장음표시 사용
201쪽
secundum eam prima sunt, vel quum eliditur ex ea , naittera: sicut Sallustius . Facinoribus, inquit , coopertus.
in his autem, qu e supra posui, metrum elle integrum potest, irae positiones istae possunt non balbare protendi secunda enim littera in his verbis per duo i, non per unum scribenda est. nam verbum istud , cui supra dicta particulae praeposita sunt, non ici est sed iacio. ρ praeteritum non icit facit sed iecit idque ubi commmtum est ex a littera, a in i mutatur; sicuti sit in verbis Disilio cincipio atque ita vim consonantis capit Midcirco ea syllaba productius latiusque paulo pronunciata priorem syllabam brevem esse non patitur; sed reddit eam positu longam proptereaqtie Z numerus in versu D ratio in pronunciatu manet haec, quae diximus etiam conducunt, ut, quod apud Virgilium in sexto
positum invenimus. Eripe me his inpicte malis, aut tu mihi terram Iniice:
sc esse iniice, ut supra dixi, 'egendum Icribendum sciamus nisi quis tam indocilis est, ut in oequoque verbo, in Praepositionem metri causa protendat: uaerimus igitur in obicibus, oci littera qua ratione intenatur, quum id vocabulum factum sita verbo obicies; nequaquam simile sit, quod a verbo more motus , o , littera longa dicitur. Equidem memini Sulpicium Apollinarem, virum praestanti litterarum scientia, obicines obstibus, o, littera correpta dicere in Virgilio quoque' sic eum legere;
quapivraria altatumescant Obicibus ruptis.
sed ita, ut diximus , 4 . litteram quae in vocabulo qtroque gemina esse debet, pauli uberius largiusque pronunciabat congruens igitur est, ut subices etiam, trodproinde ut obices compositum est , . littera brevi dici
oporteat. Ennius in tragoedia, quae Achilles inscribitur,
202쪽
NOCT. ATTICAE. Lib. q. 29 subices peto aere alto ponit, qui coelo subjectiis est innis versibus:
Per ego deum sublimes subices, humidus . Unde ortia imbersonitu μνοθέ'iritin.
plerosci re homines tamen legere audias u littera pro cucta id ipsum autem verbum M. Cato sub alia praepositione dicit, in oratione, quam de consulatu suo habuit. Ita hos, inquit, fert ventus ad priorem Prenaeum quos projicit in altum. Pacuvius item in Chuse promontorium, tu linguam in altum projicit.
De Asticana superiore sumta quedam ex annalibm mema
SCipio Africanus antiquior quanta virtutum gloria
praestiterit, quam suerit altus animo atque magnificus, mira sui conscientia nixui pluribus rebus quae dixerit quaeque secerit declaratum est ex quibus sunt haec duo exempla ejus fiduciae atque exsuperantia ingentis Quum M. Naevius ti ibunus plebei accusaret eum ad populum diceretque a rege Antiocho accepiste pecuniam , ut conditionibus gratiosis ac mollibus pax cum eo populi Romani nomine fieret; quaedam item alia crimini daret indigna tali viro tum Scipio pauca praefatus, quae dignitas vitae suae atque gloria postulabat, inquit, Quirites, repeto diem esse hodiernum, quo annibalem Paenum imperio nostr inimicissimum magno praelio pici in terra Africa pacemque o victoriam diobis peperi insterabilem non igitur simus adνersum deos ingrati sed censeo relinquamvis nebulonem hunc eamus nunc protinus 3ον optimo maximo gratulatum. id quum dixistet, avertit, cire in Capitolium coepit tum con- cio universa, quae ad sententiam de Scipione ferendam convenerat, relicto tribuno Scipionem in Capitolium a comitatis
203쪽
iso Au LIGELLII comitata, atque inde ad aedes ejus, cum laetitia iratulatione sollemni prosecuta est Fatur tiam oratio, qtiae videtur habita eo die a Scipione , , qui dicunt eam non verana, non eunt inscias, quin haec quidem verba fuerint, quae dixi, scipionis. Item aliud est factum ejus praeclarum, Poetilii quidam tribuni plebei a litarco, ut ajunt, Catone inimico Scipionis comparati in eum atque immissi desiderabant in senatu instantissime, ut pecuniae Antiochenae, praedaeque, quae eo in bello capta erat rationem redderet fuerat enim L. Scipi- , oni Asiatico fratri suo imperatori in ea provincia legatus. ibi Scipio exsurgit, o prolato e sinu toga libro, rationes in eo striptas esse dixit omnis pecuniae omnisque picedae. Illi tum ut palam recitaretur, is aerarium deferretur sed enim id am non faciam, inquit, nec ne ipse assiciam contumelia eumque librum statim c ram discidit suis manibus, iconcerpsit aegre passus, quod cui salus imperii ac rei p. accepta ferri deberet, rationem pecuniae praedaticia posceretur. A P. XIX. Qid M. Varro in logistorico scripserit de moderando ictu puerorum impubium. Ueros impuberes compertum est, si plus mo cibo
nimioque somno uterentur, hebetiores fieri veterni usque aut eluci tarditatem , corporaque eorum improcera fieri, minusque adolescere idem plerique alii medicorum philosophorumque,' M. Varro in logi storico scripsit quae inscripta est Cue' aut de liberis Huc indis.
