Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. De Cocceii ... sub titulo Grotii Illustrati antea editis, nunc

발행: 1759년

분량: 717페이지

출처: archive.org

분류:

251쪽

ε Hine est quod officium sepel iendi Φ non tam δε homini , id est , per sonae , quam k Φ humanitati. id est naturae humanae, praestari dicitur: un de Φ publicam hane humanitatem dixerunt λ Seneca , dc ι Quintiliantis i P tralatitiam m Petronius. Cui consequens est , ut ' nec inimicis, nee hosti. οῦ. bus invideri sepultura debeat. De inimicis egregia est apud Sophoelem dita sertatio s Ulyssis pro humanda Ajace, ubi hoc inter taetera et

m Myris. Meneue, post tot dicta sapienter, cave t υμνωμι sis in hominem mortuum n arm Rationem reddit Euripides Antigone : n

Mors iurgiorum finis es mortiaibus: Num maius Miud quid potes Dibo dari rtilem Supplicibus vers. 328. Ias. γFecere vobis siquid Argivi male, cecidere ; in bestes ista Dindaea est satis iati Virgilius G. XI IOq.

uitam cum victis certamen , o aethere eassis. Quam sententiam citans scriptor ad Herennium addit 2 re quoa rhia malorsim es extremum, accidit iliis jam Papinius : a

bellavimus; esto τSed cecidere odia , CP tristes mors obruit iras iaEt eandem causam reddit Φ Optatus Mileuitanus: Si inter viventes fuerat cer- ωmen . odia vestra vel mσνς aliena eo escat; Jam tacet ea m quo ante Iirigabasia III. 1. i . Quare dc hostibus publicis deberi sepulturam , omnes sentiuntia

- - , omnes se atius a Phua in Flaccum:

mmim . ad Qt . o sana 3 Delancto exhiberi, non propter ipsum . sed propter

revetentiam communis naturae , Oci caus amilianum generis communem.

252쪽

Belli hoe jus koι- δε -ς πελέμιοιe voeat ρ ρ Appianus , belli com n er- ν ν o. 61.cia e Philo . Tacitus : ν Ne hostes quidem sepulturam invideat . Dio ν Φανι d. Chrysostomus servari hoc ius , ait . etiam is πιις πολεμίοις ζ apud hostes I p. 9 4.

addit e κἄν εις ισχανη. . προέλγωσι ' etiamsi ad summum adia praeesse- AMO Lνint. De eadem re agens t Lucanus hominum ritus in hoste servandos , oia, divit. Sopater idem, qui u supra : rίς πόλεμος ταυρος νης πιμί το των eo Meiadαν ροπων γενος μερησε , τίς μα- ικακήσασα πρὸς τά πλημμελήματα πα- p. 649 C. ραβδεώ τον distri σι υυrον ι σχετο ; Quod bellum hoc ultimo bonore buma- ν Pharsnum privavit genus ρ quae inimicitia eo que extendit malefactorum memο- Vr QR riam , ut bane legem violare auderet Is , quem dixi , Dio Chrysosto. . mus κ oratione de tener δεῖ νοῦ - νοῦς απογανίνας ποῦς ἔνι κρί,ω πολεμίους Gἰ ae paedum ἴχθραν και T. v v ριν εις τὰ συuανα αὐτῶν ἐπιόώκνυναρ propter hane fi 4'. D. mortuos nemo bses iudieat ; neque ira , is contumelia in eorum corpora I AEt extenditur.

a. m Φ Et pasIim exstant exempla . sic ' Hercules suos hostes , Ale- α D..d. Nander et victos ad I mum , Hannibal a C. Flaminium , P. b I milium , Me. xvit. Tiberium e Gracchum , n Marcellum , Romanox quaesivit ad sepulturam . q. Credas, inquit Silius d Italicus , λβ Sidonium eeeidisse ducem . Idem e DV ' a Hannoni a Romanis praestitum , Mitridati a s Pompeio , a a Demetrio multis , Archelao regi ab b Antonio . In Graecorum adversus t ersas miliis e. tantium juramento erat : Socios lih omnes sepesiam di bello victor etiam e Irim , barbaros : Zc passim in historiis legas impetratam re vos ἀναίρεσιν , ο Deus xxv. I. ratem toliendi mortuos . Apud Pausaniam in Atticis i exemplum est : β δἰ Μen: μδε Θαψri λέγουσo , ῶς παπως et ν άοθρωπου νεκρει γῆ κρυψαι 'Medo, Athenienses a se Iepultos a unt , quia qualemcumque mφrιuum terra a GL condi fas fit. Max. Ta3. Quare Hebraeorum veterum interpretatione Pontifex Maximus, i cum .i Φ alioqui rei ulli su nebri interesse vetaretur, repertum tamen hominem P ae,'

Virgilii versa, statim de suo subjicit: Quippo quibus tum ac νάιt, quod mal rum omianium extremum es . Hec quum legisset . ipse Italus , Alberae. Genitias , & memoririter laudavit. de ex vetulici Auctore Libia ad Herennιum sibi animo retenta Putavit . ita ut etiam verba quaedam paululum immutaverit. Ejusmodi lepida, ut iis dicam, πωρορπM m, plura sorte deprehenderemus , si semper indagari. aut sese offerre pollent loca, ubi cubile est citationum Per manus ab uno libro Iu alium propagatarum . l. B.

e. 21.

