장음표시 사용
221쪽
bonum ti malum, honestum & turpe hominum ingemis populorumque scitis excogitata, eorumque opinionibus niti, & consistere garrit o anim rum immortalitatem, Numinis divinitatem, & Religionem quamlibet anilium fabularum loco habet . Idcirco vero Spiritus fortes nuncupantur , quod Deum de solio exturbaverint, quod Religionem illam, quam cum nutricis lacte laxerunt : quod sacras illas , altiusque impressas anticipationes : quod insitas ac veluti innatas cogitationes de Deo , de ordine, dehonestate excutere o quod adversus saeculorum omnium non multitudinem modo , verum etiam sapientes cultioresque Nationes Omnes sese erigere et
quod denique rationem sibi adimere, atque in iumentorum, bestiarumque censum, tandem aliquando se se conscribere assequii suerint, si tamen suωrint, ut tranquilliore animo tu omnium scelerum flagitiorumque centrOc quiescere valeant i sublato enim Legislatore omnia impune , nulloque tiamore animum vellicante perpetrare sibi blandiuntur . Fortes Spiritus p
slarioris generis de iure , de legibus optime sentium t & ad Religionem quod attinet, Mysteria, & praecepta ipsa, quae Religi s imperat, prompte
suscipiunt, ac venerantur . Eodem tamen spectant ambo haec sortium hiarimum genera, ut scilicet suas appetitiones saturare voluptatibus valeant . Oppositis solum viis isthuc concedunt, ut ex iis , quae delibata sunt, pa-
Iam est . Spiritus sortes primi generis , ut suam metam teneant , nihiI credunt. Spiritus fortes posterioris generis articulos omnes , Ieges, & pra cepta ultro suscipiunt, & alia multo plura amplecterentur , si haec illis credenda Ecclesia praescriberet et hac tamen adiecta tacita conditione, quod suis desideriis, & cupiditatibus omnia Religionis arcana , leges & praece, pia ad aptent , & accomodent. In voluptatum siquidem fruitione , atque in suis explendis appetitionibus nec tantillum primi generis spiritibus con-eedere volunt. Quae veritas ipsa manifesta experientia constat. Conserantur invicem cuiusque sectae Turcichae, Lutheranae, Calvinianae, Atheisticae cum non parva Christianorum parte, & quodnam sit ita sentuum volaptate diruscrimen quisque iudicet. Et ut propius ad rem nostram accedam, conse
rantur utriusque generis sortes isti Spiritus , & sepositis paulisper gravi ribus vitiis, in iis, quae honesta ut vocant, commoditates, & delicias se flant , quodnam discrimen sive in mensa, sive in mollibus culcitris, sive in oblectamentis Spiritus itaque sortes posterioris generis , tametsi non adeo effraeni animo, fronteque tam perstidia ae primi suis indulgere ap-C c a pet,
222쪽
petitionibus student ; non ea via, qua illi, Numen de Solio extur re conatendunt ; sed Dei leges & mandata alta voce depraedicantes , eadem tam exquisito artificio inflectere , siaque accomodare curant, ac si nulla quasi Religio reipsa foret. Quocirca sapientiores illi prae illis audiunt, quod rationem abditissimam repererint consociandi Religionis iura cum constilentiae, ut dicitur, libertate . Idque in causa est, cur Spiritus fortes & isti nuncupentur, quod videlicet ad fortunam, ad tempus, ad hominum genium divinae legis arcana, & praecepta noverint accomodare, scenaeque inservire . Spiritus sortes, ferocesque, quod modestiam stupiditatem , flentium rusticitatem, verecundiam insipientiam, sin minus aperte, tacite sabiem traducant. Spiritus sortes, quod viam antiquitan incognitam invenerint. Patres squidem nostri sanctissimi Uiri paenitentiis innutriti, ieiuni rum severitate graciles, paupertatis penuria subaeii , post diuturnos labores , post severissimam carnis, & sensuum compressionem: post denique
vitae Monasticae longum curriculum omnium virtutum genere exornatae ,
divinae Iustitiae tereibilem , sormidandamque servetitatem, ae inscrutabilia Dei iudicia perhorrescebant: atque aeternae salutis timore perciti, acerbissime conflictabantur: & qua precibus, qua lacrymis, qua laboriosis operibus infinitam Dei Clementiam absque intermissione implorabant i & tandem cum Apostolo paventes ac tremebundi clamabant: Nescisis. quod ii,
