장음표시 사용
691쪽
69O COLUMSI.LAE LIB. IV, CAP. 29
supra' terram insita est, surculus' adobruitur' cn- cumine tenus: ut quum editior' a terra .est, fissuras diligenter subacto luto linitur,' atque superposito musco ligatur,' quod et calores et pluvias
arceat. Temperatum ita Surculus, ut Calamo non
e ulum stiretilι additum; et Geoponi. antequam de significalione verba eo. Iv, 32, s. 9, de insitione vilis r agmetuare videamus, explicandum βεβαιότερον δε συμιρυη πται τα via est, quis calamus sit, is, quem Colu-ν ni τα εχθυτα περυσινού κληματος mella nominat, ex cuius similitudine ψρος. ubi pars veteris sarmenti adhae- pendet usus surculi ad eam lemperati rens ad nodum reserenda Est. In mal- Succurrit locus Geopon. IV, 32, in
leolo pangendo Columella III, 17, 3, hae ipsa insilione vitium ita tradens rhunc morem ab antiquis adhibitum G δε ειτιθέμενον κλημα -χρι μῆκο9ς memorat et damnat . Ceterum in Pli δυο ἡ εἱώσυ δακτυλω, ἐκ τοὐ L .ς μι-nii loco Vialiaiae imae 5 in reete eor- ρους--οῶρον Toririgebat Daleeampius. γλυρο-ους καὶ ρους iv okγράγομο. Ad niatur Edd. primae obmutiae. ωστε αστο isὀς μέρους ris ἐνῶρitobravPolit. adnutur. In arrone I. 35, est ναιγιτθαι ἀτιγῶ , κατα δε τὸ ἐτt verem admenta. In Columella II, M , τῶν ρ Διόν. Calamus igitur scriptorius 6, pro adobruung Pol. et Sangerm. ivlelligitur, aut potius vocabulum ex- dd. adrisiau scriptum habet L cidisse videtur aliquod , quo signifim cialamo non assimilia - eoag- carat Columella calami istius similii me uel si tiram Nullum diuque in dinein. Statim euim calamus sequitur hoc loco extricando laboravi, nescio Pro surculo vilis dictus. At quomodo an frustra. Interpretes enim tacite. surculus ad calami scriptorii instarrunt. Surculus ealamo non absimilis uno ex latere derasus lissuram dieit temperatur; eui calamo ' Non eidem, potest coagmentare, id est, coniungere . qui postea inseritur viti; esset enim fissae vitis partem utranique' Infra
inepta tulitologia et sine sensu. Sue. secl. 9 est surculum insitum conculus fortasse dicitur Dune, ii ui eunei tingere debere inrisui u futiram, codi vicem gerit ei stasuram alterit in reli- tice nempe surculi coniuncto cum tor-quamam urimruui insitione. Cf. Colu- lice vilis. Et feci. 7 est: si modo rum mella V, cap. 3 , secl. 7. Sed vilium mcdiovi is est cravitudo trunci, in tu
materia longe diversa ei mollior non crementum insili surculit pDA 'o . desiderat cuneum istum, sed potius sit contingere. In primis Edd. legitur inculum supra nodum; εIui iissuram, Miamilia tia coagmentri. In Sang. libro M'alpro tactam allige l. Inepla igitur monstrosa exstat lectio: absimilis est vel ob hanc eausam lectio Lips. libri, immamentum hiabens ad fssuriam. inqui a meuut Amram habet. Verum qua tion dubito veram ulcre abscon-
692쪽
DE RE nusii Ch 6 ii absimilis' coagmentet fissuram, sub qua nodus invito desideratur, qui quasi ulliget cum sissuram, nec
rimam patiatur ultra procedere. Is nodus etiam 9
si quatuor digitis a relectione' abfueri illigari tamen cum prius, quam Vitis findatur, Conveniet, ne, quum scalpro lactum suerit iter surculo, latus iusto
plaga hiet. Calamus adradi non amplius tribus digitis
Sang. o ut repetunt I. B. Be. R. deinceps α ιςmentet fixuram Litis. absim est 13urgamentum habens ad fissuram S: ng. v resectionibus fuerit I. BBr. R. Sang. Deinceps Et culam tra Pol. Pro hiel. Calamus. cxin vulgatamd iam et vitialam; sed e im equidem
Per idere non possum non cisssimi.
