Declaratio articulorum a veneranda facultate theologiae Louaniensis aduersus nostri temporis haereses, simul & earundem reprobatio, per ... S. Paginae professorem d. Ruardum Tappaert, ..

61쪽

ιι DECLAR ART. LOVAN.mam contingit 'tque ad coelos usque pervadit, usque adeo ut quaecunque inserius sacerdotes iudicent, illa eadem Deus superius rata habeat, ac seruorum sententiam dominus conseruet. Etenim quid hoc aliud esse dicas, nisi omnium rerum caelestium potestatem illis a Deo concessamὶQuoruncunque enim ait, peccata retinueritis deci quaenam obsecro eotestas hac una maior esse queati s iter omnifariam filio potest tem dedit caeterum video ipsam eandem omnifariam potestatem a filio illis traditam. Et insta. Insania manifesta est, despicere tantum istum principatum, sine quo neque promistarum bonorum compotes fieri, neque silutis possumus, quod declarat subsiciens de necessitate baptismi,item de necessitate sumendi cor pus & sanguinem Christi. Quae mysteria haud aliter quam per sacrosan ras illas manus persciuntur, m. nus inq iam acerdotu,sine quarum proinde ope fieri non potest, ut aut gehennae ignem euitare quis pos sit, aut repositae in caelo coronae praemia astequi. Deinde paucis interpositis Cibditur corporis lepram pumgar ceu ut verius dicam, haud turgare quidem, scd purgatos probare Iudaeorum sacerdotibus licebat:

Nςque nescis quanta cum ambitione, quanto studio ' ac contradictione sacerdotalis dignitas id temporis acquireretur, at vero nostris sacerdotibus non corporis lepram, verum animae sordes,non dico pu gatas probare, sed purgare Prorsiis concessum . Vides , ut penes sacerdotes iudiciariam asserat potest tem, citra cuius opem nulli branda est salus, ut per quam eis omnium caelestium rerum potestis data est de penes 'eos cauis quorunc inque hominum

qui sunt de familia de regno Christi tranctandae

62쪽

AD VER. NOS T. TEM P. HAERE. Dueniunt. Quod ex ipsa rei natura consequitur, hoc ipse nanque quo tribunal aliquod ceu potestas iu-aiciaria in restio quopiam colubruitur: indicitur reis necessitas , si absolui velint, adeundi tribunal illud,&sippliciter rogandi pro indulgentia. Vide Cypri. libr. iij. epistola xiiij. & aliquot sequentibus praealta legatorum patrum sententijs , palam subscribentem,& secunda Epistol. primi libri. Reliquos breuia

talis causa praetermittimus, praesertim cum haec res

tam clara sit ex scripturis, ut nae Elae ficile cuique si dem faciant quin & ipsos Lutheranos conuincunt fateri,in ipsis inititui a domino sacramentum poeniten, ii eiusque necessitatem non dissitetur,quinimo ma-

is necessarium arbitrantur quis, Ecclesia catholica

eat: hoc enim sacramentum relapsis duntaxat a bapti sinate necessarium docet Ecclesia e non enim

opus est sanis medico,sia male habentibus. Venis hi omnibus ipsum necessarium iaciunt: sed hoc inde a cidit,qudd taleantur semper omnes homines subiace- reseccato mortali,imbin quolibet suo opere damn biliter agere & deficere, ut semper opus habeant remissione. Secunda pars articuli enumerat tres par tes sacramenti poenitentiae,praeter quas cst & alia,quae Formalis est complens rationem sacramenti. Harum partium necessitas euidenter liquet ex ipse sine sacra menti poenitentiae.Finis nanque cius cst reconciliatio peccatoris cum domino Deo suo, quae esse debet, sibcuti declarabitur,cum partes eius secialiter tractabu-tur. Vt igitur cognoscamus quae sint eius partes, αquot,videndum est, si quis filiis, qui patrem sibi ha

bet offensum,qua via in eius gratiam redeat. Certum A boc; utem est imprimis eum debere agi ere offensam.

63쪽

DECLA L. ART. LOVAM certum quoq; est ipsum debere dolere de offensa, de humiliter supplicare pro indulgetia, proponens em

dam,qubd scilice deinceps erit obediens patri. Ru sus de hoc natura docet, ipsum debere cile paratum ad secendam correctionem paternam. Consimili modo ii velimus Deo reconciliari: opus est agnitione culpae, quae est confessio, odio & detestitione eius. cum firmo proposito melioris vitae, & humili deprecatione pro venia, in quo consistit contritio. Deinde animo paratus serre flagellum Dei, ecce satisfustio.

