장음표시 사용
131쪽
is G potius in seq. n μ exeipit osum, si ,, sideratus posterior se in ditionem eius dat,
is cuius auxilia implorantur, quia tune hieis patiem sui imperia defendere videtur .is Exemplum in bello Campanorum, quod cum Samnitibus gessere, exstat. Erat Ro- , , manis sidus eum uir, ne percussum ;is antiquius cum Samnitibus. Campani ad ex- trema redacti sele dederunt Romanis, quim cum antea v Iolare amicitiam vetustioremis cum Samnitibus nefas iudic Ment, nuncis causam suam faciebant ; samnitibus num Nabam aeditionem D. εῖ- , petebantque is ut deditistis Dis parcerent , neque in eum is vrum, qui populi Romani factus esset , ,, bouia arma ι emor e e. iam L. 7. c. 3 r. Atque de hoe casu Florus ait, Camis
M panorum fidus et si posterius in sanctius ,
- ires, omnium D raim dedistono , D. ,, ctum esse, . - Romanos bellum Samustiari cum tauqnam μιμν gessisse. Lib. I. e. 16.- At si dicendum quod res est, exemplumis hoc ad calliditates Pertinet. quas Mithri-- dates Romanis toties exprobravit. Sane, , , summa injuria Romani causam Campan si rum in se suscepere, postquam iisdem se Campanis auxilium petentibus declaraveis rant, nefas esse vetustiorem s.cietatem is cum Samnitibus in Ham violare . Uυ. dictdi c. so. Negar enim nequit , iussissimam se Samnitibus fuisse hella causam contra, Campanos , qui Sidicinis , eum quibusia bellum gerebant Samnites, auxilia praeis stiterunt: merito igitur Samnites victisse Sidieinis reparationem iniuriae a Campanis is petierunt ἔ a qua nullo iure liberare se, potuerunt deditione suae civitatis , cum vi reparandi necessitas cum ipsa civitate adis Romanos transiverit. Sis sociorum aiser in alterum , niale semiferi ,, Hoc exemplum huc non pertinet: ,, noluit enim Aristides se miscere. non quod is causa utriusque esset iniusta, sed quia ei- , vitates illae eodem scdere comprehende. ., tanturi utrisque enim eodem momento , auxilia contra hostes promittebantur . ., quod non nis contra extraneos intelligiri potuit .,cum de se cogitare non potuerint, , pace iam initar adeoque non agebatur de
Ouodsi ari in alias bouem ., Adeoque , ubi Φderati non inter se committuntur ,
3 IUD qMisque δε eaufa si Imo etsi promis. is seria ustam judicet, utrique Ruxili Jmtis tere tenetur : ipsi enim iudieram de iustues tia causae non competit. Si utriquo auxilia mitti possunt, mittenda
eruur is Quia utrique promist: & prout is quisque de jure suo disponat, ita ius est.
Ut fis eirea meditores perso ter Nam se eadem res quidem pluribus data non po-
is test, sed eadem peritina pluribus debeteis potest. Praesentia requiri ν is Forte si utriqua is promisit, se imperium exere itus eius suis scepturum, vel si certae legiones nomi na- ,, eae utrique promissae fuerint. Ut praeferatur etim quo antiquius es f Ai ,, Ei enim ius quaesitum iam iuit, antequam
Consulis Romani responsum Campanis dat et J- Apud Gυ. ι. 7. e. 31. Unde mirum ,, videtur *dus, quod Angliae regina comis traxit cum clausula, in valeat contra -- nia odera contracta, o contrahenda : apudo Camae t. a. p. 2I .Qώω quasi δε-rii transationem in se rem νιneat )is Imo s populus alii se in subjea 'ri Elionem dat , fidus ab illo populo anteis contractum non tollitur; sed lueeessor . is uti in omnia iura publiea, ita in sidus il-k lud. quod in utilitatem reipublicae conisis traeium supponimus , succedit . Sane . is usurpatorem quoque ex sideribus civitatis ,, obligari. alibi vidimus.
is Sed & ratio, quod subiectio quasi do-
mimi translationem contineat, vera nonis est I per talem enim subjectionem imp
is rium saltem transfertur, adeoque map
is blica, sub quibus sidera cum vicinis comis tracta continentur.
Nam in sic in vendisione γ Imo ex ratioris . iuris gentroin praefertur prior emtor, etsi venditor alteri rem tradiderit; quia ex pacto de re ius in ipsam rem transfertur, indeque prior semper potior est. Iure Romano id mutatum est, & ius demum in personam ex pacto de re da ur. Adbitio.., Passim im demonstravimus, Iura natinis rae ex pacto de re nullum jus in te oriri , se sed solam personam obligari; adeoque nainis turali Quoque ratione praesertur posterioris enator cur prius res tradita est r prioris enim emtor nunquam ius in rem ipsam ha-- buit ; et igitur non fit injuria.., At dispar ratio est in eo, eum quo st-- dus initum est : ex hoe fidere enim tota se respublica obligatur; qua obligatio etiamsi transis
132쪽
M transit ad eum , in quem iura publica
Nepesinis is De civitate Nepetii, Nepetis Nepi, & Nepa, viae Cluver. II. Dat.
