장음표시 사용
451쪽
b, ε ε De Decimis, ob monibus Primiti lue. remoniis amandatis; Romanis moribus Ecclesias' 'suas informarunt, &Decimas caeterasque consuetudines pie obseruandas ac religiose colendas decreuerunt , reluctantibus Graecis & maxime Procerum ac Nobilium indignante superbia. Illi enim non semel prohibuerunt hominibus suis,ne Deci- Innocent. maS penderent more Romano ; Eos vero angebat in is stoli: maxime Latinorum imperium,eo quod Latini cogerent Nobiles c. raecos, Ecclesiiis restituere opes &facultates ablatas. Itaque cum tantopere sese indo ciles praeberent,& Decimarum pensionem exhorrescerent, saepe excommunicationis metus est illis, incussus. Imo cum ad Bellum aduersus Micha-
liciam ouendam , rcs Graeciae turbantem & omnia ferro igni que populantem, Procercs Achaiae se se accingerent, non ante Dominicum corpus & ianguine pacis bellique priesidium salutare,de manibus Sacerdotum ceperunt, quam pollicerentur se Decimam imposterum more Romano Sacerdoti bus soluturos,nec prohibituros amplius, quominus eorum serui,homines ac vasalli ea na pra tationem Ecclesiae ministrarent. dia elicitu rex epillo a centesima sexagesima prima, apud Innocentium lib. I.
Regiit.:3. ad Archiespiscopu Larissensem, &Epis copum Cithoniensem, ubi do Achaiae nobilibus sie loquitur. Canonico inquit, in non in i Ecclesiis
intrudere non derentur : excommunicatos tam laicos,
cyma clericos in sua pertinacia confovendo. Cumque dudum ad bestum contra Michalicium proressuri recipiὸntes corpus sanguinem Iesu Christi omnes pariter
452쪽
Liber primu . 67 promi Assent, qain imo per votum obligauerint se solem
ne, quod de ipse praelio redituri Decimas Ecclesitis suis soluerent, subditos sos tam Graecos quam Latinos, cogerent ad soluendum : id post modum enicere non cura, runt. Quocirca fraternitati vestrae per D ustolica sir
pta maudamus, quatenus Latinos ei modi, it Ecclesis ais soluant, cui ex communi iure ac Jeciali quoque voto tenentur, σα inducere procuretis , ipsos ad hoe si opus fuerit .per censuram Ecclesiasticam, appostatione remora. sicut iussum faerit come entes. Et certe Innocentij tertii temporibus Decimarum iugum Graecia magna ex parte receperat, ut ex eiusdem Epistolis liquet, quibus contentiones non paucae sedantur, ortae inter Canonicos & Episcopum de Decimarum partitione. Epistola quadrage- lic sima quarti , ortum dissidium pacat inter Clericos hy y & Patriarcham Constantinopolitanurn, quod nee Patriarcha Const. iustas a legato sedis Apostoicae Cardinale salicti Marcelli,dare Canonicis quar
tam Decimarum, per triennium eam retinuisset. Epistola centesima quinta libri primi, hortatur no- biles Larissensis Dioecesis ut Decimas ablatas Epis' irinoeene copis restituant, eadem hortatione utitur epistola Hi URI Io 8. ad Imperat Constantino p. cuius milites De- idem epist. cimas Citrensis Dioecesis occupabant. Epistola 61. 3' 'lib. 4. componitur iis orta inter Episcopum Nitrie-
per quodam iure Dicimarum. Tandem euersis Latinorum rebus & Graecia in potestatem impiorum translata, non modo Deci, .
