Defensio decretorum Concilii Tridentini et apostolicarum constitutionum ecclesiae romanae in causa paupertatis monasticae adversus duos libros inscriptos vita claustralis et vindiciae regularium &c, ... auctore F. Daniele Concina ... Accedunt censura

발행: 1745년

분량: 337페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

231쪽

ret, quid colligere prudenter possumus ex codice, cuium verba non effert Si iuxta Magistros Pornasium , & Zanardum D. Thomas habebat pec lium sexaginta, aut triginta scutorum aureorum, quid illi necesse erat stipem a sorore recipere Si eleemosynam pecuniae , qua expentas itineris solveret, a sorore accepit, non ergo ipse habebat peculium sexaginta aureo rum, nisi avaritiae, nedum peculii, accusare velit Angelicum Doctorem . Quid multa Uerum habeat , D. Thomam pecunias in via habuisse pro necessariis itineris expensis, quid inde inferre audet ' Non ne omnes Religiosi severioris disciplinae , &exactae communitatis, pecunias deferunt in itinere, quo absoluto, quae supersunt, Conventui restituuntur, ut ex ore

suo praestitit D. Thomas Sed quid in refellendis tam ineptis commentis verba sendo V. occasione huius fabellat de peculio D. Thomae Aquinati assilio, prinstat hic quoddain expendere monumentum, unde Perdoctus quidam Theologus Augustinianus obiectionem eruit in peculii privati favorem. In Arct, o, inquit, Conventus Parmensis instrumentum publica Notarii manu exaratum anno I 274. asservatur , in quo habetur , Fratrem quemdam Ad

Iaidem de Parma licentia Generalis, de Provincialis testamentum condisssime, quo de honis sibi a Patre relictis disposuit. Testatur, nihil se de Religionis bonis habere praeter libras I s. quas habui, inquit , in Comentuose , m expendidi m una Einia. Constituit , ut racinente die sua moristis, vel Patris Di, Sacerdotibus tres Iulia imperiales diapensentur, duo vero Clericis Conventus. Tandem iubet, ut subuculla , sudariola , sandala , eulteia sint , idque genus similia , Prioris arbitrio Pauperibus Fratribus illius Comventus, in quo degerit, tempore moertis sua tribuantur. Heine eoncludit The logus , praefato tempore peculii usum obtinuisse . Et tamen tum temporis

vivebant S. Nicolaus de Tolentino, Risidius Romanus, Clemens Ausci nensis, aliique viri pietate , doctrinaque insignes. UI. Uerum elumbe prorsus est Augustiniani Theologi argumentum. Nam etiam admissia huiusce instrumenti sineeritate, quid hinc inferri potest Num quid ex instrumento unius Notarii, non ex Regula K Augustini, quam The lagus iste professus est , colligit communitatis servandae formam ' Num ad istius instrumenti. non ad Regulae Augustinianae praeseriptum professionem emisit Theologus Augustinianus , qui praefati instrumenti Apographum , se transcripsisse ait, ut paupertatis suae monumentum penes se habeati Gen

ratis

232쪽

ar Defensio Decretorum Concilii Trid. oeci

ratis totius Oidi nisi cum Fratre Adelaide dispensavit, ut peculio uteretur . Ergo peculium licitum omnibus erat ' Prior Generalis dispensavit , ut

Frater Adelaides testamentum condercte Ergo omnes Fratres tellamentum

condere licite queunt Quis unquam inficiatus est , posse Priorem Generalem habendi peculii , ob iustam rationabilemque causam , lacultatem ali- eui Fratri impertiri Haec eli vera responsio , si iacultas data legitima

esset.

