Ioannis Cantacuzeni Eximperatoris Historiarum Libri IV. Græce et Latine

141쪽

mi ἐλέγχους, οδ αυτ τουτο βουλομένη ροοεῖν, ἔτι φλέ-A. c. ia i ις αν διανθαρεισα ποιν εἰς ταυτα ἐκειν. ἐγω m Odria mi πρότερον φθον εἰπων, ου τῆς βασιλέως μονον ευμ λας μεμνημένος , φ ο πολλιον απολαυσα καὶ μεγαλων&τερμηματων, ἀλλὰ καὶ τῆς σῆς, αλλω θ' τι καὶ νυμων -- καὶ δικαιων προβεβλη/μένος, πασιν ἀναγκην χων τοῖς

οπωσουν ἀδικουμένοις συναιρεσθαι τα δυνατα, ἐκεινου τε

ἀπισχομον τῆς φιλιας αδικα καἰ παoανηχα διανοηθέντος, rasto πολλας φορρώς τῆς εἰς ἐκεῖνον ευνοια ἐσχηκιος, καὶ Ιωἀ τα λυσιτελουντα συμβεβουλευκα κυβον, ο φασι ριφας, ητώ συν μιν λομενος et ζῆν νικωντων et ἀποθνησκειν, ντῆς Βαντίας πειρασθαι συμβαινη τυχης. θειοτερα δέ τινε

την σννεσιν, ξ ὁ πολυς αυτ γ τῆς ξλικιας χρονος ἐστὶ συνειλοχως, ἀλλα καὶ την εἰς βασιλέα κα του παιθας τους

ιαίνου ευνοιαν καὶ πιστι αδολον κα καθαραν, ξιον πυν-Cλνεσθαι καὶ πειθεσθαι παραινουντι, υδεν δικον, ουδ'

a0επισφαλε βουλησομένω συμβουλευειν.V Ἀσανης ν ωσπερφνεν τοῖς γυρινικοι ἀγωσιν ἐφεδρευοντες, ἄστε τοῖς νικωσιν uno συμπλέκεσθαι, προς τους λογον παρεσκευασμένος ιον,

φccisum iri perspicta, quam ad eas veniatur. Quare, Id quod etiam

autea dixi, meae cum in imperatorem euius multa eaque praeclaraeonstant in me ossicia, tum in te benevolentiae memor adde quod et legum ac Iustitiae patronus, quomodocumque Iniuriam passis, quantum in me est, opitulari necesse habeo et ab illius amicitia 3oiqua legibusque adversantia parturientis, tametsi multis eum nominibus complecti deberem, me seiunxi tibique utile consilium dediet ut dicunt, aleam ieci vobiscum praeoptans aut vivere , si ieeritis, aut interire, si in contrarium ortuna ceciderit. Porro et hunc divina quadam sorte praesentem qui linquam in eum, ut pote generum, mentiri velit, tibique non tantum propter rerum naum atque prudentiam, quam ei aetas longinqua peperit; sed propter eam nihilo minus, qua in imperatorem fuit et in liberos dbuc est germana sinceraque caritate et fide, recte consulet, pereontere licet eique obtemperes nihil enii iniquum periculosum e suasurus est. Asanes autem perinde, ut qui in pyrnnicis ludis obsidunt quo cum victoribus ipsi lioque congrediuntur, nil di-ςendum meditatus. cam quidem, inquit, patriaria et germanam tiritem erga maguum domosticum, carissimae liliae mal itum. Dissilire by Ooste

142쪽

σθαι τα πασι φανερα προσῆκον ἔγημαι ἐιιοι. -υδολον ουν, ως ἐκεινου κατωρθωκοτος, ἁ διανοεῖται, βασιλευς,ἐν ἐκεῖνος

