장음표시 사용
431쪽
bus super cathedram Moysi, de quibus Dominus praecepit dicens. Quecunque dixerint vobis facite, et observate, secundum opera Vero eorum nolite sacere. Ergo Imperator considera si
illos dixit audiend0s qui super cathedram Moysi sedebant quanto potius qui super cathedram Petri resident esse existimatis obaudiendum ' Et si illorum non opera sed dicta sacere et observare iubet quanto potius horum, quicum lue Sunt ipsorum dicta et monita custodienda sunt et amplectenda ' Quod autem nos mali volumus, quia frustra indignamini et contra evangelium quod dicit qui dixerit fratri suo salue, reus erit gehennin ignis nos levitas nomine lacescendos opinamini, vobis
nichil nisi quod est salubre, nichil nisi quod acceptum sit Deo
Preterea scripsistis iussisse vos quosdam qni sub nobis existunt mittit ad vos, quod longe est a piorum imporatorum affectu. Quorum sicut locum tenetis, utinam ita et pietatem sectemini. Quod longe est inquam a principibus Sedis Apostolicae reverentiam observantibus. Non quippe hoc dicit Honorius; qui reverendo Praesuli Bonitatio scribi dicens. Petimus ut cotidia- 'nis orationibus Apostolatus tuus studium ae votum suum circa salutem atque imperium nostrum dignetur impendere. Non inquam hoc dixit Valentiniani et Marciani pia divalitas ad beatum Papam Leonem scribens. Et tuam inquietis sanctitatem pri ncipatum in episcopatu divinae fidei possidentem sacris litteris in principio iustuin credimus alloquendam invitantes atque roganten pro firmitate atque statu nostri imperii, aeternam divinitatem tua sanctitas deprecetur. Non hoc dixit Iustinianus, qui dicit sancto Papae Iohanni, ctiam promulgatis legibus id interserens. Petimus vestrum paternum affectum, ut vestria ad nos destinatis litteris, manifestum nobis faciatis, quod omnes qui priodictas recte confitentur, suscipit vestra sanctitas, et e rum qui iudaice ausi sunt rectam denegare fidem condempnet.
432쪽
Et rursum. Petimus inquid vestram beatitudinem orare pro nobis et acquirero Dei providentiam.
iurando benignitatem et honorem circa sedem exibet apostolicam in his verbis. Per Deum inquiens omnipotentem, non est apud nos partis cuiuslibet lavor, sed equalitatem utrisque partibus observabimus, nullatenus necessitatem facientes in quacumque capitulo capit eis qui a vobis diriguntur quoquo modo, sed ex omni honoro competenti munificentia et suseeptio-no dignos Oos habebimus. Et si quid utique convenerint. ecco bene. Sin autem minimo convenerint, iterum cum omni humanitato eos ad vos dirigemus. Et post pauca. Invitaro enim et
rogare possumus ad Omnem emendationem et unitatem omnium , christianorum, necessitate vero inferre nullatenus volumus.
Non hoc alius Constantinus et Ibreno Augusti dicunt qui ad Adrianum Papam scribentes aiunt. Rogamus veStrum paternam beatitudinem, magis qui dicit Dominus Deus rogat, qui vult omnes homines salvos fieri et in agnitionem veritatis venire ut det seipsam, et nullam tarditatem faciat. et ascendat huc. Et paulo post. Si non p0tuerit inquiunt ascendero huc, oligat viros pretiosissimos et dirigat una cum Ullabis. O Imperator saltem nunc non agnoscitis quia a piorum imperatorum pietato in ae re disseratis, et quia vox vestra ab eorum discrepet divinitus inspirata modestia' Illi quippe petimus, invitamus, ac rogamus, ecce Sparsim ad Sedis apostolicae praesules, sed pari pietate clamant. Vos autem quasi non mansuetudinis et reverentiae, sed solius imperii eorum haeredes effecti, et in causa pietatis illas imitari nolentes, praecepisse, iussisse, ac imperamo Vos, ut quosdam subiectorum nostrorum ad Vos mitteremus asseritis. Et hoc ipsum vos quidem egisse. nescimus cuius instigationibus fascinati ot oblivioni traditi dicitis. Porro factum a vobis nullam recordatione recolimus. Nusquam enim uin Non hoc dicit Constantinus qui Dono Papae scribens, etiam
433쪽
bis talo quid iussisse vos, ni fallimur hactenus reminiscimur, nusquam vos ad tantam circa sedem beati Potri Apostolorum Principis irreverentia devenisse cognovimus. Revolventes -nim epistolam quam tunc venerabiles episcopos, et Arsavi rgloriosum Spatharium miseratis, nil iussisse vos nobis, sed potius obsecrasse atque rogasso nos umnino reperimus. In quo
datur intellegi, cum nunc alitor prohibeatis, aut vos oblitos eorum fuisse qui antea miseratis aut certo ponituisse pro his quae humiliter petiveratis.