VII. Caeterum haud debuisset Theologus in strumentum illud in medium prodere , utpote minus congruum dccori & Prioris Generaliς, & Fratris Adelaidis. Nihil Frater iste de bonis Religionis habebat Alienorum ergo bonorum possessor erat . Dii ponit Frater Adelaidos, ut sub utila , sudari , sandala, cultessim si P. arbitrio Prioris dispensentur P An haee, & smilia ad

Conventum non pertinebant, atque adeo Superioris arbitrio subjecta λ Generalis ne facultatem icitandi impertire iure valet y Testamentum illud, quod obtrudit Theologus Augustinianus, aut ignorantiam sui Prioris Generalis,&Fr. Adelatuis, aut summam Disciplinae corruptelam arguit. Quare operam luderem, si in re sutili refellenda, tempus impenderem. Sciat tamen Theologus iste, similia collapsae Disciplinae documenta plura occurrere . Idque in causa suit, ut Concilium Tridentinum , ut Clemens VIII. caeterique Pontifices tot Constitutiones ederent adversus peculium quia scilicet refractarii Fratres in dies praetextus e aptabant eludendi Regulas Monachates . Si enim Regulis paruissent suis Claustrales, nunquam Concilia , & Pontifices tot tantasque eondidissent Constitutiones & Decreta. Anno i 274. vivebat, inquit Theologus , S. Nicolaus de Tolentino . Bene , & recte. Tempore Iudae vivebat Christus Dominus. Tempore Ananiae, & Saphirae in vivis Petrus erat. Quod dieium Tit, eo tantum , ut vis argumenti Theologi nostri palam

VIII. Caeterum , ut Geologus opponens melius sentiat documenti sui exilitatem , ob oculos sibi revocet monumentum luculentissimum proscisonis suae. Hane ille emisit , imperante Innocentio XI. ad Regulae Augustinianae , ad Concilii Tridentini , & Clementis VIII. praescriptum . Si quae ordinum Claustralium Constitutiones, collapsae Disciplinae tempore conditae, peculium permittunt, a Tridentino , a Clemente VIII. ab Innocentio XII. revocatae sunt, & vetitae. Si Constitutionec illae eonsisterent, quid

sacrum iusiurandum servandae communitatis in Conventibus Prosessionis em tendae

233쪽

Dissertatio Septima. et II

tendae exigeret Saera super Disciplina Regulari Congregatio Sed haec satis. Ad Magistram Uindicem redeo. IX. Regularium Uindicator incessit Disciplinae Monasticae Authorem,

non secus ae veteres patres Baslius, & Chrysostomus Haereti eos Monach rum osores: atque posteriores Patres Albertus Madhuς, Thomas Aquinas, Bonaventura, Guillelmus, & recentiores Theologi Viciessum , Luth rum, Brentium, istorumque gregales, quos qua scriptis, qua voce refutarunt, confuderuntque . Porro quamvis laudatorum patrum vestigiis se insistere asserat Protator Regiuς, nihilo secius subdit, se imitaturum potitsimum Cl. U'Fr. Dominicum Gravina suae Congregationis S. IIaria Sanitatis alumnum . sic enim scribit pag. a. se Ne invindicatus remaneat universus Cucullatorum is Coetus, vel minimus inter Fratres meorum causam patrocinandam ad-- sumere volui , remque gratam me facturum ordini, cui nomen dedi, ,, caeterisque Regularibus existimavi .... morem & exemplum sequens ne-- dum veterum Patrum, & Theologorum Basilii, Chrysollomi , Aquina- se iis, Bonaventurae, aliorumque insignium doctorum , qui pro Monachis, is vel pro Mcndicantibus Apologias scripserunt; sed praecipue mihi ducem si statui proxime elapsi saeculi Cl. U. F. Dominicum Graiana, e Congregatione

se N. S. Mariae Sanitatis ad primariam Cathedram in Regia Neapolitana

se studiorum Universtate, & ad primores in Ordine gradus etiam Procurat si ris, & Vicarii Generalis, pro merito adsumptum. Hinc enim statim, ac in is vulgus prodiit libelluς, eui titulus e Gemitus Columbae, quo videlicet UNA

