장음표시 사용
401쪽
dissit, do brevitato vitae et celeri interitu verba neri,
praeserendum duximus prius illud. - 4.--χ MUnN d 'x Nam mim anni in Oetatis tutas ut dies hester as, quando Prae- Lariis, quorum Verborum sensus nexusque cum iis, quao praecellerunt, vix aliuat esse potest, uisi hic: tempora omnino brevissimo hominum vitam concludia, quantacun- quo etiam sit aetas eorum; nam etiamsi mille annos vi
vendo superet aliquis, mille anni illi, tibi, et aeremita laus tuas aestimatione, sunt instar diei hestern ae praeteri δlae. Chaldaeus recte Damn nra, rapuisui I leo rumu, reddidit. Alterum ' , ante ' Σπr, ' quisna, quando, significat, ut Ps. XXXIII, 24. XLI, Hi.nMΝs sicut Migitia in nocte, i. e. nocturaia; Ioeo enim nostri adjoclivi Hebraei saepe usurpant substantivum eum praepositione, ut nUUa n 2ν, opus in ogro, i. e. agreste, Exod. I, I 4. Sic et 'Chaldaeus: n vis. Noctem Hebraei eum antiquiores iam rh- sentiores in Migilias, L. custodias, nUDE N L n 'Tibo, di
II. Thren. II, 19. Harum autem uti nm apud vhteteAnobraeos tantummodo tres, an semper quatuor, quot dici T. scriptores habent cvid. Marc. MII, 35. , numero sum rant, de eo et inter Judaeos et inter Clixistianos philologos disputatur. Vid. Bux Ton FII Lexic. Tri tuae s. voc. 'rum, si I. G. CARPeto VII APparatum Antiqq. Sacr. br. P. 347. 2'rea tamen vigilias nil mer isse friscos, ut fingulae ternis horis constarant, veri limite si eκJud. VII, I9., ubi medias Digilias mentIo est Dela. Pervertunt et intrieatum sensit in reddunt Abenis Esra et Lintcbi, quἴ hoc ve4 su verba Dei ad homines, litque sunfixum nominia ad hominem res relidiana volunt.
5. Inundas eos l. iaIripia bot apta es in eluetabilivi mortis, insar nimbi, aut Dioleutae elu Dionis, obvia quaequo obruentis et secum abducentis. Praeterseitur ae- .isa hominis, te abripiente, tanquam aquae ruentes ii
402쪽
Humonibus. undendi significatione verbum unx sa. yra PL LXXVII, 18. usurpatum Vidimus, atque de aqua brum arusnona nomen Habac. III, Io. dicitur. CL simi Iem eomparationem vitae humanas brevitata cum aquis
moriam. 'n' Somnua fiant, instar somni, aut insomnii vanescunt. Ludere videtur similituAno nominum Ibmutia, et annus, d. tinni fiana fomnus. Alexandrinus prius hoc hemistichium no reddi dit: τα ἐξουδενώματα αυτων ἔτη ἔσονται, quaa pro niariu lentur, eorum anni orunt, ut Vulgatus posuit. Prodrenni Κoel terus in Reperior. P. XVIII. p. 136. illumhn 'i, quod fgnificatiohe Syriaci l ril , contemtus es, a eoperit, Agellius Vero dirinny Gob. XXXIII, uo. legisse
xistimati Alexandrinae interpretationis sensum Agellius hunc sediti senihil aliud sunt anni, quam res, quas ipsi homines repudiant, ut stomachum raetentes; nam eum in senectutem pervenerint , itot malis urgentur , ut plerum-qus et eos alii abominentur, et ipsi sibi minima pla- auti Mane insar graminia transit, i. h. in tarit, scit. homo. Transeundi notione verbum,i,n frequenter occurrerh, i totum. Alii mutandi signi si-eationo h. i. accipiunt. Ita Chaldaeuar Hadu η'nMdiris ore Fout harba quae Decivi ur, commυι--ιur. Quod clarius Limebi exponit: senon aliter, inquit,ae herba, mutationes' expetitur homo, ae si diceret, alia quos esse, qui ipso pueritiae tenipore moriantur, quemadmodum gramen, quod ante solem exotium et matutino tempore viride est, et laceonii , fit solis ealore superveniente, repente exsichata saceelait. Sed misandi signifieationem verbum 'bri in transiti via tantummodo
