장음표시 사용
491쪽
Liber primus Iostrae Decimum habebit. Et sciendum quod qui Decimas sunt daturi, de toto mobili sivo, m reditibus Decimas δε-bunt, non exceptis inde prius debitis sus, imo post donitionem Decimae, residuo poterunt sua ibita soluere.
Vniuersilaici tam milites quam alii,' 'to iuramento sub anathemate. Clerici excommunicatione astri L fuas dabunt Decimia. crucem non habens, Domino suo
habenti ei, cuius erit homo istius, dabit de suo proprio mobili Decimam, S de seu do quem ab ipso tenebit. Si autem ab eo nustum tenebit seudum, de suo proprio mobili Decimam Domino suo ligio dabit. Singulis vero a quibus t nebit Decimum de suis eudis dabit, . si nustum Dominium ilium habebit, ei in cuius studo mansierit leuans, dr cubans dabit Decimam de suo proprio mobili. Si quis
terram suam Decimans, res alterin quam illiud qu .m d bet D cimare, inuenerit in terra sua, cir iste cuius res se
rint, illas esse suas legit me mon irare poterit, Decimans non poterit eas retinere. Miles t habens qui si haeres
legitimus filius, velgener militis crucem non habenti ,vel alicuius miduae, habebit D cimam patris etet mali is suae. In res Archiepi coporum, sia Episcoporum , stu Capitu lorum .stu Ecclesiarim, quae ab eis movent in capite, non mittet aliquis manum: nisi Archiepiscopi, Spiscopi, Capit*la, Ecclesiae quae ab eis mouent. Si Episcopi colligent inde Decimas,'eas dabunt quibus dare debuerint. uicunque t ba ens , qua daretastiam, vel Decimam deb at, m eas dare noluerit ab ιllo cupiatur cui suam ribet lassiam mel Decimum , mi inde siuam faciat vo Antatem. Quι eum ceperit, propter hoc non poterit cX'co Mica L
492쪽
iso Derare . o Li m M O primit i. ceterum ita dubia est incert fides Decimarui quae in eo satae dicuntur, ut omne. qui ea de restri,d pserunt fateantur ingonue nulla proferri posse earum documenta,neque ex publicis a quidquam huc usque erutum, quod eius rei fidem facere posseti Renatus Chopinus sui iaculi doctissimus ae disertistit oui oraros, ait se a quod in Quartario ac cepisse,omnes eius in odationis tabulas fuisse in
cameram computorum deliras, quo factum est ut regiarum rationum tabularia incense , uniuersi contractuum eius ccmodi instrumenta exarse
Neque tamen violandam hae de caussa pacem publicam censeo, probantibus eam possessionem regni legibus, Principum Decretis,spcctante& volente Ecclesia Gallicana , quae summam semper cum Nobilitate coniunctionem habuit: ex quo ab eodem parente, velut fraternis iuncta foederious, ut
Nobilium iura α Ecclesiarum priuilesia euxe -
493쪽
, Liber primus. alive Decimis omnis generis perΡησrum, Regum, Clericu
Hoc capite discutiendum a quibus debeantur Decim . An Reges capensione erga Ecclesia. sticos teneantur. An Clerici Clericis, Ecclesii Ecelesiis Decimas soluant. An Monachos,an seruos lex ista Decimarum soluendarum complectatur. Regibus Decimas a populo deberi, tanquam ad excubias & tutelam Reipublicae a Deo positis , nemo insciari audeat , nisi quem tumida &insolens ambitio libertatism egium nomen dedoceat reue reri. Etiam cum sanguine & vitae periculo, vitae quaesitas hostium exuuias olim contingere nefas erat, & in priuatu commodum ac peculium trans-
sene, nisi Primitiis Regiae auctoritati praelibatis. Ita sane trium cap. i. s. quarto. T populin stoli 'et Iet
hul bis detracta ipsi os e t unde Princeps part m capiat. Inde sortasse manavit Petamoeria Graecorum, hoc est, ius quintae spoliorum partis ab Imperatoribus
capiundae, dς qua Cantacuetenus in Historia, ubi de si Ro*R' Andronico Imperatore sermo est,quo loco ait consuetudinem esse exercitui Graecorum , τ περμάω
