Ioannis Cantacuzeni Eximperatoris Historiarum Libri IV. Græce et Latine

발행: 1831년

분량: 624페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

HISTORIARUM III. 10. 7 3

π an κα τεθεραπευκοτα πονήρως ἐποκοτα τῆς γε μὴν is x βουλῆς, ἡ αυτ γ συνεβουλευε περ του φρουριον τε

τι Πον μεταβολας, χαυιτας μὲν λεγεν εἰδέναι τῆς περι C-ῖνον--θνυιας καὶ σπουδῆς αυτρο δε μὴ τὴν ἐκ των τοιουτων σφάλειαν εἶναι περισπουδαστον. Ἀλλ' i δίως ν

evenit, ab ossicio detortus et quae neque posset efiiccre, neque odeeeret, machinatus sit, non idcirco bellum contra inperatorem pessen liim , si luci murorum, tu quibus nulla insit utilitas sed priora, ut male consulta , detestando, in posteri in se melliis gerere et loco se digno contentum esse admissorumque veniam petero debere. Melius quidem esse omnino nou peccare : si tamen rccaVeri , quasi secundam post naufragium videri tabulam, semet nihili te amplius perpetrando eorrigore. Et quia mox astuturus sit, nemille suum vocare medicum consuevcrit multa labens medicamenta, uniuscuiusque morbis congruentia , siquidem velit, lacile eius vul- uera sanaturum. Solebat nimirum Apocauchus inter ea, quibus magnus domesticus honorabat, nomina, et medicum suum appellare: utpote cuius opera ni ultis saepenumero implicitus periculis et mi eris affectus modis, ereptiis atque curatus fuisse quod autem sitineret ad consilium parandi locum aliquem munitum . quo rebus ' Versis perfugeret , se eius propenso studio gratias habere nonumen securitatem ex rebus huiusmodi vehetneuter expeterela sed

visente illo die eum inferis suturum, quo post spem sui emae de Dissilia πιν Corale

82쪽

Me tuiti fit μετὰ τὴν ἐκ τῆς νοσειν ἐλπίδει δεξια τῆς ἐκ των

φίλων ἀσφαλείας πιλησας καὶ του τουτων τὰς καοδιας, ωσπερ ἀκροπόλεις, οἷ δ' ἀ-pαλεστάνη φροτρα κατέχειν, τῆ φιλία, ολοις καὶ λίθοις καὶ λογιμοις γιες ουδεν -

αν καὶ κρυος ἀγαθὸν ἀνθρώποις τὸ α φ προσouιλεῖν - δια παντὸς αυτ p συνανα τῆ προς κεῖνον διὰ καθιερ vara τητος ἀναβάσει, αυτὸς εἰδένα δευτέραν δε μετ' ἐκείνην, το φίλοις χρῆσθαι ἀσφαλέσι καἰ πιστοῖς, πρωτον εν τοῖς

ολθοις καὶ συνέσει διαφέρουσι των πολλων, πειτα δὲ μετ' roεκείνους καὶ τὴν παρα των πολλιον ευνοιαν καρπουσθαι, πάν- των ἐκείνοις δια χρηστὀ πα τροπων προσεχόντων καὶ τουτοoῖεσθαι υ πυργων ριόνον απάντων αναλωτοτερον, ἀλλα καiχρηυατων καὶ δόξης καὶ τιμῆς ἁπάσης τιαιωτερον καὶ βασιλείας αυτῆς μνολότερον εἰς υτ μας λόγον. θεν ουδε is πείσεσθαι αυτε τοιαυτα συι βουλευοντι, αλλ' ῆν ζαρχῆς προείλετο , μέχρι τέλους αυτρ σφαλειαν τοροσειν ωσπερ δῆτα καὶ συ τὴν ἐκ των φρουρίων κα δ ρωμάτων ' μό- καυκος ἐν Ουν ὁ παρακοιραύuενος ουτως εν 'Eπιβάταις εγ- κεκλεισ/ιένος ἐφρουρεῖτο. . a. P. 38 ια Πο εγάλου δε otiωτίκου ιδυριοτείχι ἐνδιατριβοντος α περὶ τὴν παρασκενην τῆς στρατιας ἐσχοληυένου, ηκον ἐκ Πελοποννησο πρέσβεις προ αυτὰν ἐπίσκοnός τε Κορωνος καὶ ὁ Διδηρος μυουάν, ἐκ των ηγεμόνων των

s. etes P. et M. τὸ em. D. P.

