장음표시 사용
531쪽
53o COLUMELLA L Ll D. III, CAP. 2. feracissit nae, mediocri quoque foecundae, praecoquis Ductus: ideoque frigidis locis aptissimae, vini dulcis, sed capiti nervis lite - venisque J non aptae. nisi mature lectae pluviis ventisque et apibus uiserunt ' praedam, quarum vocabulo propter hanc populationem 3' cognominantur. Atque hae pretiosi gustus celeberri
mae. Possunt tamen etiam Secundae notae vites proventu et ubertate commendari, qualis eSt Biturica, ua-
annotavit Gesner; libro enim s5, a. 3 est: inMuru ad semini itim i im m Marida inMeterati ea ies. Ceterum haud seio, an reete Plinius ex h. l. retulerit au-lera celeritis mamreseit. deinde idem iet tamen utime celerius imire vinoisset . sed liber antiquus, a Dale m- pio laudatus, reeliust nulla celeritis mettirescit; imbre Purrescit. V is me Hoe vocabulum cum libris optimis rectius omitti censuit Pontedera; salsum enim ait esse vinum muscatum venas instare et laedere, magis quam vinum quodvis intemperantius ingestum. Igitur inelusi. Deinceps Vrsinus corrigit non via. reete i Idem post maginae Deloe interpunctionem maiorem poni v
tuli ; sed apiariae videntur ideo dietae esse, quod apibus, nisi mature leguntur, ut pluviis et ventis, praedam
asseriint. Celerum ossertini malebat Cesnerus legere. Isidorus: Amariae Mintim durae sciunt, quas nisi cito Ieingus, h, Miis et in ruis et maxime risib inferiuntur. Mariam Gyraedotiose vim
einde recipiet Dr. quoniam - recipiet Lips. g Ita pro nemis I. B. Br. R. ὶ maturae I. B. R. reele Br. k et exportu. B. B. L. G s. s. in Daria. υiti ea Ges. Θ balisca L. Ges. a Gem. ordinatam , rationibus etiam phvsicia confirmavit Morgagni. Vina enim acidis elementis aggredi nervos, quo pie maturius lecta eo acidiora
Ies; aliquias o tam re coeli ais soli opera non funisu intris Iem, stetiti Ferenia et cum ea forens Buririca . actura rarior . um iam foris Mnoxii, quoniam cinge durat, Mentisque re imbribus resistrarit, meliores tamen adsen-ttatis locis quo critidis, midis quam sitientitas. ubi vides, Plinium sere eadem ex communi auctore retulisse eum Columella, et eodem Ordine, ut sere in i is omnibus hiaeusque laudati, de vilium generibus. Igitur verosimile est , Feceniam illius esse eandem quam Columellae libri editi basilicam appellant, et nomen esse vitiosum. Isidorus post Amineam
pergit: B-υιitae a magnitudine nomen sumserunI - Biturica a regione nomen sortiari eu, turbines et Pluinas eleatores fretiuime sustinens , nec tu maera terra aes iens. mius meriti et M- salisca est. Ita et Vincentitis habet. Barillaea libri etiam scripti dare voluisse
532쪽
lis basilica,' quarum minorem cocolubem vocant Hispani, longe omnium traianis utraeque proxii me. 'nam et vetus tute in vinum earum patitur, et ad bonitatem aliquam per annos venit. Iam vero ipsae laecun- roditate praestant omnibus, quas ante retulic tum etiam
patientia : quippe turbines imbresque s sortissimo 'J
sustinent, et commode fluunt, nec deficiunt macro solo. Frigora melius quam humores sustinent, humOTes commodius quam Siccitates, noe Caloribus tamen contristantur. Visula' deinde ab his et minor argitis DSang. pὶ eoeotan P. coemto 3δem L. colubem Coes. cocco Dum Satig. sedeor tam ex Sang. Gmnov. bl Proxime B. G. r retinui Br. s Iortissime om. I. B. Br. R. igitur inclusi. ci avi defrutina I.ips. . tolaient II. v Vividiae L. P. S. Visidae reliquae ante Gesu. Postea iterum Viniata L. P. videntur. Ponledera malebat Vibis L ibiseos enim eum BiturIgibus Aquitaniam habitasse olini. Non memine rat ergo Plinii, qui sier Basili m
Etiam Chimei. liber Plinii B seluuntiabet. Forte voeata suti a Batisio in ora Calabriae, apud Plinium 3, a. 46, quod Mela II, 4 valetium dicit. Coeia Plinius eo lolin, ω dea Chiillet. e Modin, Toletanus Co
tiam Lia res oppositos frigoribus ealores legisse h. I. videtur Plinius,
qui sie: m liores tamen algentibus locis iam calidis.