36 Sidonium Aliquem de Poenis . aut x Levit.

m Ee passim exstant exempla Iosephus

c pas, aio, Adde CICERONEM . Dι Se- hh Habet hoc Auctor procul dubio e DIODORO SICULO i sed dum pravam

interpunctionem sequitur . sestinanter legendo, sensam Plano alienum nobis offert . Ea verba Graeca r 'A et se vis M.

253쪽

ι 'Aαιν. insepultum sepelire etiam jubebatur. Christiani vero tanti seeerunt sepultu c. m. ram, I ut ejus causa , sicut Φ ad pauperes alendos , aut ad captivos redimendos, ε. vasa ecclesiae etiam 33 initiata conflari, aut in vendi licite, existimaverint 4. Φ Sunt quidem de exempla in contrarium , sed commuri judicio damnata Hunc oro defende furorem :

bominemque cruentus

Exuit , or tenuem Gem invidit arenam. n.s. ι Apud m Claudianum. Diodorus Siculus: π τὸ πελεμ δε ο, φύλων . - . . Θ, ὲκ σι ιδ ις. ferinum es , bellum gerere cum mortuit , qui eiusdem naian Ribiat. turae fuerint. V. 39. IV. i. Φ De insigniter tamen facinorosis video esse dubitandi eausas. Le κ' se divina o Hebraeis data, ut omnis virtutis, ita & humanitatis magistra . . sin' illos ipsos, qui suspensi patibulo erant quod ρ valde ignominiosum cense- Iuda. . v. batur . Num. XXV. 4. De ut. XXI. 23. a. Sam. XXI. I 3. in eodem din p. v. b. sepeliri iubet . Hine ρ Iosephus tantam Iudaeis, ait, esse curam sepulturae, , ut eos etiam , quorum corpora ad publicum supplicium damnata sunt , an- . . te solis occatum tollant, & humo mandent: & alii Hebraeorum interpre-go aio. tes addunt, Φ exhibitam hanc reverentiam divinae imagini, ad quam h ν Lee. 1. mo sit conditus. I gisthum , qui adulterium caede regis cumulaverat , af e d. regis intersecti filio Oreste humo mandatum , Homerus memorat Odysseae qr V. ii tertio. sed oc apud Romanos Ulpianus ν corpora eorum, qui capitis dam-.Md. nantur, cognatis, ait, neganda non esse e imo de quibuslibet petentibus e L. ii.C. danda, censuit s Paulus jurisconsultus . Et Diocletianus , ac Maximianus de reli . Imperatores ita responderunt: t obnoxios eriminum digno supplicio affectos νω Rρς ε sepulitirae tradi, non TetamuF.,is. I. a. Legimus quidem in historiis exempla eorum , ε qui insepulti abiecti μι. . e. sunt, Φ irequentiora civilibus, quam externis hellis et & hodie videmus . ex parte quorundam damnatorum corpora ' diu in publico conspectu relinqui: u qui . f. it. tamen mos an laudandus sit, disputant non politici tantum . st sed de

I/ώra . 3. Contra, laudatos videmus qui sepeliri su sferunt eorpora eorum, qui: id εα. a 3. ipsum aliis non permiserant, ut Pausaniam Lacedaemoniorum regem , qui ii 1-

r sepultura tradi non υ/tamus 3 Huius Romanorum moris mentio est apud Phalonem contra Flaccum , c pag. 9 I. A.

eium preora defendasta. 1o adtisterit m cad. Agamemnonem Patruelam . de Mycenarum , vel Argivorum regem Occiderat, quum uxorem edas Cl T.

254쪽

De Iure Sepulturae. Leonidem

simili

IV. V.

citatus ab aeginetis ut Persarum factum Iceretur , consilium ut se, ac Graeco nomine indignum reiecit. Apud Pani nium Theseus Creontem sic alloquitur Tbeb. XII. 7So. i. d.

vade atra datur ut 9. u.4 Supplicia, extremique tamen secure sepulcri. M BA.