tera , securitate ex amicis neglecta et contempto, quod horum corda, Vclut arces, per amicitiam, tutissimam utique custodiam, Possideret, liguis et lapidibus et consiliis nihil sincerum ac probum labentibus, salutem suam credidisset. Non se uescire, priinam felicitai cm et summum hominis bonum esse, cum De versari et ascensu ad illum per puritatem animi semper ei adliaerere. Secundam, aiulcis uti certis ac fidelibus , principio quidem paucis et prudentia supra vulgus excellentibus. Deinde post illos etiam multitudinis frui benevolentia, quae illis propter bonitatem morum dedita et addicta sit et hoc putare nou solum quibusvis propugnaculis inexpugnabilius, sed ut pecuniis et gloria et omni decore Pretiosius, imperioque ipso longo beatius. Quocirca se eius monitis haud pariturum verum quam ab uitio securitatem elegerit, eam sciue ad extremum retenturum, ipse munitionibus et arcibus suis derct. Igitur Apocauchus sic in Epibatis conclusus custodiebatur. ii Magno domestico Didymotichi agent et apparatu bellico distento , legati ex Peloponneso cuiunt, episcopus Coronos et o

83쪽

νων πρεσβεία τοιαυτη ἐν γραμματα δὲ καὶ προς το μέγαν

δουέστικον πεπομφασιν, α ἐδολου τοιάδε ως πάντες αυτοὶ Iouπο συνθηματος, ἔτι περιοντος βασιλέως, βουλευσαιντο ἀπο

στάντες πρωιπος ἐκείνω προσχωρεῖν καὶ ηδη ἐν ἐπιχειρήσει

ησαν του πραττειν τὰ φεβουλευμένα. ἐπε δε βασιλέα --Cλεντηκοτα πυθοιντο, πονῶντας τον ἐπιχείρησιν, αυθι ηρ μεῖν. Παγάνου δε τεπιστογια, συνήθους αυτοῖς ἐς τα μά- θυοτα καὶ φίλου, λιγι προτερον ἐκ Βυζαντίου φιγμένου, καὶ των πραγμάτων πασαν την αρχον κα την ηγεμονίανοποσε ἀπαγγείλαντος τελεῖν, αυθις συνελθοντας πάντας ημας, - ὁεδογμένα προτερον ἐπι ν φίσασθαι, ου ριο νον διὰ τον υ -

νειαν των τροπων καὶ το δυνασθαι αυτοῖς, αν τινες πίωσιν, ἀμυ-aoνειν, αλλ' τι κα πολυν ηδ' χρονον. καίτοι κοπω συν-γοντες, ευνοίκως σοι διακείμεθα καὶ φιλίως. ἐξ του γαρ is Ἀκαρνανί βασιλεῖ συστρατευομενος, τοῖς ἐν Θωμοκάστρω- ημων κατα συMμαχίαν ἀφιγμένοις κοφορου του δε--0του-α ς προ λογον ἐλθων αυτος, φίλους do πολε-DSumma legationis erat velle omnc imperatori subesse, ea conditione, ut quibus praeessent urbmus, a posthac etiam retincreuit vectigalia autem publiea, quae hactenus principi solvissent, ea iupo terum imporatori cuderent: omni praeterca genere obscrVantiae et subiectionis cum colerout et ducem, cui muc sponte obtemperareut ab co acciperent Latinorum Peloponnesiaca legatio talis sui Qui litteras noque ad anagnum domesticum dederunt, in quibus erat scriptuin, adhuc vivo imp. omnes ex composito a principe desectione iacta, ad eum se adiungere voluisse et iam ad cogitata Persicienda aggressos. Sed ut eum docessisse compererivi, re dcsPcrata quie- is c. Pagano autem Pistogia ipsis amicissimo ae laniiliarissimo Byzantio euiente, summam iii impcrii et principatum in eius mauu esserenuutiante, rursum omnes convenisse et prius ceret eousirmasse; non solum propter morum eius ingenuitatem et quod ipsis contra ira ingruentes opem serre queat, sed quod item iampridem, quamquam nondum cora in allocuti, propensari eum voluntate extiterint. Ex quon mutue in expeditionc Acarnanica imp collega, cum iis , quoa P i d homoeastrum Nicephoro despotae filio ad subsidium misisseut, erinouem uiiscuisset ex hostibusque amicos lacisset, ct illos uiu- p perpetuam ui hcnexoluutiam couservarae , ct ceteris multa uia.