Vistiti d. primae Visulae, iunumero plurali consentiunt Codd. Lips. Pol. Sangerm. qui paulo portDistilia habent seriplum. Ponledera lectionem vulgaretia ita corrigebat ex Plinio: k istidiae deinde et ex his miuor
Argitis. Scilicet Plinius XIV, c. 2 limVistilo Edd. antiquae Viae ista
In eligerido solo morosia, pingui ρο- trescit , fractu omuirm uora ProMenit; mediam temPcriem delicate quaerit; ob
ritu iudecora insti, in 'ore iti Iutit, nisi minuνa protinus ruitur, eliam mum rescens cadit. Congria gondiues eam
metiar folioι- am Avito atque diaritia. Vnde si cum Pon ledera h. l. legas et 'ex his, omnino vetus lectio Vistilae servanda erit, nee diffiteor, Faltonem hanc mihi placere prae vuIgala lectio- ne, ubi deinde idem si ilicat, quod sequens at his, adeoque abundat. Sed de Visulis vitibus dubitari potest, num una an Plures sueritii. Vnam
533쪽
53a COLvu EI LAE LIB. III, CAP. alctrrae mediocritate laetantur. nam in pingui nimiis viribus iuxuriant; in macra tenues et vacuae fructu veniunt: amiciores iugo quam arboribus, sed argitis otiam in sublimibus fertilis vastis materiis et uvis exua a borat. Humillimis tabulatis aptior visula brevem materiam, durum et latum solium exigit, cuiris amplitudine fructus suos optimo adversus grandinem tuetur:
qui tamen nisi primo quoque tempore maturi legantur, ad terram decidunt: humoribus etiam prius, di, quam denuant, putrescunt. Sunt et hel volae,' quas
Sang. habent. x duram addidi ex Br. es. Sang. durum fodium et Sang. maueris Polit. y etiam om. Sang. α quodue I. B. Br. R. herbiaias ipse deinceps Columella eum Plinio nominat. Argilis etiam dubium est.
Visularum an suo genere contineatur.
Ninorem laudat etiam Virgilἱus II,
99. Argitisque minor, oci non cena-rit titia μι tasuum fuere, ais totidem durare Io aunos. Ex graeco
generis albi argitin interpretatus est Isidorus. Infra s. 27 Sange . No. Natuat aruit . Celerum in Ioeo Plinii vocabulum aliquod excidisse manis tum est. Hardilinus igitur eorrige hat:
muleris magis quam denso inarum Partu. Daleeampius malebat magis eo ervo. Brotier: νisula mutio, magiscinam denso, inartim. Ex Columella quidem earum rori'ectioniam nulla
Polerit confirmari; aliunde enim Plinius sua di xit, videlicet ex Graecino. In stiluimibus Plinius i. e. post verba silpra aplu,silar iam tis set misar ribus fortilior est, et isti a imis ra lem uti ea i Sia vis mulsis fumili
rimi cmae verba proxima sequunturninitidis mentionem. Consentit igitur Plinius cum nristro, qui tabulatis iiimillimia visulam aptat, Plinitis iniis arboribus. Iugum igitur Columellae videtur ad eolles Sabinos et vitem Argitin esse reserendum, Dum
adirelae arbores iugatam vilem potius intelligere nos inlaere videantur. C terrim at te Gesnerum interpungeba- Hr: exuherae, millimis trab. arti . Vistilia με mi siti itiuria emendare iussit Vrsinus.
