장음표시 사용
291쪽
184 LIBER II. C A P U T XX. 6. II XU.
corrigat, aut oes contra nuna est, emendari eum pue, σ corrigi, aut ja Ea jam dignitatis, is quam peccasum est , metui nou necessum est , avi Maia peteritim es, erius exemplo necessorio metu succurreatam M . tiam quicquid ita delictum est, non Iane dignum esse imponenda paraae flumin via sum est. Nam ita loquitur , st quasi 13 uno fine subi ato tollatur pena, ecum contra omnes cessare oporteat ut pςnae locus non sit . . Deinde illum finem omittit, eum homo inemendabilis Vitae eximitur οῦ ne plura, aut graviora mecet: dc quod de jactura dignitatis dixit. st etiam ad alia damna, quae metuuntur, extendendum suit. a. Melius Seneca eum e dixit: In viadicandis iniuriis in haec tria s4 Ieae. d. U.-sequuta est , quae prisceps quoque sequi debet, k xt aut eum , quem punit ,
ιδώ. l. e. emendet, aut ut pςxa ejus caeteros meliore/ reddat; aut ut oblatis maris securiores eaeteri vivant. Nam hic si per caeteros intelligas, . non minus
qui laesi jam sunt, st quam qui laedi adhue possunt, Φ plenam habebis partitionem , Φ nisi quod ad illud sublatir addendum suit, s aut repressis . st Nam re vincula , di quaecunque est virium deminutio eo pertinet . . Mus L. i. d. nus persecta est illa alio loco ejusdem f Senςcae distributio : me ninyer iaIra,e.ute. omηε animadversione servabit, ut sciat , est ram adbiberi ut emendet maras, alteram, ut ιοVat. Illud Quintiliani dici urri aliquanto etiam imperfectius :νDMum,e . Omnis pina non tam ad delictum perimes, quam ad exemplum.
74 . XIV. Eκ hla, quae dicta sunt , hactenus colligi potest , νε quam non tutum sit Φ Christiano homini privato, sive sui, si ve publici boni causa, i
poenam sumere de improbo quoquam, praesertim capitalem, Φ quanquam id jure gentium nonnunquam permitti, diximus: unde θ laudandus est mos eorum populorum, aut quos ST navigaturi instruuntur mandatis a publici potestate ad persequendos piratas, si quos in mari repererint: ut data oc
casione uti possint, ' non quasi ausu suopte , sed ut publice iussi . XV. Cui non dissimile est quod multis in locis receptum est, o ut ad ac
1 Cujus exempla necessaria ' Quod non verendum est . ne quis imitetat . si non
si Uno siue Ablato Ex tribus num. 5. propositis. s. Lex seu a s ὶ Legislator respexit. s AAt repressa Coercit.s, ut superiant quidem, sed grassari desinant.
6 Quam non tiariam 3 lGrave . se Peri eulosum consci ntiae, atque amuis homimis
Christum sν Iraruit Mari ὶ riivatis impe liis . at
292쪽
etitationes criminum non admittantur st quibus id libet. sed sy eerti h mines, quibua id muneris publica potestate' impositum est : ut nihil quinquam faciat ad alienum sareu inem landendum , Φ nisi ossicii necessitate . Huc spectat Tiberinae Sunodi canon: delator fi quis exstiteris fidelis, per delationem eius aliquis suerit proscriptus , vel interfectus, piacuit, eum
nec in fine aeeipere eommunionem .
XVI. Sed & illud simul ex ante dictis intelligitur, minime consultum esse homi es vexe Christiano , ac ne ipsum quidem decere, is ut ad munera publica, quae de sanguine judicium habent, sua sponte se ingerat , jusque
vitae ae necis in cives Φ sibi tanquam omnium excellentissimo, &Deo cuidam inter homines deserri aequum existimet , ac profiteatur . Nam certe quod b Christus monet, periculosum esse de aliis judicare, quia quale iudi-ο M timcium in alios serimus, tale nobis in paribus causis a Deo si exspectandum, 'U' 'Φ omnino huc etiam pertinet.. XVII. i. Quaestio est non ignobilis, an Ieges humanae , quae intersectionem . quorundam hominum permittunt , interfectoribus 43 jus verum praestent etiam apud Deum , e aia tantum inter homines impunitatem . . Posterius huc i Covarruviae , & k Fortunio placet; quorum sent entia adeo . C.,M. displicet Ferdinando I Vasquio, st ut nefandam vocet. Dubium non est , da m. ut alibi quoque diximus, st utrum vis legem sacere posse in certis casi- trim. bus . Utrum autem voluerit, Φ partim ex verbis legis, partim ex materia intelligendum est. Φ Nam si' si dolori lex indulget, penam humanam tol- ιν ,
iit, non vitium, ut in marito, qui adulteram uxorem , P aut fis adulte- re a. d. rum occidit . . Μιν. sive a. Φ Si vero periculum respicit futuri mali ex dilatione tanae , ψ censena . Uum 3
da est ius, ac potestatem publicam privato concedere , ita . . ut jam pri
Hujus generis est lex illa in Codice Iustinianeo m subrubrica, quando li-M. e. g. ceat unicuique sine judice se vindicare, vel Φ7 Φ publicam devotionem, ubi m Lab.