qui in stadia currunt, omnes quidem currunt, sed unus accipis bravium. Sic currite ut comprehendatis. I. Cor. q. Quid Prosessor Regius Terri lamenta haec puerorum, inquit ille . Spiritus fortes , quod solemni paupertatis evam
gelicae voto adstrim, ieiuniorum & abstinentiae legibus devincti , nihilo secius delicatioribus, quoad possunt , epulis pasti, duplici crumena, ait
ra parvula , altera in communi arca ad securitatem reposita provisi, ampla cubicula ornamentis splen Aidλ inhabitantes, absque ullo propriae salutis timore ducant dies suos . Spiritus sortes, quod Hilarionis, Antonii, Pa E, Macarii, Hieronymi, omniumque Sanctorum sollicitudinem, anxietates,
PaVoremque in aeternae salutis momento ut terriculamenta puerorum , ut
mentis deliquium derideant. Spiritus Fortes denique, quod votum pauper talis evangelicae, votum inquam omnia dimittendi, atque statum Mendis . eantium cum annuis privatis cens s ad Avenda eammoda, & oblectam-ra, honesta tamen, ad copiosam stipem pauperibus erogandam mirabili is dere coniungere didicerint . XII.
223쪽
XII. Absit, ut in alterutro illorum Spirituum fortium genere aut ad per sarium , aut quemlibet alium ego vel oblique collocem . Se Spiritum somtem propriis verbis ostentat Professor Regius, forsitan juxta sensum Doctrinae D. Thome qui 2. 2. q. I 23. art. 6. Arillotelis adducto suffragio, inquit. Infasinendo tristitias maxime aliqui sortes dicuntur .... Principalior aeIus sorti tudinis es fisinere. Clarius 3. p. g. rs. art. a. ad 3. FORTITUDO SPLRITUS aliqualis ostenditis ex hoe , quod re is concapiscentiae carnis sibi contrariantis. Sed major fortitudo spiritus ofenditur, se per eius virtutem i, taliter caro comprimatur, ne contra spiritum eoncupiscere posset. Fortitudinis itaque Magistri Vindicis officia, & munia sunt perferre molestias, incommoda , & pericula: carnis impetus retundere , repugnare. concupiscentiae ,
sensus cohibere ne in spiritum insurgant . Fortitudo Christiana Professoris Regii est omnia terrena pro nihilo dueere, saltum , gradus, & dignitates reiicere : saniorem promovere doctrinam in scriptis publicis, & in s cretioribus consultationibus nullo habito Mundi respectu , etiamsi ammi tendus favor esset, gratia, & Patrocinium Magnatum, Principum, & Regum. Haec est vera Christiana sortitudo , quam explicat Angelicus, & vi cuius se Spiritum fortem declarat Adversarius noster e de qua sortitudine
nunquam ego verba fecissem, nisi ille me compulisset, ut eumdem subducerem a numero spirituum sortium eorum, quos supra descripsi.
XIII. Altera criminatio , qua Uindicator Regularium suum excipit A versarium, lepida est & festiva. Singulis fere paginis per derisibnem illum
compellat Ecclesiasen, Contionatorem, rigidum Declammorem. Porro, ut pa
tam fiat quantum sub splendida voce irrideat, & subsannet; scias oportet, erudite Leelor, has voces Concionatoris Ee lesiastis non illud significare apud Theologia Magistros, aliosque non paucos, quam ignorantiam, stupiaditatem , & artis ratiocinandi ad exactas dialecticae Regulas privationem. Confirmanda haec de more sunt vestis ipsius Magistri Theologi , qui pasesm improperat adversario, quod non Theologico , sed concionatorio more ratiocinetur. Pag. at 3. is Ab scopo igitur aberravit Ecclesiastes , qui certeis non modica monumentorum copia sibi comparata, seu communium t is corum sylva sibi adposta, eaque concinnata ex concordantiis verborum ν Μ quae apud Theologos reperiuntur, nimirum V. pavertas V. vita e mmu
D nis V. proprietas, & id genus similium, ea, ut placuit, obiecit, modo s di, narent, esto non consonarent, ad sui intentum. At hoc, charissime Fr ti ter,
224쪽
stos Defenso Deeretorum Concilii Trid. m.