Quod ergo populi Refibu ,hoc D eo R eges sum, ante cuius tribuas ubi R innii Principes constitere,
494쪽
111 De Decimis. Oblationi,us m Primitiis. continuo omnis eorum maiestas, atque auctoritas exolescit. Unde Grςcorum Imperatoribus cum ad sacram communionem accederent mos erat , capiti suo coronam detrahere, eamque Diaconis 'qui populorum obl. itiones sumebant, quasi donarium& sacrum anathema contradere, ita α' ο βασι
όνοις. Apud C odinum cap. i6. Hinc optimi Reges ornandis augendisque Ecclesiis perpetuo incubuerunt, & sua te sponte cuidam Decimarum pensioni subiecerunt. Solomenus Historiae Ecclesiasticae libro primo capite octauo refert Constantinum e suis etiam tri butis ac vectigalibus quandam veluti Decimam clero assignasse, & iure quodam perpetuo tribuisse. Ex terra, inquit, ii in singulis ciuitatibus vectigalis erat, certum vectigal quod aerario pensitari solit, accepit, o Ecctatis ac Clero dilbibuit quam quidem largitionem
in omne tempus ratom esse voluit. Colomannus Hungariae Rex Decretorum libronus Decret. primo, edicit solemni oraculo quaestoribus suis, ut Episcopis sui Regni Dccima tributorum ac vecti- galium pendatur. DP iriίutu autem oe victigalibus lictit Comitibin tertiam partem dari decreuimus,sta De cimam quoque Episcopis dandum ccn emus , vibus tam noui quam veteris Testamenti P gina Decimas dandas esse proci mat. Dcautom igitur cir incon altum est linstituta sanctorum prae mamus infringere , quae somma potius deuotione debemus adimpler . '
Quinetiam Decimam metalli, quae iure quodam
495쪽
. ' Liber primus ii3 singulari ad Regem pertinet , i. cuncti 3. Cod 'demetallariis re metesiis D icnio a Regibus Hungariae olim in dominium & patrimonium Ecclesiae translatam , itaut Reges Uccimam suae Decimae partem Clero persoluerent, quae Eburarum deci matio dicebatur. Cuius rei non possum, non hic ad texere vestigium insigne erutum e veteri codice quod Boniinius publico dedit, ita vero se habet. serta res est, σ per multa regesta, ac alia documenta probari potest, quod Reges Hungatiae, ab eorum monta nistis, receperunt drbaras oc est de si ingulis mineris auri, argenti, cupri habuerunt Decimam partem, crquoties Rex habuit Decimas partes bai modi minera
rum, toties diuisit, Cr dedit Archiepi copo Strigoniensi
unam parte Viocabatur ista, Decima Decimae, durauit bula modi exactio urburarum ultra centum annos: quoniam quod semel in cribitur regestis Regum σArchiepiscoporum , non ita cito obliuioni traditur. Et cum iam praefata ursurarum praepositio a multisotprinmissum e , annis fuisset continuata, oe montanista pr uia ratione cum eorum argento, a toto eo tempore fuissent liberi, ita ut cuicumque Coluerunt . istud diucnὸere po 'ruerunt, sine aliqua mulcta Ret is C anusiorum. Post-q'am autem saepe dicti Reges c Archiepisivi per non' nustos montanistas saepesepius fissent dicepti in eo, q*ρή non bonas mineras,sed aliquando vilissimas deposueravi,
qua postea cum commodo cir vlibrate non potuerlint constare: ex crebra itaque utilitate, mutatione , ω' varietate minerarum permoti , nolentes diutius decipidamnificari , adhibuerunt in consilium Praelatos o Ba
496쪽
rones, o conclusierunt et Hesd Reges regni Mungari uturi
teporibus a Domih montanistis σ montanis non 'inbur buras huiusmodi minerarum, scd more aliorum regnorum, totum lucrum Camerarum pro sit is retinerent , ita ta- men, qut Minas haereditarias oe aqua duritias omnes proo consteruatione regalium montanori , uis impensis debito imrertenerent: Gr saepe fatis Archiepiscopis, de s ingulis