eon usationibus habeti Alii, adscita notiono Arabiet
403쪽
-- germina sani axarescens herba, atque Dia
riaci r g mi Mia, verba nostra hoc modo reddunt: qui tamen mans instar herbae germinabas, aut ν refce verum quemadmodum apud Arabes verbum in I. in quarta dunxat conjugalione, et apud Syros in Aphel, ita apud Hebraeos in uiphii solum regernuniandi, ranoManesiqua significatum habet ; vid. Job. XIV, 7. XXI i, Io. Jes. XL, 3ι. XLI, 1. Praeterea eum, quem supra Reimus horum Verborum sensum, et aptio m ad rem,' et priori hemistichio concinniorem esse, sponte patet. 6. Graminis instar, inquam, quod paucarum horaeum spatio cman et foret, et perit, vespere autem demessum arescit, humana est vita. Sunt, qui et hoo Vorsa verbum ' ri germinat,' inrefcit, transferant, quibus a censendus Chaldaeus, qui et augescis, s er cis, reddidit; sed cf. noti ad Vs. 5. Meridie seil. Dccidens, i. o. succiditur, Verbo activo impersonaliter po
sito ut a Reg. XXII, 58. a Reg. XXI, a6. IPs. LXXII,
r. Haec ab fra tua nobia accsdunt universa, haeo est, quae consumit nos, hujus anagnitudine territi deta
8. Tu enim anto oculos tuos statuis tibi peceata ii stra, atque am occulta nostra latere non sinis, sed in lucem producis conspectus tui, ut poenis ea ancias. Κ1Mon1: OVera vocis που forma esset nnnti, cum dupliei Tas, sicut nota, sed tertiae radicalia ri syncopo si, quando aliud n sequitur. Lectio vero margsnalia K-0 verbum exhibet cum n paragogico, ut rinig Ps. VIII, 7. hanhv Occutium nostiam, lail. delictum, id enim poteit hemistichium prius et in oo facta mentio iniqui Mum; eadem signiscatione nomen Iob. XX, II. occurrit. Alii Halicia IMMeminia nos e interpretantur, Chaldaeo aucto is,/ qui ri v reddidit. Verum juMentutem n
Irram quod proprie voIunt nomine illo signinearib di-
404쪽
etum esse pro delictis juoetvulis nos rae, ut per se mIhime est probabile, ita Dullo alio exemplo firmari potest vid. contra XXV, 7. , Deo est huic loco satis aptum, utpota quod angusti iis pro hac sententia sor t. Praeterea quum nomina aetatis, ut p , sint pluralia tantum, apparet, scribendum suilla, quod ipsui heliam plures codices et a Kenni otio, et ar de Rosso collati, extilbent. Sed potest hoc ipsiim tiam absonesia et a Uosira signiscare, ut recie transtulit do Bossi. Vel xui si hujus nominis interpretationes utroque Ioco, et hod, . et 1obiano, recensuit J. D. Macri AELIs in Supplemni . p. i9u3 's. Ηisee peccatis nostris ira tua irritata facit, ut iam
fmua mitari et evanidi, et iam celeriter abeant dies vitae nostrae. Hemistichium posterius Chaldaeus hoc modoxoddidit: N'nd 2 hic Σ ' an ''in NI:ri 'U N 'Nς, cori minis dies tatae nostrae ut hesitum oris in fetis . Qui- hiis postreinis Verbis expressit Hebraici nari sensum, axacentioribus sere Nogicetiam, neque tamen prorsus repudiandum. Bis, praetor hunc locum, nomen illud occurrit, Iob. XXXV I, a. , ubi parum diversam a nomine hip sgitificatio item babero, hominichiorum ibi
