장음표시 사용
381쪽
o Lib. I. Pe generationeis cor pt.
seco Hac igitur doctrina nune praetermissa , ad formam argu menti neganda est maior, quod non resistat passum, nisi agenti actu operant in ipsum; sed verum est,restitere agenti,dum non
agit, sed agere incipit. Disie probo, resister est impedire
actionem agentis, vel obstare, ut non agat sed hoc non potest praestare paptim, dum iam agens actu operatur circa ipsum,nec prius tempore, quam operetur, sed in instanti, in quo incipit agere: ergo vere in proprie tune dicitur actu resistere passum. dum inopix agens circa ipsum agere,& non ante,nec post Pro batur,runor,quia in eo iii ii introduceret suam formam, nisi obstaret formia opposita per suam informationem .Quod etiam probatur a priori, quia in illo iustanti primo velum est, quod agens sit illi approximatum, rideo tunc primo respicit illud
te spectu immediatae praesentia vel eontactus,quem contactum
sequeretur actio eius in introductio suae formae, niiobstaret opposita per suam insorinationem Dergo tunc primo verum est, ei actu resistere resistentia formali.
Quo ordine, ct modo conueniant primi pies ibus fiuit , or resilientia f
CΙrca solutionem secundi argumenti insurgit secunda qua
stio de modo,& ordio quq eonueniant qualitatibus con-riariis, praesertim primis elementorum activitas, resistentia. Et de activitate certum est omnibus Guenire,ita ut omnes sint activae,& productiva sibi similium Ita D.Tho. . id, Metaph. lech. i. Nimphus 1 .lib.de Gen.comm. I . Tolet ibidem'. 3.&caeteri omnes: de frigiditate,& calore non indiget probatione, quia eludens experientia satis per se notu omnibus id facit; sed de humiditate, & siccitate non est adeis euidens, colligitur amen euidenter ex doctrina Arist. .libale Gen.text.2 .ubi docet,elementa umbola,hoc est,ea quae conueniunt in una qualitate, cilius transmutari ad inuicem,quam dissim la, hoc est, quam ea,quae in 'traque contrariantur;sed elementa simbola,ut ignis,& aer, non possunt se corrupere,vestrasmutare,nisi agendo per humiditatem,& siccitatem,eum in calore conueniant,&pari ratione aqua,& terra non possunt in se inuicem agere, nisi per humiditatem,& siccitatem, quia in frigiditate conueniunt: ergo qualitates istae activae sunt.Et licet Enc argumentum non videatur emcaciter probare quia posset aliquis negare,haec ele
menta non agere per eam qualitatem,in qua conueniunt: nam
cum haec sat in uno intensor,quam in altero, ut in 1. lib.videbi
382쪽
mus,bcne poterit unam agere in alterum per illam,intendendo eam in altero usque ad summia,& ita illud in se conuertere,licet non agat per alteram, in qua disteriit,ut ignis poterit aerem Kse conuertere,licet non agat in ipsum per siccitatem,sed per c lorem, intendendo calorem acris,' ad octauu gradum, Mita eum sibi persectet assimilando,& inde conuertendo.Hoc ramen
