Ioannis Cantacuzeni Eximperatoris Historiarum Libri IV. Græce et Latine

171쪽

IIISTORIARUM III. 26. 63

πιλέως του Παλαιολογου δῆλ αἱρεῖσθαι πεπεισμένοι , οι A. 134isin καὶ τους κομιζοντας συλλαμβάνοντες αμα τοῖς γραμ ιασιν

επεμπον εἰς Βυζάντιον δεσμωτας, προτερον γυμνωσαντες των Oντων. σοι δε μετριωτεο ἐδοκίμαζον ποιεῖν, τα μεν γραμμ5ματα πεωλυντο, αυτο δε-no τον πολεμον παρεσκευάζον-

μν σοι προτερον προς βασιλίδα του ιεγάλου δηιεστικουως βασιλειωντος καννῖγορουν, χαιρον τε κα παντοῖοι ἐσαν ovgo ηδονῆς τα τε γραsιματα ἐπιδεικνυντες, ου αραρο ετα- σαν ημεῖς των μελλοντων κακο κριται ἀλλ' αυτοί τε ευστοχως κατεστοχασάμεθα τῆς γνωμης, κἀκεῖνος καλως-οιωνεπι των ργων ευθυς ἀπέδειρον εἰρηκοτα αληθη.' πολλά τε εἰς ἐκεῖνον βλάσφημα πέσκωπτον ἀναίδην, κα ουδε των αἰ-

πεισμένη πολέμιον γεγενῆσθαι τον μέγαν δομέοικον φανερως, Λ των γραι ματων ἐκείνων λῖγα αττα πεμπε τῆ ιητο κατατῆ οἰκίαν φρουρουμένη, οἷα δρασειε κατηγορουσα ὁ τιος. εκείνη δε μηδὲν φασκε προ αυτὴν του λογον εἶναι. προ- D2οτερον γαρ χοῆν, ηνίκα του ιου κατηγορουν, προ αυτθντα ἐγκληριατα δολουν. η γὰρ ν των γινομένων νυν ουδὲν συνέβη, ἀλλ' περ αυτῆς τε καὶ των παίδων, τι δε καὶ του Ῥωμα ου παντος, πάντα αν κατεπραζατο τὰ βέλτιστα προς

3. κατα ante του add. Μ. g. ventes, nova molituri videbantnr, si tempus nacti essent. QuI vero prius ad Palaeologum sequendum pellecti erant, eorum alii tabellarios comprehensos et spoliatos cum litteris Byetantium vinctos mitteban Alia quibus moderatiora placebant, littora contemnebant, seseque ad resistendum, si invaderentur, comparabant Pluribus huiuseemodi epistolis retantium allatis, patriarcha et eius socii, qui nuper magnum domesticum apud imperatrieem tyrannidis assectatae accusarant, omnigena voluptate hacchabantur litterasquo invicem ostentantes, Non igitur, inquiebant, male augurabamur; dextre mentem eius coniectavimus, ipseque nos vera locutos opere statim pulchre demonstravit. Multaque in illum probra, etiam tu pissima ad maiorem contumeliam inverecunde intorquebant. Augusta iam redens, magnum domesticum apertum esse hostem, de litteris illis paveas quasdam ad ipsius matrem , quae domi custodiebatur, misit, ut filium eius certissimis videlicet testibus convitieereia Ita respondit, hos sermones nihil contra se valere. Prius enim, eum filius apud eam reus ageretur, crimina demonstrari debuisse ita profecto nihil horum evenisset, ipsamque pro se et filiis , insu-Per Pro toto Bomano imperio salutaria quaeque ab eo obtenturam Diyitia i Cooste

172쪽

A. . t 3έiτον υἱον εἰδέναι γαρ αυτην σαφέστατα τὴν Δαίνου Πώιι , ως προς το εο ποιεῖν κἄλλον, iis κακουργεῖν ἐπιρρ επὴς.

αυτων ἐπ' ουδεν ἐγκληματι κα την προς τους ἐκείνου πρεσβεις βριν περ τῆς εἰρηνος φιγμένους καί δεομένου κα-5λεῖν ἐκεῖνον ἐπ δίκην, ως ῆν ἁλίσκηται ἐπιορκιον, τὰ ἔσχα-

