Ioannis Cantacuzeni Eximperatoris Historiarum Libri IV. Græce et Latine

발행: 1831년

분량: 624페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

HISTORIARUM III. r. 393

π- αποβας ὁ Ἀμουρ, προσεκυνει τε τον βασιλέα καὶ ἐβαδιζε προ αντον πεζος. ἐμφας δὲ ὁ βασιλευς, ἐκέλευε τουλπου πιβαίνειν καὶ ἐπειθετο πολλὰ προτερον περ του P. 5695πεζὰς ἐλθειν φιλονεικησας προσαγορευσαντες δε αλλήλους, ξεσαν εἰς ας σκηνὰς κα εὐτρατοπεδευσαντο ου ολυωπωθεν Θεσσαλονικος ἐν επτὼ ηαέραις ποεσβειαν δε Mου προς τους ἐν Θεσσαλονίκη εποιηuένου κα παραινου- τος προσχωμιν κοντας βασιλεῖ καὶ τὴν πολιν παρα-ναι, roτους τε lauaλωτους πολυσειν αυτοῖς, εἰ πείθοιντο, παρογελλομένον απεκριναντο υδεν ἐπιεικές. δείσαντες δε οἱ Ζ γ

ro ἀπολ σειν i5. ἐπίθοντι- i8. καὶ om P. pedibus Prosequente ei se fert obviam. Parum inter se distanti-titis, murius ab equo descendens eum adorat et pedibus propius

accedit, quem imperator per nuntium rursus equum conscendere iubet. Cousalutatione peracta, in tabernacula concedunt, astraque non procul Thessalonica diebus septem locant. Amurius per legatos hortatur oppidanos, uti imperatori urbem aeque tradant. Si saxint, captivos donaturum pollieetve. Illi aequi bonique nihil respondeuia Zelotae metuentes, ne, qui intra moenia erant imperatoris partium, tam bella occasione iit utibus, incitatoque ab iisdem populo a bar-haris turbato et captivos sibi dimissum iri speraute, iuvaderetilliropprimerenturgiae, ad saevitiam et caedes procedendum censu Orat, ii per illos aliis tuoque terrorem incliterent. Et Palaeologram queudam ex optimatibus domi delitentem, quod in suspicionem Venerat, et qui cur moreretur nihil meruerat, raptui in soropiabile peremerunt, amputatoque capite et corpore in partes dis-- secto, eas Per Uitas suspenderunt. Napti autem hastili praesinum festantes et viscera ririti lori in modum distrahentes, urbem baiu-utabant. uvi Gabal in queudam sortis mediae civem istius au-

402쪽

κασαν ἀειφυγιαν, καὶ ἀνοιζαντες τὰς πυλας, ἐξηλαυνον τῆς πολεως. των δε ὀδυρομένων κα τὴν αἰτίαν δεουένων n&

πλέον ἀπεκρίναντο οἱ κηλ-αὶ, νοτι εἰδεῖεν αἰτους τὰ Καν-

τακον γνου σαφέστατα fientiένους οἱ ἐν Ουν ουτως duo ei ενοι, ἐπε πρὸς Ουδὸν ἔλεοον εἶχον χρῆσθαι αυτοῖς , εἰς τρτιον βαρβαρων ἀπεχωρον στρατοπεδον ποος βασιλέει βασι- ρλευς δε ἐπεὶ το προσάγεσθαι τὴν πολιν noρον εωρα, Ma νουὴλ μὲ τον ιον καὶ Ἀγγελον τον νεηνιον τήν τε ἐκ in ταλιας καὶ Βερροίας ποντας στρατιαν, ἐκέλευεν εἰς τὰς Πώς ἀρχας nοχωρεῖν χυτος δε ἀπολειφθεi υεθ' ἔληγεν οι-Dκολν, καὶ IIερσῶν τοῖς ἄριστοι διακοσιοις Inπους παρασχο- suενος, καἰ εκ τῆς ἄλλης στρατιας ξακισχιλ=ν ἐπιλεκτονςnεζους παραλαβων, iaci μου ἐκ τῆς ηπειρον si Θράκην ἀπεχωρουν τὴν δὲ λλην στρατιὰν ἐκέλευον ἐν ταῖς να-- εἰς Περιθεωριον ἐλθεῖν , ως ἐκει utii ιζοντας ἀλλ λοις. - πε δ' ι εν ἐκ θαλαττης, οἱ δ' ἐκ τῆς ἐπειρου πάλιν ἐπιο