Deditionis, quam sesesaris , fides fauerior M Legati ab Nepete auxilium adversus Etrusti cos petentes Rcimam veniunt. Dum armam parabantur, Etrusci, parte Nepesimorum M prodente, eivitatem eorum deditione Oe is Luzan'. Romani, quorum auxilium Neri pesini implorarunt, mittunt ad principesis illius civitaris, ut secernerent se ab Etruis seis, fidemque, qui implorassent a Roma. nis , ipsi praestarent. Ar deditionis, quam ., Iocietatis fidem finctiorem fuisse , ait U-
pium hoc non probat exceptionem Auct ., ris: Livius enim refert saltem id, quod vi factum est, non vero id pro iure habet. Nim fid-m deditionis h te injuria praelatam se suisse fidei Deieraris , vel exinde patet . ,, quia deditio civitatis per proditionem is quorundam facta est. & proditores occum pata urbe capite puniti ruere. Uυ. ibid.,, bane, I. verum non esse , diximus su
pra ad π. 2. h. s. quod si duo sideratim inter se committuntur, posteriori, qui se ., dedidit, auxilia pressari debeant. Neque I. is casus ibi proponitur. Sutrii enim, &M Nepesini scderati quidem eram Romano. o rum; at illi inter lenon litigabant, sed vi Etrusci contra utrosque hine utraque e M vitas auxilia petiit a Somanis contra EtrusM eos. Liv. d. i. Neque Nepesini se dedide- is runt Romanis: sed Etri seis r adeoqueri Romani non defendebant eorum causam ,, obfirim deditionis, sed ob fidem Deiotatis . Magis hue pertinet exemplum belli inter duos populos Romanis sideratos gessi, Campanos scit. & Saemnites, quorum priores se Romanis dediderunt , & quorum causam Romani defenderunt contra Samnites , tr.eet socios vetustiores. PM. Dpν. ad π. 2.
FINITO tempore foedus raelae renovarum inreuigi non debet Finito enim tempore cessat dispositio partium , adeoque & Α-di , nec renovatum videri potest, nisi nova dispositio accedat , eaque sive verbis , sue iactis declaretur. Nisi ex actibus, Pi nullam aliam interpretatio em recipiunt is Voluntatem enimis aeque tactis , ae verbis declarari passimis probavimus . Facta aurem talia esse de-
, , bent , ut plenissime inde de voluntateis Constet.
Non enim fatale praesum tur nova obligaris is Immo nulla praesumtio sumeti ad conti. nuandum fraus I prior obligatio est exis sturcta, nou autem nulla ἀpparet, cum is non ex praesumtionibus , sed ex sola dispo. sitione ius quaeratur. Cur vero in relinis eatione aliud obtinet jure Romano Resp. hoc ex merx dispositione iuris euis vilis est. L 33. f. s. uc. cond.
A D g. XV. ERITUR, si pars sidus violaverit.
an altera quoque pars a stdere recedere possit λ Auctor id assirmat : verior tamen est sententia negantium . Si enim alter contrarium Miuuad. Neri agit, non tamen animo rumpendi fidus in aliis artieulis-, eompelli debet ad impIendum ἰ non vero ex perfidia alterius alter delinquendi licem tiam arripere potest . Seeus si alter animo rumpendi totum s dus eo dilaedat; tune enim & ego rec dere possum, & sidus tunc solvitur mutuo consensu. Atque ita res iure Romano quoque deciditur in ι. I . F. transact. Additio.
Mentem Grotii explieavimus in Did. , , marm. IX. g. IX Nostram sententiam se exposuimus in Disera. prooem. XII. Lib. - ε. g. 37i. M. Coos infra I. 3. c. zo. f.
habento se Vera ratio est . quod utriusque is eonsensu dissolvi conventio videatur. Conc
is Itis meum conre . L. 2. ris. l . g. IS.
Non qui deferri ad alios se eonferum se Adeoque qui tune demum discedunt ais sidere, ubi alter fidem seseliit. Ni aliter eonveneris i , , Scilicet, ut pa- cta non rumpantur, etsi alter diseesserit. Supersunt adhue quaestiones 'tractandae , quas Auctor omisit. PRIMO quaeritur an subditi foederae trxhere possint λ Negatur: sidera enim fiunt de iure publico, de quo privati dispone. re non possunt; Unde etiam ius siderum in.
ter marora regalia referri seler . Exe . r. si contra principem faedera contrahunt , iqui
133쪽
116 Henrie ἰ de Coeeeii Commentar Meglegiis est notorie imperii sui fines e uti si
tyrannus est, vel aequisitione, vel administratione; tunc enim redit summa potestas ad populum, utpote qui in hunc casum eam nunquam transtulit. Indeque populus tunc contra eum non agit tanquam Principem , sed tanquam hostem. Em. a. iare necessariae defensionis e .sistit. princim lubditis aliquid injungit conseientiae eontrarium, & quod sine iniuria in Deum sacere non possunt. Tunc enim contra hunc actum scedera contrahere possunt ratque huc pertinet sidus Sehmalcaldicum a protestantibus anno lsῖ initum, cujus eaput suit Elector Saxoniae, Mae Deid. Li7. improbatnm a Melanchione ; defensum ab Hortledero, aliisque. Viae Ius. Dus . vostrum c. 26. l. 2I. At eo minus improbari id poterat, quia expresse excipiebantur Imperium,& Imperaetor, d. g. 2 l. sane, stat ux Pontificii,& Germaniae Episcopi sub Henrico IV. eodem principio nixi, declararunt, se Imperatori iureiurando oblitie os esse, cum ad aedificationem, non ad destructionem ecclesiae potestate uteretur alas se quas cum hoste barbaro, de oppressore Christianorum bellum gesturos a apud Lamberatim Seb nabrugen. Iem. At hoc praetextu male usi iunt, cum non de religione ageretur, sed de iure imperii circa beneficia ecclesiastica. Cons Limo. . 8. u. ' . Talis quoque suit unio Evangelica Halae Suevorum anno Iolo. inita apud ruid. l. 8. Vid. I. lGI. nostrum E. I. Eadem quoque necessariae defensionis ratio suitio fidere illo Hanseatico; nam cum ea esset conditio imperii, ut nulla securitas civitatibbus superesset, regno quippe in er civIles tutabas diviso, tute necessariae defensionis, pro
securitate comme iciorum, foedus, tum invicem, tum cum vicinis , contraxerunt ,
quod proinde licitum etiam in imperio habitum fuit. Uid. dict. ius 'bi. d. l. Sed &porro eadem ratione nititur foedus .illud Sue- vicum, quod anno I l. inter status Imperii pro defendenda pace publica initum est, jus scede dis tres constituti suere ludoces. Ius μιι d. I. EXC. r. si subditi certo te spectu summam
potestatem. adeoque majesta em secundum uuid habeant: Viae L. I. c. p. g. 6. n. I. Ius r. not. init.