si GLORIFICATA REGULARIUM SOCIETATE , reliqui Cucussirti, eae. si terique Religiosi, ceu despicabiles indicabantur, animum, & manum ap-- plicuit, ut cunctos Monasticos ordines vindicaret edito libro, cui Tituis lus Vox Tarturis r nec uno contentus opusculo , aliud volumi sius ediis dit cui Epigraphen adposuit, cingeminata Vox Turturis, quibus Monari chorum omnium vineas florentes , vernantesque semper ad miraculum se usque demonstravit. Hisce namque exemplis , ducibusque rectus, in litue si das duxi Monachorum Vindicias adversus quaerelas laudati Recentioris. Omnes ii, qui hare legerint, suspicabuntur, librum Disciplinae Aposinco-M nasticae Monachorum , & Regularium ordines diris devovere , calumniis proscindere, eiusque Authorem alterum esse , aut Cuillelmum a S. Amore, aut Viciemum , aut Brentium . Quapropter benemereri de cucullat s , dc

Mendicantibus omnibus, sed potissimum de Sacro ordine, cui nomen dedit ν

234쪽

ars Defensio merererum Coneilii Trid. m.

dit, se iactat Magister Theologus . Uerim quam inani spe ille Iactetur,

tum coni abit, eum palam fiet, erraneam esse ejusdem doctrinam, quae noquit plaeere Ordini illi, qui veritatis ordo iure & merito appellatur.

X. Bellarminus ergo, una glorificata Regularium societate, caeteros sacrosi ordines, reliquosque in lutos deridendos propinat Et quaenam est tae Regularium Societas ab eodem glorificata ρ Si Regularium Societatem glorificat doctissimus, unaque piissimus Cardinalis, quos Regulares despicatur Societas enim Regularium Regulares omnes comprehendit. Quid ille nomine Societatis Regularium intelligit Ille, cui omnis dicendi ars praesto est, edim rei nobis hane suam reconditam phrasim . Quasi jurarem, nomine Melet eis Regularium inclytam Societatem IESU illum senificare voluisse. Nomne se res se habet i Cedo . Ubi nam in toto opusculo inscripta Gemitus Columbae glorificat suam Sorietatem piissimus Cardinalis Dedicat utique uasuum Patribus. & Fratribus eiusdem Societatis. Mentiar , si dedicationem

modestiorem, prudentioremque reperire ille valeat. Praeter hanc autem de dicationem nec verbum habet, quo eamdem Societatem glorificet. Non minus commentitia est aliorum ordinum contemptio, sive diffamatio, quam

obtrudit . Pluries legi ad pietatis sensus ciendos prauatum Bellamini librum, & nulli bi vel verbum offendi sacris ordinibus injuriosum . Lib. r.eap. 6. pro isto Iachrymarum sente pmponit meditationem ordinum Religiosorum . Enarrat quae de Monachis scripserunt Augustinus , Gregorius Naaianunus, Ioannes Chrysostomus, Hieronymus. Deinceps haec, quae s quuntur, ipse Labdit . o Quae autem Sancti Patres , Nariamenus, Chrys is stomus, Hieronymus, & Augustinus de Monachis sui temporis dicunt i pom is mus nos etiam dicere de primordiis omnium ordinum Religiosorum. Nam ,, & S. Benedicti, & S. Dominici, & S. Francisci, & omnium aliorum Sam,, ctorum, qui Religiosos ordines lassituerunt, filii, & nepotes per multosis annos ita sancte, pie, perfecteque vixerunt, ut vel omnes, vel eorum parsis maxima insgni sanctitate floruerint. Postea tamen multiplicari eceps n runt Regulates sine numera, A multi non a Deo vocati ad statum petari sectionis, sed aliis rationibus adducti innasteria repleverunt: & impleia, tum est illud Isaiae r mltiplicast gentem , o non magnificasi laetitiam. , Inde nata sunt scandala graria , & multiplicia , quae materiam uberemis praebent columbae gemendi , & plangendi relaxationem , ne dicam cora is ruptionem ordinum Religiosorum . Quamvis enim nullus sit ordo, in B quo

235쪽

DUfertatio Septima. . II

is quo non aliqui vere pii, sanctique reperiantur ἔ tamen negari non mois test , quin magna inveniatur in quibusdam ordinibus multitudo relaxa- is torum . Et fortasse impletur nostris temporibus, quod accidit ordini

se Sancti Pachomii.