is ter, non est Theologi, non Canonisa est, non denique Summisi adden- , , dum etiam non Artistae es si Concionatoris. Quare extra chorum ca- nis is . Supra plagii reum illum postulavit . Nunc collectorem , & consarcinatorem eundem repraesentat. Sed loquatur Prosessor Theologus . se M se neo Fratrem meum, ut adtendat proprium non es oratorio, sed Theia se rico criterio sere examinandum . pag. 23 o. is Non enim apud Theologosis synonima sunt proprium absolute tale, & concessum ad usum proprium ... esto synonima sint apud Ecclesasas, quibus mos fuit res ipsas po-- tius ex minine , quam ex formali sigmfωτο usurpare. . . . Quomodo ergo is audet nos impetere Theologali larva contectus ' Dum ergo in Sehesa es corum Tentoriis manet, necesse est, ut antequam classicum canat , deji- ω ciat tubam, ne sorte vel a gregariis ipfs ex adverso pugnantibus, Dmis misis nempe, sannis, & cachinnis cxceptus, cupressum pro lauro strin-- gat. pag. 2o8. M Medius Fidius tua est pila, charii sime Frater: oleas eris m, & palmas, laureos, & coronas, ut tibi tribuamus, ias est: tibi pro-- pterea subjungemus fasces & colla Vicisti Frater: ut tibi occudiis ram, ovantique triumphum canam, oportet Pag. 24Ο. - Qui consarciis natis innumeris Patrum, & Theologorum sententiis alio spectantibus iu-
XIV. Audistin' quanta Magister Theologus magniloquentia, quid sit Conci nator , exponat, ne is sub larva Theologali ingrediatur Tentoria scholasticalia' Sed alia adiiciamus, ut hac via evidentius pateat, Magistro nostro in votis fuisse in omni genere littetatutae famam sibi compar re. Quare invehitur in Adversarium, quod Magi serii lauream parvi fecerit , sic seribens pag-δO7. is P mium suit adpositum a Viris sanctis, quo ialecti facillime ad se Scholasticam palastram invitarentur Clerici Monasticen prosem Acuis tangere est in probatis ab Ecclesia ordinibus, in quibus studio felicitan n Vantibus operam, & per omnes scholasticos agones exercitatis Ma is stralis laurea consertur &e.... Neque ullo m*o potest hanc laudabilemm .... consuriudinem diris devovere adversarius , quamvis ipse non sit eois decoris titulo insignitus . XV. Ubinam adversarius hane lauream Magistralem di is devovit Eti mnc hoc crimen illi assingitur, ut omnium Magistrorum, Iubilatorum, Pr sentatorum, Baccalaureorum , Licentiatorum odium atque vindicta in id
tum incitetur Non itagnitus modo hac laurea ille non est ; verum eti mi adb
225쪽
ἰndignum se & Magisset, o Concionatoris titulo sate ur. Percontabitur quis piam, cur tanto fervore in causam Evangelicae paupertatis intreducat lauream Magistralem Proses Ior Regius e Ignoras An non vidimus supra ab eo constitutum non omnibus Regularibus , & Monachis peculium permittendum esset sed iis iure summo deberi, qui in litterarum studia incumbunt :Quare laurea Magistralis, Iubilatura , & caeteri gradus sunt uberrima illa latifundia, e quibus non modici oriuntur proventus. Hos dumtaxat gradus talibus immixtos corruptelis detestatur disciplinae Monasticat Author . Caet rum laudat ille lauream Magisterii, quo tot doctissimi viri insigniuntur . non ut pecuniis assiuant, atque deliciis, & commoditatibus; sed ut in eommunem Ecclesiae utilitatem, & decorem sanam doctrinam doceant, propu
. XUI. Pergit me or Theologus aliorum criminum reum postulare Amtia cum suum. Turpes anti logias, fraudes, dolos , deliria se in eo depreliet dilse inclamat. Aliqua cursim delibemus. Pag. 97. Apage delirium, apage
