장음표시 사용
261쪽
Henrἰe; de Coeeei; commentarius is plum sequuntur Catholici pontificii, qui
, , protestantium eorpora in locis ad id dori ilinatis sepeliri vetant .
QUE primum ea a moris Mius introia. cendi fuerit) Immo non moribus demum gentium id introductum est, sed ex ipsa naturae ratione. Dixi enim, totum hominem animal sanctum esse propter animam . adeoque Zecorpus ut eius pars, & animae domicilium. Dixi in cadavere humano manere memoriam ac dignitatem hominis . adeoque & sane imoniam quandam : eoque summam iniuriam esse, id non sepeliri, sed proiici injuriis ecie. II, hominum, seratum', Blc. quin exponi membra, quae natura volui P velari. Ea & natura , de iudicio gentium horrorem, fitabo minationem habent, unde natura fit iniuria humanitati. L. T. F. Relig. Adiuιio. Nostram de sepultura sententiam mori do explicavimus. Ut tarpora humo tegantur ,, Auctor causas is affert ,.quae gentes humanas moverunt
is ut humarent mortuorum corpora . I. ut
is aboleatur feritas illa gigantea, ubi homi-
δε nes corpora mortuorum devorabant .' a: ut
is praestent ossicium, quod ipsa natura exi- nit, scilicet, ut readatur terrae t y. ad is ipem resurrectionis 4. ne a bestiis devo. ,, rentur: quibus quidam s. addunt laetori rem, qui facile aerem inficere potest; ex is quo capite etiam maiorum animalium eor- ,, pora condi solent. Vid. Te . h. tit. λCremata, ut apud Graeos) is Carthagiis nensibus Darius Persarum rex id proni-- buit. Iustin. L I p. e. r. Sive ita titι sunt 3 - I. e. nec condita,
Eπ gigantea feritare mandendi homines is Tale ggant eam seritatem universalem is nunquam fuisse , omnium mimine eam is in Vescenda carne mortuorum constiti Dis se, alibi demonstravimus uoci Hioqui υ/I ab inυιtis reperit natura γλ Nam tandem mortui corpus in cineres re. A d igitur , etsi non sepeliatur ἰ adeoque ,, homines saltem praeveniunt naturam. SH Graeci, Latinique - Inprimis e
is rum philosophoruin , qui UNIUERSUM
is esse Deum, & hominem universi portio- nem statuebant ; hi enim mortuo homine in Partem universi redintegrari cum toto,puis tabant. Vide Dideri. pr m. I. g. ' segi. Diritum. autem ad Deum, qui dederat alis Unde apparer,.verum non esse , Sol is monem de immortalitate animae dubi A lasse: uti quidam nugantur. me wIuti monumento J Totum corpus is custodiri, ideo visum suit, ne mancum is resum t . Docuisse Democrisum De vita, & m-- ctrina Democriti υιδ Stol0. his. υer. .
o potentia , qua corpora reviviscere vo-
is luit , non possit idem operari in corpo
Indiguum visum si eius corpore alia ania mantia pineientur in is inde non sequitur ..is peccare contra ius naturae , qui id non iis impediunt.
Dis es tales abessent iniuriae is i. e. Et si
,, alia antinantia corpore mortui non pa- ω scerentur.
Ab istas natura dignitate Cum eorpus is illud suerit domicilium animae rarionalis . Nam tam homini , id est, personae o Deo iuncto enim exhiberi non potest , quia
is omnis sensus expers est, omniaque ejusis jura expirant morte. Humanitatι, i. e. naturae humanae praestari dicitur si Cons loca ab Auctore supra.
Publieam J A l. e. communem omnibus iis hominibus. Noe inimitas, nec hostibus ,, Mortuus. enim desinit en inimicus, Echostis. Acisis cedit, quod ius hoc sit non mortuorum,. is sed manaum,qui superstites esse finguntur. Optatus Milevitianus ),, Lιb.6. Cp . Dpr. .
ram, omnes sentiunt J Nam nec hostibus iugnatura quaesitum auferri potest . Diximus autem, ius sepulturae esse ius humanitatis, eoque & hostium. Accedit, quod denega
tione sepulturae hostium vires nec mimaas tur, nec nostrae auPantur. adeoque ad solam vindictam spectet, eoque illicita. sit. Md. l. S. c. 4. ses Additio. sepulturae necessitatem non eta anae is tura . probavimus. supra g. I.
