장음표시 사용
91쪽
SEA, acceptio satis propria est,in omnem,ac solam alterationem Physicam comprehendit rideo secundum eam desinienda erit hoc loco aleeratio,vt intelligamus quid sit, eamque a generatione distinguamus.Talis vero definitio eius assignari potest. Alterat est motu P0 Π- , qui ante contrari qualitates,ersatur. In qua motus Physicus ponitur pro genere,quia in eo eonuenit alteratio cum augmentatione, Malijs mutationibus Physicis,a quibus per caeteras particulas distin xuitur,& primo a muritionibus instantaneis,aut etiam succcssiuis,quae non versantur inter contrarios terminos, sed contra dictorie,vel priuatiue tantum oppositos:alteratio vero eo ipso, quod versatur inter qualitates contrarias,versatur inter terminos posithaos , quia vera eontrarietas inter extrema positiva solum reperitur.Distinguitur etiam a caeteris motibus successi-uis,qui versantur suo modo inter contrarios in positivos termino lex eo,quod ad qualitatem tedit tamquam ad terminum ad quem:alii vero motus ad quantitatem,vel ubi mam unitas,
atque distinctio specifica motus a solo termino ad quem sumitur,ab utroque vero,nempe a quo in ad quem, sumitur distinctio quasi generica,quia motus illi, qui inter terminum a quo, ad quem positivos versantur, genere distinguuntur ab alijs, qui versantur inter priuatiue,aut contradictori oppositos,qui nomine mutationum significati solent.
Quomodo distinguatur alteratio a generatione.
ib, D Raeter uniuersalem modum distinguendi alterationem ac mutationibus instantaneis , quae vcrsantur inter terminos
contradictorie,vel priuatiue oppositos, inter quos numerantur
generatio,& corruptio lubstantialis, specialiter nunc distinguenda est ab eisdem .Et licet in multis differat,iria sunt principua,quae ex principijs Aristotelis manifeste colligutur.Priina differentia essentialis est ex parte terminoru ad quos tendunt; nam generatio terminatur per se ad substantiam iteratio ad qualitaterme qua sequitur alia ei proxima;nam cum substantia persecareat latitudine graduali,4 in indivisibili consistat, per se petit simul,aut in instanti fieri; non nisi per accigens
succossiue fieri potest squalitas vero habens per se contrarium petit ex opposito fieri successive ita alteratio secnndum propriam naturam facta successivus notus est &licet possitieri in instanti per potentiam Dei absolutam , t s. lib. Phys. ostendi
92쪽
ostendimus, quia in momento potest Deus totam resistentiam contrarij vinceres hoc non tollit primum, quia conriderata natura contrariarviaequalitatum, virtute naturali earum,perquam resistentia unius vincenda est ad introductionem alterius in eodem subiecto,non potest in momento,sed paulatim incin ex consequenti,nec potest alteratio simul-ut in instanti fiebri, sed successionem postulat Tertia differentia sequitur etiam ex prima, Tumitur in ordine ad libiectum, nam si alteratio per se tendit ad qualitatem, generatio vero mutatio est circa substantiam. Sequitur subie ira huius materiam solam esse debere, quia forma de nouo fit atque etiam substantiale com' positum , Nola materia potest mutari ab una forma substantiali in alteram. Alteratio vero mutationem dicit circa solam qualitatem, non circa substantiam rei, quam praesupponit permanentem sub utroque termino a quo, ad quem sin ideo subiectum alterationis non est materia nuda, sed compositum , substantiales, vel saltem materia informata substantiali iarma iuxta mersas opiniones , de quibus inferius disputabitur. Omitto minores alias differentias ab aliis explicatas, quia tros ista sunt praecipuae '
asteratio censeretur 'DVbium hoc pertinet ad connexionem alterationis cum
generatione substantiali, an adeo naturalis sit, ut si generatio effet naturaliter impossibilis, censeretur etiam imponi bilis alterati, vel adhuc possibilis foret. Desumpsit vero occasionem ex Aristot. cap. I. huius lib. text. I. ubi ita naturaliter esse connexam alterationem cum generatione docet, ut impossibilis haec censeretur, si illa non posset dari in rerum natura, his verbis Luapropter, si non sit possibile ex Defieri aquam, neque ex aqua terram , neru ex albo nigrum, neque ex molli duiarum , eadem autem ratio, is de aliis, hoe autem erat alteratis. Sed ex alia parte videtur non habere necessariam connexionem cum alteratione,quia alteratio non versatur circa substantiam, sed eam praesupponit; alteram,aut alteratam facit secundum qualitatem vergo licet nunquam generaretur de nouo substantia,posset alterari,sicut videmus suo modo alteraii corpota coelestia per illuminationem,licet non sint generabilia.