Hae enim ratione status imperii Romano German: ti 'dera contrahere possunt: quia superioritas territorialis nihil aliud est, quam
summa potestas secundum quid, seu respectu eertorum iurium, de quibus proinde foedera e trahere possunt. Equidem Frideti-eus II l. in resermatione sua de anno I 44I.
id prohibuit, sed statibus id non probatum,& contrarium in R. I. I ys. & in A. B. tit. I s. statutum, tandem autem per P. O Art. VII A f. 4audearu me. res decisa, & extra ouane dubium posita est . SECUNDO quaeritur , an, suus es t neamur ex faedere a praeiressore iniso deaffirmamus,. si intrα fines legitimae administrationis contraxit antecessor de quo pleniux cap. seq. s. 16-ὶ Nam cum jure populi contrahat, & tanquam caput reipublicae, idem est, ae si ipsa respublica contraxisset, quae eum non moriator, perpetuat obligationem etiam in suecessore. Atque id verum est et si remum sit electivum, quia & rex electus non nisi jure reipublicae contrahit; adeoque& successor, qui eiusdem reipublicae caput est, ex foedere leo rime contracto oblisaturia Ex laedere igitur iure imperii contraeio omnes Obligantur, ad quos imperium illud devolvitur. I id. fus r. c. I . g. is seq. Idque firmatur exemplo status popularis, ubi st-dus a Senatu contractum perpetuo durat. Et summa aequitas subest ἱ cum enim com modum illius sideris ad rempublicam. & successores pertineat, onus quoque ad eos pertinere debet. Accedit consensus gentium t Gilimen provoeavit ad stdus eum Zenone initum, idque agnovit Iustinianus. Procopiabeia. Vandal. t. i. Foederis conditio , qua Diocletianus limitem Romani imperii eum. Parthis consiluit Euphratem , duravit usque ad Consi antium. Fest. in breυ. ρ ε . Unde Carolus Galliae rex male a divisionis paelo recessitia causatus se eum stat re pep gisse , non cum eius liberis. Regis . I. a. ata ann. 886. Co s. I. publia nostrum e. s. g. I p. 22. Hinc perfidiae quoque penam passus est ibid. Excjpe, si causa *dere comprehensa sua natura personam paciscentis non egredit uti de quo plemus e. seq. g. 16. J Ex quo capite noluit Mauritius ElectorSaxoniae adhaerere*deri Rhinalealdico a parte intro . Mἀ-Ig. r. ρε I t. Idem quoque dicendum . si rex in statu mixto absque eonsentu reipublicae bellum gerat, & 'dera contrahat tunc enim. nec di spublica obligatur, nec successor . . Addisio. ,, Quaestionem, an successores ex contrA. ctu antecetaris teneantur late Auctoris tractavit supia c. I. g. IO. θ'
TERTIO quae litur, an s ius invito so- eici
134쪽
Eo a sidere recedere possit & vatii hie distinguendi sunt calus. VEL enim laetus so.
Clo, de euius causa agitur, laltem assistit. Hoc casu unum tantum bellum est unius
principis, qui solus iniuriam passus est, s
Iusque satisfactionem petit; locius nihil tuon mine agit, Nee ei iniuria facta est. Talis igitur sociuς deserere fideratum nequit. si ad totum bellum auxilium promisit, nedum pacisci eum hoste, nec 'uinquam de belli causa statuere potest . VEL quisque laetorum causam propriam defendit, armis saltem iunctis : uti conrigit duobus ultimis bellis itiGermania gestis, ubi Germani, Angli. de Belsae, suam quisque causam eommunibus armis defendebant. Hi pro lub.tu causam deserere , inseque a scedere discedere possunt. quia pluta bella sun r. & tot bella quot causa: ἰ indeque societas causat hie nulla est . Nisi in specie id inter eos aetiim sit, Ne discedant usque duna,mnibus siti factum sit. dine pacem faciant absque omnium tonsensu. Si tamen aequa omnibus pax, vel satisfactio osteratur, & quidam tamen bellum eon inuare velint, vel res in eum starum devenerit.ut fidus fiat illieitum , i. e. coniunctum Cum ruina reipublicae, tune causa foederis cessat ,
indeque socius invito quoque socio pacem de sua causa statuere, eoque caulam socii deserere potest. VEL causa omnium una , &communis est, ut in causa Evaengelicorum:
une enim si dividi potest eausa, singuli de
suo iure disponere . illudque remittere, eo. que a laedere reeedere pollunt, Ec tunc ea dena exceptiones, quas in priori casu ex pinsui, Obiment. Si causa est eommunis pis indiviso, rune neuter potest deserere causam, quae omnibus communis est , adeoque de qua non nisi omnes disponere possunt. A itio is Praeterea aliae adhue circa fςdera necur. se runt quaest ories, quas Auctor passim pro- POsuit. I. An maneat sedus cum repu-- blica initum mutato eius statu. Vid. I. a. ω e. p. g. S. Cons. L. I. a. f. f & instam e. I 6. g. I 6 8. 2. An cum usurpatois re regni foedera contrahere liceat. d. I. I. B c. 4. g. f. An erecto usurpatore rex, restitutus tali stdere obligetur , ibid. 4..is Ancum rege eiecto, pendente eius exiis
is sio, sidera contrahi possint, ibid, & in.