XI. Pachomii tremendam visionem describit ex Dionysio exiguo. Ex eadem colligit, principium relaxationis Regularium esse caeritatem mentis, ut idem Pachomius interpretatur . Addit aliam visionem S. Francisci, quam de

progressu Ordinis sui aliquando vidit, similem illi, quae demonstrata fuit

Regi Nabuchodonosor per similitudinem statuae grandis, cujus caput erat aureum, pectus argenteum, venter aereus , tibiae serreae, pedes partim se rei, partim fictiles . In qua visione multa leguntur de insigni persectione primorum Parentum illius ordinis, & de magna relaxatione posterorum . Hinc conludit. is Ex quibus omnibus colligitur, agendas esse gratias Deo cumis ingenti laetitia pro tot sanctis hominibus, quos ordines Religiosi Eccl si sae Catholicae pepererunt, & in dies pariunt . & simul etiam funde is das lacrymas copiosas pro deformatione , quam passa est tam illustrisse portio Christi e & simul orandum assidue Deum, ut convertat corda

se Patrum in filios, & relaxatos filios ad prudentiam spiritualem, & se

se vorem cordis Patrum iustorum . ,,

XII. Haec sunt omnia, quae doctissimus Cardinalis de Regularibus magna prudentia scribit, atque sacrae Scripturae, & Sanctorum Patrum doctri. na confirmat. Ubique pietatem, modestiam , atque caritatem redolet, Mad paenitentiam , ad crimina lacrymis albuenda , & ad virtutes omnes excolendas excitat, atque incaeissimis adhortationibus incitat, urgetque . Nihil in eo, quod censuram mereatur, apparet, nihil quod a veritate abe

ret, nihil quod sive Regularium , sive quotumque hominum famae detrahat. Quid, quod in severissimo examine a Sacra Congregatione Rituum instituto super operum piissimi Cardinalis sanctitate, licet plura opposta ut moris est in euiusque Sancti viri eanon ratione, suerint, nemo unquam opposuit hanc maculam Regularibus impactam . Compertum igitur , ex ploratumque, P. Dominicum Graiana, tametsi virum alias doctum, &de ordine, atque de Catholica Religione, pro qua adversus haereti s deceI tavit, optime meritum, iniuria in Bellarminum calamum acuisse . Non est quod ejusdem libellum rix Turturis sub examen inducam , eaque nintem, quae spongia egent. Sat mihi est palam fecisse, nullo adductum rarim. II. E e tio.

236쪽

tionis momento litem Bella ino intentasse, & Regulatium ordinum deis tractorem repraesentasse . Igitur Regius Prosessor haec stribens , sed praecia me mihi darem fami F. Dominicum Grmina, fateatur oportet, ereantem ducem se sequutum fuisse. Erravit ergo & ipse, aberrantis vestigia persequens. Aliud opusculum voluminosius quod objicitur , ubi ad mira lum que florentes .mantesque demonstrantur Monachorum vineae, in deliciis habeat ille, nemine invidente. Non me latet, his vindiciis non indigere Bella inum iam satis superque defensum libro illo, cuius titulus est, ea--a se. Sed haec pauca obiter indicare volui, tum ut evincerem, Prosessorem Regium ubique es audicasse utroque pede , putidasque fabellas illum exscripsisse, quas in rem suam conserre arbitratus est: tum ut palam licerem , me nullo paritum studio , sed solo veritatis amore , quae coram Deo vera, & iusta existimo ad communem utilitatem litteris prodere . Arridet quippe mihi magnopere eonsilium sapientis Melchioris Cano . Propositum es autem veri reperiendi causa oe contra stros, o pro alienis

etiam dicere cum res postulae, utrinque, naitius accepta persona , rem hendere. Atque in eo Opere maxime, quod ad Ecclesiae utilitatem rudimus ,