Quod autem hi qui anima lato fratro et comministro nostro Ignatio dep0siti, et excommunicati, et anathematigati suerant, nullam adversus eum intorquere damnationem potuerunt, ex praelato Secundae universalis synodi capite declaratur cum dicitur. Si vero ecclesiasticum fuerit crimen quod Episcopo illatum fuerit tunc probari oportet accusantium personas. Ut primo quidem hereticis non liceat accusationes contra orthodoxos episcopos pro ecclesiasticis negotiis sacere. Sed ne hos hereticos esso donogotis, audito sequentia. ΙIeret icos autem inquit Dominus, tam eos qui olim ab ecclesia proiecti sunt, quam qui posthac a n is anathematigati sunt. Porro si adhuc nec si creditis audito quod subditur. Preter hos autem aiunt, et eos qui fidem quidem sanam simulant confiteri, scismaticos etiam et eos qui Aeorsum a communicantibus uobis Episcopis collectas faciunt. Deinde vero et si quidam ab occlesia super causis quibusdam reprehensi fuerint et proiecti, aut ex ommunicati, sive ex clero, sive ex laici ordine, nec his licere ac- cusare episcopum antequam proprio crimine primitus exuantur. Similiter autem eos qui sub accusationes priori existunt non ante esse acceptabiles in accusationem episcopi, aut aliorum clericorum, quia in noxio semetipsos illatorum sibi ostenderint criminum. Quid autem periculi regulae huius immineat contemptoribus, non ignoratis.
434쪽
Cisterum ut calamum ad Constantinopolitanos praesules
specialiter extendamus, aut nunquam Omnino, aut certe vix e0rum aliquis sine consensu Romani Pontificis reperitii r eiectus, qui tamen actenus inter dei sitos annumeretur, et non ab hereticis vel tyrannis pulsus aut interemptus commemoretur. Denique ut ex his paucos commoneremus, nonne Maximus postquam multum a Damam Papa sicut eius ad diversos opistolio missae indicant laboratum est, Constantin0poli pulsus est nonne Nestorius, nonne Acathius 3 nonne Athemius, Sergius, Pyrhrus, Paulus, Petri Sedis A stolicae discurrentibus consultationibus ac decretis eiecti sunt 3 Cum ergo ita sit, cur in ' solo Ignatio beati Petri memoriam despicero ac oblivioni tradere studuistis ' nisi quia pro voto cuncta lacere voluistis constituentes synodum Ephesinae secundae crudelitati consimilem. Et post pauca. Et ad votum saecularium ut cum pace vestra dicamus, do solio imperiali descendentes cathedram primularem ut ita lateamur ascendistis. et pro desiderio ostium eius Augustalium obliti sceptrorum quemdam regem Israel imitantes adversus illum sacerdotalis ministerii arripuistis oss-cium. Praesertim cum imperium vestrum suis publicae rei cintidianis administrationibus debeat es e contentum nec usurparo quo solum sacerdotibus Domini conveniunt. Dicite quaeso ubinam legistis imperatores antecessores vestros in synodalibus conventibus interfuisse nisi forsitan in quibus de fide tractatum est, quae universalis est, qum Omnium communis est, quae non solum ad clericos, verum etiam ad laicos, et ad omnes omnino pertinet christianos. Vos autem non solum in synodo in causa sacerdotis collecta intersuistis, Verum etiam numerosa
saecularium milia videndi eius opprobrium aggregastis, cum magis debueratis in hoc imitari Constantinum pium Augustum, de quo scriptum est quod dixerit quia si vidissem aliquem eorum qui religioso circumamicti sunt obitu turpitudinem aliquam Operantem, clamJdem meam explicassem et cooperuissem
