장음표시 사용
481쪽
or eram, ornamantum significat, ut Exod. XXXIII, 5 ,ra Sam. I, a4. Ies. XLIX, 18. Ηino Aben-Hra H Κitri i h. I. et Ps. XXXII, 9. nomen illud remis, mulari ma-xia a notare conjecerunt , ab ornruta sic dictas, quod is tam faciem ornent, eiquo venustatem concilient, quemada, modum' et 'ri, maxilza ast a radico Aethiopieo 'ri, νε-
ωus, formosua fuit, in Conjug. VI. oma a Io. Da ad
verbum transserendum esset: qui finias bono malas tu a, i. e. qui victu bono satiat to largiter. Alii per me ii vitam genam h. L pro ora positam putanti et alo quid sp otavit haud dubie Alexandriuus, qui ἐπιθυμίαν σου, atque syrus, qui . corpua tuum, reddiditi Sunt etiam, qui ornaιM h. I. animam sanis ἀ existiment, ' ut notae locus conveniat eum pr. LxIII, s. Adipa a pinguadi 'φna vavin fallatur anima mea. a. D. M iavi H B LIa ut Ps. XII, 9. ita et h. L nomen hebraeum Densviem interpretatue vid. supra Vol. Il. p. 823. , ehversum integrum se transferendum censeti γι δειλι μ- enitim araaram tuam bono, faciaqua, ut senescentis Iu -ntua rem Mur aquilas in morem. In Minro versas h mistichio verbum aliqui pro secunda persona h AMnt, transferuntque hoe modo: ut reno ris, aquaris λαsar, puaruid tud. Sed ita verbum .iuud ad animam per tineret, ut eum susExo seminino ad etiam vertio' seminino dicandum fuisset. Melius itaque Alexandrinus et vulgatas reddiderunt: ἀνακαινιηθήσεται, δε-
του η νεότνς σου, ianoMabutir us aquitas, Iu mua tua; facta hic, ut alias pallam, constructione non ad numerum aut terminationem masculinam nominia di 'qua inam etiam ' tia, mulieres, et *' ν, iactas, seminina sunt, Abe
Sisa monente , sed ad se iam et cognatum cujus Pluralis 'extat Ierem. XXXu, ao.; vel, quas Minubii est
482쪽
sententia, subaudito ante nomen plurale vitogulari, neth n, renasce ita L qualitato. Similis generis actnumeri discrepantia reperitur Gen. I, 14. ns 9u et PD LVII, a. nitri CL SCII ROEDERI. Syntax. Rey, LXII. et Gas BOI Lehrgeb. P. 72O. - Ins ' aquilaa,' novia plumis indutae. Neque euim in aquila
juventua renoVatur aliter, , quam cum . Veteribus petania novae . succedunt; quomodo Romanis. serpens se Gami exuera dicitur, cum. Ieterem pellem deponit. Consere cdus locus des XL ..3ι. Sperantibus in Dominum insa craluntur Mixes, fucoreses pennas scut aquilarum. Loquitur. propbeta, haud aIiter quam noster vates, de aquilaruiui plumis, quae post ' ίλωσιν redintegrantur, unde fit, uti aquila Vegetior, . adeoque etiam j nior tesse videatur. Ceterum alii utrumque Versus hujus hemistichium eonii et unt hoc modo: qui bonis te satiat, et hoo modo instauras aetatem. tuam , us con servetur Uegesa et vigens,' sicut aquilae, etiam in senecta tua. Alii vero ad praec dens colon posterius hoc non .ggregant, sed ut σὶν praecedentis interpretantur, ut sit: qui Deir, ut semper maneas iuvenis, nunquam senescere videaris; n on mnitum discrepanto sententia. '
6.: Qui jus et justitiam praestat iij, quibus injuria
insertur, .. et qui vi aut fraude cimum venti opprimuntur. Qui Dim prui tur; nihil autem tam est contrarium juri, quam vis; complectitur vero haeo h. I. utram. que, .et manifestam, et oceultam, id est, violentiam et dolos. . Alii simpliciter et generaliter interpretantur, ut