commentum . Pag. 2M. Hinc xmmstrum, hinc fraus, egio non exanimo . Pag. 226. Seipsum idcirco, ut in puteo confrictum declaret, opere pretium est. Plura iterum in eo notare possem, ut in eo GRAECAM FIDEM eastigarem; sed
uia da letim remigism exopto .... αδ eis ab tineo . Tandem consileta figura vociferatur pag. 4. Prasu Mique mihi forent innumera Scripturarum oracuisti, Patrum monumenta, aliaque eom nia loea ad cudendum in aemia iam fmbam. Sed quid hec esset, nis rugata frente, eontractisque naribus Sanelitatem ementiri in vulgus. Fabam in aemulum cudendo , Sanctitatem ementiri in vulgus Sed persequamur descriptionem. Aculei mihi - ῶ4sent ad pungem Δm, lepores ad irridendum, tropi, ermura apte ad invehendum, quum etiam ego consueverim e suggesu declamare. Ars omnis presso foret ad amarulentam
Apologiam. eamque as initio ad finem uoue ita dispositam. XUII. Author disciplinae Monasticae quanta hilaritate suscipit recensita
scommata, & dicteria in se contorta ; tanta liberalitate ultro adprobat emcomia, & laudes, quibus Prosessor Regius semetipsum extollit. Ab eo duintaxat quaerit, cur tam severe invehatur in artem consonandi Cur Conis cinnatoribus artem ratiocinandi deneget ρ Nam in hoe proxime adducto textu sitetur se quoque tale exercuisse Minillerium. Quum etiam EGO rem sueverim e frigesu riclamare . Respondebit sorte , imo reapse respondet in eodem ipso textu, se ornatum esse aculeis ad pungendum, tib Eus ad irendendum,
226쪽
llos Defensis Decretorum Concili; Trid. m.
Rendum, Trois, σ figuris aptis ad imebo me omnemque artem ad Ap. Iosias texendas Hi praesto esse. Et revera hae suae fulgentes animi dotes neque meo, neque alieno indigent testimonio . Hae Regularium Uindiciae sole meridiano clarius confirmant, quam sit in scribendo facetus, elegans, facundus, & quam illi praesto sit omnis ars. Et principio id palam facie pag. 3. ubi asserit, calcaria sibi ad scribendum adiecisse ardens illud desiderium vindicandi decorem status Monastici dire sigmatizati . Quae defensio subdit pag. I sq. si innotuisset adversario, numquam adeo aeriter Petrum risis sarinum sigmatietasset, seu scommatietasset, addendum fuisset . Addit reapse pag. 93. eo progressum Authorem disciplinae Monasticae, ut vel ipsa crimina sigmatizet. Quis, haec dum Iegit, negabit, illum omnes dicendi veneres, ceu alterum Socratem assecutum esse Atque in hac firmabitur opinione quicumque ex una parte audiet illum iaculantem in aures pag. 163. Tb parisormiter usque ad delictu repetitum d inaudietque ex altera Llimiae pag. I99. Tb volumininus pag. 3. Tb ab indiscretis Zelotibus pag. 82. Quis non mirabitur has suas venustates, hosque lepores. Ne occasio praese- iis discolis inserisieni in propria segnitis, iriandi in I ere pag. Io s. Figuram ne, an Tropum reputaverint eruditi Textum illum in sensu ab ibio allatum: Boves arabant, oe Asinae pascebantuν. Ego nunquam has suas argutias, veneres, leporesque suavissimoς in medium adduxissem , nisi ille me in rem hanc vel repugnantem pertraxisset . Sapientis Magistri Camessatum mihi arridet. Ego tamen, s Theologus non a erat eloquemiam, ra ' um abes, ut aspemer, ut ne flagitem qu dem
Commentum de pecutio D. Thomae A inruis eo eluetur. AIta ab Gadiso quodam oppositio facta diluitur . Cardinatis Bellarminus , σ
Regulares vitae eommanis cultores υindicantur.