non tollit enteactam argum quia statim subdit Arist. quod ex igne potest eme aer,si vineatur siccitas ignis ab humiditate aeris, ex aqua potest emei terra, si humiditas aquae superetur aflecitate terret .Etymbatur experientia,quia videmus rem indo I eo minus humulo postam humectari, & tandem putrescere, &coriumpiiquod non posset fieri,nisi per actionem humiditatis, ut per se est manifestum,& eadem experieti a docet propter nimiam siccitatςm ex loco sicco contracta rem corrumpi. Testimonia vero Arist.in argum. Muctacin quibus solum calorem, frigiditatem oe t activa qualitates, humidit/tem vero, εοῦ siccitatem passiuas. Duobus modis explicari solet. Primo, ita venon sit absoluta locutio, sed comparativa, cuius sensus ut, duas postremas qualitates comparatione primarum passiuas potius, aut resistiuas vocari posse , quam activas , quia multo minus activa sunt, ut statim dicemus. In quo sensu qualitates quandam naturales vocavit idem Aristot impotentias in secundo genere praedicamenti qualitatis, quia parum activat,aut parum
resistiuae sunt,in ideo respectu aliarum magis perfectarum , in
utroque genere non dicuntur potvnxiae sed impotentiae potius, quamuis absoluta confideratione potentia sint, cum sint prin-c: pia alicesus actionis,vel pallionis tro hac expositione refereToletus Albertum saxoniae. quamuis sibi non elaceat i satis probabilis est Secunda expositio asse it,duas priores qualitates vocari acti si
uas, duas vero posteriores passiuas , quia in mixtione elementorum, ad quam pra cipue ordinantur, aetiue se habent illa & passive istic iam calor congregat partes materiae humidas, siccas, hoc est, quas in unum colligit, frigiditas vero easdem ouasi cpagulat, tonsistentiam eis tribuit, istrumque horum fit per actionem in ideo dic tor active se habere duae ista qualitates partes vero humidae, siccae potius dicuntur congregatae, quasi ho illatae ratione hui viditatis,4 siccit
iis,& cum hoc potius fit pati, quam agere, dicuntur qualitates istae pastiue se habere,quamuis in tota mixtione vel inari doque . actionem habeant omnino necelsariam , ut ad mediocritatem reducantur omnes, hoc est, ad oradus intensiouis temperatos
Hanc expositionem sequitur Toletus ex Philopono, quum et se
383쪽
Lib. L Te generatione est corrupi.
citat,atquαetiam Nimphus, sividetur esse D. Tho Ioeo nuprecitato iundamentum autem utriusque expositionis est testimonium eiusdem Arist. a nobis adductum , in quo expresse aia serit, mutuam transmutationem elementorum similium fieri per mutuam actionem humiditatis,4 siccitatis: ergo euidens est, non elle ex mente eius, quod qualitates ista sint pure passiuae :& ideo necesse est illa teltimonia,quibus vocat eas passiuas,
uno, vel alio modo explicare, Iuxta contextum literae. Et utraque expositio nobis placet. Circa modum verC, ordInem, qutaeis conuenit activitas,diuersas opiniones refert Toletus I lib. degeu.qtiaest. Is sed res en iacilis,& ideo satis est communem,& veram explicare, & probare, quae sic ordinat activitatem earum, ut primum locum toneat calor, secundum frigiditas tertium humiditas,& postremum uccitas. Ita Alberi Saxoniae q.6. huius libri,Marsq.is. Venetus cap. is .summae, Caiet. Ticnen. tit .de reactione,& Tolet.ubi supra, Conimbr.cap.9.huius libri
q. 3. art. 3 ad finem, Momnes seu recentiores. Probatur ratione,& experientia.