93쪽
81 Lib. me generationes corrupi.
Disendum tamen est, alterationem propriam,de qua loquimur, Qquam definiuimus, naturalem connexionem habere cum generatione substantiali, ideo silvi esset impossibilis naturaliter, etiam esset impossibilis naturaliter alteratio. Probatur hac ratione: alteratio propria est motus Physicus,qui ve satur inter qualitates proprie contrarias: ergo sua natura disponit subiectum ad eorruptionem,ad differentiam alterationis impropriae, quae potius perficit subiectum, ut sensatio, intelle-etio, illuminatio sed non corrumpitur una substantia, nisi ut generetur altera, quia natura non intendit per se primo corruptionem , sed solum propter generationem: ergo de primo ad ultimum alteratio ordinatur naturaliter ad generationem:quare si haec non esset possibilis, nec alteratio naturaliter censeretur possibilis, nam deficiente fines, naturaliter quoque deficie medium ex se ad illum ordinatum. Testimonium autem Aristotelis, licet sit pro nostra sententia adductum,longe diuersum habet sensum,ut ex contextu fa-eil potest intelligi quitur enim aduersus Empedoclem duo asserentem:primum,nunquam posse transmutari unum elementum in aliud,nec ideo unum ex alio generari. Secundum,qualitates elementorum tam primas,quam secundas,ut calor, frigiditas, humiditas,& siccitas, durities, mollitudo in similes esse proprias passiones eorundem elementorum.Quo supposito euidenter sequitur non posse eeundum easdem qualitates transmutari, quia impossibile est transmutationem fieri secundum proprias passiones , si non potest fieri secundum substantiam, quam naturaliter sequuntur in cum transmutatio secundum illas qualitates vero sit alteratio, inseri Aristoteles, quod sicut non est possibilis generatio substantialis apud Empedoclem; ita non est possibilis mutatio secundum qualitates apud ipsum,que: cum re vera sit alteratio, haec etiam erat apud ipsum impossibilis. in1id sit autem sentiendum de connexione naturali verae generationis, verae alterationis secundum se in eo loco non docet, ex aliis vero eius principiis deduci potest quod asserimus, nempe connexionem naturalem habere hanc cum illa, Scita,si impossibilis esset naturaliter generatio, impossibilis quoque centcnda esset naturaliter alteratio. Probatur secund5,quia si impossibilis esset naturaliter generatio,impolssibilis etiam esset naturaliter corruptio;que mon intenditur per se primo a natura sed secundario, in quantum consequitur necessario generationem:erso sublata generatione naturaliter aufertur corruptio. Quare equitur hanc est naturaliter impodibilem, si impossibilis esset naturaliter petieratio. Sed
94쪽
Sed quid dicendu secundum potentiam Dei absolutam Reia pondeo etiam hoc modo esse verum, quod si impossibili esset eneratio secundu hanc potentia, impossibilis quoque esset alteratio propria, de qua loquimur. Probatur hoc argum quia si implicaret contradictione dari generatione in Ieru natura,etia implicaret dari corruptione Probatur eludenter ex corpora bus coelestibus,quibus, supposito quod repugnat omnino generari, eode modo lepugnat corrupi:& uniuersaliter loquendo,si repugnaret materia mutari a priuatione formiad eandem formam,
quod intrinsecui est generationi substantiali)etiam repugnaret mutari a forma substantiali ad priuationem eius . quod est intrinsecum corruptioni substantiali. Probatur paritas rationis, quia eo ipso, quod posset mutari materia a forma ad priuationem eius, 'ossibilis foret priuatio formae in materia , sed priuatio dicit negationem cum aptitudine;erso possibilis citat aptitudo in matcria ad recipiendam aliam formam .Et ex aptitudine insertur euidenter, posse eam recipere, consequenter mutari ad illam ex priuatione,quam mutationem patet esse generationem;ergo possibilitas corruptionis inseri necessario possibilitatem generationis quare si impossibilis foret generatio, etiam foret inpossibilis corruptio. Ea quo etiam