I. adversus D. Thomae Aquinis; Sanctitatem seribit Regius λω ' setar, cuiusque moderationis, ut quam Ievissime dicam, limites transiliunt. Primum fabulam toties convulsam , & penitus contri tam reculit, Santium nimirum Thomam privatum habuisse peculium is xaginta aureorum . Haec quippe scribit pag. 73. & 79. is Et qua Vi
227쪽
is omnia , quae in Sanctorum actis poterant recenseri , suerint ad nos deisti mandata, pauca tamen in medium proferre non denegatur ex iis , qaaeis spongia criticorum non egent Primum igitur quod nobis praesto estis monumentum ad vendicandum Religiosorum depositum , illud est, quod ,, in vita Angelici Doctoris S. Thomae Aquinatis adnotandum occurrit. is fuisse ab eo pariter ad usum, & necessitatem reservatam pecuniam re is dunt N. N. Raphael Pomasius, & MPhael Zanardus. Hoc tamen interis eos discrimine versante, quod ille scutorum sexaginta summam, hie diis midiam, triginta nempe scutorum summam in communi capta servatam is ab Angelico adstruat: addatque pariter ranardus ad eiusdem Doctoris ti-- biae infirmae incommodo laborantis, necessitatem suisse eiusdem expensis is nutritum, retentumque mulum , qui S. Doctore vita sancto pariter inteis se riit. Verum haec omnia ad fabulas, nugasque amandat Rimulus noster: is quotve dicteriis utrumque impetat, is novit, qui ejus scriptum legit. Atia qui ita refragatur, & iratis Diis furore percitus devovet ea, ad in demis Num revocat monumenta , quae L mansi deprampsit in publiea thes P. M. F. is Petrus Clenaertes indiv. S. P. Augusini , ex eoque transcripsit insignis alteris Augustinianus P. M. Deserant. II. Fatetur, aemulum suum inter sabulas amandasse eommentum istud, quod duobus post taculis a transitu S. Thomae Raphael de Pomasio excogitavit, & nudius tertius, ut ita dicam, nullius nominis Casuista laxioris Ethices Michael Zanardus ex Pornatio exscriptum typis recudit. Eceur erugo argumenta, quibus aemulus suus sub nomine Caroli Antonii Plantamura in suo commentario HS Eoo Apologetico dus. Σ. eap. 9. evidenter demonis
stravit, meros fuisse fabulatores , qui Sancto Doctori peculium illud amnis xere, non refellit ' Eecur indicta reliquit siui ita refragatur , inquit, σiratis Diis surdire percitus domet ea , - --- - revocat monumenta,
εὐ Lo nil deprompsit in publica Thes F. Petraes Clenaertes , ex eoque tramsaripsit Desrant. Nae tu egregius eriticus. Quae sunt ista monumenta, quae Lovanti in medium produxere perdocti taenaevus, & Defiram. Ut unive
so litterario Orbi pateat, qui sint istius Theologi ausus, iterum sub oculos veniat laudata propositio ex pag. 79. Qui ita refragatur, σ iratis Diis smrore percitus devovet speculium μ. aureorum assictum D. Thomae ad incae. dem non revocat monumenta , qua Lovanti deprompsit in pultica Thes F. P trus Cleanertes, ex eoque transere si Defirant. Ex hac loquenti se a quise
228쪽
.2Io Defensio Decretorum Concilii Tr d. fyc.
