Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. De Cocceii ... sub titulo Grotii Illustrati antea editis, nunc

발행: 1759년

분량: 717페이지

출처: archive.org

분류:

201쪽

QUI aut non dissuadet eum debeat Er. go regulariter non tenetur dissuadere, tum quia nemo ius in alterius actiones habet,

tum quia nemo tenetur curam habere r.

rum alterius . quas in custodia sua non habet: secus igitur si dissuadere tenetur , ut iudex, custodes publici, parentes, Ece. Aut factum reticet, quod notum facere debebat is Ita is, qui scit aliquid in rempu. blicam machinari, id notum facere , velis eandem cum reo poenam subire debet.

ει ι f. C. Livi Mai. Ad ius proprium , quod iustitia e tetrix respieit De quo late actum est L. I. c. D I. g. 8.Πυε illis ex iste, sive ex qualitate ex ritur se Nam Auctor ius , quatenus ypro se qualitate sumitur, distinguit a jure, qua-

is tenus pro lege sumitur. Ub. I. c. I. g. D 4. --. g. 9. Nam si debeat ex chariιπιιι afforma, pec. eabit quidem omittendo , non tamen ad repais rationem tenebitur Ea enim est naturi in iuris laxioris , ut necessitas quidem is moralis inde oriatur, at tantum intulisis tu Dei; aliis enim somnibus ius pro- is prium inde non nascitur . Disi prooemis II. g. Io. seq.Cujus origo es ius aliquod proprium γM Sensus est , quod ad reparandi damniis necessitatem requiratur , ut ius ' mihi M proprium dematur; quale non est si mis sola aptitudine , seu virtute debetur . , Viae supra g. 2. e anis ) is d. g. 2. Cons. Da prooemo, L. g. 13.

M vero e fa fuerinι damni Sunt autem eausa si aliter iacturus non sui flet is, cui consilium datum est , vel is , qui la datur , Et cui assentimur.

Momentum attulerint aut ad totum damia

num se Uti s absque hoc consilio alteris plane iacturus non fuisset. Aur ad partem is Si v. g. necem di LM suasit, rapinam probavit. saltem de nι

,, pina tenetur.

ortus fuerit id illum dare Adeoque se non possunt causa diei damni, quod avis ter atque daturus fuisset . Non tenebuntur Quia ubi damnum ,, datum ab illis non est, nulla quoque estis reparandi necessitas.

O si alii defuturi non fuissem I se Vel m

nim non petitur ab illis aliis consilium is vel petitur , & illi quoque probant .

o Priori casu non tenentur, etsi serre quς- is siti probaturi fuissent. Sane , asseri neἀδε quit, eorum consilio damnum datum es.se se, quia consilium non dederunt, adeo. que pro causa damni haberi non possunt. si Posteriori easu illi alii aeque, ut prioresis tenentur, quia omnes consilium dando, & probando , causan dedere damno .

Nam mihi alii Quia tune causa d is m ni dati suissent.

QUI imperio, aut alio modo aliquem imispulerunt ad factum J A Nam illi sunt ve

δε ra causa damni I patrator enim saltem is est causa instrumentalis i actio autem is non est agentis, sed instrumenti. His deficiemibus patratis facinoris Nam is absque jussu superioris malestium ultro is committit, Ac sic eausa est damni dati. Et post eum eaereri ,, scilicet, qui horo lati sunt, consilium dederunt, laudarunt, is &c. positis scit. terminis habilibus.

I. solidum siMuti, qui ad actnm causam dedero se Si scilicet plures simul facinus,, commiserunt , unus auferenda , a reris scalam ponendo, tertius recipiendo. εα is singuli tenentur in solidum , quia nul quisque facto suo causam dedit dari mno. At unius praestarione omnes reliis qui liberantur , quia damnum amplius is non est; pcenam autem singuli para d mis bent. D retia 1 actias ab ἰpsis, quanquam non I iis, processu Nam in solidum cautam, damno dedit unulauiuus Agent Ium.

SIMUL tenetiae do his, quae ilium eae a sus vi sunt eonf- Qui mandat aIli factum illicitum, tenetur etiam ad damnum,

quod ex eo iacto non ex alia exuta sequitur; quia hujus quoque damni Auctor, re

causa

202쪽

usa ast, utpote cum secutum non suisset is Graecos receptum, idque vel inde appa.n si mandasset. Atque huc . pertinent casus is rei, quia et lλm c ἐπ- aliquid aecipiunt, ex Seneca, & St rabone at eῆati. A quibus tamen alimenta non debentur . 'In totum , quasi priadem dederas, tenendux Sed tu charitat- peceaυerit J ,, I. e. conises is Qui R eius aera causa es. Cons. g. II. is ci A resul λ Perseetionis egit.

Et Gaiasis, o Phrygibus Adde At Cili- Ut qui fugere noluit J Cum tuto possi t.

cibus, Strab. p. m. si . Nam Carma ta exi- is Nam sugere nullo aure tenetur. Viae sum. tu obstructo, ore deinde rupto aqua quadam δε ι I. c. i. I, IO. Citieum loca devastavit . Hic igitur rinas mite autem in libero homine aestimaria non

quoque dedit eis, qui injuria assecti sunt. R is Nam vita ius erat soli desune o pro. prium; huic autem aestimatio reddi non

AD g. XIII.