Hunc naturalem modum & ordinem reuertendi ad Deum, quem natura suggerit: rationis lumen naturale demonstrat. pulchre exprimit Hierem. p.iij. subsimilitudine mulieris adulterae,quaerentis reconciliari viro suo. Eundem modum secto sim nobis exprimi filius prodigus. Dominus autem saluator veniens in hunc mundum sita gratia non destruit naturam eius

ordinem inuertendo,sed perficit, quod ipsi deest supplendo eius vires,& praestando ca, quae recta ratio dicta mentem altius supra naturae intelligentiam eleuando. Sic igitur in proposito cum homo qui cecidit per se,non possit relargere grauatus naturae infirmitate , siibuenit naturae altissimus ordinans ei medica mina,quibus senaretur eius infirmitas , nempe aduer-

sus vulnera lethalia ordinauit ei baptismum & poenitentiae sacramentum. Baptisinum quidem ut lubueniret lapsis,hoenitentiam autem visubueni et post baptisinum relapsis. Huius at em sacramenti adiministrandi potestatem sacerdotibus donauiti: hinc oportet ut si,sici Pei vicarijs, confiteamur peccata nostra, quatenus ipsorum cognitione ipsi de eis stimientiam pronunciunt siue abseluendo ac remitten

64쪽

ADVER. Nos T. TEM P. H AERE. 6ido, sue ligando, ceu retinendo. Hoc ergo additum perini gratiam est ijs, quae ex natura ficienda intel . luimus ut homini confiteadaur, oc per eum absoluamur, quod natura non adiuta fide minime dictarei. quia potius abhorret, et quc naturam saperat, quod homo potestatem habeat remittendi peccata in Deum commissa. Istud autem cedit in magnam utilitatem & conses ionem hominis , qui, si non esset huic nodi remedium institutum,valde incertus esset de consciuntiae puritate, praesertim quum communis imperfectior sit & tepidior animi dolor, quam qui mereatur remissionem. Huius item imperfectio, &quisquis est ex parte peccatoris desectas virtute sacramenti suppletur,modb non sit talis desectus, quo poneretur obex virtuti sacramenti & gratiae Dei. Cum igitur & rechi ratio dictet,& scripturae palam doceat,&veteres omnes partes unanimi tasensu no ore,una voce, sic sentian tradant & praedice quis credet Lu thermis,a xxx. fortassis armis exortis,citra ratione, citra ullam scripturam praeter omne authoritatem p

trum docentibus. Accedit his definitio concitu, Flo c.M. rintini,cuius haec sunt.Quartum sacramentu est poenitentia, cuius quasi materia sunt actus poenitentis, qui in tres dis inguuntur partes, quarum prima est cordis contritio, ad quam pertinet, ut doleat de peccato commissis cum proposito non peccandi decm rem.Secunda est confestiosed quam pertinet ut pe canor omnia peccata, quorum memoriam habet, sito sacerdoti confiteatur integraliter. Tertia est satisλ- Dro peccatis secundum arbitrium saccrdotis, quς qui m praecipue si per orationem, ieiunium, cleena nam. Forma huius sacramenti sunt verba abG-

65쪽

lutionis, quae sacerdos profert, cum dicit.Ego te ab bri soluo. Minister huius sacramenti est sacerdos, habens authoritatem absolliendi, vel ordinariam, vel ex commissis superioris. Effectus huius sacramenti est abselutio a peccatis. Deinceps tractanda est doctrina aduersariorum circa hunc articulum , ut in quo a nobis discrepent. Primum fatentur esse alia Ditis . . t quod sacramentum pinnitentiae, ut liquet ex eorum uerso uram confessione Caes. cxhibita : quanquam Cal-

uinus & alij silerique refragentur, ut supra adn

D. tauimus. Verum hoc sacramentum dicunt in sola abselutione consistere & non in ullis actibus poenbtentis. Probant autem abistutionem esse sacramentum ex ratione sacramenti superius posita , quam ipsi sibi confinxerunt, quia testimonium est bonae voluntatis erga nos ad excitandam fidem: intelligunt ergo absolutionem applicationem Euangeli j ad hanc vel illam persenam, laque ex Dei malviato: ita ut quod Euangelium dicit Deum propitium, omnibus factum merito fili j sui, aut filium suscepisse in se om- . . . nium peccata, &stia morte patrem placasse super . omnibus iniquitatibus generis humani, & omnem hominem patri reconciliasse, etiam sceleratissimum, si applicetur per absolutionem huic particulari h mini, ex mandato Dei enuntiando ei remissionem peccatorum, quam si fide apprehendat, credens s bi propter Christum remitti peccataeiam patrem habet propitium ,& indulgentiam omnium peccatorum Si credis inquiui) particeps es istius condonati nis & gratiae fata, quae annunciatur & applicatur ubi per absellationis sacramentum . . rum quam