262쪽
lo consumtorum corpora sepulturae tradi- dit, reliquiasque senerum ut ad sepulis,, chra majorum deserrent, ultro hortatus. IV. t. s. c. q. idem i. 6. e. o. Seu. Th s. is V IO. 2 . Marcet. 17. i. Tua . 36. p. 727. is Cur . s. 3. Uυ. 22. 7. 2I. I . Coquei,, mi August. de Cis. Der e. I I. Alsoqui rei ulti funebri se Via. Gron. h. se Adde Gellium I. ro. e. I s. qui de Flamineis diali loquitur: mortuum quanquam citis. git funus, ramen exegni non es religio . Ad pauperes alendor , aut ad captivos reis dimendos, Cre. A Vad. nerar. Ti. S M Zom. 27. o' 8. Ia μυ. 7. e. kVenssi licite existimaverint is inod retu-- lit Pontilax in c. Aurum. q. 1. c. I 2. Sunt quidem exempla in rontrarium I ri Au. ,, pud Io σε. Feli. Jud. t. s. c. a.
DE insignitre facinor sὶ Iure naturae uti quodlibet jus hominis, ita hoc quoque in poenam au serri, & corpus mortuum vel ad anatomen concedi , vel furcae affigi potest inprimis si exemplo aliis esse debet. Totum ergo hoc definitionem pcmae spectat , e que est iuris eivilis . Unde & hoe eivile est . quod honesta aliquando sepultura in
Valde ignominiosum si Maledicti enimis erat suspensi.
Eodem die sepeliri iuber se Fuit enim
se haec lex typus suum sepulturae Serva-
ni si Adeoque lex hxe videtur moralis, &M perpetua, eum habeat moralem eansam, , & perpetuam eoque immutabilis. Resp., , etiam ius morale in poenam auferri potest. M legem hanc mere ceremonialem ,, fuisse. probat Osiander in not. ad h. g. Frequent νa ervitutis se Ubi omnia vi, ri non Iure agi solent. Diu in publaeo ιυ ρεμ relinqui Ut n ,, marum aliis exemplo sint; quae est secundam eo P rum Tatio.
s d oe Theologi) -Vid. Osander in mota Feert εο uo iure supra teger eonsituras j is benius est, quod Deus etsi voluerit ut hinis mines inter te obligentur, sibi ipsi tamenis legem hane non dixerit; sed arbitrium sibi
is invitam, corpus, bonaque hominum reis is servaverit. Mae sup. t. I. c. I. g. Io. n. 6.M Exempla autem abiectorum corporumis in sacris vide Ios Io. v. 37. I. Reg. 17. 4.ri Ret 4. ω Σ . Factam Iciliret in alienigenam, Det eou. temtorem J o Et in terrorem hostium, selis licet, sebusaeorum, qui adhuc arcem te. ,, nebant , vid. Osiand. h. adeoque ex mis tilitate publica. Et sub ea lege , quae proximi nomen ad δε- Ior Hebraeos porrigeoM I se At verius est , ,, Davidem id secisse in terrorem hostium is adeoque licite.
toeheiria est verum homicidium, nee enim interest, an quis alium, an is interfietat, quia nec ius in se habet magis, quam in alium . in poenam igitur sepultura has auserri potest tum quia alia in defunctum rena si xtui nequit, tum ut eo exemplo alii a simili fae nore deterreantur : de quo late egimus supra I. a. c. I. g. 8. p. V
Desinit vero Autoetheiria r. si majus inde bonum oriturum est; ut si quis ad desensi nem patriae, si ad servandum principem , ad salutem humani generis, mortem appetit ret. si aeque periturus est, vel maiori dolo e , &infamia ; quo pertinet factum Raetiae, χ. Mae. XIV. 3. Pro conservando in re, quod absque internecione sui servari nequiis ut γro p
dicitia, honore, δce. Md. . 1. c. I. g. .
Exempla legum , quibus insepulti abitet tantur illi, qui sibi manus inserebant, vide apud crimis. deici. 4. oe 33s. & late apud Aactorem h. g. adiurio. - Quaeritur, an rinam mereantur illi, ,, qui mortem sibi ipsi eonsciverunt AD
H firmatur: ejusque rationes late exposuitis B. Parens supra L 2. e. I. g. 8.is Equidem mirum est, plerasque gentes, ,, Aurocheiriam non tantum pro licit a habe.