453쪽
όg De Decimis,oblationibus Primitii .mae , sed omnes Sacerdotum reditus evanuerunt; adeoque Graecis Sacerdotibus in extrema calamita- te languescere necesse est, postquam lese Latinorum patrocinio subduxerunt. Restat tamen illis tributum quoddam per domos & fumaria legi solitum, in quo quia temporales omnes Sacerdotum ac Clericorum reditus ver santur, idcirco χοίνικον , siue temporale appellant.. Saacb Audiendus hac de re Gerlachius epistola ad Can-τ:hΕΛ- cellarium Academiae Tubingensiis i . Mah anno aue 6. Salariam nquit,si habcn exiguum est. Sacerdotes stipem ab auditoribua habent. Sunt enim certa domus cuique Ecclesiae annumeratae, a quibus singulis deputa rum, qμod ipsi χρυκον docant, quouis anno accipiunt. Ex sepultura etiam , exequiis alii que offiis Sacerdotalibus , ut Missis,quas laici pro se G defunctis cognatis emant, pecuniam lucrantur.auidam interea domi suae viscia exercent.Quibositam quoque Ecclesiis fundi cemii a moribundis dedicati sunt. Ita se habet Decim rum historia apud Graecos quam,si monimenta librique manu scripti suppeterent fortasse dcdise
454쪽
n Decimae plint laicis vendi oe alienari. Decimarum ius ab Uufructu in t in Oblationum pars nulla laicis competere potest βψlicae pro quo prο- bibentur a laicis extrui. Decima fiunt pars domani,
Sacerdotalis. Domaniμm regi m non potest alienari. Quae pars rerum Ecclesi incar m olim Poterat Mo- Ochis dari. Decimae a uicis no praestribuntur,m .
Vs legendarum Decimarum ab earundem usu A fhictuque est secernendum. In usum enim fructumque Decimarum vocari possunt pauperes, mendici exules & Dioecesis peregrinς Clerici,quos haereticorum furor ac inuidia, suis sedibus ejecit. Hi tamen omnes ius legendae & capiundae Decimae non habent, de si quid ex iis obtinent,illud non iustitia sed misericordia in ipsos transfundit. Dicamus itaque usum fructumque Decimarum ex parte aliqua, laicis posse concedi. Certis enim de caussis possunt Episcopi & Praelati Ecclesiarum partem aliquam Decimarum fruendam laicis cedere. At quantum ad ius Decimς legendae, praeter Episcopos & Sacerdotes, qui in terris, Dei vices ob eunt & populis regendis praeficiuntur, nemo ius istud sibi potest arrogare. Quae sententia ut clare possit intelligi animaduertendum Decimas ius esse aliquod sacrum & di:
Vsus fructus Decimae ab eiusdem iu- redistinguris
sunt habete ad tempus usum fructum D
455쪽
o ve Decimu, Obtitionibus. Primitiis uinum, quod Sacerdotibus penditur, non rationexustulabo- operae alicuius , aut laboris in regendo , aut conti . nendo populo exantiati, sed ratione loci gradu sue sui, quia nempe in terris vice i ei funguntur, eius. que quodammodo personam sustinent. Vnde licet Sacerdotes, nec mys eriis occuparentur, nec populum sacris doctrinis imbuerent, puta si prima illa Maiorum nostrorum innocentia resurgeret, quam Adam suo scelere perdidit, adhuc in eo ordine flatuque rerum Sacerdotibus dari Decimas oporteret. Sunt enim obsequii nostri erga Deum monimenta, sint reditus censusque cidem debiti,quatenus fiam
cemiae pen- mo arbitratu mundum temperat , & suprema in
res omnes auctoritate dominatur.
At quicumque rerum status fingatur, quaecun- ue conuersio mutatioque orbis uniuersi cogitetur; temper Deus suum in res omnes dominium retinet,
semper eidem servitii nostri ac famulatus pignora persolui, iustitia exposcit. At ea pignorabitas obsequentis animi significationes , quis receptabit in terris, nisi Pontisex praes ura hominibus constitutus in his quae ad Deum sunt, ut e r.it dona's crocia pro peccatis. In eo ergo solo co-
sistit ius Decimae tollendae,in quo viget auctoritas Dei ipsiusmet, qui pascendo regendoque populo designatus, eius Caput est & Princeps,in ius, quae adi Dei cultum & Religionem pertinent. Itaque cum paenes laicos auctoritas illa diuina non vigeat, neque quisquam possit absque Sacerdotii insignibus, Ducem se ac rectorem populi no-
456쪽
Di r primus. minare, in his quae salutis sunt de religionis , inde facile concluditur in neminem laicorum posse tu,
Decimarum legendarum transferri.
