장음표시 사용
221쪽
p Iia acriter urgente, Hace me, inquit, est
ruptor sideris humani, violatorque Gentium iuris λ iam ego hane mactatam victimam si modo sancti quicqiram in terris esse Dii volunt ) Legatorum manibus dabo. Nee fifestia
presso Refono Logato Danieo, a merire, stiGoth seMo Rego Dani e , υim, oe eis sunt. Sax. Gramm. Hist. Dan lib. 8. in fin. Etsi Locrenstis Hii or. Suec. lib. a. in princ. Sue nes variata facti Derio defendat; qui deinde aviit, non esse consentaneum , adeo iuris Gentium, & naturae vel oblitos. vel negligentes suisse siredos, ut Legatum ex lolo contemtu per insidias truei darenr. Sed malia passim tristissimi existis exempla. C-f. Plui. in Pelop. c. pen. & ult. & Corn. Nep. in Pelop.
νorum partibus steter si praelii ex hae causa tuiti victona . Iuri igitur Gentiam prιm υo tribui. mur mento Legatorum sanctimoniam ; atque ideo summos PNne Principes ea lege teneri, metuendamque ipsit esse ejus violasa vindictam, ultricesque dιrar, asserimu/.
is Immo est ipsum ius naturae. Quor mittunt qui summi imperii sunt rem. 84ιer aurer se Legatus ereo est persona publica, quae mittitur a libero populo adl berum populum, ad negotium aliquod reipubi leae curandum. Alius est legatus , qui ad amicos, socios, Zc confoederatos mitti tur, qui iure naturae communi utitur, quo omnes homines ab invicem tuti sunt; n dum illi, qui principis personam repraesen. tant: alisis, qui ad hostes mittitur, qui j re naturae communi tutus non est, sed ex speetali demum privilegio auris naturalis , quod ex medii necessitate fluit ἔ quia pax sine legatis componi nequit . Vid. Aumrdes memoires totichant ira Ambasiadeura. p. 68. Sed -- cisiit reguntur se Hi enim nu-- di sunt mandatarii a subditis missi , Eeis ipsi sibditi , Matie ex jure eivili aestiis mandi, tui. tit. L. de Legatis . Legati , quos subditi extranei mittunt , itidem se non gaudent hac sanctimonia . quia jusis belli non hinent , adeoque nee ius le-- gatorum; sed tuti sunt iure naturae com
Exterao, non eiωὶ is Hinc Senatus Pari-- siensis Fecialem Gaelium Admittere noluitis quod supremarum potestatum H inter Ies,, feriales mittere, ει accipere; dc tum ad -- dite si nos iis inferis , arax annumeras , , , gloriam incie tam merato aspernamaer, Io-- ta fide, oe deeσre obseqαιι eontenti. Priol. is M'. GHι. L. 3. p. I 6O. Qui autem externi habendi sint , E is terni sunt omnes, qui lummam potesta is tem non habent, uve cives nostri, siveis externi sint.
Qui ergo impari iunguntur foedere J Nam inaequali foedere lumni non desinunt esse
summae potestares. Cons. L. I. c. ς. f. 2I. n. r. . L. a. c. I s. g. 7
Immo ει hi, qui ex parte subditi sunt
Atque hine status imperii Romano Germanici habent ius legatorum, quia certo respectu summam potestatem habent . νι d. Ius pusi. nostrum c. Σῖ. g. Σῖ. At reges, qui besti solenni iacti, regnoque exuri sunt se Secus si non bello publico , is sed a subditis orta rebellione expulsi sunt ;- tunc enim jus regni retinent. Exempla vi. dimus supra L. i. e. 4. Lis. Mim stri A ,, gliae distinxere, an iure sint expilli, an is iniuria, Canni. in υis. Elis p. a. r. 2 8. Scis ilio Casu cessare ius legandi, dixe e. Cum aliis regni bonis, c. J A Nam pexis ultimam victoli in omne eorum ius imp rii tollitur. Vid. t. I c. S. per ιοι. Exem- plum
222쪽
-6 Hug. Grop. Lib. se plum est in Craeso devicto. Seeuς libet
tum finitum non est; non autem est ii- nitum quam liu ei las spem haber re- cuperandi : hinc Carolum. II. exulem le-M Eatos missse, vidimus supra L. . c. . fρ. Cae erum, vicinoὐ non peccare sequentam possesssionem , demonstravi mis Midem ris ubi exempla recentuimus legatorum adri usurpatores m lisorum.