P 35 τα πεισοι ενον, τίνα ῶν ἀπολογίαν ποδοίη περ των ἐκείνWπραττομένων, ω νμεῖς φατε, βασιλικιος, ιγε κα ἐκείνου ταγραμματα ειο, εἴτε μη περ μεν οὐ των γραμμάτων φομηδεν αποκρινεισθαι παραινέσειν δε τὰ βέλτιστα, o ανIoαυτῆ δοκοί/7, ιγε πειθοιντο. ταυτα δέ ἐστο 4ιὴ τον υἱον περιοραν, sand εος μεγάλα κατασρονεῖν μὴ δυναμένου. υγα Ῥωμαῖοι τὸν ἐκείνου μονον δυναμιν καὶ συνεσιν κα δει-nειριαν, ἀλλὰ καὶ βαρβαoto οἱ Ῥωμαίων κατωκισμένοι ορ- ρω ου αγνοουσιν Ἀλλ' eo τάχιστα πρέσβεις πέμπειν προς β ἐκεῖνον, ο περ εἰρηνος διαλεζονται ἐκεῖνος δε υ απορη-Bσει, ' χρὴ τῶ πεπραγμένα καὶ λογοις κα πραθεσιν ἐπανορθουσθαι, εἴ τι συμ βηκε καὶ των δοκουντων ἁνιάτων. εἰ δ' αρα αλλως ἐγνωκατε αυτοi, μῖν μεληοει καὶ τὰ ἰδια εοτίθεσθαι κα τα κοινά.V 4 μεν ουν μεγάλου δομεστίκου μη- οτηρ τοιαυτα ἀπεκρινατο προ τας κατηγορίας. χι πεμφθέντες δὲ Ουτω παρα βασιλίδος προστεταγμένοι, τῆς οἰκια ἐκείνον

ἐκβαλοντες, βασιλείων ηγαγον ἐντος καὶ Lξαν τῆ αρα --

suisse; cuius sensus omnes perspexerit atque ad bene, quam ad male faciendum proniorem ognoverit. At nune post diligentem ei stodiam, qua nulla sua culpa ab ipsis sepiatur, et post iniuriam eius legatis de pace venientibus et ut in indicium vocaretur, ac si esset periurii convictus, acerbissime puniretur, poscentibus, irrogatam, quamnam ab eo regie, ut ipsi dicunt, factorum rationem reddat, sive illius hae littora sint, sive non sint. De litteris igitur nihil se responsuram suasuram vero ipsis, quae optima putet, imodo parere velint, nempe haec. Ne silium despiciant, nove eum quasi nihil magnum possit, contemnant, cuius potentiam, rudentiam et usum rerum non Romani dumtaxat, ae et barbari longe semoti haud ignorent et quam primum legatos ad illum de pace mittant, rationem et, qua aeta et verbo et re emendet, etiam siquid inemendabile eontigisse videatur, non defuturam. Si aliter sentiant, ipsi viderint, quomodo et sibi et rei publicae, te cons Ianti mactenus ad aeeusationem mater magni domestici At vero qui missi ab imperatrie veneravi, ut in mandatis habebant, aedisus eductam, intra palatium ustodiae tradunt ea erat ab Andro

173쪽

- ἐν si διετριβεν οἰκια ονον ἐγγυς των βασιλείων mira δῆτι δυσαρι ητον χοῆρι ην , ἀλλἀ καὶ Γοργεποκοον τῆς tu

κζ 'ει ιδυμοτείχω δε τε τω βασιλικα ἐνδυματα P. 436 παρεσκευασμιένα ην ῆ τε προθεσμια τῆς του νέου βασιλέως, ἐκει ναρρήσεως, πάντες με παρῆσαν ἐκείνου τῆ οἰκία, σοι