docet. parallelisinus, et Ezecta. II, O. , tibi gomittimnolat, quemadmodum et Verbum nan gemero sarii-seat cvid. des. XXXVIII, 14. LlX, 11. Jerem. XLVi II,3 i. . Videtur autem hoc ιυνοματοπε ριχναένον esse, Iusspirantia an belltum exprimens, unde non absona conjectura fuerit, nan prinio et proprio cinhelatim, λα uicitae ' designare. Alii, nomine ' nan eo, quem Ioco Jobiano habet, Iig licatu accepto selisum saeiant hunc: praeterseruntiir et eVanescunt vitae Dostraedios sicut verbum enit Irum in adirem statim dissolvitur, nais quo revocari amplius potest. Alii, nomini nari cogitatio nis notionem tribuentes ligniscat enim vorbum nari praeter alia et m8ditari , sotis cogitatio interpretantur. Et dicit otiarn Homeriis de magian coleri tale ως επτερον ἐε
405쪽
-υ νοημα διὰ στέρνοιο περ σει ἄνθος. Atqua Theognis iuventutia annos cogitationis instar fugere dicit hoc Versut ρ ω6ε νοημα παρέρχετα ἔλκος In Alexandrina translatione versus nostri verba postrema ita xed dita leguntur: τὰ ἔτη /μων ως αράχ' ἐμελέτων, quas Vulgatus anni no i sora aranea modita neum interprectatus est. Lubricus, inquit Agelli . oest locus, et, ut puto, in LXX. additione alterius interpretationis obsevis vatua, nam nari quod ἀράπην, araneom, transtulerunt, et ἐμελέτων, ma Muntur, ejusdem dictionis Hebraica. Iuni intereretationes, et interpretem, qui ἐμλέτων tit, puto n nra legisse, et ἐμελέτων primae personae elle. quod clarius sic ira ferri posset: anni nostri tanquam s
mediaarare itaque seorsim haec duo, et aranea, et meduviis. explicanda sunt, non in eandem tintentiam cogenda e confundenda. Ut ergo in signiscatione madi auri Versum exponamus: anni nostri, inquit, tamquam syllaba et vox una prolata evanuerunt: ue1 annos nostros seu ego, seu homines omnes, evanescere recimus, uniea meditatione et halitu oris effodimus, qui simul atque e gua ex oro fuerit, dissolvitur meducitis namqne significat tenuem voeis emissionemr praeclare autem non vocem grandem
ponere voluit; ut quae Iongiuscula sit, et aliquantisper in auribus etiam postquam emita est, insonet, sed med eruisnam dixit . huae citissime absolvitur, et propter exiguitatem resonare non potest. Altera interpretatἱo est rquas amne , qua nihil tenuius, hihil tabidiua. undo
autem Iaraneam ex Hebraeo verterint, non Iacile perspieitur, nisi sorte habuerunt, quod nomen hon quidem araneam, sed ἄκρίδα, hoc est, locusam, DIent vertere; sed rea hon multum absimilis. In qua sententia Agellius alios vix habueriti secum consentientes. Lυ- Bov. C a P P E LI. u a in Crit. S. T. 1 I. p. 559. 6o7. ea verba, quae nunc in Alexandrina translatione leguntur, sia explieati anni eostri similes sunt telis aranearum, qua meditantur, i. e. texunt. Pro DP Graecum interpretem
406쪽
Scholia m. XC. Iegille putat, illud vero aecepisse pro Chaldaleo
aranea. Cui conjecturae recis BuYTORPIus in iacit Crit. p. 644. Opposuit, 'U Pro arama in nulla diaIectorum cum II raea cognatarum reperiri. Sed duas uniua voeianan versiones libratiorum incuria iii hodierno textu Alexandrinae versionis coaluisse, ut jam AgeIlius conjicit, Bψxtorsus eo confirmat, quod et Syrus interpres, qui et alias saepissimo cum Alexandrino convenit, sic reddidit: ει insecerunt a
ni nUri aranea. Bocu nTua in Meroz. P. II. L. IU. Cap. XXIlI. T. III. p. Sol. ed. Lips.) Graecum interpretem pro lux', una Iitera addita,
putat Iegisse h cI ut aranea, quae Arabice, ' - .
