장음표시 사용
481쪽
fieri potest, quam vovendo ac libando sacris alta ribas aliquam patrimonii partem. Itaque sic pensio ista ad Pietatis ac Religionis integritatem pertinet, ut nonnisii violata religione pom textingui. Dicet fortasse aliquis Ecclesiam suo iuri luccenturiasse laicos ac prophanos, ac proinde Christianos praestando D ecimas laicis, hoc sese debito, atque obsequio suffcienter exoluere. At quam leuis sit ista responsio facile est deprehendere. Nam ubi
fideles in horrea laicorum suas Decimas comportant, credunturne meminisse Pietatis ac Religionis 3 Deum ne in laicis vicaria sui regnantem imagine conspiciuntὶ Quid est in ipsis quo populus intelligat se Decimas praestando oblequii sui significationem Christo impendereὸ Atqui ad eos animi motus, atque affectus impellendi sinat Christiaru neque tam curare debent Sacerdotes, ut rusticorum frugibus sua turgeant horrea, quam Ut eorumo pectus, atque animi sinceris erga Deum amoribus incendantur. Manet ergo istis honoribus defraudatum Numen ubi nobiles milite cincti in Decimas irruunt, faciuntque,ut coloni non tam aliquid Deo tribuere existiment, quam ab hominibus sese spoliari conquerantur. Secundo non potest Ecclesia honores Sacerdotio debitos remittere, & liberare Opulos reuerentia ac obsequio, quo erga Curiones uos tenentur: quippe iura illa, quae honoris & dignitatis partem faciunt, non possunt in alienam
personam transferri.kEt certe si ex comuni senten-
482쪽
1oo De Decimis, Oblationibus Primites. ita, sua ditione manuque mittere , ut in extra neam potestatem transeant , & alterius Principis auctoritati subdantur, ut in se cto Francisci primi qui Burgundiam Ducatum Hispano summiserat a nobis notatum est Z quanto minus poterit Ecclesia in iis quae faciunt Pietatis ac Religionis partem Christianos laicis subsicere,eosque iisdem racere tributario S ..
Imo vero non possunt clerici ren uncia re priuia legio fori, dc sese in dedecus sacri ordinis laicorum tribunalibus sub ij cere, ut rescripsit innocent. HI. cap. si aliquis de foro competenti, quia ut ait S. qm ς ωxς Pontifex priuilegium istud non est personale, sed
indultum toti collegio hominum Ecclelialticorum. At ius Decimarum sumendarum longe illu- nus est, δc praestantius quouis priuilegio fori, de arctius cohaeret cum dignitate Curionis ac Sacer-λ dotis. Ergo multo minus poterunt Episcopi, ac ' Praesules ius istud abdicare, de in laicorum manum utranscribere. Tertio qui dat in nudum eum necesse est habe- , ii iii re directum dominium rei in feodatae:At Ecclesia non habet directum dominium Decimarum, neque enim debentur Sacerdotibus per modum sti pendii. Sed dominium directum, solius est Dei,cuius summam auctoritatem Decimarum pensione homines venerantur. Vnde Clemens Romanus ait Sacerdotem , atque Episcopum consumere Decimas vice Dei. r. Q rto non potest Ecclesia Sacerdotes in eum
483쪽
siatum adducere, ut extremae paupertatis periculo sub sint. At distractis&laicorum potestati traditis Decimis, facile est Sacerdotes inopia vexari &, in extremam calamitatem incidere. Nam cum in Parochiis,praeter Decimas nullum fere aliud obuentionum ac fortunarum genus Curiones Obimeant, iis innodatis aut alienatis,quid superest nisi ut mileri Sacerdotes squaliore ac rame pereant, aut rustici praeter Decimas,aliud stipendium Curionibus luis
pendant, cum tamen Vix Vnam Decimarum praestationem, sine felle & stomacho patiantur. Et certe cur Decimae quae in annonam Clerico rum diuina prouidentia cesserunt, non eadem prae rogatiua fruentur, qua praedia censu sue militum annonis destinati. At quae militaribus annonis erant . consecrata,nulla conditione vendi, aut impignerari poterant,neque in fauorem Clericorum. ita enim Lampridius refert Alexandru Seuerum sola quae ab hostibus capta sunt limitaneis Ducibus de militibus donasse, ita ut eorum essent, si haeredes illorum militarent, neque unquam ad priuatos transsirent. Quam legem sub extrema Graeciae tempora instaurauit Constantinus qui dictus est Porphyro genetes Novellas./ ' fundis militatibus,
484쪽
t oi D e Deo mis, Oblationibius, Primitiis.
