장음표시 사용
281쪽
I GV Φ ex Theoclymeni verbis, quae apud Homerum sunt I Odysseaeo. Sed ina 1ν,. se xime frequentia sunt huius moris exempla st inter eos, 3T qui communems ει- iudicem non habent. Hinc iusia bella definiri solent, m Φ Augustino teste,
m B M .uae ulei,umur iniurias . & Plato bellicum certamen probat, re μαρις ω αν viri σι άναγκασθῶσα ὐπὸ -ν -- αλγού-ν λῶπιαεδί- ' donee qui in euman Da εν. fuerint, coeantur innocentibus dolore aflectis poenas pendere. Lb. v. p. IX. Φ 1. Utilitas indistincte quorumlibet, st qui finis erat tertius; ρ easdem S. habet partes, quas illa, quae ad laesum pertinet. Nam aut hoc agitur, ne T' et qui uni nocuit, aliis noceat, quod fit st eum tollendo, st aut debilitando.s, sive eonstringendo ita, ut nocere nequeat, st aut emendando: aut ε ne aIlio Epc impunitate illecti aliis quibusvis molesti sint, Φ quod ex suppliciis conspicuis .ia Iut obtinetur, quae Graeci παρο γ in M, ' Latini exempla vocant : quae ideo ' adbibentur, o ut unius poena metus sit multorum, ρ ut poenae ρ genere de- ὰπ.ι. terreri caeteri possint, ut leges loquuntur, rνα α Μο προια ποιῶ raa b φοβοῦνταu, A. Ha . ut a Demosthenes. A AH Urat. a. Hujus quoque iuris potestas ' naturaliter penes unumquemque e Ii. g S.e V Plutarchus r virum bonum, ait, a natura γ' magistratum designari, re qui-323. B. . dem
demque anti/uisima lex sam . qui servare solo . ei. qui salute opus habest, naturali. ter magistratum designat. Et Philopoemene:
inquit, anismi . tua seritas macprinopem . o. luviem . c I'LL TARCHIIocus , cujus occasione omnia ista a adita sunt, non satis adcurate refertur. nisi .eienti patebit. Praeterea illorum sententia stet videri repugnare principiis Auctori nostri , ut oliendimus ui Gallicis noIltu
is Ῥαι on munem Iudacem Qui aiverinsarum sunt civitatum, aut aliis, atque auis magistratibus Parent - ω88 Aiae ιιιιιι tanso Pro quibus arxὲe n. e. vires nocendi adimendo. 29 Larent exempta Terent. Euri. s. h. Uterque exempla sn te edent. Plautus Molt.
so Magistratum desinari Ius quodciam imperindi aliis habere r quo pertinet. Quod apud Horatium pueri ludentes . re ero , aiunt, si recte farrra. l. t. eP. I
282쪽
klx. De Poenis . . 27sdem perpetuum: φ nam Ipsa naturae lege ei principatum deserri , qui agat justa. Sic lapientem nunquam esse privatum , Nascae exemplo probat 3 Φ Tul- a Tu si lius. & Lollium νε non unius anni consulem Horatius vocat: dc Euripides
Iphigenia in Aulide, vers. 37s- γ
Mente qui prudente polist, ' is maristratam geris. Quae tamen in re publiea intelligenti a sunt, y3 Φ quatenus eius leges id serunt. 3. Φ De hoe natui ali jure ita loquitur 3 Democritus: ipsus enim verba quia . Arint notabilia sunt adieram. Primum de jure bestias interficiendi sellir videtur: stis.
dend/s animantibus ita se res habet: st quae injuriam fac iuη r, aut face revo- Pnt , quisqvis oeciderit. purus es, adeo quidem ut hoc fecisse , quam non fecisse , fit rectius . Et mox: κτώ-ν χρη m πημα ne πηα δικπν παν de περιπαντης ' ea, quae in fuste nobis noeent, omnino , ἐν omnia fas occidere . Et certe . non improbabile est , hoc more vixisse viros probos ti ante diluvium , antequam Deus luam VCluntatem de vertendis in hominum ali menta animantibus caeteris prodidisset . Rursus : o κως πιν κιναδίων τε ίpπεν ἰων γεγράφαται τῶν πολεμίων , ου D Ur' ἀνθρωπων δεκώ μοι χρεων μονι σπιῶν ' Quae vera de vulpibus , O de inimicis Serpentibus scripsimus , oadem in hominibus faeienfla videntur. Tum vero subjungit -ξαλλην R. λms
o latronem qui quoetinque modo oeeide rix, sive νθ ρ manu , sis s. Φ βιή- fu, fetis νε st suffragio , Φ innocens est . ρ Ad quos locos rei exisse mihi M Lib. r. videtur Seneca: a cum ait: eam cervices noxio praecidi imperabo, eo vultu , M m. c.