84쪽

υπεροριον στρατείαν, λυετῶ πολυ χειριωνος εσουένου ' φθινοπωρον γαρ ιυρα τοτε ἐν, πίστεως δε τω ειροιιένων ενεκακα Βρουλαν τον Τάκωβον παρείχετο αυτοῖς, ιυστε συνεῖναι του χειμῶνος, ο των οἰκειοτάτων η αυτ υ, μια ἐν τοmo B προ αυτους ευμένειαν ἐπιδεικνυμενος, τι cio οἰκείων ἐδοπρονοοῖτο, μι δ' ει τι κα δυσνουν τι πολέλειπτο των

miaqne de eodem commemorantes, ad parem aequalemque ei animum praestandum auctorcs fuisse. Ab iisdem uti quoque se ad hanc legationem iustituondam permotos Petitionem autem legatos coram exposituros. suam si imperatrix et ipse austragatione sua comprobaverint, nihil impediturum, quin promissis stantes, sub imperium Romanum succedant tantiam ad os ipse proiectus, civitates accipiat et rem publicam, prout illi cominodissimum videbitur, digerat atque constituat Litterae igitur separatii singulorum atque Omulum simul hoc exemplo conscriptae erant quibus acceptis magnus domesticus mirifieo laetus, legatos exquisite ac splendide habuit egitque, a quibus missi erant singulares gratias de benevolentia et quae petebant, omnia se acturum ac primo vere ad eos venturum spopondit: nunc enim hieme appetente . exercitum trans fines educi dissiculte posse. ceterum ad id om dicti adstruendam Iacobum Brulam hominem ex intimis familiaribus suis dedit, qui per hiemen apud eos diversaretur simul hac ratione testificans, quam hene illis cuperet, cum iam non quasi externis sed domesticis pro

spieeret, simul etiam, si quid apud eos alienationis restaret, ut Dissilia πιν Corale

85쪽

παραποιφιώμενος, ο αυros στρατηγὸς κεχειροτονητο, δυσνους

βασιλιδι γεγονώς, Θαπέτευσεν ἐν Ἐπιβαταις παφας - τας δουέστικος ἐνεχειρισε τεῆ ἐπὶ του στρατου Σεναχηρεθι, Cος αυτικα ἀποπλευσας, την τε Περσικὸν διέλυσε στρατιαν

ωαταπλήξας τ τάχει τῆς παρασκευῆς , καὶ πολλὰ την Σαρ-

σίων κρατήσας ἐφοδου καὶ ἐξανδραποδισαμενος καὶ ταλλα οσα δει τὸν ἀγαθὰ ποιήσας στρατογὸν ἐπανῆλθεν εἰς την Κωνσταντινου ἐκ δὲ τῆς σπέρας ετ τὴν βασιλέως τε- θ λεντῆν ,τε πρωτοστράτωρ Ἀναδηνὸς Θεσσαλονίκης ἐπιτροπευων καὶ ὁ μέλης Κωνσταντῖνος τε Ταλαιολογος ὁ του

ia. ἀνδραποδισιεώενος P. bo sequestre conciliarentur tritio eo delatus, nihil molestiarum inveniret, sed onines consensu imperatori se subitingerent. Posthaec et legatos et legantes honorificis muneribus assiciens, Brulam nadimittit seque opportuno tempore assutiiriam promitti Byzantii

