Confessio fidei exhibita inuictiss. imp. Carolo 5. Caesari Aug. in comicijs Augustae. Anno 1530. Addita est Apologia Confessionis diligenter recognita Philippus Melanthon

131쪽

er semper nocebunt. Ideo ph admonendisunt his praesidi s capiantur, D uult Ecclesiam regi suo uerbo tradito per christis er Apostolos,

hane sum uocent in bonare per ministros. Et quutiquam sapientiam continet positum extra con

hedium rationis,tamen ine ferino propheticus OApostolicus certus est O non ambiguus, Idco ait Petru Recte facitis attendentes fermoni proph tico, tanquam lucernae in tenebris. Habet etiam Ecelasia donum interpretationis AE est,intdlectomcoelsis doctrinae, Sed id donum non est alligatura ad Episcoporum titulam aut ordinem,Ideo neqρπα

quam est potestas interpretandi similis regiae πpraetoriae, sed eruditi in uerbo Dei er renatistis ritu sancto ubicunt sunt,adsentiuntur uerbo Dei, er id intelligunt,aij magis,alij mbius. Ergo prμα denter de illis uallis pontisicie polentiae iudicunαd- ηε.De legibus breuiter dicit Petrus,mid mitatis Deum, imponentes tum erc.

complexi sinus sinimum doctrine Euangeae

icae necessariam Ecel js,Nee dubitamus has ipsas sentencias nostras vere esse doctrinam in scripatis propheticis er Apostolisis traditum , O conis sensura catholica Ecclesiae chrilli, cui etiam eruae ditiores

132쪽

perhibent. Ac offerimus ios ad expli mnem latimorem, ubicos o H erit. Oramus autem Deum patrem Domini nostri Iesu Christi, ut ipse neclesiis Mnsuum,sanguines ij redemptam, gubernetisera se Murseterare t . Ameti.

ioannes dux Saxonis Elictor Georgim Marchio Brandenburgensis i. Arinesius dux Luneburgensis. Philippus Lan granius Flessorium Ioannes Frideri ux saxoniae. Franci cus dux Luneburgensis.

133쪽

ERRATA sis eorrige in litera f. Pag. versu 18. lage, babet obscuri, pieta ti er bonitati tuae ere. Deinde deletis his aer is, Et res tota posita in arbitrio eorum qui pr utit, Nam. Iege. Nam mustam legem abolere gu er natores er possunt ex doent.Et luci decoctibέα

134쪽

DILIGENTER RE.c o GNITA,

136쪽

PRAEFATI

adornauerunt consutatis isnem nostri scripti, qua carices Maiestas curulbet etiam

iis consessu principum prαν distulauit a nostris

Pruicipibus ut illi coi attolli assentirentur. Nois stri autem quid audierant mulWς articulos mproributos esse, quos abiicere sine offensistisconscienistis non poterant, rogauerulit sibi exhiberi exem. plis confutationis. ut Cr uidere quid damnarent aduersari , er rationes eorum reucllere possenta Et in tali causa, quae ad Religionem er ad docendas 'nscientias poetinet , arbitrabantur sere, uenon grauatim exhiberent sum scription aduers rij, sed non potuerunt id tapetrare nostri,nisi peririculo 1 is conditionibus, quM recipere non poriterunt.nisi ucllent se in discrimen certum coniicerio. instituta est autem deinde pacificatio , in qua arearuit nostroi nullum onus quamlibet inco Au modum

137쪽

PREFATIO.

Modin detrectare, quod sine offensisne cottis scientiae suscipi posset. Sed aducrsarq obstinate

hoc postulabant, ut quosdam mini stos abusus attaque errores approbaremus, quod c- non pos mus facere, iteris postulauit ut Princiis pes nostri assentirentur cou utationi. Id facere Principes nostri recusauerunt.Quomodo enim usu sentirentur in causa Religio ius cripto non iustericto s Et audierant articulos quosdam damnato esse , in quibus non poterant iudicia aduersario αrum fine scelere comprobare. lugerant autem meer alios quosdam parare Apologiam consistorinis, in qua exponerentur caes Maiestati cause,

quare non reciper us conlutationem, er ea quα obiecerunt aduersari, diluerentur. midam enim ex nostris latcr praelegendum capita locoris erargumentorum exceperant.Hanc Apologiam obistulerunt ad extremum caesareae Maies ut cognossceret nos maximis er graui imis causis hispediari, quo minus consiliationem approbaremu3. V earum caesarea Maiestas non recepit oblatum scripistis. Postea editum est decretum quoddam,in quo gloriantur aduersarib s nostram confisionem exscripturis confutauerint. Habes igitur Lectora ς Apologiam nostrιm, ix essa intellires, Cr