s Ratione quidem,quia illud agens censetur maioris activit iis, quod ad maiorem distantiam potest extendere suam actionem,atque effectum;sed ad maiorem distantiam extendit suam asstionem,& estinum calor, post calorem frigiditas,post friasiditatem siccitas'. ergo eodem ordine conuenit eis activitas. Probatur minor, quia ad maiorem distantiam sentitur effectus earum ordine praedicto,ut experimurierso ad maiiorem distantiam extenditur actio,& effectus earum secundum eumdem o dinem. Probatur secundo experientia, quia minus detineri potest manus intra ignem,quam intra aquam;minus intra aquam frigidissimam,quam intra humidissimum corpus etiam summe: densitatis , minus intra hoc, quam intra corpus quantumlibctsiccum ae densum: ergo citius, atque vehementius operantur qualitates istae secundum eumdem ordinem, consequenter maioris sunt activitatis. Probatur consequentia, quia velocior motus, atque vehementior euidens signum est maioris virtutis activae, maiorisque activitatis. Dimcilius longe est,constituere modum,& ordinem,quibus conuenit resistentia eisdem qualitatibus. Et prima opinio asserit, ordine omnino opposto conuenire eis aessistentiam ei, quo dictum est, conuen1re eis activitatem , ita ut quo quali eas est imagis actius, eo sit minus reli stiva: qnare siccitas tenet primum locum in resistentia , sicut ultimum in activitate secundum humiditas, tertium frigiditas, vltimum calor. Ita Sonet in.=. MetaPh.qu.6.ad α. Astudii loci. lib.degen.qu.cii Q. Vega
384쪽
let.ibid. q. s. ad i. conimb. ubi supra Probant trimonio Arist qui ini dicamento qualitatis agens de secun gene te distinguit sub eo potentias activas a passivis, sed re si petitia
pertinet ad potentiam passiuam ergo non eit desumendus ordo, aut modus, quo conuenit quai taribus ex potentia agendi, aut ex aetiuitate,sed ex opposita radice, quae est potentia passi-ua: quate oppositus esse debet ordini conitillii iii acti uitare, ita ut quo qualitas magis activa est, ' sit mimis resistitia probant deinde ratione ab experientia delumpta nam videnrus aquam facilitas calefieri, quam xiccam ergo facilius amittit
frigiditatem , quam humiditatem, quod non potest pro vini renili ex eo,quod haec sortius resistat,quam fragia ita, , cum tamen frigiditas sit magis activa. Et eodem argumecto potest pio
Secunda opinio contraria prorsus est,at irmans eodem ordi sane conuenire his qualitatibus resistentiam, lactivitatem, ita
ut quo magis activa est quaelibet, eo sit magis resistiua 1ti
cant, Sc sequuntur iuniores quidam de resistentia activalde formali vero, seu passiua asserunt omnino aequaliter conuenire his qualitatibus, ita ut nulla earum sit magis , aut minus resistiuae quam aliae Ex quo inserunt, in nullo sensu verum esse , quod aliqua qualitas ex his sit magis activa,quana resistiua, ut afferit prima sententia. Itaque haec sententia sic intellecta tria asse-xit. Primum, resistentiam activam eodem ordine in modo conuenire his qualitatibus, ac activitatem. Secundum , resistentiam formalem, seu passivam, omnibus aequaliter Tertium in nullo sensu verum esse, quod aliqua qualitas sit mapis
activa, quam resistiua, vel e conuerso magis resistiua, quam activa. Primum probant, quia resistentia actui non est aliud, quam actio agentis, in quantum per eam debilitatur virtus contrari j, impeditur ne agat, vel ne agat tanta velocitate, aut intensione, sed repugnat eamdem actionem sequae est re, sistentia activa' esse maiorem, vel minorem feci ergo etiam repugnabit, resistentiam activam maiorem esses vel minorem, activitate eiusdem agentis. Secundum vero, quod resilientia formalis, vel passiva sit aequalis in omnibus , probant hae ratione squalitates istae resistunt formaliter actioni agentis per suam informationem, in quantum informantes subicctum impediunt, vel retardant actionem agentis,in introductionem
385쪽
374 - . De generatione ct conrupi.
