장음표시 사용
271쪽
M. VARRONIS LIB. Iri, CAP. I 6 volunt in coloniam, Di olim crebro Sabini factitaverunt propter multitudinem Iiberorum; huius' quod
duo solent praeire signa scitur.' Vnum quod superio. ribus diebus, maxime vespertinis, multae ante soramen ut uvae aliae ex aliis pendent conglobatae. ad Alterum, quod quum iam evolaturae sunt, aut etiam inc perunt, Consonant vehementer, proinde ' ut milites faciunt, quum castra movent. Quae primo tum exierunt, in Conspectu volitant, reliquas quae nondum congregatae sunt respectantes, dum conveniant. Quum a mellario id sucisso sunt animadversae, iaciundo in eas pulverem et circumtinniendo aereas perterritas' quo voluerit perducet. Non longe inde ramum vel quid aliud ' oblinunt ' crithace atque apiastro, Caeterisque rebus, quibus delectantur. Vbi con- Sederunt, afferunt alvum prope cisdem ' illiciis illitam Aintus: et prope apposita, sumo leni' circumeundo cogunt eas intrare : ut quae in novam coloniam quum
rium deleri holebat Ursinus, nulla edita ratiran . Isuus quod Vitii m: inisesti sanandi Pluires vias monstrant libri ; quam sequar, dubius haereo. Ramtim in I quid aliud9 Vulgo haee deeratit. inus nialebat legi ram inlitid a quid , inritiis. Supra dixit:
272쪽
introierunt ζ' permanent adeo libenter, ut etiam si proximam posueris illum alvirm , Unde exierunt. tamen novo domicilio potius sint contentae. Quod uilpastiones pertinere sum ratus , quoniam dixi, nunc iam , cuius' Causa adhibetur ea cura, de seu tu dicam. Eximendorum favorum signum sumunt ex ipsis,
nem. Ρ -hM . m UM P. a Vietorius in libris suis reperiti eis ipsis Miris si os halevit rem congerminarie eoniecti m. Codex Caesetius: imis euris. M os Milou. nam cum germinia i , eoru clunam. Velietus. imis Misi UD sha. beat nem e germinarie consecturam. Itui congermi Merint contem Ponted.
De hoe Ioeo sanando deis speraverat Maliger eum I klorio. PH. anus in verae lectionis vestigia in eidit Popnia , iiiii legi volebat: ex limis, n
Beele enim ex Collini ella an iniad verotii, maturitatem mellis intelligi, si araim advertamus, sucos ab apibus expelli et sugari. Quod sequitur conte incturam Iactiva ad apes titio lue referri censet, sed diversum tamen esse a praecedenti. uti signi in ipsum, rei
sciliret certae et conspicuae, a Co timetura rei obscurae. Vertim in verbonisnstroso eo ι--iρuirint desidero
ingenii selieitatem. Salmasius ad So. linum paR. 677, eorrigi voletuit: Mylti is alius Labeat, set congerminar ut, i. e. si savi coniuncti et . μπε - φυκοτἔς extiterint, non rari ne dissipali. Infeliciter prorsus. Poni dera priore emendationis parte, a Popmae
Propositae, probata , legebat: si res si
ri puto. Neqtie enim illud signum. B. M. R. Usis r uti H me, et ex Polit. laudat: Diris essem l entrem dieἰ potest, veluti rei certae, quum germinavit alvus lares seu sticos, sed signum illud certum et manifestum est eximendorum favorum, si alvus fures seu sucos expulit. quidem certis, imam loci medietnam reperisse mihi videor. Primum eum PDpma signa certa a corii ecluris distinguo. Signa ex ipsis savis plenis et membrana Dialii et is sum utitur. Coniectura de saxis plenἰs et melle maturo exi mendo lit ex ipsis apibus, si bombum faciunt, si huc illii e cursitantes trepidant, denique si sucos extermina runt. Haec ita tradit Palli ius Ilini
VII: quae mella marina esse signis Drihm insimemur. Privulm qiadem , si plena sum, si κυn vatille murm- -- drauru - item qutim sitiem a sedi smis grandi tutemio te delus fimul. Nuris muris subtilis signum reliqui seri- plores omiserim t. nombum vocat
Varro ; sed potuit is Lombum ad trepidationem et iram apum, sue s exinpellentium, referre. Locum igitur sie
273쪽
M. VARRONIS LIB. Ill, CAP. I 6 quum plenas ulvos habent, et quum illos geminave Tint. ex apibus coniecturam capiunt, si intus iaciunt bombum,' et quum intro eunt ac soras, trepidant, Et si, opercula alvi quum removeris, favorum foramina obducta videntur mellis membranis : quoniam tunc 33 sunt e repleti melle. In eximendo quidam dicunt Opo tere ' novem parte S tollere, decimam relinquere. quod