M v. An nominatis in sedere laetis etiam ω suturi Veniant. Viae εnse. e. 16. I. 13.
ω, 6. Quomodo sidera in dubio sint inter. is pretanda . m. c. H. g. l I. inque ad istis 6. Quando sit sedus personale, quando is reale r. seq. s. I 6. Quia Frei interdam stor I is d. e. zo. gis r s. Sed & generosi animi, Auctor, es- se, ait , iis stare etiam post .acceptam se aliquam iniuriam.
sequitur nune tractatio desponsioninus. Di serentiam utrorumque in prinei pio hujus e pilis exposuimus. Diximus, nimirum, sponsiones esse, ubi trivarus de re publiea disi ponit, quod eontingit si dux belli parem facit, ae spondet , rempublieam rati habituram ; Tales sponsiones fuere r. inter Post huismium eonsulem, Romanorum ducem , minter Samnites . Us. I. p. c. I ς quae Caudina vocatur. 2. Numantina, inter Hostilium Mancinum consulem . & Numantiam urbem Africae, qua Hostilius deditus suit . P a
in Tibis. Grata. e. o. Mor. l. Σ. x. 28. Cons. d. II. in f de legarion. 3. Corsi ea , qua Cl dius deditus est . di id. in . Mam. Φ. 6. C. 4.
4. Aulus a Iugurtha in angustias redactiis itidem sponsionem seeit , & Senatus cenis suit non valere. Salus. in I urr. c. IR39. s. Tremouius praesectus Divinorum eum Helvetis qnaedam pactus est . quae rex Galliae postea improbavit, apud Masm. An L p. in Lud. XII. Gaeteriarae L XII. Demonstravimus supra, populum ex test sponsione minime fuisse obligatum sed solos sponsores et indeque nee obligatos isisse eam iam in pristinnm restituere satum, i. e. exemeitum dimissum reddere; & liberatum suis.
se populum dedendo sponsores. Additio.
Dixi supra ad L 3, Populum Rom obluis num ex pacto obligatum non sui me. nonis ex suo, quia nihil promisit; nee ex pa-- cto dueis , qui de republica disponerem non Potuit.
Tor esse materia possunt , quot Dederum gri Immo f Moner proprie saltem intelliis is xuntur de pactis ducum belli , quibus
is bellum snatur,r pGI ea enim eonventis is est , quae se per parem, quotiens duces ML Ii inter is quaedam promittunt. Ulpianus in ML s.ff. Pin.
135쪽
Distant εvim hae personarum facientium resta Qui A. ut dictum est, i sera ais tum ma potestate contrahuntur; lpon nes a privatis, se ilicet ducibus beιli . An ad restimendam rem in eum statum , in quo erat ante Donsisne m . Quod Pontius se samnitum dux praetendebat, ut legiones in faItum restituerentar. De quo num. seq. An ad eorpias dedendum J A Adeoque anis sponsor liberetur redeundo , & eorpus
is suum hosti , eui spopondit, tradendo.
gruere Qui enim factum promittit. liti vi ratur praestando id, quod interest. si in fin. de re sed. i. 73. s. V. se aeda aestiirari J is Quia commodum pacti videtur pervenisse ad populum,&is exercitus salvus ei ex hoe pacto suisse . Tertia usu probata J is Scilicet , ut cor.
is pus sponsorum dedatur . Tum, qui summum imperrum habet, vi
iam in partem obligari ,, Quia dispositio intercessit inter solum sponsorem, Ech, is stem ; idque ipse Posthumius Smnitibus is respondit. Ergo nee ad id , quia interes ,, Quia is populus nihil promisit, adeoque ualla in is eo est obligatio . . Nee ad resilurionem uia plus suo nynis habebat, nee locupletior factus est ex imis re alieno. a Retinere exercisum via Funeatas Caudinas
debueram Exercitus in potestate erat Salames nitum, deditione facta. Samnites certa imi, se cum Duce inita dimiterunt exercitum. is Romani legem illam a ce stipulatam amis,, plere noluerunt , & exercitum retinue-
is runt, idque iure. . Tum demum me potui βιοι diem. se Quia is tune ex suo pacto obligati Missent.
Quod oe ab ipsis J samnitibus.