o tye ad munera publiea, qua de Duuina , di tum habent. Da fisura se ingerar a An sapienti eapestenda sit respublica . vide
sa Suibus id libet in Ut olim moris suit. quum iudicia publica diei, sint. quod cuivis e populo exsecutio illorum daretur . s. i. I A. t. de rabl. 3ud. o Certi homι nos Fiscales , sive Advocati fisei . Et primum instituit Adrianus
6o me in fias Ne moribundum quidemaceipere eueharistiam, sive eorpus , & sanguineat Domini mysticum. 61 2Moraendam bamιuum permirtu ut ' Puta privatis , di nulla potestate publiea praeditis. 61 Ius υerum 3 Innocentiam ἱ Ln e1cusatos eos apud Deum reddant. 3 inrumυιs terem ) Aliquando qui ex lege interficit. Deo inculpatum haberi, allia quando tantum forentibu jidicit, solvi.64 Si Gloris Io indulset si vindictae causa eomparata est, si succurrit imbecillitati, atque infirmitati amnii , qui in tali extu vindictae ardorem aegre exercet. 6s Adultarnm occιdst a L. 24. D. ad ι. Iul. de adule. 5e patre . qui adulterum Eliae , L 11. 3. I. Ibid. 66 νυ iam privatus non sis Fictionem. ris pro miniitro Publico habeatur.
or Publι eam devotionem in i. Sacramentum militare adversus latruneulos, di milItes desertores; nam milites proprie devovere
293쪽
euieumque litentia datur supplicio subiugandi milites populatores, hae adis dita ratione: n Φ melius enim est oecurrere in tempore , quam post eaeitam vindieare . Vestram uitur vobis permittimus ultionem, quod ferum est punire udicio, subrutamus edicto , ut nullus pareat miIiti , eui obviare tera oporteat ut latroni. Et lex subsequens de opprimendis desertoribus : euncti , inquiens, o adversus latrones puἰlieos, desertoresque militiae ius sibi , Diant, pro quiete communi exercendae publieae ultioni r indultum. Huc&illud pertinetp Tertulliani : q In reos maiestatis, is publicos hos es, omnis bomo mi se a. Atque in hoc differt st jus occidendi exsules, quos bannitos Poeane, εν ab istarum legum specie, quod ibi praecedit specialis sententia , Me ner ale edictum , s accedente facti evidentia, vim latae intentiae obtinet.. XVIII. . Nune illud videamus, sintne omnes τ' actus vitiosi tales, ut puniri ab hominibus possint. Pro certo habendum est, st non omnes esse tales Primum enim γε actus mere interni , Φ etiamsi casu aliquo , puta per consessionem subsecutam , ad notitiam aliorum perveniant, puniri ab hominibus non possunt , quia , ut alibi q diximus, in naturae humanae congruum non est, ut ex actibus mere internis jus, aut obligatio inter homines nascatur . Ethoe sensu accipiendum est quod dictant leges Romaneter cultationis par re in neminem mereri. Id tamen non obstat quo minus actus interni , st quatenus in externos influunt, in aestimationem veniant . non sui proprie , Φsed actuum externorum , qui inde meriti sui accipiunt qualitatem . XIX. 1. Secundo, puniri ab hominibus nequeunt ρ actus 7 inevitabiles naturae humanae. Quanquam enim peccatum esse non potest Φ nisi quod liberest, ab omni tamen omnino peccato, & semper abstinere , supra humanam est conditionem, e unde cognatum homini esse peccare , inter philosophos Sopater,
Hier vere se pro Imperatore , atque imperio .
