R.P. Antonii Ruuio Rodensis, ... Commentarii in libros Aristotelis Stagyritae de ortu, & interitu rerum naturalium; seu de generatione, & corruptione earum ... _ Nunc primum in Gallia editi. Cum duplici indice, ..

발행: 1614년

분량: 692페이지

출처: archive.org

분류: 철학

601쪽

seeundi frequentius accidere iudicabimus, si consideremus incessum aca iuitatis inter duas qualitates comtraria' per quasvnunt elementum dissymbolum agit in aliud dissymbolum. L. Meundo, quia uniuersaditer Verum est nonis siem transire naturaliter de extremo ad exrremum,nisi per modi ii , si ergo

una forma maxime distet ab alia secundum dispositiones, quas postulat in materi non poterit ad illa transire, nisi realiam mediam illi similem secundum easdem dispositiones, ut videmus in semine, quod non potest transire immediate in hominemnec homo in terram propter.maximam dissimilitudinem dispositionum ised illud transit media sorma embrionis,homo vero in terram media forma cadaueris, qua postulant dilpositiones similes,& minus distantessed elementa dissymbola maxime distant,vi valde simi dissimilia secundum dispositiones,

quas exigunt in materiaci ergo non potest naturaliter unum

transmutari in aliud immediate, sed per medium aliquod minus dissimile, quale erit mixtum postulans tems eramentum, o si mediu,vel elementu symbolum utrique extremo simile. ac Probatur deinde experientia, quia aquam etiam vehemeterealefactam ab igne diu in eam agente videmus nunquam in ignem conuerti,sed in vapores re solui, Leodem modo conntinget in terra,&aere;nam hac per resolutionem in exhalationem consumitur ab illo:ergo euidens signum est nunquam ex

elemeto dissymbolo generari immediate aliud dissym tum, sed inmixtum prius vel clementum symbolum transire. Se respondebunt aduerarij, vapores non esse corpprimixta, sed

elementum aqxuc secundum substantiam, P exhalationes esse terram ideo potius hac experientia probari 0rrim sententiam, quod dissymbolum elementum immediate transeat in

aliud dissymbolum Hoc tamen iam suit a nobi .s euus refutatum capite ultimo praecedentis libri, ubi probauimus, pores,& exhalationes mixta eorpora esse,quamuis smpersecta. Et certe absurdum videretur dicere, quod aqua, terrai ex φropria natura maxima graui e praeditae ascendunt sirnum motu naturali,sicut videmus vapores,& exhalationes ascendere 4n loes sursum detineri,nubesque aquam esse formaliter, ksubstantialitern solum eis deficere quaedam accidentia, ut condensationem et quid simile, ideo nec mutati substan-riali te dum conuertuntur in aquam,sed solum alterari, samen hi quodam taciti vento.diutiluantur,nece sari4 concedendum est mutari substaptialiter in aerem vadeat ergo solutio

Vt soluamus primum argumentum pr*rnae opinioni , prata

suppo

602쪽

Cap. VI. Tract degener element. Quaest L. Mini

supponendum est tanquam certum quod ut ex uno elemento

symbolo generetur aliud,non sic debent applicari, ut corrumpatur utrumque, sed ut num superet alterum, ita possit is lud in se conuertere. uo supposito,negandum est, quod assumitur in argumeto,nempe prius peruenire materiam elementi corrumpendi ad dispositiones conuenientes forma mixti, quam alterius elementi immo oppositum est necessarium. Gratia exempli:si ignis agat in acrem per calorem, di itatem,necesse est calorem aeris fieri summum,& simul acquirere siccitatem , per quam expellatur e)us humiditas tum summo autem calore vi aliqua siccitate non potest generari lium mixtum,cum coniici has non esse dispositiones temperatas, vel conuenientes formae mixti, sed crescente siccitate, Malijs dis. positionibus cum lummo calore introducetur forma eiusdem ignis,& ita immediate conuertetur in elementum symbolum