XIV. Quid λ si Bellarminus, aut quilibet alius evulgasset quae scribit Professor Regius non de laxatis modo, verum etiam de resormatis Conventibus, quibus sacrilegia, latrocinia , scandala , & cuiusque generis scelera

attribuit . Hae e e nim habet pag. 8. se M in eam foveam decidunt etiam is non semel qui nihil perceperunt ex laboribus suis, nullumque retinentis depositum : quum enim frigescunt, sunt fures, o latrones, ut vitiis pa-- bulum praestenti quotve fraudes adhibeant, quot modis, ut sensui la-n xeat habenas, pecunias procurent , bene novit qui diu vixit in sancta is Congregatione. Sed de hac re plenius infra redibit sermo. se Promissa sua solvit pag. iis ubi sic exclamat. is o utinam & in omnibus comisis munitatibus, ubi ea servatur communis vita, ea puritate niterent haN-ri tantes in eis, qua emicabant primigenii Credentes i Quod propriis oeu. si lis vidimus, quod a Viris probatae fidei Rudivimus , quod eereo lei mus , is testamur. Non semel Superiores, vel passionis, vel alterius vitio detenti, is id faciliter denegant indigentibus, quod libenter indulgent ea necessitateis haud obstrictis . HUnc pedes iter agit qui debilis est, & studiosus :

237쪽

is equitat vero robustus, & piger , vel eo solum ex momento, quia hien est amicus Praelati , ille vero eidem nulla necessitate iunctu; . Uniis xenia donantur, alteri vel necessaria ad levamen denegantur. Di tali nonis semel commodius tractantur , quia contendunt, murmurant , obloquum is tur, accusant : dociles vero , & piae conversationis homines, quia nonti conqueruntur, nequidem in infirmitate reficiuntur: pannosis lacerisque voti stibus hi vestiuntur, illi autem novis optimisque indumentis cooperti imis cedunt, non sine fastu, nec sine aliorum contemptu. Scimus, & certo h lcimus , quam plures necessitate compulsos a laicis in stipem quaerereis quod eis necesse fuerit ' Scimus, fami os non nullos clam retinere dori nata, variamque pecuniam ad subveniendum necessitatibus suis . Novisis mus etiam alios , qui occasione quaesita praedicandi in dissitis Regioniis bus, protrahucit iter in adscessit, & recessii morantur in plurimis locis, is vere gyrovagi effecti, ut Per menses, & fortasse per annos, repetito cidiis culo latius extra observantiae locum degant, nec patiantur paenam vitaeis communis, quam profitentur: in itinere pecuniam expendunt , vario se que in reddenda ratione casus mentiendo , ut multifariam se excusent . . Scimus haec quidem, & alia multa novimus. Et quid non audivimus se horroris in Parthenonibus Sanctimonialium , ubi sancto fine introducta se exactissima communis vita, hodie sine animorum concordia absque ch se ritate servatur P Iliacos intra muros peceatur, & extra.

XIV. Hactenus Magister Theologus de Resematis Regularibus, penes quos

exacta viget communis vita. Sint ea, quae narravit, vera, quamquam v

ra esse omnia minime credamus, &, si ex iis, quae nos ipsi novimus vel de Congregatione in qua degimus, vel de aliis, in quibus saepe versati sumus , a guere licet, mala quae vidit ipse, dubio procul amplificavit. Sint tamen vera, quae narrat. Nos quippe cum Augustino fatemur, quamlibet prosessionem ici

Ecelesa Dei suos mos habere . Quid inde ille colligit Quorsum haec tam

prolixa oratione in publicum evulgavit P Numquid ut frigescentem carit tem accendendam suaderet, ut languentem disciplinam instaurandam inculcaret, utque Praelatos ad suum ossicium exactius persolvendum incitaret Mi nime gentium, ut totum textum loco citato legenti patebit. Quorsum e so Ut evinceret, aut aequalia , aut graviora mala ex vita communi , aς ex privatis peculiis profluere . Porro argumentationem , quam heinc ego

conficere volo, revocet velim ad suas sum isteas Regulas. Ne maledica

E e et sit

238쪽

aro Defenso Deeratorum Concilii Trid. m.