Alexandrum quoque Iannaeum regem , π qui in mortuos populares vaIde contumeliosus fuerat, lepelierunt Pharisaei. Quod si Deus interdum sepula rostiurae jactura quoidam punDt, ' secit hoc suo jure supra leges constitutus . xv. Et quod Goliathi caput David servavit ostentui, Φ iactum sciliere in alte. Pist. nigenam, Dei contemtorem. Φ di sub ea lege, quae proximi nomen ad so- 'hlos Hebraeos porrigebat . to n. l.

V. i. Unum tamen notatu non indignum , de sepeliendis mortuis regulam apud ipsos Hebraeos habuisse eκceptionem ii eorum, qui ipsi sibi L xvi. mortem consciverant; quod Iosephus s nos docet. Nee id mirum Φ cum in hos aliud supplicrum constitui non pollit, qui mortem pro sunnileio non U'- ' 'habent. Sic et Φ Milesiae Virgines a voluntaria morte absterritae, & r plebs olim Romana, quanquam improbante a Plinio. I Sic & Cleomenis cor-υιr.p8. . pus, qui se interiecerat, b Ptolemaeus suspendi jussit. Et passim receptum, ait Aristoteles e, ut ignominia aliqua assiciantur qui sibi mortem eonsei ve- M'russi: ubi Andronicus d Rhodius id exponens ait, sepultura eorum eorpora 'v' prohiberi ; quod inter alia Demonassae Cypri Reginae scita laudat Dion e roris Chrysostomus . Neque huic mori obstat quod Homerus, reschylus , Sopho- lxiv. Deles, Moschio , & alii monent,sst nihil sentire mortuos: quare nec damno, nec pudore assici. Φ Satis enim est, id, quod mortuis pccidit, a vivis t metui, ut hoc pacto a peccato retrahantur. τ'

2. Op- Soph. A xx Creontem Qui Argivos victos . &exsos in obsidione Thebarum, sepultura pro nibe, t. Σ3 - γ Nempe minando . eadavera scire insepulta, si quae sibi manus attulisseti.

14 Cleomenas eouus 3 At non id ideo tactum, quod in se saevisset, verum, ex odio. quod Rex Spartanus exsul , di se non dimitti vadens, conspirationem contra Philopatora fecerat, & sediti nem coeptaverat . ii ) Exceptio illa hoe tantum emciebat. ut eada era eorum , qui sibi ipsi motrimconsciverant, usque ad solis occasum manerent insepulta. Ita diserte IOSEPHUS. loco in ora libri indieato: T γῶ. ά,- -

tem loquitur de moribus . & legibus aliciis tum Populorum e mu non solum moribus homιntim, sed e sam legasus, ante acta as-

merito ale , INFORMIS LETHI , quas

Discera, ad vers. 6o3. 3v Passim νε υ/tim ) Athenis Esthinis tempore ejus, qui se intersetissent, manus seorsim a eorpore sepeliebatur. AEnsines in Ctesiphontem , s p. sos. E. ) Adde Hetasippum sidi ID. cap. In

x In Leonidem 3 Ad Thermopylas summa eum gloria mortui cadaver eapite ab- ciso in crucem sustulit Xerxes . H. νώ. lib. s. e. In νῖ. ρυι mua: namque Λιι issa iros prauia νώ b.ns eos. qua te in ferrum de eterunt . . . atii a/xιν - manum Alfraniant desin tis , dcc. Hoc ultimum genua poenae receptum erat Αιhenis. ut Auctor ipse Observat mox.

Nota M. I. B.

255쪽

1 8 LIBERIL C A P UT XIX. q. v.

a. Optime enim ηs Φ Platonici contra Stoicos, dc si qui alii servitutis , dae a. moibi fugam , immo & spem gloriae pro justa cauta mortis voluntaria admittebant , sentiunt retinendum animum in custodia corporis , Φ nec in jussu ejus, a quo ille nobis est datus, eκ hac vita demigrandum; quam in rem Φ multa videre est apud Plotinum, Olimpiodorum , & Macrobium ad somnium Scipionis. kk Hanc sententiam lecutus Bris o clim Catonis actum, quod imitatus postea est, damnaverat . g ώ: ουλ δ μ π άνθλοῦργει υποχωρον τοῦ δώριπιι, b αἰ-ά συμπι τοτ άδεοῦς. a M' ὐπoIιδράσκωroiooz. qtunc nec pium censen , nec virtu, cedere 1M tume . s imminentis . olve sis ι. Iis, quae ferenda fortiter erant , obtesupere . Et Megasthenes b notabat , v. Pri . ab Indorum sapientibus reprehensum 37 Calani factum ; neque enim eorum placitis probari ν talem exitum hominum vitae impatientium . Nec aliena. Persarum, ut videtur, sententia, quorum rex Darius apud Curtium, i alie -

. ii' ' no scelere, quam meo, mori malo. . .