Adde quod Ecclesia iis libere uti non potest, quae sua non sunt, scd sibi ad utendum Se dispen
sandum tantummodo, diuina manu tradita: Atius Decimarum non est Ecclesiae proprium sed Dei. No , enim dantur ad recognitionem Ecclesiae , sed Dei lipsiusmet: quatenus ipse summus est Dominus de arbiter uniuersi. Ecclesia vero recipit Decimas Dei nomine, dc quatenuS eius Episcopi, Dei in terris imaginem sustinent. Non potest ergo Eccclesia ius illud vendere, alienare,permutare: quemadmodum Quaestores Principum qui colligendis tri- butis praeficiuntur, non possunt populos vectigalium solutione liberare.
Secundo,argumentum ducimus a natura dc Re- s euri/y riligione. oblationum sacrarum. Nam oblationes 'α magis pendent ex voluntate populorum, quam Docimar. Imo vero, Ecclesia ipsam et maiorem videtur non posse
habere potestatem in oblationes , quam in Decimas; Quippe oblationes dantur Sacerdotibus velut in stipendiuina operae alicuius sacrae oc religiose, ideoque habent rationem peculii Sacerdotalis. Et tamen oblationes olim, si quis praeter Episcopum
susciperet infamis haereticus, dc sacris indignus ha - bebatur. Concilium Gangrense can. 7. Si his xiiii
fructus f clesiise oblatos, vel dare extra. Dccksiam pra- Δ Π iter Epistopi sintentiam, vel eius cui cura eorum traditas, m non cum eius sint etia ea velit agere Lanathema.
457쪽
i De Decimis, Oblationibus oe Primitiis. Et Clarius canone 8. Si quis dat vel accipit factis oblatos praeter Disopum, mel eum quis constitutus ad dispensitionem beneficentiae, qui dat , ' accipit,
Symmach. Eandem sententiam resumit Symmachus Papasobab in Synodo sexta Romana in qua concludit. Valde RQ -- - ingens sacrilegium sse, it qμπμmqμe vel pro remedio peccatorum , vel salute, vel requie animarum sarum nusquisque venerabili Ecclesiae contulerit, aut certe reliquerit,ab his a quibus haec maxime seruari
nucnit, id est Christianis se Deum timentibus homini bus, γ' super omnia a principibus o primis Regionum
in aliud transferri vel conuerti. γEt certe ita abhorrebant veteres ab oblationibus arbitrio laicorum permittendis, ut nequidem vel- . . di lenti-icos, bis conditionibus sumptus facere in ex alaicis eoim truenda Basilica, ut nempe dimidiam partem ex iis caperen quς postea ad altare Basilicae offerrentur. Hanc enim pietatem quaestuosam,& sordidam exeati sunt , neque tam Religionem appellari d
orbere censuerunt, quam mercimonium. Ita Concit. Braccarense secundum canone serto. Placuit eticonsi igne. si quis basilicam non pro deuotione fidei,sed ρ, ο quaestus in .... pissitate aedificat, ut quidquidibidem de oblatione pο--npuli colligitur, medium tu clericis diuidat,eo quod Basilicam in terra sua est condiderit, quod in aliqudis locis usque modo Acitur feri. Hoc ergo de caetero obseruari debet, ut nullus Epistoporum tam abominabili Noto consentiat, ut Basilicam quae non pro sanctorum patrocinio, sedmagis tributaria conditione est condit udeat consecrare. si
458쪽
Si crgo oblationes nefas est tradi laicis, quidquid
sumptuum in Ecclesia ornanda fecerint; multo mi nus Decimas ipsis non licet adscribere, quasi ripa - tmnonium Sacerdotum Deus ipse tradidit,ut sua in tertis vice fungerentur. Et certe duplicem in terris personam sustinet Episcopus ex Ignatio, episto a ad Smyrnenses. Im- Smyinencs erat chim vice Dei: sacrificat vice Christi. Qua parte Dei imperium refert, Decimas sumit: qua vero Christi, acrificium instaurat,ac repetit oblationibus fruitur. Quamobrem cum laicus tam Imperii,
quam sacrificii sit incapax, histic fit ut ius illi tradi
non pollit, nec in Decimas nec in oblationes. Tertio utimur hac in re argumento ducto a conditione bonprum, quae domanium Principis com
Certum est enim Principes duo saltem habere Duo gene. genera bonorum. Quaedam enim possident nomine patrimonii,quo modo priuatus quilibet suum quo- ψb inpi que possidet patrimonium, de quo genere bonorum quae patrimonia sunt Principum glossς veteres.