inparatis tri romibus, qua contra Porsas armari dicebamus. Pos quam Apocauchiis earum ductor creatus . malevolcntiae in impera-

trirem reus Epibatas fugit, magnus domesticus ad Senacherimum mittens , lassis ei praesectiiram tradidit. Qui quamprimum solvens, persas tanta instruetionis eleritate pereulsos dissipavit, et archanis provincia foede devastata, oppidum lioddam e maritimis primo impetu epit et captivos inde abduxit praestitisque omnibus . Nao ex boni ae strenui ducis ossicio erant, Constantinopolin rediit. Exomidente autem post imperatoria obitum protostrator Synadenus Thessalonieae praesectus, item Chreles, Constantinus Palaeologus, imperatoris patruus, et Ioannes Angelus incerna, magni domestiel Mobrinus , et amplae magnus aptas ct quotquot ex proeeribus urbi it praefecturas obtinebant, caduceatoribiis inter se missis uspirant pliaribusque a procuratione se removentibus, Angelus

piarema, constantinua Palaeologus et Zamplae ad magnum dome- Dissilia πιν Corale

86쪽

βελτιονα ν χειρογων, αν - παοωσι καλαυτοί πάντως δεπαοέσονται, ὁσον Ουδέπω. δίκαιον δs εἶναι πειθεσθαι, αυτοῖς,5 - μονον ἐν τοῖς πρωτοι τῶν φίλων τεταγuένοις, αλλα καἰ P. 386 παρ' τερων μουσιν uοίων. παραγενομένοις δε α αν πῶσι δυξειε κοινῆ λυσιτελεῖν, ταυτα ραπτειν. ἐμε δὲ γένοιντο ἐγγυς ιδυμοτείχου, παλιν τερον προπωφαντες, τον τε αφιζιν u reo αυτων καὶ προετρέποντο ἐξιέναι εἰς παντο- Io σι αυτων. - δε δοκουν νυντα ἀξιουν. - γαρ αυτον τινα προσοκειν του ἐντυγχάνοντας mu*ν προσαναγκάζειν, ἀλλ' ἐκείνους ικοθεν ξίους κρίνοντας ἐπιχνοφ ειν τὴν Muvri ταζοντι δε προς αυτον τον λογον, διὰ τὴν δοκουσανάτοπίαν πα- ριστατο νοεῖν οπερ γ' ἁ ου σφετεοας ἔνεκα αυτων τιμῆς ῆξίο- sτοιαυτα, ἀλλ' Iνα παντήσαντος των Iππων αποβάντες αυτωV. 3i3 ιιῆν ἀποδωσι τὴν ueri στ ν δώεν ουν τοιαυτα ἐννοήσας, μεινεν Boικοι τοῖς δ' ἐπελου ἐνγένετο τὴν ἐπίνοιαν εἰς εργον ἀγαγεῖν, ὀλίγον στερον καιρον ιτηρήσαντες κα συντυχοντες φίππτ'τωνάππων ἀποβάντες προσεκυνουν. , αυrs Οικοι συνελθοντες Σοου κατα το προτερον εθος σννεισῆεσαν φιπποι τὴν αυλον, ἀλλ' ἔζω καταλιποντες, παρέθεον πεζῆ o δε ἐγανάκτησεν ἐφ εκατέροις ου ποίως. πει εαυτβ περιστοσάΠενος, κατηγορει τὴν

a. παο fortasse. I. δίκαιοι i8. γειν P. ai. συνεισ-εεσαν P. et M. sticum mittuntur, ut i coimmuniter decreta nunticnt, et ex itinere praeconem cum liticris praemittiint eique significavi, ne quid do ipsis constitutorum movcat, nec ipsis absentibus quidquam, si vo melius sive deterius visum, occipiat: mox autem et omnino staturos. Acquum porro esse, o audiri non solum ut ex amicis praecipuis, sed etiam sociorum missu venientes. Ubi si verint, tum quae simul omnes senserint, ea aggrciliatur Didymotichum appropinquantes , rursum alium pracinittentes , adventum suum indicant, hortanturque, ut obviam ipsis prodeat. Visa stulta postulatio non enim sas esse , a quoquam se compelli, ut adeuntes honoret sed iis sponte honorem decernere, si honore dignos aestimaverit. Ex- Pendenti autem secum verba, qtioniam absurda apparebant, incidit id quod erat non ipsorum honoris gratia istuc peti verum ut sibi occurrentem de equis descendentes summe eucrarontur. Ilia seeum cogitatis, domi mansi Illi cum exsequi meditata non pos-aent, Paulo post captato tempore, equitanti occurrunt ac de suis iumentis desinentes, eum adorabundi salutant. Deinde domum e mirantes, non pristino more adequitantes, sed soris equos relinquentes et iuxta pedibus ambulantes , aulam simili ingressi sunti