435쪽
eum no videretur a quoquam. Sod hoc in viro omnia haec oblivioni traduntur, fit plausus de Domini sacerdote scurris et hystrionibus, heu quomodo obscuratum est aurum, libet cum Hieremia clamare. Et cetera. XLII. ,
Sed rogamus omnipotentem Deum, ut vobis tribuat nosmad plenum suae dispositionis qua sancta socclesia moderatur a chanum. Et quae sint, vel quanta, et qualia Romanae Ecclesiae privilegia, ex quo ceperint exordio, et quis eius summo auctor existat auctoritatis vobis clementer aperiat. Quod si a nobis quaeritis scire, utpote a ministris Christi, et dispensatoribus
ministeriorum eius, vobis evidentius ostendemus. Si vero nosso parvipenditis, et solum contra privilegia ccclesiae Romanae ni-8us vestros erigitis, cavete ne superbos convertantur. Durum quippe est vobis contra impetum fluminis reluctari durum quo est contra stimulum calcitrare- Porro si nos non audieritis, ro- stat ut sitis apud nos necessario quales Dominus noster Iesus
Christus hos haberi prideipit, qui aecclesiam Dei audire contemnit. Praesertim cum aecclesiae Romanae privilegia Christi oro in beato Petro firmata. in ecclesia ipsa disposita, antiquitus observata, et a sanctis universalibus synodis celebrata, atque a cuncta ecclesia iugiter Venerata, nullatenus possint minui, nullatenus infringi, nullatenus mmmutari. Quoniam sundamentum quod Deus posuit, humauus non Valet amovere cinnatus, et quod Deus statuit, firmum validumque consistit. Illeque potissimum peccat qui Dei ordinationi resistero temptat. Privilegia inquam istius sedis vel ecclesiae perpetua Sunt divinitus radicata atque plantata sunt. In pingi possunt, transferri non possunti Trahi possunti evelli non possunt. Quae anto imperium vestrum fuerunt et permanet Deo gratias actininis illibata, manebitque post vos, et quousque christianum n0men praedicatum fuerit illa subsistero non cessabit immutilata. Ista igitur privilegia huic sanctae ecclesiae a Christo sunt donata, a D nodis non sunt donata, sed tantummodo celebrata et Veuerata, per quae non tam honor quam onus nobis indibit.
436쪽
Pro me animadvertendum est, quia non Nicena non denique ulla synodus quodquam Romanae ire lesiae contulit privilegium, quae in Petro noverat tam t0tius iura potestatis pleniter meruisse, et cunctarum Christi ovium regimen accepisse. Sicut beatus praesul Bonifatius attestatur universis episcinpis per Thessaliam constitutis scribens. Institutio universalis nascentis ecclesiae de beati Petri sumpsit honore principium in quo ri)gimen est et summa consistit. Ex eius enim aecclesiastica disciplina per omnes ecclesias religionis iam crescento cultura, sons emanavit. No ceno synodi non aliud praecepta testantur, a Deo non aliquid super eam ausa sit constituere, cum videret nichil supra meritum suum p0sse conferri. Omnia denique noverat, huic D0mini sermone concessa. Si omnia, ergo nichil defuit, quod non illi concesserit. Deniquo si instituta cono synodi diligenter inspiciantur, invenietur profecto,
quia Romanae ecclesiae nullum eadem syn0dus contulit incrementum, sed potius ex eius forma, quia Alexandrine aecclesiae tribueret, particulariter sumpsit c Xomplum. H igitur et his similia nos et pro Constantinopolitana et pro cunctis e clesiis sollicitos re)dunt.
