is nobis sua gratia adesset, remediumque nobis ad hiberet, quos quando post mortem nullus reliquus purgationi est locus talis, qualem in hac vita habemus ) ante eam purgaremus, ut animam mox egressa

corpore ipse sibi gloriosam exhiberet sine macula &

ruga,ac prorsus ab omni inquinatione peccati immunem, in caelos in quos nihil coinquinatum intrat)introduceret. Ad illud vero, quod addunt, Apostolum

non posse instituere sacramentum dipsum & nos c5cedimus,ad sensum,quem an primo articu. declarauimus: quia non potuit quisquam illorum facere signualiquod cssicax gratiar. Ipse nanque solus potest gratiam alicui rei insessibiliter annectere, cuius est eam

216쪽

creare &lio lare. Nec ApostolusJaco. hJc ifistituit si cramentum,sed ad ipsum exhortatur I siue illud a do mino institutum promulgatalec obstat quod nusqualegimus a domino institutum,nobis abunde susticeredi let,ipse que absiit ut credamus figmentu suum e clesiae tradidisse in & non potius quod acceperit a domino. Ad secundum arsumentum in quo assumitui Apostolum agere de infirmitate in genere, Resi de

tur ipsam tex. circunstantiam,& rei ipsius,de qua agi tur naturam indicare oppositum. Constat pro questibet infirmitate,quantunuis leui statim adeudum medicum , sed pro graui duntaxat & periculosi. Deinde cum dicit Apostolus, quod oratio fidei salvabit infirmum,satis indicat se agere de infirmo grauiter labor re,ut de quo non sit amplius spes,nisi quasi miracul

se a Deo virtute orationis & unctionis salvetur & s netur. Ad tertium argumentum,de inductione pluria sacerdotum, dicimus non esse rationem huius sacramenti,quod plures sacerdotes inungant, quanquam unus ad hoc tussiciat,ut super hoc consultus in titu.depressi. igni.determinat Roma. Pont. Conuenit etiam

plures sacerdotes induci, qui astent illi, qui sacrametu administrat, & simul orent pro salute infirmi, qui &vngere dici possunt,quonia ungenti assistunt, &tum nimat,ipsique cooperantur,discooperiendo aegrum, letiando eum, tenedo,&c.Ad postremam obieruonem respondemus, Alsum esse omnium sacramentorum proprium effectum esse remissionem peccatorum: viliquet de Eofirmatione eucharistia, ordine, matrimonio. Secund5 dicimus huius tamen sacrameti propriueffectum esse sanitate animae, quae etiam includit, re

missionem peccatorum: quemadmodum pulchro Tholm

217쪽

tiens albulationem,cuius meiminit Iacobus,ubi dicit. Quod cum sacramentum c5tra infirmitatem corpo- ris ordinatur,prout sequitur ex peccato, manifestum esse quod contra alias sequelas peccati ordinetur:

luti sunt pronitas ad malum. difficultas ad bonum, ditantb magis,quato hominum infirmitates propin

quiores sunt peccato,quam infirmitas corporalis. DL, cit autem Apostolus conditionaliter. Et D in peccatis fuerit,dimittentur et,quoniam istud ultimu sacramentum communiter praecesserunt sacramentum poeni

tentiae & eucharistiae: in quibus si nullus fuit defeetiis, nulla restat remissio. nam per poenitentiam &sitisfactionem condignam, tota culpa simul de por-na remittitur: & per eucharistiam fortis efficitur contra recidivum. Sed quia homo, vel per negligentiam, vel per occupationes varias Viti, aut etiam propter temporis breuitatem,aut propter alia huiusnodi prς- dicta deseditis in se perfecte non curat, salubriter ei prouidetur, ut per hoc sacramentum praedicta curatio compleatur , & a reatu poenae temporalis li- beretur: ut sic nihil in eo remaneat, quod in exitu animaed corpore eam possit a perceptione gloriae impedire:& ideo Iacobus addit, & alleviabit eum dominus.Contingit etiam, quod homo omnium peccato-- rum,quae commisit,notitiam vel memoriam non ha-

bea vi possit per poenitentia singula expurgare.Sunt etiam quotidiana peccata,sine quibus praesens vita noagitur, a quibus oportet hominem in suo exitu, per

hoc sacramentum emundari:ut nihil inueniatur in eo,

' quod perceptioni gloriae repugnet:& ideo addit Iaco. quὀd peccata dimittentur ei. Vnde patet quod hoc. I Dd iiij