-s. Sang. aceessit durum male iurild. reliquis omissum , sirmante PILnio. Isidorus i Argitis graeculia intis generas adfli, fertilis, varium materiam et Dei e re latum solium mituens, m af egram nisi primo u Do mitigas, avi ad terram decidit, arae humore Putrescit. Cuius loci vitium ante Ponte-deram ad h. l. vidit et eoisexit Gal. lieus Isidciri tute res Iaeobus du
534쪽
nonnulli varias' appellant, neque purpureae nequUnigrae, ah helvo'' nisi fallor colore vocitatae. melior
est nig Pior abundantia vini, sed liaco sapore piretiosior.'color acinorum in neutra conspicitur aequalis.' utru
que candidi musti alterna vice annorum plus aut 'ini Rus asserunt, melius arborem, sed et iugum Commode vestiunt: mediocri quoque solo laecundae, sicut pretiae '' minor et maior. sed eae generositate vini magis commendantur ,' et frequentibus materiis frondent, et cito maturescunt. Albuelis' utilior, ut eti
uva media inter album nigrumque colorem, teste Aristotele de Gener. IV, 4 . quasi sumidam dicas. De qua Theophrastus eadem tradit II. P. II, 4. C. P. V, 3. Plinius M, s. 4, no. 7. Capniam vitem in Thurin s collibus non ante demeli ait, quam gelaverit. Capniam gemmam Plinius eluit sumo in seelam interpretatur 37 , a. 37 : eandem s. 5li: pliii imis spiris lanii-dam dixit. Optimum inum Caprili in
in Beneveniano agro nasci, tradit Athenaeus I, p. 33. Helvolam esse, mecum sentit BOdaeus ad Theoplira. stum. Ceterum de vino Helvolo Galenus apud Athenaeum l. p. 27,
prei ει και τρυρεc Q. Sed haec Becte inomiit Pontedera, non hubere Mee quo reseratur, et esse dubium ad nigram an altitorem Ι-- liueat. De nigriore constat ex Plinii ,earu praeserri; rationem atriindantiae addit Collunt ella; alteram neuter rara minavit, ut dubitari Possit, qrio colore suerit, quae sapore praestabat.
minat etiam Virgilius II, 9Si ubi
Servius : Hae cito m utires tu, titutire preciae dictae arant, quasi Praecoques, purul ante alias co imantur. In Plinio XIV. s. 8 i vinum Pucinum cum Graecorum Praeestino comparatur.
sed ibi Edd. antiquae cum Hermolao Pre ora habent. Recte Pluitaniis
monuit, ex Codice Chiis. σωιtimmm, et Salmanu Pruictamini essiciendum esse Paraclypianum, illo Hadriae sinu allatum memorat Dioscorides
libro V. Albueli, Plinius: Albiniis summis
535쪽
ait Celsus, in collo quam in campo; in arbore quam in iureo; in summa arbore quam in ima: sevnx et mnteviae frequentis et uvae . nam quae ' Graecul ne vites sunt, ut Mareoticae, Thasiae, psithiae, ' sophortiae sicut habent probabilem gustum, ita nostris rogionibus et Paritate uvarum et acinorum exiguaate minus fluunt. Inerticula tamen nigra, quam quidam Gracci amethyston appellant, potest in secunda quasi tribu esse, quod et boni vini est et innoxia, undo etiam nomen traxit, quod iners hab tur in tentandis nervis, quamvis' gustu non sit hebes. Tertium gra
iide lacu Aegypti, inde sorte in Graeciam translatas. Vide Interpretes Vir.
filii Ceom. h, s . De psithia vide
ad stieatidri Alexiph. vers. 48 . Sophoniae Monstrum nominis nemo expellere conatiis est. An lalet in eo Plinii 30, Rhodi/-m simile est. Phorin m saltius Coo' tibi Codices Ptu, rem, Harduiniis legi uti Corynorum.
