Ern. Frid. Car. Rosenmülleri, teol. ... Scholia in Vetus Testamentum. Volumen primum undecimum Partis quartae psalmos continentis volumen tertium

발행: 1823년

분량: 863페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

571쪽

Seholia in Ps CXL , 167ania prooemii loco nonnumquam praemissi P tantur Ρsalmus noster et CXII.

elii Israelitas intelsigendos monet, eo II. Num..XXIlI, IO. M lmo in teso costu, cou. Levit. VIII, 4. Recto Abenis Esra observat oppositum esse 'i d, secretiori eo Meruui s. not. ad Ps. XXV, 24. , ut sensua sit et clam et palam, privatim et publico Jovam Iaudibus celebrabo. Κimchi post nην' repetendum monet praecedentem geni

a. 'igeret funt, omnem humanam virtutem superant, opera Mine. Uoo 'Κimehi putat initium Iaudis esse, va. I. indicatae; unde Aben-Εisa etiam anto hunc versiculum subaudit 'larib, ut Ps. CX, a. 4. Simpliciua tamen videtur, hunc Versum cum superior.

per causalem particulam anim. 'χ, eonnectere. V

sunt, seundum omnia des rici eorum, sol L rectorum, i. e. magna sunt, quaa secit doua, et omnino ejusmodi, qualia optare pii possunt, ita ut alia aut majora, quaerival desiderari ab iis non possint. Dathitis ita roddidit i Milia omnia , qui lubemar in ea inquisset, inque nota subdiditi amabitara reddidi, ex idiotismo Iinguas, quo participia passiva nonnumquam respondent adjectivis in bilis, ε. o. desderas ua pro desiderabilis Prori XXI, αα; fractua pro fragula, a neg. XVIII, ai. Indi eatur suavitas, quam diligentea operum divinorum in hoc suo Iabore sentiunt. Chaldaeus pro uri Nari posuiti pa omnibus qui desectantur iis, quod ipsum sequuti Syrus et K chi, qui haec notat, ,,elli quidem magna sint opera Jovae, sunt tamen aquilua omnibus Motimi a sapi exinde ac si diceret: unicuique sunt explorata et inven-

572쪽

ta, qui illa studioso considerat inquiriti tin-xnrnomen adjectivum, a sinsulari Ysri, cujus plurale ti': seut a 3 si z'ap ,' et ' Π . Nuo pertinet, qsub dictionis dan Neri literis duobus prioribiis in uno dico Bossiano alia puncta Primo eStabant, severosimili ait Bossius, isChaleph Palaeb ei. Zere in i 'SBri , FG coeansur iam, ut Syrus, Chaldaeus, Hieronymus. etiam, rad per eliqlem in partio. Nichaelia Biaba Oriens. T. XIX. p. 15 I. Alii novam nomini tanΑ lignificationem, et reciprocam susAxo tribuunt, ut sit quaesua, desiderata sunt Propιar onrob area fudis; exquistia ad omni sideria fua, i. e. ad finem scomnia ex quisue selecta a Deo; diurinsculo. Simpliemum et orationis seriei aptissimum videtur, quod ptioeo dedimus. 3. 3,vn 'an' ' n Gloria et decor est opus O gloribsa et magnifica sunt, quae facit, omnia... nWν Memoriam, i. e. monument

i. . e. monumentum sibi constituit nominis mi aoiorti mirabilibus rebus sim, quas praestitit populo Illaetit Aliqui do monumento esus Pascliatos interpretantur, c Exod XII, I 4., ut sensus sit: instituit monumentum snorum mirabilium suorum, pascha scilicet. Alii trai tum per mare respici putant. 5. Nominis aliqui Praedam existimant signis A .gyptiis ereptam ab Israelitis demigrantibus, eoll. Ex IlI, 36. Sed magis consentaneum est, ' E h. I. do in Mespero, ni Malo IlI, ID. ProV. XXXI, 15 , alquo eonsorvolono Israelitarum in solitudine, per quadragiannos, hoc integri Versus sensu et pavit timentes eum, ostendaret Io non oblivisci pacti sui cum majoribus in Genes. XV. S. Verbum ' an quidam, Κimchium sequuti, praeeandi IJgnificatu sumunt, hac sententia: praenunciavit iroductionem populi in terram Cananaeam, antequam i