ερ D,fise ab saνtim 3 Exsulem oecidere non licet, nisi proprio de ipsius persona judicio exsul declaratus. N huic pexriae sui jectus si i illo ex perpetua . 8c femei in
omnes promuletata constitutione principis . modo constet, desertores, Ec latrones esse.
νO A Tm Uιιψ Poenae objectutia , vel subiecta materia. i AEtis mere into . ) Coritationes de
seipiendis seeleribus. t. a. 3 a Leges Romanar Coxaratissis a L. t D. de poenis RertersAUI r. sic r. lect. 32. ν3 Suarentis in exsonos an aent 3 Qua tenus Praecedunt externos. vel cum eis conjunguntur . aestimentur, non quasi sua natura poenam iudici debeant, sed quasi quimodiscent, gravioresque. ut leviores re Amdant externos, eoque poenam illorum vel augeant, vel minuant . r. Devitabiles uariara 3 Insirmi exter communes, quas nemo debet alienas a se putare.
294쪽
Hierocles ν, Seneca s, inter Iudaeos Philo, inter hἰstoricos t Thucydi- , MA des, inter Christianos plurimi prodiderunt. Si puniendus es, inquit a Sene-earm. '
ca , evictamque pravum, maleficumque ingenium es, pana neminem excipiet Pyth. p. Sopater x vero: ίως αν mς - άναμαρτέ ς κολάζη, ro μέτρο, υπιρβα- νοῦς κανα ' βή φυσι ν μαωργἰσι - ' Si quis bomines puniat tanquam qui ab omni peceato vacare possint, mensuram excedit eius , qua secundum naturam est , correctio- ιν. . innis . fauod κ Diodorus 3 Siculus vocat συναδ-ν Ti. nom. άiΦρώπων δε Θή-αν, e Liab. u. DJuriam esse adversus communem hominum imbecilitatem : alibi , et νας
-ἰνης χ, κοιHς γε-ας ἐπιλανθάνεσθera, obrivisci infirmitatis eius, quae eom- , ψ ' munis est istimano gener . Φ Is, quem dixi, Sopater , dii Isimulanda , ait, in ii μικρὰ at, συάλη των δειπνημά -ν , culpas minores , Ο quoi quotidianas . x Apud x. Immo dubitari potest, Φ an haec recte , & proprie cit peccata diean. M.tur, Φ cum τε libertatem, quam in specie habere videntur, in sua genera si litate, considerata, non habeant . Plutarchus a Scilone: IM A πμ. Ψὸ nis si τὸν γράφεσθαa νον υ o , ω βουλεταa χρ σίμως μίγους , άΜὰ μή ποΜύς άχρώς- istis. ωιλά Q oportet , inem δεν/bi fecundum id , quod obtineri potest , si quis ve- x . . 38. Iit τε paucos utiliter, non multos inutiliter punire. Sunt i c quaedam non hu P g. manae limpliciter naturae , Φ fed 77 huic & nune inevit ebilia, ν ob τa eor 'poris concretionem in animum transeuntem, Φ aut adustam consuetudinem, in quae tamen puniri solet non tam in sese, quam ob culpam praecedentem, quia aut neglecta sunt remedia, aut ultro attracti in animum morbi. XX.
t Sore a 3 Ejusdem est eodem libro r.
bro tr. inser catera mortalatatis incomm da , ct hae est ealieo mentium, nec tantum necessitas erranda. Ied errorum amoν . Postea CaP. 1 . quis iste est, qua se pro eetur omni-bns legibus annocentem dc libro LII. c. 26. omnes mala fumus. De clementia i 5. Pecca Dimus omnes: alii gravia . alii leviora ,
3 3. P. 6 s. c. addi potest Abene dras adso. v. r. de Rabbinus Israel c. 8.x Dι dortis Saetilis, 3 Idem in harmentis et
mitatem humana natura . E libro xxvi. Eclog. r. γν ob eo moris coneretionem in animum ιν Ieuntem Seneca de Ira libro at . eap.
t. morum varietates mixtura elemeatorum faeιt, in proinde su μtiquos malas incum. unt ingenta, 'stat alε Ius elementi m in
1 ιν vas abundavst. Alibi haec ea vocat, quae attribuit conditio nascendi . & eorporia temperatura , Epistola xi. x ob eurpam pracedentem Vide e. ineis briaverunt, s. causa ΣΥ. Μ. .