9l Nan unius anna eonsulem 3 4. Od. 9.sie Stoici solum sapientem dicebant Hie regem Horat. r. fat. 3. dives , qu3 Iamens. A . Et lato bonus . o. solus formosus , es, est rex. Seneca Thyeile. V. Mi. 3ciem. 1 Ruatenus ejus Nequis Privata au et iritate publieam induat personam , dc mereatur in se dici Plaminum Stich. v. 2.dis. sius suffragio pstputi adititatem hie qui-
moris primaevi memores ι ita Dicaearchus ,re alii, quos testes ei tat Hieron=mus e n-tra Iovinianum, L Tom. ι i. XX. EdιΩ
peras, is seorsios, ct qua aMa veneno no rene, pri quam aut mordeant , aut ullu- in nos impetum fae,ant . statim sine mor eccid/mur , pracaventes ue quid patiamurmati ab ea , qua 1n νψε est, malignis te Peundem ad modum O. Aomines puniri par est, qu/ naturam nacti mauuetam, propter fentem ratιonis , qua ad societatem tνahat. -- motitia in ferarum faustiam transeunt, rei ιMaxιque, ac voluptata Oabent a cere quam
283쪽
viperas ouidem, is histrices, O si qua morsu; aut ictu nocent, effigeremus , si ut retiqua mansuefacere possemus . aut efficere ne nobis , aliisque periculo esse,p-Φ Ευο ne homini quidem nocebimus quia peccavit, sed ne metet . a. Sed eum de Φ facti inquisitio saepe magnam diligentiam, dc poenae aemmatio multum prudentiae, di aequitatis desideret, ' ne dum quisque de se nimium praesumeret, . aliis non credentibus, rixae orirentur, eo placest hominum iuitis communitatibus, st eos deligere, quos optimos, ac pririai denti is mos putarent, aut fore sperarent . Idems Democritus : o- α, ' εἰ νομοι γν . 'καζεν κατ' ἰόι --, N: μη .r ρος prερο αἰγινε ' Odio νοι l. γάρ σάσισύ -χουν ἀπειργάζετο non probiblissent utique leges suo quemque a V bitrio vivere, nisi alter alterum ofensum ussetis Invidiam enim saeitioni moritur exordium . . . ..
s. Sed Φ sicut in ultione factum modo et diximus, ita& in hae ad exem ' plum punitione . manent vestigia, ac reliquiae prisci juris , Φ in iis locis , Φ atque inter eas personas, quae certis iudiciis non subiunt : Φ ae praeterea, in quibusdam casibus exceptis. Sic a Hebraeorum moribus Hebraeus a Deo,& Dei lege deficiens, aut ducem se ad salsos cultus praebens, k Φ illico a' quovis homine K poterat intersci, i s s ρ Iudicium zeli id vocant Hebra i , . quod a h Phinea gg primo exercitum a junt, Φ dc inde abiisse in morem . Sic Iudaeum quendam Graecis se ritibus polluentem Meldit e Mathatias . Me
trecenti positiae plωνimis. Hae Philo de specialibus thum orasse missa πιιι, DI sinas e D. legibus ti . pax. Na. A B. 3 Claudius ramur. vers. Icl. io Neapolitanus apud Porphrriam libro. 3. de E ntito a quoias iamina pot/νae inra n non esu animalium : Adde loeum Iosepha x m. 6. E. trii .
