장음표시 사용
381쪽
t sic enim feminas quociue virili genere appellat, quod Erammatici Gg,sινον vocant , pluris gignere atque educare catulos dicit versus, quibus hoc aperte γmonstrat, hi sunt: Ε'ώκ. d. οἱ et λεων vita οἴει κεμιν ,
Item alio in loco idem significat: Ea nos dissensio atore diversias quum agitaret inclutis nai poetarum inistoricorum nobilisFini, placuit libro ristotelis philosophi inspici, quos de animalibri 'cuistissime composuit. In quibin, quod seri id πscriptum invenimus, clim ipsius Aristotelis verbis, his commentariis scribemus verba Aristotelis haec pax ex libro de historia animalium sestor
382쪽
a Ximie hoc atque verissime Afranius poeta de ξγ-gnenda comparandaque sapientia opinatus est,quod eam filiam esse Usus & Memoriae dixit e Ramque argumento demonstrat,qui sapiens esse rerum humanarum velit, non libris solis neque disciplinis rhetoricis dialecticisque opus esses; sed oportere eum versari quoqllo
exercerique in rebus cominus noscendis peiiclitandisque. moue omnia aetavi eventa firmiter meminisse δε pro inde sapere ac consulere ex his, quae pericula ipsa rerum docuerint, non qua libri tantiim ac magiitri per quasdam inanitates verborum S imaginum , tanquam in mimo aut in somnio, dictitaverint. Versus Afranii sunt in togata, cui Sellae nomen est r in me genuit, mater peperit Memoria. Sophiam vocant me Grai, , vos Sapientiam. Item versus est in eamdem ferme sententiam Pacuvii, quem Macedo philosophus vir bonus, familiaris meus, scribi debere censebat pro foribus omnium
nihil enim fieri posse indignius neque intolerantius dicebat , quam quod homines ignavi ac desides perti barba pallio , mores .emolumenta phil sopbiae in linguae verborumque artes converterent xvitia lacundillime accusarent intercutibus ipsi vitiis
383쪽
C A P. IX.s Eid Tulli r in commentariis scripserit de duculis invadibus, quae sunt stellarum vocabula. 1 Ullius Tiro M. Ciceronis alumnus xlibertus, a,
jutorque in literis studiorum ejus suit is libros compluris demiatque ratione lingua Latinae, item de variis atque promiscis quaestionibus composuit in his esse pra-cipui videntur, quos Graeco titulo -νδίκ-c inscripsit,
tamquam omne rerum atque doctrinarum genus contianentis ibi de his stellis, quae appellantur luculae , hoc scriptum est : de , inquit'. veteres Romani littem Graecas nesciverunt , ct rudes Graeca linguae fuerant, i. fletus, qui in capite Tauri sum, propterea sumtis appellarivi, quod eas Graeci ύαδα vocant; ami amitτerbum Latinum Graeci verbi interpretamentam sit. ara Graec oce, sues Latine dicantur sed αδε , qtit, eis S, ων, ita ut nostri vici putaveruiu, sed a eo quod est Ai , appellantur. nam ct quin oriant quum occidunt, tempestates pluvias Draeosque imbrescient pluere autem aeraca tingua ita dicitur. Haec
quidem Tiro in Pandectis sed enim veteres nostri caiisque eo rupices lagrestes fuerunt, ut stellas hyadas Idcirco suculas nominarent, quod ζες Latine sues cicantur sed ut quod Graeci περ, nos super dicimus quod illi υβιν, nos supinus; quod, φορcia, nos subal ur; iuod item illi υτον, nos primo h pmu, deinde per araecae Latinaeque litera cognationem somni s sic quod
ab illis υάδες, a nobis primo statis , deinde sucula
appellatae. Stellae autem istae non in capite Tauri sunt, ut Tiro dicit nullum enim videtur praeter eas stellas Tauri caput sed hae ita circulo, qui Zodiacus dicitur, sitae locataeque sunt ut ex ea nam positu species quaedam simulacrum esse videatur Tauri capitis sicuti caeterae
384쪽
partes reliqua imago Tauri consormata quasi depi .cta est locis regionibusque earum stillarum , quas Graecim ας , nos vergilias vos at s. riC A P. X.