HOMICIDA iniustus tenetur solυeis imis pressas Siue facto enim illicito mediis co opus non habuisset , hoc ergo dam-- num haeredibus occisi resarcire tenetur. Diis, quor occisus alere ex reficio soles ut Immo damnum De vere non est, quia alimenta morte parentis exstinguuntur; p rentes enim non nisi vivi alunt: cum ergo liberi ius in hunc casum nullum habeant, non potest diei, aliquid iisdem tum fuisse. Sed &aestimari damnum id nequit, quia pater alias muri, vel impediri potuit. Nee spes aestimatur , ubi nihi, deberi certum est . At ius Romanum , & usus, ex summa aequitate liberis aliquid concessere. eluique definitionem aris

bitrio iudicis reliquere. Beri. p. 4. concc 19. n. 2α Μνns. Reis. sy decad. 6. P eod. I. I. c. I. g, 7. Cons. Exod. a I. 22. Ant. Matth. tit. de Sibar. e. s. n. II.

AMisio.. , , Si defunctus opera sua liberos aluit .ri certum est, occisorem in causa esse ne li-- beri deiuncti ex illa opera alantur; hoe,, igitur damnum est iniuria datum , quod ,, reparari debet: eqvidem quantitas incemis ta est; hine inret privatos ex arbitrioia iudiei ς res decidi debet . Sed & praete-- rea injuria fit iam itiae, dum caput, velis membrum ei aufertur: haec injuria aestiis mari quoque potest . Ratione habita aetatis derisi se Ut scilicet si plus solvatur si vir juvenis, ει robustus is interficiatur, quam si decrepitus . Te m. h. Sisimi Hereules legittiνJ At id ultio secit, quod crimen eo facilius expiari putaverit. . Addisio.

Immo consilio Apollinis Iphiti nonis Iphicli, liberis pretium, quo se venun-- dari passi is est, dedit.

Michael DM ι J - Ηie loquitur non deis eo, quod iuris naturae sed quod apud

is potest, quia omne ius ejus morte est ex-- llinctum : liberis autem, & agnatis nulis lum ius in illam vitam competiit, adeo-- que illis nihil hactenus demtum est, quod

is aestimando reparari deberet. Additro. - Nostraira sententiam modo explicaviis mus. ad rubri f. 3 secundum .

secus in servo, qui vendi potuit se Nam, , cum domino verum ius in servum, ejus- is que vitam competat, hoc demi domino,, non potest; & si demitur, omnis utiliis tM, quae ex vita illa redundare potest

is aestimatur .

QUI mutilaυis, simiaiter tenebitur ad -- pensas me. γ is Nam ex hoc facto illieito is alteri aliquid abest , eique aliquid demi- , , rur, quod reparari debet. Minus poterit luerari ,, Nam hoc quo- is que demitur facto alterius illicito. Siaskis ibi vitae ) ,, I id. g. praeced. Da hie eleutricis in tibero homine astiamatio non fit Cicatrix enim , dolorque, non simi pars damni s neque enim ideo minus in bonis habet is , qui mutilatu est : ubi ergo damnum non est , ibi nee aestimario obtineri potest. At quia iniuria esit is, qui mutilavit, ut.tra fines saeuitatis tuae in corpus meum saeviendo , haec iniuria aestimari poterit; &cum ea per restitutionem reparari nequeat, per tantundem reparari debet: de quo iure ιnfra c. 2o. agetur. Idque etiam praeceptis divinis eonvenit, L . 24. υ. II. seq. Math. V. υ. 38. Exad. 2I. - 2I.

De conjectisne in earcerem Per hanc imis juriam itidem damnum non datur, adeo is que ejus nulla est aestimario; at quia iusis alterius laedit is, qui insontem in carceti rem conjicit, reparari haec Iniuria debet

203쪽

is per tantundem i. e. agens simile malumis pari debet; quod plerumque fit per ρο-

is euniariam aestimationem.

INDEMNEM praestare maritum ab alenda prole J A Nam maritus non tenetur aetere nisi ,, suos liberos , adeoque necessitas alendiis liberos alienos ei obtrudi nequit. Sed G I gis mis is fir rependere) is Si sciis licet adulterinus filius patri putativo suc-

,, cessit, postea vero appareat, partum adul- ,, tetanum esse et tunc omnino restitui debet

se quicquid ex facto hoc illicito penes filium

is est, adeoque portio haereditatis cum stu- ,, ctibus. Neque adulter, vel adultera sal- ,, tena ad id obligantur, qui eausa sunt, fleis partum supposuere; sed praecipue partus, , ipse, ex regula illa, quod nemo loen ple- ,, tior fieri debeat ex re aliena in viro domino. Vt, ain fraude Non ergo si volentem se imminuit: nam volenti nec damnum da. x, tur, nec iniuria fit.