Propter tertiuin argumentum tenent iuniores quidam elementum symbolum extremum non posse ex alio extrenio symbolo immediate generari, ut ignem ex terra, vel ex igne teris

ram,sed necetiarium esse prius in mixtu aliquod imperiectum,

vel in aerem transre, hoc medio in extremum elementum. Omnes tamen auctores secundae, tertiae opinionis tenent

omnia elemeta symbola proxime rasmutari posse in quod uis aliud symbolum,sive extremum sit,uel medium. Et ita tenendum est, quia ratio efficaciter probat de omnibus, nam peractionem unius in alterum potest illud, quod superius est, inducere primariam dispositionem requisitam,& sufficientem ad introductionem propriae formae in materia, nempe primamralitatem sibi propriam in gradu intensionis requisito,ωλLciente, ut ignis summum calorem, aliam vero qualitatem utrique communem continet aliud, quamuis secundum aliquem excessum. Nec prius peruenit materia ad dispositionex mixti proprias,quam ad has:ergo non est neeessarium per sormam mixti transire unu ex his elementis ad aliud, sed immediate potest in aliud conuerti,quod in igne, derra sic potest declarari. Nam ignis agit in terram per calorem expellendo frigiditatem eius. cum successive agat prius introducit tres, vel quatuor gradus caloris, totidemque frigiditatis remittit, sed eu summa adhuc retineat siccitate terra, licet habeat calo rem,sis igiditatem temperatam,non erit materia eius conueniete disposita ad forma mixti,quae cum summa siccitate non potest introduci, longe minus postqua ignis intendit ealore terra impressum, usque ad summu vel certe usque ad gradum

requisitum, .suificiqntem pro introductione propriae forma sed tu

603쪽

191 tis. II. Pegeneratiam ct corruptis

sed tune disposita erit materia per calorem valde intensum, &summam siccitatem quae sunt conuenientes dispositiones adsormam ignis, solum habentes ali luem excessum sceitatis,

quod non impedit introductionem formae. Quare non est ne- cenarium extremum clementum symbolum prius transire admixtum, qaim ad aliud elementum synabolum, etiam extremum, sed immediate potest in hoe transire

1 Neque argumentum illud probat oppositum. Quod ut melius intelligatur, adnotandum est dispositiones requisitas ad ad introductionem foridae esse in duplici disterentia nam que tam sunt primariae,nempe illa per quas proxime,& formiliter expelluntur dispositiones formae oppositae;tales sunt qualitates primae in elementis,per quas proximet expelluntur oppositae,ut primariae dispositiones pro forma ignis sunt calor summus,aut valde intensus, prope summa siccitas, ex his ea censetur principalior,quam elementum postulat in summo gradu Aliae

iunt secundariae, quae ex tali coniunctione illarum sequuntur,& ideo vorantur qualitates secunda , in elementis raritas,&densitas,grauitas,&leuitas. Quamuis autem requirantur dispositiones primariae, fecundariae ad introductionem se arelementaris, sed praecipue primariae;quae si adsint,introducetux

forma,non quidem omnino sine secundariis,sed bene eum aliquo gradu illarum,qui non est adeo determinatus ient in primati j dispositionibus. Et hoc quidem iudicandum est secundum aliam distinctionem , nam element atque etiam caeteraeorpora naturalia duplieem statum essendi habent, num sibi eommodum,quod possumus vocare omnino naturalem Lalteram incommodum,& magna ex parte violentum,quia patiuntur in eo eotratias dispositiones.Et dum in statu naturali sunt, ortum postulant gradum utriusque dispositionis tam primari quam secundariae, sed in statu violento eum longe minorieonseruari possunt &eodem modo pollunt generari in unci, vel alio statu secundum exigentiam formae contrariae expel-Iendae,& dispositionum eius. Et si generentur in statu eomm do,requirunt certum gradum dispositionurid introductionem sormavisi vero in statu violento, eum multo minori dispositi ne potest forma introduci. Vnde sequitur quod licet sorma 3 ignis requirat ad sui introductionem in statu naturali mai rem leuitatem,quam forma aeris,etiam in stam naturaliatque etiam in statu violento requirat maiorem, quam eadem aeris in eodem statu violento potest tamen eadem forma ignis introduci cum multo minori raritate quam postulet forma aeris

ad si introductionem in stati naturali. Et par est ratio de

604쪽

caeteris elementis secundum proportionem,atque etiam de criteris dispositionibus iuxta primam distinctionem primariae, &secundariae dispositionis. Et ex hoc patet iam solutio argumenti Distinguenda est enim maior, quod necesse si terram prius

peruenire ad leuitatem acris,quam conuertatur in ignem; nam

si intelligatur de leuitate, quam requirit serma acris ad sui introductionem in statu naturali, neganda est, si vero de leuitate requisita,& sufficiente ad introductionem eiusdem formae aeris in statu violento, concedenda, quia terra dum ad talem peruenit leuitatem,in statu violento estitatis autem leuitas longe minor est leuitate eiusdem aeris in statu naturali, tamen sufficiens,ut introducatur forma ignis in eodem statu violento,quia adlunt aliae dispolitiones ignis, & non aeris , rideo potius introducitur in materia terrae cum illa leuitate forma ignis,

quam aeris.