infertur ne cessario impossibilitas alterationis,quod sc probo.lPropria alteratio essentialiter habet quod inter qualitates positive contrarias versetur, in quo distinguitur a mutationibus, quae versantur inter terminos priuatiue oppositos, quales sunt generatio, corruptio,illuminatio;sed qualitates contrariae ab intrinseco habent, posse ab eode subiecto mutuo se expellere,& mutua expulsio dicit intrinsecum ordinem ad expulsionem formet substantialis saltem pollibilenuiquam patet esse substantialem corruptionem aergo si haae implicaret contradictiooem, etiam implicaret alteratio propria. Quodprobatur secundo a posterio-xi,in corporibus coelestibus, quae lupposito quod sint ingenerabilia, incorruptibilia, non habent capacitatem recipiendi aecidentia proprie contraria, ut calorem, frigus: unde nec possunt tangi, quia omnium qualitatum tangibilium incapacia sunt. Quod ita verum esse existimo , ut nec per potentiam Dei absolutam possint tangi, vel calorem, aut frigus recipere, quia capacitate omnimoda carent recipiendi talia accidentia, eo fere modo, quo incapacia sunt recipiendi accidentia spiritualia: ex quo sequitur necesse capacia alterationis propria ad talia accidentia contraria per se terminatae , si ergo impossibiles forent omnibus modis generatio,& corruptio quorumlibet corporum Pimpossibilis esset omnino alteratio.
95쪽
8 Lib. I De generationeis corrupi.
Halteratio sit motis continuus 'TItulus quaestionis intelligitur de sola alteratione propria,
quae versatur inter qualitates contrarias , disponit subiectum ad corruptionem , qualis est calefactio, aut infrigidati, non de impropria, quae nec versatur inter contrarias qualitates , nec disponit subiectum ad corruptionem, qualis ea illuminatio secundum suam naturam accepta Propria autem alteratio duplex est ona vocatur extensi, alia intensio. xtenso d1citur illa, per quam extenditur ciualitas per diuersas partes subiecti, ut dum calor, qui est in sola manu, se extendit ad brachium,in alias partes corporis Intensio vero est alteratio, perquam perficitur qualitas circa eandem partem subiecti per additionem alicuius gradus noui, vel quia magis radicatur in eadem parte,ut si caloi,qui et in digito,vel manu in eodem digito, vel manu perficiatur. Quaestio autem intelligitur de utraque alteratione tam extensionis, quam intensionis,de quibus quaerit,an sint motus continui, hoc est, an fiant per tempus eontinumm, in quo pars post partem extensiionis,vel intensionis qualitatis acquiratur sine ulla interruptione. Et prima opinio asserit utramque alterationem esse successiuam , extensionem vero non esse ullo modo continuam, sed fieri in diuersis instantibus temporis per partcs minimas subiecti Meum instantia temporis non sibi succedant immediate, nee possint esse continua, sed inter quaelibet duo, medium sit tempus, non esse possibile, quod alteratio quoad extensionem fiat motu continuo, quamuis fiat successive, in quantum unum
instans succedit post alterum. Itaque hoc modo fit alteratici quantum ad extensionem, ut dum ignis exempli gratia happlicatur ligno, per aliquod tempus disponat minimam quandam partem eius, ita ut minor nec possit disponi, nec in ea in-tioduci calor in instanti autem terminatiuo illius temporis introducat calorem in eadem minima parte, non ita ut prius eum introducat in medietatem eius , sed simul, absque.successione in tota, singulis eius partibus. Tempore autem sequenti disponat aliam partem minimam, in instanti terminatiuo eiusdem temporis, simul etiam introducat in ea calorem, sic de caeteris instancibus , in quibus iit extensio caloris per alias partes minimas , uousque cxtendatur ad totum lignum in hoc est fieri extensionem per minima, ton continue , quia in partibus temporis intermediis non fit extensio
96쪽
Ca'. IIII. Tract. III. Quae t. II. s
caloris,sed disponitur minima pars 1 Abieiai, ut in instanti terminatiuo extendatur.