Quanti minoris ipsi valet spes nuptiarum JAlius enim stupratam non est ducturus. Hoc ergo damnum est , quod aestiniari potest , & a superiore definiri debet. Immo cr ducere tenetur si ea promisone

moris usuram impetraveris i ,, Hoc casuis non tenetur ducere . sed iam duxit .se Mutuns enim consensus de cohabitando is nuptias lacit, & eum id verum sit et- is iam si concubitus non accesserit , multo is magis id veram erit si usuram eo orisis impetraverit Promittens.

FUR, s raptor tenentur rem subtractam reddere 3 ,, Quia facto eorum illicito .dinis mino aliquid abes & damnum datam is est , quod reparari debet. Cum suo incremεnto naturali 7 A Nam hoe is inerementum alteri abest , uti partus am,, eillae surtivae. Et eum sequente damno Uti si ancit. . la interitu vitiata fuit. Aut crisama Lero 3 - si forte interim ,, ancillam vendere magno pretio dominus se potui flat. Si si res periis , aestimationem non Amiamam Immo veram debet praestare aestuis mationem; quae Rutem semper est eum se aliqua latitudine. Vid. Disp. B. Parenn

is de vero rerum pretis.

stii l girιma vinitalia fraudam si Nam si hi quoque fures sunt, ius principi quaesi-

tum auferunt, adeoque damnum iacto suo is illicito datum repλrare tenentur.

Via iudicio inses se Ut iudex, qui in-

,, iuria sententiam dicit, eoque mihi da mis, , num date hoe igitur damnum facto suo se illicito datum reparare tenetur. Aecusatione iniusta Si quis intutia me, , desert iudici, & eriminis reum facere vult. , is hic omnes expensas, Ac quicquid inde d o mni mihi datur, restituere tenetur. Testimonia iniusto is Nam causa est, quod is res mihi auseratur adeoque damnum is facto suo illicito insert.

A D f. XVII.

QUI eontractui , μι premumai ea famdedit si De quibus late actum est supinis L. 1. ς M. f. T. c. r R. g. 6. I r. Duo, vi, aut metu iniusto si Alii eis, , , stinguunt inter dolum, de metum; ae itiis Ium, si ea uiam dedit negotio, ipso iureis nullum reddere negotium aIunt, quia Co is sensus defiet te secus, ac in vi, & metu iais Nos utroque casu negotium ex consensa

se subsistere, xlibi diximus. Dissprum. XILD f. 384 418. seq. Cons. I. a. s. 11. g. 6. 7.

Tenetur eum, quicum actaem es, in ιυμ

grum restituere in se l. e. tenerur eum liberareis a promisso: adeo ut Auctor nec ex tali pr D missione jurata ius ei acquiri putet . Viae Lis a. c. I I. g. 4. Nos alibi demonstravimus .is vim, & metum non impedire conlanium,

M adeoque verum ius praedoni aequiri ex taliis dispositione ς at eundem pratisonem sep se rata actione de injuria illata teneri: d. g.

is i p. g. in infra cap. 23. g. 2. Quia illo ius laser, tum ne deeiperern Ideo iniuriarum tenetur is , qui dolois alterum decipit: at negotium subsistit . Tum ne seretur Nemo enim jus irari alterius actiones habet . Si quis igit trari Hierum cogit ut promittat . injuriam

is committit, ad eums reparationem tene. i, tur, salvo caeterum ne otio. IlIud ex natura esstratares Immo ex is natura contractas noa decipitur , quia is Ira consensie.

204쪽

me ex naturali etiam liberrar se Liber. h tatem enim naturalem promittendi, vel ,, non promittendi a natura habet, quae siri restringitur , iniuria est , quae reparariis debet. Facere no erunt nisi prewnia aecepta is Acceptum ergo restituere tenentur, quia

, , facto hoc illi e ito aliquid abest et , quiis pecuniam dedit, non daturas si alter se. D eisset id, quod sacere debebat.

Α D f. XVIII.

AT qui eausam dedit eur vim stati, aut evi dura Ut si quis a superiore cogitur , qui ius cogendi habet, tunc non fit iniuria ei, qui cogitur.

Num λυoluuiarium ex voluntario o tum

haben ) sensus est, quod is, qui volensis aliquid promisit, si pos ea recedere velit, se iure ad id cog: possit, quia quod ab initio is est voluntatis, postea incipit esse necessi. M tatis. Rem ira explicat Lenius ab Auctoreri allegatus, in L E. c. 37. Eub. 6. n. I. ,, Moraliter sequendo is, qui ireste ereit Ar, is non censetur inυstimularis e ventire , quia is voluntaνie eausam metur , . eoas iovis,, dedit; unde timor ille mali nou censeturis extrinsecus inseret , sed ab illom e nasci :

ac proinde eqnfensus inde secutus non Go- ,, setur iuvoluntarius, cum sit omnino volun- ιartur in sua causa.