saevitates, quae plurimae erant, proscribtin praeter argentum, auram, gemmas et margaritas ea enim clam priris extulerat Tritie. autem, hordei frugumque et fructuum reliquorum insuit copia uo ea tacitum , in qua degebat, domiis prope palatium resertisa ima erat, sed et iuxta Gorgepecum monasterium aliae pyramidae magis adhue variis exstructae rugibus visebantur. Omnia haec non ineommianem usum, sed suum ipsorum et belli instigatorum, quibus iam erant eommissa gubernacula , allatim exportabant. Post etiam ainteo et familiares magni domestici scrutantes, grandem pecuniam invenerunt: p rtim quidem nonnirilis prodentibus, spe simul inde luerandi aliquid, ut qui plane nescierint, quanta ab initio deposita fuisset partim eteris per agra, quaestiones et varia erileiament rum genera indieare coaetis. Multi item nihil illius depositi habentes propter solam cum eo familiaritatem suspecti, dire assit piabantur. Ac retantii quidem haec actitabantur malorumque Ilias

magni domestici amicos obruerat.

174쪽

πος γενο/ιενος ὁ βασιλευς, καὶ των iaco πάντων επωένωνεφ' Ἀποις σοι ἰσαν, προ τον ναον τε του μεγαλομαρτυρος ἐγένετο Γεωργίου του Παλαιοκαστριτο προσαγορευομένον, κα την προσκυνησιν ἀπεδίδου καί τισι τοῖς ἐκ της -τινι

κῆς στρατιας τὴν καβαλαριων παρεῖχε ιιι ν, πάντα ἐπ' a τοῖς τα εἰθι ἐν πραττων ἐκεῖθεν δὴ εἰς in βασίλεια ἐπαμελλον, citi βασιλίδι τῆ γα ιετῆ λαι-ρως εἱστιατο, πάντων

παρωταuένων κατα τα νενοuι ενα βασιλευσιν. πηρετουντο modo nobiles et onsanguinei, sed et proeeres et milites ad eius

aedes conssuxere. Tum novus imperator primit vestem imperat

riam induit deinde in conspectu omnium pedes crepidis purpureis

exornat quarum dexteram ct sanguine proximi, sinistram ex conductitiis Latinis nobilitate et splendore generis primi inducunt. Imperialem autem tiaram ante immaculatae virginis Dei matris imaginem humi positam, manu sua tollens, ipse capit suo imponit. Mox praecones acclamationem imperatoriam praecundi Et primum quidem Annae Augustae acclamatum, tum Ioanni filio imperatori, tertio loco Ioanni aut aeveten imperatori eum reno coniuge Imperatrice. Eodem ordine in sacris imperatorum et similiter Ioannis patriarchae siebat mentio Post applausum equo insidens imperator, aliis omnibus, quotquot crant, in equis prosequentibus, templum magni martyris Georgii Palaeocastritae petivit, eumque precibus e noratus, gratias egit et quibusdam de Latinis avxiliis cum solennicerimonia equestrem dignitatem contuitu Inc in palati lim reve

sus, it lixore magnificentissiua aeci titii epulo frequenti corona, ut imperatoribus solet, circii instante. putantibus Ioannes et a

175쪽

λιιαπριος πανηγυριζον χρυσοφορουντες, καὶ οἱ συνοντες αυ-

5τοῖς καὶ τῆς συγκλήτου καὐτῆς στρατιας ονδὶ ἐνέλιπον, ἐξ ἀν ἐνῆν φαιδρυνειν τὴν γριέραν τῆς ορτῆς. εἰς τὴν στε-

ouιαν δὲ τὰ χρυσοπαστα ποδυσάμενοι, λευκας περιεβαλλοντο V. 353εσθῆτας, περ ἐστὶ τεκαοριον πενθουντων βασιλέων ἐδήλου ὁ κα τὴν αιτιαν τῆς μεταβολῆς ο βασιλευς προς τους πα-ioo'ντας, ω τῆ μἐν προτεραια τῆς Φορτῆς ενεκα τα λαμπραοιεῖν περιβαλλοιτο, νυνὶ δε ἐκείνης παρελθουσης, ναγκαῖον P. 3 nuλιν τὴν δελφου καί βασιλέως τελευτον πενθεῖν. ζιον in καί τινων ἐπιμνησθῆναι, ων προς τα των βασιλέων δεα ροσεις εἰωλισιν οι πολλο ἐπισηριαινεσθαι, φευδῆ τινα οἰο- suενοι τεκυουια τῆς εἰσέπειτα των ναγορευομένων βασιλέων η εντυγας η κακοπραγίας, ιγε χρὴ τοιαυr ἐκ τῆς νωθεν προνοίας οιεσθαι οἰκονομεῖσθαι, αλλὰ μὴ αυτοριατα σουβαίνειν ως ων τυχη, τῆς περ τώ ανθρωπινα πραγματα του θεουπρονοίας εὐαπορροτω κειμένης καὶ μονοις υσης φανερως asos τὴν διάνοιαν κεκαθαρμένοις κα των τοιουτων δωρεων