st narratio flagitiorum, quae de proximo evulgantur, finem honestum, comis muneque bonum spectet necessum est. Nazianzenus, Crysostomus, Basilius,

Hieronymus, Augustinus, Bernardus, Petrus Damiani, Dionysius Carthusianus , Cardinalis Bellarminus, Author Disciplinae Apostolic Monasticae i vecti sunt in mala, & scandala, quae ex peculiis, ex laxata disciplina sive Ecclesiastica, sue Monastica, suapte natura proficiscuntur. Quorsum P Ut pulsa laxitate pristina observantia introducatur. Ille enarravit scelera, sacrilegia, & latrocinia, quae Regulares degentes in Conventibus, ubi viget exacta vita oommunis, & Disciplina Monastica floret, perpetrant. Ad quid ista

Edisserat. Alterutrum illorum fateatur oportet. Aut ut evincat paris conditionis esse disciplinam laxam, & resormatam, ita ut aeque in illa, atque

in hae crimina , & corruptelae grassentur, atque adeo nullo modo curam dum esse, ut disciplina collapsa instaureturo aut obtineat de medio tollendam esse exacham communem vitam, relaxandamque severiorem disciplinam, ut vitia, latrocinia, & sacrilegia minuantur. Non contentus Regius Prosessor generatim traducere Regulares exactae vitae communis, & severioris disciplinae, ceu proprietarios, sacrilegos, & gyrovagos, in ipsa Sacrarum Ui ginum Mnaecea obtrectationis jacula contorquet. Nec universim in Moniales, sed fgillatim definite, expresse Parthenones Sanctimoniales exactioris vitae communis carpit, mordet, denigrat . his quippe Virginibus ea linproperat scelera, quae Ethnicis Troianis exprobrat Poeta. Et ne quidquam appareat per exagerationem dictum , sub oculos redeant illius verba . GLmus haec quidem, σ esia multa invi s. Et quid non audivimus horroris in Parthen bus Sanctimonisium, ubi sancto fine introricta exactisma commu-ms vita, hodie sne animorum comordia absque charitate Dei servatur λ μ cos serra muros peccatur, ρο extra . Mirum in modum hie elucent Regii Prosessoris erga suas Sanctimoniales Parthenones prudentia, earitas, & i stitia. Haec omnia, quae recensui, confutatione indigna existimavi. Calumniae

quippe nimium crassae & impudentes seipsis in imum occidunt.

239쪽

Disperiatis Septima ἰ CAP. UT VIII.

M-ulla Magisti Vindiciaram documenta, interpretamenta , σ aut horitates Bellarmini, o Alagona ad examen revocantur.

I. U Uia oratione aliquantulum implexa plura disparata Author VindL viciarum infarcit, idcirco aliqua suis Iocis relatare haud potui , ne& ipse omnia confunderem , & perturbarem . Non nulla etiam data opera contempsi , quia admodum exilia . Nihil tamen eorum , quae vel leve sacessere negotium possent, indicta reliqui. Quae in praesens examinanda suscipio, potuissem silentio praeterire. Verum quia Adversarius co sueto verborum strepitu, & solita triumphali ostentatione illa obiectat, atque exprobrat, ideo obiter saltem refellenda sunt.

