Illustratio sacri patrimonij seu De bonis et possessionibus Ecclesiarum. Vbi agitur de veteris & nouae legis sacerdotum censibus, ... Auctore Nicolao Le Maistre ..

발행: 1636년

분량: 602페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

411쪽

neribus ac Decimis conciliare: Haec prima Pietatis ac Religionis monimenta in sacris periuntur codicibus cum duo fratres, rtasse soli prἡter A damu& Euam mundi incolar, de gregibus suis ac fructibus muncra obtulerunt Domino. Quid enim fue runt oblationes Caim dc Abesis, nisi initia quaedam&'auspicia Decimarum ρ Ex quibus infero Deci

mas & Oblationes non deberi tantum eo nomine, vi ex iis ali possint Sacerdotes,& qui Saciis praesunt sua inde commoda captare. Nam antequam vili essent rebus Sacris praefecti, quibus oporteret V ctum a populo ministrari, iam tum vigebat consuc tudo quaedam, certam portionem frugum atque animantiurn Deo consecrandi. Neque ea tantum

apud Plebeios pie ac religiose culta est Sed apud Principes ipsos viguit Abrahamunepe,qui, ut paucis dicam, armatus, victor de triti phali exercitu circumfusus, Decimas persoluit Sacerdoti Metilii sedech, iε uo Sacerdotij Euangelici origo , umbraque de litestebat. Pudeat itaque nostri temporis saltuosos uosdam &insolentes hom uncios,titulo Nobilitatis ficto certe & inani gloriantes , aduersu S tam re- Decii Osr

ligiosam pendendarum Decimarum consuetudine 'ης' ' minis atrocibus, truci supercilio &familiae ad Uomini libidinem tumultuante obluctari: Pudeat ar mis, ensibus & plumato vertice imbellibus vicariis.& timidulis curionibus metum ac pallorem incutUre. Pudeat villicis ac colonis tuis nefarias fraudes,

412쪽

De mecimis, Oblationibus, oe Piramis s. rapitur, quidquid e Decimia perit. Fruges Sacerdo tum in nobilium horrea comportatae semina si itegestatis ac penuriae, ad quam dissipatis sic ni nati bus,& Nobilitatis luce multis sordibus obducta,ple rumque non alio, quam suae auaritiae fato compe

luntur.

Merito ergo in rapinas fraudesque laicoru Dedi mas decurtantium,inuehitur Innoccntius II LEpist. ad Vercet Episcopum demonstratque iniuriam his latrociniis,non hominibus,sed Deo irrogari, cu-cius nomine & auctoritate Decimae colliguntur. inquit, De ws cuius eri terra oe plenitu lo cire, ον-

ob is te cones Ionis es' non debeat, quam Dominum temporalis, cre- almum e terris, q ab ea hibis alis excolon as ne

quidem iis pumptibus, aut homine separato nec /rio cum integritate persoluitur , nimis prifccto mi ictur iniquum , si Decima quas Dem in signum uniuersalis Do- sibi reddi praecipit, Aas esse Decima Pri- mitias asseverans , occasione praemissa, set excogita magis fraκde diminui etaleant Ea certe amplistimanosilium laus crit, si Deo se mancipatos, ac vectigales aῖ noscant . in quem at rum esse scelus est, dum insanis largitionibus ima nificentiae gloriam apud homines aucupatur. Ideo e Patres perpetuos laudant Christianos & Prin OpeS viros eo maxime capite quod Decimas ct Primitias religiose persoluant. Non est itaque arbitrandum Decimarum leges

em Marias tantummodo extitisse, & dissoluto

413쪽

. prim ue Mosiicae legis testamento euanuisse. Ante legem Decimae fuerunt, earumque iura non tam Christi Euangelio extincta quam confirmata. Ita sentit Clemens Romanus Conliit.Apostolicarum lib. 2. cl.ibii. cap. 39. Vtiturque argumento Garisti, qui iustitiam Christianorum vult Scribarum & Pharisaeoruiri

