장음표시 사용
291쪽
Ord. Praed. Disciplina Apostolico-Monastica &c.
f. LN Lmo est in Historia Ecclesiastica hospes adeo & peregrinus , qui ignoret quas turbas , ac dissidia in Ecclesia excitaverit seculo XIV. controversia orta inter Fratres Minores de Paupertate Religiosa, in duas partes ita divisis , & scissis iiDdem Fratribus, ut Ioannes XXII. causam ad se avocare debuerit, ut controversiam Apostolico Diplomate dirimeret: cui tamen non aquiescen tibus Ministro Generali. aliisque Minoritis , alteram Constitutionem Pomtifex edere debuit, qua ab omnibus Ianquam haereticos vitari iussit eos, qui verbo, vel scripto proscriptam a se Doctrinam circa Christi, & Ap stolorum Paupertatem defendere, vel approbare praesumerent. Harum tur harum, & dissidiorum causam si quatis Tom. II. ras,
Nihil sane aptius, atque aliqdius adducere Magister The logus poterat Fraticinorum Haeresi, cui suam superstrueret censuram Diaseiplinae Apin e Monasica P. F. Da. nielis Conci ae . Negabant naticiali licitum peculium. Concedendum igitur illud. Numquam iurandum essu tiebant Fraticelli . Ergo continenter iurandum, ne ulla cum iisdem conia ventio appareat . Inficiabantur 'mtieelli Sacerdotes aliquo inquinatos flagitio Sacramenta perficere . Ergo suis se noxis purgare minime debent Sacerdotes, quum ad conficieruluconferendaque Sacramenta accedunt, ut longius a Frariso abeant. Ne gabant demum, ut alia praeteream . Fraticelli danda munera graduum Coulatoribus . Ergo ut hic Fraticelli ma imma-
292쪽
Censura . Censura in Censuram.
ras, non alia occurret, quam immo i manis error tortius corrigatur, sol-deratus, ac rigidior quorundam' Mi- venda pro Magillerii laudiis tributa noritarum Theologorum ratus, quo aurea. Huc recidit Magistri Theologi abrepti , atque in transversum acti argumentatio. Relaxanda vota , comdocuerant , Paupertatem Fratrum Mi- culcandae Eeclesiae leges, quae peculium norum maioris esse persectionis, quam severissime prohibent, ne reviviscat aliorum Mendicantium propterea quod Frati Aram Haeretis. Haec est puer, abdicato omni dominio , solam si- lis quorumdam nostri temporis astu bi quorumlibet rerum usum.exem- tiar minari dissidia, rumusculos serepto Christi reservarent. Eo exemplo re , bella & iurgia inter Theologos magnopere verendum est , ne etiam futura portendere, ut veritate pulsa, hac taculo , smilemque prorsus ob innocentia oppressa , error ., laxitas, causam , gravissima inter Regulares morumque ditatutiones in extremam Theologos excitentur dissidiar quam Ecclesiae perniciem grassentur. Dedi-doquidem immoderato , atque im- gnabar veI reponere verbum ad h prudenti reformationis studio, atque jusmodi Censuras , verius dixerim , paupertatis nimis arctandae zelo F. putidas calumnias, quod iam sint in Daniel Concina PH. Praed. classicum universo hoc opere penitus con cecinit, atque omnium sere ordinum is . Uerum, ut imposterum pudeat Regularium Theologos, quosdamnam Theologum , cuius nomini puto,dae laxitatis reos per iniuriam tradu- labellas, & imposturas evulgare, paucit in praelaudato opere, ad bellum ea ex iis, quae jam dicta sunt, isthuc
vo Vit . . transcribere lubet.
Apite a. & . primae Dissere. NTIhil frequentius F. Daniel in sua
F. Daniel Coneina quasi novus Di plina Monastea inculcat, Ismael manum conserit adversus omne quam communem omnium Thcolo Theologos , & Canoni stas , commu- gorum, & Canonistarum sententiamnem, quam illi tradunt, Paupertatis de Paupertatis voto se propugnare. Religiosae notionem exumans, atque Eorumdem textus in mediam affert. rejiciens. Cum Theologi , inquit, tum Periodum, quam obiicit Magister The
293쪽
Cainiustae eommuniter in eontrariam eunt
Sententiam ut superiora rapite indisa vi ipse, rata nunc inficias eo . Cap. 3.
Doctissimus Μ.Cano de locis Theol.
lib. 8. Cap. 4. Concl. 3. Conc dem, inquit, omnium Theologorum Seholae de
Fide atit moribus Sententiam contradiscere, s Musis non es, at Leres proximam es. Igitur Authore Cano do. ctrina , & propositio Concinae superius allata, qua ipse aperte, & perfricte fatetur, sententiam suam advem lari communi non Theologorum solum, sed etiam Canonitarum sentemtiae, esset vel haeretica, vel haeresi pro
xima. Ut minus tamen est temeraria.
Est praeterea novitatis , di rigori L mi inductiva, ut per se liquet. Sed quod caput est manifeste favet propositioni tertiae damnatae ab Alexandro VIII. non licet sequύ opinionem vel inter probatiles probabilissimam. Quid enim magis probabile , quam quod tradunt omnes Theologi, & Canon istae, qui scripsere etiam post Tridentinum,& Decreta Clement. VIII. circa Regulares ' At in sententia Concinae non licet sequi eorum opinionem in materia Voti Paupertasse ergo non ibcet sequi opinionem probabilissimam Quae Censura cadit in universum Autholis systema , quod Theologis,
logus, insigni haude detruncavit. L gatur integrum illud Caput 3. Dis. f. pag. 8. & tum qualis sit Thologi sinceritas apparebit. Sapientis Magistri Cano Authoritatem obtrudit Magister Theologus . Sed quodnam illi cum Cano comercium, si eiusdem doctrinam penitus ignorat Aliud est
doctrinam novam, aliud rationem novam in antiquae, Communisque confidimationem promere. Primum cum CDno damnamus.' alterum cum Cano priniamus omnes. Uetitum ne Theologis erit, communem Ecclesiae dod rinam tivetustis, & novis rationibus illusti re, urgere, communire Inelamat Magister Theologiiq. D ctrina F. Concina non haeresim m do redolet, sed es praeterea, inquit,
is itaris, rigori mi inducti- , ut per se liquet, quia favet propositioni tertiae damnatae ab Alexandro VIII. distin steteris augmentum supra ipsam haeresim P Rigorismum, nedum haeres m invehit doctrina contra poeulium eo Mum a P. Magistro Vita Gaastalis Aut re Regularibus proludis, pro solatiis intra, & extra Ο dinem, pro supellectili argentea &c. Ergo rigorismus iste , qui Cucullatis
eiusmodi peculium surripit, tamquam error immanissimus urbe & agro e terminanduς est. Quis huiusmodi Censorem serat λ Quis talem Censuram audiens non indignetur P
294쪽
Issere. 2. Cap. s. pag. 4 2. do cet, Resormatos a Provincialium collapsae Disciplinae iurisdictione eximendos esse, atque Generalis potestati esse immediate subjiciendos. CENSURA.Haee doctrina favet Sehismati, &divisioni Provinciarum, & Coenobi rum Regularium. Nam sub praetextu resermationis plures se se eximerenta jurisdictione, &obedientia Provimet alis . Est etiam contraria phrasi, &diseiplinae S. Sedis, quae per plures Pontifices statuit, ut in qualibet Pr vineta sint aliqui Conventus, in quibus vigeat strictior Regularum , de Constitutionum observatio , ut qui persectioris vitae studio aguntur, illuc mittantur a suis Provincialibus.
An ad legem Corneliam de iniuriis ,& famosis libellis in eausa gravissuma te vocabot Nulla tibi honestas, pudor nullus
ratio membrorum a Capite. Et Magister Theologus proximam subis ditorum cum Capite conjunctionem Schisma vocat Fatetur Authorem Diasciplinae doeere, Reismatos Gener
iis potestati esse immediate subjicie dos . Et hanc doctrinim lavere Schisemati effutity Schismati ne Pontifices Summi favent, dum Regulares Episcoporum iurisdictioni subducto, sibi proxime subjiciunt ρ Schismati ne muerunt B. Rumundus de Capua, &caeteri Generales telo disciplinae BD grantes , suique ministerii memores , qui reformatos Conventus semper msi subieeere Sehisinati ea ne fuit Lo gobardiae Congregatio ex Coenobiis
duabus Provinciis ereptis constata, &modo in Provinciam unicam erecta per universam, qua late patet, It liam extensam Schisma vocas , RAMagister Theologe, separationem Religiosorum ab occasione legum violan darum' In hypothesi, qua provincia
295쪽
Io i Gensuras Censura in Censuram.
subditis accipi aut, nullaque sit in Coenobiis eisdem sub ectis silentii, ieiuniorum , solitudinis, aliarumque Co
stitutionum observatio, quomodo pro movere Disciplinae reformationem valent Doctrinam lege naturali, divina, Canonica, & Monastica fim tam , Schismatis arguit Magister The logus. Plura sileo, dicturus in tempore, si necessitat coegerit.
. T Ongum esset excerpere,atque Censura notare omnes propositiones, quae in universo opere occurrunt male
sonantes, falsae, Theologis, &gravi simis Authoribus iniuriosae-. Id unum monebo Authorem, id sibi proposuisse
videri, ut resormationis zelo omnes Ordines non Resormatos statui illigaret peccati mortalis, & damnationi aeternae. Quin etiam & aliquorum Regularium laxitate, aut disciplinae eo ruptela passim universos carpit, ac vellicat, & paveorum vitia in omnes transfert aculeato , ac liberiore stilo ubique declamatorem se se importunum magis exhibens, quam cordatum mologum.
Quae quidem non dicam Fidelibus, sed Haereticis ordines Monasticos jam odio
T T Ltimo loco Magister Theologus universam Disciplinam Apost lic Monasticam aggreditur . Ea es
Calumniataris natura in Orimm Doca re omnia, probare vero nisu. Demomsthen. ex. appel. coni. Ebulid. Lovgtim
est , inquit Theologus Magister ,
omnes propositiones , quae in universo opere occurrunt male sonantes, false , Theologis o gravissimis Aulboribus iniurisse , censura notare . Et hactenus ex tot propostionibus nee unam desgnare potuit, quam iuste nota ret. Quin, ut aliquam notandam o, liceret, calumnia opus fuit . Omnes ordines non Resormatos damnati
nix statui illigat Author Disciplinae Ubinam , qturis , in universo opere tanti sceleris vestigium λ Simili arti-feio
296쪽
odio iniquam vatiniano adversantibus ansam majorem exhibet eos tr
ducendi , atque ludibrio, & contemptui habendi. Frustra vero se tuetur in Praefatione eris exemplo Cardinalis Casini, qui suis in Concionibus praelo vulgatis sub omnium adspectum vitia exhibet Pr latorum Curiae Romanae. Nam primo aliud est oratorem, aliud Theologum agere. Neutri tamen licet hominum Vitia, caelibus, &personi quasi digito
Praeterea laudatus Cardinalis Casini ex iniuncto sibi Summorum Pontificum iussu, publici Concionatoris Apo stolici munere ea dixit, & vulgavit, quς privato iudicio sortam non vu lgasset.
At P. Concina a quo missus est, ut clamaret, & exaltaret quasi tuta v cem suam adversus omnes Monasticos
Coetus' Quis eonstituit illum Censorem, Iudicem, Resormatorem Regularium, Doctorem vero & Consultorem R. R. Pontificum, & Congregationum , ut iis resormationis regulas , & decreta suggereret zelo imprudenti , ac praecipiti, & non secundum sciemtiam Vere ex illis se se Prophetis ostendit, de quibus Dominus dicit - cur
rebant , sed non mittebam eos . Unde tamquam Pseudopropheta ex Pr prio sensu adversus caeteros Theol
gos , Ordines Monasticos , Cardinales
fieio usum Rumnum seribit Hiero. nymus . Merim lomo eloquentistinara arte ludis Rethorica . Simiaas ae pM-teme quae dicis , ut qui obiecta probare non poteras , quasi praetermissa facias eriminosa. Apolog. 2. Illi duntaxat Haereticis ansam Monasticos O dines traducendi exhibent, qui peculia retinent non pro vitae tantum
necessitatibus , sed etiam pro ludis . solatiis, pro muneribus , pro suppe- lectili argentea M. quique libris typis editis id detendunt, & qui similes protegunt libros. Plura hie dicenda praetereo . Rancidulae Magistri Theologi neniae & nugae sunt vel in ipsa praefatione ad Disciplinam M
nasticam in antecessum penitus Pro ,stigatae. Tamquam Pseudopropheta proscribendus est Author Disciplinae I alios Manasti e se Sit ille Pseud propheta , sit imprudens , sit igno. rans . Quid inde De doctrina Dbsciplinae Apostolico. Monasticae se Ino nobis sit . Si vera , sanaque iditast, quemadmodum revera est, quid adversus Personam inveheris quid saevis quid exaestuas Quam pom na sit , quam luculenta , & supra
omnem Censuram , & extra aleam constituta doctrina Disciplinae Ap stolico-Monasticae , inde colligent omnes , quod nec unam propositi nem, etiam cavillationis artificio ad. ω hibb
297쪽
in Censura. Censura ia Censuram.
is, & Pontifices ipsos seribens, medi hibito , iusta Censiva dignam expi gendus, immo prostribendus videtur, stari in eadem Magister Theologus salvo meliori iudicio, mi M. potuerit.
298쪽
Ad Amicum scriptam, & per modum Appendicis operi adnexam.
300쪽
. inqu m Visa CDUbratis Auctor totus est in propugnanda, mitu
me, ut iussus fuit, in corrigenda Doctrina sua, quae incredibilis laxitatis a Censoribus summis notata est, quaeque scandalum piis auribus ingerit gravissimum; tamen non propterea calamo ma num admovissem, sed surda aure Omnia veluti a me aliena praeteriissem . Verum, eum renovari illas ipsas Riρονιμι, & Tutissimi calumnias, iamdudum in Claustrali Vita adversus me evulgatas , videam ; famam, innocem tiam meam, & quod plus, ac sere unicum est, Veritatem ipsam momenti alioquin summi, turpi silentio proderem, si ad tantorum in Evangelicae D ctrinae genere criminum accusationem obmutescerem. Clamat passim in hacce Epistola P. Magister, in sua Vita Clauserati aequo laxius tantillum scripsisse, ut valentius Sistimati Concimam sese opponeret, ut extremum summumque Danielis rigorem temperaret , ut inauditam Adversarii severitatem veheἀmentius refelleret . Porro , si eiusmodi accusationes falsas luculentissime demonstravero, quis mihi vitio vertere scriptum istud jure poterit Θ Αbi, tum ne innocentiae , & veritati undequaque impotaris obsessae sanctissimum illud moderatae, jussieque defensionis ius, atque libertas ρ Ad rem.