dera Iegit, qui Caesen. scripturum pri bat. Non amplius tristis digitis deger alle ri Insitionem eandem liber de Arbor. c. 8, in quibusdam aliter,celle quaedam accuratius docetr tres deinde nouos integerrimos relimpii oritora lertiam gemmam ex utra ac UWrc. rarum digitorum spatium in mocium iri tenuissimo sciam o acuito , ita , ne medullam Dedias surculos in JAmram demiuiso catervas gura adrasi sum, ita, in nex stir tui corticem vitis aequialiter continguet. Palladius Mari rtres tumor ocrui in insitione M Fesent. RHenilam ese ergo fiam Irim ud men- Muram digitorum duorum, ut is tutia Parte sit cortex. Alicru non mutaritias uti lare medulum, scd Icriter ra, rit ,
in incistiνυ Musim Possit in acum n exirect tis Corri II Pars cortici no-c ntimis
vectar. Palladius igitur aliunde sua pia tu ex Columella duxit, narix eorticem ab una Parte relinquit; liber de Arboribus ulriinaque Iaius usque ad medullam adradit; hie vero Columella
in allem latere paulo ultra rticem destringit suixulum. GeoPOnica cum Palladio lac iunt. Cato eap. M , s. 2 , surculos praeacutos artit, ei medullam cum medulla componit. Nunc videamus, quomodo Columellae eonveniat eum se ipso. Primum alti riiubet calamum non amplius tribus digitis, ut sit parte ea qua raditur te. u, deinde rasuram nominat eamque ex utriniue latere deducit inaequaliter lilepto igitur allisa ur surculi s anteaquam raditur. Sed vitium latens arguit Pol. et Sang. lectioi taliamvis in rariora dius, vel ut ex Sang. Iaudavit Gr novius : Cadamvis ais rarior. Vnde enneio, Catamvis adradi non a l. l . debet. Omisso deinceps alle ri , quod accessit, poxiquam ad adi non fuerat ni strose vitiatum. Sequitur vulgo racqviditer ex ea Parac, quia radi r , ω sit loris. quam Iretionem ipse adeo Iesnerus ineptiarum condemiinil cum Pon ledera , quem secutus scripturam Edd. primarum restiles. Sequentia dillieullatem aliam habent. Rasura male distringi dieitur ultra corii cerat Imulo. Quid si fuit: putatam ultra eorticem
693쪽
692 COLUMELLA L LIB. IV, CAP. 29 debet: fallevariJ atquc is ab ea parte, qua raditur,
ut sit levis. eaque rasura ita deducitur, ut medullam Contingat uno latere, atque altero paulo ultra corticem destringatur figureturque in speciem cunei, Sicut ab ima ' parte acutus surculus , latere altero sit tenuior, atque '' altero plenior: perque tenuiorem Partem insertus eo latere arctetur' quo est plenior, et utrinque contingat fissuram . nam ' nisi cortex cortici sic applicetur,' ut nullo loco transluceat, nequit coa--ripturaint Calamus autem non amsilitis ita ex lectiona P. et Sang. I. ua rarior , seu quod ex Sang. laudat Grouovius Cal. avi rarior . amplius cortexi. incluso Paulo post vulgato allo ara. θ Ita pro aequaliter ex eamme I. B. Br. R. Atiliae is ex ea, ab ea PH. atque is ex ea P. q. r. au ab ea parte leseis Lips. G s. atque is ex ea Pa raditur Imrle, M siliat ea parte IeMis Sang. et distr. A. Iunt. G. Ge. H. St. a una partis m. artas I. B. Br. R. artos etiatu Sang. b a tie - Plenior om. Sang.