Per principalem beatorum Apostolorum Petri et Pauli duqua εupra exp0suimus potestatem, ius habemus non solum nam nachos, verum etiam qu0slibet clericos de quacumque di est cum necessu fuerit ad nos evocare, atque ecclesiasticis exigentibus oportunitatibus invitare. Et ut cum beato Gelasio nostro sedis antistite consulte dicamus, necessaria rerum dispositione constringimur, et apostolicae Sed is moderamino convenimur sic canonum paternorum decreta librare, et retro praesulum decessorumque nostrorum praecepta metiri, ut quae praefientium necessitas temporum, restauriandis ecclesiis relaxanda
437쪽
deposcit, adhibita consideratione diligenti, quantum potest fistri temperemus. Et quoniam de persona Ignatii atque Photii nichil discretius atquo mitius, necnon et salutarius arbitramur, quam uterque Romam ad renovandum examen veniat, hoc magnopere volumus et ut vos annuatis salubriter admonemus
Patet profecto Sodis Apostolico cuius auctoritato maior non est, iudicium a nemine sorte retractandum, neque cuiquam do eius liceat iudicaro iudicio. Iuxta quod Bonifatius Papa Ruso et poteris Episcopis per Thessaliam constitutis scribens. Nemo ait unquam Apostolico culmini do cuius iudicio non licet retractari, manus obvias audacter intulit, nemo in hoc rebellis extitit, nisi qui de se voluit iudicari. Et beatus Papi Gelasius. Nec de eius hoc est Romanae Ecclesiae canones unquam pruweperunt iudicari iudicio, sententiamque illius constituerunt non op0rtere disolvi, cuius potius sequenda decreta mandarunt. Ergo do iudicio Romani praesulis non retractando, quia nec mos, exigit quod diximus comprobato, noli negamus eiusdem sedis sententiam Ilosso in melius commutari cum qui sibi surreptiim aliquid fuerit, aut ipsa consideratione aetatum Vel temporum, seu gravium necessitatum dispensat. xio quiddam ornare decreverit. Quoniam et egregium apostmium Paulum quaedam secisse dispensatorio legimus quae pinstea represse dinoscitur. Quoniam tamen illa Romana videlicet ecclesia discretissima consideratione fieri delegerit, nunquam ipsa quae Muo suut dissi uita retractare rennuerit.
Ne ergo dicatis nos praeter coeclesiae legem praephatos Romam venire sanxisse, beatus Papa Iulius et accusatum et accusatores Romam ventro pra mepit, et venerabilem Atha-
438쪽
nasium ad iudicium regulariter evocavit. Sed ille qui bonam conscientiam habuit, nichil reluctans venit, illi vero qui malam
contempserunt scientes profecto facile suum posse capi mon-dacium. Quod nos quoque in Ignatio ac I'hotio modo probavimus, qui a conscientia se remordento qui pavet nobis obedire contemneti Item in eadem. Iam vero si monitis nostris obedieritis et quae intimavimus adimplere studueritis, favente Domino. auctoritateque sanctorum principum Apostolorum pintiti, licentia christiatiissimae ac mansuetissimae sublimitati
vestrae concedemus cum. saneta catholica et apostolica ecclesia. specialiter autem n0biscum et cum sacerdote nostro Ignatio et cum patre ipsius communionis gratia participandi excepta communione Gregorii Siracusani et patris eius, atque consentaneorum ipsius communione. Item in eadem. Nolito indignari, nolite advorsus nos frustra causari, nolito pervers0rum hominum verba libenter audire, sed potius nos audito. Nolito nobis minas praesendere, quoniam nec illas Domino protegente metuimus, nec per has princepta vestra nisi divinimus fuerint ornata iussionibus faciemus. Parati autem sumus propter veritatem sanguinem nostrum effundere. Et quidem plebem divinitus nobis commissam nec vobis nec ulli vestrum propitio Christi trademus. Vestrum autem est considerare, utrum quod meditamini valeatis necne perficere. Cogitate itaque dies antiquos et ann0s aeternos in mente habetoto, et quod imperatores qui persecuti fuerunt pecclesiam Dei. et maxime aecclesiam Romanam. idest Nero, Diocletianus Constantius, Anastasius et
ceteri moris eorum pertulerint. et ubi modo sunt attendite diligenter, et quantum sit in ecclesia Dei execrabilis fama eorum et nomen detestabile sapienter a virtute. Quam autem Dei cultorum Augustorum qui aecclesiam Dei exaltaverunt, et praecipue Romanam Constanti ut videlicet et Constantis Theodosii quoque maioris et Valentiniani et caeterorum laus in universali ecclesia pollectat et eorum praeconia ubique personent et nomen eorum impraetermisse inter sacra ministoria commemoretur, attentius et sedule recordamini, sicque nos audire illos' imitantes satagito. Et paulo post. Quapropter attendat clemen-