Q, οις κεκριμένοις παρα του θεου. ἐν α τῆ τῆς ναήρηνσεως ηιιερα, ν νίκα ἔδει βασιλέα τὸν νέον τον βασιλικον - Βοθῆτα μεταμπισχέσθαι, συνέβαινε τον μεν ἐνδοτέραν μαλλον εἶναι του δέοντος στενον, ὁ μηδὲ τ σωti , καίτοι natai 3. nouνησθῆναι M. g. I. το Om. Reonsobrinus, ministrabant. Itaque diem illum novi imperatores in auro conspicui panegyrica elcbritate insignem peregerunt, quique aderant et de proceribus et de exercitu, nihil, quod ad diei festibilaritatem saeeret, omittebanti Postridie vestes auri subtemine pietn ratas deponcntes, eandidas induerunt, lugentium imperatorum Numentum. Mutationis causam imperator praesentibus aperuit. pridie propter sestum diem illas alias induisses nunc illo praeterit rursu in fratris et imperatoris mortem sibi lugendam. Sed operae pretium suerit, nonnulla memorare, quae in creatione imi eratorum multi notare consueverunt, eorum in posterum fortunae In utramque partem ertissima sigua existimantes s modo talia a suprema providentia manare, divina scilicet et occulta quadam vi ac puris tantum mentibus cognita quas Dens huiuseemoui donis dignari voluit res urnanas dirigente, et non per se ae sortuito accidere a

bitramur. ora enim inuit gurationis, qua novum imperatorem cultum surriere imper itorium olior telial, interioici vestem Piris aequis trictatu esse oti tigit, ut, luatnvis nil tum distetit , operire corpus

176쪽

A. c. I 34 κατατεινομένην, δυνασθαι περικαλυπτειν, τὴν Ρωτέραν δε--- ναντιον απαν, πολλω του δέοντος ευρυτέραν, καιτοι γε ἀαφωτερας του πολλὰς καὶ προτερον πολλάκις συμμετρους ερρα- φοτος δεδημουργηκοτος. ἐξ οὐ των βασιλεῖ συνηθεστατων τις Παρων, τα με Πρωτα βασιλέως πεφθέγξατο ψεσθαι- 5μιδῆ στενὰ κα πολλὴν ποριαν βασιλεῖ παρέχοντα, ωσπερ η ἐσθος το σωιια πιε ζειν νυν ' α δ υστερον ἐκ διαυέτρου c ευρ υτερα του δέοντος καὶ πολλῆ παρεχὀμενα τὴν νεσιν. τος αυτῆς δε ημέρα καἰ τῆς θεια τελουριόνος εροτελεστιας,ουτι συMβαν, Mi του ευαγγελιου περικοπὴ ἐκεινο νεγινώ-io σκετο, ἐν οἷς ὁ γριδεερος σωτηρ καὶ των αἰώνων βασιλευς πριστος γοσους τοῖς ἰδιοις αθηται περι των εἰς αυτους συμβοσομένων διαλεγομενος, εἰ μερο ελεγεν Gελαγξαν, καἰωμα διώξουσιν εἰ τον λογον μου τηρησαν, καὐτον μέτερον τηρησουσιν. οι παροντες επισημαινομενοι, τους μεν as