τε κα δενδίλον τον τῆς βασιλιδος υννης οἰνοχοον ον ni τῆς αρχῆς αὐτων κατέστησεν ὁ θας δου μετὰ τον βασιλ

α . ἐπιστέραrοπεδευσduενοι P. ribus, naso eterisque membris mutilatum oeciderunt. Alios traneomplurem eiusdem ordinIa naribus et auribus truncatis, urbe in sempiterniim exilium expulerunt. Quibus Iamentantibus ausamque sciscitantibus , ob quam talibus suppliciis damnati essent, hoe an tu in elotae responderunt, constare sibi ipsos apertissime cauta euZeno savere. Si igitur lamentantes . quoniam se inutile iam videbant, ad harbarorum castra, imperatorem conventrari adierunti Is cum non videret, quo pacto urbem in potestatem adduceret, Nanuelem filium et Angelum eonsobrinum eum opiis quas abra salia et Berrhoea ducebant, ad illorum prae eiuras remisit ipse relictus cum iis, vos per se adduxerat, ducentis Persariam optim ' ibus eqvis suppeditatis, et de reliquo exercitu ex electorum e ditum millibus asellis, socio muri e eontinenti in Thraelam rece sit reliquum copiarum navibus Peritheorium venire ut ibi coniungerentur, praecepit. Navali iam pedestrique in unum confla exereitu Peritheorin obsidione ieeumdederunt. Abderitae autem

sponte se dediderunt, udelem qui erat Annae imperatrici duathum, simul vinctum adducentes, quem magnus dux post imi Dissiligo by Ooste

403쪽

HISTORIARUM III. M. 395

ως εἰς ριβαλοις περοριαν προσκεχωρηκοτων mia ἔπαι M. t 3νέσας δὲ αντους ὁ βασιλευς καὶ - τοτε τω καιρω προσῆ-P. 57oκοντα πεποιηκέναι - φιλονεικησαντας ἐπιχειρεῖν τοῖς πεoδυναυιν, κα του αυθες ἐπανηκοντι προσκεχωρηκέναι ελη-5σαντας ηδεν, ἐκεινοις ἐν ρχοντα ἐπι πχροας, ωκαδε απέπειιπε ' Γουδέλη δὲ τα τε ιδια κελευσας ἀποδοθῆναι καὶ

αυτὸν δὲ πάλαις εὐχροσασθαι συαφοραῖς διὰ το πόλε- ιον, καἰ κινδυνοι φοβεροῖς περισχεθῆναι Θυνατον ἀπειλουσι

αοτου θεου δε oratio suo τυχοντα των κινδυνων τε ἐκεινων ἀπηλλαχ ι, καὶ νυν ἐπανηκειν του κρειττονος συναιροαένου.