Ad testimonium Aristotelis pro secunda opinione adductum 3 respondeo, intentum eiuς in his capitibus lolum esse probare aduersus antiquiores Philosophos, quod elementa omnia sunt transmutabilia secundum substantiam, ita ut corrumpi possint, ex eis alia generari,non solum mixta,quod probauerat apite ultimo primi libri , sed etiam alia elementa, quod vero immediate, vel medio alio corpore prius ex eis geniti, quod

tandem potest in elementum conuerti, non fuit necelsarium explicare, aut probare, Mideo nec verbum de immediatione

locutus est.

Sed aduersus hanc expositionem potest argui hoc modo. Aristoteles cap. 4 huius libri docuit transitum inter elementa symbola faciliorem esse, quam inter dissymbola, quia pauciora corrumpuntur, nempe una sola qualitas ex singulis, difficiliorem vero inter dissymbola, quia plura corrumpi debent, nempe

utraque qualitas singulorum,quia secundum utramque contrariantur. Sed hoc discrimen non habet locum, nisi detur imm diatus transitus inter dissymbola:ergo ex mente eius dari debet. Probatur minor,quia aequa facilitate sit transitus inter dishm ιhola per mixtum,vel symbolum clementum, ac inter symbola: ergo non habet locum talis differentia. Probatur antecedens, quia ad talem transitum solum debet corrumpi una qualitas ex singulis, ut ex igne siccitas, ex aqua frigiditas, & generabitur aer calidus,& humidus, ct mixtum, ita ergo est facilis mediatus iste transitus inter disIymbola,ac immediatus inter symbola Respondeo,transitum inter elementa diuymbola non olum includere generationem mixti impersecti,vel elementi symboli,quo medici,nu transit in alterumiri corruptionem eiusdem

605쪽

elementi dissImboli, ex qrio debet generari, sed etiam eorruptionem eiusdem medit,in generationem elementi di Hymboli ex eo. Ad corruptionem vero utriusque, nempe dissymboli, ex quo sit generatio alterius di ymboli, med ij, perin d fit transitus, generationem alterius diffymboli , necesse est utramque qualitatem corrumpi, ideo dissicilior semper est

transitus. Nec infeltur ne ex ratione Aristotclis,eIernenta sunt transmutabilia , quia sunt contraria, sed sunt immediate contraria: ergo immediate transmutabilia, quin potius ex eo, quod sunt per extremum contraria, rideo extrema maxime distantia omni ex parte, non pollunt eue immediate transmutabilia inter se sed uecesse est prius ad medium aliquod perueniat materia cuiuscumque secundum dispositiones,quam transeat ad dispositiones, & formam alterius. Ad primum argumentum neganda est maior , quod illa sit causa ob quam non possit generari proxime ignis ex aqua, sed alia longe diuersa, quam attulimus prqbantes nostram

sententiam. .

. Id secundum concessa maiori,quod ex aqua priusquam corvum p tur omnino,genetentus vapore ab igne,sicut producum tur exhalationes ex terrari neganda est minor, quod vapores

sint substantialiter aqua, aut exhalationes sint substantialiter terra, sed sunt mixta quaedam imperfecta, ut in primo libro ex professo probauimus.

n faciliorsit iransiim inter elementa Ombola, quam inter disjMbola

pressa est in hac re sententia Aristotelis capit. . huius

, libri textu 27 ubi asserit elementa symbola facilius trans mutari, quam diisymbola, quod probauit hoc argumento. Transitu ab uno ad aliud extremum eo est facilior, quo pauciora sunt vincenda impedimenta ad eum perficiendum . eo redditur dissicilior, quo plura extant impedimenta e transeus inter elementa symbola pauciora habet impedimenta vincenda,& transrus inter distymbola habet p. sergo facilior ille est, .dis icilior iste Minorem probat via ut ex uno

elemento symbolo generetur aliud, na tantum qualita necessario corrumpenda est , in qua contrariantur, nam in altera conuemunt, quae ideo non debet, nec potest corrumpi, cum