Id , Porsei a se victi, se. si Perseus es enim ram in potestate populi Romani e.
Ioeum bule iuri faeis I mmo cum neutra pars
habeat summam potestatem, sed totus populus, neutra quoque legatos mittere potest. Hinc Caelar noluit ad Pompei nar legatos mittere , sed voce praeconis e longinquo scrutatus est, an velit nuncium accipere , & secu. ritate promit a demum misit: ac eum nee hie tutus tuerit, Caesar non de violata I Andii tri ni a iuris gentium, sed de perfidia questus et . C f. beu civ. l. 3. c. Additis. In praemissio exemplo potiores suere p1 is tes ejus, quem Senatus approbavit; at- que ex hoc capite Pompeius sibi maiesta-M rem vindicabat: DUMn. I. pr. 8c haec ra. o tio fuit, cur Caelar privatus , & a Se- ,, natu damnatus, legxtos mittere ad Pom- pejum Rulus non tuerit.
Ut dubium sis ab utra parte se Non
se autem est dubium si alter Senatus au-- ctoritate arma cepit. De regni successons duo decertant is Im. mo duae tune sunt summae potestates .is inter quas ius belli omnino obtinet. Via is svr. i. 2. e. 7. g. II. Exempla autem Gal- bae, Vitelli&e ad bella ei vilia pertinent. Gens una pro tempore quasi due gemes habetur Revera, & naturaliter una gensis est , unum imperium , de una summati potestis: at quia haee pluribus in soliis dum competere potest, hi inter se dinis sentientes nullum ius nisi belli habent,
se adeoque utrinque ius legationum comis Pelit. Iιa Fla ianos Meusat Tacit,s si Simile is quid de Opimio refert Gmn. h. At utrum. que factum merito improbatur : nam Ui- is tellius a Senatu confirmatus suit, Suer.c. is in Viteli. e. p. & legari auctoritate Sena-
., tus ad Pacem sae: endam mittebantur', - εb. e. 17, unde merito legatorum iuraia cum ipsis observari debuiuent. Ubi ta-
is men notandum ἰ factum hae non Ducis , , sed insolentis multitudinis sui siet Duxis enim praesidio dato eos defendit, Tae. d. . o F ctum Opimii improbandum est nonis ideo, quod Flaccus legatos mittere po- is tuerit; lebellis enim fuit, δι Opimius is auctoritate Senatus arma contra eumri sumsit , Mor. L. s. e. is. sed quod filius is hie immunis esset paternorum delictorum ., quae sunt verba Velleii Patereuli. d. L. M a. c. 7. Adeoque ipse pro crimine patrasis puniri non potuit. Pirma, . Latrones, qui civitatem no . faciunt, iure gentium nisι non possunt Nam cum his bellum non est, adeoque nec hostium Ioeo haberi possit ni : uri late proba. Vimus supra L. a. e. t. g. i, Unde hi tu. re inauerit puniuntur. Hostium more Meret is i. e. Iure bellio uteretur et quod saltem inter summasis potet ates obtinet. Naneis mur fide data J ,. Tune legatis is competit securitas , non speciali illo juteis naturae, sed ex pacto . Fugitivi infatiti orenaeo Exemplum, latronum admitarum per legatos resert
E ad tui gentium refert ,, Utrum- is que sequitur ex i a re naturae . Prius, ut admittantur c Recte Auctor ait, legatum admitti praecise non teneri : nam Princeps etiam amicos potest submovere ab ingressu territorii, solo transii u excepto nedum hostem. At aliud eit i. si in contumeliam fixi eius, qui mittit; tunc enim haec nova iniuria et , quae bello vindicari potes , sed & a. si pacem onerat legatus, rejici nequit , quia sine eiusmodi iamrinio re bellum componi non posset; denique, & a. si sine iusta causa reiiciuntur, queri de iniuria ponsunt . Hinc merito quellus est Mauritius Eleis ehor, quod legati exterorum contra morem Imperii dimittantur . yleid. L. 2 p. 7sq. Et
H1nno in Annibale improbat, quod iociorum legatos, qui de iniuri 1 lociis 1llua querebantur , in castra non admiseriti Uυ. L. Er. e. Io. Et scelere impiatos vocat, qui caduceatores ad tollenda cadavera missos non admiserunt, & mittendis internecionem minabantur . PMFb. L. I. c. 8 I. Cons. Lo. L a. c.