573쪽

xet, no deinde casu laetum ello dicerunt bones, eoll. Dent. IX, 'u8. Sed rectius verbum illud h. l. accipiunt non dσoa, quae verbis fit, annunciatione, sed de rei ipsius praestatione, quemadmodum et Ps XIX, I. ' an demon- -

fl Mia, Gela Mis significat. Sensuar declaravit quia posset populo suo, dando nnb, es, noti ad Ps. CHL ao. .el gentium aliarum terras possidendas tanquam haereditatem, Deut. IX, 6. , quae enim haereditate accipimus, eo rum lamna possessisres justi et optimae fidei. 3

eas et jus ipsum, s. summas aequitatis, quicquid agit rorum omninm, in iis elucet fides ejus et iustitia; sicut et in hae re Vs. s. indicata) se ostenderunt, fides quidem, praestando, quod promisit, justitiae in expellendis impiis gentibus boll. Deut. IX, 4. 5.), et tribuendo ea Ioua po- Pulo ei, qui iplam colebat. 9. Bedimi curavit populam suum; significari liberationem a servitute Aegyptiaca educente Mose, dubium esse non potest. 1 α, π,--n Mu in yerpetuum foedus Uus, i. e. foedus cum suo populo Deit, quod duret Perpetuo. Mandaro n S h. l. i. si facere, sicut.' i mandaro. benedictionem, est curare eam et praestare Ps. 'XLII, 9. CXXXIII, 3. Deut. XXVlII, 8. Levit. XXV, I v. Sunt, qui ad legem Dei haec reserant, hoc sensu: observare eraecepit leges suas perpetuo; ut 'ria de praeeeptis divinis Ps. XXV, Iin, ubi notic nes Sarietum

σι --randum nomen ejuε, i. e. ipse, ut saepe nomen

Dei pro Deo i so, ut Deut. XXVIII, 58. Ps. VIII, u.

XCIX, 3. Accipiendum autem hoc ut epiphonema, quod non dependeat de praecedentibus.' Aliqui tamen hunc iversum sic interpretantur, ut fiu sententia ejus talia: -- domit Deus vindicando populum suum, pepigitque cum eo foedus, ut sancturii haberet et coleret .ipsum omni tempore, stipulando ab eis gratiam aeternam.

quasi pars, s. summa DPiamtae, id, in quo Praecipv i illa

574쪽

tinteamia vere bona est omnia a illis, qui factum ea, scit mandasci IoMas, de quibus L. 7. 8. , aliud enim nomen non praecedit, quod eum sussio masculino plurali conveniat: nec suffixa tertiao personae semper ad ea quae proximo praecedunt, sed nonnumquam ad remotiora νε- serenda sunt; ut a Sam. XX, 6. ''nN, pos eiam, non ἔdominiam tuum, sed rebelram ad ersarium. Sic Ps. CRI s. ubi nat. vid. Ita et Ps. XXXIR a 8. vorbi subjectum non in proxime praeced. G. 17., sed in Va. 16. quaerendum est. Quare non est opus, ut numerum Et genus mu- emus, et construamus: faciantibus sam, sapientiam; eum Alexandrino; Via: sum, intellectum bonum cum Vulis gato , aut cum R. Moso apud Ahen - Ε am: has, sapientiam et pietatem. in lann Ideo etiam laua et gloria σμε,

scit. cujusque iacientia mandata Iovae, eo lata simili diascrepantia numeri distributiva Ios. II, 4. Alii sumum ad Jovain referunt, quod nomen nostrum semper de Deo

contrarium exemplum derem. XLVIII, a. dri nAben-Ε a lassixum ad alae Limaliactum bonum, Teis seri; sed simplicior sensua ex eonstructions prima nasci tur: ejus hominis Iaus et honos duralia omniis ore. R. 3.