que colligit, R. Magistrum ad incudem revocasse iactata monumenta r adique adeo rem coniecisse. Et tamen, quia volante calamo scripsit, sui oblitus pag. r7o. haec scribit. Hos Autiares s Clenaertes , & Destrant in non habui ad manus. Eorum adferta legi apud Vanespen . Uanespen narrat praesa- satos Clenaeetes, & Destrant aue oritate Pornasi scribere D. Thomam ha buisse peculium, subditque Authores illos Lovanienses, ad hoc , quod attinet, nullam narrationi addere auctoritatem . Magi iter Vindex fatetur se non alia Authorum illorum legisse, praeter ea, quae scribit Vanelpen. Hi enec obiter indicat Authorcs illos monumentum aliquod deprompsisse, ut cuique illum legenti constare potest . Ergo luce meridiana clarius uit, illum proprio marte essinxisse ab his Authoribus adducta esse monumenta , quibus probetur, S. Thomam habuisse peculium privatum. Sunt ne haec ex illis, quaepcssct, ut scribit pag. 6. Objicere ad triumphum 'III. Leviora sunt quae hactenus indicavi , s eum iis conserantur quae mox dicturus sum . Peculium, quod Pornassus, & Zanardus S. Thomae a fingunt, conflatum dixerunt ex proventu Cathedrae, quam ille Neapoli moderabatur . Hoc autem commentum, ut consularet laudatus planta mura,
Regium diploma in medium produxit, in quo stipendium solvi mandatur non ipsi D. Thomae Aquinati , sed eiuldem Conventus Priori , s ve Proc ratori . Adeo esare hoc praescribitur in citato diplomate , ut vel Magister Theologus fateatur, non posse ex eodem colligi, S. Doctorem habuisse pe- .culium illud, quod commenti sunt Pornasus, & Casuilla Zana Hug. Quare alia ille documenta opponit, ut pecuniosum suisse Aquinatem evincat se enim subdit ibidem pag.8o. se Ex aliis ergo, iisque authenticis monumenis iis rem totam ad trutinam revocare oportet, ut quae universim ille Au-
is thor disciplinae Monasticae ad fabulas amandat, ad veram hi oloriam i is re servato remittantur. Denegat ille haud fuisse S. Thomae addictum nam se lum ad insidendum , quum iter agere deberet fistula , quae tibiam linm debat laborans. si Antequam ultra propellor, lubet referre verba Plantamurae, quibus , quam si basilica his fallitas , adpareat . Sic ergo scribit Planta-mura e Scimus , Divum Thomam tibia incommodo labora se . Pontificis Araecepto Lugdunum petere adacitam , non negamus eum laesa tibia mu e insidentem
ter insiluisse: an propterea pronuntiari ab late debet, mulam propriam habuisse, o triginta aureorum depositum confervisse ὶ Quod ptitidissemum mendacium est, σ D. Thoma sanctitati quam maxime probrosum . Cui nam in mentem
229쪽
veniret, aliquem repertum iri, qui hoc ipsum mendacium recuderet Et tamen id p=aei litit Proseior Regius, fabulam aliis sabellis involvens. In medium ergo promit icxtum vitae S. Thomae, scriptae a Magistro Guillelmo de Thoco, qui eli eiusmodi . se Mulus , cui praedi eius insederat, de stabulo se se fracto fune, dissolvit, & nullo ducente appropinquans ad seretrum , mor- ,, tuus sne alia infirmitate defecit , ut etiam in animalibus Deus ollende- se rei, quod magnum Ecclesiae lumen defecisset . se Qu.e verba dubio procul arguit Rcgius Proles r sdὸndi idem mula CONSUETUDINEM denotant . Quid nomine consuetudinis intelligit In consuetudine ne habuit S. Doctor, infirmitate sublata, iter mulo peragere t Hoc si asserit, culpam impingit D. Thomae, eumque traducit ut violatorem legis, quae iter pedestre praecipiebat, quaeque severiis me observabatur ab omnibus Fratribus, nedum a sanctis Vitis , ut omnes te tantur historici. Haec lex in Capitulo Generalissimo anno Iaῖ s. renovata fuit, ceu una ex quatuor potissimis ordinis statutis, & confirmata fuit a ci 1χῖς. sub Generali Magistro S. Raymundo his verbis : Et si aliquando occasione Capituli , vel necestate exire contigeris,
n e EQUITENT, NEC QUADRIGENT, nis adeo gravis infirmitas si
