Ioannis Cantacuzeni Eximperatoris Historiarum Libri IV. Græce et Latine

131쪽

HISTORIARUM III. 9. 23

πει0rcirco βασιλιδι τινας προσεταιρισασθαι, ἐκεῖνο ἐννοων,

at. τοιogro P. pro pals pugnando oppetere quam perpeti ut per nefas imperio ut etiani vita spolientur. Quibus rationibus credibile fieri, ipsam iremesaetam ac persuasam, nullo negotio ab illo diseessuram, betatumque contra eumdem ipsis mandaturam. Quo obtento, non tanium ingruentibus malis liberatos, verum etiam clicitati quasi purin patefactam fore. Quod autem haec de illo vera non sint, curandum non esse non vim nune de veritate salsitateque cert me proponi, sed utrum, illius supercilio depresso, cum gloria super ini; an, si imperium tenere perseveret, similiter nefariorum criminum consictis, capite plectantur. Idcirco tentanda muta et omne genus Pugnae experiundum potius, quam do talibus anxie dispu-x-ndum, qua sive hoe sive alio modo se habeant, nihil obsunt. te illum quoque illexit quo voluit. Hucusque insidiam Visum in-εuper etiam de samiliarissimis imperatricis quosdam ad hoc sodali Mum asciscere eiu cogitaret, alios sorsitan idem suspectos futuros, v si qui vel metu , vel invidentia quadam Perversa et improba molirentur, cum de intimis domesticis suis tale quiddam sentire u possit. Proinde filium Zampeae, quae illam e Sabaudia seeuta

ruerat, Artotum nomine quem e imperator eum aliis de causis,

132쪽

A C. twχαις - ιαν, καἰ-τὰ τὴν ἔκείνου τελευτην βασιλίδι mos- ζομένων ἐκείνου τε κα τῆς μζτρος Ἀρτωτω προσαγορε ομένον τουτα δ' ἐντυχων , περ εαντο εἰδειν, ἐλυμ νε ro. ως δὲ ἐκεῖνος φασκε μηδέν ' ἀλλ' 'p' ειπεν αὐτοῖς ori ἀκηκοα του πάλου δομεστικου πολλὰ σου καλ-Iμητρος καταφερμένου καὶ πολλὴν ευμειαν καταγινωσκοντος Ῥωμαίων, ου δέον προς τῶν κοινῶν τὴν ἐπιιιέλειαν τοῖς

ται καὶ μητρι ἀνθρώποις ἀλλοφυλοι κανοιδεν αυεινον Ma-Ioκειυένοις των πολλων βασιλίδα θεραπευοντες ἀλλ' na μενετι περιῆν ὁ βασιλευς, ουδεν ἀντιλέγειν ἐν παντο περιστ υενον κατ' ἐωγυσίαν πραττοντι. -νὶ δὲ εἰς ἐμὲ των πραγ--

ἐνθιαενος τριηρει μετὰ τὴν ἐπάνοδον, προς τὴν οικειαν ἀπο- ἐμφω. προς τοῖς λλοις δι καὶ δειλιαν σου καννγρει καὶ ἀναγοριαν ἐν ταῖς μάχαις. ἐγα δε προς την τοσαυτην δε- κιαν ἀχθεσθεὶς, εἀονων τε α ον ira παρα 'Pooti οις-γχάνειν εἰδως, καὶ τὴν θυγατέρα προθυμως σοὶ προς -- οs ριον ἐκδιδόναι χα κα πάντα πραττειν ωπὲρ σου ο δι την προτέραν φιλια μονον, ἀλλὰ κα του κηδους νεκα κώενθειος ορκους τε τοῖς λεγομένοις προσεπιθει κα ἐγκολπιον

ut . π P. tum ita sortitudine bellica vehemente vivus dilexerat, et post elus mortem ipsum matremque imperatrix in pretio habebat hone inquam, conveniens, eqn id de se audisset, exquirebati allo negante,

subiecit, Ego vero praesens audivi, eum magnus domesticus contra te matremque tuam debaccharetur multis Romanosque magnae

tuitatis argueret, qui eum ad publicam procurationem uti civibus oporteret, essentque in promptu boni viri bonae semina magno numero, illi nescio quorsum eti, vel potius imperatrie adulantes. Artotum e eius matrem, homines exteros a plebeios, adhiberent Imperatori viventi, inquit, ac pro potestate quidquia incideret mo deranti, contra dieere fas non erat; nune, quando summa imperii ad me devenit, non patiae a talibus, tamquam a sucis, ommuni Romanorum ona absumi; sed post reditum meum triremi impo i tos, unde advenerunt eo remittam. Praeter cetera quoque timidi ratem tuam et in praelio Ignaviam reprehendi At ego tanta inse quitate ossensus teque maioribus quam a Romanis habes dignum ciens, etiam filiam meam tibi in matrimonium dabo, nec Propter Pristinam dumtaxat amieitiam, sed propter assinitatis quoque eon iuuctionem tua ansa faciam muta alueo iuramentum et buli mDissilire by Ooste

