장음표시 사용
281쪽
cipitur ab Eccles a . ι: a 3 q. & 237. commentitia distinctio invue a 4 Mapvindice duplicis communitatis , quarum priorem praeceptam, alteram supereroῖatoriam Vocat . II. i58. Ab Apolliat soripinem ducit. II. Iret.&C. Quam facile inllaurari valeat. II. 27.&e. Falso opponitur Conventuum ininpia, veluti persectae communitatis impedimentum. II. 28. & seq. Veraimqpedimenti causa assignatur. II. 29. Suis
periores, Magistri, & Baccalaurei in
causa potissmaum sunt , cur non viscat. II. I 26. &c. Multi sunt Religiosorum ordines, & Congregationes, quae eam exacte servant. L 28o. &c. An expediat exactae communitatis legem aliquantulum relaxari Sedis Ap 1lolicae Authoritate λ II. as . &c. Vide verbo , paupertas, pccuitum oec. Concilium Tridentinum tria decreta edit circa vitam communem Regularium. I. Igo.&c. Peculium cuiusque seneris vetat Religiosis. I. I 8 I. Potestatem adimit Praelatis illud conceden. di . ibid. Praecipit eum numerum ad professionem admittendum , qui ex Monasterii redditibus ali possit. I. I 8 a. Illustrantur, & vindicantur haec decreta. I. I 82. &c. Quam vanae sint intemretationes, & responsa M. M. Vini eis& Claustralis. I. 186. &c. Eorumdem sophisma nixum Constitutionibus quorumdam Regularium approbatis post Concilium. I. I 89 Decernit sua statuta servanda esse, non obli antibus Constitutionibus etiam iuratis .
Concilia Provincialia exactam bonorum communionem a Tridentino pG- scriptam novis decretis confirmant . I. 2I8. &c. Concilium Cameracense an. 2563. I. 2I9. Mediolancnse 3. anno eodem a S. Carolo celebratum. 22o. Mediolanensem ibid. Mech liniense an. I 37O.22 I. Rothomagensean. I 38 I. 222 Rhemense an. 333. 223. Burdigalenseam e cm. 223. Mexicanum in. I 389. 226.
se an. iγ83. 229. Nugatoria responsa Mas. Claustralis ad haec Concilia. I. 3o.&c. Eius consessione Ialtem sex, aut septem privatum peculium damnant, ac reprobant. ibid. Quantae authoritatis sint, quantumque deserviant ad sermanam Decretorum Concilii Tridentini intelligentiam hauriendam. I. 23 I. & seq. Concionator. Quid hoc nomine apud aliquos veniat. I 1.. 2o3. Confirmatio Pontificia alicuius Statuti , vel Constitutionis duplex juxta Canon illas, altera in Isma commui, altera in Iorma speciali. I. I98. Qui utraque sit. ibidem. Sacra Conὀrega tio Conc. Trid. interprcs definit non licere Resularibus habere annuos redΑditus , etiam de Superiorum licentia . II. Iis. Nec aliquia retinere, nisi prae, cisa necessitas urgeat ad individui sustentationem. II. IIT. Congregatio Cardinalium erecta ab Innocentio XII. pro recipiendo tur
mento de exacta rerum communitate.
I. 2 6. & 2 8. Congregationes in ord . praed. institutae ad Dilcie linam Regularem sartam tectam custouicndam. II. I92. &c. Congregatio S. Mariae Sanitatis Ο.P. deposita omnia rejicit , & exactam paupertatis Observantiam amplectitur . II. 23 I. M. Eius testimonium juratum Sacrae Congregationi exhibitum de perseelae communitatis oblato
vantia . II. 2I2. &c. Constitutiones ΟH. Praed. licet non obligent ad culpam, ut plurimum tamen non violantur absque culpa . I. 38.&c. Frequentia transgressionum earumdem disponit ad culpam lethalem. I. 39. prohibent conccssion zm pecuniarum ad usus incertos. I. x I9. Praecipiunt exactam vitam communem. I. I 48. &alibi saepe. Quibuς conditionibus deposita permittant. II. I 47. &C. Constitutiones Monachorum S. Hieronymi quid praescribant circa Religiosorum peculia. I. χοῖ.&c. Uuoad hoc fon sucrunt confirma a Clem. XII. 2 5. &c.
