장음표시 사용
61쪽
di in in assixum, ad 'UN reserendum, docet; adeoque sicut Zach. vll. 14. dicitur, dirivd N turbina disjiciam eos par omnea gentes; item Job. XXVII, II. ae turbinaiabrvius eum a loco suo; ita et h. I. ha'ver' vertendum est turbana abripiet eum rhamnii iii, scit. Deus, qui Nominativus vix Vs. 7. eli' repetendus. Multo aliter veteres hunc Versum intexprotantur. Alexandrinus: Πρατου συνώνω ταe ἀκάνθας υαων τῆν ραμνον, ωσεὶ ζωντας, ινσει ἐν υγῆ κaταπίεσαι αυτουο, quae Vulgatus sc reddidit: Priusquam im lugerenι spinae Mesrae Miam iam, F- 'ciae Mi nte/, Io in ira absorbet eos; sensus videtur resso hic: ut agricola succreleentea in arvis teoeriorea adhue spinas antequam duriores fiant, ac laedere possint, radicitus evellit, et quali cum ira qnadam detes latus abjicit, sic illos nondum latis in improbitata conismatos Deus vita privabit. Apparet, Graecum interpretem nomenn pro Dinia habuisse; et certo 'R Ipinam esse non dubium . . sed ubi hac significatione sumitur, in Plurali ubique terminatione masculina dicitur, vid. des XXX lv. a 3. Hos. 4l, 8. Nah. I. ao. Eccles. VII, 6. seminina autem Pluralia terminatione, n ''q, qua t menundecies praeter hunc Iocum in V. T. occurrit, numquam pro Diuia, sed semper pro ollis usurpari solet hyonomen. Ale ndri um tamen in saIsa hujus 'vocis inte prelatione .lequuuntur reliqui veterea. Ita Symmachus: Πρὶν ἡ αἱ ακανθαι υαων ἄσre γενέσθαι θαμνος, ἔτι ζωντα οἰς ολοειρον λαιλα φ αρεῖ. Εum sequutus Bieronymus, nisi ιquod i 'ri cum Alexandrino malo iras signi. seatione accepit: Antequam crescam spinae Des o im rhamnum, quos Miseeotes . quas in ira tempesas rapiet eos. Verbum darobius quoquo et Simchiva lex usu
62쪽
quoquo in Anima etis Phaologe. D ' ciun veteribusti uas vertit, totumque hunc Iocum fio interpretatur: se Aviequam inreuigant impii, spimaa Hstras erunt rhamnus, i. e. spinae vestrae aculeatissiniae erunt, quo poena impiorum indicatur, cou. Jud. VIII, 36.: visi Diυαε, s. Diamiridus, est impita, αrdore uru sum, scit. Thamatis. vel et rardor rhamni tiret eum ; 4t abice tiro-NIM VANEM A piro divisim senset Iegendum cur vertitque: , aroquam intellexeruιε δελ- pe cinio eoas rhamnum prout Miseum, ita Maesis aduret, h. e. Principem improborum, spinis praeditum, pluribus et horrendis. pleno rigore et potentia praeditum, aestu irae quasi fulmine feriet et .eomburet. Vaoemam sequutua I OEDERI. BIN in eo, quod par git, sed versio- inem hoe modo instituit: Priusquam omice Apincia. ἀ- metu ecis; et rhamnum, s- racans se, FDe aridua, -- ferra. Denisue J. D. M Isti AELIs in Surati . p. 731.
Hebraeo 'ri sollato .cum Arabum O , stibus, fomino, unde .etiam de Mnsa bivetis, ae tanquam famiIlia et gentibus spinarum ponitur, locum nostrum ita interpretatur: amequc in quia ad spinas Mesras auendae, rham uasaetas sum as inmuis, aut si lubeat 'ri Uz ad sequentia referre: ubi F a Dara Diniarum, incendiumque ortum, at mee tuam. .Quibus interpretationibus omnibuso ''q sigiliscatione Amniarum sumitur, quod tamen minime recte fieri, antea Vidimus.
LMIahisur Pitis, dum hanc utitonam Dides, insuat suos MDahit in sanguina impiorum; videtur alIufio esse ad viisetoriam militarem, ubi victores necessario pedes suo.
ponunt aut gradiuntur in sanguine hostium, cum passim
63쪽
terra si eruore conlecta .cumque fugientes persequunturati caedunt, quorum languine viae passim contaminantur. II. PIN drN 'UM ' Atque dicet homo uilibet, omnibus tum fatendum erit: utique friaritis est Pio, non absque praemio manet virtus, di j,N- εα dividi, utiqua Deus judex in terra, Deum exist re, qui judicium exerceat. Cum nomine termi- natione pluraIi, conjungitur et Plur alta uso, ut Jos. IXIV, I9. Non potestis Io rara colere, H 3 - 1N Ntin Σ'inp', Manim nouo sanctissmus es, Deus
aemiatio. Ita ot verbis pluralis numeri jungitur Gen XX, 13. XXXV ui 5. a Sam. VII, II. Alexandrinus, quom sequuti sunt vulgatus et dyrus, posuit ο Θεος κραναν αυτούς, ac li zuq. n Π, legisset, ut Ps. XLIII, 1.