titiam ira plustream Scribarum cir Pharisaeo Am,non intra bilis is regnum ἴσlorum. Ambrosiius Serm. 33. praestationem Decimarum ' inter illustriores Christiani hominis notas annume- ,π' rat. Non nobis, inquit, sui cit quod Christianum no men praeferamin, si vera Christiana non facimus : Deci mas nostras annis singulis de cunctiu frregibus pecoribus . erogandas praecepit Dominus. Et Sermone 12. Ille Cere odius est Christiκnus, qui furt m non facit , m te Aitit, bilii, stimonium non dicit, qui non mentitur, qui adulteriam non committit, qui ad Ecclesiam frequentiru venit 'de frugibus seu is non gustat, donec aliquid ex ipsis Deo offerat, qui Decimas Deo annis singuli , erogandas paupe-

impendi

414쪽

De Decimis, Oblationibus oe Primi*s.

quota Decimari . An sit iuris diuini an et cro

G Tsi nemo sit. modo vel mediocriter Religio-

nem curet qui audeat inficiari obsequii nomine aliquid Deo consecrandum,& tantorum aucto rem beneficiorum,grati animi significatione quadam excipiendum. Plures tamen sunt qui aduersus. Decimas insurgunt, quod dicant eam portionem

fructuum nimis amplam esse, atque Vberem , neque tam opimis reditibus Ecclesiae Sacerdotes ege-ieIt vitam ducant commode, cuius Oluptates ac delicias ieiuniis, & austera corporis

- nentur eluitari. Parvo constant & facile parantur, quaecunque natura ad vitae munimentum postulat. In deliciis & superfluis magni reditus pereunt: ad luxuriam fastumque opulentia vocat: ut solent blandi ae sereni soles, homines suis plerumque subdu- , cere laboribus, & ad rψris amoenitatens totis sensi- ' bus libandam euocat . ἰ Attumesis, Huic suae opinioni qu dam argumenta velut 'e Atlantes supponunt Primum est,in Ecclesia' nasce- j PVgΠ tis exordio, unde Euangelii puritas maxime petenda est , i stam Decimarum Sacerdotibus soluenda rum consuetudinem fuisse inauditam. Dicunt soli tbs fuisse Veteres Christianos, pro feruore pietatisipei liberas, & iniussas in commune aerarium con

415쪽

Liser et T rre non per modum vectigalis , led misericordia:& benignitatis ita enim loquitur Tertullianus. a nobis citatus , lib. i. huius operis, c. vltimo. Itaque Oblationes Christianorum olim beneficia fuere non census, charitaret non do bixa, eleem 'sinae non tributa. Non illic Praetoris impcria,non ribuna lium metus . . on lictorum turba stipes exigebat. Huic praestationi una praesidebat pietas, quam 'o violasse quidem credebatur, qui pecunias tuas Sa cerdotibus negabat, modo mentis bene compositae affectus, ct studia peto consectar . Ergo inquiunt a maiorum disciplina desecere, qui per vadimonia, & lites,Decimas a miseris,& squallentibus rusticis quae runt: eosque cogant cerdotibus alimenta eroga re, quorum frontibus times,& penuria maciem & pallorem indu . : s

Secundum argumentum petitur e numero ς bigi mentu

ricorum. Etsi enim aliquid dandum esset Clericis alimenti nomine:

aduersus M . Decimas.

nem cogit suis stipendiis militare. Attamen haben- da ratio est multitudinis & numeri: Videndum quota pars generis humani sint Clerici: Quis vero eos Decimam hominum partem conficercpudeat proii' teri t qui, supra Catonem nouem tantum esse Parochiarios asserat. Inutiles ergo sunt tali reditusmiri Clericos velimus naturae ipsi oneri esse , & ca plus

in uno ips0rum educando, quam in ingenti aliorum hominum turba nutrienda laborare. Tertium argumentum petitur ex Annalibus as historiis, quibus proditur Ecclesias complures, DC- ἡ