223쪽
is tum sine causa reaici. us. g. I. visam ejus describit Dan eius Non enim omnes admitti Iraecipit tui gen. is His. Phis p. g. c. a. ρ 237. ritim Quia occupato territorio quosvis . V Au r' simachur nouit ,, Immo audiari lios inde arcere, lalvo caeterum iure tran- is vit, δέ admisit; sed quod imp o ore quae se situs, possumus: cur non At hostes λ da Ir effutiissent, coere eum υoluit, ne se t o Sed υerat siue ea a reiici in ,, Non ergo ,, ID Nmμα eum accedat : sed merito rep si reiici possunt qui ad satisfaciendum trut- nebat Theodorus: Coebo Pamditi μο-
is tuntur, vel ad petendam satisfactionem ,, lemae'r non mi erit. Laert. Lιb. a. n. is 2. is vel ad tollendos mortuos . Idemqμe μου evenit peculiaris odii ea is γQuoci ub hoste armato veniri o Qui non Qui forte in iniuriam, Ac conteimum aliari ta .n piacis causa mittebatur , quam ut o terius init runtur; uti si rebelles mittun- exIeriatur , num quid iam humitius βο- tur. Vid. Nuan. L. 36 post m. Arpion E A rarent Athenienser , cum in itinere vide- ,, beti Mithr. n. i 76. Aliquando tamen otiri rent exercitum Spartanoνum . Thucyd. L is potentiam mittentis recipi debent: ira Lau is a. p. 64. ,, renti as Medicat iis recepit legatum a Bai, Perfri ab esus Romanos bellum molientis , , Zethe missum, Bernardo d. etum , qui fra- legatos nou admisere Achaei ,, Poruisset enim is trem Laurentii Iulium cecidit, de vitaeis sal pecta inde Romanis fieri Achaeorum fi- is ipsius Laurentii insidiatus est . Auctor dis
is legatos Pontificis recipere, quia non ve- Rationem hujus juris exposuit B. Parensis ni ebans pacis causa, utpote cum bellum is in Di pret. de Leg.uo sancto, non imunt.., cum Friderico non esset: amicitiam aurem se Cap. n. f. 34 Non enim permissum esse ,, specialem eum inimico communi protestan. is ulli strinei purn , ait, illos lega os mittere , 3, Mum nolebat. TέMan. l. 28. t. s i. sed is ac ire iubere ad Principes, qui iurc imita- ,, 8c in Anglia lege antiqua cautum erat, ne is nil magistratus eos perduellionis reos iudi- ,, Pontificis nuntii nisi prius venia impetra- is carunt. aut alia ex causa in exilium pepus, ta ingrederentur, iuramento etiam prae. D leruat; eo ipso enim qui mittit legiti- ,, stilo ne quid in Anglia molirentur, quoes se mi magistratus auci uitati de rahit, gra- ,, fraudi sit regi, aut regni libertati. Camae se vissimamque inIuriam infert : idque s, P. 1. p. 39. . t 46. Iusta quoque causa est is xemplo Cardinalis Poli probat . Perseusti si constet, conditiones a legaris offerendas , , civem proscriptum & a Gentio Rege, , a ceptari non posse: ita cum deliberare- Ilyriae legatione missum punivit. . Alber. D tur, num Jugurthae legati recipi deberenr, is Gen . I 2. c. I . Z uchae 24. mri senalus decrevit, ni regnum . ipsumque Terrium J - Ubi causa rejiciendi est ex se deditum venissent, ut in drebus proximis ,, eo . ob quod mittitur. ,, O. Italia excederent. Sallust. Ira. e. 28. Merito su pecta erat Tochiae J A Immo is Alia exempla vide apud IVt f. L' Ambas is hic non reiecit legitos, sed saltem extrais sad αν t. t. sea Rex Scotiae , cuius is urbem eorum desideria excepit; quod pas-- mater ab Elisabetha erat capitis damnata, ,, sim factum legimus, Lευ a. ς s. cr L. 24. non admisit huius legarum , qui non satis. - ῆς. & pro arbitrio eius, ad quem legatio iaciendi, sed excusandi causa mimis erat: is mittuntur, fieri potest. ,, Camae i. I. R. soa. Non reiiciuntur legati Aut non ex diflnitar cσηυeniens γ ,, RQ,, si extra urbem, aut ea ra laltem, reci. mani noluere hostem armatum, quamdi in is piuntur; uti exempla sunt apud Liυ. L. is in Italia esset, audite: de quo more ita 2 . e. 33. . L. s. c. a . s, praecedentibus quaedam diximus.