propriae torma in eo sed omnes viae qualitates eodem pioisus modo se habent quantum ad insormati una subiecti,& impedimeno praestandum actioni agentis ergo acquales sunt in resistentia brmali. . ' Probatur minor,quia aequaliter informant sub clum,&non magis una , quam altera nec enim una habet maiorem , vel minorem virtutem informativam, quam alia , nee dissimilem modum oppositionis cum ea,nec minus iveptum est subiectum nutus ad recipiendunt simul vel in instanti totam latitudinem alterius, quam subiectum alaetius ad recipiendum simul totam latitudinem huius, in quo consistit rario tormalis resistentiae, ut vidimus, quae ideo aequalis erit in omnibus Tertium vero, quod nullo modo sit verum , aliquam cx his qualitatibus elle magis activam, quesin res stivam, veli contra Probant ratione,in experientia , ratione quidem, quia non datur alia rcs1. stentia praeter activam , Formalem, sed de nulla earum potest esse verum ergo in nullo sensu verificatur. Probatur minor, quia non de activa, cum haec sit idem re liter eum actiuitate nec de formali, cum conueniat omnibus aequaliter, ut probatum est. Experientia vero probant, quia applicatis duobus agentibus eiusdem magnitudinis, intensionis, ut ignis, S aqua, velocius expellitur frigus ab aqua,quam calor ab igne, ut per se est manifestumci ergo falsum est, quod calor sit minus resistiuus, quam frigus. Nec minus esticaciter probari potest de humiditate, siccitate alia simili experientia, atque etiam hac ratione, quia si resistentia humiditatis est maior, quam activitas eiulciem ergo resistentia siccitatis quae maior est resistentia humiditatis' maior erit activitate eiusdem hi miditatis r unde sequitur, summe humidum non posse agere in summe siccum, quod est absurdum. Probatur consequentia, quia non potest dari actio, nisi agens superet resistentiam passi,
resin serius ostendetur. co Nostra vero sententia tria etiam asserit. Primum est , resistentiam activam eodem ordine, modo conuenire qualitatibus , quo dictum est sonuenire eis activitatem, ut asseruit,& probauit efficaciter secunda opinio. Et quantum ad hoc primitin falsam reputo primam sententiam afferentem, ordine opposito conuenire eis resistentiam, tactivitatem, ita ut quo
magis activa est quaelibet earum,eo sit minus resistitia resisten .ria activa, quo magis resistiua est, eo sit minus activa inodprobatur falsum de resistentia ad tua nam resistentia activa non est aliud, qtiam actio ipsius agentis , in quantum per eam4,bilitatur virtus contrarit,in ex hoc impeditur actio eius, vel
386쪽
retardatur:& quo sortius agit calidum in stigidum , eo imprimit ei intensiorem calorem, consequenter magis remittit frigiditatem eius, per quam acturum estis idem calidum essed virtus remissa dehilior est ad agenduli uergo debiliorem reddit virtutem eius ad agendum in se,quo sottius in ipsum agit, ex consequenti magis resistit resistentia activa. Vnde sequitur,
falsum esse de hae resistentia, quod eadem qualitas possit esse
magis actival minus resistiva.
Secundum, quod asserit nostra lententia est, relistentiam for Aimalem,vel palliuam, non eonuenire aequaliter omnibus qualitatibus, sed quasdam elle magis , quasdam minus relasciuas, quam alias Hoc secundum est contra secundana opinionem, praesertim ut a recentioribus eicplicatam vi ex parte saltem conuenit eum prima, in quantum uniuersaliter ait diuerso modo &ordine conuenire qualitatibus. Et probatur effieaeiter duobus testimoniis Aristotelis. Primum habetur in pra dicamento qualitatis, ubi docet Arist. secundum genus qualitatis esse naturalem potentiam , mimpotentiam , sub eis non solum aestiuas, sed etiam passiuas potentias ebntineri nee solum activas qualitates, sed etiam retilli uas,in utrasque tam sub potentia, quam sub impotentia; quia impotentiae nomine non puram negationem agendi, vel patiendi, seu resistendi, sed positivam qualitatem , debilem tamen, Mimper fectam , ad unum, vel alterum praestandum intelligit Verba autem eius sunt. Non enim, quoniam sunt di si aliquo modo se umquodque huiusmodi diei ur, sed quod habent naturalem potentiam , ve impotentiam Jaciti aliquid facere, et nihil pari, ut pugilaiores , vel ursores dicuntur, non qkὶdsint ἀι sto sit aliqua modo , ed quod haseant potentiam nasuratim , armarentiam aliquod facile faciendi 'lubres autem dicuntur. eo quod hiarant potem iam natur,tem , nihil a qui ,slibet aecidentibus Dei patiantur , in pari seu ve= . quod impotentiam habeant naturalem nihil facile a quibuscumque etiam ibin patiandi. Similite autem bis durum , e molle se habent durum enim dicitur , quod habea potentiam non Misesecari , moti vero . quodetinem issius habet is ot iam , cte.