AT gentiam eonse u sicut introductum est ut bolia omnia m. Quod bella utrinque iusta sint ratione modi procedendi, id nunest ex iure aliquo Gentium voluntario, sed ex ipso iure naturae: neutra enim partium iudieem habet; utraque contendit se iure agere. Tamdiu ergo utrinque iustum est be lum, donec per ultimam victoriam iis decidatur I de quo latius egimus sum L 2. c.

is per effectus externos intelligat, explica- a Vimus se examinavimus supra in Prolis f. i7. Nm alibi demonstravimns, bellum ., nec quoad modum procedendi utrinque, justum dari, sed suspendi debere iudicium, de jastata causae inter duas summas Poteri states, quae iudicem non habent, qni dari eausa decidat, & quarum quisque suamis eausam iustam esse asserit , donee Deus se bellorum arbiter per ultimam victoriam is sententiam quasi pronunci et . Viae diss,, proam. IX. g. 6s. I 68. n. 4. Infra o Ly. e. a. g. l. c. ῖ. g. r. c. 4. q. a. is 3. γ Φ. c. s. g. s. c. o. g. a. c. 7. g. I. O a.

,, c. IO. g. I. c. II. g. I.

Hactenus pro iusto habeatur, ne quaci ita obrentum est , repeti mot ,, Talis enimis possessor ex sententia AuAoris apud omnesis gentes in possessione tuendus est.' L. g. ,, c. o. f, 3. neque pro sute haeberi potest. D L. q. c. 4. g. 3. At demonstravimus ibiis dem, id non ex ficto jure Gentium secum, , dario , sed ex ipso iure naturae sequi . ,, Cons. dict. disi prodem. IX. g. i58. Atque Me δε αμ admitti potes Immo ,, Cicero non loquitur de iure Gentium , ,, nec de enectibus externis , sed de ipso,, iure naturae.

Quicum multa iura habemus remmunia γ- Inter haec iura Auctor quoque recenset, , , quod fides hosti sit servanda e L. a. c. I .is 3. 7. n. a. item quod arma illieita contra se eum non sint adhibenda, &e. De quo lateis agemus L. I. c. g. 1 . . seq.Er g ntium eo euis seviser) A Immo ex is ipso iure naturae. Et piratas, ae latrones ,, Nam his quo-- que fides data servanda est. Vid. I. I. c. P. g. I. G 6.

Nam hi si quid metu expresserunι, προι. potest A Immo repeti non potest quod pir

tae , Be latrones vi exigunt, via. I. 1. e.

is ii. g. 7. quia partes ira disposuere. At is ob violentiam, ac iniuriam illata magiis tur ad id, quo alterius interest vim factam

se non esse. υid. I7. ad rubr. tertiam.

, tal iuramento Deo quidem obligatur, nonis aute in praedoni Rdeoque praedo non con . , sequitur ius agendi, sed iurans Deo tene. is tur de periurio : quae perpetuo confunditis Auctor. Caeterum , quia promissio huis iurata iniuria extorta est, praedo tenetur se ad reparationem. Cons. i. a. c. II. b. 7.

Quod uti non item 4 ,, Adeoque quod ii , , si es vi exigunt, repeti non potest; idque

se iure naturae quoque verum esse, probabi. o mus suo loco. Equidem Grotius iure natu .is rae licentiam exigendi aliquid in hos dis Iantum restringit.ad bellum iustum, vel fi

205쪽

is iustiura est, intra fines quantitatis debi-

is tae. L 3. c. a. s. a. o. II. g. a. c. p. g. s. ,, LII. g. - I g. r. G I s. g. I. c. I 2.

- β. I. Unde iure gentium demum impu- ω nitatem concedi, ait, et , qui ex ini is sta eausa bellum gerit , vel qui in iu-- sto quoque bello plus exigit. L. 3. c.

is '. o e. 6. a. Adeoqua tutum eum.

is esse, purat, solo eonsensu gentium . &is quoad effectus externos. &e. At ibidem is videbimus tale ius gentium non existeis is re, & possessorem rei hostilis. tutum esse is ipso na urae iure, sive bellum iustum sit. A sive iniustum, donec iis per ulIuuam viis dioriam decidatur.

JHiam fuiss8 Carthaginiensibus belli puniet secrenaei cautam) sententia Polybii vera non

est. Nam in eo bello tantum quaerebatur, an Romani iustam haebuerint causam Sardiniam insulam repetendi Hac pissita, non tene-hantur Romani ex spediare tempus, quo hostium vires invalescerent ; quin contra omincium facit Princeps, qui praesente occasione, qua ius rei publicae iacillime recuperati potest non utitur , & morando eam in majus periculum , damnum , difficultatemque coniicit.& plus sanguinis landi oportere & vana gloria est, vincere majori difficultate. Habet naturalis aequitatis aliquam spe

ciem J is Immo nullam. Seis a iure gentium abit Quas ius,, gentium voluntarium id, qnod iure n. turae illicitum est, licitum sacere possit is. Sed & dictum jam saepius est , tale iusis gentium non dari.

M. ad. rubr. tertiam allegat.

a m neglectu tensntur reger ae magisera

tur Ideo enim solvuntur vectigalia, ut ,, iter securum reddat Princeps. Atque ideo is maxime laudatur Cyrus apud Xenophonis rem, ι. I. p. 287. quod unicuique, sivem Graeco, sive Barbaro, secure liceret iteris facere quo vellet, & quicquid seciam ge-- stare commodum esset; viae supra I. a. M e. 2 . f. a. modo spoliatio saeta fuerit in is via regia, non in diverticulo. Ce. p. a. ri Crim. q. y I. u. 6 . seq.Drri, eos in nibis ampliat teneri Nam duo bene hie distinguenda sunt iactx: ati rum rectorum reipublicae, qui suo jarc com. miterunt privatis ut praedam agerent, quΞ opera vocamur; hoc tactum justum est utpote cum in hostes praedam agere liceat: uertim privxtorum potestatem sibi datam excedentium , 8c sociorum res rapientium ; hoe fiastum illicitum est: unde vel priniendi. vel dedendi sunt, vel si nullius imperio parent ,.α quolibet oppugnari, de puniri postunt. μαires Tamquam subditos delin.

is quentes . .