3. Ideo Hebraei inori vocabant ονλὐ ori , id est, Φ dimitti , ut videre est non tantum Luc. II. 29. sed dc in Graeca versione , Gen. XV. a. re Num. XX. in fine ; quod genus loquendi dc Graecis usitatum . Themistius

qui moriIuν, aiunt, dimitti, mortem dimissionem meant . Apud plutar- par chum k in consolatione legimus hoc sensu: ἴ- άν ε Θεὰ αὐ- απι - αν Ac Iog. C. donee Deus ipse nos dimittat. his, M' . Nonnulli tamen Hebraeorum de lege se non interficiendi unam causam iah. excipiunt. tanquam ac γεν ἰξαγωγήν , Φ si quis videat se deinceps victurum

sente Alexandro. de exercitu ejus, ut I en deret contemtum doloris, & mortis. vivus ultro in rogo se cremandum Praestitit - Iaanus var. 1. s . 6.18 Erino. ἐραγωγην 3 'χλαγη- . Laudabilem excestum , vel eductionem.

x Damnateνae 3 Et Philosophorum non

dum, ne in Deum j, tis antνati . Histor. Nise e . adi. γν Talem exi/um Adimiuvim inra impatien-ritim Idem A abibus visum, non minus , quam Indis, Persis. ex Ioso discas it . 1 .E NanoMIL ramen μινὰ istim 3 Variasse Hebra cirum super hae quaestione sententias, cogno cas ea Icilipho, ubi ide Beli. IA.. i. 3. p. γ31. de molle phaseelis, de de deliberatione Herodis Ant. Iud. xv t. s. P ss B 3 auitur. Iudaei ad Petronium,

256쪽

cturum in probrum ipsius Dei . Nam Φ quia non nobis, sed Deo in vitam i munostram jus esse, statuunt, ut recte i Iosephus suos edocet existimant , Iad. Us

as praesumptam Dei voluntatem totam esse , quae mortis anticipandae consi- rat. C. Iium absolvat. Φ Atque huc reserunt Salo sonis exemplum , . qui in suo cor-v M.

pore 'veram religionem videbat esse derisui, & ' Saulis , qui gladio incubuit, ne a Dei , suisque hostibus illuderetur; st nam hunc I resipuisse vo- m saalunt postquam Samuelis umbra mortem ipsi praedixerat, m quam gnarus si- mavelbi imminere si pugnaret, praelium pro patria , dc Dei lege non detrectavit, x aeternam inde laudem meritus Davidis etiam praeconio e a quo de ii , qui Σι Saulem cum honore sepelierant, recte facti testimonium retulerunt. Tertium est e kemplum Φ Raais Hierosolymitani senatoris in historia a Maccabaica . . IA. Sed Ac in Christiana historia exempla legimus similia eorum , qui mortem de Civit. mi intulerunt, Φ ne tormentis adacti Christi religionem ejurarent , Φ dc virginum, quae v ne. pudicitiam amitterent in flumen se jecerunt , quas &Φ in martyrum censum Ecclesia retulit. Sed de his tamen s Φ quid . Augu- ε, L i:

stinus lentiat, videre est operae pretium. cap. Ἱ3. 's. Alteram quoque exceptionem apud Graecos obtinuisse video, quam Lo- ς ηπ.eri opponebant istocensibus, ρ λ παρα πασι τοVE--ι κεινος νιμια μιν αα-T ' : ρίπτεσθαι me ἰεροσύλους ' communem Grscis omnibus morem esse , Φ ut δε- a... .,

b Ne -Leitiam ama terent ὶ Narrat Cain rero, nobilissimas virgines se in puteos iecisse. Ec inor te voluntaria nefariam turPitudinem depulisse , oratione de provinc is consularibus, cap. 3. Tale ei δc quod de Milesiis virginibus memorat meron minadversus Iovi manum, lib- . Pag 48 tora. Ed. Basil de epigrainmx vetus -- thologia lib. m. tit de iuventhus, incipiens ωχο, λππη Narrant Fe Iudaei. feruinam in navi ad stuprum eam titam . Cum a marito quaeli isset . an dc mari mersa corpora essent resurrectura. isque id am mallet . ,ecisse se in mare. Christianarum autem mu lierum plurima sane habemux exempla . Feminarum Antiochenarum suo Di cletiano Sophroniae sub Maxentio. In Mar Orologiu . zonara . c lib. x M. c. 3. Sexto Aurelio. Alias Antiochenas sub Cliose addit Procopius Persicorum 13. eap. g. Laudat virgines. quae morte pudorem servarant. Ambrosims de metins s. lib. 3. Pag νγ. Edit. Parat is 69. meronymus in

Commentariis ad finem capitis Primi Ionae: Unda o. in perseetitisnιώtis nos luee misi μυνια pertire manu, as que eo, tibi cassitas

Hriclitatών. t Vide quae diximus in Libro Gallico de doctrina Morali Patrum Eea. g. xv. . r. Se seqq. I. B.