64쪽
Procas continet pro sui conservatione ab hostibus impiis, qui poetam siue causa persequorentur et perderei studerem. His igitur hominibus perditissimis poenas divinas imprecatur, sibi verodosensionem et liberationem ex omnibus pericu- Iis siducia certa in Deum nixus pollicetur, Tempus est occasio carminis indiuata ost Versu
I. De nnaen hN vid. Proteu. Vol. I. p. XXXyI, et de de R ibid. p. XLVst L seqq. 'heia iv an Daran mutaris Saulua videlicet emissarios, supplendus Acciaativus ex verbo, ut Coh. 3. Ps. XIlI, 4. coli. Jerem. LI, 39. 57. , ut e Zodiare, domum ad eum. inuersciaticium. Bistoria Iagitae. 3 Bam. XIX, 1 8. . Furore quod/m invidentiae Saul tranaVersus actus, qua jure, quave injuria Davidum a medio tollere decreverat. Quum igitur certo Suoda die David esset is tanti eqbiculo. φt in Mus conspectu uitliaram pulsaret; princeps ille, subito quodam et e traordinario me uti oestro percuris, hastam arripuit, et
65쪽
eam in navidem magna vi intorsit, sperans, ut eo ictu ad parietem transadactus assigeretur. David ictu, Iovi eorporis inclinatioue, devitato, excessit, et in domum ..tuam se recepit, ratus fore, ut omnem de absente Sau-Ins cogitationem abjicerct. At illa principis esse rati ra- , bies non consederat. . Misit ergo ille satellitas, qui sub vesperam domum Davidis circumdarent, et ipsum mane exeuntem corriperent ac trucidarenti verum cum Michat, ejus uxor, insidias animadvertisset, easque marito indicasset, convenit inter eos de ineundo consilio, cujua opo ille elaberetur. Demisit ergo se David per fenestram Hanculum, adjuvante uxore, quo facto evasit; et ut Iongius progredi posset, quam ut satellites, eum iri sequentes, asseqtierentur, eos Michai mane in domum et in cubiculum Davidis ivtroductos, artificio delusit. Quum igitur David in eo periculo Versaretur, hanc precati in Nem, clua Dei opem implorat, concepisse, et postquam in Deum intum pervenit, eam literis consignasse videtur. Sunt quidem qui inscriptionis fidem in dubium vocent, quod Va. 6. valea Deum orat, ut in animadver- ero velit, quod ita Davidia adversariis, quoa inscriptio indicat, minus convenire Videatur. Sed si not. ad
. . In iun 'DU pnun Pras u ersariis meis exacto me, tutum me ab illis praesta, quasi in loco praealto et inaceellis constitutum, cf. Ps. XX, a. De cuiprro Vid. not.
66쪽
Alexandrinus et Vulgatu : ἐπιθεντο ἐπ oza, irruaria in m . Sed Chaldaeus ni Ps. LVI, 7., P. γρου con- grogali sum conara . . . t 'νuin M, Non ob de ι- meum, fine culpa mea. Gaudienda particula 'v, quam axpressit Chaldaeus: 'diri ηο ουν Μ, Νon ρ msr m meum .maum. 1ta congruit cum iis, quae proxime sequus. ori iis 'br. AIii subaudiunt verbum substantiunm, et vertunt ita r. non delicitam meum est, j. ... Multum .deli
5. DI prc D Abaque culpa scit. mea, citra meam culpam, .curru s ultro citro ue, tanquam o eupatissimi in 'iia, qtiae ad meam saciunt perniciem, et prav-am instituta, in perniciem meam spect-tia. Alexandrinus et Vulgatus ita vertunt: ανευ ανσαεις ἔδραμον καὶ κατευ - , Irus iniquuασ. . curri se Hrexi, acs in Hebraeo p re' γ'N scriptum fiet. Symmachuset, μὴ οἴσ3e αμαρτίας ἐπιτρέχουσιν, Aae παταλσί με, Muministitias niata μι, .currum, ut Pero ιians ma, quasi legisset. Sed reete Syrust cives . . ., Q αἶ lO Siris iniquisalibus meis .cu currerunt contra ma, et pararum sese contra πια' di quo aliter Cbaldaeas: 'ν Antequam .adsint iniquisatea currunt et param Muram. Hieronymus: Non egi iniqua, et ilia currunt M p πα- ramur. n' ν, Migilat vid. Ps vIL 7. XLIV, a4. - N p, In Occumum meum, ut amicus .obviam soles ira suppetiasque serre amico impugnato Aut in fugam .dato.