224쪽
Aur ρε-poribus A Uti si sorte soci i su- ,, spleat tande fidem possent ; quod Achaeo.
, rum exemplo constat. Liv. r I. φ3. Graeco. ,. rum duces tab Cyro militantes non ad mitis
D tete volebant legatos Persarum . quod mi- M litum animos corrumperent, & ad deseri rendum instigarent, Xenopb. I. Ili rast. Perseo ne Romam mitteret M Dixi iam, se in arbitrio Principis esse, quo loco velit le-m gationem reciperet, & per quem eonditi, is nes ab us proponendas excipere velit. Et Iugu the legaris edιctum Quia con- ditiones, quhs proponere tu cominissis e. rat, non tufficiebam . Senatus enim deriri crevit , regnum , ipsumque Jugurthamis dedi debere . Sallus. IN. c. 28. Intia aecem diu Itatia exciderent Exem. ., plum Caroli V. huc non pertinet: Nam I. ,, legati non excedere finibus, sed i atra finesis manere aussi sunt. a. Deduci eo iussit nouis animo laedendi, vel careeri includendi . A sed ut suos legatos apud Gallos in tuto is constitueret, quia dei perata pace bellum
,, indictum erat. Atque hanc posterioremis rationem disertis verbis amert Guiectata.
Logationes aus ae Nam in Lis ratio illa ,, necessitatis cessat ; neque enim hie de paeeis concilianda, aut bello componendo agitur: idque hodie quoque seri posse, certum e si, se ne alter quas iniuria sibi fiat , queri . nedum cautam belli inde desumere potest, is sed solo iure talionis uti, & vicillim alis terius legatos repudiare potest. Docet mox antiquus , cαι illa θσον eae JM Hine Mikekrt des Ambassatura μ. a.
GRAVIS , & in curiis Prineipum si
uenter agitata qliaestio est , an legati ex elicto suo serum sortiantur , vel ex eo trinu suo conveniri possint eoram Princia , ad quem missi sunt Quatuor Auctor hic refert opiniones r auri in genere quae monem amrmant: ac legatos ex omni de
licto, & contractu , in foro delicti , vel
contractua conveniri posse, ajunt : alii in genere id negant, cum quibus sentit Auctor: alii tunc demum forum sortiri in t eo delicti, statuunt, si aliquid contra statum publicam regni commisissent: alis p tant , extraneos reges consisendos est e. Agitata sui haec quaestio t. in legato M riae Reginae Scotiae ; a. in lepato Hispano Mendoeta : 3. in legato Lutatico: 4. nuper in legato Sueci . Nos primam fimplectimur opinionem. legatos ob delicta puniri , &ex contractu suo conveniri posse coram Principe, ad quem missi sunt. Nam I. in genera fundata eli jurii dictio summae potestatis in t
to territorio, in Omnes res, & in omnes perinianas, quae eo continentur; quae regula tali is diu in legatis obtinet, donec appareant excepti . At x talis exceptio adeo i n legat is non apparet, ut nec ipsi reges si in alieno territ rici commorantur, exempti sint ab ejus j riadictione. Sane, in territorio una tantum est summa potestas ; si autem rex extraneus ali no territorio non subesset, duae serent sui n-mae potestates in eodem territorita Accedit 3.