marcis pagamenti monetae, fro tempore currente singuli unum pselum exoluerent, prout m hodie fit, ' iampla quam a centum annis in concase ob eruatum est. Ex quo patet, istam praestationem urbubaru tandem in pecuniarium censum filiisu commutatam. Cui autem loco Decimas persoluere Reges te- eis i id ii Dpantur dc finit Corsetus in tractatu de potestatei mestate Regia, quaest . 37. Nempe Reges Principesque D cimas praediales oportere illi Ecclesiae solucre , ubi praedia sita sunt. Personales vero ubi diuina audiunt ossicia, pro rata diuid cndo, si in pluribus locis diuina audiant. A Regibus ad Clericos transeamus,& inquiramus, an illi Decimarum pensione teneantur. An notandum vero praedia triplicis generis ac conditionis a Clericis possideri, quaedam enim sunt .se H propria ac patrimonialia Clericorum, quaedam E si clesiastica. Ac rursus Eccletiastica, alia ad dotem Ecclesiae pertinent: alia vero sunt incrementum ali- uod dotis, quae nimirum accessc runt Ecclesiae iam
Clerici, de praediis, quae titulo proprii ac patrimo- iiij possident Decimas persoluere tenentur. Communis est sententia Canonistarum, nam aliter fieri
497쪽
posset, ut Parochiae maxima Decimarum parte fra adarentur,si qui in eis optimam praediorum partem obtinet, eum ad Clcri orum Ordyn m Con in condidi, eret promoueri. Vnde Concilium Moguntinum Min unita.
prohibet ne Clerici possint arbitrio suo Decimas bonorum in alias Ecclesias, quibus iure ipso non
competunt, transinittere. ' Si 'qus uicus .el clericus, vel utriusque levis person , proprietatis μὰ loca vel res alicui dare delegauerit,.Decimationum prouentum priori Ecclesiae legitime assignatμm, inde abstrahere nullum omnino habeat totestatem. Quod vero ad Ecclesiastica praedia pertinet, ea quae dotem scelesiae constituunt, debuere esse ab
ininione re ac praestatione exempta, ut ostendimus
fuse agendo de dote Ecclesiarum, & de his bonorum ac praediorum generibus intelligi debet Decretum Paschalis L. Cap. Nonum De Oecim o- Pp uum, inquit, genus eAa tionis est, ut Cleriti a Chiricis Decimas exigant, cum nu quam hoc in lex o mini k-g mus. Non emm Levitae a Levitis Decimas ac pisse dicuntur. Jlli profici Chrici si a Clericis si ritualium miniBriorum labores accipiunt, D cimas e s d bent. Vbi glossa ait sententiam paschalis esse intelligenda inde dote Ecclesiae , pro qua nullas Decimas Clerici Clericis persoluunt. De bonis vero quae voto & pietate fidelium E clesiis iam fundatis & competenti dote initructis accedunt, Decimas Ecclesiae debent Clerici. Inao una Ecclesia alteri Ecclesiae Decima spe soluit,qua-do intra eius fines atque ambitum posscili oncin
498쪽
it 6 T Decimis, oblationibus rimi sis. aliquam obtinci, propterea in Concilio Melphitano sub Vrbano II. cautum est, ac constitutum, ut Coloni Episcoporum & Abbatum, De maa persoluant,vbi Missas audiunt, & eorum iniantes baptizant v r , Perlatum est ad bonodum P, a nisi, Vibano quiuam spiscopi m Abbates qui colonos ad se perimentes non sinam Decimvi dare ad Eule Abibi Missas a diunt m infantes eorum bapti antur. CProinde decreuit secer se conuentus , ut Episco i ου bates de vini is, vel iuris ac frugibus qMe ad suum, υer flairum v mLborant , Decimas sibi pro bin dictione , v l ho=μιμm pulsi ptione habeant : fumiliae vero ibi sient D clamas 'as, ibi per totum anni circulum Missas audiunt,