87쪽

HISTORIARUM III. 12. 79

cπαμένοι καὶ καταπνηοντες τὴν ἀπειλὴν ἐνμενον τοῖς πρυτ οις, μηδεν καινον, ξτε διανοουMενοι, μοτε πραττειν vasMνοντες, ἐτ' ἐκεῖνοι, μμ σεροί τινες.

εν. 'di δὲ τὸν αοτον χρονον κα ὁ τιοναριβαλῶν ἄρ- iovo γέ νανος ὁ φαλης τὰς προς βασιλέα λυσας σπονδας, D

inia μυλτο ἀποθανοντα, την τε αλλην ἄσαν κατεθραυε Moueεδονιανο ῖγαενος, καὶ Θεσσαλονικον παρελθων, χροχωοι- ῆλθε το προσαγορευομένου των Κροτων. πειτα uνωτρεφεν, - πολλὴν λειαν ἐπαγο ιενος διὰ το, 'νωθεισης i iis ἐφοδον, προτερον ταῖς πολεσι καὶ τοῖς φρουριοι τα τε βοσκηριατα καὶ του ανθρωπους ἐγκατακλεισθῆναι. ἐπε δὴ πγέλλετο περὶ τουτων τῆ μεγαλε μι εστικον, κκλησια συναθροισας, ἐβουλευετο ετ των ἐν τέλει κα των ἐγεtioνων τῆς στρατιας, ο τι δέοι ποιεῖν προς τὴν φοδον των ρι- a latiῶν. - μεν οδ ο,τι καστος ἐδοκει λυσιτελεῖν ἐβουλευετο P. 387

προς τὰ παροντα. τῆ μεγάλεὶ δὲ Duεστικου et προς ρα- λζν ἀντικαθιστασθαι ταχέως, D et πειθοιεν αιρεῖσθαι τῆνειρ - ν θρασυνομέν p πολεμοῖεν, δοκουν τῶν ἀναγκαιων,

de saeti novitate reprehendit, monens, ne quid simile posthae, sed

antiquam consuetudinem retinerctit. Ni hedirent, se illo eum stomacho repulsurum. Cum in equum rursum ascendere opori uri, iussit eum extra portam educi, ac per aulam transiens , ibidem aseendi Id alii adspicientes, qui novitatem usurparant, et minis perterriti , morem pristinum retinuerunt, et neque ipsi, neque alii amplius quippiam novi vel cogitare vel sacere sustinuerunt. ia. Sub idem templis etiam Triballorum princeps Stephaniis erales, audito imperatorem obiisses, foedus solvit et eum relictuam Maeedoniam omnem populabundus incursavit, tum Thessalonicam porro vadens, ad locum , qui Cretensium dicitur, pervenit. Dcinde eum praeda haud opima reversus est, propterea quod ius adventu prius nuntiato, agrestes se cum pecore urbibus castellisque inclusoranti Quibus ad se perlatis, magnus domestieus, concilio optimatum et dueum exercitus convorato, quid contra Triballorum impressionem inceptandum esset, quaesivit. Eorum unusquisque sententiam, quam putavit ad tempus commodam, dixit. Sed eum magno domestico necessarium videretur cito rati resistendum, teum vel paeem cogeret accipere, vel cum audacius rcfragante bello decerneret, multo tamen magis necessarium magisquo utile visum