Eamdem vero alterationem quo ad intensionem continuam x gesse docet haec sententia, quia toro tempore medio inter instantia, in quibus extenditur qualitas per partes minimas subiecti, intenditur in eisdem partibus.Ita ut tempore immediato post primum instans, in quo producitur in prima parte subiecti, perficiatur in eadem usque ad secundum instans extensionis ad secundam partem, in qua etiam intenditur tempore sta . tim sequenti,, cum tempus sit continuum, continue etiam fualteratio secundum intensionem .Haec est opinio Egidi i .lib. de Generatione'. is quam videtur sequi Iand . . lib. Phys.
q. 8.probabitur autem simul cum sequenti. Secunda opinio tenet alterationem, non eue continuam ullo modo,hoc est,nec secundum extensionem,nec secundum in
ensionem, sed utroque modo fieri per minima, Mideo viroque modo discrete , ita ut sicut in tempore non extenditur calor, sed quiescit mobile ab alteratione extensii ,αdisponitur minima pars subiecti, ut in instanti terminatiuo eiusdem temporis per eam simul extendat Vita in tempore disponitur ea . dem pars ad intensionem, 'uiescit ab alteratione intensi . . in eodem instanti terminatiuo simul intenditur calor in eadem parte Ita Capreolus in .distinct. .quaest.2.art. 2.SOnZinas X. lib.Metaph.q. .lauellus,& Ferra. 8.lib.Phycq.7.Probatur testimonio Aristotelis 8.lib.Phys tex. 13 ubi de omni alteration negat exprene, quod sit continua his verbis:Dicere alterationemferi continue eis aduersari valde manifestis. Et lib. 6.tex. 8ά uniuersaliter docet motus, qui versantur inter terminosYontrarios non posse continuari,& ideo ina. lib.text.6j. 66.yrObat motus sursum,& deorsum eiusdem corporis necessario interrumpi in puncto reflexionis, quia cum sint, contrari j, non possunt continuata. Ex altera vero parte asserit Physicorum in principio , motum proprie dictum qualis est alte ratio versari inter terminos contrarios , in quo distinguitur a generatione. Et ex utroque sequitur alterationem
a calido in frigidum , vel ab albo in nigrum non posse fieri
Probatur deinde ratione de utraque alteratione extensiostiis, ii & intensionis:primo , quia si utraque sit motus continuus, sequitur in quolibet instanti continui temporis, in quo fit, ex-nsam esse qualitatem ad nouam partem subiecti, mouam istem , vel gradum intensionis esse productum sed instantia euitate tempotis sunt actu infinita , ergo verum exit, p
97쪽
8 Lib. De generatione se corrupi.
spatio horie. v. g. per quam fit extensio, vel intensio continu qualitatem esse extentam,atque intensam in infinitum, hoc eliad infinitas partes subiecti i& infinitas partes intensionis habe Le,& aequales quidem, vel aliquotas i quia in quolibet instanti verum est extensam esse qualitatem ad nouam partem subiecti, atque distinctam ab ea ad quam fuit intensa in instanti praece dente,& distinctum gradum intensionis habere ab eo,quem habuit in instanti praecedente,quae cum falsa sint,falsum erit,quod utraque alteratio sit continua. Secundo,qui si tempore continuo fit utraque alteratio ; vel
in singulis instantibus eiusdem temporis producitur aliquid
cxtensionis, atque intensionis, vel nihil, si producitur aliquid, non potest successive,neque continue produci,quia in instanti, nec successo, neque continuitas este potest ergo quantum ad ea, qua producuntur in instantibus, non potest esse alteratio continua:si vero nihil producitur in instantibus Dergo quiescit in eis mobile,rnotusque interrumpetur,& discontinuabitur. Tertio,de solo motu intensionis sic probatur, quia qualitas contraria secundum omnes gradus intensionis expellitur simul, aut in instanti a subiecto ergo tota qualitas, per quam expellitur secundum omnes gradus intensionis, simul introducitur in eodem subiccto Mideo non per motum intensionis successivum, vel continuum. Probatur antecedens, quia octo gradus frigoris, quos habet aqua , sunt ciusdem speciei, atque etiam idem numero,&ex consequenti sunt prorsus eiusdem
rationis: ergo non et maior ratio ob quam unus eorum prius
expellatur, quam alter, quare vel nullus expellitur, vel omnes simul sed expelluntur per introductionem caloris: ergo omnes etiam gradus caloris simul introducentur,& non successive per
Tertia opinio asserit alterationem semper esse successivam, atque continuam , siue secundum extensionem , siue secundum intensionem accipiatur. Haec ei communis, quam sequuntur omnes fere interpretes Arit tot . . , lib. Phys locis inserius citandis,atque etiam cap. . huius lib.& est vera,& tenenda,nam
primo olligitur euidenter ex principiis eiusdem Arist.qui tria
