Confessio fidei exhibita inuictiss. imp. Carolo 5. Caesari Aug. in comicijs Augustae. Anno 1530. Addita est Apologia Confessionis diligenter recognita Philippus Melanthon

351쪽

antur illa opera satisfactionis esse opera non deis bita,sed opera tradition humanarum, de quiribus christus inqsit,s sint inutiles cκltus,tuto posin sumus affirmare , s satisfactiones canonicae non siit necessaris Iure diuino, ad remisionem culpa aut poenις stern asst poeis purgator . sed obiiciint aduersarii uindictam seu pae nari necessariam es ad poenitentiam,quia Auguspinus ait, Poenitentiam esse uindictam punientemere. sicut alibi quoties opera praecipiuntur,interin pretantur ed aduersari satisfactiones er propi. riationes esse,ita hic, quia fit poenae mentio,detorriquent eam ad satisfactionem,Augustinus non hoc sensit Olarem in poenitentia, preciam esse propinter qxod debeatur remigio peccatorum, sciebat enim gratis remitti peccata propter christin, sciebat christi mortem sacriscium esse pro peccatis nostris. Qisidquid igitur,de uindicta, de poenis citatur, semper ita accipi debet, ne gratuitam recimiyionem peccatorum eaertat, ne obscuret motatum christi, er abducat homines a siducia chriapi,ad fiduciam operum. caeterum uindictum conriciamus esse in poeitcntia, non ut precim, sed

352쪽

generatio sit perpetua mortificatione uetustatis nostrae uni terro .es, sunt Cr ath motus qui pecinculo irascuntur , scd his non debetur remi'o. Imosis es iso accederct, hi dolores ascrrent morietuaternam, sit sane belle dictim a scoto poenitentia diu appellari quasi poenae tenentiam,modo ut poeiana non intelligatur esse precium, pro quo debea, turremigio. Et Augustinus non loquitur de poeis tu,qtiis remittunt claues, qsare non recte detorαquetur hoc dictum ad satisfactiones. De veris poetanis, hoc di, de terroribus, Cr ueris animi doloriabus loquitur, qui existunt ira.poenitentis. Nes tarimen excludimus externam carnis uexationem , hcc enm ueros animi dolores ultro sequitur. Ac longe errant aducrsarii, si uertim poenam esse iuridicant, satisfactiones canonicas, quam ueros terri rorcs in corde stultifimum est nomen poenae detorqvcre ad has frigidas satisfactionis, non refrae ad illos horribiles icrrores conscientiae, de quia bus ait David. circumdederunt me dolores mor ianis Crc. Quis non malit loricatus cir cataphraritus quaerere templa Iacobi, Basilicam Petri,pudor

sustinere illam ineffabilem ulm doloris, quα e iratantii Mediocribus si sit uera poenitentia. At insiti se

353쪽

At aequiunt,conuenit iusticis Dei punire peccatvrn,Pr m s dilutuatis conueniat puniave peccatim , satis ostendunt se contemnere chria si bruesici . constituit Deus precium pro norifris peccatis,non nostras poenas, no nostras sutisa factiones, sed mortem fili, μι ante tandem infaunia est, praefirre nostra . satisfactiones, satisfauetioni christi s Deinde ut maxime puniat Deus, tamen feliciendum est remisionem peccatorum non deberi propter illam poenam,Cr ne iniuria asciatur beneficium christi, Cr quia conscientia non

potest reddi pacata , , remisio noli contingit

gratu. Postremo ut maxime Degs puniat, tamen paene illa nihil ad claues pertinentilla nec de misponendis, nec de remittendis illis poenis quae sunt spera Dei,mandatum habent.

caeterim eoncedi, nus Demi punire peccata, primum in eotricione,cum hi illis terroribos iram sum ostendit, sicut signiscat David eum orat. Domine ne hi βιrore tuo arguit me. Et Ieremis. Corripe me Domine, ueruntamen hi iudicio, non in furore, ne ad nihilum redigas me. Hic sane de acerbifimis poenis loquitur. Et furentur aduersari contritionem ple tanta esbe, ut non requirέα

354쪽

seeundo subiecti simi satisti morti cir alijs

ommunibMaflictionibus,sicut ait Petrus. Tem pus est incipere iudici a domo Dei. si aut

primum a nobis, qualis erit finis istorum qui non credunts Et ut bae aflictiones Ner j sint poenae peccatorum , tamen in piis habent alium fuem , .