non sit Diqissa in Co6 le

606쪽

non sit contrarium, a quo corrumpatur , transitus vero interdillymbola duas habet qualitates contrarias impedientes, ideo necenario corrumpendas plura igitur habet impedimen . t necellario superanda, ut fiat, propterea difficilior est, sed facilior alter. Sed haee sententia Aristotesis videtur salsa, ratio eius friuola Probatur primum, quia elementa ideo sunt transmutabi-l a, uia contraria,ut docuit idemmet Aristoteles eodem capite .aduersus antiquiores Philosophos:ergo quo magis sunt comtraria , magis erunt transmutabilia in consequenter facilius; sed euidens est dissymbola esse magis contraria, cum contra ,rientur secundum utramque qualitatem: ergo erunt magis, ac

facilius transmutabilia. Quare facilior erit transitus inter ea, quam inter symbola Secundo, quia in generatione terrae ex aqua,terra agit in aquam per solam siccitatem parum activam: in generatione vero ignis ex eadem aqua agit ignis, non solum per siccitatem, sed per calorem maxime activum et ergo citius, atque facilius conuertet ignis aquam in se, quam terra eandem aquam in se, desideo facilior,in breuior erit transitus in ter elementa diffymbola, quam inter symbola Probatur secun Ledum, quia non est difficilius corrumpi duplicem qualitatem a duplici gente contrario , quam unam ab uno i sed in transitu elementi dissymboli corrumpuntur duae qualitates a duobus agentibus, cin transitu elementi symboli una ab uno: ergo aeque faciles, vel difficiles erunt Antecedens probatur, quia si duplicatur effectus , vel difficultas impedimenti vincendi ex parte passi, duplicatur etiam virtus activa ex parte agentis, per quam duplicatus estectus sine maiori difficultate producetur. Quate non est intelligibilis maior dissicultas in uno, quam in alio. Argumenta haec satis dissicilia , varias , atque diuersas

opiniones excitarunt inter authores circa modum defendendi sententiam Aristotelis. Non tamen referam omnes, sed eas tantum , quae sunt alicuius momenti prima

asserit faciliorem esse transitum inter elementa symbola, dedissiciliorem inter dissymbola , quia illa immediate trania

mutantur haec vero non , nisi prius conuertantur in mixtum , vel elementum symbolum. Vnde conuersio horum

duplicem includit transitum , nempe elementi dissym Ii in corpus medium , huius in aliud dissymbolum , notum est autem conuersionem duorum corporum difficiliorem esse conuersione unius, prolixiorem , desideo tranu

607쪽

Aristoteles Ita recentiores quidam interpretes. Sed hie modus dicendi in primis non potest esse ad mentem Aristotelis , quod sic probo Aristoteles ideo dixit transitum inter elementa dis- symbola dissiciliorem esse,quia plura debent vinci impedimenta,nempe plures qualitates contrariae corrumpi,pauciores vero

in transitu elementi symboli, non quia immediatus sit unus, mediatus alter,uel quia nam,vel plures includat conuersiones corporum ergo aliena est haec sententia ab eius mente. Et praeterea non soluit argumentum in principio factum, quia duo agentia maioris virtutis, videlicet duae qualitates contrariae, per quas agit elementum dissymbolum in aliud distymbolum, breuiori tempore,vel saltem in eodem possunt transmutare duo

corpora, ac num agens transmutat Vnum corpus, nempe elementum symbolum in aliud symbolum per unam tantum qu

litatem.

1 Ideo seeunda opinio tenet faciliorem esse transitum inter elementa symbola, quia una; illa qualitas contraria elementi symboli minus resistit alteri elemento symbolo agenti per alteram ei contrariam propter coniunctionem cum alia qualita: ete, in qua conueniunt. Gratia exempli humiditas aeris proptex coniunctionem cum calores, in quo conuenit cum igne minus resistit siccitati eiusdem ignis, quam humiditas aquae coniuncta cum frigiditate contraria calori eiusdem ignis, ricleo facilius, ac breuius conuertit ignis in se aerem, quam aquam,& eadem est ratio de caeteris elementis symbolis , atque di symbolis. Ita Toletus quaest. 9. huius libri, ubi pro se citat Diuum Thomam in Comentariis 4 capitis 3 immerito tamen, quia verba Diui Thomae valde diuersa sunt ab Loc sensu Asserit enim faciliorem esse transitum inter symbola, quia qualitas, in qua conueniunt, non resistit, in disymbolo vero resistit utraque qualitas contraria. Hic etiam modus dicendi non est ad mentem Aristotelis, quod sic probo. Aristoteles ideo asserit transitum inter symbola faciliorem esse, quia pauciora corrumpuntur, hoc est in symbolo una, in dissymbolo duae: sed quod illa una in symbolo plus, vel minus resistit, non est plura, vel pauciora corrumpi, nec aliquid efficit ad corruptionem plurium , vel pauciorum mec si minus resistat, verum est pauciora corrumpi, nec minus esset verum, si plus , vel aequaliter resisteret ergo hare minor resistentia, quae pro rationea astertur , aliena est a mente, ratione Aristotelis. Sed probatur quod sit falsa, quia qualitas illa, per quam resistit elementum symbolum, non solum est ei naturalis, sed naturaliter coniungitui cum alia , in qua conuenit eum alio elemento sumbolo,