575쪽

A R G U M E N U M.' Commemorat praemia pietatis, sicut Psalmis

pHmus, Et multi alii. Docet autem, solo pieta tis studio, nullisquε aliis rebus aut artibus humanis vitam beatam in terris comparari posse. Psalmus est alphabeticus eadem ratione, qua

Praecedens, ConstruCtus. u. Potena in terra erit femeis ejus, 3 piosa et potens atque honorata erit famiIia Hua in terris. S. Asaiam ejus, h. I. pro praemiis pietatis poni, ut respondeat hemistichiorum Gadet Parallelismus. Ita et Egech. XVIII, Io., usi disjungitur nomen nu viri, improbitatis, de fruGu L poma improbi ita metonymico dictum. cs. nn,'v, uos X, 13. et S et o a RII Obserναι. p. I.. , 4. Angusta tenebris, ut aer. IX, 1., et δεδι- Iuci, ' N, comparantur, ut Mieh. VII, 8. Sensus igiime est: res piorum adversae in prosperitatem convertuntur, intri riari, st enim JOVa, quem pii. colan '. ais gratissua, miserisora, σι jussua. Sunt, qui haec nomina

576쪽

jungant praecedenti atque, repetita ante ea, par

Geula , squam excidisse conjiciunt propter alphabeti ordinem, quum hoc hemistichium cum ri incipere deberet . integrum Versum ita reddant i Lux aruur pio in sene P is, benigno ut non sit, qui jus exercet, sed qui sis momas erogat, quae apud seriores Hebraeos nE S), -- frieordi et Iuso. Verum solet illis nominibus Jova nuneupari, veluti Ps. LXXVIII, 38. . CXI, 4.; neo praedie

tionis subjectum semper in proximis verbia exprimitur,vid. ad Ps. CXL 1 o. Alii, subaudita particula D auteiliari, ne reddunt: oritur Iux a grasios. miserisordo et Iuso, scit. Jova. Alii ad n N, Geem, illa epitheta peristinete putant, q. d. π scit. Waliosa, etc., ut exprimatur ita, quas sit lux illa, quae piis oritur, nempe Deus ipso gratiosio et moerico . Sic Iarchi, qui conferre iubet Ps. XXVII, 1. 6. Huno Versum plures interpretes se reddiderunt, ut et Ais ulla faciat subjectum, Dir bonus, n'AU ri pra dicatum. Quod non permittit linguao proprietas, qua in tali constructiono substantivum adjectivo praeponitur i itaque . dicendum fuerat a d Dir bonus largiliaretc. Quare et Chaldaeus, quum eum sensum sequi verulet, ex proprietate linguae suae invertit ordinen ao di xit urri Mir bonus miserat r. Melius' lexandrinua: o οἰάτείρων, et Vulgatus: jucunduo homo, qui tmferetur. Reete vero ILudov. de Dieu monuit,

a di h. l. besum, foliaem significare, ut Ies. III, io. Diaeuo juso a d 'γ, quod beasus se. Ita et Ierem. XLIV, 17. Sic et substantive dire et citae pro beatiιαιου interdum Ponuntue, ut Ps. X XL a 3. Exod. XXXIII, i9. A qua sontentia haud multum disseri Κimehi, cui cis: h. I. est

577쪽

Sehotia in P . CXII.

168i ossa descriptionem viri boni, qui res suas cum iudieio, id est, eum jure, juste, ex aequo et ossicio moderatur. Sed rectius Ludov. de Dieu descriptionem essa putat via xi beati, ut et quae in sequentibus continentur Versibus, et se vertendar fusensabis s. δεφλεbu quomodo verbum Proverb. XVIII, 14. incautas, Iim in judi- , ut nestius unquam iniquitatis aut sceleris convinci possit. 6. Bono erit tali homini, hum

quαm enim dimoDebiaur, nihil cum evertet, loco movehit, nulla sortunae adversatio, quin Potius 'd Ν, p ' Σ nTr memorias ter a erit jusus, apud homines noxebit memoria rius immortaIis. , . Non metuit sibi nuri rimne n ab a Diona mala,

I. e. a tristi nuntio periculorum, ut a Sam. IV, 19. aBeg. XIX, 7. Jerom. X, xa. Alii do fama inteIILgunt ut Prov. XV, 3o. ndit: nu uis , hoc sensu: non cu-xat obtreetationes aut calumnias vitas. ab α ad

8. Dum Apocist in inimicis fuisquo dat viatur, dum videat puniri eos; V d. saepius expostam phrasin Ps. XXII, 18. LIV, 9. XCI, 8. s. Di regis scit. χ'a Uu, pecuniam suam, ut

Chaldaeus addidit, i. e. erogat, ut apparet ex additon'a Ναμ, lndi. De eleemolynarum erogationo verbum ' sot Prov. XI, a4. dicitur. nE N Pistiti ejus prasmia,

578쪽

ARGUMENTUM.' Exhortatio ad celebrandum Deum, quod tan

tum numen demittat se ad rerum terrenarum et

humanarum inprimis respectum, atque mirabili sapientia, providontia, misericordia sua conservetet administret etiam in terris omnia.