ratoris ad Triballos laeeisum timore sese tradentibus praesectum attribuera Laudato imperator, tum quod tempori se a commodassent et supra vires quidquam audure noluissent, tum quo ad rediicem sine unctatione aliqua se adiunxissent, praesecto Illis reato, domum dimittit, udelae sua restitui lubens et ultro ei plura suppeditans. Deinde Iacobum Brulam e ministris domestieli et Salatine e Persis 1zantium ad imperatricem de pace legati Ac primum quidet Deum testatur, se non solum illi aut silio imperatori non insidiatum re sed nee ogitatione tenus in

eum ollatae alleuin o nsionis sibi esse coiiscium , verum ipsam a calumniatoribus, qui notiti Deore neque dicere quidquam protium ac sincerum statilissent, ei reumventam , hoc eivile bellum exeitavisse , quod hactenus multas et saevas clades Romauis peperisset et nisi finiretur, saeviores pariturum esset. Et se quidem uitis helii causa gravibus infortuniis pressum, periculisque horribili hiis et mortem ipsam intentantibus cinctum fuisse . verit intamen cohene favente, et illa depulisse, et nunc eodem bene iuvnn te, Postliminio reverti. Cum autem perspiciat quae mala ex bello istocem auatura sint modum nullum habitura, et vicisaim hona ingentia Dissilire by Ooste

404쪽

πρὸς ἀκροτάτην κακοπραγίαν. βαρβαροι γαρ οδο ιναι my

τιοτητα - τουτου λεγε του κακon υκ ἐκεῖνον γρχθαι πρωτον, ἀλλ' --αυκον τον παρακοιu-ενον, ς αυτ si εἰ oBἐέροιαν ἐπιστρατευσας καὶ πολλον καὶ γαθον γων τε P. 57 τιὰν ' uαίων, οὐκ ἀγαπητον - θη, εἰ ' καὶ Πέρσας παγάγοι, es πολλα ἐκάκωσαν την χωρα ἐκείνην κτείνοντες καἰ ἐζανδραποδιζὀuενοι τους προστυχοντας - πυρος εργο Ru

ea pae oritura, quaeque aegram a labantem Romanam rem publicam sustentare ac recreare possint, hanc legationem de pace mi tere Voluisse rogareque, ne eam propter nonnullorum malignitatem atque stultitiam , imperium Romanum evertentem . despiciat. Nam et a principio usque ad illum diem multa dira et acerba evenisse, totamque regionem et urbes alternis obsidiis, impressionibus aedepopulationibus amictatas esse attamen ensenda videri mediocria utpote Romanis in Romanos incurrentibus et aliquando miseris misericordiam tribuentibus prae illis, quae tanto tetriora et horribiliora erunt, ut propter eorum immensitatem praeterita cum ipsis eomparata selicitatis nomen obtinere queant Barbaros enim Per-1as, ut socios suos, contra Romanos esse praeliaturos quibus homines iugulare iudiis et captos abducere atque in servitutem vendete quovis lucro dulcius nec in aerumnosos ullus humanitatis aeusus illave commiseratio, natura nimirum hostibus propter sum niam in divino ivmine colendo discrepantiam. Atque illius mali non se, verum acri cubiculi praesectum potauchum auctorem extitisse, qui Berrhocam adversus illum Romanos multos ac tr

Duo ductare non alia existimasset, visi et ςrsas adieci et, qui Dissilias by Ooste

405쪽

αζιος αλιας, εἰ μὴ δυνάμενος προς τε βαρβάρους ιιου καὶ

'Pωυαίους ἀντιταττεσθαι, τοῖς ὁμοιοι καλαντος χρησατο 5σvtiu οις α συνορισσαν καὶ αυτην αἱ δεινὰ καὶ την τε