ι dederunt se Ut ipsi laesi puniant

rem - Nam damnum datum reparati debetis ex bonis , quia aes alienum bonis inhaeret . Causam non fuisse Fiatum enim e is rum licitum erat, 'uia iure belli praedis is agere ex hoste per suos subditos possunt ris quod vero exeesserint ,. hoc est factum is privatorum, & illicitum. Nee quicquam de ea paeni passo γ - Sio enim decimam partem, uti plerumque cari veri solet, accepisset respublica, approri basset factum, & sie obligaretur ex sua is approbatione. Sed & si nescit, praedam

is a socias. eaptam eta, tamen tenetur Ru

is tenus locupletior sadia est. Probi uso reiam legibus, ne amicis noce retur I Adeoque causa damni dati nociis sunt, eum prohibuerin P. Catilionem ut exigerent Nam ratione damni suturi nemini natura actio datur. Cautiones omnes sunt inventum juris civilis . ni posent etiam sine codicillis oec Auctor supponite um, ubi Princeps om- nibus. subditis in genere potestatem deditis invadendi hoste in , suo casu vi huius ge- is neralis concessionis lubditi etiam sine co- is dicillis pnaedam ex hoste agere possunt.

Cum pG ut priυati etiam sine permissu Iis Hoc non admittimus. Privati ius inserendi vim non habent, sed summus princeps & cui is coacessit. Privaeti igitur praedan is ex hoste agere sine concessione non pota, , sunt. Vid. I. R. c. I S. I. I.

Mati υem an futuri illi essent 4 ,, Adeo- , , que imputMi non potest rectoribus, quod

, , malorum hominum opera usi sint, quia: is credunt bonos.

Neque vero vitari posse J A Adeoque necis mala eleelio delietum est , si meliores.se haberi non possunt . Si quιd mitises eovira imperium amicII n ouissent, reges teneriὶ Eadem autem ratio e si is in republica. Cons. l. ς. c. m. IO. ως Auctae

206쪽

' Angliae se Camae p. a. inst. E A. p. 24s. non ex facto alterius, nedum ex facto ani. ,, Gallicus apud Reginam legaetus conqtim malis. a. ipsae leges Romanae fatentur, paviari rebatur, Mongomeri tym Anglorum aux, periem esse damnum ii ne in uris datum , ubiti liis contra scedus ad Rupeltam naviga. Rutem injuria non est, ibi non est reparandi ,, tionem suscepisse, di mercatores Anglos necessitas. Sane, I. ratio meri .sur tacta via is Rupellanis obsessis rem annonariam tu, est, quod magis imputari soleat in pensati se ministr1sse. Cui illa se fidem qdere in- ne damnieti, qui talem 1ervum, ac animalis ter positam sancte fervare, fic servaturam habet, quam ei, qui damnum passus est..., respondit; auxiliarea illos piratas esse , Aiaαιιιμ. - & extorres . iniussu suo solvisse, fgnae- Materiam hane late explicavi in Disso. ia mentita praetulisse, atque ut in eos a- Prooem XII. f. 38s. nimadverteretur, peroptavit. Qui in eu*a non est o matura enim se Ut inro sine eulpa sua in misistrarum facto . vos, & animalia habere licet .guuquam teneatur, nou et iurar gentium

,, Non enim possunt dici causa damni dati.

D cum culpa careant

Sed iuris eiυHir is Immo nee iure Roma- ., no e ministrorum facto tenetur negotii is dominus, nisi culpa eius concurrat. Nec generatis is I. e. ut non ex omnio laeto ministrorum quisque teneaetur: uosis jam diximus , ex nullo reneri si culpam caret.

m. si Respicit ad edictum praetoris, quo

is nautae . caupones. & stabularii tenenturis ad restituticinem damni ab illis dati, quo ,, rum opera In caupona navi , & stabulo is, utuntur. Tor. tit. Naat. Catip. At g ,, mus, hanc actionem esse ex iure ciuili; , Oritur illa ex vero natu iure, quia nau-

ta, & caupo profitentur securitatem, &M in eum finem servos eligunt: si igitur m is, lorum hominum opera utuntur , reverari causa sunt illius damni, indeque ob fa- ,, ctum hoc , quod praecavere potueruntis fideles ministros eligendo, culpa non ea.

is rent.