euod natura inviolabilitatis in eo coasistat, ut ius hostitim emtiret . adeoque ut vis ipsis inisserti non possit: restituitur Littem id, quodpaee rupta & bello exstinctum erat, nimiis rum, ne violetur, i. e, ne vis ipsi fiat, non vero ut executio iustitiae impediatur ; nam id bello non erat exstinctum . Sane, natura nota vult succurrere criminibus, & delinquentibus, sed ossicio saucti legati fungentibus securitatem dare . Princeps tenetur subditis jus dicere, reparare damna ipsis illata, tipunire delicta, quibus societas, & securitas publica turbaturi cessaret autem hoe officium ii legatis alios impune laedere lieeret, Be si ius eos puniendi non competeret. Certum s est, ius delinquendi legatis non competere, distentitatem iis tantum competere intuitu omeli, cuius pars non est delinquere. Optime sustinus legatis suis Bizantinis rescripsit: Tamis. νω - violandi legatω semandum
esse . quoad ipsi ius legationis, εο staremquas marem. Extra hoe omelum , adeoque in delictis , legatus ut e privatus eli, quia id ma datum non est, nec mandari potest. Idque confirmatur exemplo Tribunorum plebis , qui sacrosancti sunt quamdiu ut Tribum se
gerunt. Unde saepe eos criminis reos laesos esse. legimus. Liv. ι. s. e. s. ω P. N. Max, s. c. I. n. 7 c. . n. p. Cic. Caria. II.
225쪽
ratio inviolabilitat s hic cessat, quae nititur necessitate illa, quod alias pax coire nunquam possit, nisi nuncii hostiles securi essent ab iniuria: at poteli pax conciliari eis delinisquentes puniantur. 7. Legati non possunt plus in bello obtinere, quam in tempore pucis ; non plum apud hostes, quam apud amicos. Nulla autem ratio est, quae eximat tempore pacis extraneos legitimae iurisdictioni aergo minus in bello: adeoque hoc ius puniendi non est ex iure belli, sed ex iure communi pacis. Immo 8. contradictoria sunt, legatum stactum esse, & eam delinquere imp ne posse: inviolabilitas ex delicto nasci non Ietest, nec sanctimonia ilibui delicto. Atque
aec ρ. communis suit veterum sententia. Legatus Iustiniani ad Gothortam regem adulte- xij acculatus litem contestatus est, de foro autem non excepit. Procap. beli. Gοι b. t. I. spaditae legati causam suam egerunt. & absoluti sunt, apud Xenoph. rer. Gnoc. I. I. c. s. De
legato Reginae Scotiae, qui tumultum excitabat, ita tonsuluerunt ICti Angliae apud Canid. ad an Is I. Cum Mendo2a Hispanii
Iegatus proditionis reus accusaretur, conclusum antiqua severitate, igne, & ferro persequendum . C.4 . ad au. Is . Et licet Reis
fina utroque casu pepercerit legatis, id exumanitate, vel lutem politicis rationibus lactum est. Sane, Cromu vestius iudicio si tuto legatum Lusitanum capite plecti jussit.
d. 22. Nou. I 633 qua occiamne integrum tractatum scripsit Zouch eus de foro competenisse legatorum. Denique. & Io. Doctores plexumque ita statuunt. Vid Arumae. dis. 29. M. I 2. ad A. B. c. I. g. 7. Hisch/uris legat. a. c. I. n. II 6. ubi exempla refert. ConsSerrau. in Fraurisco I. M an. 1 3 3 I.