284쪽
Ix. x. De Prens s. trecenti alii Iudaei a popularibus suis occisi reseruntur , libro, et qui vulgo dicitur Maccabaeorum tertius. Φ Nec allo obtentu instituta lapidatio in ad Atti Stephanum, dc coniuratio in e Paulum ' multaque alia exempla ejuscemodi vin .s'. exstant, dc apud Philonem , . & apud Iosephum. e AE .ε. Tum vero apud multos populos Φ dc dominis in servos, & parentibus Tn liberos mansit jus puniendi plenum, etiam ad mortem usque . sic Spartaea Ephoris licuit civem occidere extra judicium. Et ex his quidem, quae diximus, Φ quale sit circa poenas ius naturae, '' dc quousque manserit , intelligi
potest. X. r. Nunc illud videndum est; ρ num lex evangeliea libertatem illam arctius circumscripserit , Certe, ut . alibi diximus, non mirum est, quaedam , . quae natura, de per leges civiles licent, vetari lege divina, . eaque persectissima, ρ δε praemium promittente 3 natura humana m jus: Φ ad quod consequendum non immerito virtutes requiruntur, e quae Φ sola naturae praeiscepta Φ excedant . . Castigationes , quae neque infamiam, neque damnum permanens relinquunt, Φ dc pro aetatis, ε aut alterius qualitatis rationei unt necessariae , ' si ab iis fiant, quibus leges humanae id permittunt , Φputa a parentibus, in tutoribus, st dominis, . magistris, nihil habere, quod cum praeceptis evangelicis repugnet, ex ipsa rei natura satis intelligi datur. Φ Sunt enim haec remedia animorum non minus innocentia, quam s phar maca sensui ingrata. r. . De ultione aliter sentiendum est. Nam quatenus duntaxat T animum dolentis exsatiat , . illicitam esse etiam naturaliter , Φ tantum abest ut Evangelio conveniat, supra s ostendimus. Φ Lex vero Hebraea non modo vetat ε f i odium asservari in proximum, id est, popularem, Levit. XIX. to. Φ sed de
siones vulganda omnastis metatem amanta lus , ut sine mora aeeώννana iandaque a. ex
peccara non eoereere, peccatum est. Lactan
tius de Ita Dei eap. ig. ubi plura ad hanc
eratos, qui tantum non servorum loco orant.
non de eivibus. Adde Cνagium libro E. e. 4. p. rs. Non videtur loqui Is raras datiosis, sive Servis publicis, verum de Plesti quam vocat δηρος. . & di. stinguit ab φλετ c. Plura dicemus in Notis Gallicis ad hune loeum . Sed observari debuisset , quod statim adtendenti patet , exemplum minime aptum eri r nuum Epsoνi essent Magistratus , quidem potestate maxima praeditis qui proinde, etiam ubi indi ct, causi, aliquem civem Getidebant, aucto .ritate publica id a te te censebantur. I. B. 1 in Λιιιι diximus 3 1 I. I a Natura stimana 3 Vitam recidivam . de ae ternam post mortem. 4 1 Ia uariara 3 Minus Permittant , &plus praesunt , quam natutae legibus con cessum , aut praeceptum est .s -ρὸ ratis quatiraiis a Personae, loci ve . 6 Phadimaea senisi a Medicamentum . vel
ν Ammαm desensis satisfacit cupiditati uleiscendi.