u tib/rtatem, quam Etsi fia ut sprime, si singulos ea sus respicias, tamen si univer . sunt genus eonsidere . agnoscas saeti equi misdam necessitatem . per quam μει quisqua
ν6 Paucos utiliter Ut serviant exemplo psnae ad alios deterrendos. νγ mie o, nunc Certis Personis, cer
iisque temporibus. 3 Corporis emeretronem Temperamentum praecipuorum quatuor humorum , sanguinis, bilis, pituitae . melancholiae : unde medicorum di stum: mores anima sequumur
295쪽
XX. I. Tertio , punienda non sunt peccata , τ' quae nec directe , nee indirecte spectant Φ ad societatem humanam , aut ad hominem alterum . - Ratio est, quia nulla est causa cur non talia peccata relinquan tur Deo punienda , . qui & ad ea noicenda est sapientiissimus, Φ dc ad ex pendenda aequissimus, . & ad vindicanda potentissimus. Quare ab homini bus punitio talis Φ institueretur plane sine utilitate, ac proinde mendose . Φ Excipiendae hinc sunt prinae emendatoriae, quae causam habent , ut qui precavit melior fiat, etiamsi sorte id aliorum non intersit. Φ Puniendi quo que non sunt actus oppositi virtutibus . quarum natura coactionem omnem repudiat, in quo genere sunt misericordia, Φ liberalitas, gratiae te. latio.'bDι. iv a. Tractat hane quaestionem b Seneca , Φ an ingrati vitium impuni vi laon. tum esse debeat ; & cur non debeat , adfert multa , sed hoc praeci- Ο puum, e quod de ad alia similia extendi potest : eum rei honestissima H
... ιι referre Matram : Φ definit honesta esse si recessaνia est , id est , honesta
ι. 1. tis gradum excellentem amittit, quod sequentia indieant : ma enim in gis laudabit quisquam gratum homιnem , quam eum , qui dem Izm se Ddit , aut quod debebat 3 citra iudicium Iolvit. Mox e nos est rArima Hor νatum esse, Φ nisi tutum es, in arum fuisse . Aptari ad hujus genexis vitia potest illud Senecae patris in controversis: v ego revm s non Iaud idodera , sed absolvi.. XXI. Sequitur, illud tractemus , an ignoscere, Φ aut veniam dare liceat interdum . e Φ Negant enim Stoici. ut videre est in stagmento apud Stobaeum, titulo de magistratu . in oratione Tullii pro Murena, de in fine librorum se. . Dis. . necae de clementia, sed levi argumento . a st Venia , aiunt, debitae menae re- d. G.m. misso es: sapiens autem , quod farere debet, facit . Φ Hie staus latet in illa vocear. . debita. Nam si intelligas , eum, qui peccavit, renam ρ debete, id est, sine
seneea de Benefietis I e. s. Ita demum tu
re est non reddere t beneficia nempe in si is
et . Pater senera controversiarum v. 34. Dieis mih/, hoe faceνε non oporte ς huισ rei assimatis ammensa est, itaque ualla υιndia . s. Augustinus lib. tr. e. 13. contra Peti- Iranum: sit igitur 4uod adυerses vos teos caussalaeta sume, non eis bene fatere tuimini,
sed male facere prohibemani. 6. 114. Edis. RMedactio. ubi legitur: si qua igitur adve .sus oce. Sed & loctu noli videtur recte huc aptari. I. B. b Ego reum nan laudari desidero . 6d as- frivi Est hoc v. eon tr. 33. limite libro IV. controversia as. Non speramus , ut probe
Flaminium maere , sed ut dimittat .
turi aut quae puniri neminis interest .go marum eoactionem Necesse est enim, ut sponte fiat, & εα quod vir
1t Cur aeon debeat Intellige, Puniri. 11 sa nocessareta si ad exm legibus . N.