remidam , et Deos seit furis P eatιν-miuatit. Paene obliuis eram rsitii, qui legi volebat: ex ipsis , uti si fucos Migvuc , si iratis De ιι ele. Media
Et si oper Jαὶ Victorius in libi is
auis reperit scriptum signo vitii up posito I etsi DPercida al iam τώ- μ-moreissi. inde Scaliger es liciebat: et 1 emilia ei tim opumι remoreris , si fia- νυmm -numfrianis , seu u sitit rei tetimelle. In erimendo. Ilailledera eandem emendationem propa fuit , rital tim sit pro ti Ora . Pro melias membranis Cresc. liciliet oisi membrianis. Sed vulgatam vi sinus defendebat
ex Plinii loco XI, e. 13 : 1 ipsi mo die
mena ratia , quae se Minis i mitis x umia ἀοικrescit. C ,lumella IX , o: Dεoquum rixam fucorum et 'num saevisa committi in Ieria, cidia remis alma iu-Micies, tu, siDe semipleni fusei sitit, iliis feramur; si e iam licitiore comptici, inmmmmilis ceris, ωνι iam omin tuis Obliti, ἀ-eliantiar. Equidem Maligeri emendationem reposui pro vulgator mora sint, et vocabulum metira inclusi. Quodsi enim vel maxime ex mellis spuma membranae istae seris ore quodam eoncrescent, ut tradit
Plinius , et salso quidem, uti puto ,
inepte tamen Varro eas nullis mem-διωms dixisset, et deinceps demum de ipso melle savorum subdidisset. Quare probo Cresc. lectionem piata.
membrntiis. Postea posui Vitimiam rura Pro uigalia Suma sint. Ex antiqua scriptura τι Nn ortum puto vitigatur amran. Crescentius etiam liabet τυα luue sunt. Editio tuea an liqua habet:
ea bulo Pleni. In ea intendo Ila recle iam olliti haee di, lingui iussit Scaliger el resi
274쪽
si omne eximas, fore ut discedant. Alii hoc plus relinquunt, quam dixi. ut in aratis, qui saciunt non' restibiles segetes, plus tollunt frumcnti ex intervallis: sic in alvis, si non quotannis eximas , aut non quoque multum, et magis his assiduas habeas apes,
et magis fructuosas. Eximendorum lavorum primum putant esse tempus Vergiliarum exortu, secundum aestate actae ante quam tbtus exoriatur Τ Arcturus.
tertium post Vergiliarum Occasum, et ita si soccunda sit alvus, ut ne plus tertia pars EXimatur mellis , H Iiquum' hiemationi relinquatur. si . vero alvus non sit sertilis, ubi ' quid eximatur, exemtio quum est
I. B. Br. R. r --s B. R. 0 non addidi eum Vrsino. l magnis Br. v exortum I. B. Br. R. x σικω a. V. 1 exoritur I. B. I r. n. α eumia taedem. a et add. Eaedem. ex ni minione P. Q rclim . Om. P. cc a--I. B. Br. R. sine es tu P. Mis a dis non ait Caesenas timer. cd Vulgo legitur. e quoi I. B. Br. R Cod. Cae euas. Dymme resinqui, autumno tertiam, iubent etiam Geoponim XV, 5. In Plinio XI, c. 44, est duodecima. in Columella lX, 3s, quinta; quos numeros ad normam Varronis eorrigi voltiit 6,inus. Sed vide notam ad Columellam. Restibiles segetes Negalionem addi iussit Ursitius. Bestibilis enim ager est, qui biennio eontinuo seritur, contra novalis, qui intermittitur. -que miat Ursinus emenda
bat quotamia -δε- - magis assiduas. Interim inclusi supervaeuum
his. Deinceps Aldiva habet minuum
Tertia pars Crescent. sed Varro acri ι, quod Pars tertias, rum tanti modo scillano Pro Henre , m liquum relinquamae, ticis P in sim vi aria melle. Vides, eum in Varrone legi M. et tiamsi fecunda sit alvus. Si Dero uti- Ursinus ex Lelere Co-
dite h. l. ita inte uaelum legebat : ιι
rion sit fertilis, ni quid eximialus erem. tione di sirium arrinatim. Mi quum eximuntur. Scilicet in libris antea erat tarimum fia rum qui. aut raninusn f, i. quod tamen vitium iam correxit ex libris suis Victorius. Ponledera ex estigiis antiquae scriptui ae emendabal r
vite vilMos non sit fotilis. nisi quid
exinu r. Quae quidem sententia et Terum naturae ad ersatur, et Prii periodus Omponi vult aliuni ricin seristitem. Sermo est de tertia indenii.i. Locum equidem vel bis tranqIM sis ita reconcintiandum putor reliquum hiemultorii relin alis, ne deficiarie
e oriel: Si vero ascs non sit Irtilis,ne id eximatur. Vix continebam trie, o in hanc emendationem ipsi orationi insererem. Interim vulgatuni f. tuis correxi.