285쪽
4. Φ auare proximi nomine ad Omnes homines prolato per Evangelium , Φ patet, a nobis requiri, non modo ne noceamus inimicis , verum etiam ut benefaciamus; Φ quod ιχ diserte imperatur Isatthaei V , ψ . Lex tamen Hebraeis Φ graviores injurias permittebat ulcilci, non inanii , . sed adito πι- dice. Φ, At Christus idem nobis non permittit ἔ r quod apparet ex illa o positione, audistis dictumfuisse , oculum pro oculo &mOX: ego vero dico vobis . Quanquam enim Φ quae sequuntur ' de arcenda injuria proprie agunt , cte hanc quoque licentiam . aliquatenus saltem restringunt, Φ multo tamen magis ultionem improbare centenda sunt, ' quia veterem permissionem o Φ ues imperfectiori tempori congruentem rejiciunt: eun αδίκου τοῦς δικαία άμυουουσης, αμα κρειττηγος της δεεζικακίας ς non qMd iniq a st justa nisi. . sed quod ei praestet patientia , ut est in constitutionibus Clementis lib. VII , cap. XXIII. a de re sie loquitur p Tertullianus: novam plane patientiam doeeνCbristus, etiam 3x vicem ιniuriae me Iibem permissam a Crea ιore ocuum ex gente pro Oevia , ct dentem pro dente , contra ipse alteram a litis masti tam offer i Jubens, CT super tunicam paulo quoque cedi. Plane e 33 raristus adisee rit, ut finumenta consentanea diseistisne Creatoris. Atque adeo Me statim a. renuutiandum est, γε an discipIma parientis straedicetur penes Creatorem. Sis m. i. io. A Zacbariam praecipit, ne unusquisque malitiam fratris fui meminerit, sed nee proximi. Nam rursus: malitiam, inquit, proximi sui unusquisque ne recori,1G. Matio magis patieatiam indixit injuria, qui indixit oblivionem . Se . quam
o in imperfectiori tempori congruentem culum pro oculo, qua, si dies potes , snjustorum institia es. Augustinus in expositione Dialmi evm. cmtus C. sex sucrentiae 2, t. Caus 13. qu. 3 p Tre uianus ) Adversus Marcio non IV. t eap. 16. Idem libro de Patientia rc Misus gratiam tegi superdueens ampla an M. aimplendaque ιαι adiutricim suam patreutram praefec/t , quod ea sola ad iustitι ado Hranam retro defuisset. L .ap. 6. hv- stomus ad Ephesios cap. iv. I t. t.
ceas, sed o, illius oculos falιor prasset, sed
s. Imperfectiori tempora od fuit LGlege Mosis ante Clarillum .io Tertultianus Adv. Marc. Φ.
it ricem injuria Iusti redditam in m-riam pro injuria. Ix in Creatore 3 Deo Pa re i a V. T. 13 CAD s adieceris Uult . Chri istum non statu ille aliquid novum , 5e ad ersum
illi sententiae, sed addidisse , Jc supplesie ,
quod minus erat rapi essuru , M tamen ei consentiens. 3 Renuntiandum Explorandum . quaerendum; Do Cor. 4. Hιι igitur exemptis r. num latum est. posse etiam non scriptam e -ἀationem an olfνυatisne defendi .
An ἀνώιplina patιentia An etiam in V. T. Deus Pater praeeipiat , in rariari serendam Potius . quam vindicandam , ML Christus nihil inconveniens priori Petruum
286쪽
exspectatrieem . In quant m ergo non capit, ur idem videatur ω dentem yν, dente, oeuum pro oculo , in vicem Muriae φxigereis qui 3 n modo vicem, sed etiam ultione, etiam recordationem , is recogitatio em iniuriae probibet, 1 insantum aperitur nobis; quomodo oculum pro oculo, ἐν dentem pro de Merem fuerit , non is ad secundam iusiuriam tollonis μνmittendam, quam prohibueratia:eν dicta ti Dione, sed ad primσm coercendam, quam arohibuerat opposita talione, tit unusquisque reisiotest licentium fecundae injuriae anima semetipsum eontineret. Facilius enim vim comprimi , scit , repraesentationo talionis . quam repromissione uisioni . Utrumque sutem constituendum fuit pro natura , ἐν fide hominum , ut qui Deo crederet, ultionem a Deo exspectaret: qui mi-aeus fideret , leges talionis timeret. 4. Hane legis votantatem de inreueau Iaborantem, dominus O sabbati, o istis , omnium parernarum aeispositionum Cbristus reve vit, σ com potem feeit , mandans alterius quoque maxillae obligat/onem , ut tanto magis .ieem iniuria extingueret, qVam is lex per rario em vomerat impedisse , cae
i. quam prophetia manifeste coercuerat, memoriam injuriae prohibens .is, ultionem ad Seum redigcnσω Ita fi quid Christus M intulit, nin adfersa-kio, sed adiutore praecepto, non destruxit disciplinas Creatoris . Denique αε si iis ipsa νationem patientis priecisicndM, quidem ram plenae, atque per sectae eonfideremus, non confisset si non est Creatoris , qui vindictam repromitiis , κι Judicem proestat. Alioq*i si tanIum parientiae pondus non modo hon moereutiendi, sed σ aliam maxillam pr.ebendi, oe non modo non rem ais Dd eendi , sed etiam benedicen i, is non modo non retinendi tunicam , sed amplius io' patrium concedendi is mibi imponit, qui non fit me defensurus..is in vacuum patientiam praecepit, non exbrbens mibi mercedem praerepti, pa-