204쪽
A P. XX. Norati a censoribus, qui audientibus iis dixerant joca quadam intempestiviter ac de ejus nota deliberatum, qui steterat forte apud eos oscitabundus. INter censorias severitates tria haec exempla in litteris sunt castigatissima disciplinae unum est hujusmodi. Censor adigebat de uxoribus sollemne jusjurandum.
jurabat, cavillator quidam canalicula limis ridicularius fuit is locum se sibi oci dicendi ratus, quum
ita uti mos erat, censor dixisset E T. Ti. Ε .
abeo equidem, inquit , uxorem, sed non exanimi tui sententia tum censor eum, quod intempestive lascivisset, in aerarios retulit causamque hanc j
ci scurrilis apud se dicti subscripsit. Altera severitas ejusdem sectar disciplinaeque est Deliberatum est de nota ejus, qui ad censores ab amico advocatus est, , in jure stans, clare nimis ac sonore oscitavit atque inibi prope ut plecteretur sua tamquam illud indicium vagi
animi foretri allucinantis. fluxae atque apertae securitatis sed quum ille dejerasset invitissimum sese aca pugnantem oscitatione victum, tenerique eo vitio quod ossedo appellatur tum notae jam destinatae exemtus estis P. Scipio Africanus Paulia utramque historiam posuit in Oratione, quam dixit in censura, quum ad majorum mores populum hortaretur item aliud refert Sabinus Massurius in septimo memoriali severe factum, Censores.
inquit, P. Scipio Nasica ct M. Popillius quam equitum censum agerent equum nimis striossum ct male habitum, sed equitem ejus uberrimum is habit fimum viderunt. Et cur, inquiunt, ita est, ut is quan equus curatior e et si iam,
205쪽
Ati LIGILLII quoniam, inquit, ego=ne curo equum Statius meus fer
i us visun est parum reverem e se responsum relatusquem ararios, ut mos est. Statim alitem servile nomen iit.
plerique apud veteres servi eo nonaine fuerunt. Ciciliusqlioque ille comoediarum poeta inclutus servus fuit: propterea nomen habuit Statilis sed postea versum est quasi in cognomentum appellatusque Caecilius Statius. LIBER UINTUS. I. χQuia Musonius philosophiu reprehendit improbaritque Iam dari philosὸphum disserentem a vociferantibus ct in au dando gestientibus. Usonium philosophum solitum scere accepimus quum plailosophus, inquit, hortatur, monet , suadet , objuigat , aliudve quid disciplinarum disterit; tum, qui audi-aint, si summo& soluto pectore obvias vulgatasque laudes estutiunt, si clamitant etiam, si vocum ejus estivitatibus, si modulis verborum, si quibusdam quasi fi
ouentamentis orationis moventur , exagitantur, 'gestiunt; tum scias & qui dicit 'ut audit frustra esse ne que illic philosophum loqui, sed tibicinem canere anJanus is, inquit, audientis philosophum, si , quae dicuntur, utilia ac salubria sunt irrorum atque vitiorum medicinas ferunt, laxamentum atque otium prolixeir
seseque laudandi non habet. quisquis ille est qui audit, nisi ille est plane deperditus, inter ipsam philosophi
rationem ierhorrescat necesse est & pudeat tacitus .poeniteat S gaudeat' admiretur varios adeo vultus disparilesque sensus gerat, proinde ut cum conscien-glamaue ejus astecerit utrarumque animi partium aut sincera
206쪽
NOCT ATTICAE. Lib. s. 33sncerarum aut aegrarum philosophi pertrectatio praetem
ea dicebat magnam laudem non abesse ab admiratione radmirationem autem, quae maxima et , non parere
verba sed silentium t iccirco, inquit, poetariam sapie tissimus auditores illos Ulyx labores suos illustrissime narrantis, ubi loquendi finis factus, non exsultare nee stret,ere nec vociferari facit, sed consuluisse universos dicit, quasi attonitosin obstupidos delenimentis auriunt ad origines usque vocis permanentibus. A P. II.