re, sed & plurimos sapientissimorum phia is losophorum ipsos in corpus suum seviisse, is stoicos acerrime aurocheiriam desen disse,
263쪽
, , late demonstravit Lipsius in Maηud. adis Μιδεν s. Dως. - quos solidissimis rationiri laus resutat diom. αῖ ; quanqu1m ipse iuis eps. 22. cent. δ. eam non improbare vi.
deatur. Exempla Cleamis, Chrysippi ,
is Zenonis, Empedoclis dDemem l . mor is tem sibi inserentium, exbibet L actant. dris fessa Dp c. in Indorum philosophi sum inaeis sibi gloriae duxere. publice mori . PDr.
is set AEu-- r. II. 4ι. V. 6. posterius Dio,, Histo. p 7 . . se Relationes, & itineratia Indica fidem is faciunt , autocheiriam apud Indos , I&is Americae populos partem religionis esse; si ibi enim uxores, & servi sibi ipsis mor.
A tem inserunt, in funere mariti, vel heis is ri. Gentiles coram idolo ventrem sibi is cultro aperiunt , &c. Vid. is vc te deis Loubere, t. r. p. y8
is Sed & exempla Lucretii, Titi Pompo- nii Attici, Cleombroti, Catonis, exstantis apud Aug. de eis. Dei I 7. c. 22. Seses. F.
si XIII. De Bruto, Peregrino, Demon xe ,
is via. Plutarchum in vis. Erus. 8. loci 2. G. is eianum, aliosque apud Gothosn ua L. I. g. is 6. F. debon. r.
is Mirum deique, inter Christianos quo- is que inveniri, qui crimen hoc defendunt, is Quo pertinet Donnius, &c. Vid. - erud. - Li M. Mens Mai. Izo I . p. 234. M Causam huius opinionis nullam aliam is fuisse, puto, quam dogma de transmigrais
D tione animarum ; ex ex enim doctrina in-- ferri potest, hominem, qui ob perpetuos ,, dolores , vel alias ob causas taedio vitaeis captus finem vitae suae imperit, suo bonori consulere, qvia sperat, animam mox in se aliud robustus corpus transituram ,& feliis eiorem conditionem obtenturam esse. Hancis enim rationem allegare Iolent ipsi gentilesis praecipue indiae philosophi; ita enim
is sexe impar ait. Servi in insula Barbadumis commorantes praecipitare mortem solentis ob spem redeundi post mortem in patriam. ,, IIs. aes tiles des Barbades pag. M. Commentarius , Iniurii autem admodum sunt in legisla- tores Romanos qui asserunt, eos autochei-- riam licitam statuisse. Contrarium diserteri traditur in L II. F. ad Leg. Aqu/L ubiis asser. tur, neminem esse membrorum suo. se rum dominum. Neque contrarium ex eo,. probatur, quod bona illorum, qui taediois Uirae, vel impatientia doloris, vel ob filii se obitum, sibi mortem consciverunt, pu.',, blicari non debeant: L. q. f. 4. G ε.Τ. E ,, bou. eor. L. I 4. 1. de test. mis. l. 6. s. T. is iniust. testam. nam hoe ideo merito statu- ,, tum est, quia publicatio bonorum magis is pcenaestet intuitu successcrum, quibus si. is ne eoru in culpa bona auferreatnr. sλne, is hodie omnes publicationes bonorum , pa se eis criminibus exceptis, sublatae sunt, O. M Cr. art. II s. quis vero inde concludet,
is omnia illa elimina hodie licita esse ρ Alixis igitur quistio est, an autocheiria licita sit δ,, quod adeo non statuerunt JCti Romani , si ut potius passim id apud eos impio tur eis alia, an bona eorum puta ieentur eis negant ICti, & merito, quia magis sue-
,, Equidem allegari in contrarium solat, L p. g. 7. F. de pecul. ubi di se ae traditur, is servum naturaliter in corpus suum saevire is posse. At alibi diximus, quaestionem ibiis Proponi, an dominus damnum a peculio is seivi deducere possir si ipse in corpus suum is saevit . Respondet ICtus, deducere eum in
is praeiudicium cred torum id non posse : asis ditque rationem, quia servo uiaturatiter ruo corpus suum D ire licu. Naturaliter igitur ,, i. c. iuxta facult tem mere naturalem . id ,, servo licet, non iure. Nam ea quae facti,, sunt, servus retinet, adeoque & iaculi is tem illam naturalem in eorpus suum , ,, viendi. Cum ergo hoc factum servus sibiis reservaverit, illiidque per naturam in do- ,, mini potestatem tt Usserre non potuerit,
is necessario inde sequitur, dominum dam- is num , quod ex illo facta procedit, ex Pe- is culto servi, in praej ieium reliquorumis creditorum servi deducere non posse et ,, ius enim dominii non impedit, quo minus,, de facto qui re in corpus suum possit. Seriis sum huius legis latius explicavi in Iure
se Instot Servus est in patrimonio domin ν , is adeoque dum se occidit, nis ejus aliquiari decedere videtur, i. e. damnum ei factori servi datur. Resp. Servus, qui facultat. o n turali utitur, non intelligitur damnum
264쪽
Iosiae vivinos - κἀβρ L. a. c. I. s.f. LI seruire misitios , , Nee mortuarum causa poena hare statuta es, sed vivorum , is ut illi deterrean re r. Gras en m es Nam seeundari a me
FIMomca canora Troicos Date id probat Lipuus in Manuc ad sole. pML I. F. digerea, a a. o a'. UNee ιniussu eius J A Nam homo non sibi, nec ius causa est erratus, sed ingloriam sui - Creatoris.' iniussu igitur huius stitionem ,, deserere nequit.
