장음표시 사용
601쪽
6oo CoLvMELLAE LIB. Ill, CAP. I 7XVII. De positione surculi non minima disputatio
filii inter auctores. quidam totum flagellum, sicut erat matri detractum, crediderunt sationi convenire: ' idque per gemmas quinas vel etiam senas partiti, Complures taleolas terrae mundaverunt. quod ego minime probo; magisque assentior his auctoribus , qui negaverunt esse idoneam frugibus superiorem partem
materiae, solamque eam, quae est iuncta cum Vetere Sarmento probaverunt, Caeterum omnem sagittam
a repudiaverunt. Sagittam rustici vocant novissimam
Didymus V, H, 3, itidem septem
culos primos concedit sarmento ,
eum Qtiinelitiis V, 8. 30, qui plane
7, 5 habet a matre et putii Prositati, seu ptia acuminis te itine teli ametem praefert. Plinius 7, s..3S,Do. 3 :lium Numerarior fiatius. Primum omnιiam vilial seritis, ex his nisi inusiae , et δε- rura m in inmerito. in Massur aurem
eris e duro stirodias seri, eo me argu memo molieolus Doeatis etiam minc. Postea a elli eum suo muce minius est
ut in 'or neque est aliud Mi Darius. Terrium genus adiectum etiam m -- Pedititia sine calce, Promer quod sagittite Mocantur, cum intrarii Panguntur tiadem cum recisi nee inet ii, trigemmes. Pliares autem ex eodem stir se hoc
modosinu. Vides, Plinium diversum abire a Columella in eo, cpiod sagittam a modo pangendi malleoli dietum suisse putat. Celerum iam olim de sagitta ita Theophrastus II. P. II, rγαρ ἐπια τα ἀπο των ωvω ροὶ - λον βλαστάτουτα και γευχα μυδ καθαπερ αμπουλος ἀπ- των κλημά v. αυτη γυ Ουδ' ἀπὸ τῆς πρωρης αλλ'
et t. τού κληματος φυε t. tibi proram Iridaeus interpretatur cacumina vilis et summa stagella, Nichas vero ad Geoponica p. 336 sagittam. Plinius triplicem sureuli speeiem nobis na mat. Pri nam eὲ antiquissimam eodem modo enarrat, ut noster supra eap. 6: Primes, inquit, est, invitis Prioris anni flagella, vi in ea Parte, qua δε-
md.lur ex Metere sarmento, Promino
602쪽
partem surculi, sive quia longius recessit a matre, et quasi emicuit' atque prosiluit: ' sive 'quia cacumine attenuata praedicti teli speciem gerit. Hanc ergo pru- 3 dentissimi agricolae negaverunt conseri debere: nec tamen sententiae suae rationem nobis prodiderunt;
-runt ins. insutia praecedentium repetitione L. e emietiit I. B. R. I. I. it. Goes. et L. n euit alii. si in Prosiliou I. B. R. Br. seu I. B. R.
in iure mallet smetem Praebet. Capitulum utrinque adhaetire ex vetere sarmenio monet Plinius. Huius siguram exhibet Pontedera in Tab. II, si g. l. Alteram speciem viviradicem nominavit Columella. Plinius surculi1nt cum sua calce non decidi, sedavelli ait, ut in ii eo , idque genus
esse vivacissimum. De quo clarius Plinius 47, s. 43: a tque Molati arborum inxere. Quo in genere vicum Pernia Mura a Mutis r Partemque aliquam e 1 tris quoque comore aufertinet secetu imbriaco γore. Hoc modo
P urantur Puuiciae cor mi , mali, sorbi, memili, Icarini, sin iuri vis pie rite . ubi legendum esses alo, i. e. radicato alii iam monuerunt. Theophrastus H. P. II, 7, plantas libratiis seu viviradiees etiam in vite praesert φυτευτηρια quod si vero nolis, plantam ex superiore vilis parte mcigis quam ex inferiore sumi iubet;
adiicit propagari vitem in se ipsa per
quasi luni scilicet non posse, ut oleam, licum, pirum et malum ; denique vilem etiani palo caria πασσαλου seri,
ut oleam surculo crassiore praeaculo,
malleo paluin adigente in terram. Atque hie postremus locus possit adhiberi ad lectionem librorum optimorum defendendam, ubi est de altero
genere malleoli: qua nascitur meterianoMra, raso M. Nec tamen eam te.