infliguntur enim ad mortificandil praesiens pecca tu,quia in sanctis extinguunt er mortificant conricupiscentiam, Mors enim ad hoc reliqua est sanctis,ut aboleat hanc naturam immodam. I co Paulus ait. corpus mortuum op propter pccc atin des mortificatur propter praebens peccat quod adhuc in carne reliquum s. crux lut rnon poena ed exercitium est, er praeparatro ad renouationem, Nam cum mortiscatur praesens pcccatum , ci j biter tentaciones discimus quaerere auxiliam Deher experimur praesentiam Dei. cogis magiis agnoscimus diffidentiam cordiam nota stror , er erigimus nos side. Ita crescit nouitae spiritus.Sicut Paulus ait. Es exterior homo eo iuri pitur,tume interior renouatur de die in diem. '

355쪽

na tua est ipsis. praeterea mors tunc ueris poe iaest, quando cor perterrefactum sentit iram DEUiuxta illud. Aculeus mortis petanti in s. Postquaautem in sanctis , Ade terrores pcccati superati

sunt, mors sine illo pensu irae Dei proprie non est

poena. Porro classes net imponini neque remitatunt has poenas. Quare satisfactiones non pertianent ad has poenas. claues enim non remittunt aut mortem aut partem aflictionis comminium.

rum si bes poenas copensam satisfactionibus, quare iubent si purgatorio satisfacere sob ciunt de Adam, de Davide qtu propter

adulteriis pumitus est. Ex his exemplis faciunt iuersulcm rcgul4m, s singulis peccatis reston 'deant propriae portue temporales in imponenda potestate clarum. Prius dictum est sanctos sustiis nere poenas,quae sunt opera Dei ustinent conirtacionem istu terrores, sustinent er alias commuis nes asini ilaues, ita sustinent aliqui proprias pae nas a Deo impositas, exempli causa. Et bae poenae nihil per ent ad claues, quia claues neq; mpoαnere, nej remittere eus possunt, fies Deus sine ministerio clauium imponit Cr remitti ee fcquia itur uniuersalis regula, Passui propria poena imα

356쪽

po ita L Igitur praetcr communes aflimoim, alia qu.edam purgatorii poena est, in qua singulis

precatis singuli gradus rest Ondent.Vbi docet hoc scriptura, non pose nos a morte aeterna liberari, nisi per illum compensationem certari poenarurum praeter communes afflictioness At contra seipsi me docet remisionem peccatorum gratis conaeingere propter christum, christim ese uictorem peccati . mortis,quare non es, assuendum meriatum satisfactionis.Et quamuis afflictiones reliqua sint, tamen bas interpretatur praepentis peccati

mortiorationes se, non compensationes aeter mortis, seu precia pro aeterna morte. Iob excusari

ruris nonsit afuisus propter praeterita mala fa cta. flaiones non semper sunt poenae, aut signa irae, lino pauiti conscientiae docendae sunt alios fines aflictionum potiores esse, ne feliciant se a Deo rei ci , sim aflictionibus nihil nisi potai vim Cr iram Dei uideant. Alq fines potiores sunt

considerandi,s Deus alienum opus faciat,ut suum opMfacere positerc. sic ut longa cotione docest alas cap.rg. Et cum discipuIi interrogarent de coem,quis peccasti Iohannis restondet chriapus, Uam coecitatis esse,non pcccatu, sed ut ope. ra Dci in eo mani etsr. Et apud Ieremia dicitur.

357쪽

non erat iudicisi bibentes bibent Ve.sicut Prophetae interficti sunt, Iohanncs Baptista, e iriij sanctu Uare amictioes no simppro certis factis praeteritis , sed sint opera Dei destinata ad nostram utilitatem, Cr ut potencia Dei fiat constectior in infirmitate nostra, sic Paulus ait. Potecta Dei perficitur in infirmitate med. Ita, corpora nostra debent esse hostii, propter

uollantatem Dei , ad obedientiam nostrum declarivandum,non ad compensandam mortem aeternam,

pro qua aliud precium hdet Deus , scilicet moristem silii sui. Et in hanc sciitenciam interpretatur

Gregorius ipsam etiam poenam Dauidis, etiam uita Si Deus propter peccat illud fuerat coinmhidestus , ut sic humjliaretur a filo,cur dimiso peccato . quod erat ei comminatus impleuiti Restondetur, remisionem illam peccati factam es, ne bomq ad percipiendum uitam impediretur sternanti substaculo uero illud comminationis excinpigm , ut. pietas hominu etiam in illa humilitate exercereis tur atq; probaretur. sic er morte corporis propis ter peccatrum Deus homini inflixit,υ post pecca. torum remisionem propter exerccndam iusticiari . non adcinit, uidelicet , ut exerceatur er probeturi stici sorum qui sanctifcantur.