ctione r ne quid Pariatis coalescere es- feci veram haue scripturam. Desideratur enim in vulgata vocabulum ,
quod quia ex vitio Edd. primarum elicere nou poluit Ilicundus , omittere plane metiatur maluit. Ceterum Plinius 47 , a. 24 itimis bre iter: ne futi in nodo fias; repuitiar quippe adiri mimi os tradis duritia ; in in Parte nitidissima; na Lugior mino tribtis iligitis,
net intellectum monere, obscure esse
traditam surculi apparandi disciplinam a Columella. Distinguenda sutit Datuor ita surculo latera. Norum duo utrinque ad medullam usque adraduntur rasura obliqua, ita , ut lerinlium latus erasaiax relinquatur, Extrorsum cortice trunci cortici aequandum; quartum Paulum ultra corticem siccum abraditur, crassiori contrarium; idque tum sit inprimis quum duo
surculi trunco inseruntur, ut sit in Geopon. IV, 42,seel. 4. Surculus ita inseritur, ut crassius Ialus ex- uorsum trunco arcte immissum coli celur, infraque appositum apicem ve- Iuli rostrum calami scriptorii fissurae insimae insinuel; latus tenuius intro sum veri lur, alterius pie surculi, si duo simul inseruntur trunco, lateri tenuiori oppositum gerit. Ideo autem paulo ultra corticem abraditur , ne cortex siccus plagae moram inserat,qiIominus bene coalescat. Reliqua duo surculi latera oblique et ae lualiter usque ad Inedull.im adradutillic, ut in reliquarum arboriim surculis, qui trunco sisso inserimtur. Quibus haec
694쪽
Iescopo. Vinculi genus ad insitioncm non unum est. o alii vimini Inis obstringunt; nonnulli circumdant librosissuram; plurimi ligant iunco, quod est aptissimum. nam vimen, quum inaruit, penetrat et insecat corticem. propter quod molliora vincula magis probamus,
quae quum circumvenere truncum, adactis ' arundineis cuneolis arctantur.' Sed antiquissimum est, et ante
haec ablaqueari vitem, radicesque summas vel soboles amputari; et post haec adobrui truncum. isque quum
comprehendit, aliam rursus exigit ' curam. nam saepius pampinandus 'est, quum germinat, frequentiusque detrahendae ' sunt soboles, quae a V late Pibus radicibusque prorepunt. tum quod ex ' insito profundit subligandum, ne vento surculus smotus labefactetur, aut explantetur tener pampinus. qui quum eXCrcuit, nepotibus orbandus' est, nisi si propter penuriam et
interpretatἰo non satis Deeril leelori-lnis, illos moneo, tit a vinitore aut hortulano sibi figuram surculi, insitioni parali, petant commonstratam. Vin di De Arbor. cap. 82 d imerueris inmine Oel ulmi li o diis ligenter ligat , isque Lis in GOIHI.tiato oblinito Planam et alligaro ne
L- Neo inlucrum utilissime mistringitur. ubi vulgo erat in Iuni cuneo , praeterea Vincent. adstrangit. Inepletille retatur haec IIarduinus. Lego ex h. l. Vinciatim omino adacto titili sinae Muringius: Forte etiam arundiraeo addendum.