que minor cui non cretaMerit ulla avirmitum fluere aut totidem Per durare annos. De olivis noster rap. I0 simi
liter posuit ext in , satis fluit. I ne Fuora Collimellae dieitur de vini expressi copia. Monuit haec primus
cis translatam locutioneni, docebo ad XII , cap. 50 , s. 3. Inerti ἱαὶ Isidomas r Inertisvia nigra est, quam Graeci amaraciora tyocant, vi Dini et lenis, a quo etiam nomen traxit, quod iners in tentia is nemis habeatur, quom is sputu non sit hebes rtihi Cliseon annotavit, vocem ama Orion ab helvenaceis istue esse trans. Icitam. Plinius: Inerti dam e nieris amello ere, iustus miriam dis uri, tu elermo 'recipue commendast mutuo , sed inritiis innoxiam, xi quidem temulentiam miri non facit Qui locus Homon amethyston satis desentat et explieati Tertium gradum Isidorti tertituti tis Nilium , quae sola foecunditare eommendantur, abundantia co toxa, nivtiumque Divi ens. Plinius fortilisus commendat ceteras, Priuc em γhc Menacam. Duo eius genera: maior, vitiam quidam longam , mitror, quum emarctim a Peliant, Non tam De ndiam sed gratiorem hausIti. Discernitur folio eis inruo, Tum turarie graeilis. Tur
536쪽
dum facit earum Celsus, quae foecunditate sola commendantur : ut tres Helvenaciae, quarum duae maiores nequaquam' minori bonitate et abundantia musti Pares habentur: earum altera, quam Galliarum in- Colae emarcum' vocant, mediocris vini: ct altera,
eas subdere his necessariam: alioqui titertatem suam non tolermur miritimorastinu gaudent, roseido More. Numetutium minus Italiam amar , rara, Paris, Pinrescens in ea: in quoque , Dod germit, aestarem non exmmemus: nec alia macro solo familiarior. Grae. Oms, qui alioquin Cornelium Cristim transscripsit, arbitratur, non naturam estis re gnare Dialiae, sed multiram raride Palmites eν--Iitim. Ob id fertilitatem stiram absumi, M non miaePin mis soli Mertas lassescentem sustine a. Cin viculari negat. gna doce, at Merum est, inqua in tale coelo uori esse
tis. Vbi vides , Plinium duci modo
genera commemorare, et ad emarcum transferre solium rotundum. Codex
Tbuant similiter ibi habet marcum,
alit quam arcana. Denitive roscida
odere in Plini egere m Iebat eum Dalreampio Nardilinus ; atque ila edidit Brolier, qui ex libris praetulit
scripturam helMenaiciam. De nomine helvenaciarum primum videamus. Noster infra V, 5, 36, elvenarum genus . ut Gallicum commer rat, tibi nulla librorum varietas est. Igitur nomen ipsum Gallicum est. Diversae sunt he odiae a colore vario appellatae, quas supra a. 23 et infra cap. 23, s. 3, nomiliat noster. Vinum helveolum
minuseulum Catonis VI, 4 , et Va ronis I, 25, Plinitis et libri scriptivariant, hebetum, MLinum, he estim,
hctatum vocantes. Idem Cato rap. 24heIveolum vinum fieri ait addita dimidia parie vini apieti ei despuit iri. gesima: ubi Polit. liber hel, tum n
minat. Ex eo igitur loco credo apparere , helveolum Catonis seu helvi tum esse genus vilis a natione aliqua
dictum ; idem , ni fallor, de quo Plinius 4 4, a. 3: Iam inMentia Per se in Dino Piceni resi em , me in uem agrum nobilitaris. Amerio, Sequarim e et Hel eo generi a non mdem iuvistrata t ubi, si verum est, non
pridem celebratam suisse vilem Nel. vicam, Calonis vinum Helviolum diversum esse debelr quod eliuidem non eredo. Helvicum et helvenacum idem esse, monuit ad Plinii loeum Hardianus, et dictum ab Helviis, quos ab Arvernie Cevenna monte separari ait Caesar B. G. VII, 7. Albam Helvorum habet Plinius III. s. 5. Helviorum seu Helbi omni ager nunc dicitur te V arris. Quam Suevi vo-
vani Euen, alii Euling, Eviscia, solium rotundum habet quidem, sed
diversa esse videtur. De ea vide rengeri Cultur. vinearum Praelicam P. 59. Metim Cod. Lips. et Sang. maretim, ut libri quidam Plinii. Su pieari possis, hine derivandum esse traiit
eum vocabulum mviro, quo vinace
rum pes expressus significatur, euius significationis exen,pla ex scriptoribus
537쪽
536 Col. 'MELLAE LIB. III, stat'.
luam longam appellant, eandem Ilio avaram,' sordidi vini,' nec tam largi cpium ex numero uvarum' prima
26 specie promittit. Minima ε et optima e tribus facillimo solio dignosciturnam rotundissimum omnium id gerit, at suo est laudabilis quod siccitates maxime perfert, quod frigora sustinet, dum tamen sine imbi ibus sit;' 1uod nonnullis locis otin in vinum eius in vetustatem diffunditur ; quod praecipue sola maceradi rimum quoque' solum sertilitate sua commendat. Vt'spionia dapsilis musto ct k' amplitudine magis ' uvarum,
Marcus. Nisi imitus a vetere Gallorum vocabulo descendit, quo equum significabant. leste Pausa uia in Plio. cicis , qui ιππων ὀνομα μάρκαν esse aii. Sic Mareellus Empiricus e. 46, p. 321 r herba γη pallica cam---cus , linitie equi tinguia Nomuur. Cons. Cangit Glossar. lat. in v ahulo AG reeis. De Marcomannis, id est, ἐπ- τακοις ἀυδροισι vide Uageni ucli. ad
Aeliani H. Λ. XIV, 23 , in edit. Abr.