Quibus duplicem potentiam distinguit in qualitatibus , nemo ipe agendi in patiendi in duplicem quoque impotentiam
ad utrumque hoc est, debilem, atqtie infirmam virtutem agendi is etiam patiendi aliquid ab agente. Exemplurivero utriusque potentiae, mimpotentiae ad patiendum aD signat in hominibus, aut in animalibus, ex quibus qua dam ex suo proprio temperametato habent , ut facilE
387쪽
3 6 Lib. L Degeneratis est corrupi.
possint resistere contrariis,in hanc vocat naturalem potentiam ad non patiendum ab illis, quod alio vocabulo dicitur anapatibilitas;1ed non pati a contrario dem est,aciaisiue resistere illi, nam quod iam patitur, actionem eius recipit, atquc estectum productii per eam,& ideo ut sic recipiens iam no resistit,saltem quantum ad talem receptionem , solum ergo dicitur resistere, quamdiu actionem, vel effectum contrarii non recipit,aut non tam cito, vel non cum tanta intensiones unde sequitur apud Arist. naturalcm potentiam nihil patiendi aut non facile patiendi a contrario, quae vocari potest impatibilitas,elle natur, lem potentiam relistendi illi palliue , quam vocamus resistentiam passivam, seu formalem, quia eam dicitur habere qualitas per suam informationem,per quam impcdit,vel retardat actio nem contrari j, obstat ne statim imprimat contrariam qualitatem in subiecto, vel saltem non in momento, sed cum mora temporis Naturalem vero impotentiam vocat aptitudinem
aliarum qualitatum in subiecto ad facile patiendum, que potest vocari patibilitas, quia natura sua facile cedunt facile autem cedere idem est, ac facile recipere actionem, aut impressionem ab agente contrario,& hoc idem prorsus, quod aegre, aut difficile, vel parum resistere,in propterra vocatur impotentia passiaua resistendi,quasi debilis,& infirma ad resistendum, aut quod 63 idem est parum resistitia. Ex quibus hoc argumentum latis es sica desumitur ad probandum , quod rellitentia passiua aut
formalis apud Arist. non conueniat aequaliter omnibus qualitatibus, sed quaedam sint magis resistiuae,quaedam minus; quia naturalis potentia ad nihil patiendum est qualitas talis naturae, ut per eam facile possit subiectum nihil pati,vel non tam cito, aut tantum pati a contrariomaturalis vero impotentia ad nihil patiendum est qualitas, per quam subiectum difficile potest nihil pati a contrario, hoc est, per quam facile cedit, aut Deile recipit actionem atque impressionem eius: sed naturalis potentia ad nihil patiendum, vel non tam cito , aut non cum tantae intensione,est naturalis potentia ad resistendum contrario pase
siue, aut formaliter,in naturalis impotentia nihil patiendi est naturalis potentia facile cedens contrario,hoc est,flebilis,&4nfirma ad resistendum passive, aut formaliter, quod esse parum resistitiam , ut per se patet: ergo euidens est , dari apud Arist. quasdam qualitates sortiores ad resistendum formaliter, alias vero debiles , atque infirmas, quod est dari quasdam magis, quasdam minus resistitias resistentia passiua, aut formali. Vnde sequitur, in doctrina eius defendi no posse, quod omnes sint aequaliter resistitiae resistentia passiua,vi formali. Quod etiam
388쪽