elionem admittunt Praecede ulla : Peri 'sam commissuram . qua nascitur mas mira uo . Commissura enim est nodus
ille, unde nova materia promim Pit, et eas ulum recte Gesner h. l. et ea-Put imum cap. 48, seel. 6 interprelatur tumorem medium inter vetus et
egerminavit. Hoc rapitulum angustis saucibus pastini bifurci comprehendi et deprimi iubet Columella capite sequenti. Huc etiam saeti locus Plinii 7 , a. 35, no. 2: Hos ergo in stir dis
ti a , qutim seruntur, medios sectare
o Ortet , ita ne Prosunt mediatis, At que ila habes simul, quo defendatur vulgaris huius loci lectio, et ratio redda lue eligendi malleoli eiusmodi
per ipsam commissuram resecti eum capitulo, quem Columella veleri malleolo , mallei speciem gerenti, scilicet uirin lite adhaerente capite longiori ex veleri sarmento et dura materia, praeserebat. Malleolum capitatum alterius generis sistit Tabulae II, lig. 2.Palo malleolum seu vilem nuta luam Bomani se erunt, ut έ;raeci, et im- prsebant eam rationem Geomnica V, 9, 30, ita enim sarmenti de miliendi oculos iacile ex ccaecari, et saria entiam ipsum lomiteri. Denique quod vitem in se ipso per quasillos propagari negat posse, id redarguit risus romainis a Palladio III, 30, 6 et seqq. Nomi natus, ubi eam rationem iv xile adibustiva docet.
603쪽
6o2 COLUMELl AE R. tri, CAP. 7 videlicet quia ipsis in re rustica multum callentibus'
prompta erat et ante oculos Pene exposita. omnis enim foecundus pampinus intra quintam aut sextam gemmam fructu exuberat, reliqua parte quamvis Iongissima vel Cessat, vel perexiguos Ostendit racemos, quam ob causam sterilitas cacuminis iure ' ab antiquis incusata est. Malleolus autem sic ab iisdem pangebatur,' ut novello sarmento pars aliqua veteris haereret.
. sed hanc positionem damnavit ' usus. Nam quicquid
Damnarit usus Vide supra ad eap. 4 , Noster Arbor. III, 3 r semina
inserendo surculo seruiri est. Palla.
habens , et veteris sarmenti, quia hoc putrescente ara e cor 'ntur. vhi Crearent. addit et mureseid. Malleolum,
qualem damnavit Columella, vinitores mulli Suevi probant, quorum P tiones explicuit Sive erp. 2 9. Adde Italum Comitem Pietro M' Caro inuidi Conmitiani, cuius Disritatio doeullu vinearum italico sernicine scri
Sang. Vulgo pine. Ita supra cap. 40, 7 i Didelicet quia 'κmet. Steriliaris camminis Sagittae sterilitatem contra Columellam negat fieri-plor Italus in Dissert. de Cultu vinearum i serta Aelis Academiae Mediol. vol. III, P. II, p. 90: mn citidio Bra-
604쪽
ex vetero materia relictum erat, depressum atque Obrutum coleriter litimore putrescebat, Pro Aimasque rudices teneras et vixdum ' prorepentes ' vitio suo
Enecalγat quod quurn aeciderat, superior pars seminis retorrcscebat. Mox Iulius Atticus ct Cornctius Celsus, aetatis nostraς celeberrimi auctores, Patrem atqHe. filium Sasernam secuti, quicquid residui suit ex vetere palma per ipsam commissurum, qua nascitur materia
nova, resecuerunt, atque ita cum suo capitulo sarmentum depresserunt.