scio sororis et mencis dixerit Labes luistis o queo
LAbeo Antistius iuris quidem civilis disciplinam prim
cipali studio exercuit , d consulentibus de Iure puἀblice responsitavi: caeterarum quoque bonarum artium non expers fuit Min grammaticam sese atque dialecti cam litterasque antiquiores astioresque penetraverat , Latinarumque vocum otigine rationesque percalluerat eaque praecipue scientia ad enodandos plerosque juris i queos utebatur. Sunt adeo libri post mortem ejus editi; qui posteriores nscribuntur quoarin librorum tres comtinui tricesimus Oetavus 4rictamus nonus quadrag simus pleni sunt id genus rerum ad enarrandam Millua strandam linguam Latinam conducentium. Praeterea
in libris, quos ad Praetoris edictum scripsit, multa posuit partim lapide atque argute reperta , sicuti hoc est, quod in quarto ad edictiam libro scriptum legimus Soror , inquit, appellata est, quod quasi seorsum nascitur sis paraturque ab ea domo in qua nata est , in aliam familiam transgreditur. aratris autem vocabulum P. Nigidius, homo impense doctus , non minus arguto subtilique Φάμω interpretatur , Frater , inquit , s
385쪽
A p. XI. Quem M. Varro aptum justumque esse numerum conν νarum existimari et ac de meην secundis Me
LEpidissimus liber est M. Varronis ex sati is Menir
paeis, qui inscribitur , fisCIs. QuID VESPER. SERus. EHAT in quo disserit de apto convivarum Mamero, deque ipsius convivii habitu cultuque dicit autem convivarum numerum incipere oportere a Gratiarum numero,& progredi ad Musarum , id est, profi- isti a tribus, consistere in novem ut, cum paucisi, mi convivae sunt, non pauciores sint quam tres quum Plurimi, non plures, quam novem. nam mulios , inquit, esse non convenit, quod turba plerumque est turbulenta. O Roma, inquit, constat, sed is Athenis, nusquam , a tcubat. Ipsum deinde convivium constat, inquit, ex rebra quatuor, Otum denique omnibus suis numeris absolutam
est se belli homunculi collecti sunt , si lectus locus ,
rempus Iectum, se apparatus non neglectus nec loquaces autem , inquit, conrivas, nec mutos legere oportet qu a
loquentia in foro is apud subsellia , silentium vero neu in Onνipio, sed in cubicula esse debet. Sermones igitur id temporis habendos censet non super rebus anxiis aut tortuosis, sed jucundos atque invitabilesvi cum quadam illecebravi voluptate utiles;ex quibus ingenium nostrum venustius fiat amoenius. Quod profecto , inquit eveniet , si de id genus rebus ad communem ita usum pertinentibus confabulemur , de quibus in fors atque in negotiis agendis loqui non est otium dominum autem , inquit, convivii esse oportet non tam lautum, quam fine sordibu in convivio legi non omnia debent, sed ea potissimum qua funu sint βιωρελῆ ct delectent. Neque non desecundis quoque mensis cujusmodi esse eas opor
386쪽
Noc T ATTICAE Itb. II. II 3'. porteat praecipit his enim verbis utitur e Bellarii, inquit, ea maxini sunt mellita, qua mellita non sunt. Trha - m enim cum πέι societas Uda. Quod Varro hoc in loco dixit, bellaria , ne quis forte in ista voce haereat ignificat id vocabulum omne mensa secundae Genus . nam quae πέμμα, Graeci aut ααγέμιοί dixerunt, ea veteres nostri bellaria appellaverunt vina quinque dulciora est invenire in comoediis antiquioribus hoc nomine appellatari dictique est ea Liberi. A P. XII. Tribunos plebis prensionem habere , vocationem non
T quadam epistola Atei Capitonis scriptum legi