Decimae olim fuerint inseo latae. C A P. X.
ALiarum gentium hoc capite negotia non tractabimus, intra Galliae fines se nostra includet meditatio. Videamus itaque an, & quando Decimae Clericales, & Parochianae fuerint laicis in Dudum traditae. Ostendimus penultimo capite, lcgibus Caroli Magni de Ludovici prohibitum ne Ecclesiiae luis fraudarentur Decimis, iustum ab iisdem
Regibus, ut qui ex beneficio Ecesesiae aliquid pos
siderent, & Nonas & Decimas soluerent: nunc vi
dendum an post illud tempus legibus regni licuerit laicis Decimas sibi vendicare Ecclesiarum. Totum istud tempus, quod a Ludovico Pio ada ratem Philippi primi Regis Frimcorum interceptum est, variis re peritur turbelis ac tempestatibus inuolutum,dum neque sibi coli erent Regni Proceres, neq; fratres in ter sede regni finibus consentirent. Aliunde pace Galliarum vexabat freques Normanoru& Da norit inudatio, quos diuina indignatio quasi turbine ventilandis mortalium sceleribus, immittebat: ideoque si qua caussa, quave occasione Ecclesiarum Decimae laicis traditae, atque impigneratae fuerunt: credibile est, id factum iis temporibus, quibus ad rerum suarum tutelam, ac praesidium necesse erat Ecclesiasticos homines magnatum ac militum gratiam emereri.
485쪽
Liber primus. Io Et tamen Decimarum hisce temporibes, in seudum cum Principis consensu & suffragio Episcopo.
rum traditarum vix mentionem ullam reperio. Econtra, Reges subsequentes, semper Ecclesiarum splendori prospectum esse voluerunt suis Sanctio nibus de D ecretis. Quod ut pateat, recenseamus breui quid circa Ecclesiae facultates gestum. Carolus ra , .
Caluus, cuius Imperium ab anno Domini 8 i. ad annum 879. protenditur, eadem in Ecclesiam fide ac pietate , qua maiores sui exarserant, summouit iniquam istam Decimarum viserpationem. Anno Anno a 6.8 6. in Palatio Ticinensi, Carolus Caluus Capitula edidit, in quibus plurima sunt, quibus res Ecclesia, rum iubentur manu sua mittere laici,quasi iniustam rata. i. & vi occupatam posse ilionem, cap. io. Res Ecclesiasticaό tam mobiles, quam immobiles nemo inuadere vel auferre proumat, σ quae a rectoribuι Ecclesiae, ob timorem vel fauorem, alicui libellario vel emplatearica rio iure, dolose m cum damni detrimento, Ecclesiae amis
se videntur,ad pristinum ius reuertantur me. Vbi animaduerte, iates earum infeodationum
rectissime notari a Carolo Caluo , nempe timo rem vel fauorem. Capitulo via declino, de Decimis priuatim decernit, Vt Decimae conlaborationum σanimalium, fecundum sacra praecepta Domino ab*Me fraude m aliqua retractatione os frantur. Et in pote' state Di copi maneat qualiterdi pensienturca onice moAnte haec tempora circa annum 8 6. in Sparna' covilla,si eodem capitula edita sunt quibus decer nitur, Vt qui praedium agrumue Ecclesiae nomine bene'
486쪽
io De Decimis, Oblationibus G Primi M. ci .i. cita cis occvant illi Nonas oe Decimas soluant cap. 16. Idem uuscap.i . constitutum fuit in Synodo Suessionensii per eundem Carolum , qui id oneris speciatim Missis suas prouincias lustrantibus imponit ut eos qui ex - ,, nς5Vio Ecclesiae aliquid occupant,compellant De mund. cap. cimas & Nonas soluere, & Ecclesiarum tecta instaurare , capitulo sexto. Carolo Caluo luccesserunt Ludovicus Balbus,cui deinde filii duo Ludovicus & Cario mannus,post quos Carolus Crassus, Odo, & Carolus Simplex, qui omnes ad Carolum usque Simplicem, regnarunt