nrorum, quod attinet Nominativus absolutus, ut re XXXV, 13. in iis sunt, vel continentur δεμuaginta annia, F ouiem cum Diribus, i. o. si
firmioris aliquanto vivaciorisque naturae est aliquis, oceo Husa anni, quom terminum longissimum vitae fecerunt. etiam Pythago ici, ideo Primi introduxerunt climacterem novenarium, qui est hujus πυθα ν seu radix. Dicti inem Ean ' Alexandrinus καὶ το πλεῖὸν αυτῶν, Vulgatus ae, amplius eorum, Chaldaeus et Syrus re plumeas maximα para eorum reddiderunt, ' ut sensus sit, horum ipsorum octoginta annorum majorem Partem in laboro et molestia transigi. Nam quod Hieronymus dicit, sensum ex illa interpretatione ei se: quicquid supra octoginta annos fuerit, morbis et infirmitate transigitur, angustius videtur. Illoa vero interpretes I. D. M acu ELIs in Sumplemm. p. au 39 exioimat ita tranatuIille ae si idem esset quod non quidem quod aliter legerint, sed quod ignotum sibi ex an interpretati sint. Ipse vero Miebaelia ex sesinandi signi sicatione, quam verbo tribuit, nostrum sesinasionem, celarem fugam an
407쪽
horum interpretatur, i. e. cito praetereuntes et fugiantea annos. Melius tamen alii a verbi fuerbiendi notio
ctionem . nostram τὸ fueriare eorum, i. e. quod maxime
in iis annis vitae) superbit, et excellentissimum est, interpretantur, ut horum verborum sensus sit latis: quod que in hae vita optimum habetur et praeclarissimum , et de quo maxime si aperbitur, id Iaboe suit et dolor. Αqua sententia non multum divernis ἡst Janoni. qui explicat, iamplitudinem et honores;.n quos adipi- piseantur in vilao silao annis, nihil aliud esse quam . laborem et moleIliam. Minus placet Aben-Esra, de diebus . quibus vegetiores sumus atque robusti, sive de adolescentia vocem Hebraeam intelligens. Posteriorum Versus noli vexborum, nsva' sensum beno cxprcssit
eunt anni) eum festuariona et iaDoLnι mane. Verbutii a . eui. Hebraei in inpretes significationem 'n' v, exei M. nia, tribuunt ex conjectura, quasi congruat cum r)3; reseeuis, totondis , hxplicandum potius est Arabico
transiou. Sensus est; nos et nostra omnia cito tranais
eunt, quasi voIalica sint, ita toti subito avolamus. Ex ojusdem verbi arabidi trajiciandi significatu I. D. M 1-ca ELis in Epimesro ad Lowthii Praeleci. IX, de Poetis. Hebraeor. p. 199. edit. Gotting. p. 5oa. odit. Lips.
hune Ioeum se transferendum censete et trasticia festinat, at a Iamus, quibus verbis, quum Mosen carminia auctorem haberet, respicere eum putat ad' sabulam illam ab Aegyptiis ad multos popuIos tralatiliatri, da mortuorum trana utum mare ad insulas beatorum trajectu. Cujus tamen fabulae ab Hebrasis receptae in V. T. vestigia oc- eurrerit nulla. Docta hi solida Mieha liaianam hujus Ioel interpretationem resutavit J. MEL civ. Ε Aa En in Progr. Μ hologiam Gomittam eauta ad Derorum I broram interpretationem usa adhibandam conoldii, 1785.316. seqq. Alexandrinua verba nostra hoc modo trans-
408쪽
quae Vulgatus quoniam super nu κ Uualudo el corriapiemur, reddidit. DVocem, inquit Agellius, ' quum LXX. transtulerint παρύτ/φς. mansurita , videntur ah n rideduxiste, quod est flere, qu caro, quod in senibus, ut tibus il Iis veheuientioribus Ianguolcentibus, quies et silentium succedat, cum irasin et vehementi indignatione permoveri corporis imbecillitas non sinat. Pro corripienυιν in Graeco est παιδευθησόμεθα, quod, si ad voeem He braeam n sua exquiramus, dicendum suerat πετασθησόμ- Θα, et fortasso etiam Lx X. sic verterunt. in Hebraei -- uel o m interpretantur, ut sensus sit: quia excesso pro- iparam et a labimus, unde Symmachus vertit: τμηθέντες γαρ σφνω εκπετανυμεθα, στcis subito aMotam i videlicet ex metaphora tonsionis Vellerum, quae cum tonsa sum nonnumquam vento rapiente a volunt, aut ex metaphora messionis segetum, ut fgurant herbarum retineat, quibus vitam hominis comparavit Va. 6.)r inesllo, inquit, derepente venit, et tanquam demessae segetes avolamus. Aquilae interpretatio .est talis: o τι διεπέλασεν ανῆρ καὶ ἐπετα Gq. ut ri idem quod ui N valere existimavit, sensum vero verbi διαπελάζω ab eo usurpat; iguore. Symae quonia n Menu Dpar noa humiliacis et abrepιi fiamvis
Eum Alexandrini interpretis uva ἴσχεο suo ι Noe expressisse patet, quod ipsum Syrus N. T. interpres ad
Graecum ταπείνcυσις exprimendum adhibere soIet. Ara-hieum med. deprimendi notionem habet, et in II. Conjuo. Dbπιι humilemqua reddidit, hincque nomen
moerorem mousiamque animi denotat. Sens tamen multo concinnior essicitur, si, Chaldaeo praeeunte, nomen et 'ri ad verbum e tri, fesinare, reserimus. Illud Vero Pro , praepositioite omissa, ut saepissime aliari I. positum esso, rea ipsa docet.