pervencris , quod aliter fieri sit necesse. Equester ergo D. Thomas, necessitate infirmitatis urgente, Lugdunum petiit. Quid hinc colligit Professor Regius D. Thomam peculium habuisse, quo mulum, cui insidere, inquit ille, eo sueverat, aleret. Sit ne legitima haec illatio, an secus, caeteri videant. Has fabulas a Zanardo inve nas , & a Plantamura labefactatas, iterum recudere non debuisset Magi iter Theologus. IV. At in examen veniat aliud monumentum, quo confirmare nititur, ,, S. Doctorem peculium habuisse. Subdit ergo pag. gr. Inficiatur iterumis ille Author Di ciplinae , peculium a S. Thoma in itinere delatum,' sedis apertis me oppositum colligitur ex processu Cmmnietationis S. Thomae, in is quo F. Petrus de Castro Montis S. Joannis Sacerdos Cillarciensis, induis eius super testificatione miraculorum, refert miraculum a Deo patratum is in piscibus, quos ut emeret, adcurrit B. Regina idus S. Thomae socius, is quia illatio F. Thomas dum viveret, eg et in Castio Magantia σ ω- is piget aliquantulum infirmari, G propter detilitatem requireretur a sociois suo, ut 6umeret edum , dictus F. Thomas dixit ad eum t Credis quod i Μ venirendir hine hae recentes ρ Et Heius respondis r Credo quod in partitasis Uitramontanis, Anglicarus, Gallicanis invenirentar: ET dum hae Mim
230쪽
a Ia Defenso Decretorum Concilii Trid. σα
,, vicem eonferrent , quidam Piscarolus Eordonarius nuncupatus , veniens deis Traten. Magantiam cum sardis ficut consueverat, socius dieii F. Thomae, is qui vocatuν F. Ra aldus de Pipemo , interrogavit ipsum Piscarolum ,h quos pisces haberet : ρο ille dixit, sandas : Gr dum fecisset discoopeririis eisas , in quitas portabamur dicti pisces, invenit unam de ipsis risis plenam
meritis recentibus . . Hoc est luculentissimum monumentum ex praeusu Gmnietationis erutum, quo aperadsime doctor Theologus evincit, S. Thomam lia huisse privatum peculium . In procuD Can ietationis miracula, aut heroicae virtutes recensentur . In miraculorum ne, an in virtutum heroicarum
seriem collocat peculium privatum sexaginta aureorum habitum a Fratre Mendicante λ Quid responsi exhibet ' Apertissme ex processu Canonietati scolligistir, S. Thomam habui se peculium privatum sexaginta aureorum . In castro Magantiae valetudinarius degens Doctor Sanctus, a Nepte sua Nobili Tma Comitissa alebatur e cibum omnem fastidiens, importune rogatus quonam ferculo libenter vesceretur ρ Sardis recentibus reposuit . Miraculosaris inventae sunt . Et ille ex hoc prodigio in illius sanctitatis testim nium patrato, & in Processu Canonirationis adducto, peculium privatum eruit aperti me Qui similia typis prodere non reformidat, quae commen-xa non emnget e Sed audiamus quod subdit in confirmationem huiusve
ais .e veritatis . is Ne autem postulator possit interpretamentum adii ediis re, & in nos recudere fabam, ad rei firmitatem addam, quod in MM.,, vetustissimis in laudato S. Dominici Archivo servatis , legitur , nimi- ω rum B. Reginaldum S. Thomae socium , & Confessarium a sorore Ans, gelic I Dodioris, non modicam auri summam excepissie, dum Neapoli Lupra dunum ad Concilium peri ecturus iter assumpsit: ex qua pecuniarum sum ,- ma pλrtem in itinere consumpsit, quae vero reliqua filii ad Conventum si S. Dominici post obitum detulit . Ex quo vindicatur adsertum Lovainis et iensium Professorum ex ordine Eremitarum S. Augustini, quos supra, lau davi . Quid enim tunc obstare poterat, quo minus pecuniam dela fet ρ Constitutio ordinis At haec non ne ex rationabili causa dispe fi sat δ Cur ergo non fuisse cum tanto viro dispensatum a Superioribus est 1dseuc randum t Alia quippe tunc vigebat charitas , prudentia alia , se quae ab ι, d scretis Zesiti 1 exulat . . Hactenus Prosessor emeritus . Et primum cur noti attulit textum vetustissimi codicis Si in doeumemto , quod ex procest CUQni imis produxit, nec umbra pecuia 3pp.