femus, si tamen noa ipsi sibi mortem proben. - μονιιι manιbtis intulisse. Et tamen is ipse Arugustinus lib. t. de Civitate Dei e.

vitae Alexit fratris Isaaei. cap. r. eum

xs asumtam Dei a Si quis intelli teertis. 6e non fallentibus indiciis . Deum vello, ut vitae renuntiet. 3o Resipuissa in Uera Poenitentia pecc t rum veniam a Deo obtinuisse. at Tjs ἄσεμε υ -rius Impios, de Pro. sanoa a

257쪽

. pium narrat Plutarchus e Antiphonte. Sed ut ad instit tum me reeip am , ii 3. C. Φ ob negatam sepulturam bellum juste suscipi, cen luerunt veteres consensu To .ii. magno: ut Φ ex illa Thesei historia apparet, quam tractant Euripides dicta -- 36 A, tragoedia Supplicibus, dc Isocrates eo , quem adduximus, loco . s. β ρ Sunt & alia quaedam, Φ quae ex jure gentium Voluntario debentur,' ut longo tempore possess a, ' successiones ab intestato , Φ & quae ex conia tractu quantumvis inaequali veniunt. ρ Nam haec omnia quanquam ex jure naturae ortum aliquatenus habeant, Φ accipiunt tamen ex humana Iege firmitatem quandam , . sive adversus coniecturae incerta , . sive adversus exceptiones quasdam , quas alioqui ratio naturalis videtur suggererer . ut in pra obiter a nobis de iure naturae agentibus ollensum est.

COMMENTARIUS

L I L. II.

g. Εκ 1μre gentiam, quod ex voluntate me tum habet, debetur eorporum m r.

tuorum sepulιαν Immo sepeliendi ne, eellitas non est ex inre Gentium voluntario, sed ex ipse iure naturae I I. quia humanae naturae inest dignitas praecipua, & veneratio ab eo, quod Creatoris sui

imaginem , & quasi speciem gerat in

amnia, cujus domicilium , & organum est corpus ; ejusque memoria , & ratio durat post mollem . Nihil autem indignius, adeoque magis isti dignitati eo poris humani contrarium est , quam printeri illud publice, & eoneulcari pedibus hominum, bestiarum, curribus , &c. IR- mari avium, serarumque pastu , expositum esse eoui omniumque injuriis , &mutari in pastum, ae corpus serae , id-ue inspiei. Sed & in praecedentibus

e monstratum est , pudorem quendamnaturalem inesse membris genitalibus , eaque communi gentium consensu pro turpibus haberi; indeque inter serocissi.

mas quoque gentes tegi : huic pudori

C A P. XIX. P

naturali repugnat , obscena haec membra Dinnium exponere oculis. Cum igitur ἔ. id tribuatur thonori , & venerationi divinae, sanctimoniae, ae dignitae in turae humanae, ae denique pudora n turali , & eontra Deum , & contra genus humanum peceari videtur tum homo sepultura privatur; indeque non est jus hominis mortui, sed omnium comis mune, quia dignitas communis laeditur, quin ipse Deus. Atque haec ratio est , eur sepultura omelum, & negotium humanitatis dicatur in L. I 4. g. 7. Re alas. Quibus adde loca ab Auctore h. g. de Tesmaro ibi rem allegata . Idque confirmatur consensu omnium sere gentium . In Lucullo improbatur, quod e davera militum , qui infeliciter cum Mithridate pugnaverant , inhumata Ie

liquisset; & laudatur Pompeius , qui id

63. Cleopatra arguitur, quod nec templa, nec sepulchra , nec asyla violare

dubitaverit; idque pro sacrilegio habet

258쪽

Iosephus Antiq. Iad. I. I s. e. Palinuri inhumati umbra apparuit Eneae apud inferos, conquesta corpus inhumatum iacere. Virg. AEne d. 6. Elpenor apud Homerum XI. petit.humari , ne Deo indignatio fi ret. Athenienses, cum eorum duces magna victoria adepta ocelsos insepultos reliquis.sent, eos capitis damnaverunt , & bona eorum publiearunt. Diod. Sic. I. II. c. I O . . to I. Antigone cum periculo vitae finistrem sepelivit , quem Creon tyrannus f peliri prohibuit. Sophoci. in Antio Rich. terus plurimis exemplis probat, violata ,& aperta sepulchra seeutam esse fortunae

mutationem. Axiom. POL ς II.