Ex ractionibin previtaribus intradisura ,, Ratio consistit in maIa electione , L . .

ret, ubi recipiens profitetur lecuritatem. Cootra Pomeranos Qui damnum ab , eiusmodi militibus ex codicillis Iraedam

.s, facit, quo alter pauperior fit. Naxae de rar γ - Vid . l. a c. s. g. 8a. D dem ex itire eisiti esse , Iure enim natu ex tali faela non obligatur dominus : a. quia mul quassue t mum ex suo facto obligatur, Cuius nota με ipsius culpa noi alterius damnum aedis J A Si sorte duae naves exorta is tempestate collidunt. Ut oe nostra ,. Ira enim iudieatum in ,, suprema curia Hallandiae, referunt Ne ,, μή. Dec. 48. Gror . - Lao. F. D Leg. A Miι. Viae Te . λαυidi solet si Par enim uerrusque ea , , ta est.

ETIAM a orsus fanarem . in ammmdatur Proprie haee ad damnum non pertianent, utpote quod a demendo dieitur.; sed ad injurias, seu. iuris nostri laesionem, quae reparari debet et si damnum datum non sit. Caeterum, hie salium .aliquod illicitum est, quo aus nostrum non quidem ratione patrimonii , sed ratione societatis, in qua vivimus, laeditur. Quando igitu iura , per quae homines diunt reddunt ui ad honores p tendos , nobis auferuntur, haec quoque in juxta reparanda est. AEditio.

- Potest damnum proprio quoque sensu

vocata, quia ius aliquod demitur. Ra i is iuris naturae , eur iniuria talis verum, , de ire lina 'sit, explicavi in D E. prooem

is quo alter contemtior redditur e lidque deis claratur omnibus modis, quibus alium is ludere, vel contemnere solemus, ut risu, is calumniis, gestus, mores, squaliores alia

is terius imitando; de quo vide tot ric si, de myr. Nam Ali poena respondet I. e vitiosi- tali, quia rena non est. nasi ubi vitium is Men.

207쪽

Culpa es egone ) is Hine deprecationiis addi solet formula : disset re saran is is et visi, Mia re recht graban. is Exhibition. honoris is Aliquando etiRm ,, is in genua se demittere his, qui in uriam isse iacit tenetur. DTosimonis innocentia γ is Per declarat IO- ,, is ne in honoris: d et er nietis ais aues Ite. Mis bes, undρutex von ιhm vvisse; quae inesse ,, is etiam solet deprecationi. Dcommentars MI

& honestas. non Possunt pecunia mens rari naturaliter . quia non sunt res aestimabiles, nec patrimonii nostri pars: sed id iure ei vili in rinam iniuriae itatutum est. Hine Quin talianus , dees. 279. Rit . Maiorabus nan es nefas udum acciperest μοιam, sed etiam fac poena animadυerri utarum , sicut pleraque dincta pumun.

CAPUT XVIII.

De legationum jure.

I. Obligationes quasdam ex iure gentium

nasci, ut ius legationum. II. Iater ouos secum habeat. III. An semper admittenda Iegatio. IV. Adversus legatos pericvrasa molle ter defenfionem ficitum, non ex ctionem p πα. V. Legationis iure non teneri eum, ad

quem legatus missur non est. VI. Hostem , ad quem missus est Ier

tus , teneri .

VII. Nee opponi posse ius rationis. VIII. Itis hoc is ad comit: s legatorum porrisi: fi Iegati voluerint. IX. Et ad bona mobuia. X. Exempla obligatioηis, fine cogend.

XI. Quaηti fit Me Ius Ierat son I. I. Φ T TActenus ea memoravimus , quae ex naturae debentur nobis , Ira Φ paueis duntaxat additis de gentium jure voluntario , quatenus a Deo aliquid erat juri naturae superadditum . Restat veniamus ad obligationes , e duas ipsum per se ius illud gentium, quod voluntarium dicimus , induxit ;st quo in genere aa praecipuum est caput de jure legationum . I'assim erram legimus, e sacra legationum, sanctimoniam legatorum , sus gentium Hoc aaὶ Ius tigationum in se spectatum

vere oritur a Iure Naturali , ut ostendit

Gent. Lib. I r. cap. 3. v. 13. Quae autem Privilegia moribus gentium tantum Originem debent, illa nemo tenetur Legatis concedere, nisi velit, ic pacto vel expresso . Vel tacito, ad illa concedenda sese obsuin erit. I. B.

a Sanctι inomam Ieratinum Pomponius i. si quis ult. D. de lex1tionibus e Ii quis Dratum Minum pulsa est , eontra lus Im- eium id comm θωm eis existimatur , qu/a sancta habemων luat, e . ideo si eum tigata apud nos essent gentis atιcujus, bellum . eum eis ludιctum sit . lιberos eos mamre . Id enim ιuri gentiam eonveniens esse . It qua eum . qua texataem pulsasser , Pantus Minitis devi hostibias , quorum eram ια ei, saluus est respondere. Lege Iulia de vapublica tenetur . quod ad legatos oratores . comitesve attinebit . si quis eorum quem pulsiste , sive injuriam feciste arxuetur . Ulp. ano respondente in l. Iera Itilia ν. v. ad I gem Iulsam de vi νωιlua . Iose assantiquae historiae libro xv. c cari s multum praedicat legatorum lanctimori am . quibus , ait , commune cum angelis I ex nuntiis nomen. Varro libro Iit. de Lingua Latina : Sancta sunt corpora 'legato rum . Cicero Vertina m. Leg--πm ius ιυιuo, humanoque vallatum prasi is , σα - 1us tam sex m. Hurabile nomen G se aiebet , .e non modo inter soci r m Iur . sed in hostium tela incolume veri etΜr.SCr

Pior vitae EPaminondae: c Inuno

208쪽

I. II. De Iegatronum iure. zordebitum, ius divInum, humanumque: sanctium inter gentes ius legationum. sedera sancta gentibus, sed us humanum: sancta corpora legatorum : Papinio, Thebaid. II. 486.