608쪽

symbolo in saepe est principalis, hoc est per se primo, atque in

summo gradu conueniens tali elemento: ergo sicut habet in eo eandem vim agendi, immo domaiorem, quam in alio, in quo coniungitur cum qualitate contraria eidem elemento, ita habet eandem,aut maiorem resistentiam, ptaesertim cum coniun et esse soleat cum maiori densitate Gratia exempli si aqua agat in terram,non minus resistet ei siccitas terrae,quam resiste rei siccitas ignis, si in eum ageret, quia intensior est in terra quam in igne,& coniuncta cum summa densitate, magis naturalis est terrae, quam igni um per prius ei conueniat, igni

vero secundario.

Tertia opinio distinguit faciliorem aut difficiliorem transi 3'tum hoc modo Transitus in duplici sensu potest vocari facilior, vel difficilior initimo quidem, prout facilior idem sit, quod breuior, aut velocior, vel in minori tempore factus. In secundo vero, ita ut facilior non sit idem , quod breuior sed idem,quod eum minori difficultate factus,& iuxta hanc distinctionem dupliciter potest intelligi, quod transitus inter elementa symbola facilior, aut inter symbola difficilior sit in primo, vel in secundo sensu. Et si in primo sensu intelligatur pro breuiori, non est verum et si vero intelligatur in secundo sensu, verum est esse faciliorem, quia cum minori difficultate factus, sie debet intelligi opinio Aristotelis, quia in alio sensu non

potest esse vera,nec oportet ad alium sensum eam reducere. Ita Marsq. Io. huius lib. Saxon.q.8. Nimplius C6men. 6.q.2.4 in

recognitione eiusdem Commenti, ubi eam tribuit Philoppono asserenti hunc sensum valde consentaneum esse textui Graeco. Probant primo hunc esse sensum Aristotelis ex rationes, qua id probauit. Nam plura, vel pauciora ess,corrumpenda in uno, vel alio transitus, solum potest significare maiorem , vel minorem difficultatem eius, non maiorem vel minorem breuitatem temporis. Deinde ratione, quia si unum aliquod spa- otium percurrendum asperum sit, aliaque habeat impedimenta4 aliud vero planius, minoraque impedimenta habeat, bene

quidem sequitur difficilius esse pertransire illud, quam hoc, de . ideo transitum illius difficiliorem esse , huius vero faciliorem, quia plures sunt disseultates vincendae in illo, pauciores in hoc. Non tamen sequitur hunc fieri necessario in minori temopore , ille vet6 in maiori, vel longiori: ergo licet sequatur transitum inter elementa symbola faciliorem esse, quam inter dissymbola, quia plures qualitates contrariae ad illum perficiendum necenario debent corrumpi, pauciores vero ad perficiendum hunc,non sequitur faciliorem, hoe est breuiorem esse

609쪽

198 TR II De generatione corrupi.

Probatur minor, nam caetera patent, quia spatium illud asperum, poterit homo maiori agilitate praeditus velocius percurrere,in proinde transitu breuiori, quia plures difficultates breuiori tempore vincet quam multo minorem habens agilitatem Pergo cum elementum distymbolum agens in aliud disesymbolum sit agens maioris virtutis , cum agat per duas qualitates , alteram aliquando summae activitatis, semper sum mae intensionis,sequitur posse in minori tempore,vel altem in eodem corrumpere utramque qualitatem resistentem, quam elementum symbolum minoris longe virtutis ad agendum, unam qualitatem resistentem. Quare non potest esse vera opinio Aristotelis de transitu faciliori pro breuiori. 4 Nostra tamen sententia est huic opposita, quod transitus inter elementa symbola in utroque sensu facilior sit ex naturaxei,4 ideo semper, necessario, ita ut non solum cum minoti diffieultate fiat, sed etiam breuiori tempore. Haec est expressa apud Aristotelem, quia in utraque translatione expresse habetur utrumque verbum,nempe facilius,atque velocius. Ita enim habentur verba in antiqua Dissert autem in citius, ct tardius.