vi opsus d. Horer. vi p. Dimitti A Scilicet, ab eo qui Auctor vitae est 2 at non dimittitur qui vitae suae Insert. Si is videar. Giarem se victarum in pro a tum Pn is Immo nunquam in opprobrium is vivιt, qui innocens infamiam patitur, ,, adeoque haec ratio non suffieit, neque ea ,, reserri exemtia allegata possunt.. sea Deo in vitam Meam Hoe thema passim tactat Auctoris m. b. AI, c. II, g. II, num. 2, O g. I , .m V L V, 3. o. oe L. 2, c. a , L AI, O .a, is G I, c. I, 9. I, . Atque Me reserant Samsonis exemplum Iustitia huius facti non in eo eonsistit quod diamson ita probrum Dei victurus suisset: sed quod obeundo mortem & patrue prodesset, & cisteretur inimicos.Fecit ergo Samson quod Uecu, quod Scaevola, &e. secerunt, & quod omnes milite , qui in hostium tela ruunt, IiIque se, suamque vitam exponunr ,dum patriam defendunt. Ad. Dine. t 6. go. Sautis oe factum ideo licitum erat quia ma)ort dolore, ac infamia periturus erat. diam hune resipuisse is ni o Alii negant ' P ab V ra, G II. Te . h.
'picquid sit, sectum hoc ex alio capite
,, defenditur. VRaetist Hie atque periturus erat, adeoque licite praevenit. Accedit,quod exemplum hoe desumtum sit ex Apocrypho. a. Aliace I 4.f. Ne tormentis adam Christi religionem ei . M Adeoque que, quin gravius p rituti fuissent, si esurassent.
quae se puram, i ntegramque tuetur morte '
nemo sit membrorum dominus. Resp. Hactenus est dominus , ut illud conservare possit etiam a sceditatibus . Atque hae ratione factum Lucretiae probari perit, si violationem praevenisset. Et
A iris. si Si dicendum quod res est, ante patra. M tym crimen arma sese interfieiendi de- eiebam, re patrata vivere absque ins is mur m nina poterat. Vix fidem invenis
.nfamiae a Sexto violatam suisse: ad famae igitur defensionem se ipsam interseeit.
m Ambros l. de Vishin Εὐ-b L E. 'nobili quadam Vidua Antiochiae Cedron
in Deralesti J A In poenam iura naturae auis tetra Poue, nedum ius sepulturae, dὶxi.
α Hoc neeessario infertur ex illo prin. et pio, qiod sepultum sit ius humanitatis,
m clas ad humandos mortuos e cedereis noluerunt.
A D s. XIV. SUNT Er alia quaerim J is praeter sec
ritaIem, quae Iure gentium Legatis debem tur, πια ev. I 8 , & praeter se nisuram, is quae mortuis 'ebetur. Via. f.'ν. g. lQuae ex iure gentium voluntario debentων I,, Adeoque non ex iure naturae, sue sociali ,, i laxiori ; sed ex placito gentium . At ,, drximis, tale piae itum non existere. Longo tempore su se ri Auctor enim su- ,, pra dixit, iure gentium voluntario Indu.is ctam esse hane legem, ut possessio memo.
265쪽
se riam ocedens non interrupta, nec pro- is vocatione ad arbitrum interpellata, do- is minium trλnsferret . L. R. c. Φ. g. p.