Ea rene id aequum est - ria tune ex sua
se dispositione tenerentur . Sexcentorum, ρου imperarum I ,, Tot e-
quites imperaverunt Samnites, qui capi is te luerent si pacto non staretur. Liυ. s. s. Habor quod sibi impinor ,, Ea enimis eoaditione dimiserunt exercitum. Si Donfores prae δε tuum, potesatem' ' bliso uomino murriae di - Adeoque si ii,
., mine totius exercitus , eiusque iussu seis spondere falso asseruerunt. Ex damno per dolum dato ad rostrationem enebantur Ex assertione enim dolosa
se sponsorum damnum datum fuissetSamniti. A bus, qui non dimissiari fuissent exemitissis si persuasum ipsis non fuisset, publico amis mine totius exercitus contrahi.
Si id non apparet A sponsores, scilicetis prae se tulisse potestatem publico nomineis contrahendi. Tenebantuν ad id, qaod intererat ex vi Mis
o pti, & ius victoris in vitam , & nxis eorum subsistit. Dd oe bona o Ioram se Adeo ut fide iis hosti data Ducis promittentis magistr is tus adigere eum debeat ut impleat. Vid. D La. c. 13. g. 44. . II. Doct. l. s. c. I. g. Ita
Nisi poenam vise Uur, quod interest , ex pressoni A Tunc enim liberantur spons is res praestita poena: ita enim partes dis.
Nam do obsidibus eonvenerat ut cis ite Iu rent i se Via. Lis. I. p. c. s. Notandum a is tem est, obsides illos non tam in pinam
is occidi potuisse, quam iure belli; deficie n.
is te enim rati hiuitione manebant hostes.
Desponsoribus an eadem dicta sit prna , in obscura διὸ is Immo de iis nihil dictum e-
,, rat, adeoque in sponsoribus idem obtiis nere debuit, quod in exercitu. Nam eum si juxta conditiones sponsionis exercitus inerismis dimitti debuit, sexcentis saltem obsi- is di hus reservat is, duces quoque, estotes, ae Tribum, sub exercitu comprehende. ,, bantur. Unde Livius tradit , eos quoque is dimissi s suisse . . . . , Parnae atitem stipulario tali mώο facta esset ut si factum praesara nequoat. nibit aliis sis in obluatione J Iure Romano quoque id rimis statutum est. 6. I 8. In L ae inut. μ'. δ8. f. II. ff. V. O. At repetendum est, quod diximus, obsides non in rquam , si sed ut hostes, & servos , jure bellio Dia di potuisse . . . . snecedit enim certum ista 3ncerat . quos
interest si Determinatio enim, δι aestimatio eius. quod alterius interest , admodum' incerta est, quia dc affectus dic. aestima. - ri debet. Adeoque in locum incertae ae- is stimationis, ex dispositione partium γ- tum constituitur . . Etiam vitam valide obligarι poste I ,, qua quaestione vide ι a. c. a I. S. D.
is i. d. c. a. g. O. At dixi, frustraneam hane
136쪽
osse sinestionem in exsu praesenti . ubiis iure belli in eaptos laevire licuit. Apud nos autem, Pi aliter semimus si I.
,, e. apud Christianos, ubi nemo ius inviis tam suam habere ereditur, di ubi ius viis tae, Ac necis in servos nefas habetur. Bona primum ad id, qtiis interes Tanis tundem enim debetur, stilicet, ex bonis. Corpus ad forvitar/m obligari J is l. e. Ads.. peras Perpetuas . Imino sponsores illiis sam erant servi, & sub iugum missi, ademi, que non de muri ex pacto tales fiebant. Fabius olim Maximus J se Senatus Ro-- manus pactum Fabii Maximi pro reei-- piendis ab Annibale captis ratum hab is re nolint, ideo Fabius fundum , quem A unicum habuit, vendidit . & fidem da. ,, tam liberavit. Cons. Plut. invitas. Fa. is ali. Valeri Max. 4. 8. pr. Emn. ad i. s. fris. P md. I. R. c. s. g. I a. B tutum Papiam is Uti pax non rum M pitur iacto privato, Lib. 3. eap. zo. f. I is ita nec induciae, Lu. a. cap. a I. g. I&,, siti iactum hosti est si violans eum bonis is dedatur. d. g. r3. At hoc ἡxemplum huc, si ubi de sponsore agitur, non quadrat.
AN sponsio oblist seminam potestatem ex
notitia, . sῖentio Negxtur; lumina enim potest s taenium oblightur ex propria dispositione . de declaratione voluntatis ; talis au em non est nuda scientia, Ec silentium Vid. Lb. a. ea . 4. g. . q. s. o. 7 : nisi factaq i edam accedant . ex quibus necessario rati habitio insertur. Tota ergo quaesio eo recidit, an summa potesas satis declaraum ait v luntarem; quod aeque verbis, ae s .ctis fieri potest
Au pure facta sis θο sis J - v. g. Si Dux
se promi sit certas conditiones p eis , non ,, addHa clausula , . si populus Romanus ra- ,, em bu eis.