super equo Alexandr regis , qui Bucephalas appella ius est. ΕQuus Alexandri regis .capite nomine Bucephalia sint emptum Cares scripsit talentis tredecim reui Philippo donatum aeris nostri summa est, s
cccx II. Super hoc equo dignum memoria Vllum;
quod , ubi ornatus erat armatusque ad proelium , haud umquam inscendi sese ab alio nisa rege passus sit. Id etiam de isto equo memoratum est quod, quum in eo insidens Alexander, bello Indico, facinora ficiens fortia, in hostium cuneum non satis sibi providens immisisset, conjectis undique in Alexandrum telis vulneribus alte in cervice atque in latere equus perfossus est rmoribundus tamen ac prope iam exsanguis e mediis hostibus regem vivacissimo cursu retulit atque, ubi eum extra tela extulerat, illico concidit. domini jam uri perstitis securus, quasi cum sensus humani solatio, animam exspiravit tum rex Alexander, parta ejus belli victoria, oppidum in iisdem locis condidit atque obequi honores, Bucephalon appellavit.
207쪽
causa, quodque initium fuisse dicatur Protagora ad
P Rotagoram , virum in studiis doctrinarum egregium, cujus nomen Plato libro illi suo incluto inscripsit , adolescentem junt, victus quaerendi gratia, in mercedem missum vecturasque onerum corpore suo factitavisse quod genus Graeci βασαζοντα vocant Latine bajulos appellamus is de proximo rure in Abd
ram oppidum, cujus popularis suit, caudices ligni plurimos hiniculo brevi circumdatos portabat tum forte Democritus civitatis ejusdem civis, homo ante alios virtutis inhilosophiae gratia venerandus, quum egre deretur extra urbem , videt eum cum illo genere oneris tam impedito ac tam incohibili facile atque expedite incedentem: prope accedit Quincturam post ramque ligni scite periteque factam considera peti que ut paulum acquiescat quod ubi Protagoras, uti erat petitum, fecit, atque itidem Democritus acervum illum quas orbem caudicum, brevi vinculo comprehensum , ratione quadam quasi geometrica librari continerique animadvertit; interrogavit quis id lignum ita composuisset: quum ille a se compositum dixisset, iideravit uti solveret, ac denuo in modum eumdem collocaret a postquam ille solvit, acri militer composuit: tum Democritus, animi aciem sollertiamque hominis non do et demiratus, Mi adolescens , inquit, quum ingenium benefaciendi habeas , sunt majora melioraque quae facere mecum possis abduxitque cum statim, secumque habuit, sumtum ministravit , philosoplitas docuit. esse eum fecit, quantus pollea fuit is tamen Protagoras insincerus quidem philosophus, sed acerrimus sophistarum fuit pecuniam quippe ingentem quum a discipu-
208쪽
NOCT ATTICAE. Lib. I. 1ῖs discipulis acciperet annuam, pollicebatur se id docc- re, quanam verborum industria causa infirmior, erct fortior quam rem Graece ita dicebat, si talω λογει A P. IV. Re verbo, duoetv simo, quod vingo inconnitum , a ri-
ris doctis multifariam in libris scriptum est. Apud Sigi seria sorte in libraria ego S Iulius Paulus
. vis memoria nostra doctissimus consederamus atque ibi expositi erant Fabii annales, bona atque sincerae vetustatis libri, quos venditor sine mendis esse conten-dcbat Grammaticus autem quispiam de nobilioribus, ab emtore ad spectandos libros adhibitus, reperisse unum n libro mendum dicebat, sed contra librarius in quodvis pignus vocabat, ni in una nuspiam littera delictum esset ostendebat grammaticus ita scriptum in libro quarto: Quapropter tum prirnum ex plebe alter consul D- divi est duoetvicesimo anno, postquam Royram Galli ceperunt non, inquit duoetvicesimo, sed duodevicesimo scribi oportuit quid enim est duoetvicesim, alio quoque loco hic ita scripsit, mortuus est anno duoetvicesimo rex fuit annos vigintiis unum. C A P. V.Cujuscemodi oc cavillatus fit Antiochum Ccm Paenus