416쪽

23 De Decim s, Ollationibus m Primitiis cimarum iura ac proprietatem , a prophanis ac laicis accepisse. Qui monimenta Monasteri iunconsulet , nil inueniet frequentius, quam hunc aut illum militem, Baronem, Comitem , Decimas ce torum raditiorum Ecclesiiis Monachorum deuouisse; Si ergo debet munificentiae, ac beneficio lai corum Ecclesia quod Decimis potiatur ; Concludendum Decimas non ex praecepto quodam diuino, sed ex religioso consentia gentium, atque Prouinciarum dimanasse. Iam vero multa sunt Re- gibnes, in quibus non Decima, sed portio quaedam multo minor leuiorque penditur svi deinceps pate bit) non ergo iuris uiuini est decima quia iuri diuino addere aliquid , aut detrahere nefas est: vetatque Religio illud pro arbitrio hominum flecti ac

Ea sunt argumenta , quibus Decimarum legem ut pluri munia egrediuiuur. Quibus quid sit respondendum tandem inspicia mus. Certe iure diuino naturali debeti, dcfinitani istam portionem, nempe Dec imam, nemo audeat asserere. Si ergo diuini iuris est Decima, etiam quantum ad quotam,prTccp-. tum aliquod positum iit a Deo necesse est, quo pars ista nominatim Sacci dotibus squenda decernatur. ' Duo autem eiusmodi praecepta reperiuntur: primui. in antiqua lege, posterius in noua. Praeceptus' anti- ,ς quae legis de soluenda Decima forsan credetur ab rogatum, sed falso. Nam cum tria praeceptorum genera te et vetus habeat, Ceremonialia, Iudiciali, ta Moralia: Priora duo extincta sunt: Ceremoniae,

417쪽

quia eraret umbra faturi Euangelij, ideo orto sole, oportuit eas solui, ac di fluere. Iudicia quoque eo dem fato cessarii xtta: Quippe iudiciorum ratio speiactat ad regimen Gentis alicuius a c. Reip. Idcirco Vna quaeque gens dc natio , suo utitur iud cibrum more.' Cum ergo gens ista, & populus dissolutus sit, non miluin, si iudicia quoque sublata sunt. At Moralia piae ei a quae ad formandos hominulis o

res, & virtute ac pietate imbuendos Sertincnt, illa nullo unquam fine cessabunt, donec hominum genus postremo incendio cum orbe desinat: Eius au tem generis est praeceptum de Decimis persoluendis. Nam ad pietatem dc officia Religionis spectat, Haec flum

neque alium habet finem quam Uzum rerum om- est, eige.

nium auctorem agnoscere, eundemque hominum& rerum sities omnium, quibus homines utuntur, Dominum profiteri. Quamobrem vota illa tam sancta ac religiosa , cui magis legis quam Euange licae competunt, quae ut Dei in nos aflectum monimentis augustioribus prodit, ita ampliorena' a nobis grati animi significationem expostulat, nisi velsinus crescente Dei beneficentia, hominum pietatem mi niti , , alescente eius astectu nostros vicissima mores frigescere. Ea caussa Patres luperiore Capitulo citati cole mens, Hieronimus , Ambrosius cense fit Christianos, ad persoluendas Decimas ar- ctiori vinculo teneri, quam Israelitas, quorum pie- ratem nobis nouimitari tantummodo, sed superare h

uecesse cit. Alterum draeceptum de Decimis persoluendis,

418쪽

D n cimis, Oblationibus Ο Primitii . νi e piunt Verbo Christi petitur. Cum enim Christus in aua a TV riam, secum, & hypocrisim Phari sororum esset in N xxi, uectus Qui ea legis capita accuratisti me seruabant, e

quibus poterant capere aliquid honoris & gloriae, reliqua vero fastidiebant quae ad veram ietatis dis ciplinam spectabant: Concludit his vcrbis ; et o bis Scribae Pharisti qui decimatu mentham Anethum cir ominum, m reliqui is, quae grauiora sunt,le' gis iudicium in miseri r inla: ac oporthit scire, i ta non omittere. Quibu& verbis, patet Christum laudare Scribas & Pharisaeos,quod Sacerdotibus etiam Menthae & Anethi Decimam per luerent: ac non Odo, non improbare piam hanc consuetudinem, verum ipsam potius firmare dicendo. Hinc oportuit 'cere; Nnn n omittere. Ergo cum Decimarum Religio fuerit Christi ipsius auctoritate & praeconio in noua lcge commendata, signum est eam DcO , non modo gratam esse. sed etiam ab eodem nouo veluti