Equidem hie non praeei se intelligimus se.

pulturam , qua corpus mortuum terra te.

gitur, sed omnem modum , quo impeditur illa iniuria; adeoque si igne quoque comburitur quem modum Persae injungebant Poenis apud Iustinum Lib. I p. cap. I. Diae. La re L r. pr. idem quoque est si corpora conduntur , & condita

asservantur certo loeo e uti apud AEgy.ptios . Modus omnium maxime conveniens est, ut terrae mandetur corpus, quia corpus ad suam originem redit ; quai quam negari non possit, per concremari

nem idem fieri. Ad itis.,, Quaestio ab Auctore hic proposita eois redir, an homo necessario sepeliri deis beat, & an haec necessitas ex iure nais is turae oriatur. Sane, quam plurimi sunt, is qui necessitatem sepulturae ex ipsa natu-- rati ratione deducunt I in quorum nu- ,, mero sunt Philo, Iosephus , Chrysost, , , mus, Elianus, Papinianus, Claudianus, si Leo Imperator , Sophocles , &e. apudis Grat. b. g. I. Atque hinc tanquam lmis pios damnant eos, qui hoc officium hu. is inanitatis ne*ligunt . Quin & bello saeis pius hane iniuriam vindicatam esse , te. is gimus d. g. I. g. q. . g. 6., , Alii necessitatem illam non iuri naturae, M sed iuri gentium votantario tribuunt. Vid. Grol. 6. g. r. Et si enim debitum hoc exis iure naturae ortum habere, asserat , ta- is men quia coniecturis incertis nititur, autis ratio nat uralis quasdam in contrarium ra- ,, tiones suggerit, ex humana demuni legeis firmitatem accepisse , ait d. I. 6. Originis is huius iuris gemitim varias allegare solentis cauus. Morem enim hunc vidam ortum,

is putant, ex Euantea seritate mandendi hori mines. Mae. Gror. I. a. h. n. I. Alii reis surrectionis spem a primis humani generisse parentibus hoc veluti monumento posteris is consignatam, putant , A. g. a. u. 3. Alii, , ob priestantiam hominis id factum esse, sta-

, , tuunt , ut ob memoriam domicilii animae, is & rationis,custodiantur corpora ab incursais avium, ferarumque; namque ind:gnum, , esse, putant, hominis corpore alia Ani- mantia nutriri, d. g. a. n. 4. & alienum ,, ab humatiae naturae dignitate videri, eo se pus illud proteri, ae laniari, d. g. a. s. o Cons Lactant. l. 6. Inse. e. I a. Adii votum se desunctorum allegant: nimirum, cordibus is hominum desiderium inditum esse, ne il- ,, exuyiae, quas deponunt, expo-

, , nantur omnium oculis I viventes autem

,, liudium hoc hominum promovere debere.,, m an. Disp. de emeteri pag. 6. seq. Alii is putant, non defunctorum , sed viventium

,, causa inventam esse sepulturam , ut nimi- ,, rum corpora visu, ει odore stilata amo. is veantur, inprimis cum certum sit, putre.,, lac ionem cadaverum exitiosas generareis exhalationes, dict. diis. pag. 8. N. Alii is sunt, qui homines velut sponte solvisse ,, debitum, ajunt, qliod alioqui vel ab in .

, , vitis natura repetit; cum ea sit conditio, , hominum , ut in terram redire debeant .is Grat. b. f. a. u. a. Sed nee desunt, qui meis moriam suorum conservandi studium ociso casonem huic mori dedisse, aiunt. deni- , , que nuditati turpitudinem naturalem is inesse, aiunt alii; adeoque eam conspe- ,, ctui omnium exponere, proiiciendo cad M vera, pro turpi habent. ,, Si dicendum quod res est, sepuIturam, , nec iure iraturali, nec iure gentium volunis tario praeceptam ine, puto. Non enim ex

,, JURE NATURIE sepulturae necessitas, , inferri potest ; i. quia ea neglecta neminiri fit injuria: non mortuo, quia omnia eius, , iura morte pereunt, nec viventibus, quia is nullum ius eis in corpus desuncti competi . se Sane, a. finis naturae est ut e rpus e xaniis matum iterum in pulverem red gatur: hicis finis obtinetur etiamsi corpus terra non t is gatur. Viae Lact. I 6. Inst. c. I 2. Minut. Fet in Octav. p. m. I t. Atque hinc ς. plu- , , res sunt gentes, quae vel comedere mo ,, tuos, vel publice ex ponere solent. Iustis.,, L IO. c. I. far ire dialog. r. inter. io

259쪽

Eaque mest doctrina plurimorum philo. Mis sophorum. Cons Suet. in Vesp. c. 9. Sau. vis in Carii. e. si . Lucanus T. v. 8IR canit 2 m