σουσι καὶ παντα ποιησουσι τα προσταττό ιενα vn αυτου. 34. ἐμέτερον P. has idem secIsset artifex, qui antea multas saepe et habiles atque

aptas consecerat. Tum assistens quidam familiarissimus praedixit, principia illi admodum areta et disse ultatis plena ore, quemadmodum nune interius indumentum orpus nimium adstringeret subsequentia ex diametro opposita, nimium lata, remissionis et quietis abundantia. Eadem luce, dum missae sacrinicium confit, evenit, ut in evangelio illa sententia recitaretur, qua Salvator noster Et rex saeculorum Iesus Christus, ad discipulos de suturis eorum casibus disserens , ait Si me persccuti sunt, et vos persequentur; si se

monem meum scrvaverunt, et Vestrum servabunt. Quae vcrba arri-

Pientes qui stabant improbos ac petilitos homines et alumniat res, quibus salutaria Christi mandata minime cordi sint, imperatorem prodige exprompta in ipsiam insania sua perseeuturos aiebant: quomodo nimirum Iudaei quoque Christum bene de ipsis meritum omnibus nervis persecuti sunt; et quidem ad tempus praevalituros, auemadmodum et illi praevaluisse visi sunt, cum liberatorem occi derunti clud vero honestos ae pro hos et mandatis Cliristi dignos sermonemquc ius servantes tiam imperatoris sermonem servaturo. Diyitia i Cooste

177쪽

ΗISTORIARUM III. 27. 369

στιν εχων καὶ των κρειττονων ως τινι προσέχων, οἱα δὴ ἐνοπολλοις ποδεδειγμένω προτερον λιας χαριτος ου ἀμοιρεῖν,

φιμένα τελεσθείη, καὶ προσαγειν ευχὰς θερ περ αυτου ἐδεῖro, ιυστε γενέσθαι ἐπ' αυτε το του θεου θέληιια το αγα-

πανθεν το συκον καταφαγοντος ' αἰνιττομενος ἐκ του παοα-V. 354δεθαατος, ως πολλοῖς προτερον περιπεσειται κινδυνοι καὶ πιπιρασαοις θέλων δ' οὐσπερ καὶ τους κινδυνους με κακτίνος εσονται δηλουν, ρασεως τινος νεuιμνησκεν αυτον ῆς a

eiusque iussa omnia complexuros. Huiusmodi ex his multi vallei u bautur, qua postea eventus scrine comprobavi Ceterum paeimperator, cum Didyinotichi episcopo multum tribueret eique ut divino homini auscultaret, quippe qui alias multis in rebus non sodivinae gratiae expertoi demoustraverat, eodem die post creationem ad illum misit quae acta essent, communi sentcntia ut e re Publica decreta suisse significans et rogans, Deum precibus sibi eouciliaret, ut in se volu utas eius bona et bene placens fieret; aiceni in tu tali gradu locatos rogare in more habebat, ut scilicet Pro- Deo pro se adhiberent. Respondit antistes, non esse Pulchrum, Me sibi post factum nuntiari prius nuntiata oportuisse, quando ei ipse, quod tu rem esset, Dei concessu admonere potuisset. Nunc lin nihil superesse, quam ipsiim et commune bonum Deo supplieiter commendare. Et nosse se quidem, imperium Romanum illi a Deo decretum csse verumtamen labra eius extumescent, inquit, qui uvam acerbam comederi Qua parabola innuit, illum multis at periculis et tentationibus eircumventum iri. Cum vellet autem elut sub oculos subiicere, unde et a quo pericula illa imminerent, Iibi euiusdam aut memorem fecit, quo vivente adhuc Andronico

178쪽

τα, η πάνυ ποιεῖσθu περ πλείστου, ἀλλὰ φυλάπτεσθαι τονανδρα, ιυς πάλης πηρείας αιτιο εσομενον. του δ' εὐευ-5Cτραπελίας ειδειν, κα ποίαν in επηρεαπν προξενησειεν μνωον, εἰποντος, ω μέγα φάναι τον αρχιερέα, τὴν περητονίαν ιναι κακὸν, μάλιστα των τε τελείων την ἀρετην κώ

φαπτηιένον του δε μὴ εἰς τοιαυτα προάγεσθαι λυπερην φανίας, ιρηκοτος, ἀλλ' ἐκ του μάλιστα συνειδέναι εαυτω MD δυνα/ιιν πολλὴν ἐκείνω δὲ δυναuιαν ' λην εἰ μὴ καi Wκον θρασυτντος α&ι υτ τις προβάτου ἰσχυροτερον νορι ωθαι ἀξιουντα καὶ τον λέοντα ἐλάφου τὴν cotiv πλεῖστον οἰ- νον διαφέρειν in δ' kιουντος, τὴν ρασιν δολκμ αυτ ἐπ--il