83 Cirea iudierum Non coactus in foro sententia judicis. 4 si tutum est Liberum in animad
296쪽
injuria puniri posse , νε Φ iam non sequetur, si quis non punἰat , sacere
quod facere non debet. Si vero ita accipias, ' debitam esse poenam a sapiente, id est , Omnino oportuisse exigi, ' dicemus, id non semper accidere, ac propterea hoc sensu poenam posse esse . non idebitam, sed licitam tantum. Atque id verum esse potest tum ante legem poenalem , tum post eam postam. XXII. r. Φ Ante legem poenalem constitutam Φ dubium tamen non est quin poenae locus esse possit ; ' quia naturaliter, qui deliquit , in eo statu est , ut puniri licite pollit: ted i non ideo sequitur, debere eam eκigi: Φ quia ετ hoc pendet ex connexione finium, ob quos poena instituta est, cum ipsa poena. Φ auare si fines illi per se morali aestimatione necessarii non sint , . aut alii fimes ex opposito occurrant non minus utiles, aut necessarii , Φ aut fines poenae propositi alia via obtineri possint, iam apparet, nihil esse quod ad poenam exigendam praecise obliget. Sit Φ primi exemplum Φ in peccato paucissi m is cognito, cujus proinde Φ publica traductio non necessaria sit, aut damnosa etiam: quo illud pertinet Ciceronis e de Zeuxi quodam : Ad--.ιltictum in Judicium fortasse dimitti non oportuerit : s. Φ eonquiri vero ad iudi- eium necesse non fuit. Φ beeundi in eo, st qui bene ' merita aut sita, aut parentum repensari digna culpae opponit: nam, ut ait f Seneca, kk bene- f n. s. Mium superveniens iniuriam apparere non patitur. ρ Tertii in eo, st qui verbis usui.ε. emendatus est, aut laeso verbis satisfecit, ut ad eos fines poena jam opus non sit. a. Φ Et hare pars una est clementiae a poena liberans: Φ quam respiciensa Hebraeus sapiens dixit: M τον δι κυσο ει mu 3cia. ἀ-M. JUum decet elementia. Nam quia poena omnis, praecipue gravior , aliquid habet, quod per se spectatum ' non quidem iustitiae . sed charitati repugnet , . facile patitur ratio ea abstineri , nisi major, ac justior 'I charitas quasi irrefraga biliter obstet. Appostus est ad hanc rem Sopatri locus b, cum ait: ά περὶ . a
λαγδ-M νων χαριτων προσωπον ' iastitia pars tua , st qaa contractus ad
vi, debitum sibi remittere , ae condonare agν me pendat ea Utrum omnino exigenda Poena sit , an non , constituendumeth pro consecutione eerta . vel dubia finium. qui n. 6. expressi sunt, punitiqnis
19 Petrato paucis e trito In quo plus prodest ignorantia vitia, quam cognitio virtutis . Ius . 1. 1.so onquira neeesse non Ut Traianus eonstituit de Christianis. Hiu. o. ep. 91. si Merita culpa oppouιt e Ut Floratius inpareteidio sororis. Flor. a. 3. Adde Cicer. in Vatin. 6.ς1 Pre 6 t pectatum Citra commodum inde proveniens ad remPublicam, aut seeuia
ς; Charitas 3 Erga probos , quos, Periculum est, ne laedat malestus , si prior
nibus ita locus sese habet e Sis bovisi msupervemens INJURIA adparere nou pati rar. Quod Plane alium sensum exhibet: de ne quidem seeundum lectionem vitiosam herba ad rem sacerent. 3. B.
297쪽
ad aequalitatem redueit, Φ omnino respuit omne gratis genus: in at ea pars , ei rea delicta ocetipatur, non recusat sua Tem , ω blanda) gratiarsem faciem . Cuius lenius partem priorem sic expressit i Cicero: Via iuris eqs modi es m Lbtisdam in rebus . Φ ut nihiI fir Dei gratiae: ' posteriorem sic Dion Prusaeensis oratione h ad Alexandrinos: χρπου ἡγεμους, σνογ- 'beηi tr. Dis est ,
oenda,e ut in pelli mi exempli sceleribus; aut Omnino non exigenda . . ut si bonum publicum omitti eam exigat; ' aut ut liceat utrum vis: quo pertinet quod m ait seneca , e clementiam liberum habere arbitrium . st Parcit tune inquiunt stoici, sapiens, non ignoscit. Φ Quasi vero nobis non liceat s. eum vvl o loquendi domino ignoscere vocare, quod parcere illi vocant. Nimi fum& hie, & alibi, ut Cicero, Galenus, atque alii notarunt, magna pars Stoi- earum disputationum t circa voces consumitur; ' quod philosopho apprime cavendum est, Nam ut verissime di κit scriptor u ad Herennium: misi timet eonteo visam intendere propter nomi um mutationem: quod Aristoteles di x.