εἰς ευδοξιαν, ἐριο των παροντων ἀποδέοντα φαινεται πολλω.Dτῆ γαρ εἰς βασιλέας ευνοια καὶ πιστει καθαρα ἐκ πρωτης ηλικια συντραφεῖς, αλλον ἄν βουλοιαον ἐκεινοις συνων io

κακοπραγεῖν, i τοῖς ἐπιβουλευουσι προσθέMενος των πρωτων τιtiων καὶ δωρεων παρ' ἐκεινοις πολαυειν. περὶ εν ουν του εγαλου λυεστικο οσα τε πατριαρχη αὐτοῖς uost

ἀδελφοῖς καὶ τοῖς αλλοις ειρηται, παντα συνοιδα ως ἀλσῆ, καἰ περὶ ουδενο εκεινων σε προσῆκον διαφιβαλλειν, ἀλλ' ἐtiolis πειθεσθαι παντα ἀκριβως ἐπισταυένω. 4 δε σοι ταυτα προς P. 4i3ἀποδειν των εἰρ ιιένων ἀσθενῆ δοκεῖ, αλλ' ἐκεῖνο σε πει--ω πάντως τὸ ξ έτριά τινα περ σου καὐτων παιδωντο ανθρωπον διανοεῖ γαι. σου γαρ ei ενθένδε ἰπελθειν τὴν θυγατέρα τω σω ιρ καὶ βασιλεῖ προς γαιιου κοινωνιανῖοσννάπτειν καταναγκαζουσης, ου ἐθέλησεν ἐκεῖνος, Ἀλλ' εἰς

τὴν ἐκ τῆς σπέρας ἐπάνοδον ανεβαλλετο τὴν πραζιν ηο -

νετο Mρ ετ τοσαυτας nοδείζεις τῆς εἰς ἐκεῖνον ενιιενειας

5 συαυετριζύώενος P. nemo utique ignorat. Unde quae omnibus nota sunt, negare me non deceti Manifestum est itaque, si, quod cupit, bene processerit, illum imperatorem, gnatam meam impora tricelia , me imperatorum atrem imperii consortem et illustri gloria, maguis opibus ae sple ore suturum. Atqui e o claritates istas et augustos honores . quieuivis alteri ad elebritatem sufficerent, hoc rerum statu nequaquam convenire arbitror. Nam cum a prima aetate fide noti sileata imperatoribus studuerim, malim illis adhaerendo in miserias et aerumnas incidere, quam eum insidiatoribus iaciendo amplissimos honores et dona adipisei. De magno itaque domestico quae et patriarcha et fratres mei et alii locuti sunt, omnia certa esse scio ἐet te nihil vocare in dubium, sed mihi, ut qui singula penitus noverim, fidem adiungere par est. Quod si hac ad demonstra dam veritatem infirma videntur at illud tibi omnino persuadeat, hominem super te aliisque tuis aliaui monstri alere Etenim cum

tu sub discessum de silia ipsius, silio tuo imperatori despondenda,

eum urgeres, noluit remque tu reditum suum ab occidente rei iti Erubescebat enim post tot argumenta tuae in se tam cssusae volun

143쪽

ΗIMORIARUM III. 22. 35

παρα σου πολεμωτατος φθῆναι, καλον προ μικρου τῆ θυ-A. c. ia irare προς γάμου συνῆπτε κοινωνίαν , ου μονον βασιλείας,