A-fus eonditione si rata baberetur a Iam-- pMessiate Adeoque si Dux non pure,, conditiones pacis promittit, sed subeomis ditione si populus approbaverit. Nani hae eanditio non impleta nullam Facit Dons7ο- se In eum enim casum Dua ni-
hil promisit. Vid. . I. e. l . q. I Debent autem ranaitioins dise se impleri is V ide L. E. e I. g. 8. n. a. circ. seq. g. 2I.Ltitatii euna Paenit) is Bello Punico primo. Tomo III.
is Pactus autem erat Lutatius, ut om=,, utriusque Hii in genae e tuti essent, addi.ta conditione si potulur Romanus ratum ,, habuεrit. Ad b. Μ' I. c. ast. Cum verois populus noluerit rat habere, aliud laedus, , publice repetitum est, d. cap. 27. Confis Liμι I p. c. go. γ μ' An praeter Flentiam res aliqua aereseris o Quando silentium habeator pro consemis su , vidimus supra ι. a. c. q. g. 6. T. Ut ex his, Pa do dominis drielιctione smpra diximus J is Lib. a. cap. 4. f. I. Ieg. Ubiis simul demonstravimus, ex praesum a d is relictione nullum ius oriri. Tum recte intentertur aetas νatur habitus ,, Quod verum est si ex illo facto id necessi ,, rio sequitur, & nulla alia ratio dari potest. Cicere pro Bauo , , Verba ham sunt: M. is hiI omnino unqMam de isto fodere M pί bem neque de Iete . neque de Pana iatismis esse. dies, de quibus etiamsi esset urtim, ,, ne quem civem regi peremau, tamen ta esset, is quod populus postia ius et, ratum . Cic.
is bat, etsi iniussu populi iactum sit foedus,
is indeque nullo publico religionis vinculo is obliget, tamen ex vetustate fias, O auis Horitate se tus vim habere.
De pactione eum Asdrubale facta I se Foe-
dus renovaverat Asdrubal Carthaginensis, , cum populo Romano, ut es utris que . o perii eget amniν ueraes, saguminiAMe m is diis intre imperia avorum popia ortim ιλ- berras se aretur. Liv. l. 2I. c. a. Cumis vero non obstante laedere Annibal sagum is tum obsideret. legati missi sunt Carth ginem, qui Dacem in petnam rupti stderis is deposcerent. Romam provocabant tum 1dis sedus initum eum Lutatio Consule . ubiis omnes in genere socii comprehensi fuere, ,. tum ad imus inarum cum Asdrubale, ubi
, in specie Sagunt norum mentio iacta init.,, Excipiebant Carth in enses, in priori s se de re nihil de Saguntinis dictum svisse .
se nee sociorum nomine suturos contineri eis posterius sidus injussit populi initum suisse se, indeque idem ius ibi esse, quod Ro- is mani in pacto Lutatii pro se allegarunt ,, dum noluere illud ab initio rati habere obis dissensum populi. Replicabant Romani, is in priori scedere non onus suisse Saguntinosis nominare, quia sub generali foetorum no- ,. mine omnes praesentes. & suturi eontineis rentur. In potatiori findete rati habiti .. nem subsecutam esse tanti tempori silentio R aliam.
137쪽
I3ois aliamque rationem esse in sordere M., , istii , quia ibi expresse additum erat . is si populus Romanus ratum habuerit
is Viae Liν. c. II. cap. I p. . L I pr. Pob is isti . t. c. 2I. 29. I .is Ex his argumentis satis apparet. Iuliis. is simum suisse bellam Punicum secundumis ex parte Romaenorum. Unde Hanno gra is vissima oratione in Senatu factum Atini. is halis impinat e Saguntum , ait , vestra, , eirex inient exemitus, Musis arcen ur faeis is ciere': mox Carthaginem circumsedes sis Romanae legiones , duribus risdem Diis .is Per quos 'rere bello rupta foedera sunt Misa. - σα Sagunti ruinae nostris eapitibus ane se denν , susceptumρ- cum Dominis bHis tum, habendum eum Romanu es . De se mus ergo Annibalem Nou derindum fruo rum ais piaculum ruri faederiι, fias nemo
is terrarumque rear, e . LIV. L. 2I- e. Io.
Rationes pro institia Romanorum nervoseis exposuit Livius L. RI. cap. 19. me dιr , , Ha pereunctatio, ac dennuciario Mui magis., ex inruitare P. R. visa es , quam de fae. is derum jure verbis Eisermare . Mum aute,
M tum maxime Sagumo excina. Nam si ve
is horum disceptationis rei esso, quod foedusis Arambasis eum Lurarii priore ridere eam.
mutarum est , eum arandum non eras ris quam in Lutatis faedere disserte a istim, , esset, ita id ramm foro si popvirus censuis,, D ; in Aia batis θά re nec exreptum
is tale quid am fuerit: o tot annorum His lentia ita vivo eo eum rebarum A faedus , is ut m mortuo quι dem ausore Picquam minis taretur s quanquam simiori faedere β. se retur, satis cautum erat Saguntinis, sacras
, uir umque exceptor nam neque addisum
,, erat, iis, επι tune essem, nee qui posea is assumerentur. Et cum assumere licerer no is vox socios, quis inquam censero , aut ob , , nulla qu-quam merita in amicitiam νε-
,, es , ain rerepres in Mom uim defendi ramum ne Caria inensium Deli ais μὰλ ,, citaremur ad defectum, aut sua sponte deis sciscentes reciperentin . Plenius hoe arguis mentum tractat Auctor ea seq. ω ε 3. Vix erat tit Hentium Dium ad indurandam
rasuasi,m,m facti alieni valeret - Immo is publice, &in conspectu omnium sidus i A lud ab Asdrubale initum fuit: civitas comis seia fuit rei gestae, neu ue vivo Asdrubale, is neque eo mortuo con radixit I adeoque
- eonsensus hic eo muta elvescit , quod is idem eum aliis quoque gentibus ridet
is contraxerit, eoque magis consilio. tiu mis bello res Carib aginensium auxisse dieatur.
Quem eum factum proprium πώlum μα- tum est ι Immo secutum est, dum Duelis suo facultatem foedera pangendi permi
is serunt. Liv. d. l. EI. e. a.