XXIX. 1 ε Major esse dissicultas videtur post legem poenalem , qui Iegis auctor si aliquo modo legibus suis obligatur; sed hoc diximus verum egeg ε quatenus auctor legis ut pars civitatis spectatur . non qua civitatis ipsius personam, atque auctoritatem sustinet. ρ Nam qua talis est . . potest legem etiam totam tollere. st quia legis humanae natura est, s ut a voluntate humana pendeat, ' non in origine tant um, Φ sed & in duratioine. Non debet tamen legis auctor legem tollere, ' nisi probabili de causa, Φ peccaturus alioqui in regulas '' justitiae gubernatricis . u. Sie ut autem totam legem tollere potest, Φ ita im&vinculum eius circa personam, aut sactum singulare; manente de caetero lege , Φ Dei ipsius exemplo, qui Lactatuto p teste , legem cum poneret , non utique ademit fibi omnem potesa G R o Τ I I. e Ur in m i exempti Heloribus Iose
ss Aiqvio mado I t,btis 3 Ut non possit de illarum severitate semel itituta rematis
96 Diximias, vertim υμ 3 1. 4. 2.9ν Ut pars eisitaris a Non qua dominus est legis. sed qua de ipse, Fc Ietes subjiciuntur legi majori, quae est, salus res-ιLea sim ma I x e .s3 Ue a viliantate 3 Ut non txntum Iuberum fit latori summa potestate praedato a serre legem , vel non ferre . sed etiam λ-
rogare , aut servare .is Iu ntia Itis arritas 3 Architecton i- cae l. q. 6. Quae ratio status. Ea vinetitam arus ) Ei derogare . vel obrogare, personam, aut casum singularem. excipiendo.
298쪽
l. XXIV. XXVI. . De Pamis ' api potesatem, Φ sed taber ignoscendi licentiam. h Imperatori, inquit Au gustinus,
Iieet retoeare sententiam , is reum morair absolvere, σ ipsi ignoscere; causam explicat, Φ quia araa est subjectus legibus qui babet in potestate leges ferre . Seneca q Neronem hoc vult cogitare : Occidere cοηtra legem nemo non potes : . o.
st servare nemo prσter me . Clem. t.
3. Sed hoc quoque faciendum non est, st nisi causa subsit probabilis: quae autem sint causae probabiles, st quanquam non potest praeci te definiri , tenendum tamen est , st majores esse debere post legem, quam quae ante i gem spe tabantur, st quia legis auctoritas, quam tervari utile est, ad causas
puniendi aecellit. XXV. ρ Causae autem liberandi alἰquem a poena legis solent era I aut intrinsecae, aut extrinsecae. ρ Intrinseca, eum si non injusta, dura tamen est poena ad factiim comparata . XX v I. Extrini eca, Φ ex merito aliquo, Φ aut alia re commendante: aut Φ etiam spe magna in posterum: quod causae genus tunc maxime lassiciet , . si ratio legis saltem particulariter cesset in facto, de quo agitur. Nam quanquam ad sustinendam legis e meae iam Φ satis est 3 intio universalis sine repugnantia contrariae rationis , tamen Ceilatio rationis , etiam quae particularis est, Φ essicit ut lex facilius , dc minore cum damno auctoritatis solvi possit. Id autem maxime Φ usu venit in iis delictis, quae per ignorantiam, . quamvis culpa omni non carentem , . aut per animi infirmitatem superabilem quidem, sed dissiculter superabilem , committuntur: Φ ad quae Christianus hominum rector maxime respicere debet , ut Deum imitetur, qui inveteri quidem sedere Φ multa talia hostiis quibusdam expiari voluit. Levit. IU.& U. at in novo sedere verbis, & exemplis testatus est, Φ se ad talia reas piscentibus condonanda esse facilem. Lucae XX HI, 34. Hebr. IV, I . V, 2,
I. Timoth. I, 13. Et quidem illis Christi apud Lucam verbis, condona illis,
h Imperatori licet revocara sententiam in s mmaebus lib. x. epist. 6a. Alia enim ess
eonditιo magistratuum , quorum corrupta
reι : alιa divorum priuetrum potestat , quos Meet aerimoniam βυeri iuris in Hera . Idem diserimen inter regem , Et ludicem est apud Themistium . oratione V. or. xv I I . Pax. 21 . 2 8. Ed. Hardum. in Lo-eu . qui tamquam ex Augustino adfertur .