88쪽

A.C. Mi ἔτι πολλρ ἄλλον ναγκαιοτερον καὶ λυσιτελέστερον προς

την εἰς Ιελοποννοσον στρατείαν μα ηρι παρεσκευασμένους ἐδοκει ιναι καὶ κ προῖεσθαι τον καιρον πραυων παρε- χοι ενον, γαλων ἀφοριιάς. ,εἰ γαρ, θεου συναιρονιιένον, τους τῆν Πελοποννησον οἰκουντας ατίνους' ἐφασκε ,γένοιτο προσ-5

λαβεῖν, ἀνάγκη καὶ τους τὴν Ἀττικον κα Βοιωτίαν οἰκου-Bτας κατελάνους η κοντας ηυῖ χ βιασθέντας προσχωρῆσαι. τουτου δε γεγενηυένου καὶ τῆς ' Ωαιων πΠMονίας σπερ ἐν τοῖς πάλαι χρονοις ἐκ Πελοποννοσον έχρι Βυζαντιουσυνεχους γεγενη7Mένης, ζεστι συνοnαν, ως ουδὸν εργο ξδvio Tριβαλον τε καὶ τους αλλους περιοικον των βαρβαρων τῆς

νβρεως δίκας ἀπαιτεῖν, ἡ ἐξυβριῆουσιν εἰς itiας τοσουτον

γεῖν. ο δὴ ἔνεκα εἰς Βοωντιο ημα ἐπανελθεῖν hyoυμαι i5 νυν προσηκειν δυνάΩεως γὰρ itiis προς τὴν Ιελοποννησον

Cχοεία ναυτικῆς, i δεῖ του χειΩῶνος παρασκευασθῆναι. νουν τουτων δυελοσαντες νυν τραπώ3 εθα προς τῆν σπέραν, νομισαντες eo ἐπανGοιιεν τἀκεῖ καταστῆσαντες ταχέως, δέος ιιν πολέuοις ἐμπλακέντες καί τισιν ἐτέροις ἀναγκαιοι καieto tiὴ δυνημέντες παρασκευασαnθαι, ἐπανελθοντες nολέσωυεν

est, ad expoditionem in Peloponnesum prineipio veris paratos esset nec e manibus dimittendum templis rebus praeclare gerendis idoneum. Si enim Deo auxiliante, inquit, Peloponnesum habitantes Latinos ad imperium adiunxerimus, etiam Catalani, Atticam et Boeotiam incolentes, velint Dolint, se nobis dedenti vo tacto Bomanoque principatu velut olim a Peloponneso Byzanti iam continuato, intelligi potest, non fore operosum I riballis aliisque ir- eum taeentibus barbaris pro iniuriis , tamdiu nobis cum tanta ins Ientia illatis pretium persolvere. Ad spes igitur inplissimas inde sublucentes aceomodandum est agendi studium , ne occasio elabatur. Qua de ausa Franlium redeundum censeo ad Peloponnesum enim navali apparatu indigemus et is per hiemem providendiis est. Quod si, his modo posthabitis, in oecidentem convertemur, opinantes nos constituto illi reriim statu celeriter reversuros timendum, ne illi bello et aliis quibusdam necessitatibus implieiti, Post reditum, eum nos instruere ne striverimus , rei gerendae tacti talem amittamus. Sin Byzantii nunc fiterimus, primum quidem nauarcho et ducem classis designabimus , quibus curae erit et na-

89쪽

ΠISTORIARUM III. 12. I

καταλέγειν. πειτα καὶ περὶ χρημάτων σκεψόμεθα, αν AC. 34iλαuβάνειν αυτοῖς ἐξέσται προς του στολου την παρασκευον. προ δε τουτοις καὶ τους των δηιιοσίων φορων διοικητὰς ἀναγρον καθισταν ista et v, τάκτως φερουένων καὶ ως τυχε, Πολε vn τις γένηται περ χρήυατα τα κοινὰ ἐπιδεδωκυτα ου