Ofacili- ae difficilisu quacumque enim habent dimbolum ad

nuteam: velox horum est transmutatio quacumque autem mih bent, tarda Alia vero transatio ita habet. Disserent tamen celerius, ardius , itemfacilim , dissiciliusque, alia aliis transimulatisnem subeunt.Immo in textu Graeco habetur exprsse virumque verbum;dicitur enim εατLν.quod est celerius,& αο, quod est facilius. Ita etiam sentit Diuus homas in commentariis eorumdem verborum. Ita Toletus, licet alia ratione eam defendat,quam refutauimus,& plures recentiores.Probatur autem Opinione ratione D.Thomae ubi supra,quia qualitates elementorum oriuntur a formis substantialibus eorum silla ergo elementa, quae maiorem habent conuenientiam in qualitatibus, habent etiam maiorem conuenientiam in formis substantialibus,, consequenter in dispositionibus requisitis in materia ad introductionem:& huiusmodi sunt elementa symbola,ve per se 4 est manifestum.Vnde sequitur materiam utriusque similes prinhabere dispositiones magna ex parte ad recipiendam sermam alterius; sed in materia praehabente similes dispositiones alicui formae, minor gradus sufficit illius dispositionis, quae deficit,

atque contraria est, ut introducatur talis forma, ideo facilius, ac velocius introducitur in ea, quam in alia praehabente omnino dissimiles, atque contrarias dispositiones, etiam ab agente minoris utitutis Dergo facilior, breuior erit transitus inter elementa symbola, quam inter dinymb.la. Probatur conse

610쪽

consequentia, quia illa praehabet similes dispositiones, haec vero prorsus dillimite desomnino contraria, quae ideo tacilius, ac breuius introducctur. Quod hoc exemplo declarari potest, ut vicar umenti melius percipiatuI.Calor,qui est in ferro candentes, non sufficit ad introductionem formae ignis in materia eiusl, minor sumciet ad eam introducendam ii materia stu-pae, Quod patet euidenter, cum idem calor ferri sufficiens ad introducendam eandem formam ignis in stupa 4 ratio huius disterentiae non potcst esse alia , quam quae ex parte dispositionum , Quae praehabentur in materia, sumitur, nam In terro et frigiditas maxima cum maxima densitate, atque etiam aliqu ilium iditas: auae omnes contrariae sunt dispositionibus ignis i in stupa vero dantur siccitas,raritas, aliae,que; similes iunt dispositionibus eiusdem ignis x propterca cum minori calore a facilius, ac velocius introducitur in eam forma ignis, quam in materia serri,& ita contingit in elementis symbolis,atque dil-

symbolis;nam aer praehabet plures dispositiones similes dispositionibus ignis,nempe calorem,raritatem, leuiratem,&c qui bus caret omnino aqua, immo praehabet omnes contrarias, A 3 ideo necesse est, ut siccitas, quae deficit, in minori gradu sufficiat; atque etiam parua illa incensio caloris,in raritatis, ac leuitatis, ideo facilius,ac breuiori tempore producantur,etiam ab uno solo agente, introducatur forma. Elementum verodissymbolum praehabet omnes dispositiones non solum diueriasas, sed omnino contrarias, per quas materia eius valde inepta est ad recipiendum proprias elementi dissymboli, ut aqua habet non solum Ligiditatem summam,in prope summam humiditatem,sed densitatem magnam; ratione cuius fortius resistit dispositionibus ignis in propter hanc ineptitudinem materiae maiorem intensionem contrariarum qualitatum debet imprimere ignis in aquam ad introductionem propriae sormae,&hinc sit, ut etiam per utramque qualitatem operetur, non lum dissicilius propter plura contraria corrumpenda, sed tardius propter maximam indispositionem materiae x et idem contrariis qualitatibus, Maliis Iesultantem. Secundo probatur, quia summum summo modo dimcilius 44 vincitur, quam non summum, vel quam summum, non tamen summo modo,sed ut ignis fiat ex aqua,vincenda est summa frigiditas aquae, summo modo,hoc est per productionem caloris secundum sammam intensionem, vel certe paulo minorem, Ut autem fiat ex aere,non cli vincendum summum summo modo,nec etiam per tantam intensione oppositae qualitatis, ted pes longe minore,quia ignis non requirit summam siccitatem, ted

SEARCH

MENU NAVIGATION