133쪽

HISTORIARUM III. 20. 5

τοιαυτα εἰς ωάρτην ηαεραν, ἐζ ῆς ηκεν εἰς Βυζάντιον --

κ i ἐπεὶ προς πατριαρο- ῆκον, ἐδοκει δεῖν, η Πἀθροον ἀπαγγέλλειν βασιλίδι α ἐσκέφαντο, αλλὰ κατ' oλίγους V. 334 ποοσιοντας, να ποφίαν παρέχοιέν τινα, ἀλλἀ καὶ

Muλλον καταπλῆττοιεν, συνεχως τε περ των αυτων διαλεγό-iθμενοι, καi αλλον πείθοιεν, αλμῆ νοιιι ιν τὼ no πολλωνιοσαυτως εἰρηuένα ἐδέδοκτο δὴ Ἀσάνην πρωτον τον θανοουκα και Κωνσταντινον τον ἀδελφον προσάγειν τὴν πεῖραν βασιλ- προσελθοντες τοιγαρουν κα πολλα περ τῆς εἰς Ουἐν υνοίας καὶ βασιλέα προδιαλεχθέντες τον υἱον, nειτα φασαν, τον θαν Ouἐστικον εἰδέναι τὴν βασιλείαν αυτ ῶ 4 3περιποιο ενον κανόσον Ουδέπω τὴν ἐπίνοιαν εἰς εργον γειν μοληuἐνον. περ αυτοῖς τε αγαν δοξε των δεινοτάτων

κα δειν μὴ συγκαλυπτειν, ἀλλὰ δῆλον τὴν ἐπιβοολὴν ποιεῖν,

diieit, quo ertio dieiis fides esse Ut hominem Latinum ad

suam saetionem adiunxit, eum hortatur, eadem matri referens, illam ommoveat, ut tota mente omnique ope enitatur, quo uaPer tricem mas ni domestici odio inflammaret. Alia item apud alios icta annectit. Atque haec quatriduo , postquam Byzantium Venit per dolum et fraudem struxit. Cumque iugulos , quos nominaVimus, cirretitos teneret, de integro eos concitabat dum , qui sub-κ ipsissent, circumiens singulis enarraret monebatque, ut eommu- aiter deliberarent, unde eommodius bellum ordirentur. au. Ut ad patriarcham venerunt, placuit, non omncs imul Gadestinis agitata consiliis exponere, sed paveos Per succe33io vem ad eam adire, ut neque suspieionem aliquam darent, edR3gia eam terrerent, dum crebro de iisdem dissererent, et ad ressendum tamquam veris impellerent, quia a multis eadem narrarent . convenit autem, ut Isaacilis magnus dux et Constantinus eius

ter sane primi animum Angustae periclitarentur. Qui ingre4si pluribus de sua in ipsam filiumque imperatorem voluntate Prae- se nosse dicebant, magnui domesticum sibi impcriuin asse- x et brevi cogitata perseeturum. Quod eum indignissimum sin- 'Rnt, iudieasse minime tegendas, sed in apertum prosercudas tu

M ii 3, ut re perspecta, et de se ipsa et de Iiberis quod opus erit,

134쪽

κνων. ου' γαρ περ utκρων τινων εἶναι τὸν κινδυνον αυτο ,

ἀλλ' ειτε ζῆν καλιος, τῆς εὐπαπψου κληρου προσηκουσης ἐχηιένους βασιλειας ἡ ἀπολ σκειν κλεῶς, επιβουλευθεντας