Addisio sis Legatos ob delictum puniri ab eo, ad is quem milli sucit, non posse, cum Grotiori statuunt Κui s. de IV.n. sturi imp. . iu
is gari delinquentis. Stephanus Cassini in dimse tribe de iume edi i De Iegato rum . At eum is B. Parente puniri legatum delinquentem is poste, defendunt inmmerich Gu ῶν in. M verutfiuisit dis gesandran. f. 14. o a'
is rubenI. Cis. l. 1. s. q. g. 3I. sepis Minus recte quidam distinguunt Interis crimina maiora, Vel minora, ut ex iis sal. A tem puniri possit legatus non ex his . Th is mas de iuri div. t. I. c. 9. g. 36. Maiorari mitem esse, dicum, quae contra Ius genis A tium, non quae contra ius civile commitis tuntur. Peree. C. de legat. n. 6. Gret. A, , Alii per maiora crimina intelligunt ea, is quae contra statum committuntur . Via is Cammerach. d. I, 3. ι . IN. Iob. ει - bent de Legat. sat. g. 96. D pa fatois Am gador. om. I. g. 4s. f ino. Atinis que fine reserunt exempla Brugn uniis legati Holiatici ad Persas, qui pluo ue
is licia privata commisit impune. ει c. Ue- is rum, eadem utrobique ratio est. & sanis is elimonia, nec ratione delidiorum min
is Vera igitur omnino est sententia B. Pa. is rentis, inprimis ex ea ratione, quod utiis legati persona sancta , di inviolab iis eciis debet ei, ad quem mittitur. ita vici Isim .& magis, hujus per na in octa esse debetis legato : & summa iniquitas foret si lega-
is tus principem, ad quem missus est, irriri Plane laedere posset, princeps legatum so A tem iure non posset. Ineptissimum esset, , , Vindictam committere mittenti, qui sorteis conscius eriminis in se ipsum animadverteis re deberet . Sane, legatus Francisci Lis de Metuet iles Mediolani capite plexus estiis Iovis da Serne in Franci I. an. 13 3. is Legatus Polomae ob adulterium punitu ais est, apud κirchum L 2. c. I n. δεο. The Lis sali Pelopidam in vincula eciniecerunt. P t. ,, in Pelop. e. R. Antonius legatum eum Cle ,, Patra impudenter ludentem punivit. A At inter gentes res haec ex politicis mamia gis rationibus decidi solet: si Pt incipi m Ius malum, & Hrte hellum, ut ut iniu- is ria, inde metuendum esset: si sorte cor - ,, mercia interrumperentur: si talionem iriis suae reipublicae legatos Uter minaretur: VeIis si singularem erea mittentem Queat mi is citiam, &c. Iustitiae mittentis comitii itiis solet eriminis ot inqui strio, fle tam . Atqu. is huc pertinent omnia, quae in contrarium is allegari latent, exempla: Sane, Romaniis legatos Tarsiainii , rebellionem molientes M urbe exire iusserunt, renam autem ab iis, , non sumserum. Atque ex eadem rati is nuper Angliae Rex legatum Sueciae ieinis ditionem moventem carceri tradi lit; allis impunem dimisit. is maestio inhaac gravistavim more si is sol
226쪽
sis tigatum, qui faciem Di Priari s ie Lai go probandum nune es , Iegatos quoque sub-
imago quaedam Hres refert, eam τυ eam p. esse potestari eius terrisorii , tisi Iegarionis eat mire posset, Priscipam , ae Dominiam eiωs fa morantur id enim in ipsu erit, ima raram,rrit, arquo ira in ea a vincitae iure , rione nisurali sinis funliatam es) sia oramaeror fiso stia redis: in eo magis I viis Adtim ιν ris I taurum exemptio prefanda venis .
Regina Angliae, me. rauch. d. tiari eap. immunes sent , Ied qui ab Disriis G sensi,
Arum. ad Auri Bull. dici. i. th. xi. Dis αμ l. 8. princ. is de Rer. div. D prassat iis Mero nullarentis rimitur , eos ad dimittendos εω funes monia praesidium contra iniurias , non legator iure obiviator fuisse. Uid. eap. seq. contra ias: neque enim sanctimonia is telis De iure vero Gentium , primiario, inqtiam , trisui, neque ex delicto ius saerofanstim , ex eiusquo ratione si quaeratur , exis manatis imptim sacrum nasci potes. Omnino, legatos non esse ore tot a jar Ibi. Sed nee Ius Gemium Me agit ut Logistis Eione. ae potesare eius principis , isti qkem facinorum iisentia det r. vertim , ns a is inmussum, ad eque si ibi ijs delinqtiunt , ω,ι ipsa; tit sanctitare sua securi sint , non ae
227쪽
Gereo Crat. in Verr. tibi ait, tam venerin
bit sanctum esse υgatoram nomen , ut non modo inter foetorum iura, sed& inter hostium tela ineolume versetur. Ergo iis ramis tum incolumitas, s setiritus eadem in sotio Nerit, ae inter socios, o amicos t. paee ensae vero impunitas , quae ne quιdem in pace .