4ientia dieo fructum , quod est vitio , quam mibi permisisse debuerat s ipse non praestat , aut fi mibi non permitte. t ipse praefarer , quoniam er disse lina
interest Diuriam vindicari. Metu enim ultionis omnis iniquitas refrenatur,ao caeter m , prism emissa libertote , dominabitur utrumque oculum efffura . is omnem dentem exciιatura prae impunitas securitate . . Censet,
46 Pindicta exspectatricem Ouae vindictam non sum: t ipsa, sed exsine i , donec
. Deo famatur. ir In quantum ergo non rapit, ut adem a
Quam terrum , de Planum eii , non poste videri eundem. 1 In tantiam aperatur 3 Tam tertum , di plinum fit nobis. Ad ferundam iniuriam Ut Per taliovem nova injurix inse atur : quae de Seneca sententia est , quum contumeliam ab mltrone nou. xit, d Drramsi ordine. o Ad primam eoercendam Ut deterre. ret ab injuria inserenda . . a Representatione talionis Si statim se. quatur Praesens , de iuxta gravis Pinna , quam si promittatur futuia ultio. xx Voluntatem da intolle Au Sententiam,
de qua poterat ambigi. Fc disputari. 13 Compotem feeιν Cotarmavit, valere ullit Popbetia Zacharia. 1s intutit . um aduewario Introduxis non contrario. sed subserviente . ac secun
io Si Da i Lam ratiouem eonsideramus Vulto eo uerem. Si Praestarem Patre iam in intiae ou hanc ra Ionem , ob quam Praeci pitur, netive quod consdere debeo Deum eam ulturum, vana seret spes mea . nisi de Deus una eum P tientia Praestepit illam rationem . hoe est, nisi ostendit se omnino ultorem sore: quod de secte in parte, quum coneessit judiei, Oculum Promulo . dantem pro dente exigere. Nodum in seirpo qua, fit vir Doctissimus . Vult Tertullianus , nisi Creator esset Potentissimus . qui talem praecipit patientiam. n a satis causae fore .cut illam quis in se suseiperet. I. B. 31ν si non s Creatoris 3 Ex scit cet ratio.
praeliat. In vaeuum Sine ratione, inaura ,3o Cattrum passim Alioquin effrenis grassi retur iniquitas, non unum tantum
287쪽
s. Censet, ut videmus , Tertullianus non modo Christianis 33 Φ pomitatationem talionis esse vetitam sed ne Hebreis quidem permissam, . tanquam quae vitio careret, . sed maioris mali vitandi causa. Quod quin verum seo de tali postulatione , quae ex odio venit, non est dubitandum , ut ex sa-- . - perioribus h apparet. Nam hanc st improbatam etiam illis , qui inter Hebraeos sapientia excellebat, Φ nec legis verba tantum, sed di propositum intus, Par. bantur, ex Philone i apparet, apud quem Iudaei Alexandrini in Flaeei Iu
a domine , ultione de inimico ; nam ex sacris legibκ3 didielmus bominum misereri . . Et huc pertinet st quod Christus a nobis indistincte eti ixit , latomnibus remittamus, qui in nos deliquerunt. Matth. VI, rq. I s. Id est, 1. Φ ob sensum mali nostri malum illis nec 3 procuremus, nec optemus r Da nam id qui iacit, ut .cum ε Claudiano loquar, ferus est, Is Φ legumqtie vi-M'Vii detur iiadictam praestare fibi. Quam ob causam Lactantius I die tam illud Ci eronis in commemorans: iustitiae primum munus es , ne cui noceat nisi Deessitus I r. vi. in uria, ait, simplicem , veramque sententiam ' quorum verborum adjecito ne e. ig. corruptam: dc n Ambrosius idem illud Ciceronis dictum Φ vacare, ait, Eν-m De Oftelii auctoritate. A.. i. Quid autem de ultione dicemus , non quatenus praeteritum Hiscit , i. '' Φ sed quatenus sε in futurum cavet Sane, di hanc condonari vult Christus , primum r Φ si qui nos laesit, testimonia probabilia det poenitentis animi. st Lucae XVII , 3. Ephes. IV, 32. Coloss. III, 13. quibus locis de pleniore quadam remissione agitur, id est, suae etiam in jus veteris amicitiae restituat eum, qui peccavit; Φ unde sequitur, ut nihil ab eo poenae nomine exili debeat; praeterea etiamsi absint talis poenitentiae signa, damnum haut nimium grave insuper habendum Christus . praeeepto dimittendae tunicae docet. o DCri. Quin & Plato dixit, o non reserendum malum M H Iu ὐλῶς πων me πάσχ ε ν, etiamsi quid gravius patiendum nobis immineat, qui sensus ocapud Maximum Tyrium exstat. 'υμυς δίκην, id est, actionem ab acceptam contumeliam aliquam qualem Christus alapae nomine indicat st negabat Musonius aut se instituturum, aut cuiquam, ut instituerit, auctorem fore ;Φ multo enim rectius condonari talia. . Quod
modo, sed utrumque oeulum etaderet, nec dentem unum, sed omnes e cuteret.
