장음표시 사용
261쪽
ob quam informetur anima, ouam sorma sanguinis ergo a neutra,vel ab utraque simul informatur, utrumque patet esse impossibile;quare impossibilis quoque erit talis continuatio. Alij vero ex iunioribus falsum reputant hunc modum de-. fendendi hanc sententiam, quia existimant non repugnarema turaliter, quod continuentur ea, quae sunt diuersae species, nisi in quantum diuerta speciei sunt; cum diuersitatem speciocam non efficiant materia,neque quantitas,sed formae substantiales,asi erunt continuari poste secundum materiam, quantutatem, licet non possint continuari secundum formas substan. eiales,quae cum sint diuersae speciei,repugnat ultima earum esse unum i unde cum sanguis non distinguatur specie a corpore vivente ratione materiae,vel quantitatis,sed solum ratione sormae substantialis, dicunt non repugnare, quod per materiam, quantitatem continuentur ideo ex hac parte posse fieri continuationem prius tempore;vel instanti, quam fiat conuer-1io, ut affirmat prima opinio. Ita sentiunt de continuatione eorum,quae distinguuntur specie Albertus Saxoniae .lib.Phys quaest. s.ad 2.Vallesius controuersia 3 .ad Tyrones, Toletus s. Physquaest. 3 ad 3.3c eum his nonnulli ex recentioribus,quibus videtur fauere D. Tho. 3.p.quaest. 7.art.8.ad 2 ubi docet,quod si vino eonsecrato admiseeatur alius liquor diuersus, poterit nihilominus ex utroque fieri una dimensio secundum continuationem quantitatis, licet non fiat una, secundum modum
essendi, quia una pars illius dimensionis erit sine subiecto, alia vero erit in subiecto. Et addit: Quodsi alu3uia coris Mex duobu metalluerit, unum eo in secundum rationem quantit ris, non tamen unumsecundum 'eciem natura. Quibus verbis
coneedit ea,quae disterunt specie posse continuari laltem secum
y Sed probant primo expetientia, quia non est intelligibile,
quod pars sicca eiusdem rami sit discontinuata a parte viridi, quian discontinuata esset, eadem ratione esset diuisa, ac separata ab ea, atque adeo distincta numero sed est eadem numero:ergo continua.Euidens est consequentia,quia unum continuum,4 unum numero idem sunt. Sed probatur minor, quiam uentur eodem numero motu, ut patet ergo sunt idem n mero saltem secundum quantitatem per continuationem Experientia etiam constat pedes hominis,& quasdam alias partes eius extremas prius tempore vita destitui, tamen nemo dicit tune esse leparatas a corpore, sed vere continuari cum aliis partibus: ergo non repugnat continuari secundum quarr
titatem ea, quae specie dictaerunt. Sed quod non repugnec
262쪽
Cap. V. Tractat de augmento iust V isa
continuari secundum materiam , probant exemplo quia noa repugnat duas iurmas accidentales specie diuerses informare idem numero subiectum, etiam secundu easde partes, ut patet de calore,& albedine;ergo nec repugnabit duas formas subst tiales specie diuersas , quales sunt forma sanguinis Manima, informare camdem materia continua secundu partes diuersas. Refutato vero hoc modo defendendi duo asserunt .Primum, non fieri continuationem materiae prius duratione , sed solum prius natura. Et prima ratio,qua id probant,praesupponit duo. Primum est,materiam, Formam diuisibilem habere proprias partes integrantes substantiales, 'ropria etiam indivisibilia substantialia Secundum , quod dum diuiditur continuum in duas partes , corrumpitur continuatiuum , non solum quantitatis,sed etiam materiae,&formae, quo continuabantur, producuntur de nouo duo indivisibilia terminatiua utrius que materiae,& formaeci dum vero duo continua prius inter se diuisa eontinuantur,ex opposito corrumpuntur duo terminatiua utriu', materiae,& formae, & producitur unum indiui sibile continuatiuum utriusque materiae, Maliud continuatiuum utriusque formae. Quibus suppositis sic procedit ratio. Si prius tempore,vel instanti uniatur materia alimet materiae viventis per continuationem,sequitur in tali unione corrumpi indivisibile terminatiuum formae viventis, sine productionet continuati ut eiusdem formae, immo simul cum productione alterius terminatiui eiusdem formae omnino similis corrupto, quod experientia constat in nulla alia continuatioue diuersa rum rerum contingere.Probatur consequentia, quia non possunt continuari materia alimenti,& materia corporis viventis, nisi corruptis terminatiuis utriusque,4 producto indivisibili eas continuante: sed corruptis terminatiuis utriusque materiaeῶ necesse est corrumpi in diuisibilia terminatiua formaru , a quibus informabantur: loquimur enim deformis corruptibilibus,ae diuisibilibus dependentibus a materies ergo necesse est corrumpi indivisibile terminatiuum formae viventis,& sine
productione continuatiui:quia forma alimenti,& viventis non possunt in eodem tempore continuationis materiae continuari;cum permaneant vecte distinctae:ergo corrumpitur indivisibile terminatiuum formae viventis, sine productione co-tinuatiui eiusdem formae. Et necesse est etiam produci aliud indivisibile terminatiuu eiusdem formae omnino similes quod sic probatur 'nia indivisibile continuatiuum utriusque materiae producitur per continuationem: ergo neceste est produci
indivisibile formae, quo informetur vel manebit indivisibile
263쪽
ruet Lib. I De generatione corrupi.