probat cficaciter aliud exemplum duri,&mollis ibidem adductum ab Arist.nam durum ait dicitur,quod habet potentiam non facile secari, molle vero, quod eiusdem ipsius habeat impotentiam,quod est, durum habere maiorem potentiam ad resistendum sectioni, molle vero minorem: intelligit autem da potentia passiua: nam secari vel non secari, passiva potentia est sed potentia passiua duri,ut non secetur, vel ut non statim, est resistentia passiua,aut sormalis, ut probauimus ergo sentit Aristot durum esse magis resistiuum , quam molle resistentia elua, formali, consequenter non aequaliter conuenirec resistentiam omnibus qualitatibus. Et licet verum sit,d rum,in molle aliqualem resistentiam activam habere adiunctam passiuae,aut sermali resistentiar, quia durities ipsa hebetat instrumentum, quo diuiditur, magis quam olla ab hac resistentia activa iuuari passiuam,aut formalem, non tamen est verum, qu/d solum ratione illius sit maior resistentia duri, quam mollis,sed etiam ut passiua,&Formalis est. Probatur rabdenter,quia utraque resistentia vocatur ab Arist. naturalis potentia, Mimpotentia ad nihil patiendum,in potentiam dicit est maiorem impotentiaci ergo sentit unam esse maiorem altera, ut potentiam passiuam ad non patiendum quod est esse
maiorem, ut resistentiam passivam, aut formalem, cum potentia naturalis ad non patiendum sit resistentia passiua, ut
Seeundum testimonium habetur . lib. Phys eap.s text.TI .us ubi docet Arist.medium magis densum, quia magis resistit diuisioni magis retardare mobile,quam rarum minus resistens ideo velociorem fieri motum per rarum, quam per densum, etiam si eaetera sint paria respectu virtutis motiuae, ut per aerem, velociorem fieri, quam per aquam .sed resistentia medij non est activa,sed passiua,& ormalis, ut per se est manifestum: ergo euidens est in doctrina Arist formalem resistentiam non este aequalem in omnibus qualitatibus,sed quasdam esse magis, qualdam minus resistiuas. Deinde pmbari potest multis experientiis, illis praesertim, ovibus usus est Arist. duobus lacis citatis . . illis addi possunt uuae aliae Sit autem prima quia videmus ingens saxum ita resistere mouenti, ut non possit illud a suo loco dimouere, aliud vero non ita magnum minus resistere, sed resistentia haec non est activa, quia lapis immotus nihil agit in illum, qui
conatur eum mouerea ergo est resistentia passiua, aut formalis, quam praestat pondus per suam informationem, & ex chla-bus una ess, maior altera: ergo falsum cst , quod aequaliter, A A
389쪽
3 8 Lib. L Degeneratione corrupi.
conueniat qualitatibus. Secunda experientia est de magnete e tarinente ferrum per qualitatem ei impressam non enim potest alio modo circa illud apere) cuius tanta solet esse resistentia,ut non possit ferrum facile moueri ab alio corpore; ridem est de paruo illo pisciculo detinente navim etiam per qualitatem ei impressam ita sortiter resistentem,st nec magna ventorum vis possit eam mouere:sed resistentiae istae sunt formales,cum nihil operentur qualitates impressae, per quam resistim mouentibus eiusmodi corpora,& una elu maior alia: ergo suseipit magis,&minus resistentia formalis. si uertium,quod asserimus est resistentiam formalem opposito modo,& ordine couenire qualitatibus, ac couenire diximus acliuitatem.& resistentiam activam, ita ut quo magis activa est qualitas, magis etiam resistiua resistentia activa,eo sit minus resistiua resistentia formali, lassiua, Me eonuerib, quo minus est resistiua, eo sit magis activa. Haec est contris secundam opinionem,uta iunioribus intellectam & explicatam,& aliquomodo in fauorem primae.Quam imprimis colligo exeommuni modo loquendi,& sentiendi Philosophoru,qui uniuersas iter dicunt, elementa, & qualitates eorum, quo magis sunt activa, eo esse minus res stiua .sed hoc non potest esse verum de resi istentia activa, quam semper esse aequalem probauimus cum
activitate:ergo verum erit de resistetia formali .Probatur deinde radio ne,primo ex ordine, & cohstitutione naturali uniueriis quod constat esse compositum ex elementis contrariis,ex quibus generantur etiam mixta contraria,& ita sere omnia eorpora sunt in perpetua pugna,& quasi contrariis eircumsepta, sed quaedam illorum sum magis acti ci ergo necesse est , alia esse magis resistina, ut possint se efendere a contrariis, Wita