ἀλλα καὶ ζωῆς ἀποστερων ο γαρ δὴ ἐκεῖνο φαίη τις αν

νον εχευν, ως περιφανέστερον viaασιωτερον ἐκείνου μι-

σωτηριας χρὴ καταφλεῖν, ἀλλὰ πάντα πραττειν συν σπουδῆ,ο- αν γένοιτο ἐπιβουλευοντος ἐκείνου περιγενέσθαι. ἐγω καὶ σοι τῶν ἐπιφανεστέρων νυν ἐπιδουουσι Βυζαντί P, ον χρῆματα μονον καὶ σωuατα καί οἰκέρας, αλλὰ καὶ ψυχὰς iouντας, εἰ δέοι, πὰ των σοι καὶ τέκνοις συuφεροντων προη-uόφθα προθυuως. κν 'Mi τουτοις οσπερ πο λυπης η βασιλὶς καταβα Cπτισθεῖσα την -'ν, καὶ μηθ' ως πιστεῖν τοῖς no πολλωνηui ντως ἐιοχρεων προς πιστι ειρ'uένοις χουσα , μηθ' 5ωπε πιστευειν μηδεμίαν ἐλλείπουσι κακίας περβολῆν, ἐκικανον πολλὰ των φθαλμων καταγαγουσα δάκρυα, πειθ' ωσπερ ἐκ τῆς ἀθυμίας ἀνενεγκουσα, ἔτι ριεν' φο των προτήρων χορια λογισuων, κα ου δυνα ιαι παραδίζυσθα ιυς ἀληθῆ τὰ κατα μεγάλου μαεστίκου ει ρηιιένα μαρτνρ0Mαι Da α τον πάντα γινώσκοντα καὶ πριν γενέσθαι θεον, ως ουδέποτε ἐθον ἀμελέστερον ἐκεῖνον διακείσεσθαι-- εMὸ ἐ

περ uοτέρα τον ἰδίαν ὁ γνησιωτατην δελφὴν κα των βασιλέως παίδων οὐχ ἡττοι προνοήσεσθαι, ἡ βασιλευς αντος,

eummunionem thori iunxisset, eum imperio et vita exuere. Illud namquc nullus Profecto ilixerit illi sapit, filiam clarior insiguiorive eopulaudam existimasse. Quamobrem non tibi salus tua locci penden larat, sed enitendum seditio, ne to eius insidiae possum loni. Ego et quotquot ex nobilio ibus nune Byzantii adsunt, praeter limpius etiam oppositus laterum nostrorum et servos nostros vitamque et anguinem nostrum, si opus erit, tuae ac liberorum tuorum tueu-

ue dignitati upide pollicemur.

aa. Ob haec imperatrix doloris veluti quibusda in temersa u-οibias, iam non videret, quomodo pro salso repudiaret, quod auaui multis testibus iisque locupletibus asseveraretrar, DeqNe MO-R0de rederet supra modum improbis mortalibus , diu plorans lar-s ier ubi se Ox moerore collegit Ailhuc, ait, in priatina opinione iudicioque persisto ne possum pro veris amplecti, quae adversus gulam domesticiam dicta sun Testor enim ninia, etiani antel xi v fiant, cognoscentem Deum, putavisse , me ab ipso non reus, quam matrem aut sororem germanissimam ori per dilectum et cura-

144쪽

πάντα καὶ διανοῆσθε καὶ πραττητε πὲρ νιων eo τον ἰσον οτροπον ον αυτο προ ta καὶ τέκνα, διακεισοι με τρος ωιιῶς' Ἀκείνη ἐν ουν περιδακρυς τοιαυτα ειπεν, ἀγνοησα-

σα , οἱ κακων πὸ συκοφαντίας κατονέχει καὶ διαβολῆς οἱ M p ἡ δονῆς ουδὲ κατέχειν αυτους ἐπιπλέον δυνηθέντες, ὁ ηταχον εἶχον, ἀναστάντες καὶ τοῖς αλλοις, των απορρητα is

ζαντίου ἀποδε αντες , ἐκέλευον τυν πόλωον κινεῖν, θεν να3. κέλευεν P. Peresset prospecturum dum non solum . qui ipsi cum eodem imperatore sui amor mutuus Isque ob excellentiam vix credibilis, sed nostrum quoque in ipsum amorem reputarem Quia vero

non nisi Deo perinittento, ut Romani videlicet hellis intestinis inter macteu tam nesaucias cogitationes suscevit, is tam scelerata et tyrannica sibi proposuit; illvm actoste numen omniae sublimi intuens , ut insidiatorem iudicet et pro i talibus ausis dignam mercedem retribuat Ego me ipsam liberosque meos secundum Deum vobis commendo, quo teste omnia pro nobis eteogitate et acit , qui quo pacto vos me et filios meos habueritis. eodem pacto vos tractaveriti mace illa uberrimo cum et elocuta C t, guorans misera, quo malorum a sycophantis et calumniatoribus astis redigeretur; qui prae voluptate diutius non se tenentes, sed ut primum licuit exsurgentes, ad populares conspirationi om-ma Perferian Non merastinandum , scd bellum a proximo com-Paraudum deeernunt uo quid interveniens cogitata dissipet Μox

magni domo hic matrem eum Andronico nepoto ct uxorem Matthaei nupolis senioris quae et ipsa tum crat Byzantii, ircumiecta uoluuieustollia, anclusas etluont Apocauetium urbi praestetunt, bellum,

145쪽

ἀπορον τινὰς καὶ λάλους περιέστησεν αυτ p, ετ um εχον

ηui συνετως, ἀγνοεῖν uis ἐφ' , τι, φασαν, κληθεῖεν ' νιῆε,νοντες, ἀναχωρεῖ , ν τοιουτοις ἐπιχειρεῖν τολuωντες. R. - ουν, τῆς αεγάλου δο--ίκου ητρος χαριτας αὐτοῖς M,-ἀπουσος τος εἰς αὐτὴν αἰδους, ἐκεῖθεν νεχωρον καιωὶνοντο κατ οικους πατριάρχης δε καὶ et συνωμοσίω, bui χ κατὰ νοον αυτοῖς η του δη- κίνησις δεελευτή, ηθ' τοι ἐπιτηδείως ἔχοντας τραποντο τρυπάλω δοι-

Uns Octobres coeptum est. Verum cum Apoeauchus maxime elves prunarios omnes ductum suum recusaturos sciret, vulgus ad armaeoneitandum censuit quod et temere parvi compendii gratia quori rapiatur, et facile etiam iussis eius se subdere Ac primum qnidem quosdam egentes et lingua nimium promptos pro stipatori-vv sibi delegit, paratos ad consolandam monilicitatem suam nihil R' audere, quantumvis scelestum ac clarium. Deinde Per eos plebe eonterrita, cum magna multitudine ad aedes magni domestici pruῆreditur mandans, uti eas diripiant ac disturbent. Qui sutela-

Rin et machinationum inter conspiratos nesei ct etiamnum dome- ιις potentiam formidantes, atrio tonus processerunt. Tum on- uxerunt, haerentus, quo se verterent. atre magni domestici de tu eulo sciscitante, quid adventus eorum sibi elici illi modesto ης rudenter se nescisse, quam ad rem vocati essent; nunc υ- 'ias et recedere, quod tale facinus eorum audacia reformidet. V i gratias ob sui reverentiam agente, domum quisquo suam abs eruut Patriarcha et coniurati, quia plebeculae totus aliter Ρ erat, quam volebant, ad magni do inestici studiosos ac necessam

146쪽

c. 34εστικω , καί τινας κρατησαντες αυθη-ρον, ἐνέθεσαν πονρuROοκα διηρπαζον τὰς ουσιας. οἱ δὲ λοιποὶ σφας αυτους ορω- χοα κινδυνου καθεστωτα ξδ' καὶ δεισαντες, μὴ καιαυτοι κατασχεθέντες υριοι προσπαλαισωσι κακοις, κοινηγα ευθος πανωλεθρια των ε λου λι εστικου φιλων κατε-5ψηφισθη, τον του Πορφυρογεννητον προσαγορευομενον v- λιδα διατεαοντες, ησαν δὲ δυο καὶ τεσσαρακοντα τον αριλμον, Ἀπελuενε προς την πραξιν ηγουαένου, ς των οἰκει

τιου επε δὲ τῶν προσδοκωαενων πολλαπτοντο δεινων, loεδυκε δειν πρεσβειαν ποιεῖσθαι ποος τὴν βασιλίδα, τουτοὐν περ των τετολαζαένων παραιτουαενοι, αἱ Ου διὰ κωBκίαν, ἀλλὰ δεισαντες τον κινδυνον το ησαιεν , τουτο δε και

-χρι τυτε τω πάλιν οπιστι κου πολευιον αναδεδεινε νον οφανερως, ἀλλ' δει τοις κείνου φίλοις συνεξετά σέ ιι δοκουροτα πωπουσι προς βασιλίδα cinia δε ἀφίκοντο, Γαβαλῶς

Cuεν οι δ' τα απορρητα κεινοις συνειδώς, τῶν τε διαδρα πων πιστιαν κατηγορει προφανως κα κατα εγάλου δωμοίκου τα ισα τοι αλλοις λέγων, εδόκει ζιοχρεως εἰς πίστιν,

stodiam immiserunt, eorum lacultatibus in praedam eoncessis. e teri se periculo iam proximos cernentes timentesque, ne et pucomprchensi, sexcentis malis exercerentur statim enim consen uamicos magni domestici extremo exitio damnaverant per portui M, quae Porphyrogeniti appellatur, viam secantes, erant autem duo ex quadraginta, pel mene duce, magni domestici lamiliarissimo, By Eantio excesserunt. Sccuri iam malorum, legationem ad impe tricem destinandam enscnt, partim audacia culpam deprecatu νquod solo timore periculi, non malo animo id fecissent partim uiam ipsam rogaturi, qua domum redire ieere Erant enim a metu, ne, quamvis istuc necessitate eoacti suissent, a mago do mestie nihilo minus pro rerum novarum eupidis reprehenderentv Noe statuto, Nicephorum Cantaeuzenum , magni domestici patruo Iem, et Gabalam, qui nondum usque ad iIIam horam apertum qeius inimicum deelaraverat, sed adhue amicus apparebat, ad Mpq ratricem mittunt. Ibi Gabalas, ut unus de eoniuratis omnium Ο rus, et fugitivorum insidelitatem aperte accusare et contra, Suvm

147쪽

HISTORIARUM III. 23. 39

π in νυγάδες ἐντοι γε ἐκεῖνοι, ἐπεὶ των πρέσβεων Dτον ἐν πυθοντο εἱργιώνον Γαβαλῶν δε τοῖς εγάλου δωε-

Greus nouuουσι συντεταγαένον φανερῶς, απογνοντες τ' ἐπ i νοὸον, εἰς ιμαοτειν παρὰ τον μέγαν δωέσταο αφικνου ra καὶ τὰ γεγενοαένα πάντα ἀπαγγέλλουσι - τον πολεαον P. aiτον κεκινηαένον προς αυτον. ὁ δὲ πιστευειν ου ηβουλετο α τῶν ἀπαγγελλουένων την τοπιαν. ἀλλ ερετ αυτους τε stuσιλίδι προσκεκρουκοτα διαμῶναι, δείσαντας τον κίνδυ- θνον, καἰ συνηγορουντας εαυτοῖς, τοιαυτα βασιλίδος καταφευ- ἐεσθαι unda γαρ αν ποτε ἐκείνην ἐν τοσουτου χρονε τοιαυτην ποστῆναι την,εταβολην οθεν καὶ διενοεῖτο, τους μὲν 'δας αυθις εἰς Βυζαντιον καὶ κοντας ἐκπέμπειν ει τι

βασιud προσκεκρουκασι, δικας φέξοντας αξιας αυτος δὲ χωρος την εἰς την σπέραν ἐκστρατειαν ηδη αρεσκευασμένος ων, ωελλεν εργο ηδε εχεσθαι. - ει ιετὰ ίαν κα δε- ρu ηὐραν πολλο ἐκ Βυζαντίου ἀφιγαένοι τῶ ισα καi B-το ἀποπελλον τοῖς φυγάσιν, ἐδοκει δεῖν περιuείναντα μι- ρ'ν πρεσβείαν προς βασιλίδα περι των πραττοιεένων πέ-

re videbatur; et omnino patriarchae aliisque palam se aggregans,

nihil eorum , quae contra magnum domesticum agitarentur, pro ua

parte negligebat. Ex quo huius aut erga imperatricem studii praemium Protosebasti, postea magni logothetae dignitatem accepi di

cephorus autem CantacuZenus carcere multatus est.

23. Fugitivi autem, ut alterum legatorum custodiae mandatum, cabalam vero inter domestici hostes nomen suum palam profiteri audiverunt, reditione desperata, Didymotichum ad eundem dome- tueum proseiseuntur, acta omnia et bellum in eum susceptum AP nun Qui tam nova et inexspectata nolens credere , Putabat eoε, offensa in quopiam Augusta, periculum sugisse et haec de compa- et contra eam confinxisse ne enim tali tempore sic mutari potu- Quare eos Byzantium, quamquam invitos, cogitabat remittere, ut si quid in imperatrieem peccavissent, id debitis poenis expiarenti ipse vero ad expeditionem Oeeidentalem iam instructus, ita volebat rem aggredi. Sed ubi post unum alterumve diem multi Byzantio upervenientes, eadem eum fugitivis retulerunt, paululum subsi- tendum legationemque ad imperat rieem mittendam iudicavit. Ita quo

pr eiectum Gaurae monasterio, virum virtuti deditum et politicis Dissiligo by Ooste

148쪽

L c. 13υπειν. και τον τῆς Γαυρα μονῆς γρουμενον απολεξάμενος, ανδρα αρετῆς ἀντιποιουμενον καὶ πολιτικοῖς πραγιμασι ομιλεῖν χοντα ἐπιτηδείως, και hovooπουλον ἐκ των οἰκετωναυτου, συνετον τε αιε καὶ δυνάμενον πταίστως τα nao

ιν των λίνω προτερον ἐπ του πατριάορου προς ἀλληλους V. 341αυτοῖς γεγενημένων ρκων ἐκλαθέσθαι, μηδὲ ἐρημην αντον

κατα νηφισασθαι, τοῖς συκοφάνταις πειθομένον ονοις, αλλ' u ἐπὶ δειν καλεῖν - των κλημάτων λεγχον ποιεωθαι. - τον γαρ εἶναι παnεσκευασμένον τῆ κατηγοροοντι παντὶ αντικαθιστασει προς δίκον τοῖς δε ἐκπεμφθεω πρέσβεσε προθεσμίαν ημρων παρείχετο, ἴσον τετο αρκέσειν βασιλιδι,

ωστε περι των παροντων μεμναμον ἀκριβῶς ἀπολογίαν staποδουναι, I, εἰ-εν otio τα λυσιτελῆ καὶ δίκαια πράττεινηροι ἐνη, δικαστηριον καθιζοι καὶ την ἀπόδειξιν των λεγομένων ἀπαιτοί', τέργη τα δεροφισμένα καὶ αυτος, ὁποῖά ποτ'αν I, πολυπραγιιονων tiηδεν, να καὶ ri προσδοκωμένη του συγγενικου πολέμου φλὰ ἀποιιαρανθῆ. α ν ἀγνωuον λ καδεο Dμη βουλοιτο τα δίκαια ποιεῖν, αλλ' et μηδαμως την ἐξέτασιν ανέχοντο ν τὸν καιρον περτιθεuένη, διακρουοιτο αντον με-- την εἰρημένον προθεσμίαν, τον θεὸν τῆς ἀδικία καῖ τῶν μαρτυρα προστοσάμενος, ναν--ρ τε καλτοις συνουσιν

is. ω ἡ προσδοκωὐν P. negotiis obeundis idoneum deIegit eumque eum ministro elus Sguropulo, homine non stulto et qui legationem extre ac diserto

Posset exponere et referre, ad imperatricem Byzantium legati Aeprimum quidem iureiurando assirmat, se nullius , quorum accusaretur, albi esse conscium. Deinde orat, ne obliviscatur, quae MPer praesente patriarcha vicissim iurasset, neve se inauditum, sycopha tarum tantummodo vocibus permota, reum pronuntiet, sed in iudicium vocet, ubi erimina sibi imposita demonstrentura se enim P ratum, cuivis accusatori apud legitimos iudicos etpondere. Cua tis certum dierum numerum praefixit, quo imperatrici sussieerent, ut re praesenti diligenter considerata ac perpensa, responsum da rei ut, si commode ac iuste secum agere volens, iudicium consti-luc re et delationum probationes exigeret, sententiam iudicum qua- cineumque absque omni euriositate boni consuleret et civilis belli, quod exspectabatur, necndium ne erumpereti in se improbum duceret et quod iustitia postularet, sacere nollet et aut nullam in quisitionen Pateretiir aut tompus ducens ultra desinitum eos mo-

149쪽

HISTORIARUM III. 23.

ώοτείχου ἐπε δὲ εἰς Σολυβριαν ἐκον, οἱ ἐκ τῆς παρακομωωυένου οἰκίας ἐντυχοντες καὶ Ἀπους διαρπάσαντες καὶ τὴν uian ἀποσκευον. αυτους εἶχον ἐν φρουρα ἀγγελθέντων θ

λσεις. δεῖν δὲ δμως τοῖς παρα σφίσιν αυτοῖς δειριένειν ηφιωμένοις καὶ μηδεν νεωτερι ειν et την προθεσιμιαν iκκειν ου γαρ ἀγαθυν τοῖς παρα σφίσι κεκριμένοις εναντία πραττειν α δέ τι παρα δόξαν καὶ τοῖς 1μετέροις πρέσβεσι uβέβηκε, θαυμαστὸν ουδέν mi γαρ πάντα τολμωντι πα- eummυμένε κα οἰκέταις ουδὲ τὰ τοιαυτα εἶναι ἀνεπιχείρ ra προσῆκεν - δη δίκαιον, τα τοῖς ἄλλοις ἀνοήτως καὶ et δρασέως τολμηθέντα, τῆ βασιλίδι, προ ην πιεῖς την πρε-Bσβείαν πεποιῆμεθα, λογιῆεσθαι- Ἀλλως τε ε ριὸν ἐκείνη ταειοπα ποιουσα, συμφεροντιο μυλευσεται περ τευ ἔλων καἐτον προσδοκωμενον πολεμον διαλυσει, ιυς μηδεν οντα τὰ γε-

νηιιένα περιιδεῖν προσῆκον Ἀν δ. μὴ γένοιτο, προς μεμ

que ore arbitraretur, ea transigeret prius quae eonstituta sint,

etiamsi omnia sursum ac deorsum miseerentur, non moturum. Cum

his mandatis legati Didymoticho egredientes, ubi Selybriae propinquarunt, a domesticis Apocauchi, in quos inciderant, quis sarciniaque spoliati et in custodiam contrusi sun Didymotiel, lim tam nesario facinore nuntiato, ceteri quidem omnes non parum indiguari, et minime serendum ducere, a vilissimis hominibus tam foedo sine ulla causa multari. At magnus domesticus eos admoncre, ne id imbecillius ferrent se quoquo existimare, non bene illis id eventurum et maguarum rerum esse qua dam tandamenta ac prooemia. perstandum tamen in his, quae ipsi decrevissent, et donc dies Praefuit illuxisset, nihil novandum. Non enim expedire, contra unin ipsius sententiam venire. Quod si quid praeter opiuionem etium Bostris legatis aecidit, nihil mirum diam pracsecto cubieuli et ser- is eius audentibus omnia qui tandem conveniebat, non etiam hoc audere Proinde quae alii sinit et confidenter admiserunt, ea imperatrici , ad quam legatos in istinus, adscribere iniustum est. Ad, ee, si ipsa pro miluero suo su inmac rei publicae consuluerit et bellum immitieus discusserit, tum quac iacta sunt, pro nullius Diyitia i Cooste