282쪽
Conradus Iot Baptista tamquam ad- injuste re catus. II. IIo. & seq. Cur
versos Conc. Trid. reprobat census, & ita appellatus . II. Iaa. &c. Brevis redditus privato eligiosorum, etiam eorum, quae in eo docentur, sinopss. aecedente Praelati licentia. II. 16. II. Istr. A. 2M. &e. Mitior doctrina Conlaetudo apud plures Regulares reti- ibi tradita excositari nequit. II. La. nendi annuos redditus non potest dero. Conlectaria certissima hujus Doctrinae, gare decretis Apostolicis. II. II 6. etiam Adversariorum confessione. II. Cottonius Antonius sentit peculium as. &c. pugnare cum voto Monasticae pauper. Dispensatio quid sit. II. ria. non
tam ΙΙ. 83. est facienda absque necessitate vel ra-- tionabili causa. I. G. Conditiones i stat 'licitaeque dispensationis. II. II 8.DEpositum. Dissicilius est deposita Quae hodie iactantur, dispensationes ,
litis legibus circumscripta, quam nullae sunt. II. IM. Quo in casia Pra persectam communitatem servare. II. lati Regulares licite dii pensare valeant
1 L. &c. Quibus conditionibus permit- in usu heculii. II. Irg. & seq. & per
tantur, ubi non viget persecta commu- totam Dissertationem. Quid de quibus-nitas. I. 72. N I 02. & 103.&II. Iro. dam dispensationibus obtentis a Papa Non sunt approbata ut ablolute licita, sentiat S. Bonardus. I. to 6. & Ca sed permissa, & tolerata. I. 2 a. dinales Bellarminus, & Ietus. I. III. Dionysius Carthusianus docet com S. Dominicus Patriarcha vindicatur svetudinem transgrediendi constituti, a calumnia, quam ipsi impingit Mag. nes ad culpam non obligantes, a gra. Claul iratis. Ita 6. Rc; icit fundos, red-
vi peccato non excusari. I. Pecu- ditus, ac census uisa Religiosis etiam lium voto paupertatis repugnare. I. in communi possidendos. I. 61. Pau-1 i. &II. 40. Etiams accedat Abbatis pertatis formam praescribit secundum L ntia. I. 1 2. & II. 8. insectatur Regulam S. Augustini. II. I 37. Quam illud integro opus cillo. LI78. & II. severam paupertatem amaverit In te, .18. dc seq. Reiicit excusationes pecu- & Fratribus suis. II. rat. Quaenam pro' haristarum . II. ro. &c. . prirnis Raeligiosis cubicula praescripsit. Disciplinae Regularis observantia. 3 13: . Quid de ea sentiat Mag. Claustralis. -Domimum quid sit. I. La.
I. cta &c. In Praelatorum arbitraria
inJulgentia non est constituta; I. 33. E&c. Quo maxime tempore relaxata fit ex gravissimis histori et . I. ELTota sa- DCclesiae Romanae sollicitudo in exa- esse corruit sine perfecta rerum com- ctae Monasticae communitatis o munitate. II. 2a, A seq. servantia promovenda . I. seq. Disciplinae Apostolico- Monasticae uuam necelsarium sit eius de hac re Author per calumniam postulatus quod edita decreta defendere ac vindicare . I. rem aeternae damnationis faciat omnes M, & se . eamdem fere sollicitudi- collapsae disciplinae Claustrales. I. qi adhibuit in instauranda cxaet2 Ab hac calumnia defenditur. Itid.& θα rerum communitate, quam in ast ren-Re. & II. ra. Imposturae ipsi assistet dis fidei articulis adversus, Ianimianos. quod textus detruncaverit. I. 84. I. 249. Brevis collectio eorum , quae alibi saepe . Quod Tutiorismum indu- praeli illi, pro invehenda perteria vita cat. I. Ir8. &c. & II. I99.&c.& 240. Communi peculusque ablegandis . l.& alibi saepe . Quod trafiatum Riae a sq. & seq.commonis exscripicrit. II. L31 Eleemclyna . Eleemosynar erogandae Quod Regulares omnes infamet. I. praetextu non sunt privata peculia a10 . &e. Titulus eius libri ad Crisim Religiosis retinenda . II. Illi,
283쪽
Emanuel Rodericus existimat tutum Gravina Dominicus o P. eius in non esse maxime poli Conc. Trident. reprehendendo Bellarmino excessus. II. Regulares habere redditus privatos , 2IT. etiam de Prelatorum permissu . II. D. Cravina Uincentius irridet mode
nam quorumdam paupertatem. I. T6r
F Gersonius Io: tradit, communitatem
FAgnanus Prosper iii se, & erudite
pertractat quaestionem de Relisiosorum peculiis. I. I 4. Ostendit etiam ante Tridentinum fuisse illicita. I. III.&c. S. II. Ios. Convellit fundamenta pro parte contraria . I. IT . & II 6.&e. Eius Authoritas magni facienda. II. ICa. Tamquam rigoratia, di Aristarchus severissimus temere traducitur a Mag. Claustrali. II. Ioue. M. Censet ad Claustralium resormationem necessarium , facultatem vestiendi adimere Coenobiis deformatis. II. I 28. Flamma Qualvaneus O. P. perperam produthus a Mag. Claui trali pro priva- to Religiosorum peculio. II. I 4I. &c. Formularium praescriptum ab Inn centio XII. subscribendum a Regularibus, ut valeant ad Monasticam professionem iuvenes recipere. I. 148. &249. Puncta i n eo contenta, quae sub iumento assirmari debent. I. χa8. Crasregatio Cardinalium instituta pro hoc 3uramento recipiendo. I. 246. & 248. Huic formulario reapse cum iuramemto subscribunt Resulares, ut iacultatem assequantur recipiendi juvenes ad Religionem . I. 248. &c. Cur in Form lario iuretur, exactam rerum communitatem vigere in Coenobiis pro Novitiatibus destinatis . I. aso. Quo anno solemne hoc juramento exhiberi cete-ptum cst. Ibid.