218쪽

DECLAM ART. LOVAN. . sacrametum est ultimum totius seritualis cruationis,

F ,- ---- quo homo quasi ad participandis, gloriam praeph

μβῆ ratur unde-extrema unctio vocatur,& haec in caunis. si,quare noclacramentum non quibulcunque i se

mis est exhibendum, sed illis tantum, qui ex infirmitate videntur morti propinquare: qui tamen si conti luerint,rursus potest eis conferri,si ad similem statum peruenerint.Non enim ordinatur haec unctio ad consecrandum, sed ad sanandum. ledicina autem toties iterari debet,quoties infirmitas iteratur. Secunda pars articuli docet haec i j.sacramenta praedicta a Christo esse instituta quod partim ex mox dictis,partim ex iis quae diximus circa primum articu. patet. De tempore vero,vel modo quo Christus instituit, an per se lum, an per Apostolos, an viva voce , cea internae inspiratione, dederit eis commissionem. Item an ex ita stione aliqua extrinsecus facta in cordibus eorum per spiritum testificantem, videlicet aut promittentem suam assistentiam,huiusmodi signis, siue ex spiritu in se habitate hoc secerini,haec omnia extra limites sunt

fidei, & vvij inter se doctores Catholici de ijs sei

tium:verum in hoc omnes conueniunt,quod certa fide tenendum est, quod a Christo instituta sunt: sicut in primo articulla explicuimus. Tertia pars articuli continet haec ij. sacramenta non esse ad tautem n cessariaeQuod probatur: quoniam ea duntaxat sacra- menta sint ad salutem necessaria, quae ordinantur ad

effectus spirituales, sine quibus no potest homini essetatis: huiusmodi autem selum sunt baptisina & po

nitentia.Nam sine baptismate & poenitentia non tollitur originalis & mortalis culpa. Hinc dicit saluator. Nisi quis renatus sueri non poterit &c. Ite,nisi poenib. tentiam

219쪽

AD VER. NOST TEM P. HAERE. pi tentiam egeritis,omnes simul peribitis Rursus Tristi tia quς secundum Deum est,poenitentiam in salutem stabile operatur. Hinc dicit Melchiades Papa. Quod continuo transituris sussiciunt regenerationis bene sicia. An vero in casis aliquo fuit haec necessaria, verbi gratia. Confirmatio in casu instantis periculosae tentationis & persecutionis grauis in christianos.Durandus & Paludtenent quod sic.Hom. & Adrianus tenent oppositum:quod nobis videtur probabilius. nec verum est quod dicit Palud . eam praeceptam ab e clesia in capitul.de vlt.de confirma.distin. q. ut benedemonstrat Adrian . Consuetudo tamen videretur in his posse adducere vim legis,ratione cuius sine pec

De veritate Eucharistiae. Τl . I N. Eucharistior sacramento est reipsa verum corpus domini nostri Iesu Christi, illud ipsum quod de virgine natum est,& in

passum. EIN C E P S sequutur articuli pertinentes ad venerabile macrosanctu Eucharismae sacramentu. Circa quod

aduersisj non selum a veritate & e clesiae calliolicae doctrina dissident, se multbmagis ab inuicem. Primus igitur hic articulus agit de reali praesentia dc continentia corporis

Christi, sub quo etiam singuinem comprehendes.In E e

220쪽

A, DEGL AM ART. L. OV A N sacramento Eucharistiariceita & indubitata fide te .

credenda δε nervium est, quω 'hiemadmodum Christo hic cons 'r' uersanti in terris inhumana eius natura coniuncta di

& realiter,atque hypostatice diuinitas ictu imquam lateret ipsa, nec esset oculis hominum conspicua ita hic in hoc sacramento realiter puta est e,& contineri totum Christum Deum & homin verum conpus eius,quod pependit in cruce,&sangmnem pro notis fusum: quanquam utrunque sit velatii ab oculis nostris corporalibus absconditum quodquide dogma non potest eificacius stabiliri, quam per aperta Saluatoris nostri verba: qui ut refert Marc.' pancin coepi Nodisiis L henedlaens fregit, & dedit eis, &ait Sui te , hoc est corpus meum : & accepto calice, gratias agens dedit eis:& biberunt ex illo omnes: & ait illis. Hic est sanguis Acus noui testamcti, qui pro multis effundetur. actibus quaeso, apertioribus verbis posset indicare dominus realem praesentiam x continentiam corporis sui & sanguinis in hoc sacramento Z Vae verba cum ab ipsa veritate,quq ut nec falli potcst,ita nec fatilere, profecta sint: & sanctissimo citi. ore prolata,quis ambigere potuerit Z num vere hic sit corpus N ianguis Christi 3 Credamus,inquit Ch Ast horn.l 'ciij. super Matth.ubique Deo, nec repugilemus ci,etiam si fensui & cogitationi nostrae absurdum csse vide tur, quod dicit 'luperet & sensum,& cogitationem nostra, quaeso,ipsius,quod in omnibus & praecipue mystcrijs

faciam i s. non illa q uae ante nos iacen t tantumod I spicientes,scd. verba quoque eius tenentesmam ve bis eius descaudarino possumus. Sensus vero noster decec. ptu facillimus est illa falsa esse non Dilutit: hic saepius atque sepius fallitur Quomodo ergo ille dixit, hoc est

SEARCH

MENU NAVIGATION