Quin ipsi Principes, quos tigini rip se
228쪽
letarorum Idisiniani Osensus in De om Γ, di reris : Tamdiu legatos dignitatem suam retiis nere , quoad ipsi suae legationis osticia obser varent: at si Regem contumelia allecerant, vel adultellum commiserint, occidi posse; Legatus nihiI excepta ratione fori, feci negavit, legatis per cullodias, quibus septi sint. r linqui peccandi occasionem , apisu Pro P.
manorum primarii eisis fitiam is fias m
senserant, sibi ius ese luasi capiendi , ae
punienai, nec Romisam id imprelaturos es.s . Ita enim reseri Cicero l. Verrin. cap., conel iam as omni s f isse: Non es- metuendum , si legati nefarium scelus iampsaceni ulti vi , manuque essent , ne Senatus , Populu ue R. in eam civita. tem animadve noum putaret : quod si
hoe iure Legati P. R. in saetos, nationesque exteras urerentur , ut pudieat iam liberorum servare ab eorum libidine tutam non liceret e quidvis esse perpeti satius ,
quam in tanta vi, atque acerbitate veris sara. Meo vero id non improbarunt Romis n/, m Cicera de hoe quoque crimino Verremaeando dee avens . O Lampsacenor , qui praeuus Romanortim cisitim υictι eam dimiserant, pusti eo depraeae. υreis.
G aciis: Eum lacrosanctu legationis iure ad proditionem abusum, antiqua leveritate igne,&serro ut in multis visun γ persequendum fui si e . Urias miratur, quia hie homo, post tan-siam Reganae elementiam fremens , furensque quas Σιοιπιο ι attonii Dro in Gauiam 'e eis nerit e q si vero Letardis proinιον Maiestatis
229쪽
dam, proditionemque persequen2am. suumquam vera ea res malo hastioris Phi-Γntim Isispaniae Regem, irim tamen oe ipse
iustitia sancti oriri ei se, quin legibus Regni conveniri. & damnari possint, si qaando facinus ab ossicio, aut mandato sibi imp
sto alienum commisissent. Eqtiidem tamelaetis miram in modum seror 't, ut huius exemt K vim est viat; imisque gratis fingit, non Legati Iaremus, I.d b pilis famulos rant m conciemnatos
qtiidem fatis viava videntur. Nam aracteritie, 'ciem c. 6. Abgat Maesuar, ex refρ restia, per familiam Legati vim suctam fuisse ; nee altis auctor, in qtiem incias δε adeo gaudet c. 7, id negat, fici e con-
ortam isaque es, Regem Iiseris his facti hia itis, ns alii id calumniaremur, finitiam initiis Genritim defendere, atque Ax apparerer hane vere eius Ienuntiam esse, paria in Dastigatos ciuinquenses permittere υο uisse. Mes s Itinri a IV. GAItaliam mae in L hisi Hi panisi Mimsrum, qui Secretaritima
eio defra Rise eras de Legat. l. I. c. I. n.
Vegam fines mandati egressum, & muneiaris tui oblitum esse, quippe seditionum . machinationum, consiliorum . clam in S.S.& se initorum participem et ob id ius illud inviolabile, quod ad defensionem obtendat, culpa sua amisisse, ut meruerit se habi tum esse.& mme etiam haberi, dile. T--τ
230쪽
fandae fatis conveniant. suo cir pertinet factum P si IV. Papae, trist Trianus d. lib. I 7. pag. 7 . id rejert: nam Regis Hispaniae Legatum . qui nihil desi erat, ideo eurreri inclusisse dicitur , quod cum heuum turre ipsum, Regem ortum esset, Diis belli Hiis icus in ipsam duceret . de Thuanus, Legatum, ait, nyilla iuris
Gentium habita ratione in carcerem con
jici iussit; ex quo non prius dimissus est,
quam pax anno sequenti convenit. A ersus doctrinam tam evidentem, ac certam , . ror iuris naruralis momentis Rentiumque auctoruatibus Iubnixam , quae Uerri solent, mirum equι - es, quam fati aut, O Luguram. Gratius, qui tradi. de Iur. Beli. & Pac. l. a. c. I S. g. 4. carasam h cruriam ad Ius Gentiam voluntarium refert,
Iroindeiu uice quousque Genus consenserint spectandum esse, putar, quia re utatum este. I. h. Dissi in id Go maxime laudat iudicia. Livii, in Sauremi. Liυius l. a. c. q. refert, Legatos Tarquiniorum conspiriae eum adolescentibus nobis bus Romae, o adolescentes in vincula conjectos, de Le. catis paulo addubitatum fuisse I tum qώ id decreverint Cou des da Legaris, ira acidis et Qaanquam visi sunt eommi fisse ut hostium loco essent , Ius tamen Genuum V luit . Verum ilia Iceus magis a ersetur haud οἷ- Imre Uroris, qui eum Iequuntur . Duo enim Iura decreti huius membra I in priore rein fertur , quid de iure visum fuerit conquitatis,
seu , quid sensΠοι iure fieri potuiID ; scit.