XVIII. Sed Iulius Atticus praetorto capite et recurvato , ne pastinum ' effugiat, praedictum semen
demersit. ' Pastinum autem vocant agricolae ferrume tum bifurcum, quo semina panguntur. unde Etiam repastinari dictae sunt' vineae veteres, quae re die-
Br. R. I. I. H. A. prorepentis P. Pro erantis I. B. Br. R. Pro purentis L. P erentes Sang. teste etiam Drukenbotela. ad Silium XII l. 33a; pro rum entes al. qὶ enecarat I. B. Br. R. S. rὶ commissarum P. -υιissuram R. sὶ quae I. B. R. Br. t raserunt L. Goes. I. B. Br. R. S.C p. XvIlI. pastinatum l. B. Br. R. S. Post si quens pastinum ex Sang. autem addidi. b emersit I. B. Br. R. e na pro repastιnatae l. p. 4 0 sil l. Is non solum experimentis, sed etiam urgumentis doctritiae physicae pugnavit contra Columeniam, et non solum arborum plantas, in quibus experimenta instituit Gallus m Humel, εα etiam vilium H aIlein
los cum parto veteris sarmenti depositos plures radices et celerius nodo se a commissura emittere et melius GH Ualescere, quam plantas cton inte- grra nodo seri commissura positas. In arbitribus appellantur illae plantae cum Perua aut culce. Quod vero malleolum eum parte veteris sarmenii
improbarunt Atticus et Celsus, in causa fuisse brevitalem arguit Comes, qui generalim malleolo trium pedum Iongitudinem desinit, emo Phirus gemmae in humum immilli et radiees agere possint. CAp. XVIII. Pauι1rum Isidorus XX,
legunt sim ruitur. quidam Sed Pan pintur vera est lectio. Celerum loeus Isidori eomprobat Iectionem ex libris a me restitutam. Vulgo erat: remstininoe dictvie fere Nineae. Nune demum video Vincentium in Spe . dmeir: 2, c. 40l, in Isidoro legere e Pang twl- - remastinatae diis euntis. Palladius I, 43 : Actis , Per
quas in instinis sarmenta mergianuar.
Itali hodie sarmenia depangunt Pa-
605쪽
. bantur. haec enim propria appellatio vestibilis vinetierat; nunc antiquitatis imprudens consuetudo quiC- quid emoti soli vineis praeparatur, repastinatum 'di vocat. Sed scedeamus J ad propositum. Vitiosa est, ut mea sert opinio, Iulii Attici satio, quae contortis capitibus malleolum recipit; eiusque. rei vitandae
non una ratio est, primum quod nulla stirps antequam deponatur vexatur et infracta melius provenit, quam quae integra et inviolata sine iniuria deposita est: deinde quicquid recurvum et sursum VerSus spectans' demersum' est, quum tempestivum eximitur, in modum hami ' repugnat obluctanti fossori, et velut uncus infixus solo, ante quam extrahatur, praerumpitur. nam fragilis est ea Parte materia, qua 'torta et recurvata, quum deponeretur,' Ceperat ' vitium. propter quod praefracta maiorem partem radicum s
redeamur Omiit. Goes. I. B. Br. R. I. I. S. sin tit narratio L. Deindestimans Sang. quod ex ati s ante ortum est. h composita I. B. Br. R. S. i) speetat I. B. R. Br. h dioersum I. B. B. Be. I mi I. B. Br. R. uni L. forte tinei G. m truae I. B. R. Br. v rmonerettir I. B- R. Br. co erat praeter St. C. Gesu. omnes sy Ponled. eodex perfractia, quota praesert. prasraelam P. Goes. S. et hie ediderat Selineider pro vulg. perfractam. At in Curis post. Potat. praefucia probri. T. disium iristini genere, non hilares, sed lunato infra , quod ocinio voeant, et pinxit Britannux Miller in Dieiion. oli. torio. Sed Toatelli p. 66 , pastinum antiittium a Tuscis vocari ait Graecia. Vera Palladius III, 9, 8 t Cainar remerui patim demnitis , torguendum Crese. retorquendum uon est, Nec aliquo modo υerandum , ne demersa Pe uirus fecundiore parte, quod Meriti Proximum tu, furia terram reli Uurtiar. deinde quoniam ipsa inretiam Ue lici est: re Pars ea, de qua radix fugia marsumitur cra ἐπ 3Periatur Crese. , iniuriae nulli subiicie tilia est, cum qua contendere eo tur antequam lenem. ubi Crese. IV, 9 habet: s iarierιda est, durae gemmae fertiles remaneant mima terram. nec dimersa Ponmin feci, orem te arama eam quam est, sterili Pr ximram relinquatur. Igillir lolum i lumlocum hoe ordine legendum censeor insendum; quoniam ipsa tortura De xatio est; et pars quae - subiicienda est , ino qua - teneat. Deinda Maegemmiae fertiles remanearit sura ter ram , Nec demerari Penilias - relinquin