tantum modo annis viginti tribus. Nem pe, Ludovicus Balbus annis r. Ludovicus &Ca lomannus annis 1. Carolus Crassus annis . Odoannis s. Sub Ludovico Balbo inuenio fortunis &facultatibus Ecclesiarum prospectum cura &sollicitudine Principis, iussumque ut laici res temere occupatas Ecclesiae redderent. Nam apud Almoinum lib. F. cap. 38. legimus inter Ludovicum Balbum de Ludovicum Italiae regem, conuentum habitum in Ann s s. loco qui vocatur Furon Kalend. Nouembris anno 879. in quo conuentu prae caeteris pacis foederatae capitibus istud continetur. Ut res ficit artim incu-. iuscunque reg'no capta fuerint tam de Episcopatibin quam de Absaliis ne ulla Gntradictione rectores apsarum Ec- . He Vm illas possideant, er si aliquid ibi iniurium a quoquam qum est,in cuiustumque regno res istae cons sunt, legaliter exinde secundum iu iam readeres
487쪽
reliquis nullae leges reperiuntur, nec regni, nec E clesue constitvcndae caussa promulgatae: quippe omnia tum temporis ancipiri discordia nutabant&ia fata eam quae sequuta est Reip. conuersitonem meditabantur. Itaque vero simile est, Ecclesiam multa per id temporis mala pertulisse. De Rodolpho vero Burgundionum Principe, iacui biennij regnum tribuunt ChrQnologi, ita Ai 'monii Cotinuator libro quinto capite quadragesi nio secundo. Rodulphus, inquit, Rex Franciae qui L. iannis gubernauit Franciae sceptrum valde seueriuextition coercendis anciae Dei Ecclesiae praedonibus, ct
magna ex parte jecit manere quietos protervos impetus
Dunorum epultus est in Basilica . Columbae Virginis. Ne quaeramus vltra leges & edicta Principu isto is culo, quo dubij reges, nomine solo non potestate
dominatur,ut de Chilperico scripserat olim Pipinus. Si ergo in feodationes quaedam Decimarum ,&transcriptiones iurium Ecclesiasticorum faetie sint unquam necesse est, illius negotii fontem ab hisce temporibus Ecclesiae de Reip. turbatissimis ac difficillimis repetere , im alto legum ac Religionum omnium silentio, dum sacra Martyrum pignora, Sacerdotes humi defoderent, & vix templis atque altaribus posscnt manu hostilem arcessere,&insolentem militis fastum amoliri. Qua ergo ratione prophano patrimonio praesidium quaercrciat, qui plerumque mysteria cernere cogebantur indignissimo contemptu pollui. -
Sed detersis tandem nubibus, coelo mitescente
488쪽
ibo Se Decimis, Oblationibus Primitiis ac lucido , quid aliud cogitarunt nouae sobolis
Principes,qua m ut Ecclesiae lachrimas expungerent& laet m inducerent frontem. Legantur Annales stri, consulatur Helgaldus Floriacensis in epito me vitae Roberti , Epistola Fulberti Carnotensis constabit Reges e Capetiorum stirpe oriundos ab ea Pietate ac Religione initium duxisse Imperii, quae nostris temporibus,in eoru nepote LVDovI-c o ad gentium omnium & nationum stuporem ac venerationem reflorescit. Non est ergo arbitrandum, exutos his temporibus legitimo Decimarum prouentu Sacerdotes, quibus splendor& maiestas, ordinis sui,fato bestorum & temporum malignitate exolescens felicissime est restituta. Et certe non longe abfuit ab his temporibus Concilium Claro montanum sub Vrbano secundo temporibus Philippi primi Francorum Regis, in quo expresse cautum est, ne laici Decimam partem de laboribus suis retineant, & sicut non debent retinere, ita nec accipere. Successit huic Concilio La- Concit La- teranense caecum enicum sub Alexandro tertio, sub