mus Labeonem Antistium legum atque morum p puli Romani jurisque civilis doctum apprime futile. Sed agitabat, inquit, hominem libertas quaedam nimia atque recor usque eo ut Divo Aurust jam principe rempublicam obtinente iratum tamen pensumqtie nihil haberet, nisi quod tuitum sanctumque esse in Ro- navis antiquitatibus legisset ac deinde narrat,quid idem Labeo per viatorem a tribunis plebi vocatus responderit. Quum a muliere , inquit, quadam tribuni plebis a Duersum eum aditi Gellianum ad eum misissent ut venire 9 mulieri restonderet jussit eum, qui missis erat, redire, ct tribun dicere, jus eos non Libere neque se neque alium xemquam vocandi quoniam moribus ma- iorum tribum labis prensollem habereii , vocationem non haberent posse igitur eos enire 9 relidi se jube re , sed vocandi absentem jus non habere. Quum hoc in ea Capitonis epistola legissemus id ipsum nolle iii M. Varronis rerum humanarum uno vicesimo libro enarratius scriptum invenimus verbaque ipsa super ea re Varionis adscripsimus In magistratu, inquit, habent
387쪽
τιatorem neqtre vocationem , neque prens rauci ath olores Moeri, qui neqx uictorem habem neque viatorem qui vocatisne habent , idem prendere tenere , abducer possunt. θ hac minia, ire ad antquos vorant , fra acciri jusserunt tribum labis secationem habentistillam neque miηus viniti imperiti, oinde atque haberent, ea sunt oti nam quidam ma modo privatum , sed eam mutem in Distra vocari jusserimi ego triumvis vocatiι a P. Porcio tribunal lebis non ν acclaribis principibus , ct sus jus te- sui. item tribunus quum essem, vocari neminemj ii neque vocatum a collega parere inritum Husus ego juris , quod M. Varro tradit , Labeonem arbitror
vana tunc fiducia, quum privatus esset, vocatum a tribunis non isse quae , malum , autem ratio fuit,
cantibus nolle obseciui , quos confiteare ius haber prendendi nam jure prendi qui potest , etiam mvincula duci potest. Sed quaerentibus nobis quam ob causam tribuni, qui haberent summam cocrcendii testatem, jus vocandi non habuerinici quod tibicii plebis antiquitiis creati videntur non uri dicundo, nec causis querelisque de absentibus noscendis . sed intercessionibus faciendis , quibus praesentes fuissent:
iit injuria , quae coram fieret , arceretur pr
pterea jus abnoctandi ademtum e quoniam, ut vim feri vetarent , assiduitate eorum .petaesentium o Diis opus erat.
388쪽
A P. XIII. Quὶ in libris Humamiarum M. Varronis scriptum est adites, quastores populi Oniam in jus a privatqud pratorevi vocari οὐ. inum ex angulis secretisque librorum ac magistrorum in medium jam hominum Din lucem fori prodillam quaesitum esse memini in pleris cim Romaestationibus jus pulatice docentium aut responsentium an quaestor populi Romani ad praetorem in jus vocati
posset id autem non ex otiosa quaestione agitabatur: sed usus forte natae rei ita erat , ut vocandus esset injus quaestor Maia pauci igitur existimabant iis vocationis in eum praetori non esse e quoniam magistratus populi Romani proculdubio esset e nectite vocari , neque si venire nollet , capi aut prendi
salva ipsus magistratus majestate , posset. Sed ego, ut tum assiduus in libris M. Varronis sui , quum fio quaeri dubitarique animadvertissem irotuli unuin
vicesimum rerum humanarum , in quo ita scriptum fui : Qui potestatem neque vocationis populi τι-
ritin habent, neqae prelisionis , eo magistratus a privato in jus adque vocari est potestas M. Iaxinus aedilis curulis a privato ad praetorem in jus est eductus. nunc stipati servis publicis non modo prend non potiunt , sed etiam ultro summovent populum. Hoc Varro in ea libri parte de aedilibus i supra autem in eodem libro quaestores neque vocationem habere neque prensionem dicit utraque igitur libri parte recitata in Varronis omnes sententiam concesserunt quaestorque in us ad praetorem Maur est.