materia sine ulla sorma. Illud autem indivisibile sermat ne cessario producenaum est terminatiuum formae viventi Ra qua potius, quam forma alimenti informatur, ut statim di
Secundo dicunt, continuationem hanc materiae sanguinis cum materia viventis prius tantum natura factam , semel tantum fieri, nempe dum vivens incipit nutriri post primam euerationem 4 per continuationem tunc factam permanere totum sanguinem conlisiuatum cum corpore vivente secundum materiam,& quantitatem, quamuis discontinuatum secundum formam. Itaque non est neceuarium,quod semper ac fit nutritio,& conuersio alicuius partis proportionalis alimen-ri,vel sanguinis in substantiam viventis, fiat noua continuatio illius partis alimenti,vel sanguinis, quae conuertitur cum substantia viventis , sed per illam continuationem in principio nutritionis factam iam totum sanguinem,& omnes eius partes Permanere continuas.Probant primo,quia si Μlibet pars sanguinis,qiue conuertitur, non erat continuata cum cor ore vivente,sed de nouo continuatum ergo discontinuata erat ab eo; Quare non potest de nouo continuari cum eodem vivente, nisimul discontinuetur a relliquis partibus eiusdem sanguinis:sed partes proportionales sanguinis,quae conderiuntur perquamlibet partem nutritionis sunt acta infinitae ergo debent fieri infinitae continuationes,& discontinuationes in qualibet nutritione;quod videtur incredibiΙe, non necessarium in ideo nullo modo admittendum, cum lassiciat prima continuatio absque ulla discontinuatione .Secundo , quia si tales discontinuationes partium admittantur, sequisur continuum diuidi in omnem partem,quod repugnat. Probatur consequentia, Quia per quamlibet partem nutrivionis conuertitur aliqua pars languinis Pergo conuertuntur omnes partes proportionales eius
actu infinitae,& quaelibet dilcontinuatur ab alia per conuersi nem ergo quaelibet diuiditur,ac separatur realiter ab alijs, dantur separationes actu infinitae:ergo sequitur, sanguinem in infinitum esse diuisum,atque adeo in omnem partem. Nostra sententia valde diuersa est ab his,& explicatur tribus
auertionibus.Prima ei sanguis non est continuus cum car ne,
alijs partibus corporis viventis, sed quamdiu manet subf γana sanguinis discontinuus est ab eis,etia seeundum materi. m. quantitatem. Hςe est eontra ultimam sententiam iuniorLm,&quae non est probanda nobis ex communi repugnartia Continuationis ecundum quantitatem rerum diuersae speciei
ut probarunt botus, ionseca, quda valde probabile est ρά-
264쪽
Cap. V. Tract. de augment cus V as
uersaliter loquendo id non repugnare,sed ex repagnantia speciali continuationis sanguinis cum partibus viventis , ut cum carne,omibus, & alijs,de qua forma nostra assertio expressa est apud Aristotelem χ. lib. de partibus animal tu capit. 3 ad finem his verbii: Non enim anguis continum carni, neque cognatim est, sed in corde,ae enis , quasi vasis eontinetur. Quibus non docet
et Te discontinuum propter diuersitatem formae specificae, sed propter modum ellendi corporis liquidi contenti in solido
tamquam aqua in vase , cui repugnat continuatio secundum materiam , quantitarem , quia talis continentia extrinseca unius corporis in altero dicit discretionem , ac separationem unius corporis ab altero,sicut continentia loci, docati, quibus repugnat continuatio secudum materiam, 'uantitatem.