., At ibidem demonstravi, praescriptionemis immemorialem nec iure natum , necis jure illo ficto gentium cognitam esse. Sueces nes ab εntestato Grotius iureia naturae liberis deberi successionem D. is rentum, statuit ό idque ex iure alendiis deducit, i. a. c. 7. g. 3. . 8. At omnesis reliquas successionum species officio qui . se dem congruere, ait; at non esse necesiis sarias, d. c. 7. s. p. . g. II. I. sed iure Gentium demum introductas is esse, indeque ex diversis causis volunis talem humanam moventibus variare i.
M a- c. 7. ii. n. I. D quae ex contractu quantumvis anaeqnais
ti - Iure naturae enim ex omni inaequa- ό, litate reparandi necessitatem oriri , pia se tat ἔ at jure Gentium exceptum esseis casu na, si inaequalitas non est magna dis & hoe easu inaequalitatem , ubi necis mendacium intercessit, nec eius , quod is dictum oportuit , retieentia , in aetiori nibus exterioribus pro aequalitate habeis ri. L. a. c. I a. g. 26. Nam saee omnia quamquam ex iure u rurae ortum aliquatenui habeam se I. Pra,
is scriptionem enim immemorialem dedu. xit ex illa prasumtione , quod ille , is qui longo temptore rem suam non re is petit, eam derelinquere videatur. d. Lς. 6. g. s. a. Successiones colla leralium is ex alia prasumtione firmat , quod deis iunctus , qui cum potuit , voluntatisse suae testationem vivus non edidit , viis deatur voluisse relinquere hona ei, quem is magis amavit. L. a. c. 7. g. l. ses. q. M Debitum ex inaequalitate leviori etiam is ex naturali aequitate posse subsistere , , , putat, ob incerta rerum pretia , & utis evitentur controversiae inexplieabiles i M ter eos, qui communem iudicem n cinis habent. L. 1. c. 13. I. M. N. 3.
is Verum, haec gratis finguntur ; alibi
is enim demonstravimus, I. longi tem p is ris possessionem nullum ius in re alienais tribuere ; 2. successiones collateralium is iure naturae incognitas esse ἔ 3. Quod ex is contractu inaequali promissum est , de. beri ipso iure naturae , nec demum exis iure Gentium firmitatem accipere. Aeeipiant tamen ex humana iege firmis
rem quandam Ita ut iam lege quo. si que inducta sit obligatio . L. a. e. Φ- g. q. Atque hoc est , quod Auctor ali. ti bi dixit, ius gentium aliquid supera, is de re iuri naturae I quod examinabimuri sus. c. I 8. f. I. Due adversus coniecturae roserta I se Qui-- bus iuxta hypothesin Auctoris nititutis ει longa posse iso, & successo ab inte, stato: prius sate explicavit d. i. a. c. - 4. g. s. n. f. g. 6. γ 7. IMAE. S. 9.is posterius in L. a. c. 7. g. I. g. v. 1Μnct. k f ai. Quae in allegatis locis satis r ,, sutata sunt. Sive adversas oreptiones quasdam iis Quas contra contractum inaequalem ra- ,, rio naturalis suggerat ἰ in genere enimis omnem inaequa itarem in contractibus ruis re naturae resarciendam esse , statuit Lis x. cap. I . LIM At has exeeptiones,, inaequalitatis iure gentium non atten-M di, ait, si modica sit inaequalitas , oti,, incertitudinem pretii : d. g. 26. ade se que ex hypothesi Auctoris ius Gentium is tirmat id, quod ex naturali aequiratu
να agentιbus J is Singula loca modo no-
l. definitio, o Origo. III. Poenam certae per Duae natura ire rII. a pectare poenam ad pusillam exple- non deberi; sed exigi unam licite . tricem, is quomodo, quoad 1ς naturae , ab eo, qui Da -
266쪽
νia mn deIiquerit. IV. 'nam Mititatu aliturus causa ex gensam rarier bomino aliter , quam apud Deum, σ qκare. V. Quo sensu uisio naturaliter fit illieita. VI. Utilitas poenae triplex o VII. Poena ad utilitatem eiur , qui deliquit : eam e a quolibet exitinaturaliter, eum distinctione ta
VIII. Item ad ut inratem eius, is quem peccatum est; ubi de uisione iacita Jure gentium γIX. Item ad utititatem quorumlibet o X. Quid lex EvangeAea circa bane materiam eonstituerit. XI. SoIvitur artumentam sumtum a Deἐmisericordia in Evat gelu patefacta: NH. Et a praeei ne ps itentiae. XIII. 46ieiuntur imperfectae drvisiones
XIV. Christianis privatis Mu esse tutum poenam exigere , etiam ubi jure gentium id siestrx V. Aut sponte ad aceusationem profrire :XVI. Axt Judieia rapitaria assectare. XVII. Leges humanae . quae interfectio nem ad poenam permittune, an ius dent: an impunitatem solam , distinctione explacatur XVIII. Actus internos non esse punibiles inter bomi es :XIX. Nee actus externos, quos fragii ras humana nequit vitare: XX. Nec actus , quibus foetetas humana nec directe , nee indirecte laeditar: cuius rei causa redditur . XXI. Re1iciturontontia flatuens, ignostere nunquam licere.