non est illius Patris, quanquam utillies sub ipsius nomine laudatus, 3c a multis Aucho tibus , sed illius , qui aeuasiones Vet. γα Testamenti scripsit. Qu. De Fato It . Appendιe. Tom. III. Opp. Aua. Edit. M. nedictita. i Tamen epifatio raraonis, etiam qua par νιeularis est, eseir tit lex farilitis , ct mi. nore eum damno auctoritatis solυι possit Multa ad hane rem utilia congessit Gratia,
Aut intra aca , aut extrinseca 3 Iniplicitae ipsi negotio , aut exterius acceden
1 Si non injusta, dura tamen ὶ Factum , quod per interpretationem ad hanc legem
trahitur, quodque etiam ad eam Pertinet, non eii ex atrocissiluis ejus generis r ut Thrasea elementiam suasit in erimine Anististia apud Taritum I A. ariri. 42.3 Ratio anιυeristis I Ut in Horxtii eae de sororis. Ratio universalis legis de homicidio est securitas privatorum a Privat s. e privatae vindictae impriatio. essu Metebat ad condemnandum Horatium . Sed ratio specialis est, ne quis ob temerariam rixam , aut ineratum commodum . hominem perimat : haee causa cellabat in Horatio εdolebat enim reipublieae vicent . emus h stis lugebatur, neque de hereditate cogita re tum qui te in illi Uxcabat.
nisi per magnos viros, qui affectus domuerunt. dc in Potestate liabent.
299쪽
Pater, quia nestiunt quid Dei 3, k adductum Theodosium Φ ut Antio-ehenis ignosceret, notat Iohannes Chrysostomus., m. r. XXVII. Atque hine apparet, quam male r Ferdinandus Vasquius dixerit. . M. justam eausam dispensandi , id est lege solvendi, st esse eam tantum, de qua
legis auctor consultus dixisset , extra mentem suam esse , eam observari . . Non diuinκit enim 3 inter kπλίκειαν , quae legem interpretatur, Φ & inter rela a G. 1. xationem. Unde dc alibi Thomam, dc Sotum reprehendit , s quod dieant, .. o. e, ε Φ legem obligare etiamsi causa partieulariter cesset ; Φ quas legem est. putassent solam scripturam, quod illis nunquam in mentem venit . Tantum vero abe, ut omnis legis rela κatio , quae saepe libere dc dari, di omitti v ' test, Φ reserenda sit ad ,-- proprie dictam: ne illa quidem relaxatio,. quae aut ex charitate , Φ aut eκ ' justitia rectrice debetur, Φ eo referri potest. Φ Aliud enim est legem aut probabili , aut etiam urgente causa tollere, aliud deelarare factum ab initio mente legis non sui ge comprehensum . . De tollendis poenis vidimus; Φ de taκatione earum videamus.
. XXVIII. Ex Φ supra dictis apparet, in poenis Φ duo spectari, id , ob quod , & cujus ergo. Φ Ob quod, est meritum ἱ Φ cujus ergo, est utilitas
eκ poeira . i Φ Puniendus nemo est ultra meritum , quo ea pertinent, quae ex ν . . n. t. Horatio jam ante i protulimus: & u Ciceronis illud, o paena modus se ut s rerum reliquarum, Φ is quaedam mediocritas . Ideo poenam aestirna icinis nomine appellat ae Papinianus. Et Aristides Leuctrica 3 secunda humanae na-x L.san turae conveniens esse, ait, ut in quoque crimine sit aliquid , ultractis. i. D. quod vindicta procedere non debet. Demosthenes vero, in epistola pro Ly- aeu curgi liberis, et te qualitatem in poena non ita nude spectandam, ait, ut in y L M. ponderibus, de mensuris , Φ sed expenso proposito , ac voto ejus, qui deli- Ic quit . ' Intra meriti vero modum magis, aut minus peccata puniuntur, Tomit. pro utilitate. x Pag. XXIX. i. Φ In merito examinanda veniunt causa, quae impulit, Φ causa.