extrema tempora Ludovici iunioris, paulo ante
Philippum Augustum, quo Concilio parte prima
cap. Decimo quarto duo definiuntur, unum quod mere Ecclesiiasticum est, iacmpe, laicos non posse sine animarum periculo retinere. Alterum quod politicum, nempe, iniustam esse Decimarum nundinationem, nec debere laicum in aliam quam in Ecclesiasticam manum Decimarum iura tran5ferre
489쪽
quod certe ad duritiam cordis eorum additum est Existimauit quippe Ecclesia, sibi non licere cum rixis & iurgio exequi ius suum aduersus laicos, ideoque ut illos ad restituendas Decimas, quibusdam gloriae aut religionis illecebris adduceret, liberam
eis fecit potestatem Decimas tradendi, vel Monauerio, vel Ecclesiae saecularium, ut vocant, si ita libuisset. Exctuibus colligere est, vix ullum fiuxissetem pus ante Concilium Lateranente, quo iusta esse po, tuerit Decimarum occupatio,renitentibus aduersus prauum hunc morem & Regibus, & Pontificibus& Conciliis. Atqui Galliarum Praelati, sine silm- marum potestatum consensu ac decreto, res suas vendere non possunt. Est enim Rex Galliae tutor ac defensor Ecclesitarum, ut scribit Rigordus de Philippi Augusti Et quocunque terras' hristia, Riros e se mi Reges Principibus custodiendas tradi sint fa- men Ecclesias μὴ potestate Aa m protectiove retinere
decreuerunt ne Princles,quitas terra custodienda a Regibra delegabatur, Scessias vel Clericos ibidem CDomino Jerulentes aliquib- angariis,taediis vel abis exarii ibra
Requiret fortasse aliquis, an post illa tempora non occupauerint laici Decimas Sacerdotum. Respondeo non videri fuisse caussam ullam eius cemodi iuris alienandi,hisi propter impensas belli sacri,&lorum nem illam profectionem aduersus Sarace- iam temporibus Philippi Augusti Eo enim iaculo, Iura Ecclesiarum circa Decimas percipiendas, au'
490쪽
D e D rimis, Oblationibus m Primit C. guror fuisse maxime ex parte labefactata, & iis ini liis cepisse possessionem quam plurimi adanteriora Concilio Claro montensi saeculo frustra nituntur
reuocare. Eius vero corruptelae fontem recludo ex. Rigordo libro eodem de gestis Philippi Franco
rum Regis. Refert enim Philippum Anno ii 88 Consilium iniisse Parisiis de Saracenis ac Turcis finibus Palestinae pellendis, ac propterea ingentem collegisse exercitum habito solemni nobilium ac ma- matum delectu, quibus ut impensas pretestaret,iam
ongae ac molestae profectioni necessarias, permisiit, ut Decimam ex omnibus agris tuae ditionis legerent, quamdiu in armis & sacra expeditione vcrsarentur. Cum ergo Rustici dc Coloni, Dominis ac senioribus suis Decimas pendere cogerentur, probabile est, ipsos Ecclesiasticis solitam pensionem subduxisse, adeoque nobiles in ius Ecclesiarum suffectos, etiam post bellicos motus per secessum &otia domestica illud retinuisse. Hanc vero Philippi
constitutionem non pigebit adscribere. His imprimis constitutum est de Decimis, quod omnes illi qui non habentes quicunque si int, Decimam ad minus dabunt hoc anno de omnibus mobilibus suis, oe de .
omnibus reditibus,exceptis illis qui sunt C erciensis Omdinis ordinis Carthusiensis, ordinis soniis Ebrar- di,'exceptis leprosis, quantum ad suum pertinent pra'
prium, In nustas communias mittet aliquis manum, nisi iste Dominus cuius, ipsa communiη fuerit. Quale tamenius in aliqua communiaram habebat prius aliqui tale habebis..ui alicuiuου terra mastna iustitiam habet eidem te