visi sunt commisisse, ut homum loco essenta eoque iis Ius gentium non prodesse: in
aletem vero,. quod tamen ius Gentium, re
mi ο eo iure tu hostes, quo uti potuissem,
inarit. Igitur muri re via ultro resi suns Cousurra, b Iur Gantium, quia aura I gatis c verit, in hunc quoque casum, quoia hostir haberi, damnarique iure et dent,enendi, ac valere placuit . Arque Eo,ergo es vera ioci fu sententia, quod legari r Eido tu e amberint quidem Ius Gentium , feci nia Amiuus t eo id ipsum in tium fuerit. Nam qu d Con ibus visum fuerit, Lega:οr sub vir tuae eis populi Romani, ves uia quoque pates, quia absque haesitatione Praescii dicati r is es e Prehcudendol,
Liv. d. c. 4 ἰ quia fieri non toruisse: si mxemti rerum iurisdictioni fuissent. Ita alterius Dei, qui es Salustii de Bel LIM. c. I S. sententia plane iuvertitur ab iis, quι dissentiunt. Iugurtha Rex Romam v nerat, . tina Eomiuar comes eius s adeo. que hic proprie nec legatus, nee Iegati comes fuissed fide tabliea, adeoque Eata securitate adiis Romam ; quoa perinde es: nihil enim refert, iure Gentium, an pacto publico detur alicui securitas. Hie Bomilcar iustiam J αμurtha obtruncaverat Masuam Masinissae nepotem ἔquaesitumque, an Non obstante Iecuritate ρκ-blico Eata io eam statui portierat; ais ML Dctius Fit reus magis ex aequo , & bono, uam ex iure Gentium Bomiloar. Ergo comat , reum esse factum p non pat isset autem reus fieri Romae, nisi fortim ibi competens fuisset. Quin j-ctus es reus ex aequo, o bonos non igitur contra Ius Gentium. Certum ergo es, nou hanc esse sententiam, Bomilcm rem non potulae Iuro Genitam reum fieri ;Da c utra non torrem portiis reum fieri. sed . in vincula conjici, Va usque i eum facta iam iudicio, pro reι at estare' tui . Hoc antem, quod Iura Gentium fieri poterat, factum non es , sed mitius eum ea iactum , O dies totum ficta: e tertim ina e vinctus, nee compotinsus fuit; quae res
4ristae quoque viam ira aufugiendi fecit.
factu- fusa non iuxta rigorem I uris Gentium sed mitias, O magis ex aequo, O bono. Haec enim verba iuri opposita significant rigidi iuris
misitationem, Graecis . πιείκει , ni in L. I de Iniust. rupi. tria Licite subtilitas iuris refragari videtur, attamen voluntas ex uo , & bono tuebitur. Et is l. I 6. ff. de Cond. dc dem. dieitur: In his potant res ex aequo, & bono interpretationem cap
re ea vero, quae ex testamento orirent ut
neeeta est secundum scripti iuris rationem expediri. Add. l. 8. C. de Iudic. & Ciser.
l. 7. ad Atti c. ep. 7. Inde natum, inqui, b nique facere, consesere, oeci id es , in mi. liorem , clementioremque panem faene. Idem Cicero lare in orat. Dro A. Caecin. circa fin. Tum, ait, ad istam orationem decu runt, cum se in causa, putant, habere
aequum, & bonum, quod defendant; si contra verbis, Si literis, & , ut diei solet summo iure contenditur, solent isti iniqui, tali δέ boni, de aequi nomen , dignitatemque
opponere: tum voci ierantur, ex bono, de aequo, non ex callido, vetiataque jure