606쪽
amittit. Sed ut incommoda ista praeteream, Certe a illud, quod est inimicissimum, dissimulare nequeo;
nam paulo ante, quum de Summa parte Sarmenti disputarem, quam Sagittam dixeram vocitari, colligobam sere intra quintam vel sextam gemmam, quae sint proximae veteri sarmento, fructum edi. Hanc ergo laecundam partem conSumit, qui ContOr- ε
quet malleolum; quoniam' et ea pars, quae duplicatur, tres geminas vel quatuor obtinet, et reliqui duo vel tres fructuarii oculi penitus in terram deprimuntur,
mersique non materias sed radices creant. ita evenit νut quod in sagitta non serenda vitaverimus , id sequamur' in eiusmodi malleolo, quem necesse est su-cere longiorem, si volumus detortum depangere. nec
dubium, quin gemmae cacumini proximae, quae Sunt in ecundae , in eo relinquantur, ex quibus pampiniqpullulant' vel steriles vel certe minus feraces, quos
Be. R. Salig. Deinde viilgo salicto conserendo. Bluseh. vitiata coti serendo Sang. satιola conserenda. E ritu erturus ex I. B. BP. R. S. restituit pro
tur anticio conserendo. De salice vero
praecipit Columella demum libro IV. In salice ea culturae diligentia non requiritur, nee ibi quidquam a Co
lumella annotalitria est ea de re. Quare Potitedera malebat: -- nuo con
sarendo UuώMeramus. Cui emendationi obnititur Gesner, ita, ut pulet, recepta veterum editionum et Codicum lectioue vitia erimus, quae est etiam in Sang. pro vulgala Uitas eramvis,
omnem vulgalae leeliotiis dissievIiatem ibili. clansitetur quidem, de saliee nihil antea monitum fuisse , nec in eo ipso loco, ubi de salice agitur postea, tale quid eaveri, ut in malleolo deponendo; existimalint tamen, salicem pro viliore quacunque stirpe poni. Quae est inepta dispitiandi raso. Debet aliquid praecessisse ad quodli. l. respiciat Columella. Praecessit autem a tua, in qua cavlio haee lo- eum habuit. Igitur recte Pontiae
in Curis secundis legi voluit sagit
607쪽
6 coi v MELLAE LIB. II l. CΛP. I 8, rustici vocant racemarios. ' Quid, quod plurimit in interest, ut malleolus , qui deponitur, ea parte qua
est a matre decisus, Coalescat, et Celeriter cicatricem ducat 3 Nam si id factum non est, vehit per fistulam ita per apertam vitis medullam nimius humor trahitur, idcii usae truncum cavat: unde formicis bilisque animalibus , quae putrefaciunt ei ura vitium, lutebrae praebentur. hoc uUtem evenit retortis seminibus. quum enim per exemptionem imae partes eorum Praesi actae sunt, apertae medullae deponuntur utque ii - . repentibus aquis praedictisque animalibus celeriters Senescunt. Quare Pangendi optima est ratio recti malleoli, cuius imum caput, quum consertum est bifurco pastini, ' angustis faucibus serramenti facile continetur ac deprimitur: idque sarmentum sic deprcssum citius coalescit. Nam et radices e Capite, qua Peci Sum est,
-I nserenda. Praeterea lestatur, in
F dd. primis, id est, I. B. R. tuae se
ubique eum Sangerm. consentiunt, esse salicis. quod miror a Gesners non fuisse annotatum. Itaque non dubitavi eam emendationcui in ipsa Oratione ponere. Me rarios Gemer ex vetere Glossario assert, . Pa tutis maritis. Quem nempe vindemiatores
dices ex Elad. pr. praesert Pouledera. Ciam conseri Quod est in Sarig.