i ' nihil

66쪽

AD vER NOS T. TEM P. HAERE nihil irobabilitatis contineat hoc, ex scripturis sit

inani stum. Non enim dicit Saluator in verbis, quibbus tribuit sacerdotibus abseluendi potestatem. Quoruncunque peccata osscnderitis, declareueimus annunclaueritis esse remissa in terris, erunt re& in caelis. R ursus non dicit. Quoruncunque annunclaueritis peccatum in terris selutum, erit statutum in coelis: sed, quorum remiseritis peccata, Squorum silueritis: nimirum concedens illis ius &ρο- testatem abseluendi, non tamen pronunciandi abse- luto aut annunciandi hanc reminionem peccatoru.

Nostris sacerdotibus sinquit Chrysestomus) non dico ch, si es purgatas probare,sed purgare animae sordes prorsus

concessum est. Et rucius cum declaratio remissionis,non praecedat, sed sequi debeat, saltem natura, remissionem quomodo tunc demum remisia in coelis dicerentur post declarationem factae remissio nis in terris. Certe prius hic in terra solui necesse

est inquit Cyprianus, ij. libr . primo, ut possint & in

coelis solui : non ergo solum declarando , sed re uera remittendo soluuntur peccata. Alij paulo ter dicunt,remissionem quidem nondum factam omnium peccatorum, sed tamen eam omnibus os ferri per Euangelu annunciationem , quod etiam iusiit dominus praedicari per uniuersum orbem. . Verum utrique horum vehementer selluntur, α aberrant a veritate Euangelij , confingentes si bi nouum quoddam Euangelium, cuius scripturae nusquam meminerint. Vbi enim docent sti ipturae 'in pinnitentibus factam peccatorum remissionem, dummodo hoc secum statuant, aut hsdem offerri,

67쪽

Natam

smodo per sdem eam acceptent 3 Rutius ubi do

cent renutat amem esse annunciationem remissionis)Si nihil aliud est remissio, quid opus fuit tanta selennitate praemissa, in suillatione& donatione spiritus-r Quis enim est, qui non potest annunciam euangelium, & remissionem peccatorum & patris propitiationem, & Dei erga homines reconciliationem , quin & perite potest haec addiscereξHaec quo que fitentur adueti ij, unde admittunt de quemliacis,fisa - - a quolibet posse assislui, etiam a puero & fimo, - -- , quin&a pica si docta esset pronunciam verbum uangelij, de remissione peccatorum, de reconciliatione patris S redemptione mundi, de haec fide apprehendere dc sibi applicare, certo statuendo se habere remissionem peccatorum,sibi ratrem esse repropitiatum M. .apropter ulterius consequitur

non esse necessarium quicquam sacramentum poenitentiae , quod coguntur admittere, sed duntaxat utile ipsum dicunt & commodum Christiani iaci,

ad erigendos, & conscientias consolandas territas mo. , , tu suppliciorum,& damnationis aeternae propter re cata. Similem doctrinam faciunt de vita aeterna,vi de remissione peccatorum: quoniam Vtrunque ex aequo annunciatur in euangelio nobis Christum peperisse apud patrem Nunc de partibus poenitentiae quid doceant,paucis perstringamus Philippus in apolon-cit duas partes poenitaliae primam quidem illam quae si amentum. est e quam dixerunt in avitutionei '' 'consistere: & secundam poenitentiam interiorem, Contriti. quam passim praedicant Prophetae & Euangelistae. . . 2 fis Sunt autem ii partes,contritio.& fides Contritionem

sinam. vocat terrores & pauores vehementes prorier a'