358쪽

proprie per ilia opera satisfaction canonicas rum, secest, per illa opera traditionis humanaris qui ipsi sic uesere dicunt, ex opere operato , ut elisinsi fiant ni peccato mortali, tamen rediamant poenas, Et cara objjcitur illud Pauli ut nos iudicaremus ipsi, non iudicaremur a Domino, verisb iudieare latclligi debet de tota poenitenci G fructibus debitis, non de opcribus non debitis. Aduersari) nostri dant poenas contempti Grumtamatices, cimi intelliguini iudicare, idem esse,quod cataphractis peregre ire ad S. Iacobis, aut sita milia opera. Iudicare signi sicut totam poenitenctaam, significat damnare peccata, Hae damnatio uere sit in contricione, Cr mutatione uitae. Tota poenitetla,contricio,sides,boni fructus,mpetrant, ut mitigentur poenae , Cr calamitates pu9icae Crpriuatae, icut Esaias capite primo docet. Desinite male facere,Cr discite .bene facere erc. si fuerint pec tu uestra,vt co ccm ,quasi nix dealbab tam tur. si uolueritis, audieritia inie, bona terrae co ineretis. Nee 4ὶ ad satisfactiones π opera tradiationum humanarum transferenda grauisima er saluberrima sentencia, s tota poenitentia, er operi

359쪽

DE co EssIONE ET docm,s mitigentur comminumala per nostram poenite iam ,πper ueros fructus poenitencis, per bona opera facta ex fide, non ut isti fingunt facta in peccato mortati Et huc pertinet exemplum Niniviturum,quisua poenitencia de tota loquisur recociliati sint Deo in petr duerunt, ne deleretur ciuitas.

Qgoddutem Patres mentionem fariunt μω 'tisfactionis, s concilia fecerint canones, dixi missupra disciplimam Ecclesiasticam fise , exempli causa coisiturum. Neo feliciebunt hanc discipta nam necessariam ese , uel ad culpa, Mi ad poeniremi ἰionem. Nam siqui in bis mentio nem purgaritorii ficerint, interpretantur esse non Ompe ditionem aeternae poenae,nonsatisfactionem,sed pura gasionem imperβctarum animari , sicut Augi suius ditaenialia concremari, hoc est, mortiscari: dissidentiam erga Deis, ex alios affectus similes. Interdum Scriptores trans erunt satisfactiqlus uocabulum ab ipso ritu,seu,ectaculo,adsigniscansdam uerum mortificationem , sic Augusturus ait. Vera sutisfactio est peceator causus excidere, hoc est mortisteare eamenti item cohercere caris ηcm son ut compensentur patim, sed ης

360쪽

. ' sarisFAcTIONE. , ros aro pertrabat ad peccandam. Ita Gregorius dereli incione loquitur, falsam esse poenitentiam, si non satisfiat illis quorum res occupates tenemus, ruon enim nere dolet se fisraim esset, aut rapμi eis,qui adhuc furatur. Tantiler enim fur aut pretae do est,dis ot iniustus possessor ulicnae rei. ciuilis tanta siti actio necessiria est,quia scriptum est,quiseratus cst, deinceps non furetur. Item chrγbostorimus inquit. In corde contricio in ore eoniso, m opere tota b militas. Hoc nihil contra nos facit,

debent sequi bona operaia oenitenciam, deba poenileucia e se, non simulatio, sed torta uita inutatio

Item patres scribunt satis esses semel multa Lai illa publica seu solennis poenitensia, de qua sulit facti canones satisfactionu. Qila ex re intel .ligi potest,s senriebant illos canones, non escire

cessario, ad remigionem peccator i. 'Nunr prsister illam solennem poenitentium, sepe alius uori lunt poenitentium Qi,ubi non requiretantur cui

noncs satisfaction-, Aribitecti confutarionis scribist non esse missatisfactiones contra expressario Euangeli M'