Sed probatur duplici ratione Prima colligitur ex his,quae docet idem Aristoteles de sanguine,non solum verbis relatis, sed 1.lib.de historia animalium capit. 39.ubi sic loquitur Palpitat intra venas sanguis omnium animalium, pulisque simul undique
mouetur, solumque omnium humorum sparsm per totum ovus animalium est. Et semper quandiu vita seruatur, sanguis animaturriferuet. Duo itaque asserit de sanguine Aristoteles his locis;primum in corde,atque in venis contineri,sicut aqua aut vinum in vasis:secundum,moueri lcmpex in venis, toris , quasi in eisdem feruere. Ex quibus ita arguori vinum in aqua non continuantur cum parribus vasis, sed discontinua sunt ab eis etiam secundum materiam,& quantitatem;& ideo immotis partibus vasis mouetur aqua seruens in eo , sed eodem modo continetur sanguis in venis od em modo mouetur in ei ς:ergo non potet continuari cum eis etiam secundu materiam,& quantitatem;& consequente zneque cum carne,in alijs partibus,per quas venae ducuntur. Secundo probatur:quia naturaliter repugnat corpus solidu, ωliquidum continuari,cum hoc moueatur motu fluxus,atque refluxus quiescente omnino corpore solido hae de causa naturaliter est impossibile continuari aquam cum terra,& non
solum propter disterentiam specificam sed sanguis est corpuet
liquidum, ut probat euidens experienti arcar vero , caeterae partes viventis sunt solidae: ergo non potest sanguis naturaliter continuari cum eis etiam seclidum materiam, 'uantitatem. Et si dicatur non continuari in venis, scd in suo principio, ubi generatur, contra hoc sic arguo. Principium 4 quasi fons totius sanguissis, ubi generatur,4 a quo derivatur per toti corpus,est cor, ut docet expret se Aristoteles locis citatis , in corde
vero asserit esse tamquam aqua in vase:ergo neque in eo potuit
265쪽
as Lib. I. Pegemnatione e corru f.
continuari. Et ex hoe primo colligitur euidenter, quod quaelibet pars sanguini quae eonuertitur in substantiam aliti, diseeontinuatur a reliquo sanguine.Probatur hac ratione Sanguis non est continuus cum corpore vivente, vel partibus eius, sed quaelibet pars sanguinis per conuersionem fit pars vivens:ergo non potest permanere continua cum reliquo sanguine, sed necessario discontinuatur,quotiescumque conuertitur. Secunda assertio,continuatio sanguinis cum corpore uiuete non fit prius tempore aut instanti, quam conuertatur in substantiam aliti. Haec etiam sequitur ex prima Probatur hac ratione, quia si prius tempore,vel instanti,quam sanguis conuertatur, continuaretur eum corpore vivente cum adhuc permaneat tempore illo,vel in eo instanti sub forma, atque spe-cis sanguinis,sequeretur sanguinem esse continuum eum eodem corpore vivente, quod probatum est impossibile per primam conclusionem. Secundo probatur,qui tempore,vel in. stant praxedente conuersonem sanguinis in ussistantiam, nihil astruae cirea illud, nisi virtute caloris naturalis,sed calor naturalis non agit tune,nisi alterando passum ac disponendo pro suscipienda anima alteratio vero nec est continuatio eius cum eorpore,nec petit continuationem,sed ut alteretur, sum eit esse contiguum t patet in caeteris corporibus alterantibus, alteratis:ergo non continuatur prius tempore, vel instanti,
si Tertia assertio,continuatio sanguinis seeundum materiam eum corpore vivente fit per conuersionem eius in substantiam aliti, quae non est alia aetio, vel mutatio a nutritione ipsa, sed eadem,& ideo nec prius tempore, nec prius natura continuatur hoe modo eontinuatio vero secundum quantitatem fit per motum augmentationis, per quem producitur quantitas maior,vel per motum ad quantitatem, licet non sit augmen- rati, quam conuertatur,sed simul. Probo primum ex prima. R secunda conclusione, quia quamdiu sanguis manet sub sor fana,&speeiesens'inis, non potest continuari cum corpore vivente,nam subsorma sanguinis permanens est corpus liquidum, quod non potest continuari cum solido,sed est intra liniam,sicut aqua in vase , continuatur vero eo ipso quod fit solidiim, sed fit corpus solidum pes conuersionem in substantiam Hiri, nempe caio,neruus,vel os,& non per aliam actionem distinctam si per se est mani testuma ergo per eamdem