II. Pag. I7 . Scribit Clemens VIII. .... modum adposuit, quo fer retur illud s peculium nimirum in communi arca tribus clavibus obferata . Saltem con igere Prosessor Regius debuisset ad aliquem sensum allegoricum , aut mctaphoricum. Nam Pontifex Summus verbis expresse contrariis prohibet, ne peculium permittatur etiam sub Deposti, aut Custodiae nomine, ut late suo loco demonstratum est. III. Pag. x s. Haec subdit laudatus Magister. Ut penitus obmutescat quin mis incensus etelo non cessist contra na clamare, omneque ei praepediatur effugium, quid Neapoli acciderit tempore Clementis VIII. Oeasone exacta communis vitae , quam in Monaseriis Sanctimonialium introducere fungebat Carisdinalis Gesualdus Archiepiscopus Neapolitanus, quidve tune d creverit lauda intus Clemens VIII. narrare lubet. Paucis, ut quae prolixo nimium ille sermone narrat, complectar . Pag. I76. rescribit duo Decreta Sacrae Congregationis anno Is 89. lata, quibus ad exactam rerum communionem revocantur Sanctimoniales Ncapolitanae, quas graviter conquestaς asserit. His ut consuleret Cardinalis Gesualdus, rem detulit ad Gregorium XIV. qui Decreta Resormationis potissimum vitae communis servandae confirmavit. Nec

1amen cessavit quassatis, inquit eruditus Vindex pag. III. ea propter iterum ad novum Pontificem Clementem VIII. Gregorii successorem scripsit Cadidinalis Gesualdus , cui Epistolam italico sermone exaratam dedit Alexander Cardinatis Florent. , qui pontificis nomine priorum decretorum rigorem pro temporis circumstantia temperavit. Vetuit tamen, ut in posterum n ρης

240쪽

etra Defensis Decretorum Concili; Trid. m.

que ad habitum, neque ad professionem aliqua recipiatur, nisi sub integra νε- formatione, o observantia VITAE COMMUNIS. Ex hac Epistola, aucta, non sedata tempestas fuit. Quare Civitas Neapolitana consentiente Pr Rege Romam mist Patritium D. Caesarem Miroballo ad Clementem VIII. ut facultatem obtineret admittendi ad Monasteria, & professionem Monasticam, puellas sine onere iurandi vitam communem. Porro Legatus obtinuit , ne in Monasteriis, in qκibus subventiones retinemur , llatentis inviti

cogantur ad vitam communem.

IV. Heine colligit Magiller Uindex : Ex qtillus omnibus ' s liter rotatis , nedum quae hactenus dicebam, sed plura, quae inferuntur, eaque nobis

fisentia confirmantxr. Antequam acuta Aut horis nostri interpretamenta refello , ab eo quaero, unde nam didicerit ex facto quopiam peculiari, & gravissimis circumstantiis involuto, regulam eruere universalem λ Commota Civitas ob timorem, ne puellae absterreantur a professione Monastica , si o servantia Regularis vigeat, quia sorte, non Deo vocante, phares Monasteria ingrediuntur, Oratorem ad Pontificem mittit. Pontifex, inquit D. Bedinitdux in alio simili casu, importunitate victus lcgis rigorem in his circuminstantiis laxat. Ergo absolute legem abstulit λ Quod tamen neque id praesti tit Clem. VIII. sed ut sapiens , & prudens Pastor inter tot tumultus, vueissitudines, & scandala, pro temporum calamitate rem temperavit, rescripsique, non esse imitas res communem vitam cogendas. Et sane , nee Deus

ipse aliquem invitum cogit ad virtutem sectandam ; sed eos solos , qui lubere, & voluntarie accedunt, ad suam excipit Religionem. Quid si Ponti sex ad sedandum amplissimae & Regiae Civitatis tumultum , maiusque viatandum malum relaxasset communis vitae legem Magnum ne hinc em lumentum colligere Vindicator posset V. Mirandum, quod Regius Prosesses non advertetit. haec quae narraviteVenta, non iuvare, sed penitus conterere causam suam. Edisserat. Si exacta rerum Communitas esset supererogatoria, ut ille singulis paginis repetit: si nulla lege, nullo praecepto imposita fuisset: si facilis esset voti pa pertati 2 observantia absque hac exacta communitate , & eum pecuniis insea toties jactata capsa seu arca incluss tanta ne severitate , non unus ssed omnes Pontifices, qui illam causam versarunt, hanc rerum exactam communionem servandam imposuissent Pro re stipererogatoeia nulla lege veti ta , tot turbas, tot tumultus concitare Ad rem stipereregatoriam sacro jure'

iurando

SEARCH

MENU NAVIGATION