Sed aritiquissim in Pro his aliam posuit eautelam libro de Arboribus
e. 8 : nfra insitionem et alligaturam falce acula Loiter tutem Mutiermo ex utraque luarte, tit ex his Potius Piagia Dranor desunt, et uim ex inrisone ima f
aundet. nocet enim nimina lumior, nec patitur stirculos inscrtos co re
hendere. tandem liabet Plinius 47,
695쪽
604 Coi. V V MI ΑΕ l. in . IV, CAP. 29 calvitium loci submittitur' in propagines. Autumnus
deinde salcem maturis pallii iti laus admovet. sed putationis cus roditur ea ratio, ut ubi ni illa desideratur Propago, Unus surculus ovocetur in iugum; alter ita 1 cidatur, ut adaequetur plaga trilneo, sic tamen, ne quid radatur e duro. Pampinandum non aliter est,
uinitur vlligariim ex Goes. correxit Ges n. summittuntur Sang. x Volgo additum sequebatur insitis. Piod cum I. B. Br. R. omisimus. y radatur. Nam e litiro pam inandum I. B. Br. R. Sang. duro, pam . H. duro: PamP. G. Gr. aratur Pol. Post verba radatur e duro. meiderunt quae infra seet. 17 leguntur: iisque est titia eius et quae sequuntur ad suem usque --
αι illum Eadem similitudinesve i , inearum loca vitibus orba dicunt Plattin, teste Sprongero p. 40 l. Sti intitillis in Propagines. Atim-mivis uaee ila editiones quaedam et legebant et distinguebant: stimitur in
Proragines aut rati. deinde . quae viliosa esse ne trio non idet. Igitur Poti-
ledera emendabal haec ita: Munitur tu propagines alumnus diande. In Curis post. ita ex Codice suo scribit:
corrigenda non dixit Pon ledera. Igitur rei te ex libro Coes Iario Gesne rus infimillimr recipit, et an liquarum I ditionum distinctionem restituit. In libro Sang. est sud mi ritur , quae te . elici ei ipsa bona est. et refertur nil nepotes. Hanc probatam eum reliquisita connecti xolebat II insius ad Ovi
ros palmitos non p. Me pulari, quando insita in hiemem disserunt maturitatem et ver exstinctare ivlaerit. Quod vero addit ex cap. 23. Columellae argumentum , ubi ei rea Idu, in tribres putari iubet sarmenta, quum iustamniaturitatem ceperint, vereor, ut id contra esnori emendationem taleat. Ccintra eandem egregie comprobare
mihi videtur. Ita ratione Potitederae tempus pulandi plane omillil ir, quod fieri Don debebat abaceurato insitionis magistro. Igitur Pontedera subiratus
Cesnem aberrasse per iniquitatem vi
ram conditionem, ubi desideratur Pago , non alligit, illi debebat. At infra seel. 47 rediit ad hanc insitionem alieno loco ii si terebationem , tibi verba, in ii tibii et interpretandis interpretes hucusque frustra Lmorarunt, hue retrahenda sunt: μι'cese ullia eius prosing ludi necinitas, modo iram medioeris est crassi lotmuci, tit tuereme/ιltun insiti Idagam Possit contegere; nisi rameu et oiae
696쪽
qnam in novella viviradice; putandum vero sic, ut usque in quartum annum parcius imperetur, dum plaga trunci ducat ' cicatricem. Atque haec per fissuram insitarum est ordinatio. In illa autem, quae sit is Per terebrationem, primum ex ' vicino fructuosissimam
oportet 'considerare vitem, ex qua velut traducem inhaerentem matri palmitem attrahas, et per Dramen transmittas. ' haec enim tutior et certior ost insitio, quoniam, etsi proximo vere non comprehendit, sequente certe, quum increvit, Coniungi cogitur, et mox a matre reciditur, utque ipsa superficies insita vitis ' usque ad receptum surculum obtruncatur. Huius in traducis si non est facultas, tum detractum viti quam recentissimum eligitur sarmentum, et leviter Circumrasum, ut cortex tantum detrahatur, aptatur foramini, atque ita luto circumlinitur resecta vitis, ut totus' trimeus alienigenis surculis serviat. quod quidem' non
tuto P. o ut alieni generis υ ti utieratur surculus aerMial I. B. Br. B. Ieus. omitti totus ait Gestier. ultratus S. alienigenis aureulis ex Sang. dedi pro alieni generis Miti serotat. sed Gronovitis ex Sang. iat totus urculus annotaviti o quidam ait Psequuntur usque ad sinem capitis. ubi vide notam.