et Ex faeris Ieribus dirimus hominum m fereri Uide Origenem adversus Celsum .. lab. v I. pag. 343. r Si qui nos iasit, stemmania probabilia
et paenuentu amma Uide Mosem Mamomuem citatum ab eruditissimo Coastantia
is libro de damno dato c. v M. S. v M.
vel magistratum. 31 Et propositum Mentem , sententiam verbis latius Patentem.
I rem demus, aut dari velimus ob id tantummodo . quia ille nobis dedit. 4 Procuremus mparemus. dari cu
3s Legism vi .ictam Quod reipubliex . di letum eiusa facere debet . id lacere ani mi eausa, vel ob suam voluptatem. 'afi In furiariam ea ι et Ne iterum vel ab
288쪽
De Poenἰs. 28 m Quod si dissimulatio magnum secum periculum serat , I ea cautio. Me contenti esse debemus , quae quam minimum noceat . Nam Φ ne apud Hebraeos quidem in usu erat ratio, ut st Iosephus, & alii Hebraeorum do- ν A. M. etores notant, sed solebat, qui laesus erat, st ultra impendia a se facta, de μῆ LG. quibus seorsim leκ exstat Exod. XXI. 19. haec enim est a' simpli restiis tutio nihil poenale continens γ pro talione pecuniariam mulctam acci- - ...pere : Φ quod & Romae iactum , docet , apud Gellium ρ Favorinus . . Li,. r. Sie Iosephus domini nostri Iesu educator, cum uxorem suam adulterii comis r. I. pertam eroderet, u Φ divortio se liberare maluit , r quam committere ut . M.,ib. traducereturr atque id fecisse dicitur, ' quia iustus erat , id est , vir mo- ,ο.hus , ae facilis: ad quem locum hh ) Ambrosius ait, non tantum ab ultionis atrocitate, sed etiam η ab accusationis severitate alienam em justi
personam, seut & ante Lactantius a dixerat, neque ac musare quemqllam eri mine eapitati iusto Hrebit. ν Iustinus e de Cristianorum accusatoribus agens: Lb. s. e. restitimus, ait, eos puniri, qui in nos earumniantur. M Sincit inis sua pra- io. vitas , is rerum bonarum i norantis . e Amtig.
8. Φ Restant tanae, quae non privato, sed publico bono consulunt: Φ pa 'tim tollendo aut coercendo nocentem ne eui noceat , Φ mrtim deterrendo s,b. 'alios severitate exempli, quas non sublatas a Christo , certissimo ai umento se alibi ti probavimus, quod cum sua daret praecepta, simul testabatur, istis.tit. se nihil legis tollere. Φ Lex autem Mosis, quae in his rebus , Φ quamdiu S. . o P . stabat respubliea , stare debebat, magistratibus rigide imperabat, . ut homicidia . de alia quaedam crimina punirent: Exod. XXI. I . Num. XXXV. dc seqq. De ut. XIX. t 3. Quod si Christi praecepta consistere potuerunt cum lege Mofis quatenus supplicia etiam capitalia irrogabat, . . possunt di eum humanis legibus divinam hac in parte imitantibus consistere .X l. r. . Sunt qui, ut . contrariam sententiam tueantur , Φ ad semisum inam Dei lenitatem in novo sedere, quae proinde hominibus, etiam magi
cap. XI v. A. Iline tot imum id publi eas pceras pertiuentium exceptiones. 6e 1llud i ut ubi omnino mota inferenda est ,
inseratur quam lenissime, quod est in Τat.