608쪽
cmittit, eaeque' quum a Creverunt cicatricem obducunt, et alioquin plaga ipsa deorsum spectans non tantum recipit humorem, quantum illa, quae reflexa et resupina more instindibuli '' 1,er medullam truns mittit quicquid aquarum caelestium superfluxit. XIX. Longitudo, quae debeat esse malleoli, parum
certa est, quoniam'sive Crebras gemmas habet, brevior faciendus est: seu raras, longior. attamen nec
maior pede nec dodrante minor esse debet: hic ne per summa ' terrae sitiat aestatibus; ille ne depressusnItius quum adoleverit, exemptionem dissicilem praebeat. sed haec in ' plano. nam in clivosis, ubi terra
decurrit, potest palmipedalis deponi. Vallis et uligi- ,
nosi campi situs patitur 'etiam trigemmem, qui est paullo minor dodrante, longior utique semipede.isque non ab eo trigemmis dictus est, quod omnino trium oculorum est, quum sere circa Plagum, qua matri abscisus est, plenus sit gemmarum ;' sed quod his exceptis quibus cst frequens in ipso capitu,
quae seriptum iam supra adsuit. Deinde exemtionem hie et cap. superiore ex M. restitui. din Da om. I. B. Br. R. Sang. se ita pro situ serimus. es. Sang. senti rar P. situ sternitur Lips. abscissus I. B. Be. R. S. R. H. Voluit Gestier dare abscisus sed aberrarunt operae g semuitium. Car. XIX. nigemmem Plinius 47,
aret. 35: teritum genus adiectum etiamnum ex editius sine calce, Pro ter quod Uψι- νocari r , quum intorti panguntur; isdem quum rema Nec intorti trigemmes. - Sa Ilus serere mirrus titile, quoniam in l-ν ferendo facile rum itur, quod intortum fuit Seruntur Pedali, non 8rmiores Mnxitu-ε equin e a Me nodo Mn. Paticio aeri a gemmis in hae menstra esse non Polerunt. De meusura Palladius III, 9, 9 r sit autem me ura m erui ctibilis
virus i tibi Crese. IV, 8, monet: mihi autem Midelis longius esse debere, maxime is locis declivis, molliticisis et aridis, quum in foveis oblique panguntur. Ite in Palladius IlI, 40, 2. de arbusto ita habet: si υallis aω
meretis est camus trium gemmarum
609쪽
tres deinceps articulos totidemque geminas liabet. Super caetera illud quo pie '' sive malleolum sive
viviradicem serentem praemoneo, ne semina exarescant, immodicum ventum solemque Vitare, qui uterque non incommode arcetur obiectu vestis aut cuiuslibet densi tegminis.' Veruntamen praestat eligero sationi silentis vel certe placidi spiritus diem. Nam sol umbraculis facile depellitur. Sed illud etiam, quod nondum tradidimus, ante quam disputationi
clausulam imponamus , dicendum est; uniusne ' an plurium Mnerum vites habend4e Sint, eaeque '' separatae ac distinctae ' specialiter, an confusae et mistae catervatim. Prius disseremus de co, quod primum
L. P. S. h quodque P. i) bestiis aut P. bestis Goes. λ teguminis
Ne a. mina exarescant Noster Asior. III, 3: semiua quam re lissima terrae mandare conisu, si lamen mora intem everit, quo minus statim serantis . diligenti sime Myrtia tota voracleo loco , - δε neque I Mias neque m. tos sentire Possint. Contra fit iti surculis inserendis, cuius rei rationem