389쪽
Aux GEL Lis A P. XIV. mi sit pomoeriit Pomoerium quid esset , aligures P. R. qui libros de auspiciis scripserunt, istiusmodi sententia definierunt:
Pomoerim es Iocus intra agrum ejatu per totius urbis circuitum pone muros regionibus certis determinatus, qui
facit finem urbani alis icti Antiquissimuna autem ρο- moerium , quod a Romulo institutium est , Palatini montis radicibus terminabatur scd id pomoerium pro incrementis reipublica aliquotiens prolatum est , multos editosque collis circumpleta una est habebat amtem jus proferendi pomoerii, qui populum R. agro de hostibus capto auxerat. Propterea quaesitum m ac nunc etiam in quaestione est, quam ob causam ex septem urbis montibus, quum caeteri sex intra pomoerium sint, Aventinus solum, qua pars non longinqua nec inst quens est, extra pomoerium sit neque id Ser. Tulli in rex, neque Sulla, qui proserendi pomoerii titulum quaesivit , neque postea Divus Iulius , quum pomoerium proserret, intra Stos urbis fines incluserint. Hujus rei Messala aliquot causas videri scribit sed praeter eas omnes ipse unam probat, quod in o monte Remus urbis condendae gratia auspicaverit avesque irritas habuerit, si peratusque in auspicio a Romulo sit iccirco, inquit, omnes, qui pomoeriin protulerunt, montem istum excluserunt, tiasi aribus obscanis ominosum. Sed de Aventino monte praetermittendum non putavi, quod non pridem ego in Elidis grammatici veteris commentario ofindici in quo scriptum erat Aventinum antea scuti diximus, cxtra pomoerium exclusum, post auctore Divo Claudio receptum , intra pomoerii fines
390쪽
NOCT ATT. CAE. Tib. II. SIT A V. Verba ex liis Mesa auguris , quibus docet qui sint minores magistratus , O consulem praetoremque cillegas esse, quadam alia de auspiciis item νerba ejusdem Messala disserentis aliud esse ad populum loqui , aliud cum populo gereri, qui
magistratus a quibus aνocent comitiatum.
IN edicto consilium, quo edicunt qui dies comitiis
sint magistratus minores super hac re meis verbis ninil opus fuit quoniam liber Messalae auguris de auspiciis primus quum hoc scriberemus, sorte adfuit propterea ex eo libro verba plius Messalae subscripsimus Patrι-ciorum espicia in uas sunt di νis potestates maxima sunt, conlatum, praetorum, censorum, neque tamen o Tum omnium inter se eadem, aut ejusdem potestatisci ideo quod allege non sunt censores consulum aut praetorum I praetores consilum sunt ideoque neque consules aut pratores censoribus, neque censores consulibus aut pratoribus tumbant avit retinent ausipicia a censores inter se, rursus pratores consulesque interseo vitiantis obtinent prator, etsi collega consul est, neque pratorem, neque consulem jure rogare potest, ut quidem nos a superioribus accepim tu, aut ante hac tempora serνatum es , ut in commentario rertiodecimo C. Tuditani patet , quia impertum minuι praetor , maii habet consitu ita minore in tri ni us aut major collega ruari jure non poteL pratores nos bis remporibin pratore creant veterum auctoritatem sumus sequutici neqtie iis comitiis in auspicio fuimus Censeresaque non eodem rogantur auspicio atque consulerct prat res reliquorum agistrathum minora sim aispicia: Do