409쪽
525 inservant in dictionia illi ''s, secundum scmorem tui, sensu definiendo. Plerique illam sie expli canti pro timore te digno, ut sensus sit hie . quis poto. mi mente assequi irdo tuais vim, perinde ut formidabilis tua potetntia postulat eam intelligi 2 Alii sic explieantiquisnam est, 'ni norri potestatem vindictae tuae, quum Pro timora e . h. e.. pro eo. atque te timent homines, sic in Eoa sit ira tua; ut quibu i major inest nomiania tui timor, in eis, a peceent, asperior et gravior tua ultio desaeviat. Rectius tamen, repetitia sub hemistietui posterioris initio vocibus sententia hujus Versus constituitur talis: Sed quis intelligit hanc
vehementiam tanquam irae tuao adversus humanum genus grassantia 2 quis satis, et ita, ut timor tui, i. e. pietas postulat, eam considera 3 Ex qua interpietati uno hie Versus cum eo, qui proxime sequitur, aptissime cohaeret. Vqterea in alia omnia abeunt. Chaldaeus: NaUην matia* Quia es qui norit 'reMocara Mehementiain iras tuae, nis justi, qui ιε ιiment, pacatam red-GMea iram ι-mp Syrus. p articulam n ante non
βαιινα iras tuas σι prae timora suo iram tuam dinuma.
r. p ut Vulgatus reddidit. Sic distinguunt Graeci codd. antiquissimi, fio Apollinarius, sic Augustinus, sic IIieronymus quoque testatur LXXo distinxisse. Sensus est: Quia . novit dinumerare iram tuam, quot vicibus illam in nos.xercueris, Pro ιimors tuo, i. e. ut luo timori, tuae voverationi, tuae majestati congruebat 3 q. d. ex his quas saepius passi sumus, et tuam iram experti, didicimus in inessabi.
410쪽
essabilem esse luam polentiam, cum iratus HII, d. pe caloribus poenas sumere. AGELLIUε. . u. v n Numeraro ' a nos 'olum fac scit. nobis, i. e. doce nos nutueraro dies nostros sic, quod alii explicant recte et vere, ut sciamus quam exigui sint, alii: Fc, ita, soli. eo modo, ut requirit pietas L timor tui us. II. Sunt, qui ri dichreddant pro numero dierum n orum, ut integri Versuasententia haec Iit: pro brevitato vitae, quam nobis constituissi, sic doco nos, ut sicut iIlam exiguam esse voIulia, se nobis cito suere tribuas. Chaldaeua: N2U 'IUR,N Uz ri vaU n'IA' N di 2 ci a Ndn' Diuumera, diss
nostros quis diriget notum facera Θ certa propheta, cujus eor saιuru sapientiam. Sed multo magis sensum Alexandrinus pervertit; - δεξίαν σου ουτως γνωριον, καὶ τους πεπαιδευαένους τy καρδία ἐν σοφία. i 3. :Anzυ hu rariam 'nu 'v n nn Conperta te Ioma, soli. ab ira tua AD N ii nn lut Exod. XXXII, I a. plane dicitur , ad olementiam redi, et reconciliare nobis, quo usque sciI. irasceris 2 aposiopesis, ut Ps. VI, 4. po niteat te scit. malorum erga feri os tuos, ut Exod. XXX Iu. ranu, pix' in bu cinam. Ct etiam Deut. XXXII. 36.
don. III, Io., qui quidem locus Chaldaei interpretis obia vettalus est menti, versum nostrum so reddentis: am 32πU, .'d Nnw'a Iu 2 m Naasa n 'nc'N 'ν Conoena te, quamdita ac Nigra m p a m D, quod dixisi facere ferris tuis. Alexandrinus dinari παρακληθητι, exorabilem te praesa, seu, ut Vulgatus reddidit, d procabilis esto, interpretatus et . 14. η'qm 'pan havdiu Sasia noe mana inmaeona, tua, maturato exsaturare et explere nos sensu benefi- .ciorum gratiae et benignitatis tuae. Mane plerique mature et tempestive, ut Ps. XLVI, 6. CI, 8. CXLIII, sis explicant; alii vero mana significari exillimant tempus. illud, quum perstinetis rebus adversis recreamur prospe isis, quasi exactis ιam aerumnarum tenebris luce redeunte. i ' Ita