conuersionem continuatur,quare non prius tempore, nec nam
rura sed simul Secundo , quia si per aliam actionem distin ' ctam a conuersione, & ea primem fieret continuatio substa
266쪽
Cap. V. Tractat.de augmen sus M ass
tialis sanguinis,propterea esset,quia necesse est prius continu ri,quam informari anima lioqui informaretur discontinuus,
vel diuisus a reliquis partibus viventis, quod est impossibile;
sed talis prioritas continuationis non est necessaria, ut infor- metur, sed potest simul ac informatur, continuari: ergo per eamdem conuersionem, per quam informatur anima, continuari potest. Probatur minor, quia potentia nutrit tua. calor naturalis,qui est quasi instrumentum eius,habent virtutem ab anima conuertendi alimentum in substantiam aliti;sed haee virtus simul est conuersi :&,nitiua eiusdem substantiae factae per conuersionem cum caeteris partibus viventis aergo simula alimentum conuertunt in substantiam , uniunt illud cum caeteris partibus viventis. Probatur minor, quia illud conuertunt,ut emciat idem cum vivente,quod nutrituri, sed per conuersionem unitivam efficiunt illud idem cum vivente, quia esticiunt illud vivens continuatum, ser continuationem est idem numero: ergo per eamdem actionem realem conuerouam continuatur. Nec sequitur animam informare materiam discontinuam,vel diuisam, sed continuam,non ita,ut praesup ponatur continuatio informationi,sed ut simul cum ea fiat: ita ut simul sit verum,materiam alimenti informari ab anima, uniri corpori viventi ab eadem informato. Probatur tandem, quia non sunt multiplicandae actiones coreales sine urgenti causa: sed non datur causa urgens multipli- eandi aliam actionem necedentem , per quam continuetur materia alimenti cum corpore vivente, sed per eamdem acti nem,pe quam conuertitur,potest continuari, ut probauimus: ergo non debet poni alia actio pro continuatione simenti eum corpore vivente distincta a conuersione, sed per eamdem conuersionem conuertitur simul,keontinuatur: &simul tempore,atque natura conuertitur,4 continuatur, non prius. Probatur consequentia,quia eadem actio realis non potest esse prior natura se ipsa verso continuatici non est prior naturaeonuersione,sed simul ut cum ea.
Ad primum argumentum primae opinionis neganda est
maior, quod continuatio materiae alimenti cum corpore via
te sit approximatio passi ad ages,sed ut sussicienter sit approximatum, satis est esse contiguuml, quod habet sensuis in venis,&poris existens , in quibus suscipere potest actionem caloris naturalis,per quam disponitur ad conuersionem,&smuIatque conuertitur in substantiam,Vnitur, Vel continuatur cum -- corpore vivente, quia virtus caloris naturalis simul est on-
uel liua, is nitiva, α ideo per eamdem actionem per quati,
267쪽
conuertit alimentum in substantiam aliti,unit illud, nuat cum reliquis partibus corporis viventis. Ad secundum concesso antecectente,quod non potest anima informare partes materiar separatas,neganda est consequentia, quod prius tempore,vel natura debeat continuari materia sans tunis cum corpore vivente, sed satis est, quod simul ac informatur anima,& conuertitur in substantiam aliti, continue turinam eadem actio diuerso modo considerata simul est eo
uersiua,&,nitiua,vel continuatiua,ita ut in quantum per eam extenditur anima ad informandam materiam sanguinis , vel si anima sit diuisibilis, educitur noua pars eius de potentia eiusdem materiae, atque informat illam dicitur conuersio in in
antum per eamdem unitur , vel continuatur pars substantiae resultans ex informatione cum caeteris partibus viventis diei tur continuatio in tandem in quantum per eam acquirit corpus vivens nouam partem substantiae, dicitur nutritio , quare non est necessaria alia actio a conuersione distincta, ut continuetur sanguis cum corpore,& ideo non prius duratione, nec natura continuatur quam conuertatur,sed simul.