In ilia aruem, quae sti Iua sic
Per terebrationemr Primo ceu intellige ex Misino - considerare Polit. Tromb. probat Ponledera. SUersietes i. e. truncus, supra surculum exsitius. Sic supra cap. 43, 4 et 2. De Arbori h. 0, 2, et Plinius a. 24 : aufertur terra aequialiter sver-stara , Derigatur falce truncus. Circumlinitur reseria Ditis Cir n- Iinitur tu reseriae Milia ulceraettia sti Min. S. p qu a mal. l. B. Br. R. Goes. Itis semiat Ponlederae Codra , unde mantecedentibus artatur malebat, quod est etiam in Polit. ; deinceps corrigit: circumlinitur , resecta inte, in alienigem ris inti ulcer uias i. e. resectus
Alienigestis a ciuis Vulgalam ut toltis truncus alieni generis Mui semiat inepte esse a Iucundi, sielam , d et ipsa varietas lectionis, quam tamen non recte annotaverat ex Edd. priniis Gesnertis, ita, ut putares ibi exstare ria iaceragras xti cutis in cus Hiem g
697쪽
6 96 GOLVMELLAE LIB. t V, CAP. 29 sit in traduco, qui 'a materno sustinetur ubere, dum S inolescat. Sed aliud est serramentum , quo priores vitem perforabant, aliud quod ipse usu nunc magis
aptum Comperi. Nam antiqua terebra, quam solam votores agricolae noverunt, Scobem faciebat, perurebat Iiae eam partem, quam perforaverat. deusta porro raro revirescebat, Vci Cum priore coalescebat, sin' eaqueJ nec ' insitus surculus comprehendebat. tum otiam scobis nunquam sic eximebatur, ut non inhae
' reret foramini. ca porro interventu suo prohibebatis corpus surculi corpori vitis applicari. Nos terebram, quam Gallicam dicimus, ad hanc insitionem commenti
hie et p. p. sv Perferebatque P. Goes perferebat Sang. xI disineta P.
neris Diti semiat, ilitum in B. Br. R. sit scriptum e tit alieni generis Diti Q mum surciam semia . uine ni illi quidem sit proli:il ite , in Sang. non essent migmis stirodis , quam lectionem inde retulit Emesti, sed in toltis s--σιltis. quam scripturam annotavit Ilaia novius, ut pro reminis in Sang. esse a cultis tantum admoneret. Quie-
quid sit, lectionem eam posui, quae seres ei intelligi potest, dum verior
ex antiquarum Gid. lectione eruatur. Dei neeps Ex Sangerm. cum ineses et annotavit Gr novius.
tus aurctilus commende l. Tum etiam
d. pr. et Codd. unde Pontedera eorrigit: detinia Porro cram Perram
e uvalefectat, et insertus surcul/is comprendebat, tum etiam s dis nunquam sic exime fur.
ttim minis Gilumelu sic ri misi. GaI-Lea terebra tisque ad medullam arbo rem perforasutiun , Plaga interius le- inter inclinata. ibi e laeta omni s Mei tem Uel ramo ad modiam foraminis impressi detiuera m , succida- ω men re humentem stricte imprimi , unaatis a s gemmis foris relictis. ων camilia et mmeo loctim ditimuer DPeriri. ita et Dites in tilmo inseri Posse commissus. Noster de MI,Orib. cap. 8 : uti iam anti arum Ierebrari tutem 'laeet, atque ira I Diter adrasos auris eruos demiui ; sed uos meliore rassione hoc idem fecimus. nam antigua terctra scobem facit, et γειν ter hoc tiril eariamnem , Pram mora M. Perualamem
698쪽
longe habiliorem utilioremque compertinus: nam Siccxcavat truncum, ne foramen inurat. quippe non
scobem sed ramenta' facit, quibus exemptis' plaga levis relinquitur quae facilius omni parto scitentem surculum contingat. nulla interveniente lanugine, quam excitabat antiqua terebra. Igitur secundum i Versitum acquinoctium persectam vitium insitionem habeto, locisque aridis et siccis nigram vitem inserito,