Gri, novit. Fuerit igitur tis a marcus vel masse quasi lamiος graece dicax ---ὶ Vitium arguit varietas caseam et canaram. In , arrone II, 4,
4 0. de Gallieis succidiis legitur in veis iustissimis libris scriptis cartiuae et irae, in Edd. tantiacae. An sui i lim h. l. eaniariam 8 ut dicta suerit itis vilis propter sordidum himun a cauibus. I eram lectionem forte alii exqtiirent. Forte latet vestἰg um v is caua , de cella vinaria usurpata ab Augiastino aliis pie, unde Italicum cauas a hodieque frequentatur; Gallieasee dicunt. Vide Cangit Glossarium. arum Prima vois Hanc Sang. lectionem probavit ' Lim Drakmb. ad Lilium T. I, P. ram. I t spinnis Isidorus: Visisicinia
quod multum vini sitiat. Pontedera ut pro vi rest lui iussit, et lectionein librorum scinionia inleu,relatur a longitudine uvarum aut a Scipioni mgetate dictam. Plinius: Aestrum fictam Mia, quam τά iam 3 Piscam incunt,ati timuisve et imbri a m/nguescit. in imo ne lis alitur titur, M id M- umιari agro Pectiliaris. Stiliret inpendet ab iit illo secl. 2S: quae Dccunditare sola conmmendantur, ut ises
538쪽
DE DIE RUSTICA quam numero sertilis, ut oleaginta ut Murgentilia , eade inque' Pompeiana, ut Numisiana ut venuculo cade ui suo scirpula.' atque sucula P ut nigra Fregul- lana ,' ut merica , ut Illi aetica ut omnium qua S CO
omnium etc. Ρ. - metiis G s. in meciicia acti ea rhcletica L. et ritim, in lattica, ut ominium etc. I. B. R. rami enaeiae. Iterum nominat infra e.
7, s. , III, 2s, s. 3 et 30. Naturam eius arguit sol irin uliginosum Ravelinae. II ine Martialis III, 56 : Sit e
ris mρυιm. Alia cotulitio agri Caecubi, de quo vide ad lII, 8, s. 5, Pt Opter eius aquas calidas ubique prorumpen
oleaginta Plinius: oleagineam minper a similitudine otii ae. Moissima liaue t Martim ad hoc tempus rePerta est. Ita saltem oleaginea h. l. scriptum oportebat. Sed libri scripti omnes cum Edd. optimis pro ea nominant hia Miam , quae videtur esse ea, de qua Plinius inter vites, serii litate commendabiles: sievi horeonia in Cammilia tantiam intiliatis tibiariae , sed Menale Praeclytia. Ita lue hanc equidem ieetionem praetulerim. IIumenti/M Plinius: In Vestirio et Surrentiuis cotti s Missontina e Sicilia Potissima , quiam Pommissuamia pia Docant, Lintio demum feracem , novi ho Onia in Crin ania, lasιmmini tritis ei elae, sed uwertara Praeci-ium. Idem Paulo poste Municipii u iam Pon eii nomine anilium, et mMisci uinis coitiosiorem. ubi Pinlianus reti ea ut aulicar ut Br. 9 reti ea n l. emendat: Pommi muniei ii suo um
ter Quime deflores ules et ollis atrissimasu Camin υιi maluau sis lana -- care, alii striculam. ubi ex Regio libro scire .im edidit Brolier. Idem Pliniit, tutor insignes uva, non vitio, vile nota linat Misy viaiam Passo acino. In
Macro Lio Saturn. III, 20,. legitur Me- ncula. Deinde se citida ex lit, risse ripiis ei libro XII, 43, malebat Pontedera; paulo post tamen praesert scriptuliam . quasi tenis lineisque di-alineiani, deniquE Mi iam a sti itinterpretatur dictam, lineis venulis striis lue di, lineiam atque ordinatam in acinis, a στίχος series. Sed libri optimi pro nicidia habent raucula. Plinius inter pergulanas damnat rabias tim ubi libri scripti risti iam habent, II arduinus malebat ru scia iam a colore ravo. RMiolas uvas ba-I,et Caugit idossariu maneriea Plinius: Tolerar et Onuo mOoica eontra Omne sidus frmiuintia
539쪽
gnovimus copiosissima amelaca' maior, a multis,ii argitis' sitso existimata. Nam has nuper mihi ε cognitas, pergulanam dico et irtiolam h soreolamque non sucile asseverem , quo gradu ' habendae sint: quod etsi satis foecundas scio, nondum tamen de bonitate vini, quod asse Punt,' iudicare potui. unam etiam Praecoquem ' vitem nobis ante hoc tempus incognitam in Graeca ' consuetudine dracontion vocitari comperimus, quae foecunditate iucunditateve arce-
cognitas. desse. P. L. niu Per gulariam S. la) hirtiolam I. B. Dr. R. utiliolam
mgro acino , innis in Detrastasse redinis sontibus. ubi alii Cindices halinni metica. Brolier antiquiam merica restituit. Libri Columellae metticam , m uiam, 'ecticam nominant, et praeterea Graicam interserunt, quasi de 'mettica aritea Columella lo luatur.