σαι τῆς βασιλίδος τους λογους ἀνασχομένης. εἰς τὴν στε- Οαιαν δε ὁ Σουμνος uti τιε τε καὶ κηδεστῆ Μανονοὶ i5

decernat. Non enim res parvas in diserimen vocaria sed id agi, utrum cum dignitate vivant, retento imperio, quod iure a temo illorum sit, an cum dedecoro intercant, eius insidiis, qui summa rerum administranda tantam sibi potcntiam compararit. Imperatris suspicione veritatem ipsam attingetis, non modo querimoniam non probavit sed eam praeterea visa est moleste ferre eosque admo Nuit, ut his criminationibus supersederent quidquid enim de magno domestico dicatur , ipsam ab eo distrahi a dissidere non Posse, quae Vera et consentanca, non ommentitia de illo plane credat. Postquam hi rustrati recesserunt, Artotus cum matre mi titur qui eadem narrantes, antequam absolverent, cum bile et stomacho reiecti sunt. Postridie Chumnus eum filio et genero a nule Cantaeu Zeno duce et Gabal aeeedit, quasi qui recentius quirPiam rescierint. Explicate memorant, non desidendum, sed ad vim Dropulsandam exsurgondum se pecunia et armis hellum laturo' Nam eum benevolontiam sidcmque imperatori inde a neritia a a verint, tam incredibilem audaciam serre nequire malleque ii manimas suas proiicero, qualia haec videre et perpeti. Imperatri

135쪽

HISTORIARUM III. 20. 27

τους αλλους συνελθοντες, σα λ βασιλὶς πῆγγελλον ποκριθεί γ, δέος σχε πάντας - ολίγον καὶ ἐν ἐσχάτοις φοντο περιέχεσθαι κακοῖς - μιξ τι βουλευσαιντο νυσιιιωτε

6.--ηγορούμενα M. De minime dubium videri, eos, si quid talo accideret eum quovis alacriter pro se dimicaturos, hortabatur tamen , ut de magno tomestico ista loqui omitterent quippe mera figmenta et calumnias. eius enim erga se et imperatorem filium prompta ac parata studia tibi exploratissima esse, ne, si rediens scis illis horum eriminum Mensatum intelligat. id ipsis merito irascatur. Sic imperatriccm nihil dictorum a praeiudieata opinione, omnia pro sabulis o cuiusque ingenio profectis ducentem, depulit. Cum et hi ad alios rogressi, responsum retulissent, non levis timor incessit omnes, extremo iam periculo se ircumventos existimantes, nisi quid dietis inmeius invenirent; quos Apocauchus monere, ne cunctarentur: in de magno domestico Drolata , tam multis consciis, silentio tegi non posse quae si rescierit, licere vivis intelligere perieul secuturi maenitudinem. Idcire hortabatur, ne desperatione victi actio ne desisterent, sed aliis omnibus posthabitis, hoc unum peraequerentur, ut de acerbissimo hoste triumpharent aut saltem ne atrocis-rime ab eo multarentur. Proinde ad patriarcham et Andronicum Asanem magni domestici socerum, velut ad sacram auctoram eou- Dissilire by Ooste

136쪽

duraτρος αιρεῖσθαι κακοπραγίαν, καταφευδοριενον τοσαυτα

sugiendum iudiearunt quorum quIa potior esset ad persuadendum ouetoritas, per ipsos imperatrici terrorc ac metum incuterent. Nam Patriarcha Practerquam quod illi bene cuper videbatur, urum praeerat sacerdotio, quem illa nunquam mentiturum suspi' earetur alter, nisi genero huius molitionis esset conscius, in ran tum amentiae vecordiaeque barathrum, ut tam multa mentiendo sponto ac volens filiam calamitosam redderet, praecipitaturus non Putabatur. Hoc fixo , cum csscnt in palatio omnes, quos recensui mus, patriarcha primus talibus dictis Augustam compellavit Magni domestici erga me voluntatem ac studium a principio et quom ψPer illum ex abiecta conditiovo multaque obscuritato ad istam in

Plitudinem claritatemque pervencrim ob quod singulares me uigratias merito dehere haud inlicior Boinanorum ultus cst, vi cire non possit, et tu nosti potissimum. Quamdi igitur illum recta incedere via et amicum iustitiae sinceraque et pura erga ψε imperatores benevolentia ac fide animadverti, me vieissim illiri amico germanissimo addictum esse portere seutiebam nec mi viis quam liberorum suorum amans pater, quae ad eius glorim factura confidebam, ea sacere instituebam. At tibi multis ova me morantibus audivi et per me ognovi . illum vim et elas meditax et iam ad scelus ei petrandum esse iucitatum, mala videlieci ς' Dissilire by Ooste