lia insitio facillime con descit. Vides , in his duobus Iocis Columellae nullam fieri mentionem plagae, seu foraminis inlePius leviter inclinati, nec ulmum vite insitam memorari. Quare mantos censere debemus vulgatos libros, eo quidem magis, quod Cato etiam, ubi hoe genus describit, e. di, oblimae terebrari vitem ilibet, ut m dulla surculi medullam x ilis contingere possit. Plinius 47, Meh. 25 rnosura aetas correxit, ut Gallica in retiar umbra , quae ex Min, nec uriι, τι viam adustio omnis hebetat. GaIlicam terebram in eadem re nominant Geoponiea IV, 43. Crescentius, 4itii eandem rationem VIII, eap. 6, do fuit, Palladium sequi non videtur magis quam Columellain. Is igitur vilem ita ait inseri ceraso, vel alii euivis arbori itista positae. Sed idem IV, ε . Inseritur autem in arbore ulmi ei forsan in quibusdam aliis, secundum Columellam, ut truncus arboris gallica usque ad medullam Per retur terebra, ibique alligatur
surculus vitis etc. Mittir uom. - Haec ti, irie ad neque est titivi necessitira ex libro do Artioribus tap. 8 hue in loeum alimnum translata sse, ut Iacunam explerent , vel hie eadem de eausa coiisicia , ut ibi, censet Pontedera. Barhara enim esse et salsa, quae dodi serimine uvarum tradantur; neque quem iliam hoc diserimen servare pro discrimine terrarum . nam in uliginosis loris melius nigras uvas seri, quam albas ; quippe nibam propter leneritudinem satile putrescere, in siceis loeis utrasque. Ergo his verbis omissis Iocum ita concinnat ex libro de Arbor. urique ca- m. D mcn quum Purga imis, undique adrasos stimum inserinatis, ianime ita circumlinimam. Tatis insitio Deillima
malescit, neque eu tima eius ' πα-
Amuli necessitas. Facile Iretor quilibet agnoscet, verba haec ab huius loci sententia plane aliena esse , igit M inclusi. Vnde traustala sint hue ei in librum de Arboribus, atque an vera sint, alia est dispulatio. Ge-snerus haec putabat esse contraria iis,
699쪽
humidis albam.J Neque est ulla cius ' propagandi nocessitas, si modo tam mediocris est Crassitudo trunci,
ut incrementum insiti ' plagam possit contingere; ' sed
Be. R. Ceterum verta inclusa ah hoe loco sunt aliena. h ema omissum in I. B. Br. R. ineluserat Gesuer. Sed haec omnia vertia Neque est usque ad fineni eapitis perii eut ad Leci . iu, iugerenda Post radiatur e duro. ἐγ insita I. B. Br. R. Goes. k Ita Pro corategere Br. Sang. Sequens et quae supra III, 4, 4, d rentur ; ve eum ibi nihil est de insitione, aut de disserentia alliarium nigramimqueu Varum , quanquam ad illum loeum olim perlinuisse suspicor. Vide ad VIII, i, se l. s. tia eius Gesner rivi eum Edd. primis omilli volebat ; sententiam
interpretatus: ubi anxifione res tran
sigi possit, Proplagatione, quippe Iaboriosiore, non opus esse. Sed Ponis tedera in Curis sec. relinet eius, inter- prelatita: quoniam insita propagantur, quae imbetallitatem ostendunt, aut quae tarde et dissimi ter eoat
Galli Ex Goesiano insita Brouis Llius. essiciebat insuam probante Schoeligen. Sed de lolius loei huius
sententia quaeritur. Quam sic conterlura assecutus ex loei viliis ex. plieavit Gesneri Moderatus docere voluit, quando optis sit duos surcu.los viii recisae imponere. Non opus est, ubi truncum non nimis cras. sum incremento unius surculi insilieoclegi posse et brevi coalescere, spes est; opus contra est duobus in uno trunco semiuilius, ubi is vastior est, quam ut coire brevi tempora totus cum imposito uno sarmento
queat, aut ubi, demortuo in vicinia capite, opus est illud propagine suppleri r Igitur redii,so Columella dicendus est ad priorem inserendi rationem, quum terebratiotiem tradi disset. Sed veram tandem dissieillimi Ioel explicationem mihi reperisse videor, comparata sectione 42, ubi post verba ne quid radar in e duro inserenda sunt omnia, quae lite leguntur ad finem capitis. Ibi enim desid, ratur ratio altera, ubi sumulus alter, ex insito scilicet subtialia sppropagandus est in loci calvitium, quam hie traditam videmus alieno loco. Igitur servato pronomine musreele omnia illuc transposita proce deni verba: Neque est titia rim Prinpagaridi nec sitas. Derem iam insiti contingere Ita recte eum Br. Sang. quum vulgatum uegere Plane sit ineptum.