3ν Ea eautione Sic in futurum provi. dere, ut ei. qui laeserit, quantum fieri po
32 simpti restitutio ὶ Gua tantummodo erigitur quod nobis abest alterius inruria uenee quid amplius poenae nomine P citur .
39 Suscit illis Satis supplicii est illis.
289쪽
stratibus ut Dei vicariis, sequenda sit: Φ quod aliquatenus verum esse, non negamus, Φ sed non tam late patet, quam illi Volunt. Nam Dei ingens misericordia in novo sedere patefacta ' praecipue spectat peccata contra primaevam legem , aut etiam contra legem Mosis commilia ante acceptam Eva elii notitiam, Φ Actor. XVII. 3 o. ' ROm. II. 23. Φ Actor. XIII. 38. Φ Hebr. N. is. Φ Nam quae postea committuntur, st praesertim si adsit contumacia, comminationem habent h Φ judicii multo 'R severioris , quam illud suit . quod per Mosen est institutum, . Hebr. II. a. i. st X. 29. . Matth. V. 21.22. 28. Φ Neque vero in altera tantum vita , sed & in hac ipsa in lares culpas Deus non raro animadvertit. Φ r. Cor. XI. 3O. Ac talium tacitio rum indulgentia non solet impetrari, nisi ipse homo de se quasi poenas exegerit, Φ I. Cor. XI. 3μ ηι Φ gravi quodam mcerore , II. Cor. II. r. a. Φ Urgent iidem . saltem poenitentia ductis dandam impunitatem . Sed ut omittam, de vera poenitentia hominibus Φ Vix esse ut constet , ε nee quemquam non impune sua malefacta laturum, si eam quovis modo profiteri tussietat, ρ Deus ipse non semper penitentia ductis Omnem remittit prenam ;quod vel Davidis exemplo apparet. Sicut ergo poenam legis, id ess mortem violentam , aut alioqui immaturam , remittere potuit Deus , ita ut non levibus malis assiceret eum , qui deliquerat, 4 sic nunc quoque potest penam remittere mortis aeternae , '' atque interim peccatorem aut morte immatura ipse punire, e aut velle etiam ut sic per magistratum puniatur. XII. I. Rursum H alii hoc accusant, quod cum vita simul spatium ad poenitendum praeciditur. Sed sciunt, huius rei a piis magistratibus summam haberi rationem , nec quemquam ad supplicium rapi , Φ nisi dato tempore. quo peccata sua agnoscere , ac serio detestari possit; ' qualem poenitentiam, I etiamsi opera morte intercluta non sequantur, ' acceptam Deo esse posse. latronis cum Christo crucifixi exemplum probat. Φ Quod si dicatur , vitam
longiorem ad magis seriam resipiscentiam prodesse potuisse, responderi poterit, inveniri interdum, quibus merito dici possit L illud Senecae : γ quod unum, G R o Τ I I.
Matthaeum Hom. xl M. Adde a. ων. v M. s. di l .d sia nune quoqua potest poenam remitta.
aue morte ammatωνa ipse puniνε Hieronymus in cap. r. in Nahum, qui locus relatus est in cap. 6. ea a xx a quasionam v. Alathias libro v. ex Platone .c cap. a. γ
neficiis vra. 1 o. ingeniis talibias mira exitias ramadatim est. Opramumque es astra ei. qui ad se nianquam rediturus est . item : aasem manu benescatim omnibus dator arti νεά--.quando amenιιs taluus usta exarus remeis datim est. Ibid.