275쪽
M. VARRONIS LIB. IlI, CAP. I 6
maior, neque universam neque palam facere oportet, ne deficiant animum. Favi lii eximuntur, siqua pars nihil habet, aut habet inquinatum ,' cultello t3s praesecatur.' Providendum ne infirmiores a valentioribus opprimantur. eo enim minuitur fructus. Itaque imbecilliores secretas subiiciunt sub alterum regem. Quae crebrius inter se pugnabunt, aspergi eas oportet aqua mulsa. quo iacto non modo' desistunt pugna, sed etiam consevciunt se lingentes,' eo magis, si mulso sunt aspersae, quos propter odorem avidius 36 applicant se, atque Obstupescunt potantes. Si ex alvo minus frequentes evadunt, ac subsidit aliqua pars, sussumigandum, et prope apponendum aliquid bene olentium herbarum, maxime apiastrum' et thymum. ,, Providendum vehementer ne Propter aeStum, aut
propter frigus dispereant. Si quando subito imbri
in pastu sunt oppressae, aut frigore subito, antequam ipsae providerint id fore quod accidit raro,
scriptura antiqua; unde cunae, in inuistilia. Hinc an uuentae foemit ae
ap. Festum. Sed accuratius di eam de voee ad Columellam VIII , s , 49.
Secretas Crese. secretias occiso otioso rege fiaticium Mori regi. Sed Ges rex editione Lovan. Cresc. laudate ea. -n rege Occiso. quia tamen ipsum additamentum tecte Probat. In antiqua mea Edit. est earum oci, subli
276쪽
DE RE RUTICA a 75 ut decipiantur) et imbris guttis uberibus' ossensa oiacent prostratae et assiiCtae, colligendum eas in vas aliquod, et reponendum in tecto loco ,' ac tepido. Promendum ' deinde quam maxime tempestate
bona, et ' cinere sacto e siculneis lignis in Diandum' paulo plus caldo quam tepidiore.' deinde concutiendum leviter ipsas vase,' ut manu non tangas,
quom a. V. Pronum ad mer. sive monum e die Pol. victorius in libra ,uo reperii, quod deinde editum suil : ρ -- e die. Q, Om. I. B. Br. R et Das φ neinere A. Iiint-G. h facta P. o infricandi A. Iunt. G. C ld. Vietorii vulgatam, dd. Vrsilii infriandum vel infricυιdo habent. Deineeps patillo dedit eum Victor. Gesner. d Laeunae notam posuit Commetim e ipso I. B. Br. R. ipso Maso P. 1. φ-n υ o P. a. Codex Caesenas Uso se, alter S. Reparatae Usum Mas, i Me Pontedera. Verba haee li. l. Omi it cera m tragac colligendum eas. Vulgalam antea librorum distinetionem et lectionem id fere quod correxit vicio ius. Te Crese. tecto, Meo tepido et Bono einera i ido Iutis calido quam
te ido, eliciendum sver eris et excia tiendum Leritor a, et v inuum tangas et Ponendum in sola quore-Ascurit mxtra suos es os, ut ad domicilia redearie. ubi Mil. antiqua n ea halint: Dinter υas, et νυ --. Vulgatam Maleastrono ad meridiam ex li. tiro suo mutavit Victorius. Deinde Scaliger intum locum sic refingebat Promenaae quam minime te raetine pin. Ursinus contra ex vestigiis scripturae veteris Codicis legi volebat:
dum que sere maxime. Vere enim in sola positas et cinere sicilineo obrutiis reviviscere, tradit cum Columella Plinius. Poma ita omendabat: Pro m- ae die. Ponte Iera: IV uua quiam. Gesner: Promerulaeque inde.
