장음표시 사용
51쪽
a DECLAR. ART. LOVAN. cui mater ecclesia impertit suam, inuoluens illi in sacramento quousq; idoneus fiat, non tantum proprio sensu, sed ailensu euolut puramq; perciperc. Magna est ecclesiet fides.nunquid minor hac Chanancς mulieris,qua costat & filiae sussicere potuisseὶ& sibi idomino audiuit dici. Mulier magna est fides tua, sat tibi sicut petiiti. Nunquid minor fide illom,qui Paraliticuper tegulas dimittetes animae simill 5: corporis obtinuerunt salutemZdeniq; habes. 4orii fidem ut vidit,ait paralytico.Confide fili ,rcinittutur tibi peccata tua, &paulo post Tolle grabatu tuu & ambula. tui haec credit,iacile persuaucbitur merito ccclesia praelumere noselum paruulis baptizati hin sua fide salute, sed etiam
protavisti nomine interiectis infan. corona martyrij. . cum ita ilia nullu pr iudicium sustinebut rcg
nerati de eo quod dictu cis Sine fide impossibile est placere Deo,cum sine fide no lant,qui in testimonium fidei gratia baptismi perceperiit. Sed neq; de eo quod iterum dictu est. Qui vero non crediderit condemnabitur.hqc ille. Item quod sequitur nos per baptismumessici filios Dei & hqredes, cillentitit a nobis Tigurini& cum his Bucerus. Dinent enim pamulossilios Dei effl ,hanti hoc ipso quo nascuntur ex litibusparenti bus,non per hoc ii d baptisti turbituntur probare sua sententia pcr hoc quod Paul j. Cor. vij.Sactificata est mulier infidelis per viru fidcle: alioquin filij vestri immundi essent, nunc auto sancti sunt. Argumctatur ex hoc loco filios iminudos fore, nisi per virii fidele sam ct ficaretur mulier infidelis: isitur non sunt immundisiij, dum ex parentibus si delibus. de lanctificatis progignuntur, sed sancti ut tradit Apostolus. Si aut sanct crgo iust ergo filis Dei& hv cacs. Bapi claucrὐo
52쪽
ADvER. NOS T. TEM P. HAERE. 49 ergo ad hoc adhiberi docent, misit eis in signum sanctu ris: quemadmodum Abrahae data fuit circuncisio, ut esset ei in signum iustitiae prius acceptae, dum adhuc esset in praeputio: ut tradit apostolus Rom. iiij. At si fidelium filii nascuntur quomodo in Adam omnes peccauerunt)quomodo nascimur omnes filij ira 3 Quomodo non est quisquam a sorde ne infans quidem unius diei super terram)quomodo David in iniquitatibus & peccatis conceptus cst Z nunquid ex parentibus infidelibus traxit originemὶ Praecipue autem a nobis dissident Lutherani, quo Imberam. ad hanc articuli partem,qua asserimus per baptismum
peccata plene tolli.Tradunt enim omnes concorditer in baptizatis reuera manere peccatum, & baptizatum reuera esse adhuc peccatorem,& perpetuo, quin ad viuit,talem remanere odio Dei & poena artema dignum meriιm hoc tantum fieri baptismo, etpeccatum
quod tamen retinet) ipsi non imputetur propter Chri- sum. Haec haeresis directe repugnat Petigianorum haeresi. dicebant nanque hi,neque ante,neq; post baptisma esse peccatum in homine , sed concupiscentiam esse qualitatem quandam homini naturalem ipsi
ab authore Deo naturaliter inditam: similiter & motus ab ea procedentes non esse vitiosos sed naturales a quo dogmate quoad hanc posteriorem partem notat & Clichtouehis D.Erasmum minus abnorruisse in clisti. . .. libello,quem inscripsit,Declamationem pro matrimoniis,'bi tradit pruriginem &stimulum carnis a natura esse. Quod procul abest a doctrina Pauli, & Augustini, dc quorum veterum. Docet enim Paulus te catum in nobis operari concupiscentiam hanc, quantunsis mente rei tun tale prosequitur Lucerus, in L
53쪽
so DECLAR.. ARV LOVAN. iquo respondet Pighio scribenti de hac materia, hoc ipserum dogma de concupiscentia & eius motibus tam in paruulis quam in adultis. Vult enim sicut illi. ita & hoc peccata esse tam in paruulis quam in adhibtis. unde reijciunt sententiam,quam passim ex Augu
stino contra eos adferimus. Peccatum adeo et olunt
rium est, quod si non est voluntarium,non es peccatum. In ultima particula de non iterando baptismo omnes nobiscum conueniunt,etiam Anabaptistae. Neq; enim agnoscunt se rebaptizare, sed baptisma verum conserre, quod prius suerat irritum de nullum in par-GUA, prQbatur, imb palam improbatur a Parisiensi sicut & indiseretum D. Erasmi consilium, quostis christi 'consulit,ut edoceantur, qui iam ad aetatem adultam pertigerunt,quid in se contineat prosessio Christiana, quod ubi probe edocti fuerint, suadet ut ipsi interrogentur ratum ne habeat, quod sesteptores illoru nomine polliciti sunt in baptismo, si respondeant se ratum habere: tum publice suadet renouare eam professonem simul congregatis aetualibus, idque cerimonijs grauibus,aptis,serijs,magnificentque eam, atque doceant eam prosessionem illam esse tale, qua nulla potest esse sanctior. Quod si forte non approba, quod per vicarios gestum est,tentanda quidem sunt omnia remedia,ne quis a Prima fide resiliat. Verum si n5potest obtineri,sortastis inquit) expediet illum non cogi , sed suo relinqui arbitrio donec resipiscat, nec ad aliam vocari poenam, nisi ut ab eucharistia sumenda reliquisque cacramentis arceatur. At cum per bapti-snaum sint pueri incorporati familiae Christi,tenentur ex hoc ipso vivere secundum leges familiae cius, ut possint ad hoc cog si forte voluit, nec expedit e
54쪽
A DVER. Nos T. TEM P. HAERE. suo relinqui arbitrio: quemadmodum pulchre docetur in articulo de haereticis vi cogentas ad fidem comminatis & etiam insidiis grauibus poenis. Vide natalem Bedam doctorem Parisiensem scribetem super hac re aduersus eum. Certe aecuminuum istud Concilium Iridentinum ia- inchoatum damnat hanc sententiam. ARTICTIVS IV s
De Sacramento poenitentiae. Poenitentior Sacramentum quod post baptismum omnibus relapsis est necestarium
complemtur contritionem, confessionem& satisfactionem. R. IN CIPIO pro explicatione a ticuli duo sunt declaranda. Prim quid si poenitentia: secundo quid sit
poenitentiae sacramentum. Poenitentiam igitur,& si ex usu latini sermonis intelligamus displicentiam,quae nos tenet de eo quod commisimus, secimus, nostrave voluntate aut consilio factum est, quodcunque illud sit siue bonum, siue malum, ex usu tamen diuinarum scripturarum&doctrinae ecclesiae eam intelligimus odium , detestationemque vitae veteris, admissorumque a nobis eriminum,quia illis diuinae maiestatis oculos offendi
mus, & ab ijsdem nos expugnandi & diuinae miserucordiae & gratiς impetrandae dejderiti,conatu, syncerusiligens studiu,per quod exquirimus uniueria quet ille nobis adb c media & remedia instituit,atq; illis in bentesiliumiliter,cofidenter nos subhcimus,sperantes
55쪽
DECLAM ART. LOVAN. de illius benignitate &misericordia Media autem hic pro temporum diuersitate,diuersa fuere : alia nanque in lege naturae,alia in lege Moysi,alia iam extant lege Euangelica.ipsa tamen poenitentiet virtus semper
eadem manet, de inuariata quocunque tempore. Et
quoniam in noua lege nondum baptizatis Christus medium assequendς remistionis peccatorii proposuit: ideo illis a poenitentia baptisinum ad salutem neces sarium docent diuinae,apostolicaeque literet Itaque Iudaeis concioriante Petro ad fidem Christi conuersis,&ex cordis compunctione quid sibi ad salutem opus
fore percontantibus respondit. Poenitentiam agite,&baptizetur unusquisq; vestrum in nomine Iesu Christi in remissionem peccatorum vestrorum. His vero qui baptizati peccatis & sceleribus com maculi unt,quam in baptismo receperunt innocentiae tunicam, instituit Deus in remedium sacramentum poenitentiae, quod quidem hac ratione dicitur poenitentiae sacramentum: quia nonisi poenitentibus est necessarium, includitque poenitentiam tanquam primam sui partem naturalem & integralem. Sacrauis iram m-menta nanque ab eo quod ipsis est materiale denominationem sortiuntur, velut sacramentum baptismi
dicitur propter ablutionem illam corporalem,quae fit in baptismo. Vt autem poenitalia prima pars est sacra- meti poenitaliae ita eade est praecipua,ut omnino nullum sit sacramentum, nisi praecesserit poenitentia, &nisi fiat confessio,& impendatur abselutio, & peris uatur imposita satisfactio. In alijs sacramentis res pe- nitus aliter se habet: baptismus nanque licci praerequirat poenitentiam in baptizando adulto,tamen etias haec non sit praesens vere tamen baptizatur,qui exterius
56쪽
terius corpore abluitur cum debita verborum serma. Simile iussicium est de ordine, confirmatione, matrimonio & extrema unctione. At si desit poenitentia, reuera non abseluitur,cui a sacerdote impeditur verbalis abselutio. De hac prolixius in sequenti articulo. Est enim poenitentia eadem re ipsa cum contritione pro statu nouae legis:vnde ut de hac re ita & de illa ferendum est iudicium, nepe quod propter Deum ceu Dei offensam suscipi debeat, non ex solo timore poenae & si haec stequenter sit initium poenitentia: Hinc Paulus Αι xx. dicit se testificatum Iudaeis atq; Gentibus poenitentiam,non quamlibet Ad poenitentiam in Deum. Item ij. Corinth. vij. Tristitiam dicit eam demum , quae secundum Deum est poenitentiam in salutem stabilem operari. Et dominus Luc.xxiiij. deci rat , quomodo a Prophetis praedictum sit oportere in nomine sitio poenitentiam praedicari. Haec poenitentia donum Dei est,nec sela humana industria comparari potest, sicut nec fides, es, atque dissim Dre. dilectio,ex quibus ipsa procedit. Hinc Paulus Rom.ij. ' dicit, benignitatem Dei homines adducere ad poenitentiam.& Aist. ij. Ergo de Getibus poenitentiam dedit Deus ad vitam. Hinc in Psalmista frequenter legimus cordis conuersionem tribui Deo. Conuerte nos Deus salutaris noster.Rursus. Quando conuertisti medicit Hiere.egi poenitentiam. Praeter hanc poenitemtiam complectitur sacramentum laquam partes suas, contritionem,consessionem & satisfactionem, ut expresse definiuit Conc. Florent.Quanquam ante hanc
decisionem varie disceptatum sit, inter scholasticos doctores de ipsa substantia sacramenti.Scholus docebat ipsis ab lutionem esse sacramentum poeniten-
57쪽
'DM AHuc tiae. Durandus sustinebat confessionem cum comet Misai. tritisne praecedenti esse hoc poenitentiae sacramentum. o. in his tribus situm recte asseruit, contritione, confessione, si huctione, cui subscribit priallegatum concilium Floren. definiens hoc sacramem tum continere illa tria sicut partes suas. Hoc autem sacramentum esse poenitentibus aris lifissis his Christo ordinatum pro consequenda remissione pec-- s catorum,in quae post baptisma relapsi sunt, liquet exeo,quod cum dominus post resurrectionem suam, ut resert Lucas,aperiret Apostolis ex seripturis, quomodo oportebat Christum pati, & resurgere a mortuis tertia die, & praedicare in nomine eius poenitentiam& remissionem peccatorum in omnes gentes,eodem ipse tempore continuato colloquio, & sermone eodem tradidit ipsis potestatem retinendi & remittendi peccata, prius dato eis spiritusancto, cuius directione. nanc potestatem exercerent. Indicat igitur dominus
eo ipse sufficienter poenitentibus ipsis, quomodo sit
quaerenda peccatorum remissio, nempe adeundo eos, quos ipse constituit in materia peccatorum iudices,& eis se submittendo in eo, quod sub sacramento poenitentiae praecipitur, dignum nempe sensibile ess- ciens gratiam, quam disnificat:nempe peccatorum remissionem iuxta laceraotis decretum & arbitrium
dependet a Deo, qui suis promissis deesse non potest: promisit autem ut quoruncunque ipsi peccata
Exhsdem verbis colligitur huius sacramenti ne-eessitas. Si enim non remittuntur peccata, ni sacer-- . . . dote remittente, hoc enim signincant illa verba.
nre si tis. Quorum retimucritis, retenta sunt: Unsequitur ad
58쪽
AD VER NOS T. TEM P. II AERE. ς;
remissionem peccatorum necessarium esse, ut relapse post baptisma sacerdos ea remittat: quare necessarium est a sacerdote abselutionem accipere, & pr inde sacramentum poenitentiae suscipere, quod in ab-Glutione in forma cauta consistit. Absblutio autem ut sit legitima & essicax, praecedentia tria requirit: contritione consessionem dc satisfactionem, Mitem in promptirudine animi,ut infra declarabimus.
Haec est concors omnium orthodoxorum patrum
sententia a temporibus Apostolorum ad haec usque nosti a tempora sibi inuicem succedentium , quam
quidem sententiam scripturae iam citatae continent. Hanc instiper sententiam firmauit perpetua obserua tio totius catholicae ecclesiae, ex qua discimus ita n cessarium esse relapsis a bapti sinate sacramentum poenitentiae,sicut nondum baptigatis necessarium est baptilina Hinc ille ter sanctus Leo ante nos annis undecies centenis ad Theodo .Episcopum scribens,inquit,
Multiplicem misericordiam Dei ita lapsis hominibus subuenisse assirmant scripturae sanctae, ut non selum per baptismigratiam, sed etiam per poenitentiae medicinam spes vitae reparetur aeternaeuicque hanc ordinauit bonitas diuina,vi non nisi sacerdotum ministerio queant obtinere, qui regenerationis dona vita
runt. Mediator enim Dei & hominum homo Chimstus Iesiis hanc praepositis ecclesi tradidit potestatem, vi & confitentibus actionem poenitentiae iniungant, dotaubri satisfactione purgatos ad communionem
Gramentorum per reconciliationis ianuam admittant.Iam & alium ex alio orbis cardine εc dicto Le ne aliquantulum vetustiorem testem accipe Augu. in
Epist ad Honoratu Epistret quae est clxxx.ubi docet -
59쪽
pastorem in persecutione no posse dimittere gregem situm,cum tunc illi sit maxime necessarius,quod dum nititur declarare, ait. An nescimus cum ad istorum periculorum peruenitur extrema,nec est potestas vlla fugiendi in ecclesia ab omni aetate, & ab utroque sexu,quantus in ea seleat seri concursus, baptisinum alijs flagitantibus, alijs reconciliationem, alijs etiam poenitentiae ipsius actionem, ubi si ministri desint, quantum exitium sinuatur, tum quia de isto staculo vel non regenerati exeunt, vel ligati: quantus est etiam luctus fidelium,qui eos secum in aeternae glorietvitaeque regni non habebunt. Quantus denique gemitus omnium, quanta blasphemia de absentia misesteriorum &ministrorum,vide quid faciat timor malorum temporalium,& quata in eo acquisitio sit m lorum aeternorum: si autem ministri adsint pro viribus quas eis dominus subministrat, subuenitur omnibus,sij baptizantur, alij reconciliantur, nulli stat dantur dominici corporis communione,OmneS consolantur , aedificantur & exhortantur, ut Deum rogent , Persecutiones auertere. Vides ut parem faciat Augustinus baptismum & reconciliationis necessit tem,eius inquam,quae pastori suo fit: ut quemadmodum aeternae vitae requiem non est habiturus, qui sacramento regenerationis caret, quia non est regeneratus: sic nec vitae aeternae gloria potiri possibile est eum, qui sacerdotis ministerio recociliationis aut scenitens ς suramentum non accepit,quoniam eiusmodi hinc discedit ligatus. Eiusdem doctrinae catholicae Ambrosius lib.ide poeniten. cap. vij. ubisulchre tractat de multiplici potestate data discipulis a Christo in reprehensione Nouatianorum, qui concedunt re Uusson
60쪽
A D v E R. N O s T. T E M P. H AE R E. Dinissionem in baptismoAd poenitentiae lauacrum negantaeum nihil intersit inter utrunque sacramentum.
sis igitur Nouatianis obijcit in hunc modum. Cur manus imponitis, & benedictionis opus, si quis forte reualuerit aegrotus, creditisὶcur baptizatis, si per hominem peccata dimitti non licetZIn baptisino utique
omnium peccatorum remissio est Uid interest,utruper poenitentiai an per lauacrum,hoc ius sibi datum secerdotes vendicenti unum in utroque mysterium est. Sed dices, quia in lauacro operatur mysteriorum gratia Quid in poenitentia, nonne Dei nomen oporaturi uidergo ubi vultis, Vendicatis vobis Dei gratian ubi vultis,repudiatisZSed hoc insistentis arrogantiae est, non Meti timoris, ut fastidio vobis sint, qui volunt agere poenitentiam.Et lib. haeap. h. Quemadmodum impossibile videbatur Naamam per aquam lepram mundari,quod gratia Dei luctiam est possibi leuia impossibile videbatur per poenitentiam peccata dimitti. Verum cocessit hoc Christus Apostolis, quod ab Apostolis ad sacerdotum ossicia transinissum est, ut iuxta Ambrosum penes sacerdotes ius sit, & holestas remittendi & retinendi peccata Consentit Chryso. b. iii. de sacerdotali dignitate capit iij. Etenim qui
terram incolunt atq in ca versantur , ijs commissum
est, ut ea quae in coelis sunt dispensent, ijs datum est,
ut Potestatem habeant,quam Deus neque angelis,n
que archangelis datum esse voluit , neque enim ad illos dichim est Quaecunque alligaueris in terra, erunt alligata in coelis,dc quaecunque solueris in terra,erunt in coelis siluta.Habent quidem & terrestres principes vinculi potestatem verum colorum Blum:id autem quod in si crdotum vinculum, et in ipsis, an