libris veterum memoriarum scriptum est Hanniba- ilem arthaginiensem apud regem Antiochum face- tissime cavillatum esse ea cavillatio hujuscemodi fuit. Ostendebat ei Antiochus in campo copias ingentes, quas
bellum populo Romano facturus comparaverat convertebatque exercitum insignibus argenteis Maureis sto- rentem,
209쪽
rentem inducebat etiam currus cum falcibus, Vele phantos cum turribus4 equitatumque frenis, plaippiis, monilibus, phaleris praefulgentem atque ibi rex comtemplatione tanti ac tam ornati exercitus gloriabundes Hannibalem adspicit Putasne, inquit, conferri possie, ac satis esse credis Romani haec omni, tum Poenus eludens ignaviam imbelliamque militum ejus pretiose armatorum Satis plane , inquit , satis esse credo Romanis haec omnia, etiamsi avarissimi sunt. N, hi proxsps neque tam lepide neque tam acerbe dici potest. re: de numero exercitus sui ac de aequiparatione aestimanda quaeserat : respondit Hannibal do praeda. A I. De coronis misitaribus4 qua sit earum triumphalis, obsidionalis, qua civica, quae muralis , ita castreth ss, ita navalis, is, ovalis oleaginea. Ilitares coron multifati sunt, quarum qita no bilissimae sunt, has ferme esse accepimus, trium phalem , Obsidionaleus, civicam, auralem, castrensem,
navalem est ea quoque corona quae oval dicitur estitem postrema oleaginea, qua uti solent qui in proelio non fuerunt , sed triumphum procurant. Triuniph bicorona sunt aureae , quae imperatoribus ob honorem triumphi mittuntur id vulgo dicitur aurum coronarissi' hae antiquitus e lauru erant, post fieri ex auro coeptat
obsidionalis est, quam ii, qui liberati sunt obsidiose
dant ei duci, qui liberavit ea corona graminea est; observariqi e solitum, ut seret e gramine, quod in eo Q co generatum esset, intra quem clausi erant, qui ob id bantur. Hanc coronam gramineam senatus populusq; ς Romanus Fabio Maximo dedit bello Poenorum γ
undo quod urbem Romanam obsidione hostium liae'
210쪽
N CY ATHIAE Lib. s. rasset Civica corona appellatur, quam mstivi a quos revatus est in proelio testem vitae salutisque perceptae dat ea sit e seonde querna , quoniam cibus victusque antiqui munus quernus capi solitus sit etiam ex ilices; quod genus superiori proximum est, sicut scriptum est in qu tam comoedia Caecilii Advehuntur, inclitit cum ilignea corona chlamydia
Massurius autem Sabinus, in undecimo librorum, morialium, civicam coronam tum dari solitam dicit, quum is, qui civem servaverat, eodem tempore etiam hostem occiderat; neque locum in ea pugna reliquerat: aliter jus civicae coronae negat concessum Tiberium tamen Caesarem consultum, an civicam coronam capero
posset, qui civem in proelio servasset Chostes ibidem duos interfectilet, sed locum, in quo pugnabat, non retinuisset, eoque loco hostes potiti essent rescripsisse dicit eum quoque civica dignum videri clud appareret tam iniquo loco civem ab eo servatum, ut etiam sortiter pugnantibus retineri non quiverit hac corona civic Gellius vir censorius in senatu Ciceronem consulem da nari e republaea censuit, quod ejus opera esset atrocissim illa Catilina conjuratio detecta vindicataque Muralis est corona, qua donatur ab imperatbre qui primus murum subiit, inque oppidum hostium per vim escendit. iccirco quas muri pinnis decorata est. Castrens est corona, qua donat eum imperato , qui primus ossium castra pugnans introivit ea corona insigne valli habet. Navalis est, qua donari solet, maritimo proelio, qui primus in hostium navem armatus vi transiluit ea quasi navium rostris insigniti est. muralis autem castrensir
naralis fieri ex auro solent ovalis vero corona I te in ea utebantur imperatores, qui ovantes introibant urbem ovandi autem ac non triumphandi causa est4