sit: qui exercet iustitiam, conservando pios et perdendo impios. Repetitur eadem sententia PL CXLVI, 7. 7. naen, q' Notas fecit c. eurum loco Praesorai sicut Exod. XL I. Jos VIII, 3o. Ps. CVI, 19. -- μω Mos, patefecit se et voluntatem suam Mosi, certiorem ejus notitiam patenti, Exod. XXXIlI. I S. seqq.;
483쪽
potenti m tuam Istaolitia deisonisavit admisisibiis sa-
otia suis. 1- 8. ς. 'bN n m Tardiis ad iram, es mulitis gratia, non est ad irascendiim puniendumve proclivis, i xitatua autem ad iram misericordia eam temperat, et superat in ipso bonitas et misericordia iram et vindictam. 9. Irritatua hutem peccatis nostris, non tamqn in aeternum saevit puniendo, di, r-M, non in P γ ιtium objurgatis, obiurgara solet; sicut autem Drorepara, sic etiam rixari et obiurgare Dei, punire est, . et anMnadore toro; nam disera Dei facere; est , cf. Jes. III, IS. . Jerem. II, 9. Hos. IR I. - ' in ' MM Neo im a te msar ibis Icil. iram, im s. ni a. quomodo Verb--j- ωαra, per ellipsin saepe dicitur de eo, qui anim un ira tum . diutius retinet. injuriaeque memoriam non facile de- 4ronit; vidi Levit. XIX, I 8, iderem. III, 5. . u. Nah. I, 2. . II. Immensa est misericordia rivi, et tama, quant in eoeli sipra terras eruinentidis yga eos, -qui timent
cundum elongari, a. e. quanto intervallo distat: oriens abi oeeidente . tam 'longe etiam ab ulu a nobis diatet .mina, ut nihiI apud nos reum, aut reatus, maneat, vobisve noἀοeat, aut amori ejus anc nos obstet, aut ossiciat.
mentum nostrum, qualo opus simus, id est, qualia malla, et tanquam testacei quidam, e texra et Iuto facti. sensu est: non animadvertit in nos severius, sed rationem. habet imbeeiuitatis et miseriae nostrae, novit enim, quales simus et quam sit oonditio nostra missim et infirma. Ma- lunt tamen alii e sumaruum Osri, i. e. cogitationes, quas animo nostro sngamus. Ita Chaldaeus: eoneVfeemiam stram malam, quas ad Psecasia nos induous coIli Gen. VI, 5. Vlli, ui. Deuti VIII, ut. Κ chir isnam in natura hominis est, ut peccet. Sed priorem illam inter-Pretationem commendat hemistichii sequentis paralleIismus,
484쪽
' quo itidεm fmguitatis mentio est: memor es, nos sopia ria infamis. Homo, et res humanae et vita aetasque ejus gramini similia est, noratque sicut nos in campis Vs. 15., qui, dum vento asperiore amatur, concidit statim et pserit, suun ' π M, , nae agnosa eum amplius D-cus aqua, in Iocus, in quo exerescens constitit, non habeat ampIius inquilinum sui . Non unosce h. I. idem quod non habere. Vel potest, subaudito Pa ticipior agnosco M. STORRII Obserναι. ad Anal. elyrae. Habr. p. 4 Io. noti et P. 412. α Gaan Hrx LM ob. p. 797. locutio ham imperioniaiter accipi, hoc moa.do: ut, quo loco constitini, non appareat amplius, aut
18. nn im, Ad faciendum ea, i. e. qui mandat xum ejus sie meminerunt, ut praestent, quod illa post qant et iubentiao. 'a' h pa. Obadiando Mori M-M Uue, promti ad parati ad eapessenda iuga ipsius, simul ao nutu quali volnntatem vobis significat. Infinitimis eum praefixo Lamed hic format Gerundium in do, ut dicinas, quaerendo, Coh. VIIL Ir. CL Deut. XXVI, tr. XXX, a .
au. 1μ-cu mu pD bdia In omnibus Deia domm .ipsima, non in una tantum terra Israelitica, aut urbo Hierosolymitana, coram arca foederis, sed quam late paret ipsius imperium, per universum orbem terrarum.