αρχὴν διαφθερουκτα κα προς το μέλλον ἐκεῖ κριτηριον γάλην οισοντα τὴν καταδικον, εἰ διὰ φιλονεικίαν καὶ φευδεῖς συκοφαντίας καὶ διαβολὰς το ριστιανων cisti προῖ Mνη φαινοιτο χεῖσθαι τα των αοβαρων, πεισθῆναι προς Brori, ειρηνην, πριν τα των βαρβαρων τι διεφθαρθαι περι-Mενουσι γαρ Ῥωuαιων Ουδένα ἀδικουντες, αχρις Ιωανηξουσιν καὶ οι πρέσβεις του ἐφ' nοιοι δεῖ γενέσθαι, o του παροντος εἰναι καιρου δηλουν, ἀλλ' εἰ ονον πειθοιτο πρέσβεις ἐuπειν προς αυτον, οι διαλεζονται, σα α αυτῆ καὶ ISπατριαρχη καὶ τοῖς πολειφθεῖσιν τι του πραγιιάτων ἄρχουσι βέλτιστά τε εἰναι δοκῆ καὶ λυσιτελεστατα ἔαυτοῖς. πεποιθέναι δ λαυτον, ως του θεον ντος χαιροντες ἐπαπι - καὶ τὰ πασι κοινῆ ' υαίοις συνοίσοντα κατωοθωκυτες τομ

αντη μὲν ἐν ' βασιλέως του Καντακουζονου πρεσβεια προς cdio αν τὴν βασιλιδα. Γώου δὲ καὶ αυτὸς ἰδια συνεβουλευεν

ra. και add. M. Ioea illa latrociniis implevissent, obvios partim trireidantes, partimeaptivos abripientes et om ues vicos in cineres redigentes. Eo magistro se tale quippiam experiri, ne eulpam com narreri, si eum Darbaris et Romanis simul resistere non possit, similes et ipse so-eios asciverit una quoniam et ipsa intelligat quam atrocla et imperio pestisera quamqite gravem damnationem ei apud tribunal illud allatura sint, si nempe propter contentionein salsasque alumnias et obtrectationes christianorum sanguinem a barbaris eia fundi patiatur, ad pacem in fleeti deberes, priusquam pernicies ab illis importetur tantisper enim nulli Romano illaturos iniuriam, dum legati revertantur. In vas porro onditiones paeem fieri oporteat, Non esse praesentis temporis indieareri sed si modo indueat tu animum per legatos ad se missos exponere sibi quae illa et

atria retia eterique Archontes ut optima atque commodissima pro-ent confidere se, eos divino munere com gatidio reversuros, se-lieiter conlaetis , quae Romanis omnibus in commune conducant.

Ηuivseemodi fuit Cantacueten ad Annam imperatricem legatio, quam seorsum murins quoque hortabatur, uti pacem acciperet, quo nihil posset facere lilius. Nam et alioqui pluribus abhinc annis sibi eum Cantaevaeno amicitiam intercedere, in euius gratiam Androvico imperatori non solum bello eontra Phocaea in auxilium tute Dissilias by Ooste

406쪽

A.C. ι 343m ἐκ πολλῶν ευων, καἰ διὰ την στου φιλίαν βασιλει

iaoεωθαι,αλλον τον εἰρηνην του βασιλέως ἁλιστα τὰ εἰς

διεπρεσβευσα

το γένειον περικειρας καὶ τὴν κεφαλὴν, πειτα κα τοπς Bμνητῆρας διαρρῖα καὶ τα κνηυας, ἀσβολι τε το προσωπον περιχρισας, εῖλκυσε διὰ τῆς γορας οντως φαιΠον.

rit, sed etiam postea eontra Albanos et ex Ilo Romanos nunquam iucursarii, cum omnes Cantacuκeno, quamvis adhuc privati ortuna contento, subesse arbitraretur Nunc eiusdem imperatoris nou.mictim modo, sed nati per servum profiteri et sic animo assectum, ut non alios ei auxiliatum mittat, sed ipsemet coram praesens ad sit , nec minus studii ac diligentiae pro eo usurpet, quam si Prose ac sortiinis suis bellum gereret Quare tanto magis pacem admittendam, maxime cum et imperator principum iniquitate in se commissa condonare et ab armis diseedere paratus sita Non enim tantummodo si quid rei Romanae supersit integrum et incolume Permansurum, sed et bello imminuta ac devastata reparari atque instaurari, et e pro toste socium et amicum haberi posse Haec per legatum etiam Amurius.