4t Meeata tontra mimauam Adam datam . ab eo propagata in universum genus humanum 4a Seυerioris, quam 3 Moses enim tantum Poenas, quas mortalis exiret e judex potest . sanxit r Christus de gehennam mi
43 Gravi quodam maerere 3 vera minitentia, quae adjunctant habet deprecationem animum sese emendauda, de fidem remissionis per Chjictum. Atii hoe ae fana In suppliciis sex
Etsamsi opera 3 Bona opera per quae agnoscatiar serium emendationis pro iis
290쪽
LXII. XIII. De Menis. 283mum tibi superes, repraesentabimus mortem: ut de illud ejusdem . et quo uno modo possunt, desinant mari esse ; quod Eusebius philosophus dixerat: Φε
2. Haee ergo, Φ supra ea, quae operis initio diximus, responsa sunto Φ illis, qui supplicia aut omnia, aut capitalia , sine ulla exceptione Christianis prohibita volunt, Φ contra, quam nos Apostolus docet , qui Φ cum regio offeto usum gladii inclusisset ετ ut exercitium divinae ultiollis, in alibi orandum , ait, ut reges Christiani fiant , & qua reges sunt, innocentibus in sint praesidio : quod, quae etiam post Evangelium propagatum magnae partis hominum est improbitas, obtineri non potest, Φ nisi quorundam morte reprimatur aliorum audacia, quippe cum ne sic quidem inter tot cruces ,& supplicia sontium, . satis tuta sit innocentia. 3. Neque tamen abs re erit Christianis rectoribus, saltem ex parte aliqua , . imitandum proponere ς exemplum Sabaconis AEgyptii regis , pieta-etis nomine laudatissimi, a quo capitales poenas εν in damnationem ad opus mutatas felicissimo successu narrat a Diodorus: etiam ad Caucasum gentes D. quasdam , ait b Strabo: μι - δετ, νε uo das αρν -- ά μιγιο α ' nemini 2 gr. mortem irrogasse . quamvis pesma merito. Neque spernendum illud Quinti- p. eio. liani : e nemo dcibis abit, quin , si nocentes mutari in bonam mentem aliquo eL b. Xr . modo possint , fur posse interdum conceditur, factos esse eos magis e repu- 'bliea sit, quam puniri. Notat Balsamo leges Romanas, quae mortis penam O ' 'irrogabant, ii a posterioribus Imperatoribus Christianis mutatas plerasque s' in alia supplicia, quo dc acrius damnatis inureretur renitentia, dc magis ad evemplum proficeret psna diuturnior. Φ XIII. 1. Φ Εκ ea autem , quam nos fecimus, enumeratione finium poenae apparet, nonnihil praeter visum a Tauro philosopho, ex quo ita d Gellius: d Minsuando igitur aut Des magna es ut is, qui peccavit, eitra pinam ipse se ultro Attις.
Immo Jc Romanorum magna ex Parte , quorum nemo post legem Portiam mortis,
aut verborum supplicio assici potuit . nisirrduellis, aut ab ipso populo damnatus .
h A posteνιoribus Imperatoribus Christianis Vide quae infra hoc libro cap. xx V. farag. m. vide apud Niceram libro i. n. 4.) juramentum Isaaci Angeli. Idem Iohonis Comneni imperium sine morte cum squet in suisse , ait . t Ibid. cap ulti Vide de Zenone Malchum Excerpt. Lexat, me chel pag. o. & Auxu fisi epist lain elusii. 3c elix. ad Marcellinum comitem , crearum c. cireumcelliones, x .eaus xx . Quast. v. Ac eapitulis sequent bris & mdisosto num adversiis Iudaeos, ubi de Caim poenai supplitia Ad opera maxime . Nus ιuus epistola tax. alieni πιιli operi integra eorum membra des iant . Vide Ee Nectam epistolam ad Augustiuum . quae est
46 'E-δάν -' - Quando nequeum aliter, ut vel hoc modo liberati ex istis viniaculis mal Hiae inveniant fugam . L Locus est ap.id SIobaum. Serna. xlv r. I. B. in exercitιum dimna Per quem Deus ultionem, Quam sibi reservavit, exercet. 8 Ωα reges sunt Etiam potestatem suam, Perque usum gladii . In damnaraonem ad opus Quum ingentibus aggeribus AEgypti urbes adversus Nili violentiam muniret. omnes. qui caPi.til secissent, in id opus misit, nemine oce, io per carniscen .