485쪽
A R G II M E N ae V M. Cesebrat potentiam, sapientiam et providentiam
Dei in creatione unIversitatis rerum, in ordinaatquo conservationo rerum omnium Conspicuam.
Quodsi Davidicus sit Ρsalmus, quod quidem dissoris dicit inscriptio Graecae versioia praescripta, nonicorum initiorum fuerit. Magis tamen verissimilo est, carmen hoc 'ractum ino in laetitia instaurati templi secundi, quemadmodum qui sequitur Psalmus, numero CC, etiam ipse nonost 'Davidicus, sed cento tantum in Davidico, ut Zionio non possit factus videri. Ad Davidimim. iquidem praeeedentem aggregati hic iet sequens videntur tantum propter communε Initium. : Omnino voro illi Psalmi omnes, qui initiis templi lacundi scripti sunt, aut videri possunt in ea laetitia publica lacti esse, celebrant beneficia Dei, vel erga genus humanum in genere, vel erga populum Israeliticum i
486쪽
a soa3. Qua contignat apias Iveriora conelaDia r. coenacula sua. idem eli, quod Ara-hum coonacutam in superiore parte aedium, axeliquis aedibus sejunctum, et secessibus destinatum, Ilaetjanuam versus illas babeat ν plerumque clausam, Q eoam praeterea scalam, per quam descendi, et per peculiarem coenaculo portam exiri in plateam potest, vid. S u A . IEItinerar. p. 188. translati leuton. , qui pluribns de hac roegit, et J. E. Falanx A Maeoως. Gebr. p. 442. Eadem Egnifieatione Hebraeum n 'Νν Jerem. XXII, IS. I . I Paxat. XXVIlI, 11. a Parat. IlI, 9. occurrit. Sio uitur et noster Deo tribuit sua coenacula, suos secretos a mortali a secessus, aqua, glacie, nubibus, grandino contabu- Iata. Arabibus etiam supremum Moesum, sedea beatorum,
tanquam propria poetis voce coenaeulam, dicivitur. Vid. Sur. XXXΙv, 36. Chaldaeus: Manavaria aquis istar fruciurasterasium portic- sua i2 4. Duplex est hujus Versus interpretatio, quum prae dieata in subjectum, ut Dialectici appellant, et subjecta in praedicatum converti pollini, et sint haec In Rebracio ἀμφίβολα Hebraei, ut darchi , Aben-Εsra et Κimehi, interpretantur sic, Ventia Deum uti pro nunciis, et ignia
die, rationibus pluribus, quas longom est hic asse ro et perpendere. cf. T u E o n. F n I T E Commensas. io PDdmum ea mosmum quartum, Argentur. 18a I.