M Sane, Diogenes , & Demosthenes smm pul Iuram pro re necessaria non habu se runt , teste Stobaeo , Et Luciano apudis Goth. ais l. 28. J. Re itior. o Neque obstat, I. debitum videri naturae, is ut terrae reddatur quod a terra desumtumri est; unde pro praecepto, non pro P a di- , is est e rei futurae sumi soler, quod Deus damo xit, hominis corpus ex rerra oris M lum terrae deberi. Gror. g. 2 uti. 2. Resp. se Estatum divinum saltem indigilat, corpus sese humanum ex terra desumtum iterum in siis terram conversum iri et at hie narurae finis ,, is etiam citra sepulturam obrineri potest i isse obstat z. Auctorit aes Graxoriim . & RO- Anorum, quin mos sere omnium gen-- tium. At bene notandum est. Romanos , ' de G taecos, ex salso religionis principio se- si is pulturam ad ius naturae retulisse. Illi enim si se lupponunt , animas a corpore separatas si , non cum ipso corpore mori, sed lupersti.

is Has anim1s vocant manes, a mani , his vel man- , quod bonum significar; vel se,, quod per omnia manaνe credantur, viae isis Festum, voce, maues ἔ vel a manendo , is is quod superstites maneant. Hos manes au- is,, tem Deos esse crediderunt. Fest. d. I. Apuc isis de Deo Socratis . Guther. d. I. I. c. 27. is t. a. e. s. Unde formula : Dias manibus . in ,, Obambulare autem , credebant, manesis illos circa eorpus defunctorum I immo tu, ,, tores illorum corporum esse,fingebant. is masinus de donarias veterum cap. 22. is c. My. Guther. a. I. a. e. ῖ6. Unde nec is is quiescere, putabant , illos manes , nec D,, ab inseris recipi , nisi sepulto corpore. , , , Gutho. de iuri man. I. a. c. l . I 6. T. ,, ,, Quinti . deciam. I o. ANUM. de Crv. mi is,, 1. I. c. I a. Valentinianus legum nove . rit. ,, is 4. Te . ad Grol. I. a. c. ty. g. a. tis. ν. BA Eneas postquam ad undas Acherontis , is pervenit, ingentem vidit animarum con o,, eursum stabant orantes primi transmistere riis cursum . Charon alios accipιν, Elios arere is Commen rursus --.Miratus aeneas lausam hujns rei evconductrice percontabatur, illa ita respo

Hae νmnis. quam erenis . tuom, inhumat que tiarba est: Portuor aiae haran,hai os υσώit unda Lepulti. Nec rιpas datur Aorrenuas , nee ranea fluenta Transportara prius, quam sedibus oga quier α- sed & porro cum Palinuri manes ibidem

oberrantes invenisset, rogabatur a Palinu. ro ut terram ipsi iniiceret, aut secum petundas tollat; ubi rationem addit: υ. 37i . . Sadibus in saltem plataris in inrte quies am ω- Hinc Auctor dialogi , qui PMinurus inscribi ur, tradit, Charontem insepultos ultra Acherontem flusium minime trajicere. Goth. ML 28. f. Religios Deniquem sepultos ab aliarum animarum eonsortio repelli , Patroclus indicat apud vim rum IIIliad. p. o Atque ea hac ratione t. manes salut bantur a viatoribus, ut bene ipsis sit, ut bene quiescant, dee Ac manes grat ias res,

de te, credebant. Gath de iure mari. I. T. e. II. a. Inferiae inanibus dabantur. Gψε. ι T. c. I I. csnaeque in rogo parabantur . Id. I. r. c. 23. I. Superiti es ami ei nihil solennius habebant, quam manes delaneti votis prosequi ut defunctis inseros Deos pacati res redderent. Tomasio de M. vet. e. 23. . 37. Gμtineri L a cap. 26. 4. Persuadebant sibi, violantes hos manes insomniis toris queri, Gώνων. i. a. e. r6. indeque expiari eos necesse esse, Mi ι. 2. c. t 4. quod is servorum quoque manibus observabant Iec. I. a. e. ἶ6. Maxime autem , credebant ,hrestium mei serum manes expiaendos esse , quod quiescere an re non 'en Lae . z.c. I se His ita positis mirum jam non est, R manos aeque , ac Graecos, sepulturam ri cessitatis esse , duxisse, non eorporis ipsit Intuitu, sed ut manes quiescere possint , adeoque ne dii manes vindictam a superstitibus sumerent. Erat igitur religionis Pars, Deos mauor eoore. Hinc decretum Creor tri , qui Poleniten sepeliri prohibuit, contra ius morum manium emanasse- ait S phocles in Antigone. Plinius, postquam Otata hominis, euius lime rum stomum inses -bat , effossa. de publice sepulta, ac rite eondira fuisse, narravit, addit , Domu postea rire conditis maribus eo carisis L I. v. V.