XXII. Ostenditur, id licere ante legem
poenalem IX xl II. Non tamen semper: XXIV. Etiam is tigem ρτnaum. XXV. Q aa ra aciendum probabiles
nullam esse justam ea am dispensanii , ηυῖ quae per modam exte
ptionis taetrae infit legi. XXVIII. Poenae laxatio ex merito. XXIX. Spectari bie ea ar impellentes , qua inter se comparantur.
Arabere debuerant: tibi de gradiabus pro torum decalogi , qus proximum tangunt, is aria quα-
XXXI. Item aptitudinem paceantis ad utrumque, quae varie spectatur . XXXII. Meritum paena extendi posse ad ma ius nocumentum , quam quos 'eecans intulit : or quare . XXXIII. R6,citur sententia de proportione harmonica in paenis XXXIV. Minui poenam ex charitate, nisi maior e baritas obstet . XXXV. Facilitas pereandi quomodo ad poenam inellet i item eo Metu pereandi quomodo ad penam in citet , aut ab ea retrabat. XXXVI. Clementiae usus ad penas m
XXXuII. Ad superiores Aeas referuntur quae H braer, is Romani in poenis oectari volunt MXXUIll. De beIIo a. mnam . XXXIX. An iustum si beIIum ob deliacta inchoata disti actione evtieatur. XL. An reges ἡ ω postuti belum recte inferant ob ea , qus contra Jur
naturae fiunt, non tamen adversus istor , ipsorumve subditos, eriplicatur, refecta sententia fatuente , naturaliter ad ycnam exigendam requiri iurisdictionem. XLI.Diseerneadum Jus naturae a moribus cimilibus late receptis :XLII. Et a Jure divino voluntario non
XLIII. In iure natura diseernenda m nifesta a non manifestis.
XLIV. An ob delicta is Deum bellum fuscipi possit.
XLV. Notitiae de Deo maxime eommunes , quae, σ quomodo primis δε- ealui praeceptis iudicentur . . XLVI.sui has primi violant,punt rι posse.
267쪽
XLVII. Non item alias . quod ostendia ter tractam. tur argumento legis Hebr M. L. Non etiam bis , qui eἰrea Dpis dia XLVIII. Belia iuste non inferri iis , Uuin interpretationem baia inauia qui christianam religionem ample- t r. quod auctoritatibus, eis-cti notant: ε Πι tuus ratvr .
ΣLIX. Iuse inferri iis, qui bristi LI. - Η uste, qui in Deos , queruas ob solam religionem crudelia putor, impii sunt.. I. i. Q Upra eum de causis, ex quibus bella suscipiuntur, agere coepimuso a . facta, divimus, duplici modo considerari, aut ut reparari PCL sunt, aut ut puniri. Φ Priorem partem Iam absolvimus. Φ Superest posterior quae est de poenis: quae res eo diligentiuS tractanda est nobis, . quod origo ejus, & natura minus intellecta multis erra Non rhus cauiam dedit. aa Est autem poena generali signiscatu st Morum passem, quod infigitur ob mium actionis . Nam quanquam pro pinna quibusdam 3 injungi opera quaedam solent, ea tamen Opera i pectamur tantum qua molesta iunt , P atque ideo adrassiones sunt reserenda ..iniae vero incommoda patiuntur aliqui ob Φ' mosum contagiosum , aut corpua rutilum , aut alias ' impuritates , quales multae exstant in lege Hebraea . puta arceri coetibus, aut γ unctionibus-.. proprie pamae non sunt, qx anquam Φ Ob similitudinem quandam , & vexabusionem eo vocabulo appellantur. V3. Inter ea vero, quae Φ natura ipsa dictat licita esse, & non iniqua . est α hoe, M ut qui male fecit, malum serat, quod antiquissimum, di Rhadamantheum ius voeant philosophi, ut 3 alibi diximus. Spectat eodem di