Diuidem eomparato Plinii et Cotu. anellae loco LX, la, video, apes primum colligendas et per hἰemem te pido loco reponendas esse, deinde
vere Promendas et in sole reponendas, siculneo cini re obrutas. Igitur post tepido posui punctum. Deinde P - mendum unice verum puto, Propter reliquomini verborum similem sormam, et quod seulentia libromimque aeriplura hoe postulat. Igitur id posui. Deinde meridie, qitem 4 thri offerunt. non est opus; ponit enim in sole aiae Varro, emite ipso meridiei nientiu-nem inutilem lacii. Quare inierimposui deinde pro vitigato e die. Cor timulum Ursinus ex libri, veteribus legi volebat e concinis tau
mumdo. idem annotavit. Gesneeu nihil aliud nisi ex editione Lovari Crescentii attulit hane varie talem: λlecto rePido - sinere tendo, mos lamen calido q iam frigido - Linurvus in ora mariti. Lquidem, Pourede-
277쪽
276 M. VARRONI tan. m, CAP. I 6
is et ponendum in sole. Quae enim sic concalueis Tunt, restituunt se, ac reviviscutit, ut solet similiter fieri in muscis aqua necatis. Hoc iaciundum secundum alvos, ut reconciliatae ad suum quaeque opus et domicilium redeant. XVII. Interea redit ad nos Pavo, Et, si vultis, inquit, ancoras ' tollere, latis tabulis sortitio sit tribuum. ne coepti sunt a praecone renuntiari quem quaeque teibus secerint' aedilem. Appius confestim surgit, ut ibidem candidato suo gratularetur, ac discederet 'in hortos.' Merula, Tortium actum de pastionibus villaticis postea, inquit, tibi reddam, Axi. Consurgentibus illis, Axius mihi, respectantibus nobis, quod et Candidatum nostrum venturum sciebamus, Non laboro/inquit, hoc loco discessisse Merulam. reliqua su enim fers mihi sunt nota. Quod Pium piscinarum genera sint duo, dulcium et salsarum, alterum apud
plebem, et nonJ sine fructu, ubi lymphae aquam
rae rationem secutus, inserui imas vase , et P. ιendae mutavi tu Ponen- m. Crescentius lolige alium ver cum ordinem in libro suo reperit.
C p. XVII. Redit quo discesserat supra lil , si in line. Ancoras Ila scilicet veteres , nonarichoras, iuste Ser io ad Aeueid. VI, 3. Sortitio γ Beele eonira Vrsimam duis
Rentis uisuri Antiquum retania remtabant Maliger et Pontedera dictum pro recini ultima longa, ut min iratis pro marivus est in monumentis antiquis. ω et eandi Eleganter Ve.
sinus corrigobal quod ea emulidatium. non aisinfructu Recte Gestier inseruit negationem; his enim notit-lium piscinae oppositae marsupium potius exinaniunt. Male Pontederaccirrigehat vulgatam: et sino stimim. At in Curis post. omiss non ante sincerim 1 Flor. Codd. metu coiTigil, ἐν -
278쪽
piscinis nostris villaticis ministrant, illae autem maritimae piscinae nobilium, quibus Neptunus ut aquam sic ' et pisces ministrat, magis ad oculos pertinent quam ad vesicam, et potius marsupium domini exinaniunt quam implent. Primum enim aediscantur magno, secundo ' implflntur magno, tertio aluntUr magno. ΙΙirrius' circum piscinas suas ex nodisi iis duodena millia sestertia' capiebat. eam omnem mercedem
escis, quas dabat piscibus, consumebat. Non mirram. uno tempore enim memini hunc Caesari sex ' millia
ait Varro exin ire rein dominicam. Deinde antiquum et Piscibias ex quatuor FIor. et Caesen . Praesert; quodsi enim Neptunus nobilium piscinis et aquam et pisces ministraret, Dial- Ium fore sumtum, easque plebeis Praestare. Igitur inserto esea legi vo- Iebat aeis et Maeam Piscibus ministrad ι
scilicet emtillam. At vero ita licebitoliam vulgatum ah Aldo pisces, scilicet emtitios, defendere. maeretilem maritimae Ursinus corrigebat e be tuis em - ministram; tiemum apud notilest maritimae H--λ- φω a. Verum etsi grammallea
regula ita postulabat reddi alterum
orationis membrum, saepenumero tamen ab ea lege variationis causa
dis dii Varro et optimi quique sui.