487쪽
mininerio, atqtie' ita ininistris utrisque; ut ad oeea. Iionem mentionis de ,entorum quali aurἱgatione, in vet. fu praecedente, hoc insuper de ventia ignisque m nisteriq'adjέciatur. Ita haec erit hu)us Versus se ii tentia: tui mi histri sunt venit, lurbines, et lempestates, quos mittis,.quo Iibet tibii. pro nhnciis et Iegalia. hi nteris: Isuisnamni 'flagranus simillior ministra est libi, utrisque sinis recta, utrique 'par. ni iIsi'. venti' et aant, fulmen et pro Milao: Sed epistola ast 'Hebraeos, cap. I, 7., eamquo se qbvii multi, et inter' alios Lutheriis, de isa vi stabui qῶ Angeli a Theolagi. voeantur, haec interpret..tur; ebistbla quidem ad Hebraeos ideo ad angelos haeo P reet, υἱ hsno doceat, hos este creaturas. secundum hane igitur intorpretandua Versus se erIte creat sibi ipiritu Efieat imem st,mmems, 'qui sint truncii et ministi 1 sui. autem' aut nuntios illos appelli ib. volunt . quod sint ei pertes eorpbris, quum rint, εχ rpiritu nullum sit eorpus, ut ita Meum, oezλωτέον Alii duplex prahdicatum hujus versus. per domparatiotieἁ An,
tia venti, ut cum Salonio ' Das Venais aurum sedilia dieitur, quando eos substantia auri vhsurit, a Parat. 8. 22. Smplicishmum tamen rigetur: haee; hi Hebetat faciunt, ad procellas et sulmina referre, quae alias etiam Deo ut ministros tribuunt Psilmi c CXLVII h 8 il. 6. Nune enumerat, inquit Michi, quomodo a creatlaonia inllio terra aquis noniecta fuerit. Incongrue. nam εhoc alii de ἀμωii M pus aecipiun neglecto pxorius PsaIami psilio, quod est, exeationis opera et betaeseia Pr i dieajk' sussixunae ad in x xererunt' quiaam' ad .isrram, uae quamvis τι. praeeesserit in sedero sebaiaeo , Y.-
488쪽
rius tamen otiam masculino genere occurrit, ut Gen. x III, 6. Jes. IX, a 8. Ps. CV, 3o. Ita verba hebraea se erunt transferenda: a spo lanet iam .esa varuisi eam terram. Sed possumus su&xum. illud masculinum etiam ad di nn rererro quod aeque masculinum est, E. D. Ion.
II, 6. Hab. II I. ita Ps. XLII, 8., quam semininum, Geta. II, ii. Ezech. XXXI, 40, hoc modo: ad quod
eum imposueras terrae, quomodo Zerbum ne I et Deut. XIlt, s. Exech. X xl V, 7. xxxi, i 5. Hab. II, 24. usurpatur. Sen- Ius vix dubius esse potest: aquae operiebant terram tof-tam, ficat vestia corpus tegit hi ue induit; memebatur
erra Fquia 'itar ut niontes etiam aquas superarient, ' ρο minus quam diluvionis aquae, se F VII, 19. ao.
i 7. 'R-i ροπαιω--h e. a severo mandato, quasi cum interminatione. inmumis, . ut Nah. i, 4. .Pt. I , . 6. . XVIII, 6. .J chi I Douum. . di Narcoo Ventur Gqua. Meq. I, 9 in. ab ea ivoca so cum garunt ad lacum. . quem constituisti. illini Vs. b. . Manaticvn A -- toniam tui, i. e. a visa instar tonitru 's per illam voraginem edita. Eui . im ιοι ιιμ., saRPeminatur in Psalmis ox Dei eL. Ps. XXlx, 3. , bos: t men loco non de tempestate ulla, qua . et nihiI est in historia Mosaiea, sed de voce mandantia Dei, cui MLMurena poetica hoc accipiendum. Sensus est, adii voce mandantia Dei, tanquam ad tonitru , terrefactas aquaseoncessita statim, quo iRb rentur, atque ita id elementum, quod est terrori omnibua, ad mandata creatoris sui te
489쪽