Dεῖν, ω δὴ πειθομένου οἷς εἰρηκει, ἐπειδὴ τα μῖν φοσιώ

modum novus imperator narrabat. Vivo adhuc imperatore Andro nico, eum ipso privati sortem locumque lenore et in eo plane ac quiesceret, secum hunc episcopum aliquando congressum, monui. φνn Apocauchum quem citra honoris adivnetum sie nudo appellasset admodum magni faceret: sed ab homine, ut ingens aliquando a mnum invectum, caveret. Cum ipse iocabundus subiecisset quais tandem damnum lapidi ovum importare possit illum respondis ζε superbiam ingens esse malum, quod praecipuo omni virtute Perse ctos et ad summum felicitatis culmen evectos comitetur. Tum φita occurrisse, non ex superbia haec a se, sed ex corta tum su 'rum virium, tum pocauchi imbecillitatis conscientia dicta es ζ; nisi quis lupum et leoncis audaciae accuset, quia ille ove, iς cervo multo se robustiorem iudieet. Praeterea orasse, ut i R sibi detegeret crediturumque promisisse quoniam naturalia immutabilia labricata sint, humana autem aliter alias sorti varieqvς

mutari. Et cum uix orando eum vicisset, ita exorsum. Cum era precationi me dedissem quodam omporc mecumque cum De colloquerer, te videte coram me lautem videbar, statim que Apocauchum cum impetu supervenire et te aut violeuti ixin

Pellere, ut propemodum humi illigeret certe in alterum geu WDissilire by Ooste

179쪽

HISTORIARUM III. 27. ITI

τρωαι, δμως πο ρυμης καταναγκάσαι Bri γονυ τε κλι' xc irit ναι θατέρου τευ ποδων καὐτὴν λαιῶν χροῖρα προσερείσαντα ἡ γῆ, ἀντέχειν προς τους ωθισμους. ἐκεῖνον δὸ καιτοι πολλῶ μογοσαντα, μηδὲν πλέον δυνηθῆναι. σὲ δὲ του πτωuατος P. 43954ζαναστάντα χρήσασθαι οπώλω κα πολλακι αυτου τος κε-

gαλῆς κατενεγκεῖν, - ἀντισχοντα δὲ προ τας πληγὰς εἰς την γῆν καταρροῆναι- σι ει αυθις ξορψ ον κεφαλην του

νον μεγάλους κα πολλους α δετενεγκεῖν τῆν δι νίκην,ε-- τους κινδυνους σοὶ παρέξεσθαι τον λον. δι χρὴ

ραθυμειν, αλλα φυλαττεσθαι τον ανδρα. τοιαυτα μὲν περι

λαρχιερέως διεξῆλθεν ὁ βασιλευς - παροντες δὲ καὶ του

σα Παν προς- πεσηυηναντο ἐκ των λογίων κα τῆς των ἐν-λαάτων συμμετριας. σπερ γαρ τισι χρησμο τοι ἐκεί- νον προσεῖχον ποις, πνίκα περι ων ελλοντων διεξ ει τι, - μονον διὰ τὸ πολλα πολλάκις των ἐσοριένων δεταίστως-ροειπεῖν, ἀλλ' οτι κα τεραστι τινα ειργασμένος ην, λει pμονφ δυνατῶ καὐτοῖς ἐκείνω δια τὴν κάθαρσιν καλπολιτείας οφος ρκειο-ένοις ἐν οἷς τι φέρεται καὶ τοιουτον, Ῥαστω- νης χαρι δι ποσο ιαι. των παρα ιδυι υτείχω πολιτευομένων τις - τῶν tantioo vincvoευε παρά του τὰν γάριον δι- cprocidere Itemque pede et Inistra manu terra eontra impulsum uili, ipsumquo , quantumcumque conaretur, plus non posse. Te Reas exsurgentem, crebrius illi in caput fustem impingere et plagis non resistentem humi caderer te taeenti novacula cervices repente praecidere. Speciem igitur vlsam istiusmodi suisse. Tum se apud animum suum inquisisse, quorsum haec spectarent et Putare, illum tibi bellum laeturum, graviaque et multa pericula creaturum ἔDeum autem tibi victoriam tandem concessurum. Ideo non Pl- grandum , sed cavendum ab hoc viro. Talia de episcopo imperator inmemorabat quibus qui tutoreraut audita etiam de ficti par bila, magis ad ea, qua tum ex evangelii verbo, tum ex Vestium proportione male respondente portendebantur, credenda, confirmati sua Etenim si quando de futuris narraret illo episcopus, ius sese monem non secus quam oracula attendcbaut non solun quod saepouentura certo praenuntiasset, ac quod etiam mira quaedam et quae Rius Deus potest, quiquo puritate animorum et sublimi vita in tituto a miliarem eius amicitiam adepti sunt, effecisset. In iis et

hoc fertur, quod animi gratia expouam Didymollini civis haudi gyiabilis uxorem adulterio pollutam suspicabatur, nec fallebatur. Dissilire by Ooste

180쪽

στεις ἔτει 'ν γυναικα, α δυνησονται πείθειν, eo μ' ιn

τῆς εἰς τὰ ἄνδρα δικίας, τό,τε του σιδηρο απτεσθαι ἔλεγχον τῆς τοπίας οἰομένη φανερον κα ἀαφοτειοιoen ε iob οριαν ἐσχάτην συνελαυνομέν', ἐπὶ τὸν μέγαν ἐκεῖνον αρ- χιεοέα καταφευγειν γνωκε δεῖν. προσελθουσα δὲ καὶ πάντα απαγγείλασα, ἐδεις προστῆναίχι κα μὴ περιιδειν, n κακοβουλίας ἐσχατοι κακοῖς περιπεσουσαν, ἀλλὰ τὸν νδρα πείθειν τῆς πείρας ἀποσχέσθαι, διδάσκοντα περ αυτῆς, ως 15ου δὲ ειν τῶν ποπτευομένων εἰσασμένη. του δε εἰ μετάνοιά τις αυτην εἰσίοι προς τὴν ἀκολασίαν καὶ εἰ σαο ρονειντον ἐπίλοιπον βίον ἐπαγγέλλοιτο, πυνθανομένον, ως εἰδε πολλὰ δακροων καταχέουσαν πηγὰς καὶ μηδέnοτε τομευτα τουριοσειν αυθις ἰσχυριζομένην, ἀλλὰ κα τῶν ηριαρτηριόνωνIoδιδεναι δίκας ζιουσαν, non περ σα προσυνος προτερον

τα ἐκέλευε απτεσθαι του σιδηρου, σπερ ὁ νη ἐβίου καιτον πυρος κατατολμαν. α δ ἐπανελθουσα προς τὸν ἄνδρα,

Eam suspicionem prae zelotypia clare non sustinens, probationes eam Posccbat, quibus resutatus suspicari desineret alioqui exemplo

Pessimo miseram cruciaturum ainabatur, quae tam petulanter matrimonii sacra contaminasset. Probatio hac erat, ut ferrum a

dens iu manus sumeret aliter eredere ac non posse. Mulier intelligens, quam periculosum esset, facinus admissum conliteri, quando huic in maritum iniuriae mors esset propositari et serri igniti eo trectationem intolerabilem manifestum soro indicium turpitudinis; atque ita utrimque ad summam consilii inopiam redacta, ad magnum illum episcopum sibi confugiendum statuit, quem re lota exposita, oravit, uti se tuendam susciperet neve malo consilio in Extremum prolapsam infortunium despiceret sed virtim ab huius experimenti cupidine auctoritate sua verteret doceretque, de quo is suspicionem haberet, id illam ito fecisse. Percunctatus episco Pus, num Iibidinis poeniteret et de cetero pudicitiam promitteret, ubi essusissime lacrimantem adspexit et assi antem audiit, tranquam similia Perpetraturam, qui etiam delicti poenas libenter subituram: cum prius de coniugali castitate et de iide legitima viro servanda