Vincam i. e. marsupium. Nate Ursinus interpretatur de potu, in vesicam eunte, Ea loco Varronis apud Nonium in Luga hoe: nobilius est Phili metim quod acer πω, qu quintia mus, Priun aleterum audamus in Adgam, alurtim in Mericam.
Marsupium Massismium Polli. 2Flor. et Caesen quod ex graeco μαρ,πιο, derivat Ponted. in Curis post. S tertis inpiebat Sestertium legi voluit Ursinus. Vide ad II, 4, 4. Esela Ursinus eorrigit tu escis. Caesari Plinius in , a. 8l : δεδεμ
narum tin artum P iatim ex igilaine C. Hirritas ante alios, Mi coctiis tritim
pluuibus Corsia is Dictatoris rei millia
nam Permutare quid 'm pretio notite alia- uterce. Huius initiun intra quam modicum quadragies Piscinae Mendi. - a. ubi lamen cum Pintlano malim ex libris et Varrone legerem es υm
diderami. CL Maerobii Salum. II, t i, tibi libri io numero muraenarum ora sentiunt; itaque antiquam lectionem Varronis restitui, probante Ponte-dera. Nomen Hirrii similiter variatur in libris Plinii, ut in Varronis Coi ld. GL C. Lucceius , C. F. IIirrus, Pupinia, quem memorat Cicero ad Divers. VIII, 8. Pompeianus is su l, et p. st quam aedilitatem iretierat, el reputa '
279쪽
278 M. VARRONIS I IB. Ill , e P. I 7
inuraenarum mutila dedisse in pondus, et propior piscium multitudinem quadragies sestertio villam v tiisso. Quare nostra piscina ac mediterranea plebeia recte dicitur dulcis, ct illa amara. Quis enim nobtrum non una Contentus est hac piscina' quis contra maritimas non ex piscinis singulis pid res coniunctas ha- 4bet 7 DPluris. J nam ut Pausias et cauteri pictores eiusdem generis loculatas magnas habent arculas, ubi
discolorcs sint cerae sic hi loculatas habent piscinas, ubi dispares disclusos habeant' pisces, quos,
sam uilerat, contra Caesarem se n.
lentias dixit, teste Cicerone ad Div. VIII, 2. In Cicerone Hirrus ubique scripsit Emesti. Sesetertio Ursinus sestertium iterii me uigit. Nostra Piscina Ursinus corrigil: piscina diutas et cremea , plebeia recte dicitur Quis ροι- - corruntiis est 2 Ous cmuria Elc. ILbet' es 4 Suadente eliam Poni edera iiii lusi alierum Plities. Cum Edd. I. B. R Licit Codex Caesenasel Venelus. Gesrier vulgatum d clen di bat, quasi alterum ρLι es intilligenduin esM t impuvn. Ursinus malebal: Quis contra m..ritimaas musin tibis ex Piscinis pluristis coniunctus Di t ZMite; nus halcnι Viminus magnas abundare cessebat, assentiente Pon- tedera, qui ad piscinas retrahendam eam Vocem suspicabatur. Sed idem Din. Vetus areolas praeserebat. Addebat, pictores arculis uli ad rei canene os colores; at areolis seu labellis ad pingendum. Sed vir do lux ralici nem. Picturae encausticac non cogi: aliat eam fuisse, ut discolores eerae picturae persectae singulae imponerentur, et deinde virgula candente inurerentur,
quo diutius secturae colores integri
et splendentes s rvarentur. Discolores sint cerae Ita emenda.