439쪽
fia vestra, quantus fuerit erga Sedis Al ostolicae reverentiam antecessorum vestrorum piorum dumtaxat imperatorum et praecipue quos longo superius momoravimus amor et studium,
qualiter Romanam recclesiam diversis privilegiis extulerint donis dictaverint, beneficiis ampliaverint, qualiter illam litteris suis honoraverint, eius votis annuerint, instituta perficienda mandaverint, orationes petiverint, fidem sectandam decreverint, qualiter etiam logibus suis pro adiuvandis cis ecclesiis promulgaverint, pro colligendis conciliis ac proserendi sententiis non imperaverint, sed precati et hortati solummodo extiterint. Et quod ipsius Pontifices decreverunt ipsi consensere, et quae illi damnavere ipsi respuerint. Sic ergo fili Larissimo sic et tua sublimitas non ex parto ingratorum ot inobedientium filiorum existens quod absit, sed h0s inter ceteros Dei cultores Augustos ii militando quo decrevimus de Constantinopolitana secclesia obedienter attendat, prae oculis habitis Dei ve bis dicentis. Qui vos audit me audit, et qui vos Spernit me spe nit, et qui me spernit, spernit eum qui me misit. Et paulo post. Dispensatione nobis celestis seminis inuncta, vo si non spa Serimus, Vc si tacuerimus. Quod cum electionis vas formidet et clamet quanto magis cuilibet exiguo metuendum est 3 Proinde non sicut levo discrimen incumbit Pontificibus siluisse quod congruit, ita his quod absit non mediocre periculum est, qui cum debeant parere despiciunt.
Vos autem quos nolito praeiudicium Dei ecclesiae irrogare. Illa quippe nullum imperio vestro M aeiudicium inseret, cum magis pro stabilitate ipsius aeternam divinitatem exoret. N lite quae sua sunt usurpare, nolite quae ipsi soli commissa sunt
Velle surripere, scientes quia tanto nimirum a sacris debet omnis mundanarum rerum administrator esse rem0tus quanto
quemlibet ex catalogo Apostolorum et militantium mo nullus cou venit negotiis saecularibus implicari. Deniquo hi quibus tantum humanis rebus et non divinis prieesse permi8sum est,
440쪽
quomodo de his per quos divina ministrantur iudicare praesumant penitus ignoramus. Fuerunt linae ante adventum Christi ut quidam ti pice reges simul ot meoi dolos existerent. seu id secundum Melchisedech suisse sacerdos prodit hystoria. Quodque in membris suis diabolus imitatus est, utpote qui se in per quae divino cultui conveniunt sibimet et tirannicos spiritus vindicare conten iit, ut pagani imperatores idem et maximi pontifices dicerentur. Sed cum ad verum ventum est eundem regem utque pontifices, ultra sibi nec imperator iura pontificatus arripuit, nec pontifex nomen imperatorium usurpavit. Quoniam idem mediator Dei et hominum homo Christus Ilie-sus sic actibus propriis et dignitatibus distinctis officia potestatis utriusque discrevit. propria volens medicinali humilitato sursum essurri, non humana superbia sursus in inferna demergi, ut Christiani Imperatores pro aeterna vita Pontificibus indigerent, et Pontifices pro cursu temporalium tantummodo rerum, imperialibus legibus uterentur. Quatinus spiritualis actio carnalibus distare incursibus, et ideo militans Deo minime sono tiis saecularibus implicaret, ac vicissim n0n ille rebus divinis praesidere videretur qui esset negotiis saecularibus implicatus.
Quibus omnibus rite collectis satis ovidenter ostenditur a saeculari potestate nec ligari prorsus, nec solvi posse Pontificem quem constat a pio principe Constantino quia longe superius memoravimus, Deum appellatum, cum nec posse Deum ab hominibus iudicari manifestum sit. Sed et Theodosius minor sanctae synodo seribens Ephesine primae dicit. De putatus est igitur Candidianus magnis utissimus comes Strenuorum domesticorum transire usque ad sanctissimum synodum vestram, et in uullo quidem quae facie udo sunt de piis dogmatibus quaestione seu potius expositionis communicare. Illicitum namque est eum qui non sit ex ordine sanctissimorum Episcoporum aecclesiasticis intermiscere tractatibus. Et p0st pauca,