67쪽
nN intuera assiictionem meam, vid. PL IX, 14x XV, 18- νε. 'MIx di 'n'N pro ni IN α'n'N, prius enim: n're accentus dirimit a nudiX, ut regimeti statuere nota liceat; sed subaudiendum est locis aliis, veluti a Sam. V, Io. Beg XIX, io. I 4. Amos lit, I S. V, 27. s. noti ad Ps. XX lv. xo. micilia, vid. ad Ps.
'animari Nemiam in omnes g-Do. Qualis precatio tamen Iluic locci minus Oonvellira videtur. Clini quibuaeitim sit negotium poeta , m- ipsa ostendit, advorsua orbem terrarum, nune qui lem, nihil habet qnod agat. Quem nodum alii aliter solvere tentarunt. Η Euan Psa in den Bamerluueen c. Io.. Infinitivum 'pli, pro Futuro 'pari positum exirimat, ut alias haud raro vid STORR1I Obseriactu. - -- ει Syntax. N br. p. 4ur. seqq. , ut hic Versua nostri sensus prodeat: Expergi ares , qui in ιοι- gemas Iolea a ima enera, nec hiaea pareas Getirmis, hostibus meis. Verum haec interpretalio locum hic habere vix potest, quum Insinitivus 'ps, mantiasto de Imperativo pendeat, et ellipsis durior natuenda foret, si 'ns, pro 'puri ' N positum emet. Η
Ε. G. Pautius in Gaia ad h. l. pro aer' an Vult mutari legi, i. e. Dyerbi, fastuos, io iames, a n a elatio, δε- perbia, Jer. XIII, 17. . pro ritu , collato ci NaiIUias eorum, inlia Vs. 13. Verum illam punctorum vocalium mutationem, contrR codicum omnium et antiquorum in , ' terpretum fidem factam, qui caute criticam exercerit vix admittant. DE NET TE inde, quod Ilic diu ari ni morantur, colligit, hunc Psalmum adnumerandum alletis, qui contra totius populi Hebraei hostes, gentes exteras, anxilium a Deo petunt, nec rationem habendam emo ejus, quod Psalmi inscriptio indicat, saeti, quod Davidem ad hasce preces impulerit. Attamen quum plura alia hujus Psalmi, veluti Vs. 3. 4. s. p. 8. I 5. I 6. tempori et eausae, quam titulus indicat, bene conveniant, non eis .idetur,
68쪽
videtur, cur illius veritatem in suspicionem vocemus. No-hia quidem recto videtur Κimchius sentiee, Da videm vehementiore asseetu concitatum, quum consideraret, nihil penitus justitiae, etiam apud Israelitas, superesse, in haeo verba erupisse: εὐίgila ail Distandum, i. e. ad animad- - vertendum in omnes genisa, ut pro totius urbis judicio orarit, quo qui ubivis gentium mali exstant fini exsti guendi. Alii per convitium existimant cir a voeari adversarios poetae qui quidem ortu Israelitae essent, barbaro-τum autem impietatem et in innocuos erudeΙitatem animo et morib is reserebant. Cujusmodi usus nominis cima vix credo alia exempla exstare. De verbo 'ps, proprio ωιendere, considerare, observare, hinc, praeter aliaρ, etiam anima eraera in aliquem', ut Jes XLVI, i 4. Jerem.
XLVI, II., vid. Seon RII Obser M. ad Anaise. se Syneiax umbr. p. 218. noti rui misero ra, ne porcas, uuius horum hominum ρesimorum. Da verbo 'raa vi l. not. ad Ps. XxV, 3. Hoc loeo particismum nominalcens collocatnr in regimine, ita ut eonstrua tne cum adiisneto iniquitaria, et vertendum sit prae-ricrero rea iniquiaruis, i. e. iniquissimi, ut supra Vs. 3. Λ
minos sueuiratam, sunt sanguinolenti, crudelissimi. CLIerem. XII, 1.