Sanctum pastutis per saecula. nomen . Cieero de haruspicum a responsis e Sie enim sentio , Ius legatorum eum hominum praesidio munitum, tum etiam divino iure esse vallatum . . Itaque hoc violare

non injustum tantum esse, ν Φ sed di impium omnium consessione, ait Philippus in epistola b ad Athenienses. II. i. Sed primum sciendum est , ' qualecunque est hoe jus gentium, de quo videbimus. ad eos legatos pertinere, in quos mittunt qui summi imperii

sunt compotes inter se; nam qui extra hos legati sunt provinciales, municipales, atque alii, non jure gentium , quod inter gentes est diversas , ε sed 3 jure civili reguntur . Legatus apud Livium e publicum se nuntium populi Romani vocat. Apud eundem Livium d alibi senatus Romanus Φ ius legationis Φ externo, non civi comparatum, ait : & Cicero e ut ostendat non esse legatos mittendos ad Antonium: Non enim, inquit, euis Annibati res es ,

nia. Apud Papisium libro D. Heb. vers.

mmanem non exstant verba. quae tamquam ex illo adfert Auctor, ei rea initium Notae istius. Frrorem hausit e nota Dionys minthos radi in L ir. D. da Luaeiam ubi hiepro verbis Vareonis laudat . quod Cia serio dieit GUem. x M. c. Post indicatum Uarra mi fragmentum e Libro it . De Usta popinti Rom. quod servavit NON IUS NARCELLUS , pax. eas. Edast. Moeer. Apud milestim Pararetitum etiam. libro . cap. a. initio, nihil est quod hue satiat de Auctor ipse locum illum, jixta verum sensumι supra adtulit. cap. xv f. 16. n. a. in fine. Locus Caeeronis non eli ex Vemn. III. sede tis. I. an κρον. cap. 33. & Prima etiam eius verba petita sunt ex orat. de Hara

bentura 4 Itis I ga/a is ναιεν euritatem inter inimicitias publicas praestam legato allent genae, nec nostrae ditionis: non

puti, qui nostro imperio est obnoxius.

209쪽

bine re; bneae, sed eum eive . Φ ini autem externi habendi sint, ita cui s AEn. re exposuit f Virgilius , ut nemo jurisconsultorum possit clarius:

Omnem equidem feeptris terram, quae libera nostriss Di et, externam reor α. e Φ aui ergo impari iunguntur sed ere , cum sui juris esse non desinant. ius habebunt legationis: st Immo & hi, ε qui ex parte 1 ubditi sunt, ex parte non sunt, pro ea parte, qua non sunt subditi . . At repex, qtii bello solenni victi, V regnoque exuti sunt. ἡ cum aliis regni bonis & jus legandi perdiderunt . . Ideo Persei a se victi caduceatores retinuit P. AE milius. 3. In bellis vero civilibus necessitas interdum locum huic iuri facit, extra regulam , d puta cum . ita divisus est populus in partes quasi aequales, Φ ut dubium sit, ab utra parte stet jus imperii; aut cum sure admodum controverso st de regni successione duo decertant. Nam hoc eventu ε gens unas . Mi. pro tempore quasi duae gentes habetur. Ita φ ν Φ Flavianos accusat g Tacitus. i ' quod sacrum etiam inter exteras gentes legatorum ius in Vitellianis civili rabie temerassent . st Piratae , & latrones, qui civitatem non iaciunt, jure gentium niti non possunt. Tiberius eum ad eum Tacfarinas legatos misisset. indoluit. quod deterior, & praedo Φ hostium more ageret 2 quae verba,Aπ.1 33. sunt b Taciti . Sed interdum tales qui sunt , ius legationis Φ nanciscuntur .c.χ ι fide data. ut olim ι Φ sugitivi in saltu Pyrenaeo. 'i . A III. I. Duo autem sunt de legatis , . quae ad jus gentium referri, passim b lio .im videmus, Φ prius f ut admittantur, deinde ne violentur. De priore locus estr. 19. Livii , G R. o T I Le Qui ergo impari junguntur sedere Cro

merus xxx

ἀ Puta, tum ita divisus est popuIui Uide de legatis civitatis Toleti ad resem Jo

1us gestium est. Ad vers. i.

Di ιι γ Separata est a nostro tegno,

vel tetritorio.