conseruentur: nam si maior activitas agentium non compenietur per maiorem resistentiam eorum, qua patiuntur, consumentur absque dabio ab eis dispositio uniuersi non poterit
esse stabilis, ac fitina Secundo probatur: nam densitas corpo tis multum iuuat ad resistendum contrario, quia per densietatein magi, uni utitur partes inter se,& ideo non ita facile potest agens in eas sie unitas agere ac si essent separatae, vel magis inter edistantes in ex consequenti raritas minus iuuabit: Crgo corpora ex natura sua magis densa magis resistiua sunt caeteris paribus ex parte aliorum sed ex elementis terra est
dentior in post eam aqua: ergo sunt magis resistiua aere in igne . quibus ignis minus resistiuus erit, cum sit rarior ex hoc autem ordine corporum quantum ad resistentiam satis phobabiliter colligi potest , eumdem habere qualitates ipsas hoc
390쪽
hoe modo Euidens est, summam densitatem terrae emanare a
summa siccitate eius, prope summa frigiditate .prope summam densitatem aquae emanare a summa frigiditate vi prope summa humidiiste eiusdem: ergo siccitas, Getata sunt causa summae,in prope summae densitatis Euidens etiam est, lummum calorem ignis esse radicem summae raritatis eius, etiamsi in aere non sit summus, est etiam cauta raritatis aliquantulum minoris, quam no impedit summa humiditas eiusdem aeris:quia comuncta eum calore non potest causare densitatem, sicut neque in igne quam tamen causat cum frigiditate in aqua:ergo ealor ex propria natura radix est, origo raritatis in uno, altero elemento Ex quibus sequitur, liccitatem cresse magis resistiuam,'uam alias,& calorem minus,quam Oinnes,& sic de duabus aliis:& ita eodem ordine conuenire eis r sistentiam,atq; elementicipiis,& omuino opposito et,quo comvenit eis activitas. Probatur consequentia,quia a maiori dentitate maior resistentia formalis prouenit caeteris paribus ex parte aliorum, consequenter a qualiintibus, quae sunt causa. eius.Et sundamentum huius discursus est,quia densis ex propria natura sortius unitur,atque terrucius inhaeret subiecto eoα- iungens partes eius, raritas eas separans minus emcaciter. aut fortiter: consequenter primae qualitates,quae sunt caiisa densitatis ortius unientur, tenaciusque inhaerebunt: calor ve-xo,qui est causa raritatis, minus emcaciter sed qualitates istae dicuntur resistere socinaliter per insormationem, in quantum impediunt vel retardant actionem contrari j. dissicilius ab eo expelluntur: ergo quo emcacius uniuntur per eamdem informationem, aenacius inhaerent subiecto, eo dimentus expelli possunt a contrario, rideo magis impedient ac retardabunt actionem eius, quod est esse magis resstiuas. Quod vero dicimus firmius uniri, atque inhaerere subiecto, non habent solum ex intensione, quemvis per intensionem masris ra-. dicetur qualitas in subiecto:& ideo fortius ei inhaereat, sed -- teris paribus ex parte intensionis ex alio capite,nempe ex mo- do speciali, no vniuntur subiecto coniungendo partes eius Armaliter aut virtualiter,probamus fortius ei inhaerere,, tenacius coniungi,& ideo difficilius ab eo expelli quod estis,gis resistiuas esse resistentia formati,aut passiva. Quod tandem probatur experientia, quia videmus terram maxim resistere igni, weuilibet alteri agenti contrario, ita ut sere numqtiam possit ab eis corrumpi,quod no habet igni suove cito solet oi sumere aqua .Videmus etiam humiditate in aqua magis resutere qxiam rigiditate,quia aqua intensissime calida adhue retinet