ad Deorea', die inaniter corasumto, re insecta. Respice. re videtur ad sicariorum circa aedes suas praestolationem et insidias, c quibus aedibus altero die revσrtere et dilaedere cogebantur ob invidem fuga elapsum. ΔΝγ2 Frem ne ut eanis . scit. Lumelicus, cibo diu quaesito destitulus. Verbum inran, quod de quolibet strepitii proprio druitne, hie ad canum ululatum transferri, res ipsa douet, quare Syrua recie verbo .Q ia et Arabs' tilia ne est usua. Alexandrinus cum vulgato ι λιμύεουσιν, 'famam pasiantur. Sed Boonanaeo niaror. P. I. L. ILc. LV. T. I. p. 365. .ed Lips, ubi multia de Me loco agit,
69쪽
verifinaiIa est, Graecum interpretem μαι e&υσιν, fremn ι seripit e. ''ν Et percurrant urbem, canum famelicorum instar, qui victum quaerunt. De canibus Drho, in terris orientis magno in umero pereurrentibus, vidaeas alla v. neue Morgent. P. 1 v. No. 834. p. 76. Suri qui verbum nostri im reddant in tempore praesenti: rei stunt Deoers soli ad me quaerendum et occidendum, Iramune, et . verum eo, quo nos fecimus, modo verba a ocipienda esse, patet ex Vs. 15. et I 6.8. m. 'BI EUM M ore suo. subaudἱ ns
mala, noxia. quomodo inlegrct haec phrasis habetur Pro WxV, 28. nrer 'n et sic in malam parten verbum vza de quo cs. not. ad Ps. XL v, a. usurpalmatiam Ps. XCIR 4. pnν- uocans Aquun. tur durum, serocia. Gladii in labii eorum, sermones eorum adeo aeuIeati sunt et 'saneiantestit famam meam laedant. Cf. Ps. Lu, cia. LVII, 5 vvo 'u '2 Nam quis audiana 3 h. e. nemo in ejusmod calumniatorea animadvertit, aut mendacia eorum retun. diti Interrogatio assirmana negativum inseri sensum, os Ps. XIX. 13. XXXV, Io. Tacito videtur perstringem summi magistratus iiiinstitiam . quod talea calumnias, in. jurias ag moudacia Plans non curet et puniat; cf. PrLVIII, 2. Binu Chaldaeus: νUω '' tu mUM m quis est, qui audias et ulciscatur Z AIii haeo veraba accipiunt μιαντικως, in persona hostium prolata, hoc sensu: propterea tam audacter me calumniantur, et omni injuriarum genere me assieiunt, quia ex ipsorum menta nemo, ne Deus quidem cf. Vs. 9. audit, multo minuata Eoa animadvertet. Quem sensum forsan speetavit Symis machus: ώς οὐδενος ακουοντος ἐβοων, nec non Hieronymus: quasi nemo auaeiat, et Syrus: G dicuner quia audia p
70쪽
asondam, i. e. vim hostiIom non mino, sed tuum exspecto auxilium. Sed infra Vs. I 8., ubi eadem sente tia repotitur, legitur ita: η'SN 'ην, quod ipsum et lioc Versu reponendum putarunt Michaelis, Doede Iein, ΚOeh Ierus, alii. ConIentiunt ex parte versiones antiquae, enim h. l. exprimunt ollinea ne Chaldain quidem excepto. et liabent sex Codices Kerinicotti, et quatuor de Rom. Sed exhibent tantummodo Sy-xus et Arabs. Simila repetitionis exemplum vid. PLXLII, 6. iub be vid. not. ad Ps. XLVI, 3. . II. 'in N Deua gratias meas. qui be . nesciis et misorieora est erga me, qui tam clementer meis citru egit adhue, prasDeniri me, cito mihi succurret, anta me selo ii stet, ianquam protectorem, ictus declinantem. Soeundum Celhib legendum est: ἀπqri Deum meum quod spectat, erviis imitia arus Mortu mae. Sic quodamia modo Alexandrinua: ὀ Θεος μου, το .ἔλεος αυτου προ-
με. Syrus η'bri expressit; sed
Chaldaeua 'neri ; recte, conser in Va. I 8. et PL CXLl a. -- 'DU 'n m mus sedere me faeiel, eum voluptate conspiciendos mihi dabit, osoror mσω, debella Da at poena assectos. De verbo 'N', quod eum di conne letum, oblectationem solet inserre, vid. noti ad Ps.
tuam, i. Q. fac potentia tua, ut vagentur paternis sedi
bus expulli ara: a domibus Dia, ut bene Chaldaeus , tanquam infamiae spectaculum, evi iustitia tua
ignominiae notam inussit. In miseriis vivi conserventur. vi exstet ad polleritatem etiam i exemplum et monumen tum in ipsa poenae, qua assciantur calumniatores et qui opprimere innocentea studen L . Pro ηυν viatin' l Alexandriniis posuit: ριήπου ἐπιλα τω του -- σου, et Duillam by Corale