sunt,quae possidet Princeps titulo imperii, & quae in Voco notam in Principis quam in Principatus patrimo mnio sunt: citiusmodi sunt tributa,vc stigalia,& qiu ς- cumque domanium Principis conficiunt, praedia, viliti iura regia &c. Ita apud Romanos aliae sunt res Caesaris, aliae res fisci, & res sisti,aliae publicae , aliae priuatae. Res Caesaris dicuntur quae in Principis cuius-
459쪽
De Decimis, Oblationibus 'r Primitiis que priuato patrimonio sunt, non quatcnus est h. Tuia Princeps, sed quatenus Arcadiys, Honorius, Anto pimcriptio-nius . Cod. ιυ quadriennii prae cri tione , in qua Iustinianus aperte distinguit inter substantiam pro priam Principis, & substantiam fisci. Res autem fis cales dicuntur quae principatui insitς sunt,& ad ornandam ac tuendam Principis dignitatem institu bita 1 64 t. , ι praetor M. hoc interdicZum f. ne quid in loco pini epco. Ex his stique sic concludo: Res fisci & dominii a in loeo pu- Principe alienari non possunt, neque potest Princeps partem sui Imperii quavis conditio no distrahere. Etsi enim in contrarium proferantur ellempla Regum aliquorum,qui se iuribus regn sceptro ac Imperio abdicarint in fauorem peregrinae gentis,
aut extranet alIculus Principis,ut exemptu Attali Regis Pergamenorum,qui regni sui haeredem populul omanum instituit, Nicomedis Bythiniae qui e dem populo sceptrum ac diadema transmisit,Alexandri, qui AEgyptum & Alexandriam ii dem Romanis adscripsit,Caroli sexti Francorum Regis,qui successorem Imperii Henricum Angliae regem designauit. Attamen inuitis ac reluctantibus regni Proceribus, aio; Ordinibus id icntari posse omnes
IoannesM- paene Iurisconsulti re neserunt. Horum ego αscithra ' nomina, de sententias non refero. Scripsit hac de re δε i. Is t' tractatum elegantem Ioarines Savaro , in quo Om
-R0. mum peritorum iuris hac de re optiuones ad certas
classes distribuit. Et certe cum Imperator Carolus 4. vellet successore sibi facere Ucncesta una filium, &ei propterea conciliare Electorum suctagia niterc-
460쪽
congiarii nomine promisit, oppigneratis & datis , in hypothecam Imperii vectigalibus. Qua de caussa tumultuari ceperunt Imperii Proceres afferentes tributa & vectigalia,in quibus Imperii nerui vires que consistunt,non possie ab Imperatore alienari. Ita refert Nauclerus gweratione 46. ad annum Naucle u is o. Ex quibus sic licet concludere. Ius Decima-π i,
rum esst ex eorum numero,quae Sacerdotibus con
petunt ratione Imperii, & sacrae auctoritatis, quam in homines exercent, & si prophanis vocibus in re sacra uti licet. Decimae sint veluti patrimonium fis cale, atque Imperiale, unde Episcopis persetuuntur ea lern Religione,qua tributa penduntur Regibus, ut est apud Clementem Romanum lib. 8. cap. 33. Ron lib. s. Ergo quemadmodum alienationi, distractioni ac ς P vendit ni non subiacet coronae patrimonium, quemadmodum fide sua promissione,ac sacramento soluuntur Principes, si quid stipulantur aduersus fiscalem utilitatem & bonum regii dominii: ut de Francisco primo,qui Burgundiae Ducatum Hispano promiserat, responderunt eius temporis Theologi&Iurisconsulti. Sic quoque, existimandum sacra ista Sacerdotum. Quarto si qua caussa res Ecclesiae alienari possunt & a Sacerdotibus in alienam manum transfer-
ri; id maxime fieret in Monachorum gratiam quo-
rum pietati ac lolitudini beneficentia Epucoporum competere.
perpetuo prospexit. At in fauorem Monachorum non Decimas modo, sed prophanas possessiones, Κ is