65. Caeterum magnus dux audita legatione, Salatine Amaria egatum honorisie accepit pauloque post donatum dimisit Brulammeuto et capite rasis, naribusque et tibiis confractis , fuligine o plera acie, sic cruentatum per forum trahendum curavit. Ad legationem autem si respondit. Dedit ad Amurium litteras, quibuaaeurbas in imperatorem eontumeIias acervavit ipsum Persam mod Dissilire by Ooste

407쪽

ΗisTORIARUM III. 65.

προς ει την πρεσβείαν - τως ἀπεκρίνωτο 'Aμου μεν A. c. εγραφε πολλὰς κατα βασιλέως βρεις κα χαλεπιις αυτου ει καθοπτετο μετρίως, τι αντακουζηνῶ ἁκολουθεῖν αι- ροιτο, μάζια ποιων τῆς σφετέρας ευδοξίας πλέον δε υδέν.

5βασιλεῖ διυφασκεν eo ου δέοιντ αυτου , υτ συμβασιλευ- ειν τοῖς βασιλέως παισὶ καὶ Ῥωμαίων ρχειν, υτ αυτοῖς

ὁμοίως δουλον εἶναι. τι γε μὴν ουδ αυτων εἰ βουλοιτο δουλον ιναι, καὶ δουλείαν την αἰσχίσor εἰς ἱπποκἡμους κα μαγειρον τεταγμένον, αλλα πολεμησειν χρι παντὰς καic πάχιστα δαιφθερεῖν καὶ γαρ το περιεῖναι μέχρι οὐχ ἡ συνεσις, ιδ' ἡ στρατηγια περιέσωσεν, ἀλλὰ το πορρωπου ἐν ριβαλοῖς πλανητον διατριβειν νον ιν με ἐγένετο ἐγγυς, ισεσθαι την ταχίστην, - φυλτιον ἐν αντε θοτεν- ειν παρα ριβαλοῖς η εγγυς τῆς Ῥωμαίων γενόμενον βασι γλειας, ἀμφισβητεῖν περ αυτῆς μουλαν δὲ μετα τα ποινῶς ἐκείνας τας νημέρους τυ ἐν τοῖς Κωνσταντίνου βασιλείοις του μεγάλου δεσμωτηρ δε καθελξαν. ος α μικρον

μέντ βασιλίδα τε ὁμου δια τον φόβον των τολμωμένων ἀπάγειν της εἰρήνης καὶ Καντακου ηνὸν τον βασιλέα προ εχ-3. κολου-- P. rate obiurgavit, eum aliud non scriberet, quam sua claritate rem indignam committere, qui cautaeuzenum sequeretur in in Perato rem hae illius maledicentia fuit haud opus esse illo, .ueque ut laeo ollegae eum liberis imperatoris Romanos moderetur, nequent eum ipsis aeque subditus sit. sui etiamsi ipsis servire velit, quamquam in ministerio sordidissimo et abiectissimo, inter equison et oeos videlicet, nolle eius operam, sed oppugnaturos eum semper et brevi admodum ad reum domissuros Nam quod usque iuuu diem fruatur spiritu, non prudentia aut arte iniperatoria 'rvatum esse, verum qui procul apud Triballos erro vixeriti Fune quia propius adsit, primo quoque tempore experturum, me lius ipsi fuisse apud eosdem Triballos mercedi dare opera. quam egressum in sines Romani imperii, illud sibi asserere. Brulam autem post immania illa suppliei in arcerem , in Constautini magnip latio incluserunt, qui et paulo post cum aliis vinctis, populo IRantino post mortem Apocauchi , ut infra non longe docebimus, yyueu te interlaetus es Haec ille agebat, ut modis omnibus bel- v strueret et imperatricem huiusmodi facinorum terriculamentis' ogitatiouibus pacis avocaret Cantacuetonum vero ad implacabile