138쪽

PRAEFATIO. 3

quid aduersarii iudicauerint, retulinivi enim bona de, CT q, articulos aliquot contra man ista serip. turum stiritus sancti damnauerint, Tantum abest, ut nostras sententias perscripturia labefactaneis rint. Q gangautem initio Apologiam histituimus

comminicam cuni alijs consilio, tamen ego inter' xcudendin quaedam adiecti Q gare meum nomen, profiteor,ne quis queri posit sine certo autore sishr- editum esse. semper his meus mos luit in bis iitrouersis, ut quantum omnino facere posαsem,retinerem forma usitatae doctri,iae. ut facilius . aliquando coire concordia posset. Neq; multo θα. cim nunc facio, Etsi recte possent Isuivi abducere huius aetatis homines ab aduersariorum opinioni . bas. Sed aduersari, sic agunt causam,ut ostendant. μ nes ueritatem, nc, concordiam quaerere, sed ut sanguine nostrum exorbeant. Et nunc scripsi, quam moderatisime potui,des quid uidetur dicta. asterias sic nubi praefandum est,me cum Theolougis ac Monachis, qui scripserunt confutationem

litigare, non cin caesare,aut principibus, quos,ut . debeo,ueneror. sed uidi nuper confutationem, eri animaduerti adeo insidio' er calui labe scrip- tum esse,ut fallere etiam custos ni certis locis posisset.Non traamai tumeti omnis cauillationes. Eset

139쪽

enis ni ustum op sed praecipuι drgumenta complexus sum, ut extet apud omnes nationes,testimorinium de nobis, s recte er pie sientumus de Euante lio christi. Non delectat nos discordia, Nec nihil movemur pericula nostro,quod quantusit in tanta

acerbitate odioru,qurbus intelligimus accensos esin

se aduersarios, uelle intcssigimus,lad ns polymio abiicere munifiliam ueritatem Cr Ecclesiae nccessariam, quare incomoda Cr periculι propter glaria christi er utilitatem Ecclesiae perferenda esse senis timus,er eo dimus Deo probari hoe nosti si osciam, ex ster mus aequiora de nobis iudicia posteria. talis Are Nej enim negari potest, quis multi loci doctrinae christianae, quos maxime prodest extaram Ecclesia,a nostris patefacti Cr illustratisint,qui qualibus Cr quam periculosis opinionibus obruti

Olm iacuerint apud Monachos, canonistas, στheologos sophistas,non libet hie recitare. Ηabdinius publiea testimonia multorκ bonorum uiroru,

qui Deo gratias agini pro hoc sinimo benocis, s de multis necessariis locis docuerint meliora, quas m leguntur apud aduersarios nostros. comis mendabimus itus causam nostra christo, qui O iudicabit has cotrouersidue , quem Oxumv3,μt relidi

140쪽

CONFESSIONIS.

PRIM V M articulum confisionis nostrae,

probant nostri aduersarii, in quo exponimus nos credere er docere ,ssit a essentia diabis, indiuidua σα er tamen tres sint distinctae pera, sonae eiusdem essentia diuinae,er eoetern Puter, Filiu er Spiritus san Mine articulum semper docuimus,er defindimus, Et sentinus eum habere certa er firma temonia inscripturis sanctis,qua labefactari non queant. Et constanter affirmamus aliter sentientes,extra E laesiam christi, er Moa' latraue es, σ Deum contumelia asticere. DE PM TO ORIGINALI. RcvNDUM articulum de pereato oriri vis probant aduersari , Verum ita ut reprea heudant tamen definitionem peccati Orightalis , quum nos obiter recitauimus.ine in ipso statis M. gibulo deprehendet caes Maiestas,non soluminis disium,sed etiam candorem istis desiisse, qui con