260쪽

- Hug. Grat. Lib. II. Cap. XX. L

is Hine quoque eonstat ratio. I. cur iura ,, sepulturae ad ius pontificium pertinuerint ;,, a. cur sepulchra divini iuris dieantur, &,, ad res religiolas reserantur,' L. 6.g. a. Isis Pre div. g. 7. Inst. Eoae cur. 3. servi quo- , , que, qui omnium iurium incapaces erUt, is lepeliri debuerint, & eur locus per illati is nem servi mortui religiosus lac us fuerit. D L. a. 1f. de Religios. Quod vero gentes sere omnes mortuos,, sepelire loleant, id non ex ratione qua-- dam morali, sed politica ortum esse, mox, , demonstrabo.

is obstat 3. Maledictionis divinae signum

is esse, carere sepultura. AEtian. l. 6. Variis c. 12. Sane, in ipsa saera historia Deus

is eam minarur regibus tyrannis . Gνot. L. a.

is P. P. β. 4 Immo lex etiam de caesis hosti. - bus sepeliendis exstat apud Iosephum arv. is Appian. L. 4 e. 8. Resp Inde non seu ui. ,, tur, jus hoc naturali jure corporibus no- is minum deberi : nam ea quoque , quae

is moribus populi pro debito habentur, in

is rinam auferri possunt. Uerior igitur est opinio, sepeliendi om- eium ex rationibus mere politieis introdu-o ctum, & plerarumque gentium legibus ci- is vilibu munitum esse ; quo spectant omnesse illae causae occasionales, quaes supra recen-ri suimus: quae rationes eum pleraeque in is omnium hominum sensum cadant, mirum ,, non est, omnes gentes demortuos sepultu. is in tradidisse. Movent isitur hae causae, M sed nullam necessitatem imponunt. Unde se etiam humanitari, misericordiae,&c. Iriis bus solet sepulturae ossicium. Cum igitur moribus populorum pro tur ,, pi habeatur . corpora visu, & odore sce-- data conspectui omnium, nec non iniuriis is tempestatum, ae serarum exponi ἔ merito is poenae loco haberi debet, si torpori moriso tuo ob delicta a vivo commissa haec turpi is tudinis nota infligitur Exempla vide apud se Qui miι. Gesam. in deesam. Adda.

., Sed nee ex JURE GENTIUM Vo. - LUN TARIO sepeliendi ius deduci po-

rest , quia tale ius non existit. Vi sub

,, rube. ab hine terata .

Inter mores J A Mores aliquando pro ipso se iure naturae sumi, alibi demonstravimus.

,, Vid. Dissert. pronem. XL f. 39. ela Dpr. Lis I. c. I. g. Io. Mores ideo vocari, dixi. is mus, quia ius illud inter gentes obseris vatur citra scripturam .

Po legatorum iura si Philosophi veteri res deduxere iura legatorum , & sepulis turae , ex eodem fonte e quod concediis nequit, quia iura legatorum ex jure nais turae originem ducunt, jus sepulturae exri legibus civitatum .

Sed omnibus scriptis ceniora se Haec deis scriptio non pertinet ad ius gentium v is luntarium, utpote quod incertissimum, is immo nullum est ; sed ad ius naturae. Natura id ,3 J se Non ergo ex jure,, gentium voluntario jus sepeliendi ori.

M tur.

Ut solere sub natura nomino comprehendi mores communea , Οου. se Aliquando is enim confundi haec iura , Grotius pasio sim monuit. Viae Dus proaem. IV. g. 8.o At mores ipsum jus naturae desgnare , ,, jam vidimus. Alibi J A MAI. a. e. aci. 4 I. Cons. i. a. D ς. I. Naturae dedecus fuere - Tarquinio suis perbo nomen iacta indiderunt, quod so- cerum gener sepultura prohibuit . Uυ.

,, l. 49. Superbum autem vocari , gravis. is simum erat coalumeliae genus . Sen. Herciis sum v. γ83. Teo. h.

Fas υiolare o Fas est ipsum ius naturae. M Vide L. 3. c. 4. g. a. u. 3. ac Disert. Pr is aem. XII g. 39. Hominibias sene moraris communia γ - Α- is pud quasdam enim gentes minus moratasse non sepeliuntur homines. Quo sanctiora v/ierentiar, ad μοι refere banι rictores A Legislatores enim Genti- ,, lium ut eoncilient legibus Lis auctorita-- tem, Deos earum auctores sa. ere solebant. A Cons. Flor. i. I. a.IU. l. I. cap. I. Atqueo huc quoque reserunt legem si pulturae . Ut luationis Immo sanctitatem lega-is Iorum a natura esse , capite praecedentiis probavimus. εPro communi natura hominum is maliis ea violata esset .

Humanitatom se Non quatenus pIO Per- ,, sectione sumitur, sed pro ossicio humani- tatis, pro jure humano generi debito. Et religionem J is Partem enim religionis si sitisse , probaUimus. Sorti, humana J,. I e. conditionis humanae. Qui erubolicorum corpora tu ,, Idem exemis plum

SEARCH

MENU NAVIGATION