'divin ultionemque provocaret. moverat siquidem planissime, i Dissilire by Ooste

408쪽

ητὴν σφραγῖδα ἀνῶητος γαρ α ειε παντάπασιν, εἰ τὴν βα

προς βασιλεα βρεις ἐπιτηδευονται, τουτου χαριν es is pauπαρασχεο ι ἀναγιγνωσκειν, άνα μὴ εἰς πολλων tinων το βλάσφημα ἀκοὰς ἀλλ' ἀγαγεῖν προς αυτον , D' εἰ - τι χροσυφον ἐγγεγραμμένον η λογον τινὰ οι σωνται civrou 'i8. ἀναγνoos et P. pax iniretur, se amissis rerum gubornaei lis non solum primum Bomanorum, sed nec a primo quotrimcumque tandem suturum I eirco per multum sanguinem, quem fundebat, per plagiatum et quanta diei non potest, Romanorum labem atque perniciem, ad excelsum hunc gradum grassabatur. At imperatorem nihil hominnesariorum operum a desiderio pacis abstinebat, ni totam mentem in eo defixerat, quomodo bellum exterminaretur, elim ex eo ad Romanos nihil aequi redundaturum sciret. hi legatus murii redit, et quid Brula saetiim esset renuntiavit, Archontum respontum exposuit, litterasque ad murium conscriptas porrexit ille hsse gnatas i erant a imperatorem dein lit. ii tactum eius culpante, interrogante sit , num sinistrum aliquid de se suspicaturum put visset stibiicit murius, non ea de causa epistolam se non res gnasse stultum enim fore prorsiis, si eius de se iudicium ac volumtatem nondum perspectam et exploratam habea Sed eum non gnoret Archontas Romano imperatore conviciis et inaledictis lae

xando perinde atque negotio uipiam etiam atque etiam necessario deditos, idcirco non alteri legendam tradidisse, ne probra illa ad multorum aure pervenireut , sed ad ipsum obsignatam asserre, ut Dissilire by Ooste

409쪽

ΗISTORIARUM III. 65. os

γεγρα porto τρέπωνται κεφαλάς. ἐπαινέσαντος δὲ αυτον του

βασιλέως ἐπὶ τουτω, επειτα νεγινωσκετο τα θα/tματα,

κα ἰν ουδεν γιις ἐγγεγραμμένον. αλλὰ προς τε βασιλέα 5vβρεις αἰσχρα καὶ γεννεῖς καὶ 40ις ει προς Ἀμου , Ora C

μον καὶ ἐνάγκαζεν αυτ 8 τας πολεις προσχωρεῖν i κουσας roῆ βιαζομένας. βασιλίδι δι ιρήν , ἐν ιδυμοτειχε μηδἐνετερον περ βασιλέως πεπυσμένη, τι με προς ἐυροιαν διατριβε προσχωρήσασαν, πηγγελλεν ὁ ρχιερεῖς indu/ιο- τειχου, or ὁ βασιλευς ξδ' τος χαλκιδειον δειν ἐπιβας,

καὶ ἐπιστευετο αυτικα ἐσαν γα ουδεν μικρον περ ἐκεινου i5πεπυσμένοι, Ἀλλ' ο πάντα τα ἐσομεν εἰδοτι προοεῖχον ἀκοιμος καὶ ἰσα ειθυς εν κροτοις κα εορταῖς, καὶ της ἐπανόδου βασιλέως πολλα θεω προσῆγον τὰς ευχαριστιας.