Hoc instituto moreque Ecclesiiar m tuetur se Cofridus Vindocinensis aduersus Pe rum Santo- nensem Episcopum. Nam cum Salinarum Ommu, quae in ora maritima Olonensi sitae sunt, Decimae omnes datae essent Coenobio Vindocinensi in do- tem, di aliquae earum Salinarum ad ius& dominium pertinerent Santonensis Ecclesiae, Deci mas ex iis persoluere Coenobio Vindocinensi Petrus Santonum Episcopus repudiabat, eo argumento fretus quod Ecclesiae, praesertim maiores, minoribus Decimas non soluerent. Quam rationem vehementer
mm vestrarum, quia monasterium nostrum latrimonium filicet P. Petri, m eius Atidium, 'er siexaginta annos
eqrifice noscitur possedistimbis aufertis. Vnde durat
499쪽
nem vestram Oetamus, di quod aliter actum est, corrigatis; ve qui Apostolica praeceptione nobis defensior constiturus Derar, viriatur persecutor :σ sic lupus far, q-ο Deus abnuasiqui esse de uerat pastor. N ibis dictu est,quia dicitis, quod EccleRi non debet D Em m dare. Hoc verά est υb: Ecclese nihil babet in Paraecia alterius EcAesiae,mbi verσEcclesia in alterius Ecesesiae Paraecia posse si memaliqua habet, vel quidpiam quod D Ytmari de; at ib E, cle .i Ecdesiae Decimam reddere debri, si istud ista polyidere desiderat. Hoc tenet Italia,hoc tenet Gatha. Ibi exum nouimus Seclesias Ecclesiis Decimas reddere, maiores minoribu , . minores maioribus, ubi altera earum posirisionem obtinet in iure alterius. Dissicile autem est explicatu quomodo OiOnenses Salinae ad dotem & patrimonium Ecclesiae Santonensis pertinere potuerint, cum in eius t ice cessi non sit Olona, sed ad Dioecesii in Pictavi ensem l ertineat. Itaque dicendum non tantum apud O-onam, sed apud Oleronam quoque insulam tum temporis Salinas esse potuisse. At Olerona insula est intra Parochiam' Episcopi Santonensiis. Quapropter eas Decimas recipiebant Monachi, ratione Ecclesiae Parochialis suo Monasterio insitae,& ut aiunt incorporatae, intra quam Salinae illae consistebant : Nam alioquin non vilico quomodo eas Pecimas repetere potuissent. Habuisse autem Ecclesias complures in Oleronensii territorio liquet ex
pluribus eiusdem Epistolis, & ex Epistolis Vrbani
II. ad Gofridum. Ad Monachorum Decimas progrediamur, det
500쪽
Hveroni epist. a. a Heliodorutom. I. cle laude vitae
iis D Decimis, Oblationitas Primiti f. quibus dicendum, Moriachos antequam e laico rum gradu in Clericorum ordinem conscendissent, iis omnibus Pietatis ac Rel gionis officiis perfui istos, quibus laici solent sic se apud Ecclesiasticos homines exoluere. Proinde oblationes,Vecimas, A ga-pas, hoc est publica in paupcrum alimoniam conuiuia , apud Monachos aeque in Usu erant, atque apud laicos. De oblationibus, apertus est locus apud Hyeronimum ubi notas ta conditiones recenset quibus a Monacho Clericus sic cernitur. Incipis fctivi oueogosa cor: isti Ec altario vivant, mihi quasin- fructilosae arbori securis ponitur ad radicem ,si munus ad altare non defero. Nec possum obtendere pavirtutem
cum in Evangelio anum viduam duo quae s A sibi sevir
erant aera mittentem, laudauerit Dominus.
Easdcm oblationes detulisse Sacerdotibus Monachos qui solitudinem incolebant, patet ex vita Nathanaelis apud Palladium cap I8. Eum enim solitudinis studiosum & voti sui tenacem, quo proposuerat nunquam cellae angi stias egredi, Daemon conatus est hac atre fallere. Finxit se seruum alterius Monachi ex urbe venientem ad afferendas oblationes, sub vesperum incidisse in praecipitia, nec aliter posse periculo liberari, quam si Nathanael ad eum iuuandum cellam desereret, manumque porrjgeret. 1lli, inquit, audiuit vocem pueri aperto Hilocilia blans inius dicebat ei, Quis es o quid tibi vis δε-ciam : Re 'ondet Daemon. fgo su in hujas Monachi minister, Cr fero panes quoniam est agape tui noti fratris cras iliacsoente Sabatho opus es oblationibus, ἀγαθ