Primum argumentum secuncte opinionis probat quidem fieri infinitas dii continuationes , atque etiam infinitas conti-ntiniones partium proportionalium sanguinis couersi in substantiam aliti,sed hoc non est inconueniens, quia fixit per mutationem quamdam continuam,& successivam habentem quoque infinitas partes proportionales, nempe per nutritionem, qua est conuersio sanguinis habens adiunctam corruptionem eius,quod suo modo contingit in omni motu successivo;ve inealefactione, quae sicut habet infinitas partes proportionales, ita dici poteu, quod sint in ea infinitae productiones calorix proportionses,atque etiam infinitae corruptiones proportionales frigoris;atque etiam infinitae partes caloris producta . inlinitae partes frigoris corruptae. λ Ad leeundum distinguendum est consequens, quod continuum,nempe sangui qui successive conuertitur,sit diuisum in omnem partem,quia diuidi in omnem partem dupliciter sumi potest. Primo ita ut omnes partes proportionales continui separentur ab eo,atque etiam inter sese,& hoc est impossibile, quia iam ellent indivisibiles, ideo non essent partes continui. Secundo modo ita,ut ab eo quidem separenturin per separationem corrumpatur ipsum alimentum , sed partes plae non
separentur inter sele,sed eodem motu continuo , quo separet:nxur ab illo, uniantur, vel continuentur inter se,atque effici intaliud continuum:ex quo nullum sequitur inconueniens, immo
268쪽
per motiun,vel mutationem finitam,sed habentem paries pro portionales infinitas, suo modo fit temper: nec talis separatio fit per solas partes proportionales,sed etiam Per pwes iqu*tas, vel aeuuales, in quibus proportionales continentur, , ideo tempore nitito fit tota separatio, ut bene Aristoteles docuic clib. Phys respondens euidam argumento Zenonis, qui putabat impossibilem esse motum per spatium, quod cum ha dat partes:
proportionales astu infinitas, non poterit pertran liri, nam i n. finitum impertransibile est. Per nutritionem igitur cfntu uiam discontinuantur omnes partes proportionales sanguinis ab aliis, sicut verum est, omnes corrumpi corruptione continua; sed simul uniuntur etiam per eandem nutritionem , per quam conuertuntur in substantiam corporis viventis 4 continuanis tu cum partibus eius,atque etiam inter sese es tu
e a iumentatis sit per se motus quamitatem p
HAne quaestionem tractant plures ex nouis interpretibus Arit tot ebl s s. lib. Physic sed immerito, cum hic si locus proprius eius ubi Aristoteles ex profestis sit de natura nutri tionis 4 augmentationis, ideo plura hic necessario repetunt ex his, quae in s. illo lib. scripserunt .Et hae de causa nos
in hune eam remisimus. Vt autem mestus intelligantur opiniones diuerta, quae e santur circa illam, notandum est, diuerso modo de augmen . tatione loqui eos, qui tenent quantitatem cum reliquis accidentibus coporeis subiectari in materia nuda vel in composito. Nam illi consequenter asset unt per augmentatiqnem non produci quantitatem nouam, sed eam, quam adducit secum materia alimenti uniri, atquceontinuari cum quanti tale viventis, . per hanc unionem augeri eorpus vivens, quia per illam facit sibi propriam quantitatem alimenti, ea a dita fit maius. Qui vero subiectum quantitatis emciunt eom. positum, consequenter asserunt mantitatem alimenti corrumpi eo corrupto, ideo non posse vivens augeri, nisi noua pars quantitatis producatur simul eum noua parte substantiae. Quo supposito, prima opinio tenet, non dari per se motum ad quantitatem , scd adquiri sine noua mutatione corporis viventis Ieut in prima generatione hominis, in qua producitur quantitas virtute generationis substantialis in eodem instanti,
269쪽
1 3 lib. I. De generatisne ct corrupi.