ii Victorius ex librorum seripiorum lectione: Mi discolores stinet ccleria. Primae Edd. habent discolores sine certas. Eandem cum I ictorio emendationem, quasi ex Codice vel creductam, proposuit Ursinus, ei addidii ι,euin Plinii 35, s. 39. Ceris pingereae picturam inurere quis primus excogitaverit, non maristat. - Pamphi lus quoque , Apellis Praeceptor, non pinxisse tantia in encaustica, sed etiam docuisse traditur Pausiam Sicyonium, primum in limc genere nobilem. Idem secl. 33 cerae linguntur iisdem his coloribus ad eas picturias, quae inuruntur. Apuleius Apidog. , quod vel ra inusium vel pigmento illitii iii. Haec Vrsinus. Pertinet huc locus epistolite, a Balii Lio Niseell. 4, P. editae, ubi h iee sunt : artificium qii dam, iuxta morem arili trium Pingundi, cui, ne iacies ei pulcritudo
280쪽
proinde ut sacri sint, ac sanctiores quam illi in Lydia, quos sacrificanti' tibi, Varro, ad tibicinem' Grae
picturae vetustate temporum aboleretur, cerae mixtura apponebatur, Diodieo igni huie temperamento adiecto, ut , aetitia mensura colorum ceraeque roticordis te, nec venustas, et gratia coloribus, nee cerae perspicuitas deesset. Vide locum integrum apud Harduinum ad Plinium T. II, p. 709. Seneca Epist. 423 pictor colores, quos ad reddendam iamilitudinem multos variosque ante se Pinsuit , celerrime denotat, et inter c ram optisque facili vultu ae manu commeat. Postrema ratio a Plinio memorata , quae resolutas igni ceras pe-nieillo imponebat tabulis et apud Gradicos Romanosque navibus pingendis, diuit,si me in imperio ,raeco duravit,d cente Cangio in Guassario graeco sub voee κηρ 4; sed plane diversa a prima illa, qua pera tabulae, e lori-hux, ut videtur, a lua resolutis et impositis, perseelae nique ahsolutae su perinductis virgulis eandentilius inuis rebatur, ne colores elui possent. Hi ne Plato in Timaeo p. 44S: ζ,um oliveγκαυμα ἀυεχπλυπου μοι γειγουε. Atque hue pertinet locus egregius Plutarchi de Sera numinis vindicta p. 109, ed. Wyllen b. ubi Thespestum, animo peragrantem loca in serna et reverti volentem, semina tangit subito virgula, Mo mplius visa ibi recordaretur : δευρο δ i, ειπεν
γρὰ οι διάπυρον ποοσάγειν. ἐτέραν δεχωλυειv. Ex quo 'oeo clarissime apparet , ceram P tisietae picturae fuisse inusiam virgula ignita, quo melius
eoiores et diutius integri permanerent. Timaeus in Lexico Platonieci p. 276
- γεγραμμένα. Sed in hoe Platoni,
Ioeo de cera, inurenda picturae, non est sermo, sed de colorum tiretam Iitione, quae neseio an virgula suerit
sacta. De hae est l. iis Quinctiliani Insiit. 8, 5, 26; nee Pictura, in qua nihil ei mim litum est, eminet; ideo pio
artifices etiam quum Plura ita linam abulam opera contulerunt, Ualii distinguunt, ne umbrae in eo ora cadant. Cirmina linere hic est ἀγχ αἱ viis , liuod Graeci alio vora huici συμ- φθείρων eo lores dicunt. Ciniim liticia Plinio die la, plane est divor a. Hi ne in Digestis de instr. Marii. V.nsiti leg item pieloris: mni Pictoria is
atrametuo legio, cerae, colores, similiaque horum rivio emiant. Item Iae. rvetiti et mmteria et eoue e.
Ae Minctiores Maliger hare verha delebat, ut archaismuni Var ni imputaret de suo. Lrdia γ Lyciae pisces mercisi ad angi tria tibia evocatos, ita lini Aelia. ius Η. Λ. VIII, 6, lihi vide notam. Alibi pisees sacros memorat lilein X li, 2 et 30. Lyeiaeos pisees sacros haltiel etiam Athenaeus VIII, p. 333. Possit