137쪽

HISTORIARUM III. 20. 29

1 πε φιληκοτος βασιλέως καἰ ἐπ μέγα ἄζης προαγαγοντος ἀδίκως ἀμειβομενος τους παῖδας ου μονον τῆς ἀρχῆς, ἀλλὰ xu τῆς ζωῆς αυτῆς ἀποστεριον, την τε γνωμην ἐβδελυζαριον D

5ως ωμοτατον καὶ ἀγνωμοσυνης Ουδεμιαν ἐλλείπουσαν περ- βολον, καὶ αυτον υ των φίλων ἀσπερ προτερον, ἀλλα των πολεμώτατων γνων δεῖν ηγεῖσθαι νομιζων δε μὴ κα σε et τοιαυτα ἀγνοεῖν των πάνυ καιριων εἶναι, ηκι ἀπαγγελ- λων rL ἐκ των παροντων κεφα/ανο ου μονον αυτὴν καὶ ionωδας διασωσης, αλλὰ καὶ την ἀλλην απασαν συγκιιδυνευ-

ἐgασκεν, ἀκουειν, λυς ιδ αυτον τον κακίας ἐφευρετον

ἔν ποτε δυνησεσθαι , ολ περὶ μεγαλο δομεστίκου πείσειν ἐλιχειρησειν, 'υς κακὰς ἐκσῖνος περ αυτὸν καὶ παισi krι- P. t sit λειων βασιλέως καὶ τῆς θαυμαστῆς ἐκείνης φιλίας τοιαυ- τας χάριτας ἀποδιδους του πατριαρχου δὲ καὶ αυτο τὰ ἴσα φάσκοντος ἐν ρχῆ πεπονθεναι προς τα περ ἐκείνου

εώ φιδεα καὶ τοῖς λέγουσιν πιστεῖν, o δὶς καὶ τεrρακις το- ντων, ἀλλὰ καὶ πολλαπλασιονων, η σοι προσεληλυθασιν

ηοι τοῖς πραττομένοις ἀκριβῶς προσεσχηκοτα τῆν διαστρος ν τῆς γνωμης καταμαθεῖν. καὶ πείθεσθαι ἀζιουντος καὶοντην καλιμο ερ πραγματος υτι τον κίνδυνον δ υν Mosei. και aut διανοεῖται m. M. in eis om P. munerantem filios Imperatoris, a quo tantopere dilectus et ad tam

inclitum fastigium evectus est dum eos non modo imperio, sed ita etiam privare molitur, erudelissimum eius et supra quam credibile est, perversum consilium execratus, non amicorum , Ut prius, hostium infestissimorum numero ducendum existimavi Batus porro, nec te nescire, quam haec exitiosa sitit, tibi nuntius adsum, v pro tempore circumspicias, quomadmodum et te et gnatos tuos et totum imperium in idem discrimen coniectum servos. Tum imperatrix attonitae similis, talia se de magno domestico audire dixit. qRRlia nunquam cogitasset de eo sibi persuadere conaturum cliPum scelerum omnium satorem et architectum, diabolum quod nimirum sibi infestus et insidiator liberorum imperatoris Pro Ovili illa amicitia tales reserret gratias. Excipiente patriarcha, Mu--na sui e sensum suum ab initio, eum haec de eo audiret, et Rarrantibus credere nequivisse, qui non ter quater, scd multis parti-hv plures fuissent, quam nune ad eam eonvenissent , post, ubi nimum applicuerit et ad acta diligenter attonderit, pravitatena mentis eius didicisse, quam ut et ipsa credat, aequum id cri. Nei periculotissimo negotio moras nectat, sed iam de sua utiorumque camaculentis II s

138쪽

A. c. i 34tτος δι-έλλειν, u ξδ' περ σωτηρία αυτῆς τε κα των Bτέκνων σκέπτεσθαι, ἀνεμιμνοσκεν ' βασιλὶς των προς ἀλλ

λους uno χθε καὶ πρωον ἐπ' αὐτου γεγενηMένων ρκων, ἐν οἷς αλλα τε ιρητο τῶ μεγάλω δομεστικω, φασκεν ο συνισμεν αὐτοὶ καὶ πο τῶν αλλων παντων, - αν τιθ

κατηγορηθῆ παρά τινος , μὴ ἐρῆαον ουτως ἐκείνου καταφην

φιζεσθαι ηαῶς , αλλ' ἐπὶ δίκην καλέσαντας κα τοπον ἀπολογίας παρασχηκένους, αν με ἀδικων άλίσκηται καὶ ἐπιορ- κων, δικας τας ἐσχάτας ἀπαιτεῖν α δε ηδὸν προσῆ τοῖς εἰρηαενοι ἀληθες των ἐγκλημάτων ριεν ἐκεῖνον ἀπολυεσθαι, IoCτους συκοφάντας δε αυτ τοὐ r, πω εἰσἐν ἀποδείκνυσθαι, συκοφάντας νυν noλλων οντων eo απιστιας κα ἐπιορκίας διωκοντων, ουδένα οραν, ο αντικαταστῆναι προ αττώ

η ἀλοθείας εχεταί τινος ἀλλ' υτως ωσπερ ἐκ συνθquar πάντες αυτου καταμνοφιζονται τὴν βασιλείας αρπαγον, μη πλέον προστιθέπιες οὐδο δίκαιον, υτ αλλως ευπρεπες μοι πτοις παρα των πολλων πεισθεῖ ν λογοις, οὐδὲν βέβαιον πρὸ. οδειξιν χουσι τῆς ἀληλιας πολεμον προς ἐκεῖνον ἐμφν

33. υρ ιν add. M. salute labore Bedibat autem in memoriam imperatrix quomod'

recentissime, ipso patriarcha praesente, iurassent mutuum, quas istet alia dixerit magnus domesticus, quae ipsi secum recordentur, et hoc inprimis, ut si quid accusaretur, ne absentem indicta au 3 damnarent, sed in iudicium voeato , locum dosensionis darent, ex siquidem iniustus ac periurus comperiretur extremo rum suppliei' addicerent; sin abesset ab accusatione veritas eriminibus absol e rent et sycophantas hoc ipsum, quod sunt, ostenderent. Nun eum illum perfidiae ac periurii multi insimulent, neminem se vivere, qui ei in iudicio se opponere et pro seelerato arguere audeat; qne qui manifeste eum aeevset, quasi qui maligniim se et prodiis rem eius demonstrarit ut ex auditis hanc delationem puras si esse alumnias potius, quam aliquid veritatis habere, perspiς' queat, et velut ex composito ab omnibus, nullo argumento ut m Perii invasorem reum peragi Non itaque iustum esse, nec εοδ decere personam, multoruoni sermonibus, nihil ad probationem eo talis solidum continentibus, credulam bellum ivile adversus eum incePtare. Non esse unum de plebe infima, ut opera levissima Rh

igatur Sed quae nunc diein sint, eorum nihil ei indicandum i

139쪽

ΠISTORIARUM III. 21. 3I

e ενέσθαι. αλλὰ νυν μὲν των εἰρημμων δῆλον προ αυτονA. c. 341μνειν ποιεῖν, ἀλλὰ σκε ιν ιένους πολλὰ καὶ βασάν γ το πραγα δοντας ἀκριβεῖ εως, ἐκεινος πῆ προς την σπDαν, ιιστῶ τὴν πάνοδον ευθυς καλειν ἐπὶ την δικην, καὶ καιρον

ioniatii τε ἔα-τ καὶ τοῖς ἄλλοις συνειδως συκοφαντίαν, καὶ τον κινδυνον συνορων, οσος αὐτοῖς μετα τῆς συκοφανταις προσηκουσης αἰ πνης περιέσται, ηγωνία τε - μετριως καὶ Bτ p πλειστε μέρει ην πο δέους ποτεθνηκως. 4τι δὲ υ

πανταπασι προς το κακουργεῖν ἀπειρηκως, σπερ την ἀπο-I5νοιαν βασιλΠος οἰκτιζομενος, ἐν οἶς' ἔφασκε πραγμασι καὶ

ὁ θεος νωθεν συνενέπτεται, ευδρομα παντα καλλεῖα καὶ κατορθουμενα ἀπονητι eo δ αυτος καὶ μελεται προς τὸ διαφθαρῆναι, τουναντιον απαν, δυσκολίας γέμοντα καὐταραχῆς. ἐγω δε καιτοι κινδυνοι τοῖς ἐσχατοι διὰ την εἰς