x Addut .m TlModosium H litoriam vide apud Aonaram. libro x I. L P. s. Conser quae Auctor adieri infra, c. MN. hujus libri, f. n. i. in Not. δὲ Pumeniam nemo est Mitra meritum Bene hae de re disserunt Mediolanenses in oratione . quae apud Guutiardi m est Iibro avii. pax 38 . de seqq. Conser quae hoc catinie habuimus I ii. dc quae habituri
fumas tibro vii . c. xl. 3. l.
x Inrεν ἐπι - AEquitatem, quae se r inest leci, di quam neeessario sequi iu-x debet, de indulgentiam , quae c. ntra Iegem aliquid largitur . dc ad quam judex
o Legem Ooletare Factum puniri posse, quamvis nullum sit periculum rei, ob quam lactum illud prohibitum elὲ ε ut in Mauro
sententia statuatur, verba legis obligare sine ratione, quae an iura legis eth . Mala et sus icit enim ratio universialis . quae ipsam occasionem, vel metum talis Periculi Luserre voluit, non Periculum tantum.1 Ex ebamare Christiano. Si benigno iudicio. ae sensu de proximo. 9 Iustitia rectrica Ratione status, ut Ia Hannone apud Iustin. x . 4. io AEstimationis Quod in ea observetuc medium inter nimium . Ac Parum. ii Ultra quod 'indicta 3 In quo terminetur. quodque sibi transcendendum non
Intra meriti modum Ita ut supplieii gravitas non excedat magnitudinem de licti, ut merito P a respondeat.
m Causa, qua impulit Chrysostomusae.
300쪽
quae retrahere debuit, Φ de personae 33 idoneitas ad utrumque. Φ Vix quisquam gratis malus est , aut si quem malitia Φ propter seipsam delectat, is asultra modum humanum processit. pars maxima ad peccandum Φ ducuntur affectibus; a v ἐπιθυμια - αaουσα νίψει appetitvs eoncipiens pa- ὰ σiι peeeatum. Appetitus nomine jam a s & Φ declinandi mali impetum com prenendo , . qui maxime est naturalis, ideoque inter appetitus honestissimus; . unde quae mortis, carceris, doloris, Φ aut summae egestatis vitandae causa iniustae: sunt, maxime ex labilia videri solent. 2. Et huc illud Demosthenis b pertinet: aequum est, his, qui , cum divites ι Οὐ .isset, mali funt, magis irasci , his , quesus impeliit e nam apud huma- s .ph. , nitate utentes Judices Φ necessita 3 aliquid adfeνt veniae , ctim si qui in νeνum affluen- 6iο- B. tia in iusti sunt, nibiI babeant praetexti probabitis. Sic Acarnanas excusat polybius e quod, Φ impendentis periculi respectu li J, sederis cum Graecis in . 19ι , .
Ttolos initi leges non implessent. Aristoteles: d ἰ-σίω μαλλον εσι ν η άπι- e. λασια νηοῦ δ λιας . v ριεν γάρ λ ήn m v δὲ δια λυπην . η ι ι'. M a d Eis e. pM νὼ τυ φυυιν. η κ ηδονὴ u A, viso, urrin , μαλλι, 4. εκύσιον ' Nisum. magis volantaria es incontinentia, timiduas: num ilia uouptatis eν-baee propter Zstirem. η Dolor autem hominem quo extra se rapit, ieurie exiritim adferens: voluptas nihil tale, o Meo pIi s voluntarii. In eundem sensum in ignis est p locus apud Porphyrium , o de non esu animalium libro tertio. e . . Caeteri appetitus ad bonum aliquod tendunt, aut Verum, aut ima- . sai. ginabile . Φ Vera bona st extra virtutes . dc earum actiones, ' quae ad pec- - ώn ELcatum non ducunt α νακολ- γοῦσι γὰρ L αρεται , mm ) consentiunt enim Med.
is IIIινa modum Lumanum 3 Non ho minus . sed propemodum Satanae instar maia ius est .i6 Ei . elinanda impetiam 3 motio maluiu s.cimus , ne malum Patiamur , me
t Da non era animalitiis ) Πιριμψύχων, de abstinentia vescendi antinali
18 Imaginabiae 3 Ima inarium s non ve . rum , sed i si fing nnt bonum, Putantque , nuod non est. il Parum adcurate hoc dieitur . Inspice locum in ora libri a me distincte an is dicatum . I. B.