6 Qua ex parte Ut qui de alieno reis

ν Runoqu exista γ Videtur hoe nimias Iucium, neque admittendum, ni Ii tantum temporis intervallum intereesserit . ut illi regnum pro derelicto habere possint e redi. S Persea a se mori caduceatores Ll . a 4 . & 6. Sed retinuisse. putes, caduceatores Persei, non quod rex no exutum jus haribere iri: ttendi non putaret. sed quod ingenati Saucia exuendi homi diem regno , Pacem ei dare nollet. de quod sine aecepta mi

tendi venia occurrepant . Llv v 3 . 1 I. Idem lib. o. in s. Ideo nihil utiι ma I. . sed per eas re poniam p/νso non dedat. viri deo tamen . quum p stea tres Legati a Pe so ad Paulliam AE mal iam mitterentur Cia raliteras . in quibus Rex Presetis Utila Pistinia OIulem dicebat, sine responso . ac sine literis eam legaticinem dimissam esse e tandefensit Prestis. - μι nominis otia I eerilaum victo esset: itaque alteras lueras eum Pra- ει ριιώio misit Liv. xl.. 4. Unde colligi tur , neque tales legatos a Pavita tam is

quam tinctos . inviolabiles haberi Me buisti J. B. s FHυιanos areissast 3 Ut δὲ L. Opimium Velleius. quod vulvii Flaeei stium . Quem

rater legatum de conditionibus in serae . Interfecerat. lib. 1 F. io Hostim . more istiser Usurparet bas, quod solis concessum est . qui Parex Potestate, atque nuper o, bello contendunt. GRO

210쪽

Li Vii, k ubi Hanno senator Carthaginiensis in Annibalem se Invehitur : . m.

Legato, ab seriis, is pro sociis venientcs bonus Imperator Ecfer in easti a xxi. e. i non aumost: Φ jus gentium fulturit. Quod tamen non ita crude intellige, dum est: s Φ non enim omnes admitti praecipit gentium ius : Φ ted vetat sine causa rejici . Caula esse potest ex eo, qui mittit, ex eo , qui mittitur, ex eo, ob quod mittitur.

a. Melesippus Lacedaemoniorum legatus , I auctore Pericle , dimissus ι Thuel. est extra fines agri Attici , Φ quod ab hoste armato veniret . Sic b sena-

tus Romanus m negavit se Carthaginientium legationem admittere se , quorum exercitus esset in Italia . periei adversus Romanos bellum t,ι. 'iae. molientis n legatos non admiserunt Achaei. Sic Totilae saepe perfidi lega- cap. t 3.tionem rejecit Iustinianus , o & Gothi, qui Urbini erant , Belitarii orato- E . res. Cyne thensium quoque, ut gentis steteratae, legatos undique pullos narrat ρ ρ Polybius. Secundi exemplum est in Theodoro, . qui αλος vocaba-' Abraritur, q quem a Ptolemaeo ad te missum audire Lysimachus noluit : . t. iii .e.3ν- idemque aliis evenit peculiaris odii causa. . Tertium, quod diximus, lo- Otib. i I. eum habet, i ubi causa mittendi aut iuspecta est , ut Rhabsacis r Assyrii ς lagatio ad populum concitandum Φ merito suspecta erat Ezechiae , Φ aut non eκ dignitate, in aut temporibus conveniens . Sic AEtolis denuntiarunt io,. 'Romani, s ne quam legationem mitterent , nisi permissu Imperatoris : Φ Re- Perseo, ne Romam mitteret, i sed ad Licinium: - & Iugurthae M legatis tu edictum, h Φ intra decem dies Italia excederent, ni regnum , di regem de- ae

ditum venissent. Optimo autem jure rejici possunt, quae nunc in usu simuin legationes assiduae, quibus quam non sit opus , . docet mos antiquus , e. 4 1. cui illae ignorata . . . . st Lib.

Φ IV. 1. 1 De non violandis legatis disti ei lior est quaestio, di varie a et aris

hujus saeculi ingeniis tractata. Videndum autem habemus . de legatorum personis, Φ deinde de eomitibus eorum, ac bonis. De personis alii ita sen- s li. IH tiunt, jure gentium . vina duntaxat injustam a legatorum corporibus arceri: e. Io. in censent enim o privilegia ex jure communi interpretanda. Alii non omnibus de causis putant legato vim inferri posse, . sed ita demum si ius gentium ab eo laesum sit, quod satis late patet : Φ nani in jure gentium jus,

ius Vide Camaenum in anno MDLXXI. l De non vulandis Ioatιs Menande quae ilionum ibi Propositarum quam . Prorei or de Iullino II. Imneratore : ἐ

tieidos, i vers. 168. sequentibus , volumine v. Non Iustinui I Ubi eatis a mιttendi atit suspecta est in M. Legatos A rum, sed Ba anur , horun Sic Andreas Burgus Caesaris legatus in Hisi Rex. Itis mi testatos in vincula conjecit r.

Paniam non ad utilius: Mariana libro xxix. Excerpt. Legat. cap. 9. I B. e. I s. Simile apud Cromerum libro xx. k Intra Meem dies Dati a oriea.rent 3 CRONOUII. Carolus Quintus Imperator legatos Galliae, V τι etorum . de Florentinoruni ad bellum it Privilegia ex iure communi Eatenus sibi Φ, dicendum millos deduci iussit in lo- admittenda, quatenus recepto jur1 uou decum , qui a somitatu suo abesset triginta rogant.

SEARCH

MENU NAVIGATION