docet de motu Primum est, motum proprie dictum, ut distinguitur a mutatione tres tantum habere species, nempe alterationem, augmentationem,& lationem. Ita habetur s. lib. Phus text. 8 his verbis: Relinquitur secundum qualitatem, o quantitarem , is ubi motum essesolum, Secundo docet omnem motum proprie dictum esIe continuum , text. 39. his verbis: aeuoniam autem continum omnis motus est, simplιeiter quidem
98쪽
unum , is continuum esse, necesse est. Iod confirmat text. I. ubi agens de unitate numerica motus asserit,motum esse unum numero, si sit continuus , continuum vero esse, si fiat tempore continuo , si autem interrumpatur tempus,& mobile ouiescat, post aliquod tempus moueatur, non esse iam eumdem numero motum, sed alium numero distinctum. Ex quibus hoc argumentum euidens colligitur, omnis motus apud Aristote lem est continuus in fit tempore continuo sed alteratio tam secundum extensionem, quam secundum intensionem est proprie motus Pergo utroque modo est continua. Tertio alserit
quod sicut in instantibus non est tempus,nec in punctis magnitudo sed haec,& illud habent partes diuisbiles in infinitum,ineutrum componitur ex indivisibilibus , ita etiam motus non est in instanti,neque componitur ex indivisibilibus, sed ex partibus eontinuis,in diuisibilibus in infinitum. s. lib. Phys his verbis : Eiusdem rationis est is magnitudinem se temtu , morum ex indivisibilibu componi, o diuidi in indivisibilia, aut nullum. Ex quo aliud argumentum non minus euidens colligitur aduersus primam, secundam opinionem hoc modo: motus secundum Aristotelem non fit in instantibus temporis, sed in partibus eius continuis neque componitur ex indiuisibilibus:sed alteratio tam secundum extensionam, quam secundum intensionem est verε,& proprie motus:ergo falsa est vir, que opinio,quae asserit fieri in instantibus temporis, non in partibus eius,fieri etiam modo indivisibili per minima,ex quibus componitur.
Probatur deinde ratione utramque opinionem esse salsam: primo, quia si agens approximatum passo in instanti producit
minimum caloris, aut tempore statim sequenti agit, aut non: non agere repugnat, quia ab agente approximato naturaliter
emanat acti, nec potest afferri alia ratio ad probandum,quod in instanti producat minimum qualitatis , nisi quia virtutem agendi habet passo approximatam: qua ratione ergo dicitur agere in instanti probatur euidenter agere tempore statim sequenti: si vero agit , ergo aliquid producit circa palsum. Probatur euidenter consequentia, quia non potumdari actio sine termino producto, sed nihil potest producere praeter qualitatem Dergo falsum est , quod in tempore non detur alteratio, quae non est aliud, quam productio qualitatis. Sed dicunt agere quidem tempore sequenti,in producere qualitatem , non eamdem circa quam versatur alteratio, sed aliam, ae est qua
si dispositio subiecti ad illam,ut si agens sit ignis non producit tempore sequenti calorem ed raritateni quanda disponentem
99쪽
88 Lib. I. egeneratione ct corruptis.
lignum ad recipiendum aliud minimum caloris in instanti terminatiuo ei uidem temporis Hoc tamen falsum est in argu mento non satisfacit. Probo eis fal: um , quia vel ignis simul producit utramque qualitatem, nempe calorem, laritatem scam per utramque qualitatem in se existentem naturaliter peretur,vel si aliquam producit prius,haec erit calo quia fortior est calor ignis, maioris activitatis ad agendum, quam raritas pergo prius producet calorem,quam raritatem in aqua. Et si dixeris ex parte sui verum este, sed ex parte subiecti necesse est praecedere raritatem illud disponente ad recipiendum calorem. Probatur hoc esse falsum in contra experientiam, quia aqua inclusa in vase vitreo undique clauio calefit a Sole, vel igne,in non rarefit, quia statim plenum vas confringet tur: ergo producitur calor per alterationem sine raritate pra uia;quare salsum est,quod raritas sit dispositio necessaria ad calorem consequenter , quod ignis tempore statim sequente producat raritatem disponentem, & non calorem. Quod vero non satisfaciat argumento, etiam si verum esset, raritatem in tempore producere, ita probo Raritas est qualitas quaedam, ut docet expresse Arist.multis locis,& concedit utraque opinio Mest qualitas habens contrarium, nempe densitatem Pergo productio raritatis est propria alteratio facta in tempor intermedio,&non in instantibu ,nec per minima modo indivisibili: sed vere continua, sicut tein pus, in quo fit. Haec igitur solutio non solum argumentum non soluit, sed ex ea probatur falsam
esse utramque o purionem, iod alteratio non sit continua.
L Secunda ratio procedit de illuminatione, quae licet non sit propria alteratio, quia lux non habet contrarium, nec per se sit successiva, hoc tamen habet per accidens, quia Iuminosum approximatur corpor opaco per motum localem successivum,ut patet in Sole illuminante hoc emispherium: ab ea itaque tale argumentum desumitur Agens naturale quo propinquius
est passo fortius agit in ipsum: ergo quo Sol propinquior fit per motum localem huic emispherio, intensius illud illuminat: quod etiam est experientia notum,cum constet meridiano tempore intensius producere lumen,quam matutino:scd motus localis solis est successivus,& continuus,ut fatentur aduersarij: ergo approximatur agens pasta motu successivo, atque continuo:vnde sequitur illuminationem esse successivam,atque continuam,& a fortiori alterationem propriam, quae versatur inter qualita s contrarias, quia resistentia contrari non potest in momento, aut simul superari, sed successive . continue.
Nec potest ulla ratio probabilis afferri propter quam Sol-pproxi
100쪽
approximatust a iri, eum non illumine tempore intermedio, sed necessario concedendum est agens naturale eo tempore,
quo approximatum est passo, nihil in ipsum agere : cum non habeat locum in illeminatione disposito raritatis,ad eam misnime requisitam.
Ad primum testimonium Aristot hae distinctione respondeo, in duolici tenta potest dici motus continuus. Primus sensus est,quod nunquam interrumpatur,sed sine principio, & fine tendat mobile, vel saltem a puncto in quo incipit,sine ulla imterruptione temporis moueatur, atque etiam sine ullo termino, in quo quiescat. Secundus sensus est,quod licet motus non semper duret, sed aliquando interrumpatur per quietem, eo tamen tempore , quo fit, continue fiat, mon in instantibus temporis, ted in partibus eius continuis Aristoteles ergo loco citato in argumento de solo primo modo continuitatis loquebatur intendens probare corpora non esse in continuo motu , hoc est , non semper moueri, sed aliquando interrumpere motum aduersus quosdam antiquiores Philosophosiis in eodem sensu asseruit, quod qui dicit alterationem fieri continue, aduersatur valde mamiastic cum experientia constet aliquando interrumpi. Quod verillimum est, sed nora tollit esse continuam in secundo sensu, nam continue fieri eo tempore, quo durat,omni motui proprie sumpto necessario couenit,ut ideminet Aristoteles locis pro nosti sententia citatis expresse docet, in quibus eumdem sensum tenet,non primum. Secundum testimonium nihil probat contra nostram sen 1 tentiam,nam in omni motu a contrario in contrarium reperitur productio unius qualitatis, corruptio alterius,ut in calefactione productio caloris,& corruptio frigoris, quas dicimus esse continuas in se, non inter se, hoc est, qua ibet esse continuam per proprias partes aliquo modo copulatas , non tamen esse continuam cum alia cita ut calefactio continuetur cum corruptione frigoris, hoc enim bene probatur repugnare ex verbis Aristotelis, in quibus non negatur propria continuatio cuius ibet motus per suas partes,& indivisibilia. Ad primum argumentum, negandum est, quod in instant bus temporis producantur partes qualitatis intensionis,vel ex tensionis,quia sicut in instanti non datur alteratio,nec motus. tia nec producitur pars qualitatis aed licet non producat pars in instanti, verum est in eo esse productam per partent motus' cedentem in cum instantia sint actu infinita , videtur adhuc probare argumentum quod infinita qualitas producatur secundum insensionem, extensionem , si altera a