150쪽

tiῖν - πεοὶ τοι-των, προκείσεται σκοπεῖο οστ α stipοτέρων δε των γεγενηαένων καταφρονεῖν καὶ μ' ως περί τινων ἀναγκαίων θορυβεισθαι. ἐκεῖνος μὲν δη τοιαυτα εἰποον, κατέπαυσε την ταο ' πάντων ευζαMένων εἰς γαθον, ωσ-5Cπερ ιρηκεν αυτὸς ἀποβαίνειν τὰ παροντα, καὶ μὴ οὐσπερ ἐκ των πραττομένων ἀναγκάζονται στοχάζεσθαι αυτοί. -- ῶν δν ἐκεῖνοι κατεστέΣλοντο του ει ρυβεωθαι βασιλὰ

ἐπεὶ ἄλι τὰ περὶ τους πρέσβεις εἰργαμέναι πρὸς ἀργην

τε ἐποιεῖτο καὶ ἐκέλευεν ἀποδοντας τὰ διηρπαμένα γειν io ποος αυτην. ἐπεὶ δε ηχθησαν, πατριαρχου τε κα τωνδε -

πων συγκλητικων παροντων, ἐπὶ τῆς βασιλίδος τους λογους τῆς πρεσβειας ποιουντο καὶ ουδεὶς ἐπ' ουδενὶ των ἀξιοταμνων ἐπῆγε μφιν, ἀλλ' ἐδοκουν - δικαια πρεσβευειν. ἐδέοντο τε καὶ βασιλίδος καὶ πατριαρχου οὶ πρεσβευται tin un-Isλειν περ πρανάτων ἀναγκαίων, ἀλλα ταχεῖαν την διορθ- σιν ποιεῖσθαι. δὲ ἐν γραυμασι τὰν θα δηιωτικον εἰς

D δικαστηριον καλεῖν ἐτιtiῶντο τε θάνατον εαυτοῖς, εἰ ' πα-

ai. δικαία P. et M. δικαίαν V. momenti saetis habere decebiti Sin, quod absit, in maioribus Improbi fuerint, tum non de parvis, sed de maximis consultabimus. Qitapropter tum hanc, tum illam ob causam, quae facta sunt, eo temnenda , nec tamquam de singularibus molestiam eapiendam aio. Haec ubi dixit, tumultum sedavit, omnibus optantibus, ut quemadmodum dixerat rc bene verteret non, ut ex anteactis conte clare ipsi cogebantur. Tumultuantes ita compescuit Imperatrix, ut primum legatos esse violatos didicit, graviter tulit iussitque rapi res spolia reddere et ad se deportare. Tum patriarcha reliquisque optimatibus et Augusta coram praesentibus, legati suo munere e functi sunt, cunctis, quae Petebantur, ut aequa approbantibus. Bogabant autem illam et patriarcham Icgati, ne in rebus tam magni momenti tempus eximerent, sed celeriter emendationem adhiberent. Si litteris magnum domesticum ad tribunal citarent, nisi simulatque eas accepisset, advolarot se, quin capite punirentur, non reeusa luros aiebati Hic omnes eonticuerunt. Apocauchus tamen solicitus, ne imperatrix petitionem ut aequam respiciens, ludicium de- eerneret et eum hoc, quod consiliorum suorum pravitate nihil