illi' vero surganti Porumus et I plieiter Interpretari: montea eminere, et vallium ima apparere coeperunt Sod alterum, ut πο οἰμερον, magis eoa, gruit. Alii 'vero, Chaldaeo anetbre, adi miraris haho reserunt 'hoc modor eoescenderunt montes, et petiverunt valles. Melam deorsum ruendo, ut pervenirisit ad Ioea assignata alveorum suorem. Vel: Prάecipites per montes et val- Iea rnebant, petebantquo loea ima, eia'assignata. civm D e' m quam eonsimi ri tuis, et oen. I; Io. Nomen in statu constructo ponitue ante Par. ticolam relativam, . ut Gen. XXXIX, uo. XL. 32 Levit. IV, 24. di', ortam, quem; prbnomen demonstrativum hio relative aeeipitur, vel saltem relativum inelddit, ut ri. x6.'Ps. LXXlv, a. Prov. XXIII, dia. Videlite thoo colon reetius
referri ad solas aquas, quam ad montium et vallium t 'ea, quae sedem Biam numquam mulariint, sed 'aquae jussao sunt cedero ex iis Iocis, quae in his, ante aIveos suos, , occuparunt, qt sequitur sic commodius ad hoc Vesesus Proximus. Secundum alios tamen esset: ita Ioeum postea suum obtinuerunt singula, montes scilicet, valles, et aquae, quem eis assignaras. s. Limites suos pepigisti aquis, quos non transgrediantur, neque terram extantem iterum obruant. Hi vero . limites sunt mari litora, et ripa. lluminibus, quibus intra alveos suoν continentur. 1 o. Seaturire facis sontes, ira torrentes, i. e. de quibus rivi promanant, et flumina existunt, quae inlex, montes Iahantur nuxu 'perenni. Priora versus verba , alii saviunt sie: seaturire saeit sontes in eonDalu a, vQ. per Mama, quum bria σι torrensem, seu riMum, atquo ita. . fluvium, et a sum etiam horum, qui in vallibus est, atque ila etiam Mallos et con Dialias signi sieet, vid. Gen. XXvΙ, i 7. des. LVII, 5. Videtur tamen etiam propter Versus proximos a I. M a 2. magis ena consentaneum, ut eorrentea et furios interpretemur. Ita ante i a relativum, erit subaudiendum. Qui vero Mesua reddunt, eos
490쪽
eum Alexandrino post subieetmni iubandiro
I. Sio. M'. p Mam scit. fomes et torrem . tes, secundum Ahen-Εfrani, vel, secundum Simchium, a quae, inter montes decurrentes. In inrri est par gogicum, cf. noti ad Ps. L, Io. Frangu .stim suo-, i. e. Testinguuut eom, unde. nomen 'Uπι -- nonam putant diotam esse, quod. e fame frangitur, Gen. . XLII, i. diu ris onagri vid. voca An Ta. eros. P. I
pro silvarum seris species pro genere , quae opponuntur hemis in gris sau campis, ndri, et su*uribus. μα- grum vero h. I. ideo ponere Voluit, quod quum valde sexa hastia in extremis locis solitudinuvi versetur, sitim magnam seris necesse habet. Laudat igitur Dei bonitatem, qui . etihm soIitudinea aridas et montosas rigasset, ut haberent serae, quod biberent.
i 3 Pni,hvo di, n Qui rigae monus a coan uulis suis cuid. ad Vs. 3.), desuper pluendo. Momium nomino plerique syneedockice intelligunt totam terram, atquo ita simul agros et camporum aequora; eminent aulem in terra montes, ut, hac consideratione, para te xae haberi possint praecipua. Et sane non montea tantum, Dd agri etiam, at hi quidem magis, a Deo fertiles redda tur. AIii tamen montium mentionem eo referunt, quod ubi sumina non sint, ibi pluviis opus sit. Quae sequuntur, v Nn va,n- , net , do fructu opisum tuorum fa- iratur terra, aliqui; post Aben-Εsram, intelligunt da arborum fructibus, quibus satiatur homo, incola terrae Quae metonyntia tamen durior Videtur. Recta vero Κimebi monet, idem, quod priori hemisuehio, hic diei, sed
Hiis. verbis. Opera Dei h. h. sunt nubea, quemadmodum coris opera Dei nuncupantur Pr. VIII, 4. Cit, ti6. Et respolidet η .vU τῶ - uolua vero nubium est Huraia, qua siticulosa terra rigatur et Murmur.