a Plato γ Uerba ejus se posuit Irenesin
268쪽
rocles d Δινριών απιρίας, . -ιιtiae medicatνkem . b Lactant; i d Ictum e est : ἁ pan qon exigua fatiunιυν errore, qui ν eensuram fis humanam , Me diminam acerbitatis , ct malitiae nomino infamant , putores , aocentem dici oportere qua noeentes asscit pena . . 'TI ; A3. Quod vero diximus, poenae , . quae proprie ita nominatur , Omnim D.i,. in
hoc inesse Φ ut delicto reddatur, notatum & Augustino est , s qui dixit : f 3, amnis pςna , si busa es, peccati pcna es: st quod ad prenas etiam , quae a Deo
irrogantur, pertinet; quanquam in illis Interdum ob humanam ignorant lams ito. .s ut idem scriptor loquitur , Φ Int/t culpa , tibi non uret poena. II. i. Sed in an ad assignatricem, an vero ad expletricem justitiam poena pertineat, diversi diversum sentiunt. Quidam enim quia an qui plus peccavit, gravius, qui minus, levius puniuntur, & quia νa poena quasi a toto parti datur, Φ ideo ad assigna tricem justitiam poenas reserunt
Sed quod primum illi ponunt , assignatricem iustitiam toties loeum habe
re, a a quoties inter terminos plures duobus instituitur aequalitas , Φ verum non esse I in principio operis hujus ostendimus: deinde quod magis noeentes gravius, minus nocentes levius puniuntur, Φ id per consequentiam Auntavat evemi, non quod hoc primo, ac per se spectetur . Nam primo νae per te spectatur φ Φ aequalitas inter culpam , dc poenam : de qua rnoratius: E a I. 73. cur
o C. finam Damnationem . vel exa-ἄionem supplicia Λ. --s. o QAs prvi, meeami. ρνaυ Non hoe digerunt διἄM-τα. & συνα πη mn iustitia. quod altera tribuae patia fliversis , altera Plus. rvinusve o neque ubi modo plus . m do minus tribuitur . ita statim respectus est Personarum . sae enim contractus quoque pertinerent ag mi quippe preti siorem mercem praebenti p us redditur Pretii, viliorem minus. Sed Me est disserent a. quod plus. minusve . alii atque allis tribuitur per justiti m δ μναμην aettimatis Personis, per σν ra χητι ἡν adisti,natis inter se rebus, nullo personarum discriinine. Poena quasi a rore ) Statuunt enim , a justitia praescribi , de regi vel nagotium Privatae personae cum rvivxta . idque ficere σῶν σιν- ακτιπ', vel rei publieae cum lingulis, idque esse διανεμπιικ-ι ' quae fuit senia entia Thoma Muan. Hornen , Et hic. P
t a morios .neeν terminos 3 mi observa- mr Proportio geometrita. 3 In principιo operis i. t. s. ubi eonisera nox id latis commode dici. pro vimus. 4 AEquati as into exisam γ Medium rei. sive proportio arretimet ea.
non poenareae . Ammianus labro xxviii. c.
maxima poena coriumunIur , restat ut maiaxima pereata aut maneant impun/ιAE . ant
269쪽
Tonderibus modulisque Dir ratio utitur, ac res
in quaeque est ita Iappliciis delicta coercet Et alibi Ibid. vers. III, II 8.
Regula peccatis quae ρύηas irroget aeqvas,
2 ee scutica dignum borribili sectere faretis . . Eodem spectat Ieκ divina Deuteron. b XXV. Φ & novella ἐ Leonis.