5. exatiaris stat. se vel, ut Chiadaeus et Aben-Esra, Iocum habitationis suae, i. e. coelum, ad sedandum,' i. e. qui extuIit se in tam sublimem Ioeum, ubi habitet et regnet. Praefixam n ante Participia habet vim rotativi, ut Ps. CIII, 3., ubi not. vid. Jod autom in fine est paragogicum, ut in vocabulis plu-xibus alsis, quae G. 6 - s. occurrunt; vid. Et Ps. CIII, 3. .. 5. s. Et tamen do tam excelsa sedo sua xeIpicit ad omnia, quae infra ipsum sunt in coelis et in terra; demittit se inde aψ curam etiam rerum humanarum. Aliquiso: qui in coeIb quum sedem habeat, nihil tamen latet eum omnium etiam in imis terris: quod tamen sequentibus minua congruit. Qui demisti , lail. ocu- ε μον, quod et Chaldaeus addit, coli. x Sam. XXII, 28.

579쪽

7. proprie esse oma susentaculum tribus Iapidibus fora aequasi a compossum, ni Arabicum recte observavit I. D. M rc HARLIa in Sunti .

p. a 37. Materia ignis vero in terris istis, apud pauperes maxime, non est lignum, sed simus siceat , qui quoniam inter Iapides illos ignis aecendendi caussa honi solebat, 'hei et inmi, serooria notionem Videtur accepisse, quam veterea omnea exprimunt. Sunt, qui hac dictione respi-,-ei ptitent ad Davidem, quippe qui dum gregum pastor suillat, saeps istiusmodi oliae sustentaculo, etiamnum M ais hibus Scenitia frequento, usus ellet; e . . qu tamen humiIs conditione Deus ad honorea et dignitatem regiam ipsum evexit.

eoIIocet, et sui quidem populi principem eum laesa Cum principibua. I. inter principes, pari in M, principibus Ioeo aliquem sacere, nihil videtur esse. aliud, quam, Principem sacere. . 9. Quin exhilarat feminam sterilem, ut laeta matersati CeIebratur Decunditas, ut donum Dei, etiam PtCVII, 41. CXXVII, 3. CXXVIII, a. CL not. ad Ps. LXVIII, r. Ceterum hic etiam PsaImus abrumpi potiusquam cIaudi videtur, quod de aliquot jam Hiis monuimus

580쪽

ΡSALMUS CENTESIMUS DECI ΜUS QUARTUS.

Brevitet enarrantur res mirae praecipuae, quaS Deus edidit, quum Hebraeos ex Aegypto in te ras Cananaeorum traduceret. Paschalis Psalmus

vid. Argum. PL CXI. , et ejus temporis festivitati aptissime a dommodatus, etiamsi ab auctore ipso ei non sit sactus.

I. u. Horum duorum Versuum haec est sententia . quum Israelitae, Jacobi videIicet posteri, ex Aegypto etharbara gente excesserunt, tum illos Deus separatoa ab aliis populis sibi consecravit, voluitque esse gentem, cui peculiariter dominaretur. CL Exod. XIX, 3. seqq. vPopulus peragrina lingua Aquans vid. MICHALLIS PpDmm. p. a 451. , Aegyptiacus populus Vocatur, qui sua lingua utebatur, valde diversa ab hebraea, cs. Gen.

XLII, u3. Ps. LXXXI, 6. Deut. XXVIII, 49.

. u. In verbis generis est enallage, quum masculinum pn π: jungatur verbo semineo nn ri; rubaudiendum est ri ν, Chaldaeo praeeunte, qui Nnciau, coetus fami as Iudae, posuit. Alii observant, nomina Propria populorum construi nonnumquam ut singu- Iaria, quod nomina regionum, quae seminina esse soIent, Per

SEARCH

MENU NAVIGATION