Geoponte. V, 8, 3r τα κληματα καὶ του περυπινου κλῆματος μέρος καὶ παραχρῆμα αραtρεθέντα φυτευωχo. προτρυεται γἁρ τα ηιον τῆ γγ το προσ- νατο ς τμηθis, e ς ἀδιάπνευστον. et reliqua, quae docent, quomodo mora aut longinqua transportatione interveniente sint servanda semina. Plinius 37 , s. 35 , no. 3 : Inseri eodem die quo de Ieritur, utilissim . Si
ω tili mammmtis, eas eri inique, extra remiam Positi sole inarescinit, e tumet ais frigore heberentur. Qui diutius in sicco fuerint, prius qm msermutir, in aqua Pituatis dieἷus roseire curat. Graeci decerpta antea ματα, malleolos, in doliis compositos, semabant, itaque saepe germinaverant, quum serebantur. Theopli P. C. P. I, 33: τούτο φανερον εν τοις αγοα- ρουμένοις φυτοις mu ἀμπελωv τε καὶ τερων καὶ συντιθεμενοις tu πmtς.
Silentis Hueidi Palladius III, 9, 8 ι Ponendae stirit Dius Hiaridis die s
ae te idis, curandiamque ne sarmentia Sole urari r aut Demo, sed Del Minimmuuntur , vel obruta rese eminae , qui
locus non plane congruit huic nostra ei alteri de Arbor. e. 1.
610쪽
XX. Prudentis igitur agricolae est vitem, quam praecipue probaverit. nulla ' interveniente alterius
notae stirpe ConSerere, numerumque quam maximum
eius semper augere. Sed et providentis est, diversa quoque genera deponere. neque enim unquam si mitis ac temperatus est annus, ut nullo incommodo
vexet aliquod vitis genus. sive enim siccus est; id quod ' humore proficit, contristatur: seu pluvius; quod siccitatibus gaudet: seu si igidus et pruinosus; quod non est patiens uredinis: seu servens quod
Vaporem' non sustinet. AC ne nunc mille tempestatum a
iniurias persequar, semper est aliquid, quod vineus ostendat. igitur si unum genus severimus, quum id acciderit, quod ei noxium ε est, tota vindemia privabimur. neque enim ullum erit subsidium, cui h
emim ex Sang. et addidi. SDe erum siems est Sise siccus est, id e tristiaturi uti Pluinis quod sicci- agibus gaudet eum Edd. pr. Polit. si siccus est, vi o quod conuislatur Ele. Tromb. si siceus est id quod eontri-Muetur , uti pli tis id quod sieritialibus gaudet in suo legit Ponledera, qui
navult: si e siectis eae, iaceo vel siσ
αωte e tristiatur. Vrediuis A frigore igitur ei pruina derivat . redinem. Plicitus 2 1, s. a s: rore nimio scabiem feri, pruina uredinem. Sed is de ovibus loquitur. Cois umella VII , 3, 25 , gravedinem ain ubi vide notam. De frigoris et
i .iloris esseelu in viles et reliquas a bores varia sunt nomina morborum.
Ditis. Quae totidem verbis habet Theophrastus C. P. V, 0. Morbum vocat 'isti .tav , et vites sideratas ἀστρο-6χη υς. Astrum enim, ut Latini sidus, Graeci canicultam vocabant. Cum Theophrasto sentit praeceptor Mistin teles de iuvent. et Senectule c. 6, qui contrarium frigoris essectum morbosum appellat παπιλι inu. Geomnica
V, 36 , vites sideratas soliis subrubentibus agnosei monent. Sphaeelismo denigrari radices inpνimis mone Theophrastus H. P. IV, 36, quum rami oleae deuigratitur, κράδας diebtur. De uredine gemmarum, frigore perustarum, vide insi a ad IV, 9.