τῆς προσοκουσης ἐπιφιελείας τυχη κα φροντίδος, πρεσβείαν

i5επειι το ισθοφορικον τῆς στρατιας α των ἐκ χωριωντu προσοδον ἐχοντα του δυνατωτέρους παραλαβων, ως P. 348xui τῆς σπεριου στρατιας συνεσπιιένης, προς σπέραν του χειuωνος βαδιονι αι, τοῖς αλλοις πιτρεςγας οἰκοι διατρίβειν

r. συλλέγειν M. g. ra reparare nautasque ac milites colligere, iiii conscendant. Histe et de pecunia videbimus, unde ea in classcin suppeditet. Adliae vectigalitii publicorum curatores necesso crit declarare ne, ε eonfuse ac fortuito capiantur, grave ananti in aerario iniungant: quod quidem ulla consuetoriim acccssione tributorum, verum ullis modis et artibus chomenter crevit. Ubi hace, qua par st, scduit late solicitudineqtie cotis et lacri ut legatos ad Triballorum regu-hun mittere in Dimo habeo qui simul eius vires et copias explo ut simul, si a reconciliatione non abhorrcat, Pacem cum Co inponant diam nunc itidem rationes nostrae non ferunt, ut

3rbitror , quando in pace cum initimis gentibus vivero licct, ultro bellum deposcere. Ubi aliquamdiu Byzantii fuero, delude militcs

metiarios et qui ex possessiunculis ubcriores capiunt reditus, a sumens oecidentali insuper exercitu aecessuro, hieme in occiden- em movebo alios domi manere sinam , ut interim ad expcditioncm, tum ver aperietur, suscipiendam se comparoni. Et Albanos circa

rigonianam et ibi suam positos depraedatus et iniurias ab eis Pr- secutus nostis enim utique vos etiam , quomodo adhuc super εtite imperatore et post eius obitum urbes carnaniae complures et Ba. tantaevetentis L s

90쪽

τιῶν, να - περοριος ἐν χειμα- διατρίβη, αλλ' D κώβασιλέως ἡ νέου στεφηφορία τελεσθῆ. υτο γαρ ἐδέδοκτοs

γα Ἀλησέρη β Κοτυαείου σατραπη καλοιοὶ συντέθειται, ἐκ τῆς ἐπειρου παραβοηθουντι citi στρατι πεζῆ τε κα ὶππικῆ, καὶ τῆς ἐκείνων ἀπαλλαγέντες λυun κα φροντίδος, προς is

iρουντ αυτίκα οἷ καὶ παραγενμενοι κα διαλεχθέντες περί εἰρηνος, πεισάν τε διαλυσασθαι καὶ θεντο σπονδὰς κατατῶ ουσας πρίν ο εγας δὲ δοιιέστικος θροιζεσθαι κελευ- σας τον στρατιὰν αυτος γε εἰς Βυζάντιον. πε δε ἐγένετο εγγυς οἱ Βυζαντίω παροντες των συγκληροικων εἰς πάντοσιν

τριηρων P. is τῶν om. a3. ti P. et M. Iagrita quotidianis ineursionibus ac direptionibus amixerint conabor, si possim, et Potero, ut opinor, solenne Christi natalium By-Eauti agere et non tantum exercitus causa , ne extra fines hibernet, sed etiam ut novi imperatoris, quemadmodum inter nos e uvenit, coronationem celebremus. Ineunte autem vere triremibus ad navis gationem paratis exercituque toto praesente, Pelopor, nesum terra marique pariter adoriemur e qua insula subacta, Romanos siue non Parum proseremus Levi autem rachio etiam Ioniae lustratis Mavalibus et fluminthus ad quae Persae naves suas appellunt, illisque inflammatis sic namque ego et Aliseres Cottae satrapa, qui ex continente pedestri nos et equestri auxilio iuvabit, pacti sumus, et imminenti inde clade anxiaque eura liberati, omnibus omirecte ordinatis, ad propositum certamen aggrediemur. Postquam huic consilio magni domestici etiam ceteri applauserunt, legata ad Triballorum principem mox deleeti sun Qui prosecti, pacem ei

Persuaserunt et foedus pristinum revocarunt. Magnus autem do

mesticus congregato exercitu retantium petivit quem approPinquantem, qui erant illic proeerea, obviam se serentes et ab equis Diyitia i Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION