Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. De Cocceii ... sub titulo Grotii Illustrati antea editis, nunc

발행: 1759년

분량: 717페이지

출처: archive.org

분류:

141쪽

militer eoniecturis opus est, quoties in Pactis est μι - α , speetes quae

dam repugnantiae. Tunc enim conjecturae quaerendae sunt, quae partes alias aliis concilient, si fieri potest; st nam si certa sit pugna , quod posterius inter' contrahentes placuit, prioribus derogabit: quia uno tempore nemo contraria potuit voluisse; dc ea natura est actuum , quia a voluntate pendent. Φ ut novo actu voluntatis dilaedi inde possit , δ' sive μενυιεμοῦς ex parte M a , ut in lege, di testamento, sue conjunctim, ut in contractibus, dc pactis. Hune locum Rhetores vocant a --rnaμιας . Et his quidem casibus verborum evidens obscuritas Φ cogit recurrere ad conjecturas. a. Interdum vero ipsae coniecturae ita evidentes sunt, Φ ut sponte se inee rant, etiam contra receptiorem verborum significatum. Hunc locum Graeei Rhetores vocant πεώ m b διανο ας ' Latini ex scripto, & sententia scripti. Φ ei autem, ex quibus voluntatis coniecturae promuntur , praecipuitant a7 Φ ex materia, Φ ex effectu, Φ ex conjunctis om Ei νb. V. P Φ Εκ materia, m Φ ut vox diei, si triginta dierum pactae sint induetae οῦ in tres a non debet de diebus νη naturalibus, sed civilibus intelligi: Φ id enim maia D 1 ct tetiae eongruit. Φ Ita verbum donare n sumitur pro transigere ex negotii qiaitate. Φ Sic armorum vox, quae modo belli instrumenta , modo milites. D. armatos significat, pro materia aut hunc, aut illum in modum erit interps mat tanda. Ita homines qui reddere promisit, vivos , non mortuos reddere de- ρη ct bet, Φeontra, quam ea villati sunt Plataeenses. Et serrum deponere jussi.

satisseeerunt . si gladium deponant, in non & fibulas, ee quod Pericles argutabatur: & exitus ex urbe liber intelligi debet. ita ut oc iter tutum sit, Φ contra, quam secit 3 Alexander. Et pars dimidia navium in di visione. integrarum intelligi debet , . non sectarum, eontra quam ff Romani Antiocho secerunt. . De similibus idem esto judietum.. stiris ' Ex effecta , o in quo praecipuum est e si vox ex usu receptiore sumta

in lora a I effe- absurdo .

Ex maloia 3 Tertullianus de pudicitur ex materia Hor. daretendus est sermo is Idem habet libro de Resurrectione earnis.c Ire hoc opere leguntur verba ab Auctore adlata . nisi quod pro voce sensus male scripserit Sermo. Cap. 3'. In Libro autem de Puduma cap. 1. de seqq ex hae regulantinnulla loea Scripturae interpretari cona tur TeνrnIlianus ι verba autem ipsa regulae non reperio. I. B.

GRO NOVII.

Personae voluntas , ut cum legislator legem, testator testamentum mutat; sive plures, de minimam duos consentire rte si EE σσων ἰαι arbitrariis letibus. ad Herenn. r. ii. Aatinomiam . Quintil.

mareria γ Cum aliquid in nostromcommodum interpretamur ideo, quia verba in tali materia it1 aeeipi soleant. l 1 m ω tibias Qui constant. dum sol est supra hemisphaerium nostrum. io Ciυilibus Qui sunt 14. horirum I. s. D. de Feriis, o dilat. Getι. 3. 2.1. Donare pro transigero γ Litem finire

xi Non , Mialas Quibus adstringebae

pallia . . . F

x3 Alexanare Diod. Sie. I . 84. Polya n ν Str. 4. 3. Im Alexand. 13ν. Adde Plutarchum. Vir. Alex. P. 698. C. quam sorte indie re voluit Vie Doctissimus in ne

ne istius Notulae . I. B. re Rese et id FRONTINUS, strata

εὶ Natrii illud VALERIUS MAXIM.

libro VII. eap. t. ν. 4. Vergin aliter LIq

142쪽

effectum post se traheret a ratione alienum. In ambigui eiam vore ea potἰus accipienda est interpretatio p, Φ quae vitio caret. st Itaque non aumittenda ν L. I c gg Erasidae cavillatio q, qui pollicitus agio Baeoto se decessurum, negabat bu a. agrum Boeotum esse , quem exercitu insideret, . quasi de bellica possessione. ι' t 'non de finibus antiquis ea vox intelligenda esset: quo Φ sensu inanis fuerat ετι

pactio. . . .

VII. g Conjuncta sunt aut origine , ν aut etiam loeo. Con itincta origi- ne sunt, quae ex eadem Voluntate proficiscuntur, etiamsi alio loeo, & Mea- 'fione dicta , in unde conjectura nascitur, quia δ' in dubio voluntas creditur P. ... sibi fuisse consentiens. Sic apud Homerum quod dictum erat inter Parid em , ιου. de Menelaum, s ut victori Helena cederet, ex t posterioribus ita erit eum. 3nendum, . ut victor is demum intelligatur, qui alterum oeciderit. Φ Ratio. 1 3. 9

omissa eo , quod est obscuriu . 33. VIII. Inter ea, Φ quae dc loco conjuncta sunt , vim praeelpuam habet h νε P ratio legis, quam cum mente multi confundunt, . cum unum sit ex in . I7φν diciis, quibus mentem venamur. . Est tamen inter conjecturas haee validissi- 'i'ma , . si certo constet, aliqua ratione, tanquam causa unica , voluntatem suisse motam; ρ nam taepe rationes sunt plures: interdum& . praeter rationem voluntas semet ex vi libertatis suae determinat, ouod ad obligati nem producendam sufficit. Φ Hoc modo hh donatio ob nuptias iacta vim non habebit. si nuptiae secutae non sint AIX. Caeterum, sciendum est, ' voces multas habere signifieat ἰones plures, alteram strictiorem, alteram laxiorem: quod multis eκ causis evenit, Φ aut quia specierum uni nomen geperis adhaeret, ut in vocibus ετ cognationis,

t Conjuncta fune aut origine . aut etiam I.ee Bene Augustanus contra Adimantum e. t . Particusas quasdam de si rapturis oti-

24 In dubio Ubi non exploratum est . aliquem voluntatem mutasse, ereditur idem velle . quod aliquando se voluisse significavit ac Ratio Iegis eum mente Ratio est caula, quae legulatorem movit . ut legem Ponereti mens, sentencia, seu id, qaod ex verbis recte acceptis colligitur. 16 Prater rationem voluntas Non ratio, sed libido, sed fortuitus animi motus seeit dacernere, consentire. Promittere. ιν Coin iovis Nam eo Inalis in xene re est vel aena io, vel cognatar in speeie radoptis est vel arrogatio, vel adoptio .c it Non Br Da. Dueis Lacedamantiarum, sed Praecon 3 ao Mhmiensibus natis .. Inspice locum Thur1di4 s. in ora libri di- 1linctias designatum. I. B.

hh Exemplum istud non suo Deo

Politum. quum pertineat ad superiora , Si

certo constet alaqua rata ne tamquam caust

timea &c. Deinde ibi nihil obscurum , nihil ambiguam: & exceptio manifesso sequis

143쪽

& adopi Ionἰs, item in nominibus masculinis, quae etiam pro communibus sumi solent, ubi desunt communia: st aut quia usus artis latius patet. quam usus popularis, Φ ut ' mors in jure civili ad deportationem prod citur, cum apud populum aliud significet. Ati, X. Simul notandum ell, v eorum, quae promittuntur , at Ia esse cil sa ν. o. .' vorabilia, alia odiosa, alia mi χta, aut media. Favorabilia sunr, . quae soaequalitatem in se habent, &quae communem spectant utilitatem, quae quo major est , atque latius patet , eo maior est promissi savor, ut Φ eorum , quae ad pacem faciunt, major, quam ad bellum , ρ & belli ix ob tuitionem suscepti major, quam aliis de causis. ' Odiosa sunt quae partem alteram tantum , aut plus altera Onerant, dc Φ quae Poenam in se continent, Φ Ze quae actus faciunt irritos, Φ& quae de prioribus aliquid immutant. Φ Quod si mi κ- tum sit aliquid,' ut mutans quidem priora, in sed pacis causa, id pro magnitudinem boni, aut mutationis, ' modo favorabile, modo odiosum ce sebitur, Φ ita tamen ut, caeteris paribus, savor censeatur potior.

ι his, tenus ex jure est Romano, ad jus gentium non pertinet. Potest tamen alim ae . quo sensu hue aptari, in ut scilicet si quibus in regionibus actus aliqui rada tui- formam quandam habeant communem, ea st quatenus immutata non est, factui inesse intelligatur: v in aliis autem actibus, qui per se sunt ndefiniti, .st qualis est donatio, dc liberalis promissio , magis stetur dictis. XII. 1. Φ His positis hae tenendae sunt regulae. Φ In non odiosis sumenda verba secundum totam proprietatem usus popularis , - & si plures sint, eam. quae latissima est; st quale est ut masculinum sumatur pro genere communi . . de indefinita locutio pro universali. Sic Io verba haec, Unde quis desectus est, etiam ad eum restituendum pertinebunt, D . quivi vetitus est ad suum accederes

minas comptictatur.

is Mers i. iure Sie deportati pro mortuis h bentur. l. 4. ν. 2. D. de son. tibere. a. t. 98. da ιon. με. coni. rabb. 3O AEqualιtatem In quibus Par , dc a qualis utriusque partis fit conditio , atque ambabus consulitur sa i ob euitimam a Ad finet suos defendendos . quam ad aequirendum. aut ulciscendum. 31 Actuum bona με. .- 6.x g. Instit. de actιon. In r. 3. 23. 36.33 Formam quaadam in Conti re aliquid. Miserum traiiere, vulgo existimentur, adeo ut isto disti nominato alterum quoque sac ruin intellitatur . Iloe ideo monet. quia in stricti iuris actiones tantummodo venit illud, quod nominatim conventum est . &quod ipsi contra tui inest ex definitione juris : at in bonae fidei judiciis multa ve-

viunt . quae nominxtim non Pla uerunt .

sed quae praestari aequum, bonumque ducit ossietum judicis. 34 Verba βae. Unie qaeis In interate qrecu randae poliassonis , quod Unde is appellatur 6. 6. Inst. de Interd. 3s Sua is vetitur Cui vi . te manu praeclusus est aditus ad Praedium suum . non tantum de illo, qui tractus Inde , aut exturbatus est. ii Distinctionem illam nee satis certo fundamento niti, de Parum utilem esse, ostendinius. post alios. in Notis nostris ad PUFENDOR F. De Itire Nit. ct Gent. Ix. . seqq. Cipitis nuic respondentis , leant ea indicati. J. B.

144쪽

aeeedere . . nam vox laxius sumta sert eam signifieat Ionem, ut recte . Clacero pro A. Caecina dii putat.1. In favorabilioribus , a st si is , qui loquitur , jus intelligat , aut νυν peritorum juris eonfilio utatur , verba laxius sumenda , Φ ut etiam inis talis Meludant s. significationem artis , . aut quam leκ dedit . k Φ Ad significationes autem plane improprias non recurrendum , Φ nisi alioqui absurdum aliquid, aut D pacti inutilitas sequeretur. Ex contrario verba etiam . . iii. strictius , quam seri proprietas , sumenda erunt , Φ si id nece uarium UM. e Gerit ad vitandam iniquitatem, vel absurditatem: at si non talis est neces- s. Tia sitas . sed manisella aequitas , vel utilitas in restrictione , subsi stendum erit intra arctissimos terminos proprietatis, nisi circumstantiae aliud la ...ι. IL

. Ia odiosis vero Φ etiam 3 sermo figuratus. aliquantulum admittitur, quo onus vitetur. Itaque in donatione, & juris sui remissione , verisba, quantumvis generalia, Φ restringi solent ad ea, de quibus veris militer est cogitatum. Φ Et in hoc rerum genere 3s Φ occupatum nonnunquam id demum liuelligetur, quod spes sit posse retineri. et Sie Φ auxilia promi Ua ab una tantum parte, intelligentur deberi impendiis ejus , qui postu-

abit . . a

XIII. t. in Illustris est quaestio, sociorum nomine veniant tantum qui erant sederis tempore, an & suturi, Φ ut in sedere facto inter populum Romanam , dc Carthaginiensem , post bellum de Sicilia : ' Oriusque populi se ii ab utroque papari tuti sumta . Hinc Romani inserebant , in etiamsi sedus cum Asdrubale ictum de Ibero amne non transeundo, nihil ipsis prodesset, e quod Carthaginienses id ratum non habuissent , tamen si Caritaginienses laetum Annibalis oppugnantis Saguntinos . quos post sedus Romani socios adlatverant, probarent, bellum indici ipsis posse tanquam sedere violato. Rationes

ita i Livius a exponite Satis cautum erat Suuntinis , focris utrorumque exce- aptis; nam neque additum erat . iis , qui ruac essent, nec , ne qui postea assume- x. 19.νentur: oe cum assumere never liceret focios, quis aequum censeret, aut ob nulla queaquam merita in amicitiam recipi , aut receptos in fidem non defendi, e tum ne carisaginiensium foeti aus sirici rentur ad defectionem, aut sua Imnse desciscentes reeiperentur P Quae serme ad verbum Φ3 de Polybio b sumta appa- . ais. t.

Hi . . Quid dicemus in verbum sociorum , & strictam illam de iis, qui

erant

Significarianem arris Non populari

antum urii sumantur

proprietate verborum

39 et upatum Ut in atris areisniis . . 3. I 6. Non agitur de tali occupatione, ut adtendenti satis patet. I. B. o Viri quo populi socii Polybius i. 1'.

4r Lι-ιν ιιι. XXI. i ax Aut ob utilia quemq-m Aut nullius in posterum populi erga se merita si cere tanti debere vel Rom, vel Poenos. ut ob illa indus ei sociale darent ι aue si de disient. Pericula eorum des ituere, de indoin sensos Prodere. 43 De Polμω II . I. III. λ'.

145쪽

ctant sederis tempore, oc ampliorem alteram fgnificationem , quae ad suturos quoque porrigitur, recipere possit Q i alva ratione recti sermonis , d bitandum non est. Utra ergo Praeserenda sit interpretatio, ex regulis ante traditis. erit videndam : secundum quas dicimuS , li suturos non comis prehendi. Φ quia agitur de sedere rumpendo , st quae odiosa est materia r. . t de adimenda Carthaginiensibus libertate, eos, qui injuriam ipsis secis se crederentur, armis cogendi; st quae libertas est naturalis , . nec temere

abdicata censetur .. . - .

a. Ergo Romanis adsciscere in societatem Saguntinos , aut adscitos defendere non licuit Z Immo vero licuit , Φ non ex vi sederis , sed ex jure naturali quod sedere non erat abdicatum 2 ita ut Saguntini apud utro que eo essent Ioco, quasi, nihil de sociis comenisset: quo casu Φ nee Casthaginienses contra sedus erant iacturi , si in Saguntinos arma moverent quae justa arbitrarentur, in nec Romani si eos defenderent. . Plane sic ueis piau. Pyrrhi tempore inter Carthaginientes , dc Romanos convenerat . e ut si ιβ I. iii. eorun, populorum alter cum Pyrrho sedus faceret, ita faceret ut jus auxi- e. u. Ita mittendi, et , quem Pyrrhus bello impeteret, salvum maneret. ω Non dico iustum utrinque bellum esse potuisse; sed Π Φ nem pertinuisse hoe aclsederis violationem e quomodo m quaestione de auxilio Mamertinis missis,

ἁ Lib. m. a Romanis distinguit Polybius , d an iustum id fuerit . de an per sedus.

g. 26 licuerit .

' 3. Et hoc ipsum est, quod Corcyrenses apud Thucydidem e dicunt Α- ' theniensibus, Iicere ipsis sibi auκilia mittereia nec obstare quod Athenienses habebant cum Lacedaemoniis sed iis , quando per id sedus novos socios adsciscere liceretia Atque eam sententiam secuti sunt Athenientei posteas V imperando suis , ne in Corinthios pugnarent, s nisi ubι ii descendere para-''' rent hostiliter in Corcyram, aut in aliquod solum ditionis Corcyrensium

ne scilicet sedus rumperent. Non pugnat autem cum sedere , ut quos alii offenderent, hi defenderentur ab aliis, v Φ manente de caetero pace. Iu-ε λ 'U' stinus I de hix temporibus agens: Indutias, quas proprio nomine est ἀμ' ' xeram, Φ ex foetorum persona rvmpebant , quippe . quasi miηκι periμrii conιrabeνent , ' ferenteἔ, δεσι is, auxitia. potius , quam ' aperια praerio dimiens

m ua libertas est naturalis , nec tem M.ιeata censetuν Rumani Samnitibus Si diei nos bello petere volentibus, Petervibvii. que ut id per Romanos fieri liceret , re-

Romani iatro bellum inferrent Antrochst .vim ei arcendi rus esto. cum ne quam Ur bam a.t bella iure teneat, aut in amrcιDama ιρε t. Liv. xxxviii. L e. 38. ) Polybiu in excerptis leg tionum 3 c. Sιάιmus ne quaquam socii erant Romano m , ut Patet ex ii ne Cap. r. Praecedentis ama Lisam . In ta lere autem cum Anti Otho agitur tam

tum de Iure detensibilis. quod in omini Pa - i tacite excePtum censet i debet. I. B. .n Nero perti sis hae ad sederit υiolatisἀ

ut ostendimus in Notis nostris Gallicis a hunc iocum. I. B.

146쪽

eassent. Sic & in oratione de Haloneso, b quae inter Demosthenieas legitur , apparet, pace quadam Atheniensium cum Philippo cautum , ut quae ea pace non complehenderentur Graeciae .civitates liberae essent et si quis vim inserret, . defendere eas in pace comprehensis liceret. Et hoc quidem exemplum est in in sedere aequali. XIV. In sedere Φ inaequali ponemus alterum, si convenerit Φ ne alter soderatorum injussu alterius bellum gerere possit; quod positum fuisse insedere Romanorum , & Carthaginiensium, post bellum Punicum secundum , supra i memoravimus; sicut re positum fuit in sedere Φs Μaced mico cum . Romanis, k ante Perseum regem. Cum belli gerendi nomen in de ad omne Chellum pertinere possit, ' & ad id , quod insertur , non quod repellitur , GO s. a. in dubio . arctiorem hic fgnificatum sumemus, ne cmm) nimium coar- xl l . oetur libertaso . XU. Eiusdem generis est illud, quod Romani promiserant, p ετ Φ liberam fore Carthaginem: quod quanquam ex natura actus Φ de plenissima potestate intelligi non poterat , belli enim sulcipiendi ius, & alia quaedam , in pridem amiserant in aliquam tamen il Iis relinquebat libertatem , Φ & minimum tantam, ut alieno imperio urbem sedibus transferre non tenerentur. Φ Frustra ergo vocem Carthaginis urgebant Romani, dicentes, Φ civium multitudinem,cnn non urbem fgnificari et quod quanquam Φ improprium concedi potest, Φ ob attributum, quod civibus magis, quam urbi convenit . Nam in voce, liberam relinqui , α νο- , ut I Appianus ait , ' mani festa erat captio. XVI. r. . Huc Ac illa frequens quaestio reserenda est Φ de so pactis perso. 'nalibus, ae 33 realibus. Et siquidem eum populo libero actum si , dubium non est, Φ quin quod ei promittitur , sui natura reale sit, . quia subiectum est 33 res permanens. Immo in etiamsi status civitatis in regnum

4s Macedo leo cum Romanis Lixius 33. So. Bellum extra Maeedomam ne iniussu se. natus oreret. Lib. 41. 2ς. Fαdustum PH. Guo ιisum. eum ipso eo post mrerem patris renoatum, in quo diseνte prohiseri eum erit a sines arma Uferes , prahi seri Deios Pop. Raniam lacessos sello. o Meriorem De Nempe ut i melliganterantuin, quod insertur.

meo tertio imminente. I

it impera traditia .rauod eum Dei stene , iusserunt eos caeteris reniis salvis cedere sedibus , de Iomo. passuum a mari aliam urbem condere. 43 Pridam ἄ-serant Pace post bellum Punicum secundum secta. y Ob attributum Vocem adjectivam . aib. mato Paetis per alibus ὶ Quae intra perissonam liant. ει cum ea finiuntur. si Reatibus ὶ Quae ad rem pertinent, de quamvis mutata Persona manent stabilia. si si permanens . s. s.c Immo quia sui ipsius defensio est

jus a natura concessum , quo nemo potest

ullo pacto sese exuere. I. B. nn Ubi de obe aliqua sermo se squamquam ut multitudo Civium hγectetur, tamen noi sine solo, de aedificiis . quae sedes sunt Populi . intelIrratur. I. B.

strum, Da Iura NM. Gent. Lib. v II r. cap.

147쪽

r o LIBER II CAPUT XVI. h. xv D

mutetur, manebit sedus, in quia manet idem corpus, etsi mutato capite em L 31. & , ut supra m diximus, imperium, quod per regem exercetur, non desinit: imperium esse populi. Excipiendum erit si appareat, caulam fuisse propriam ei ' β' statui ut is si liberae civitates libertatis tutandae cauta sedus contrahant. a. Λt Φ si cum rege contra bim si, non statim personale erit ceniendum sedus nam ut recte dictum est Φ a Pedio, n dc Ulpiano , plerumque pes L' i sona pacto inseritur, 1 non ut personale pactum fiat , sed ut demonstretur,. s. in quo pactum factum est. Quod si adjectum sit lederi, Φ ut perpetuumatim , 8. sit, . aut sactum in bonum regni, v aut cum ipto, & successoribus: sieue D. M - lere adiici in sederibus, k, νῶς ἐκγ.-ς, σ posteris, ait Libanius in de- ' sensione Demosthenis, Φ aut ad tempus definitum, jam satis apparebit reale esse. Tale videtur suisse q Φ sed iis Romanorum cum Philippo Maced num rege, quod cum Perseus ejus filius ad id pertinere negaret, bellum eo nomine exortum est . . Sed & alia verba , & ipia interdum materia Φ eo jecturam suppeditabunt non improbabilem. 3. Quod si pares sint f in utrumque coniecturae , supererit . cpp Φ ue avorabilia eredantur esse realia, odiosa vero personalia . . Federa pacis eausis facta, aut commerciorum , favorabilia sunt. Quae belli causa, Φ non odio, omnia, ut quidam censent, sed ,ε ἐπιμιχ αλ est, sedera tuendi se causa , propius ad favorem accedunt, ' ζ-μαχι ια - magis ad onera Ad qum Φ accedit, quod in sedere ad bellum quodvis, ετ praesumitur ratio habita. prudentiae, & pietatis ejus, quicuin agitur, ut qui non modo non injureste, sed nec temere hellum suscepturus videretur. . ..., 6. Quod vero dici solet, societates morte finiri , a hue non adsero .c .c Φ -rtinet enim hoc ad societates privatas, Φ dc juris est civilis. Iure ergo, an injuria ε Fidenates et Latini, Etrusci, Sabini a sedere discesserint mor tuis.

. sensem lib. tir. t e. 5. 3t Latins De Appulis , Immo Apiolami, DION. HAMCARN. Au sq. Rom. 13. 41. e Latini L. idem eodem libros a. de Turno Herdonio, dc Latinis, idem

de aput Menandrum Protec orem. cca A.

Adde quae Helvetii caut mur post mortem Henrici III. 1pud Thuanum lib. xcv M. in anno MDLXXXIX. Uide de intanein Ioeum apud Camderino in anno Μ DLXXII. ubi de sedere antiq.o Gallorum iam scotis .

tibus . cum hi bello adversus Romanos regem ineassent, netarunt auxilia , quamdum sub rege essent. Dυ. . I. 4 Non ut Personala Non ut ad eun solum pertineat, sed ut appareat , quicat sive ipsius, si ve alieno nomine actus sit. In utrumq- Ut R. personale . SCreale iraerpretarI possia. to Emiaυχίαι γ x. s. 6. ri r γνώω-ιών -- βαιιta 3 Bene existunasse utrumque contrahentium de altero. Et eredidisse inter se. neutrum temere, aut injusti agere..ss Sorieram morte finiri S. l. Instit d. societ.

t pp Quam distinctio illi sit inrema

de lubrica admodum, turius eth statuere, im dubio Foedera cum Rege inita censenda effarealia. quoniam in dubio Rex intelligitue egisse tamquam Caput Civitatis; dc ejus uti. litatis musti . Vide Celeberrimi THOMRSII Jωνύprudentiam nιuinam. Lib. I l. ς

148쪽

3. x VI. XVII. V De Interpretatisne . I Ituis Romulo, Tullo, Anco, Prisco , Servio, Φ dijudicari a nobis recte non

Iotest , cntra non exstent sederum verba . Cui non dissimilis est illa apud ustiniim ιν controversa, Φ an civitates, quae Medorum tributariae ierant, ζ'

mutat i imper o conditionem mutassent. Spectandum enim, an in conventioneis . fidem Medorum elagi sient. Minime vero admittenda est Bodim e ar- . in. v. gumelitatio, sedera ad regum succetares non transire , quia juramenti vis e. ulti perlonam non exeat. qq ὶ ' Potest quippe juramenti obligatio εο personam tantum obstringere , dc ipsa promissio obligare heredem . . Neque enim verum est quod sumit, Φ sedera iurejurando veluti firmamento inniti, cum plerumque in ipsa promissione latis sit essicaciae, cui majoris religionis causa jusjurandum additur. P. Valerio consule juraverat plebs Romana, conventuros se jussu Consulis. Mortuo illi succedit L. Quintius Cincinnatus. Φ Cavillantur Tribuni quidam, quali non teneretur religione populu . Sequitur e Livii judicium: Vond in hinc, qβα boc tenet securum, 1 3 iii. negligentia Deum venerat: nec interpretanda Ni quisque i surandum , .. , L eges aptas faeiebant; sed suos potius mores ad ea accommodabant. XUII. Sane, Φ cum rege initum sedus manet, etiamsi Rex idem , aut successor regno Φ a subditis sit pullus . st Ius enim regni penes ipium manet , Φ utcunque possessionem amiserit: quo pertinet Lucani illud de Sen tu Romano Lib. V. vers. 29. non unquam perdidit ordo. Mutato furi Jura loco. XVIII. Contra, φ si alieni regni invasor volente vero rege, st aut oppres sor populi liberi, antequam sussiciens populi consensus accedat, bello impetatur, nihil eo fiet contra sedus: quia μ hi possessionem habent , jus non habent. . Et hoc est quod Nabidi dicebat s T. Quintius : Amicitia , is , ιDeietas nobis nulla tecum, sed eum Pelope rege Lacedaemoniorum justo , ac xiiij.

Deitimo facta est . st Qualitates autem ita ae in sederibus regis , successoris , e. 31. dc similes, st jus proprie significant, Φ & odiola est invasorum causa.. XIX. G R o T I I.

u ui passis em habent, tua non habent

Sie Valens non aeeepra excusationem Got horum regis, qui Procopis Purpurat In asoti auxilia se misisse diectati exeusationem vanissimam dieit Amnrannm libro xxv .s e. s. Apud Graecos seriptores eadem historia . sed sub Seutharum nomine, Ita enim Gotthos vocabant. Sic Iustinianus negabat ledus se rupturum cum Giaericho iactum , si Gelimeren bello impeteret, qui iusto regi Ildericho tam regno libertatem eripuerat . Apud PROCOPIUM , Uau- alae. t. s. in Uide C-dinalem Tuscum pPverbo Tyrannus concl. 3 . n. l. CacherAE num decis lxx lx. n. 3 . nos mores. Verbum iuris I. s . D. man. ata, l. 3. D. de probae 6o Personam tantum ob ingeνe , O ipsa promissis Ergo concedit . jurisjura usi vin personam non exire 3 dc si successor nouestare Iurato a detessere . tantummodo eum promissam non servaret non e Iam Per uinrium contrahere Uidetur Potius neganda Major . Quod non exit personam, non obligat sueeessorem. Nam in actibus regus Princeps, de successor una sunt persona: uterque repraesentat populum, qui heri . Ec nodie unus . Deinde jurisjurandi VH non exit Personam . quoties quis Pro se tantum, ocsuo nomine , non etiam alieno, dc Pro alio parat. Rex Vrtem iurat Pro POPalo , cu spars est successor.

GRO NOVII.

Iure Nat. ct Gent Libro rv. cam 1. v. I. eum nostris Notis , alterius Eumoras .

149쪽

υ-a . XIX. Tractaverat i olim Chrysippus hanc quaestionem , an praemium plώιο . promissum ei, qui primus ad metam pervenisset , debeatur utrique si simulae Stoee. Ox pervenerint, ρ an neutri. Et sane vox primi ambigua est ; nam aut repra eum significat, st qui omnes antecedit, st aut quem nemo . Sed Φ quia 'As seirtut uni praemia favorabilia sunt, rr verius est , concursuros ad praemium, quamquam liberalius γ scipio , Caelar, Julianus his, qui pariter mutos ascenderant , in solida praemia tribuerunt . Et haec quidem dicta sunto de interpretatione ea, ' quae verborum fgnificationi propriae , vel impropriae

aptatur . . . . . O . - -

- ω-s XX. 1. Est & aliud interpretandi genus, v Φ ex conleciuris, evira ligni ficationem verborum, st eorum scilicet, quibus promisso continetur : idque rationa duplex, ε 3 Φ vel extendens, vel σε coarctans. Φ Sed quae extendit interpre-ιαυ μή tatio dimellius procedit, facilius quae arctat. Nam sicut in rebus omnibus,r fictio' ut effeὴus non sequatur, Φ satis est unam deesse caularum , ut nascatur . omnes convenire oportet; st ita & in obligatione conjectura extendens ration. Obligationem non temere admittenda est: ' multoque hic dissicilius, quam legis ad in casu, de quo supra dicebamus; ubi verba largam aliquam significati σπιε M- nem, etsi minus receptam, admittunt. Nam hic εο extra verba promittentia conjecturam quaerimus, Φ quae valde certa esse debet , ut obligationem inducat; Φ nec ratio similis lassicit, Φ sed oportet eadem sit; Φ nee id semper satis est, ut dicamus ex ratione faciendam extensionem : quia, ut m do dicebamus, Φ saepe ratio ita movet, ετ ut voluntas tamen sit causa per se lassiciens, etiam sne ratione illa. a. Ut ergo talis extensio recte fiat, opus est ut constet , rationem, sub

quam venit casus, quem volumus comprehendere , Φ esse causam unicam ,& essicacem, quae promittentem moverit, Φ eamque rationem ab eo .

sideratam in sua generalitate, st quia alioqui promissio futura fuisset iniqua,

x Vox mimi ambietia est Vide Albis. eum de hosato de stitutis qu. a M. Sc l . v Scipio 3 Capta Carthagine nova in Hispania. Resert id Liv. xxvi. 48. Adde Eacerpta ex Dinna Cassio , P. 6ox. inter aen. Vales. I. B.

ε men rint, an neutri in Cuiu eon. troversiae tollendae causa veteres solebant interdum his an sacere, ut loquitur SeueraeP. 23. hoc et 1 . coron2m , quam uterque meruitIe videbatur . alicui Deo saerare, dein templo tu pendere. Oind. 13. Met. as l. 61 ΩMν omnes , aue quem nemo Priori

modo unus tantum primus est , posteriori plures esse possunt. 63 Vel extendens Ut plus accipiatur , quam verbis expressium sit. 64 Coarctanι Ut minus. 6s Ita in obligationa Ut obligatio latius pateat, omnia adtac OPortet: ut au-

ustior, lassicit minimum a M66 Extra verba promittentia γ De eo ne in totio, quod in sormula pacti expressum non es , sed eodem trahere volumus. or in voluntas ramen i. Num mos Consid/νatam in sua generat sata U. etiam complectatur casus non expresse sc re eie potius mihi videtur distinis

mendum, an actus, cujus Praestationis Praemium promissum est. POssitateram . Aut n m.

Si prius . iubendi sunt illi , qui praemium

ambiunt, iterum eis gr. cursuiu inlii tuere .

Si posterius, vel ipsiun pransuιm sine incommodo, aut Onere nimio multiplicari potest. vel non potest . Si potest . utrique solidum praemium dandum, quum uterque meritus sit. Saa mιnur, praemiam vel diυιdi Potest. Ec tune inter illos aequis partibus dividendum , vel in commune possidera . εc ita P. sidctuur, vel neutrum fieri potest, oc tunc vel ex forte, vel ex pacto. res um adIud canda. Quae omnia usius deduximus, dc Pro

150쪽

6xx- De Interpretatisne . I 3 aut inutilis. Haec quoque pars tractari solet Φ a rhetoribus in Ioeo --ἰ νηῶ

νιή δια- αι , cujus speciem unam ponunt , quoties semper eandem sententiam dicimus : sed dc alter locus εs κανἀ συλλογισμων , per ratioeinationem, huc pertinet r nimirum , Φ ubi T eκ scripto ducimus quod scriptum non

est, ut loquitur Quintilianus. Et quae a jurisconsultis traduntur α Φ de his, ri quae in fraudem fiunt. 3. Exemplum sit 3 in pactione , ne quis locus muris cingatur , facta eo

tempore eum non aliud esset muniendi genus. Φ Is locus ne aggere quidem cingi poterit, Φ si satis constet, prohibendi muros unicam fuisse causam ne muniretur is locus. Vulgo solet exemplum adferri de conditione , si posthumus sit mortuus, ab eo scripta , qui post humum omnino exspectabat , Φ ut τι sententia dispositionis producatur ad eum casum, τε si is pota unius natus non esset, quia constet, voluntatem loquentis motam suisse consideratione non exstiturae prolis: quod ipsum non Φ apud iurisconsultos tantum,.sed dc b apud x Ciceronem , & Valerium css Maximum invenire est. x Lb. q. Cicero causam hanc adsert Φ Oratione st pro Caecina : Quid Z verbis δε- e. y. estis boe eavium erat e . minime. Duae res igituν vasiit e Φ voluntas: ouae si ta- ς. 3 .eitia nobis inteue, posset , verbis omnino non uteremur : quia non potest, verbaro reperta funi, non quae imped/rent, sed quae indiearent voluntatem. Mox in eadem oratione dicit, idem ius esse, ubi peripicitur c una, atque eadem causa 1 C a

sequi- G R. Ο T I 'ia vis nomine intelliguntur omnia animantia mansueta e sub nomine Putei sost, quaevis .ae D. Ais, ena in Davidam fiunt Bene . Exodi xx i. 13. N 3s. Chassanatis Catalogo

Fenear excerptis conir versiarum VI. 3. Gloriae mundi v. Parte, conlid. 49.

Cireumscriptio semper erimen sub Deeia legis λυσιυιt: quod apparet in i ita , tegiti- G RONOUII. mum est: σαν. latet. sensit --. Qui ιιιι a. nus coimo versiac imo Declamat. cccxlial. 69'συλογανώἰν IuinmI. inst. r. g. que enim unquam decurritur ad hane le- o Ex scripto ducimus Colligimus, eli, rem nempe de circumseriptione a msi eum cimus. rectum iras nequita a exclusum est . Exes a- γε Φε in fraudem Cum salvis verbis filum habes apud Plimum hi Itoriae natura. legis, aut Pacti sententia eluditur et quoties is libro xv m. Ru/ppe etiam lege Stolonis quod lex, aut Paetio fieri noluit, diserte Liemιi tuetuo modo la tuorum, o, ipso sua autem fieri non vetuit, id fit. Iete damnata . eum substitissa Mιι mrsona a Qui posthumum Qui eertum habe- amplius possieret . L cap. i. γ Elt eadem Ei- bat se uxorem gravidam relinquere , eum

storia apud Valerium Maximum viti. e. vi. moreretur.

g. Vide aliud exemplum ima Tacitum an- a Sententia dispositionis 3 Testamenti .

na lium xv. eap ty. de fiet in adoptioni- aut cujuscumque ultimae voluntatis. s. Aliud in novella Ermmielis Coninent, Sι ιs posthumur natus non esset J Si quae est in jure Graeco-Roi no . abortum passi sit, aut ante Partum cum scea In pamoue, ne quιs ιocus muris ei uain tu obier: t uxor Vidua. mr, facta eo tempore eum non aliud esset . rs Ruc ιmpedirent) Incertam. ambiguam, munιendi genus Fusius Aralbus in tonis obscurran redderent. Minime r sed quae tro vertia. quae est apad S eeam decimi liis essicerent quo ininus voluntas euectum ha-hro II. Huue enim animum fuisse. o sis beret. I. v.

d quoque ea υerant, ne morte dιυ aere seu . si Nihil hac de re exstat apud Vale. b Apud taceronem Etiam de inventi rium Maxamum , nec in Ca Pite De ratisne ι . e. 4 v. 3 Testamentis, is moreatra . ubi locus estet: Un- , AEtque eadem eausa aquitatis Sic et plus, nec xlibi, quod sciam . Sed in eap. in sponsam alterius adiitterium committi , praecea, Lib. v D. AP. I. n. t. exemplummo e Philo de specialibus legibus . addita leeitur, quod ad hane regulam Poteli re

L ὶ ig. 738. A. Idem valal sponsalia. qMos Patris, qui . quum Filium suum in bello Et a. sic in Iege per Moseni dati sub λ- eubuule .salso crederet . alios Hiii ι tuerat

SEARCH

MENU NAVIGATION