Nisi aliquando 'nus be rem transire is lens proειbitus a Romanis esset In acti- ω bus negativis ius non acquiritur nisi pra ,, cesserit pmhibitio, adeoque silentium . ,, solum ius non aribuit , sed prohibitio .is Atqtie hine est quod in rebus merae a. ,, cultatis non procedat pmscriptio . Qua-- tenus id naturali iuri conveniat , expliri cabimus c. IN. g. rs. Duis enim actus υim faber actus positia
se Sensus est, quod accedente prohibitione, , nis sibi asserat prohibens, quod alter nonis abnuendo concedit,
Auctor n. I. ime asseruit , pactum Lu-- tatu irritum fuisse , quia eonditio aese-M eit, Le. populus ratum non habuit. Sio vero Populus longo tempore fluisset, an ,, ex hoc mentio consensus inferri potuisset Negat hoc Auctor, nisi factum aliquod aetasat, quod conseVisum necessario deis es aret. Atque inter haec facta refert casum, is si p ctio illa plures articulos a aure com is muni abeuntes si enim ex iure eom. is muni Oentrum actus fit , non potest viisse deri vi scederis gestus , eoque foedusis approbatum esse in habuisset , & Roma-
ni caeteros articulos perpetuo observanis sent, necessario inde coneludendum eia is set, reliquos articulos approbatos fuisse; is quia qua unum ex contentis in instru- mento approbat, alterum quoque appro. - bare censetur. A iure communi abeuntes si Alias alimis Eare posset, se actum illum non vi se is deris, sed ex iure communi peregisse. Sed de his agenesi erat cipponianior Iocus me. Viae L. c. 22. At in genere hicis notandum, pacta illa non ad foedera ,
is nee ac pacta privata pertinere . sed in is ea pacta publica, quae vi mandati a da-- cibus belli fieri possunt , indeque non α,, duce belli qua privato , sed qua instruis mento summae potestatis peraguntur.
138쪽
I. Quomodo promissa obligent exterius. II. Gνba, δε aliae conjecturae abstur, i telistenda ex proprietate popul
IV. Coniectuνis usum esse ex ambiguitate vocum , ex specie remanantiae, aust uia oonta se ingerunt :V. m ex materia zVI. Exefactu rVII. Ex eoiunctis: Origino , aut etiam
Deo IVIII. Quo pertinet coniectura ex rati ne movente, quae quando , is quomodo locum babeat.
IX. Distinctio fieri eationum in laxas, ἐν strictas. X. Distinctia promissorum in favorabialia , odiosa , mixta , aut media . XI. Reiecta et ea actus popuIorum, sui regum differemia eontractuum bo
nae fidei , aut fricti Juris. AII. Ex dictis distincti ibus significati
mantur circa inter relationes.
XIII. An Deiorum nomine futuri veniant, ita quatenus: ubi de fedejo Roma uorum cum Asdrubale, ἐγ milibus controversiis. XIV. Quomodo interpretandam , Noalter populus alterius is su bellum gerat. XU. De iliis verbis , Liberam Dre νGaginem
XVI. Qua pacta personalia babenda, quae realia, distinctionibuι exHA
ad Regem regno pulsum: XVIII. Non ad regni iam orem. XIX. Promissum et , qui primus host
XX. Coriectura se ultro offeνων : aut extendit, o quodo id fiat: XXI. Ubi is, de mandato per alias
implendo I XXII. cave restringia r idque ves ex defectu σνiginario voluntatis, qui eouiuisur ex absurdo zXXIII. Ex cessalisae rationis unica IXXIV. Ex materiae defectu: XXU. obformatio circa coiectura proxime dictas. XXVI. GI ex eastis emergentis repsernantia eum votantate . qui sum tur ex Urietto: XXVII. Ex onere nimium gravi, bainbita ratione actus: XXVIII. Eoenis aliis, ut ubi partesserint i inter se commitruntur IXXIX. Quae tum regu observa MDι a XXX. Seripturam in dubio ad eontraiactus validitatem non requiri. XXXI. Regum eontractus interpretatis. nem ex iure Romano non fu-ve. XXXII.Verba conditronem acremanti ,
an offerentis, magis spectanda, per distractionem explicatur . R a. I.