GAustinus Bernardinus O. P. Opera & Scriptis strenuus Disciplint
Regularis assertor. II. 92. Gradus & merita Religiosorum causae legitimae non sunt retinendi peculii. I. II Gratianus Hieronymus Carmel ita imtegro opusculo exponit Decreta Conc. Trident. circa Paupertatis Regularium reformationem. II. 9 I. Tom. II. rerum sub praecepto praescribi a Regula S. Migustini. I. IT .
Gesualdi Cardinalis studia pro invehenda communitate. II. 22 I.
HS Hieronymus resellit Vigilantium
A paupertatis Monasticae votum improbantem , eleemosynarum praetextu. II. AEL
V. Humbertus O. P. Gener. Mag. eius de vitae communis, & pauperta te Religiosa gravis sententia . I. Q. Sc. Quomodo intelligat verbum ' cipimus positum in Regula S. Augustini. I. I sq. &c. Eius explicatione tu liter abutitur Mag. Claustralis. I. I 11.
c. Diserte tradit, exactae commvnst iis praeceptum contineri in Regula S. Augustini. I. I 6 . R. c. Damnat vestia rium pecuniosum. I. I 6 r. Resellit cavillos omnes nummicolarum. Ibid. 2162. &c.
1SIgnatius S. I. institutor voeat pauis
A pertatem murum firmum Religi num. II. 26. Novo precepto de nunquam laxunda paupertate Religiosos S eietatis adstringit. II. 27. Innocentius Papa XI. precipit eo rectionem Constitutionum, Glossarum,& ordinationum O. P. I. T. Innocentius Papa XII. facultatem adimit Claustralibus recipiendi Novitios ad habitum ob non observatam exactam communitatem. I. 7. & 244. Nullos Conventus erigendo statuit nisi sub expressa obligatione vitae communis.
I. 7. & 24 r. & 246. &c. Congregati nem Cardinalium instituit, quae pro eius cullodia perpetuo invigilet Uid. Exigit testimonium iuratum de oble vantia persectae communitatis in Coenobiis emittendae professionis. I. 248.
284쪽
&c. omnem consuetudinem exactae communitati contrariam nullam declarat . I. . Ioannes Dominicus Caes. O. P. d cet, rerum communitatem praecipi a Regula S. Augustini. I. r o. Nec esse in i tu tuto Praelatos, qui eam non Prinmovent. Ibid.
Iustiniani Vincentius Mas. Gen. O. P. vindicatur ab impollura ipsi assieta a Mag. Claustrali. I. I po. seq. Iuramentum. Vide Verbo Formmlarium
monil. Integrum opus scribit adversus peculia Monastica, & in favorem exactae communitatis. II.92. Tamquam certum censet,in contimio peccato mortali versari Praelatos, qui NIonasteria sua non reformant. I. 27 Layman Paulus S.I. sentit Concilium Trident. annuos redditus Regularibus omnino interdixisse. II. Q. Laynensis Donatus agnoscit praeceptum de vita communi in Augustini regula contentum. I. I a. & II. 17. illudque a Trid. Ccnc. fuisse confise malum. II. 58. Leonardus Testius S. I. ncgat post Conc. Trid. superiores posse concedere
bona ulla stabilia Religiosiis. II.
Lex. Quam hallucinentur, qui ex dispensatione a lege. legem inficiantur. II. 8g. ik alibi saepe . iasis rc laxatio
legem oblisantem supponit . II. II & alibi. Privata comoditas non est j sta causa relaxandi legem. II. I 67. Letana Io: Baptista tradit praeceptum vitae communis, & obligationem Praelatorum ad privata peculia remoUenda. II. 28. Lopea dovicus, &Franciscus ambo fatentur praeceptum latum a Conc. Trident. de exacta rerum communitate . II. 1 .
Lupus Christianus docet persectam
la S. Augustini praescriptam veluti cardinem , ac balim vitae Religiolae . I.
I 2. & II. Io I. Improbat vitales ee sus, aliaque peculia, ut instituto Augustini repugnantia. II. Ioa.
perpetuae & sophismata, quibus causam Monasticae communitatis implicant. I. Ioa.&c. mutuo dissilent in designandi communitate, cui devincti sunt Regulares. I. rov. &c. Crasse halluci nantur
in usu facii rerum , & privati peculii
explicando. I. Iro. & in allegandis pro peculio Theologis,& Canoniliis. II. 39.&c. per totam fere dissertationem. Si gularia responsa, quae adhibent ad Regulas Monachales communitatem praecipientes. L rso. &C. Ex eo, quod Rogulae omnia non praecipiant, inserunt nihil praecipere. I. I p. Aut negare debent Ecclesiam posse praecipere vitam communem peculii expertem, aut fateri coguntur illam reapse praecepisse. I. 2J3. &seq. Peculia , quae ab ipsis defenduntur lia sunt ab iis, quae obtinent apud Claustrales. l. aso.&c. Vi dccreto rum Conc.Trid.& Apollolicarum Coninstitutionum omni gradu, S. ossicio privati sunt. I. g3. Sophismata, quibus
cavillantur voces communitatis, proprii,
dc peculii , necessarii, di. supersui. II.
ro. rkseq. Eorum opiniones aperte adversantur doctrinae S. Thomae. II. Io. 3 c. per totum caput. Poenas contra ορ- pugnatores doctrinae s. Thomae praescriptas sibi jure promeriti sunt. II. M. Falso imponunt Authoritataplinae Α-nostolico-Monastici, quod textus Theologorum falsaverit, vel truncaverit. II. 39. & seq. per totam dissert. A flatu qui-iiibnis, quam versant, perpetuo aberrant . II. 42. & seq. & sq. &c. Eorum libri plurium malorum fontes. II. Iq9. Corpus Doctrinae laxae circa pauperi, tem, quam uterque Propiiὀnat. II. II S.& sies. Vide plura sud titulli Clauseratιs,
Vinduta , commumras , paupertas, pectilium aliisque . S. Maria Magdalena de Paetetis videt in Spirau animarum ingentem multit dinem
285쪽
ἡinem ad inferna descendere ob violatam paupertatem. II. DO. Masinus Bartholomaeus a Mag.Uindice falso citatus ut Monastici peculii defensor. II. 16. Non modo docet vitam communem ab Ecclesia gravi lsi. me praecipi, sed tellatur etiam hanc esse communem Doctorum sententiam. ibid. ik ue . In Superioriim culpam cauissam refundit, cur exacta communitas non introducatur. II. I 26. Mattheucci Augustinus negat post Conc.Trid.SuperioresRegularium possieiisdem concedere annuos redditus etiam ad usus licitos, & ex iusta causa. II. 9o. Mendicantium Fratrum paupertas perfectior debet esse paupertate mendiculorum. I. r. &c. Multa his habere concedit Mag. Claustralis, quae paupertati repugnant. I. Ig. & seq. Ludos pecuniarios tum intra,tum extra Monali riuinterperam ipsis licitos facit. I. 43.&e. Vide Uerbo, Repulares, commum ras ς peculium &c. Multitudo peccantium neminem excusat . I. 84. A 282. &c.
NT Avarrus Martinus admittit priceptum exactae vitae communis. II. I. &c. Docet peccare tum Praelatos nestigentes reformare laxatam paupertatis legem, tum subditos reformationi resistentes. II. 78.
Naetarius Paulus a P. censet pravum habitum transgrediendi Constitutiones propriae Religionis non esse immunem a gravi culpa. I. M. Necessitas involuntaria excusat a te gis observantia , secus voluntaria. I. ros. Voluntaria dc ficta est illa, quam obtrudit maior Claustralium pars pro retinendo peculio. II. LIL Uera & involuntaria triplex, extrema, gravis, &communis. II. 1I'. Communis liculum non reddit peculium . ibid. Nyder Ioannes O. P. sophisma diluit, quod plures laxi Claustrales opponunt, nixum exemplo Patrum suorum. I. 87.
Invehitur in heculia privata veluti in omnium stagitiorum sontes. II. Icth&c.
OBedientiae votum corruat necesse est, sublata rerum exacta coinmunitate. II. 2o. &c. olmeda Sebastianus O. P. cui tempo-pori, A causae illiget originem collapsae inter Regulares persectae communitatis, k relaxationis Disciplinae. I. 6ο. opinio probabilis censeri non debet,
ex eo quoci ab Ecclesia damnata aut reiecta non est. I. O . Ordo Fratrum Praedicatorum confir
matus a Sede Apostolica sub Regula S. Augustini. II. I 38.
S S. Patriarchae Regularum Mon
, chalium inuitutores selegerunt re rum communitatem a S. Luca descriptam tamquam exemplar paupertatis, quam sub voto observandam propinnunt. I. 21. Omnes eam precipiunt. II. 2 2. Nec eam non praecipere potve
runt postonne sibi praestituto. II. 21.&. 23s. Nemo eorum paupertatem mitigavit. II. MI Quin immo posteri res magis aretam ac severam praescribunt. l I. asῖ. dc 2s . Paulus Papa III. Congregationem
Cardinalium, & Episcoporum instituit
pro Eceles resormatione. I. . Quodnam remedium ipsi Congregatio luggessit pro reformatione Claustralium. l. 3. Paulus Papa U. confirmat Decreta Conc. Trid. oc Clementis VIII. circa vitam communem, & Regularem observantiam. I. 6. Paupertas . Necessitaς gravissima proscribendi laxas propositiones in materia paupertatis Monasticae. I. 8o. &c. Quaenam propositiones censura dignae
videantur. I. Tu &c. Regulares UOVen tes Paupertatem Monasticam vovent exaetam communitatem peculio vacuam. I. I &c. Si peculium abs lute paupertatis Voto non repugnat, nullum vel ditissimum eidem repugna. re potest. I. 66. &c. & II. 242. Paupertatis votum generatim acceptum plures gradus excipit. I. I 3 &
286쪽
II. 2 2.3c Regulares. qui sincero ani- lium aliquod Regularibus eoncedere.
mo parati non lunt ad resignanda pe- II. 2 4. &c. per totum. Vide etiam culta, sunt violatores voti paupertatis. verbo, paupertas, communitas . Mag.
II. 11. Etiam in Coenobiis laxioris Di- Claugiralis, M. Vinix m. sci Minae hujusmodi votum valet obser- Pelietrarius Franciscus docet non esse vari. Ibid. Si absque exacta communiia in bono statu Praelatos communitatemtate consistere posset, imprudenter LS. inducere omittentes, & subditos relu- Patriarchae, Concilia & Pontifices eam chantes. II. 8 . praecepissent. II. 25 Relaxari nequit Pencini Innocentius o. P. asserit,De- absque Evangelicae perfectionis prae u- posita Religiosorum permitti a Capit, dicio. II. 2sq. &c. lis Generalibus ad duritiem eordis. I. Peculium quid sit. I. ia . & II. tr. I 04. Ea solum licita credit, cum Con- Commemitia origo, quam ipsi tribuit ventus necessaria non porrigit. II. oo. Mag. Claustralis. I. M. Post Concit. Perfectio Evangelica exigit pauperi Trid. non potest esse Religiosis necessa- tem non solum habituale mi lcd etiam rium. I. 28. &c. Epocha peculii inve- ac ualem. II. 32. & 178. Et non repu-cti in ordines Mendicantium. I. Iro. gnant possessiones in communi. II. Nihil in universo iure canonico tanta ITO. idcntia reprobatur , quam peculium petra Cardinalis ab impostura Mag. Nonasticum. I. 2 12. Si nulla lege prohi- Claustralis vindicatus. I. roo. & scyberetur, illud ex genio Praelatus conce- Docet tum antiquo tum novo itire vetis dere pollet. I. Io & 268.& 272. Quo tum esse Regularibus privatum pecu- pacto definiatur a Mag. Claui irati. I. lium. I. aio. R II. I 6. Ncsat Regu- ro. Quibus conditionibus illud licitum lares habere posse annuos redditus etiam saciant Theologi. I. I p. Non repu- de Superiorum licenita. II. Ir . Et alisnat voto Paupertatis ut be , sed cir- quid retinere, nisi urgeat vitam sustem cum scripto praeceptis Regularum, & tandi necessitas. II. II 6. &c. legibus Ecclesiae . I. Irs. Proprietatis D. Petrus a S. Audomaro . Gravis labe semper in sed um est, nisi Religiosi eius sententia adversum Monachos posincere parati sint ad illud dimittem cultum retinentes. I. 27s. dum. I. 27 . Quae in praxi vitent. p De Peyrinis Laurentius ae firmat,mo culta , damnantur a Constitutionibus taliter peccare Praelatoς subditis neces- omnium Regularium. I. I 0o. & II. saria non pririantes, &subditos dant cx1 17. Diversa sunt ab iis, quae de- causam peculiis. II. 63. tenduntur a M. M. Claustrali, ac Vin- Philippus a Domina nostra septem dice. I. ILL Sunt relaxarionis Discipli- dolorum August. Discat adstruit praenae Regniaris potissima origo. II. M. ceptum exactae vitae communis. II. Io Ingerunt sollicitudines, Nanxietates. Peculium duntaxat exculat in casu ne II. Licita non evadunt, eo quod ro cessitatis. II. Io I.
tineantur ex Praelatorum venia. II. 111 Plagium quid sit, Sc quotuplex. II. dcc. Quodnam peculium , necessitate i80. Quinam vere plagiarii censendi urgente Praelati permittere, & subditi sint . ibidem. Quam gravis iniuria sit
retinere, Valeant. II. I - . Laxa & Plagii crimen imponere. II. I92. &c.
erronea circa hoe Mag. Claustralis do- Quam Graeculis qui ldam samiliare. ctrina. II. II 0. Conditiones. quibus II. im&c. Plagia abortiva Mag. Vitae licitus peculii usus circumscri inge t. Claustralis. II. 2.&seq. II. Ir . A 14 . Si absolute licitum so- Pontas Ioannes negat post Concit. ret, quacumque in quantitate retineri Trid. licitum es h Praelatis concedero posset. IL 14 . Absurda alia, quae inde Religiosis usum, de possessionem alla consequuntur. II. 243. An expediens cuius rei stabilis. II. c.
st Authoritate Sedis Apostolicae pee. Porrasius Raphael O. P. turpiter ,
287쪽
terpolatus a M. Claustrali . II. iAdmittit praceptum exactae vitae communis. II. I 74. &c. Iis tantum peculium concedit, quibus de communi non providetur. ι Κὶ π I 2. Potestas Faelix asserit Regulares non
posse habere peculium etiam de licentia Praelati : II. 87. Illud solum concedit ad necessitatem levandam. II. X8. Praeceptum. Nova&festiva distinctio praecepti largi tk Ii ricti inventa a Mag. Hiae Clauseratis . I. di II. 27 I. & 24O. Praelati Regularium non possitnt ad libitum dispensare in Constitutionibus sui ordinis. I. M. &c. Graviter pec cant, si Religiosis necessaria non diliribuant . I. Ior. dc II. 2 6. Etsi aliquam Conili tutionem in desuetudinem abire sinant. II. ti . Non possisnt ex adidi trio peculium Religiosis concedere . I. Iol. α II. 24s. Tenentur sub gravi
culpa curare ut Coenobia ad exactae communitatis formam redigantur. I. 271. & l I. in Tali obligatione non uringerentur, si exacta communitas praece. Pta nequaquam foret. I. a a. Iulli limites, quibus circumscripta est eorum Potelias. II. II r.&c. Sunt puri Ec nomi de Dispensatores communium bonorum Monallerii. II. iis. Quo tu casu eum subditiς dispensare valeant inula peculii. II. II 4. &c. &. 2 3.& Non poliant ipsis concedere census vi talitios, aut annuos redditus. Itidem. In causa potissimum sunt, cur non vibaeat exacta rerum communitas. II. I 21. Vide etiam verbo, peculium, pave
Prosessio Religiosa involvit contractum mutuum inter Religionem , &Religiosum. I. ror.& alibi laepe. Quid
Promptitudo, quam plures iactant, dimittendi peculia ad Praelatorum nu tum, ludicra, &fictilia est. I. Io .&c.
Proprium , & peculium pro eodem babentur apud Concilia , de Canoni-sias. I. I 26. &c. Non est res genere suo
nuta. I. in. Aliud Dominii, aliud
adminil rationis. I. Ia'. Vide verbo
Provincia utriusque Lombardiae O. P. Unde ejus initium. II. I si . Puccini Uincentius inrignem traist tum edit de proprietate o peculio Regularium. II. 9 q.
RA mirea Franciscus Archiep. Brum
dusinus O P.integro opulculo insectatur peculium Monasticum. II. 66, dc. II. 0 . Defendit exactam vitam communem a Conc.Trid. luit Ie praeceptam. II. 67. Peculiaristarum excusat Ones e
plodit. ibidem, &68 &c. Quam falsouuerantur M. M. Claustralis, & Vima ex eius textus fuisse depravatos, ibid.&. 60. Resormatio. Congregatio instituta a Paulo Papa III. pro Ecclesiae reforma tione. I. I. Decreta edita a Cone. Trid. pro resormatione Regularium. I. I 8o. Quam facile ea intre duci valeant. II. I 27. &c. Quodnam magis aptum, ac salutare remedium ad eam obtinendam. II. t UL&c. Regulares. Qui communitatem, &reformationem recusant, in damnationis aeternae periculo vertantur. I. M.& tor. & II. - Tenentur sub gravi culpa ita vivere , ut nullum praejudicium inserant suae Religioni. I. ω Vovent Paupertatem, quae in eorum Reingulis describitur. I. Izs. &c. Inex uinsabiles sunt , dum retormationi resistunt . I. I 3o. Qui peculium ob solam necessitatem retinent , excusantur a culpa. II. I 3. Quid agere debeant, qui reperiuntur in Monasteriis de Armatis, ut votum paupertatis observent. II. I 2I. &c. & 24 r. &c. V ide verbo P tari , paupertas , peculium , communiotas ctrc. Regulae Monachales omnes imp nunt communem vitam sub praecepto. I. I 8. &c. Quam infeliciter eas eludere conentur M. M. Uindex, & Claustralis. I. I so. &c. Augustiniana & Benedictim qua severitate prohibent proprietatem, eadem praecipiunt comm uitatem. I. I 36.&II. I
288쪽
Religio, & Religiosi. Vide Regulo.
res , Praelati, pccutium, pauperam , com--nitas me.
Reinfestuet Anactetus nulli , nisi Conventus officialibus, peculium licitum esse concedit. II. IIO.&c.
Rigorismus injuria impactus Authori Disciplinae Apostolic Monasticae. I. 76.&c. & II. I99.
S Franciscus Salesius perperam ad- A durius in favorem privati peculii.
II. I.&C. Sanctio Thomas docet peccare Prinlatos non inducentes communitatem, Scsubditos huic resistentes. II. 8 I. Du Sauli Io: Paulus non favet peculiaristis. II. 4. &c. Eius textus mutilatus a Mag. Claustrali. Ibidem. Existimat periculi plenum esse livellorum usum. ibidem ,-7 3. Quibus conditi nibus ea permittat in Coenobiis, libinon viget persecta communitas. ibid. o 76. Sylvester Prieras censet Praelatos non promoventes communitatem, &Religiosos resistentes esse in malo statu. II. 34Sil. ius Franciscus sentit Trid. COnc. prohibuisse Regularibus redditus viis
talitios etiam dependenter . oluntate Superioris. II. 6 I.
Siri Job o. P. agnosco obligationem
Regularium ad exaltat vitam communem . II. 98.
Societas Jesu. Qui .. lacietate emit tunt tria vota simplicia, veri Religiosi diei debent. I. 323. Vindicantur a commento Mag. Claustralis. I. Iar. &C. Falso affinsitur Authori, quod eam lacessiverit in aliis suis libris. I. I 24. Spirituum fortium duplex genus. II.
Suareet Franciscus S. I. docet Religiosos vovere paupertatem iuxta Regulas seculiares propriae Religionis . II. 62. mprobat tamquam illicitum privatum peculium, etiam de licentia Superioriς, praestitim poli Conc. Trid. ll. 6'. Soluvit sophisma , quo diluinctione usus, ' iaminii exculari solet. II. M. Com
tendit Rcligiosos degentes in CoenobIis
relaxatis, eo tendere debere, ubi Reg la observatur. II. 22.&C. Supellex argentea omnino dedecet Religiolos, maximeque Mendicantes. I. go. &c.
ceptum exactae vitae communis. II. 83.
Teri lius Antonius S.I. quid scribat de praxi, & moribus Antiprobabilist
Theologi, qui ante & post Concilium Trident. de Religiolorum peculio scripserunt, illud reprobant, ac damnant, I. I 77. &c.& per totam Dissert. i. Nemo, qui ex pios o quaestionem de illo pertractavit, censuit eme licitum. I. Ι79.& per totum Caput 8. Differtationis . Communiter sentiunt Religi, sum degentem in Coenobiis, ubi Disciplina Regularis collapsa est, ad resorismata Coenobia transire debere. II. I 23.
Therapeutis Mag. Claui tralis tribuit observantiam per se hae Vitae communis, uam denegat A poliolis, primisque Fi-elibus a S. Luca descriptis, caeterisque omnibus Monachis. I. 3o.. S. Theresia asserit gravissima in Ecclesiam mala. & flagella derivari ex Religiosorum relaxatione. II. II C.&C. S. Thomas Aquinas docet privatum peculium rc pugnare persectioni Religionis. II. go. 3 c. Non autem possiessiones in communi. II. 3s. Resutat illorum errorem, qui praetextu elcemosynae paupertatem Monasticam improbabant. II. 18 r. & seq. Commentitium
peculium ipsi affictum a Mag. Vindice.
II. et . & seq. Thomas a Iesu Carmel. Excal. eximium eius opus , Spe tum Religiosorum commendatur. II. 96. Eius sententia de lege exactae communitatis, &obligatione Praelatorum ad eam induiscendam. 9 .
Thomalsinus Lud. frustra in praesidium privati peculii adscitus. I. 22. Diserte ad fruit obligationem perfectae
289쪽
Tractatus, de vita caemmuni Religi forum editus lingua Italica a Michaele Hercule , an probatus a praecipuis Ordinum Regularium Praelatis. II. 9 &r8 . Et etiam a Summo Pontifice Inn cenno XI I. II. I 87. Traditio. Ludicra traditio pecuniaria , quam Mag. Claustralis obtrudit.
vincitur. II. I 2. Trithemius Ioannes peculium M nachorum damnat . I. II r. & I g.&
tis esse cum Monacho de peculio dispum sare. II. q. &c. Excusationes Praelat rum & Monachorum refellit. II.4s.&c. Turrecremata Card. O. P. tradit in Regula S. Benedicti quaedam esse praecepta, quaedam non. l. Is 6. Quam male ex hoc inferant M. M. Claustralis,& Vindex ipsum negatse praeceptum
vitae communis. I. I 37. Mala eorum.
dem fides in alleganda eius Aut horitate. I. I 63. Gravi praecepto ad exactam rerum communitatem adstrictos esse Regulares a Nillime docet . I. ros. & seq. Censet Resigios, degentes in Conventibus, ubi serpunt peculia, eo tendere debere, ubi exacta communitas observatur. I. I 67. &c.
VAlentia Gregorius S. I. Asterit Religiosos non agentes vitam cominmunem este in malo ita tu . II. 83. Vane spem Zmerus Bernardus, praecaeteris canon illis, peculii Monaitici causam discutit , illudque proprietatis vitio insectum ostendit. II. IO7. Uasqueet Gabriel omne genus peculii a Concarid. prohibitum tradit. II. 83. Uentura Presbiter Venetus a Mag. Claustrali in)uria lacessitus. II. I 3o. Pindiciarum Regularium Masilicre alumniam appingit Authori DVcipi
na Apostolico-Monasticae. I. I 38. Fatetur communitatem a S. Luca deseriptam peculii fuisse expertem. I. 269. Negat hanc paupertatis 1Ormam Reg lares profiteri. I. 269. & II. as. Limitat peculii ulum conditionibus, qu e in
Iraxi non servantur. I. 262. δ c. Anti opiae, quibus seipsiim conficit. I. 263.&c. Caulam , quam propugnat, peni tus delituit. I. 26 . &c. Falsa eius Theo. remata. II. io. Occ. Sinopsis doctrinae quam tradit in libro I indiciarum . II. I s. Duplex peculium Fratribus Mendicantibus concedit, Depositum, &Censuria vita litium. Ibi. l. N is . Hoc
necust trium affirmat ad charitatem a cend ndam, bonum divinius servandum,& fovendam Regularium pacem. II. I fio. & seq. Quam erronea sit eius doctrina. II. I 66.&c. Duplicem distinguit bonorum communionem, alteram Repulirrem , alteram Aposolicam. II. I 8. Peculium permittendum abnuit
Discolis, & Otiosis, quod summo iure
concedendum putat Studiosis. II. I 67. Negat Monasticam paupertatem Originem trahere ab Apollolis. II. I 3. Uidetur in hoc accedere adCalvini Sente tiam . II. I74. &c. Flocci facit veterum Patrum Regulas, & Statuta circa eXactam vitam communem. II. 176. Eiusdem conditionis facit Laicos, & Monachos in usu peculii. II. III. &e. Uigilantii argumentum in favorem Moinnasti ei peculii profert. II. I 8 I. Semetis ipsum laesum, & offensum ab Authore Disci rara nonasticae iniuria queritur. II. I 09. Quae de reformatis Cinobiis evulgM. II. 218. &c. Eiu ς Dialecticae specimen. II. a 23. & 227. &c. Nonnulla eius errata cursim indicata . II. 223. & 224.Vide Uerbo, Magistri, m- munitas , pecubum m. Uiri Sancti inter Regulares peculium non habuerunt, nis ob necessariam sustentationem . I. Ioue. Sophil a , quod inde ab aliquibus conficitur. I. Ioue. Ni hil omi ferunt, quo persectam comm
Uitae Sanchitas respondere debet Sanctitati doctrinae. I. 88.
Uoluntas persecta non est, quae o portunitate data non operatur. I. 273.&c. Ludrica, & fictilia est, quam plures Regulares iactant dimittendi peculia ad Superiorum nutum. I 27 . &e. Uotum, cu us materia latitudinem,
290쪽
& sradus habet, circumscribi debet ab explicatur. I. II 8.&c. Usus certus, 3 animo voventis. I. I 33. & Iqῖ. Votum incertus, revocabilis, & irrevocabilis paupertatis, ut se, in abdicatione Do- quid sint. I. II p. Revocabilitas usus est mimi stum est. I 37. Quid sequatur ex de essentia paupertatis Monasticae. I. hae dissinitione recte explicata . ibid. II9. Usus factι rerum, quς de commu-Vota Monastiea subsistere vix possunt, ni conseruntur, dili inguitur ab usu fa- sublata rerum persecta communitate. Hi peculii privati. I. 1ao. Plus nocet II. 22. S.C. usus sine dominio , quam dominium Urbanus Papa VIII. confirmat De- sine usu. I. I 2I. &c. Regulares, dum cretum Clementis VIII. de exacta re- abdicant dominium peculii, consequen-
rum communitate. I. 242. Quam in- ter abdicant usum. I. Ira.
credibili confidentia id negatur a Mag. Claustralis. ibid. XUsusHictus,&usus quid sint. I. II 8. XJ Aviere Hiero nus Mag.Gen. O. P.
Usus duplex, iuris, & facti. Uterque Fabella de iplo conficta. I. 239. &α ERRATA. CORRIGE.
M. fias tuas et s. in sua id suom. a'. Anarus, εια Alvatus Pelatius. iaetius M. as. a peccatum ad peceatum a. a. Alcanias Alvaria, aν. as. rondos . & pondus , S pondus pundusso. Is. docet . docent xl. r. Da, Mu D -iis ias.. M. ecunda secunda 1. 23. donusto domi uti
ERRATA. CORRIGE. Tomi posterioris
M. II. Lia. e. ne deeipis me decipi an s. Author RPitior. mani stant. 24. a. um inmitia vcularium an Io. qua quae
Pal. r. Lia. a. Centata in Cee. Censura in Cea suram suram . an conuui AE eonvuls a. isequi sequi