io re generatur: quemadmodum aliae propria passiones pro-ueuistis fine nodis mutationibus in eo scin stanti, quo res generatus vehet anari per di itinctam murationem acquirat ,. Ysueeesquam; sed instantaneam, sicut nutritio ipsa instantaneas rinon sisecessiva Ita Plato in Parmenide; i duos tantum motus postae sicJnquiens duo moηHur,velfrtur,vel alteratur;
du iramim esse speetes motus, alterationem,ue lainionem at etiarii lamLq. Method.c.,ς ubi air,dupliciter tantum fieri ni
secundu malitatem,& locum .valicsius etiam con-tfouei .ets .ad Tyrones,, lib. x controuernarum medicarum
api , NPalmain sinatiunt, qui negant nutritionem esse continuam utantes fieri in iis instanti is temporis per minima nam cum simul acquirantur substantia partiali spe nutritio nem,& partialis quantit iis,quae eam consequitur per augmen lationem;si nutritia non est mutatio continua,& successiva, sed instantanea nectit gmentatio erit motus perde successivus, atque continuu ted ad summum mutatio instantanea, si a nutritione distincta est. Sic Tolet. r.lib.de gener.q. I. qui pro se citat Averroem & Albertum Magnum. Probatur haec sententia testimonio Arist.2. lib. Phystea. 2s
i minersaliter dolet impossibile esse aliquid angere,velis
nui continue: ergo eenset non augeri permotum; θι ideo augmentationem non esse mutum, quia motus apud ipsum de genere continuorum est. Deinde ratione I p imo, quia sicut quanistitas totalis est propria substantiae corporeae, vel materiae primm&eam consequitur ira illa liter, leoque in eodem instanti producitur cum ea vimite generationis hbstantialis sine alia noua mutationes ita quantitas partialis sequitur naturaliter substantiam partialem vel partialeni materiam:ergo acquiritur simul eum ea,& non per aliam mutationem,uel motum distinetium sed quasi per nasturalem resultantiam,vel emanationei ae ideo non datur motus per se ad quantitatem. Secundo,qui prima generatio viventis est instantanea: ero aggeneratio eiusde,que, est productio substa iiii e partialis,&, 3-eatur nutritio,erit mutatio instatanea,4 no motus sueeessiui s.
Probatur consequentia, quia eiusdem rationis sunt totalis suistancia corporis vivetis,& partialis:ergo debent produci eoderimodo:quare si totalis producitur in instanti per prima gener itione lartialis debet produci in instati per nutritione.Sed iaca, quod partialis produceretur successive per autritione, non pitcstlaturitio esse per se successiua,4 eontinua, sed per accidet viati e alterationis praecedentis,na ex eo alimxntu non dis i
270쪽
nitur simul, sed successive quia mis his,quas requirit forma viventis ad sui introductione in male ria; vou aute contrariu,cum sit virtutis finitae,non expellit aliud simulaut in instati, sed successive,& in tepore propter resistentia eius. Et hac ita de eausa esiuersio alimenti,qine est nutritici successive fit ergo hae etia sola de causa augmetatio fit successi. ue,& in tepore, no per se Piobatur consequetia,quia qualitas ex se no habet contrariu:ergo ex se no postulat acquiri uiccessi .ue, sed in instati.Et si dicaturinabere ex se extensione,& distantiam partium, propterea non posse partes eius simul aequiri,
sed unam post aliam, sicut partes spatii non possunt simul pertransiri a corpore in motu locali, sed necessario una post alieram. Contra hoc est,quod uo sumcit extensio partita sine eontrarietate ad successioneio,vt patet in illum inrationeinam aer in quo producitur lumen,partes habet extensas,ouae tamen non
susticiunt, ut illuminatio si per se successiva, sed potius est per
se instantanea, quia lux non habet contrarium seruo ciet extensio partium in quantitate, ut per se debeat produei successive, cum conitarietate careat, sed augmentatio solum. erit successiva, Meontinua per accidens, sicut illuminatio . non dieetur motus per se ad quantitatem, i .Sed haec opinio expresse contraria est ciscarinae Aristotelia cc 3 lib. Phyctext. 1 8.ubi docet,in probat tres esse species motus, nempe alterationcm quae terminatur per se ad qualitatem ιώ-tio,quae terminatur per se adibi;& augmentario,quae termina tur per se ad maiorem qualitatem.Quod probat hoc argumemto,quia haec est differentia inter mutationem instant eam, &successiuamquae est proprie motus,quod illa versatur inter terminos priuatiue oppontos,ue generatio substantialis inter priauationem formae substatialis in materia existentem,&iormam ipsam substantialem i motus ero inter terminos positivos habentes latitudinem cum contrarietate, saltem pro incompossibilitate sumpta, ut patet in motu locali, qui versatur inter hoc, illud ubi , inter quae est latitudo cum incomponabilitate,quia naauraliter repugnat simul esse mobile sub utroque, necessarium est, ut ad unum accidens, recedat ab alio, Me conue se recedens ab uno accedat ad aliud ; sed latitudo haec eum contrarietate sic sumpta non minus reperitur in quastitate. quam in qualitato,ac via; ergo non minus dabitur per se motus successitius αεonti suus ad quantitatem , quam ad quali tatem, ibi Minorem sic probat sicut inter hano, cillam praetentiam in spatio datur latitudo,qui praesentia in roto spatio inci suas partes io ordiue ad diuersas partes spati heri. -