Rhintiea Plinius inter insignes uva, non vino, viles: Rhnetica in minitimis adpibita πρollata , dissimilis lati- Me illi se. Rhaeticae nanupte haec
M. Mis , confria acino , degener insero , sed erue Omnium tenuissin a, Nucleo, quem Cliatim incant, ωι ac minimo, aciutim Praegraradem ruum alterum e
lota. Geminam ita facit Bliaetieam Plinius. Pulant esse viae hodie diei. tur Viat diuer, in Hungaria miliene1 inter teste Millerpaclier Elem. rei rusticae T. II, p. 22, I irgilius rei quo te camiue dicam, Muietia' noccetiis ideo contende Hilernis. Vin Rhaetico Augustum delectatum suisse, monet Sliet. c. 77. Plinius X lv, s. 3 , inter satrili sumo servatas uvas reserti Anti Tiberitvn Rhaetieis prior
nus corrigebat ret Tiatiis vel Dixtilis. Postea Plinius Rhaeticam domi nobilem alibi non agnosci tradit, in ditate tamen bonitatem vini compensare locis temperatis salam ; secl. 8 rra Veronensi item Mutetica Falernis raumm Ponturbita a Virgilio. Milicet Bhaetorum oppidum erat Verona. Sed eeee servius ad Virgilii Georg. II, 9Si Rhaeticam in rem Cato Praeci. me laudat in libris, quos scripsit adsilium a contra Camutis eam istu erat, et dicit, viti rei a tam esse , mirarim quae cur eam linassa erit Cato. IIo die ire libro Catonis Rhaeticae vestigium non
Areelaeae Infra cap. 7, 3, ubi li- hei alii Areelulam alii Arelatam, P.
2l, s. 3 , legitur arcetrae. Perse lunam Vereor, Ut vocal u. tum sit sanum. Nam Pergulana est. quaecunque in pergulae sormam colitur.
est. ubi libri seripti Deiola habent
540쪽
lacae basilicaequo et Bituricae comparari possit, g
Nerositate vini Amineve. Multa praeterea sunt genera δ' vitium, εPiarum nec numerum nec appellationes Cum certa fide referre possumus. Aeque enim, ut ait Poeta, Numero' CONrcnde re r Uferet, qtiem qui Scire octie , Liboi polit aequoris idem discere quam multae Phrro versontur' harerum. Quippe univorsae regiones 30 regionumque pene singulae partes habent propria vitium genera , quae consuetudine sua ' nominant; quaedam etiam Stirpes cum locis vocabula mutaverunt; quaedam propter mutationem ' Iocorum, sicut supra diximus, etiam' qualitate sua decesserunt, ita ut dignosci non possint. ideoque in hac ipsa Italia, ne 'dicam in tam diffuso terrarum orbe, vicinae ctiam 4 'nationes nominibus earum discrepant, Variantque Vincabula. Quare prudentis magisv i est eiusmodi nomen-3ι clationis' aucupio, quo potiris nequeant studiosos non demorari; sed illud in totum praccipere, quod et Celsus ait et ante eum M. Cato, nullum genus Vitium conserendum esse nisi fama, nullum diutius con-