Iovμῶς ευνοιαν ἐμαυτον περιβαλων, ου τοσουτον ἐν δεινρ την

κακοπραγίαν τιθε/ιαι τὴν ἐμαυτου. αχρι καθαιρέσεως των θρονων καὶ δεσμωτηριου ἐσομένην, στ ον 3 ετέραν, ουκ 3 7 ἀφαίρεσιν μονον μέλλουσιν φιστασθαι τῆς Ῥωμαίων ηγεμο cνιας, ἀλλὰ καὶ αυτης ζωῆς ἀκλειος αμα καὶ παρανόμως απο-

verum heno perpendendum accurateque examinandum negotium, dum in occidente abest, et post reditum ei tra cunctationem iudicio areessendum a tompore ad respondendum concesso, vel damnan

dum, si periurii comperiatiir, vel scolere omni solvendum, si nihil, quorum suspeetus erat, designarit Haec imperatrix aequa simul et commoda reputans, respondit. vi. At enim patriaretia probationes et iudicium audiens , on- seientia suae aliorumque sycophantiae et quidem multae excitus , ad haec cernens, quantum ipsis praeter dedecus sycophantis debitum Periculi crearetur, angebatur animi vehementer et timoris magnitudine parum disserebat a mortuis. Nondum tamen omnino ad male faetendum sessiis , velut imperatri eis caecitatem miserans, quibus in rebus, inquit, etiam de caelo Deus adiuvat, omnia velut ad cursum plana et expedita sunt ae nullo labore feliciter Gruntur contra, quos idem sponte ad perniciem deserit, iis e diverso dissienitatis et turbarum plena sunt omnia. Atqui ego quam quam me studio vestri summis periculis involverim, non tanti aestimo calamitatem meam , usque ad aedis amissionem et carcerem Processuram, quam vestram, quibus non solum Romanus principa-Diyitia i Cooste

140쪽

A. c. aut στερεῖσθαι θαυ/ιάζειν δέ οι κα σου παoιστατω niau, εἰ νυν, nοντος ἐκείνου Βυζαν ου καλλιαν ἔντος ευεπιχειρητο διὰ το ιηδῶν εἰδέναι τιον πραττομένων, ουrα πέφρικας τὰ προς ἐκεῖνον πολεμοὐ μετὰ δὲ χρονον τοσουτον , ἐν στων τε εἰρηMέγων ηδεν ἐκεινω ἐσται ἀγνοεῖν, ουκ λίγων5 ἐνταυθοῖ διατριβοντων των ηδέως ν περ ἐκεινον κα τας ψυχὰς προησομἐνων καὶ παρασκευάσασθαι προς μαστα , ως

ρεαῖς ριεγάλων γαθῶν , ἀλλὰ κα στρατιὰν πασαν urti

προσέχειν παρασκευάσει χρημασι διαφθειρας Moo M useis γάλην δυναia ιν περ αυτον, ου ριονον ημα τους ξρημιν ς ἐκείνω πολε/ιεῖν τῆς εἰς ιιας εὐνοίας ενεκα διαφθερεῖ φαλιος, ἀλλὰ καὶ σοὶ καὶ τέκνοις, μηδενος του βοηθουντος δετος,

πορῆειν βουλει, ἀλλὰ δικας ὀνειροπολεῖς καὶ συκοφαντίας

5. λέγον P. tus, sed ipsa quoque vita ignominiose a nesario eripietur. Te a tem admiror magnopero, si nune, dum abest Byzantio et domari nullo labore potest siquidem quae in eum eliduntur ignorat ad

ab armis in illum refugis post tantum vero spatium, in quo u 'nunc dicta sunt, eorum nitri nescire poterit, eum non paue i hac urbe degant, qui eum voluptate eius causa sanguinem prosus dent et aceingi parati sint, quibus ille potissimum eos accingi vo luerit, non dissicile te superiorem ore eonfidis. No etenim, ut tu putas et ille nos ludificans iactabat, sic Buzantium redibit amicurei ictis et quibus olitur obsequiis illi tam multis, ut eum Narbitrio tractare possis. Sed cum so suspicione laborare aciat nos modo de nobilioribus omplures donia et promissis magnifieis, rumetiam totum exercitum largitione eorruptum, ad partes v tuendas alliciet, et potentia ingenti praeditus, non soluin nos, qvi Cum eo, studio erga vos adducti, bello contendere dicemur, nullφnegotio concidet; sed de te quoque et filiis nemine contra ope serente, omnibus illis oloriose dictis et fallaciis et simulationibu -ledicens, pro commoditate sua statuet quae nescio quomodo QR vides, nec tibi liberisque salutem ex data opportunitate concili νη

라틴어 텍스트