Quam bi cm Patrcs pene omnes ac Conciliar eci inam volunt esse iuris diuini & praecepti, non

gr. id est quia Liei persos

ii siol. cap.i, Oblationes voluntarias

nam in icrris sustinet. At

suadet orphalais, pupillis,' ac pauperit,ps distribui. i ii iiijs

419쪽

Voluntaria quero, quae occasione pauperum isseruntur, recte di 'en et orphanis, viduis, aspictis peregrinis egen- tilus. Origenes homil.in Numeros, praeceptum amtiquum persoluendae Decimae,iuxta litteram obser uandum esse, in noua lege existimat, nec esse Christi mentem ad allegorias ,& occultos sensus deto

quendam. uomodo, inquit, abundat rustimans pi quam Sc ba voti m Pharifabrum , si illi desti Aι- Numei

bri terrae siuae gustare non audent, priusiluam Primitias Sacerdotibus oferant, Liuitae Deeimis separentu ego nil horum faciens, fructibus terrς abutar, ut Sacem d. s nesciat Levites i noret, it in zm altare non lentiat. Erpaulo post ita concludit. Haec, inquit, diximus aspi rentes mandatum de Primit ijs frugum, vel pecorum de bere e i tm siecundam litteram stare. Concilium Matis- conense L. sub Gunt ramo Rege, cap. 1. Leges diui- me consulentes SacerdotibYs ac ministris Ecclesiarum , probaereditaria portione omni populo praeceperunt Decimas . fluctuum suorum locis sacris praestare. Concit. MOgula' st ' φῖ 'tinum primum sub Carolo Magno c. 38. Admone' mra atque praecipimus , ut Decimas Deo dari omnino

non negligatur, quas Deus ipsi sibi duri constituit. timendum est , ut quisquis Deo debitum suum ab 'ahit, ne forte Deus per peccatum 'rem auferat ei nec paria c. i ii sua. Vide etiam Concilii Triburiensis can. 13. Gelatium epist. i. cap L . Alexandrum 3. ad Cenomanen- 3sem Episcopum, Tridentinum Concll. oeli. 2. I. in eis. cap. 2. Decreti de Reformatione.

Quo autem consilio decimam potius , quam lia partem Deus exegerit, non satis clarum. Psiue

420쪽

31 De Decimis,oblationibus oe Primitii . Iudaeus ideo Decimam gratam esse Deo suspicatur, quod ad Deum peruenire homo non possit, nisi

transacto novenario. Rerum enim omnium uouem

veluti orbes, ac spnaeras fingit,quarum prima Elementorum est, septem succedentes Planetarum,nOna Firmam elati,post quam ad Intelligentias Deum

' H Mω το ' ανιέα δημιουρ ν τοί λὶν ἔ-ατον. ya n i uem enim partes mundira distribuitur. OEA in caelo , Ν- premum orbem opertem reliqsios erraticorum s deram k smiles ccisus h bentium: nonam autem terram cum aqua aere. Horum enim una est cognatio, varias mutationes recipientium. Vulgin autem hia nouem partes compactum lx his mundum, vir autem perfectus cum colit, rerum omnium artificem, cui siuper has nouem orbes indecima deluti Jhaera est constitutus. Eandem rationem tib ri, Decimarum soluendarum adfert, Clemens Alexan.

' '' Epiphanius haeresi ctava Decimarum omen alia e quod Ac praesagium vult inesse sacrosancto nomini Seruatoris nostri. Si quidem nomen Iesu, sub quo ima summaque curuantur, initialem habet litteram I ota,quae apud G rscos numeri denarij nota est:Propterea vult decimas ab antiquis, Iudaeis tam reli

co e persolutas, nihil aliud fuisse, quam figuram

SEARCH

MENU NAVIGATION