68쪽

AD VER. NO ST. TEM' HAERE.r hensum gehennae supplicium paratum peccatori

du Edem autem cam intelligit, qua animo ne per tarrores illos in desperationem dehciatur, sed erigatur in spem, certo apprehendens sibi per Christum remediuparatum,peccatorum scilicet,remissionem. Caluinus videns hoc alienum ab usu & consitetudine scripturarum,quae perpe uo faciunt sidcm csse prorsiis a poenitentia distinctam, quemadmodum probat ex authoritate Petri & Pauli testificantium Iudaeis atque Gentibus paenitentia in dilect ione & fide in nomine domini nostri Iesu Chris recessit ab illa sentctia, statues alias duas poenitentiae partes,mortificatione, sicilicet,&vivificationem Vbi aduerte etiam haec assignari poenitentiae partes,verum loge aliter accepta,quam GLuinus accipiat,id nanque per mortificationem intelli sit,quod per contritionem,nempe terrores metu silpplicij quos Lutherus testatur aliquando in se extitisse tam vehemctes,Vt initia quaedam poenae insernalis si

se praelibare arbitraretur,at malo suo,quod his admo- iis, gehennanitionibus nihil amplius resipuit). Per vivificationem autem fidem intelligit, per quam animus ita concus sus terribilibus in s cm erigitur, & certam credulit

rem,quod pei Christu pater sibi sectus propitius,dum certo statuit ad se pertinere promissiones in scripturis

Setas, atque animus ita quodammodo vivus creditur, qui prius fit crat veluti mortuus ceu metu exanimatus. At Caluinus proprie mortificationem accipit iuxta confitetudinem stripturarum, pro carnis castigatione & mir natione, per quam scuundentur pratiae assectiones hominis. Viuilicationem autem intellistant mentis renouationem, quae includit remissi

xium Peccssorum,&spiritum gratiae d vitae: hunci.

69쪽

dicit fide illa speciali obtineri. At cum haec.mor tificatio siue renouatio etiam iustis in scripturis attri buantur imo his maxime,lussa illud apostoli. Mortificate membra vestra quae sunt stiper terram, & rursus. Licet is qui foris est homo corrumpatur,tamen is qui intus est,renouatur de die in diem. Item renouamini spiritu mentis vestrae. Quum autem poenitentia pro' pria sit peccatoribus,qui nondum eb deuenerunt, ut possint se mortificando malas affectiones extinguere:& interiorem anim suum renouare: nisi prius sane

tur nimus per gratiam, nisi it sanatus ex fratri oc iritu: non eossit haec praestare: nsequitur heri non posse,ut hae suat poenitentiae partes Sed dicerent forte etiam iustis opus esse poenitentia. Et quona igitur modo verum est,quod ait Manasses in deprecatione sua ad Dominum. Domine Deus iustorum non positisti poenitentiam iustis,Abrahae,Isaac,& Iacob is qui tibi non peccauerunt,ut recederent a tet Item quom modo incit Saluator non opus est sanis medicos Non negamus tamen eis opus esse poenitentia quotidiana propter peccata venialia,& iam remissa mortalia. Verum de hac non est sermo in proposito, sed de poeni ,

tentia ecclesiae, si ilicet peccatorum, quae sunt neces saria materia sacramenti poenitentiae, nempe in '

Contritio. Contrit o cst dolor de peccatis propter Dei offensam susceptus, cum proposito confitendi, Cc satisfaciendi, non autem Vt si ' ' dam hoc seculo pernitiose docent ) terror

70쪽

A D vER. Nos T. TEM P. MAERE. 6 opter apprehensum gehennae supplicium ccatis debitum.Prsparat tamen hic terror gehennae mi tus ad veram animi contri-

V N C in speciali de singulis secra

inerui poenitentiae partibus agendum est: d: primo de prima & praecipua eius parte,quae est Contritio: cuius descriptionem tradit hic articulus, recitatasa sententia aduersariorum. Primo igitur aduerten- commis. m cst, nomen contritionis ab actione corporali, am prope significat , translatum esse ad significan-m animi dolorem. Contritio nanque prope signifit comminutionem,per quam res,quae in se selidae-t,ad partes minimas reducitur,in quo a stactione dinguitur ut dicitur in iiij. AEthi. quod frangi res dicar,quando in paruas partes diuiditur j sic igitur irriandam similitudincin dum affectus peccati, quo

r quodam modo induratum & solidatum erat,dumo sensui inhqrens,a mandatis diuinis recessi de cumr cor durum per propriam comminutionem &dis icentiam resoluitur, peccator conteri dicitur. Hinc nili in aetaphora in scripturis legimus frequenter corci nuc carneum & molle, nuc durum & lapideum. V potest accipi contritio passue secundum Guil.Pasiten in sila Rethorica qua scilicci cor ipsum conteriir recordatione peccatorum:Vel active qua cor con-:rit peccata examinando & perscrutando diligenter ipsum,& cogitationes bene penetrando, ut non si ina voluntas,sed nec peccati cogitatio in ipso tam eat, hac contritione destruuntur peccata. Illa non