quasi incrementum insiti siti vitis insita crescens. Contra insili surculi magnitudo talis esse debet, ut uini qtie insilus eontingat fissuram, ni est supra secl. 9. Quod ex antiqua lectione invita coniiciebat Broukh. insitiam, plane est a loci sententia alienum , quanquam Sehoettgenio non improbatum. Ceterum hie addere lubet ex Plinio gemis insitionis omi sum a Columella. Ille igitur X II, s. 46, ubi de emplastrationer Quidam huic generi ymscuere sisti m in
Muisis, exempla cortiei tessella, fra culo a latere Plano adigeudo. Idem paulo post: Visis non recipit en lastra , nec quibin tentiis ac Miaticus Wimosusque cortex. Quem modum IIaris duiniis interpretatur sie: Miles insea
700쪽
nisi tamen vacuus locus demortui capitis vitem repo-Scit. quod quum ita est. alter ex duobus Surcidis mergithir, altor eductus ad iugum in fructum submittitur.
Neque inutile est ex ea vite. Piam merseris. ena Scen
tes in arcu propaginis pampinos educare, quos possis mox, si ita competet, vel propagare vel ad fructum
XXX. Quoniam ' constituendis colendisque vincis, quae videbantur utiliter praecipi posse, disseruimus pedaminum iugorumque et viminum prospiciendorum tradenda ratio est. haec enim quasi quaedam doles Vineis ante praeparantur. quibus si deficitur agricola, causam iaciendi vineta non habet. quum omnia. quae
Sunt necessaria, Extra landum quaerenda sint: nec
emptionis tantum sicut ait Atticus pretium onerat
vitis' rationem, sed est etiam comparatio molestissima. convehenda A sunt enim tempore iniquissimo' hiber- a
anto nisi inelusi. l aummitur I. B. R. summitivir Be. Sequens est ERGoes. Sang. addidi. Deinceps enascenti Br. CAp. XXX. a Cum I. B. Br. R. deinde eotendisque om. Br. b dis- aeriam mus I. B. Br. R. c inera P. ritiei Goes. maiiei Iunt. H. Lips. d Com/ehemiam P. e) nequissimo L. hiberni Br. hyberni A. Iunt. u. ruere gemina ratione, Primum fisso
cortiee in tesseliae modum, qu- emplastratio eat; et Praeterea te raro trunci larere, insertoque surculo. tas e
sunt oppido ineptin t Nee reelius Dalec amplus : Vires irae v et ramo ai-mtii fisso et emplastro. Emplastrum enim vitis non recipit. Igitur praeter fissuram vilis trunci iusitionemque quidam simul gemmam vel palmitem novellum eum eorticis te sella ot ligiti exciderunt, vilique alienigenae taer sinum aequalem imi Osuerunt. Tessellam ligni corticisque palmiti adhaerentem surculum Plat uni vocare sidetur Plinius. Cap. XXX. Vitis serionem Libri quidam rinlici, Goes. Niliet. Malim
υrru toris aut Mineaticiam raeti m.
Dotes Eleganter. Vilis enim ma ritatiir ulmis iuneta ; alligatur vimine, palatur pertica, iugatur amnis dine Hibemo Hane vocem spuriam Cen xuit esse Ursinus i sorte quia hibernum tempus otiosissimum esse Pu- talist. At iniquissimum hibernum tempus convehendae liuie materiae videtur, quoniam tune ea maxime opus est praeparata; per hiemem enim vitis colitur, pedatur, iugal-