1. ε Sed nec alterum, quod illi ponunt, magis Verum est, Φ poenas omisnes venire ex toto ad partem , quod ex his, quae dicenda sunt, apparebit. Tum vero ostensum a nobis supra k est, veram justitiae a Tigna tricis rati nem Φ nee in tali aequalitate, Φ nec in processu a toto ad partem proprie eonsistere , . sed in habenda ratione eius aptitudinis, quae jus stricte dictum in se non contineat, sed Occasionem ei det. Quanquam vero is, qui punitur, aptus, aut dignus esse debet puniri, st non eo tamen id spectat, ut ipsi accedat aliquid, quod assignatrix justitia postulat. Nec tamen qui e xple- tricem justitiam, ' quam vulgo commutatricem Vocant, in poenis exerceri volunt, magis se explicant. Φ Ita enim negotium hoc considerant, quasi nocenti aliquid reddatur , P scut in contractibus fieri solet. 33 Φ Decepit eos vulgaris locutio, qua dicemus, poenam deberi ei, qui delinquit, quod plane est Λ ωποι. Φ nam cui proprie debetur aliquid, is in alterum jus habet. Sed cum deberi alicui poenam dicimus, nihil volumus aliud, quam st aequum essent puniatur . 3. Verum tamen est, Φ In poenis primo , ae per se exerceri expletricem iustitiam . in quia scilicet qui punit, ut recte puniat, ius habere debet ad puniendum, quod jus ex delicto nocenti nascitur. Atque hae in re est aliud, - Φ quod ad contractuum na uram accedit: Φ quia sicut qui vendit k etiamsi
tendum mihi vigetur . sis flatilia 6 fa ι--a. ETs I sine modo sunt dee. alhas non constat consensus . quem nee Freanshemius in paraphras . nec alii interpretes . satis expediunt: de facile a Librariis omitti potuit Particula es, propter sequentem sine.
6 Ratione estis apris,dinis Nodum in scirpo quaerit: hanc enim ipsam rationem aptitudinis Aristaretis . & eius sectatores explicant per aequalitatem geometricam. 1ν Cetaso m e. det ) Dat eni in praemia, honores . pecuniam : ex quibus datis jus roprie diium & ad res, de ad actus pr
is Derepit eas ) Immo decepit Auctor sese r non enim considerant nocentem , Iai quam cui aliquid debeatur , te reddaiatur, sed tanquani qui aliquid debeat . &resdat . Inge viIι- , vel si ex stimeν e .
nam reipublica Διήρ. ae ira Euar haec Diactitras, hoe Dum proprie reipublicae . Aelegum est: itaque jus in eum habent, qui
peccavit . etsi non eivem . a. s. sa. Cori- cessit autem superius . ' suum . de Acul talem hoc modo consideratum pertinere agaustitiam συν- ακτω ν , sive M. εκμασι δ'οευν-. t. i. s. 3c g. Alde ipsum ad acta Apos. r. 6o.
270쪽
nihil peculiarIter dicat, obligasse se censetur ad ea omnia, qtiae is venditionis sunt naturalia , in ita qui deliquit, sua voluntate se videtur obligasse poenae, quia crimen grave non potest non esse puni bile, ' ita ut qui directe vult peccare ; per consequentiam & poenam mereri voluerit: quo sensu Imperatores euidam I ajunt, φ Φ ipse rebuic ρσηAE sub/idisti, & qui sceleratum capiunt i t. m consilium m in sua mente bb ὶ jam sum puniti , id est , sua voluntate μνa ora, poenae meritum contraxisse dicuntur: dc δ' Tacito n mulier, quae se servo 3 . D. ἐν coniunxisset Φ in servitutem sui consensisse dicitur, quia id petnae in λ Aj tales erat constitutum- . . . . C. aι . Michael Ephesius ad quintum o Nicomachiorum Aristotelis: γέγ- V 1 i. mi.
conventionibus constant , in sed is quae Deibus fum vetita. III. t. Sed Φ hujus a iuris subjectun , id est, cui jus debetur, Φ per naturam ipsam determinatum non est. Dictat enim ratio, maleficium posse puniri , non autem quis eunire debeat: nisi quod satis indieat natura, Φ convenientissimum esse ut id fiat ab eo , qui superior est: Φ non tamen ut omnino hoe demonstret esse necessarium , st nisi vox superioris eo sumatur sensu a
ε Ipsa re Asiae poena fiagd,dsi Philo sane libri primi de vita Mosis: σύ- γδε πι
sereare dum festinaris , ad paenis ferendas festinaris. pag. 6s a. D. γ
Interpres Helvinus lib. s. ea p. s. ethicor. xi Iorii os esum 3 Possessor . persona
eapax, dominus, exactor. r. s. tra
bet in eum, qui Peccavit. c ta ) In omni a Editionibus erat helestio meraso : sed contra lectionem omnium corporis Iuris Codicum, quos quidem vi. derim, de praeter mentem etiam Amnoris nostri, qui, dum exponit μι moluntate . nis ni sesto ostendit, se legisse stis Maala ruuamquam ipse erratum non animadverterit, etiam quum in Editione ann. 63 r. adindere voces sequentes Iam evim, quae in Pri
retur . vide ibi I. i R. GRONOV. No--. Sic locus nil ad rem facii. θ B.