139쪽
I. 1. TPsum, Q qui promisit , solum si spectamus, ' sponte id praestare I obligatur . . in quod obligari voluit. In fide quid senseris, non
quid dixeris , cogitaudum , inquit a Cicero. ' sed quia η interni amis per set pectabiles non sunt, & certi aliqώd statuendum est , ' ne nulla sit obligatio . si quisque sensum , quem vellet, I sibi affingendo liberare se posset: Φ ipsa' dictante naturali ratione jus est ei, cui quid pr milium est . prom istorem cogere ad id, quod recta interpretatio suggerit; ' nam alioqui re exitum non reperiret: st quod in moralibus pro rinpois bili habetur . . Hoe serte sensa eum de pactis egisset , Iis rates prae criptione adversus Callimachum , M. inquit, voma κωνω παπις αδεμ πιι δαρολοῦμεν χράμνοι, Φ ut recte eum locum emendavit vir eminenti issimae eruditionis Petrus Faber, aa hae Iere eam muni hominet inter nos ster eius utimur, nec, Graeci tantum , sed & Barbari , Φ ut paulo ante idem dixera L. 1. Huc illud pertinet in antiqua sederum sermula apud e Livium: Sine doti malo a utique ea bie hodie rectissi ne intellacta fum. Φ Recte interpretationis mensura est ' collectio mentis ex signis maκime probabilibus. hb Ea signa sunt duum generum, verba, & conjecturae aliae: quae T st aut se Orfim considerantur . st aut coniumstim . II. Φ Si nulla sit coniectura , quae ducat alio , Φ verba intelligenda sunt ex proprietate, b non grammatica, s quae est ex Origine , sed e populari ex usu , ,
ἁ Quem penes arbitrium est , ct ius , σ norma loquendi . Stulto ergo perfidiae effugio usi sunt ς Locri, cum polliciti se pactis staturos squamdiu terram hanc insisterent, & capjta humeris gestarent, terram calceimentis
Iuat 3 vota interpret rida . ut communiis ter funiuntur notant Hebraei ad n . xxx. h Non grammatita, qua es eae εναλι Bene Praevitis Vandalicorum I. ubi de voca agit rebetatorum: -- πει aν -
c Istri ὶ pol, Mas libro xii. c e. 4. Si. mile quod Boeoti urbem polliciti reddere, non stantem . sed eversam reddidere . Thm-e3d. V. s cap. 4 . J de quod Mahumetes Sullanus. Euboea capta . eum dissecuit , cui incolume fore promiserat . Vide I. CUSPINIAN. d. Ttire νώm oris. in Maia Bumera II. pag. Iaa. Edit. Ind. B. I 6 4.
miseris, vel reeeperis. a B erat actvis peν se a. 4. P3 Sιιι assintondo Dicendo . si non hoe . quod poscitur. sed aliud coxit1M . & in te Ilectiam voluisse. 4 In moeatibus In practieis , in Drudentiis , Ee artibus ι in his materiis , Quae a te oda explicantur. s Praomptιoa. ὶ Παμ ρας - , sive Exceptione, qua demonstrat, adversario contra sese actionem non esse. 6 Commo mensis Indatatio , 8e explanatici sententiae dictorum. ν πιι torsim ) Ut extra significationem verborum aliunde arcessantur. I C η tinctim Ut coniecturae petantur ex verbis. 9 est ori ηρ Multis enim verbis longe aliam significationem imposui eustis . auam ea primitus ex Origine aec M
aa in In opere sam sγmm , Libro I. cap. r. in s ne. I. BL h. In toto illo Capite perpetuo eon
140쪽
U. De Interpretatune. 333mentis iniectam , & aliorum capita humeris imposita abiecerunt, qua sit eo
modo religione se possent exsolvere, quae historia apud Polybium e exstat: . I moae . similis perfidiae eκ empla aliquot apud Polyaenum f, quae transcribere ni- 4.hil opiis est, ' quia controversiam non habent. Ejusmodi fraudibus recte e r t. dlxit Cicero, . abstringi , non .disii Vi periurium. amos II l. 4 In artium autem vocabuliS, quae populus vix capit, adhibenda erit Φ artis cujusque prudentum definitio, ut ' quid sit majestas, quid parrie dium. quae a o ad finitivum statum reterunt oratoriae artis magistri. Vere enim dἰctum a Cicerone Academicarum b primo: Dι auct i rum verba nulla δ' sunt ε Cap. publiea . Dis utuntur : id quidem eommune omnium fere est artium . Sic si in pactis de exercitu dictu ux fuerit, definiemus . exercitum esse eam militum multitudinem , quae palam fines Miticos ausit invadere; nam passim opponunt h storici id, Φ quod furtim fit, aut introeinantium more, & quod justost ekercitu. Quare Φ pro Viribus hostium aestimandum . quae copiae exercitum facian . Cicero i exercitum vocat lex legiones, de auxilia . . Polybius Romarium exercitum Φ plerumque, ait, coniiuiise xa sexdecim milibus c cc - Paracmanorum , viginti sociorum : Re minor quoque numerus implere potest eius V nominis mensuram. Nam Ulpianus is exercitui praeeste eum, ait, in qui veisum legioni cum auxiliis praeest; id est, ut Uegetius ι exponit, decem milli- - Phus peditum , duobus uiallinus equitum. Et Livius in octo millibus dd) spe. ponit justi exercitus. Φ Pari modo declasle erit aestimandum. Sic φ Φ arx mia. est locus, qui arcere hostilem exercitum ad tempus postit se I Lιbro IV. i. st Coniecturis assumtis opus est, ubi verba, aut verborum comple- xio sunt πολυσημα , id est , Φ plures significatione i reeipiunt . Hune locum l. R Rhetores vocant 33 εχ -μβολίας ' Dialectici subtilius, si in una voce len- - 'sus esse plures possent, Φ ἐμωwμίαν si in complexiono , ἀμειβολίαν. Φ Si
fi Gent. libro v. cap. ix. eum Notis no stris. I. B.
res Ad finitivum statum Constitutionem ex definitione, quum in controversiae it . quo nomine factum appelletur Cie. F.
praeterea etiam Equitatus, ut ex sequenti. bas prael, mst. libro rit. cap. γλ. Vide &U. Casaubori Notam in libro . cap. 16.P2g. xl. Ed. Amst. I. B.
dd Prima Editio sola habet heie in
margine , libro xxv. Locus ea caP. 5. Speinerem Musis exertitur ferassemus. Sed reliquiae cladii Cannensis , de quibus heie 1gitur , di quae Venusiam redierant , erant tantum quatuor millia hominum , ut narravit sura Historicus, Libro xx r. caP. initi. B.