Γεωργιος, ο των εἰς ιδυμοτειχον τεταγμένων ὀρχειν εἷς γ' ἐλθων προς το αρχιερέα, υχον ῆτε παο αντου, ιυς

εἰς βασιλέα φιζομενος' δεδοικέναι γαρ , μὴ πρῖν ἐκεῖνον

anis et ne si quid utile ibi aeriptum fuerit. Id minime parvi ducat si eoninsueta, puta contumeliae et maledicta, in eorum, qui scripserunt, e pira recidanti Commendat onsilium imperator, leguntur litterae, nihil ibi Probum sed adversus imperatorem turpia et insanda eonvicia muriique reprehensio, quod non sine summo dedecore nobilitati suae eum illo se coniunxisset. Imperator, quoniam Byzantii nullam spem pacis faciebant, neeessario et ipse ad bellum administrandum et urbes ad deditionem volentes nolentesque cogere. Imperatrici vero Didymotichi, cum aliud de imperator marito nihil comperisset, nisi apud Berrhoeam, urbem dedititiam, esse episcopus nuntiavit, iam Chalcidieen pervenisse, ut atatim adiuncta fides, quandoquidem nihil non magnum de eo sentiebant et ut venturorum omnium provido diligente attendebant. Aguntur mox seriae,plailsus duut et reditum imperatoris eo impens gratulantur. Post diem tertium Muzalon ab imperatore adveniens, omnia ut gesta erant recensuit rursumque seriae et quidem constantius elebratae. Georgius autem labas, unus praesectorum praesidii Didymoti-ehensis , episcopum conveniens, ut sibi ad imperatorem profecturo bene precaretur, petebat, quod se timere dieeret, ne ante illius Cantacuremis II. 26

410쪽

A.c. 343ἐπανῆκειν τελευτησας, τῆς ἡδίστης φεως βασιλέως αποστορηθῆ. r ἐπέτρεπε μὲν προς ἐκεῖνον Ἀφικέσθαι παρ - νει δε αδρεῖν, ως φεται βασιλέα καὶ εἰς τηνδε τῆν πολιν

βασιλέως δ Περιθεωριον πολιορκουντος καὶ κλίειακας κῶμηχανα κατασκευαζοντος προς τὴν τειχομαχίαν, τα ἐν utio Μεροπη φρουρια προσεχωρησαν, i τε Ἀγία Φηνη προσαγορευηιενον κα ὁ Τοβισδος καὶ ἐλθοντες προς βασιλεα,

ηγεμον ἐδέοντο αυτοῖς παρασχεθῆναι- συν τουτοις δε καὶ ἔτεροι νομαδες το αυτ οἰκουντες ορος ἐν κωμα et ἀτειχίστοις, ο δι τὴν προς βασιλέα ευνοιαν ἰσαν γαρ uti

νομαδας ἐκείνους, Ἀλλ' ο τι κα ευφυχίας κα τολμης προς τας μαχας ουδιν ἐνέλιπε καὶ προς ληστείας καὶ πα-

reditum mortuus, suavissimo eius adspectu privaretur. piseopus eum proficisci Permisit hortatus bono esset animo, visurtim imperatorem et quidem in ea ipsa urbe et in quibusdam functionibus utiliter ei inserviturum. Interiecto autem nonnullo tempore, blae viderit ad illud coeleste tribunal evocatum, praeparet animum. ut paulo post ipse quoque mortalitatem expleturus si enim visum Deo. Haec ut pronuntiata sunt, ita evenerunt. Imperatore antem Peritheorium obsidente scalasque et machinas ad muros oppugnandoseomparante, Sancta Pax et obis lus, castella Meropes se tradiderunt, quoruin incolae venientes praefeetum sibi dari rogabant. Dedid

runt se eum illis alii quidam agrestes ad eundem montem vicos sine muris habitantes, qui propter propensionem erga imperatorem sub eo enim antea, vivo adhue Andronico imperatore, militaverant prae ceteris ad eum venerunti vi cogitanti, quid eis negotii Imponeret et quem praeficeret, Momitetitiam praeficere placuit, non solum quia propter communionem gentis rustieani illi eum complexuri essent, sed quod etiam in proelio nullum a se magnanimitatis Dissiligo by Ooste

SEARCH

MENU NAVIGATION